Γνωρίζατε πως η αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις, είναι από την ελληνική;

Η ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ’ αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)

Η ελληνική και η κινέζικη, είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και… στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Η ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο. Μόνον η ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιος είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.

Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα.

Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).

Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.

Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λες, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.

Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η σοφία

Στη γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.

Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να ισχύει. Στα ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.

Γι’ αυτό το λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει: «Η θητεία μου στην αρχαία ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.

Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.

Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει ως ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και την υγεία μας.

Και, βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει, πως το λέμε; Μα, φυσικά, «άφθονο».

Έχουμε τη λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έλθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι το φρούτο όταν είναι άγουρο ή σαπισμένο και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή, σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς.

Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε (σε αρχική φάση οι Θεοί) ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας ευχαριστείται, αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).

Άρα, για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και γιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας υγεία.

Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο.

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που μόνο Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.

Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου.

Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.

Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά σημαίνει ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η μουσικότητα

Η ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.

Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».

Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε ένα άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να θαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».

Δυστυχώς κάπου στην πορεία της ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ό,τι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.

Η Ελληνική γλώσσα επιβλήθηκε αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.

Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

pronews.gr

Μετά από πολλά χρόνια, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι, μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες στην οποία συμμετέχουν εβδομήντα Ευρωβουλευτές και τετρακόσιοι Βουλευτές σε εθνικά κοινοβούλια από ολόκληρη την Ευρώπη, εκφράζουν δημόσια και επίσημα την υποστήριξή τους σε ένα ψηφοδέλτιο που συμμετέχει σε βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα.

Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι -που πραγματοποιούν έκτακτο συνέδριο στη Βιέννη- αποφάσισαν να υποστηρίξουν επίσημα μόνο τη συμμαχία Πράσινο & Μωβ στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου. Στη δήλωσή τους, θεωρούν τις δυνάμεις που την συναποτελούν (τους Έλληνες Πράσινους, τις οικοφεμινίστριες, τους Πειρατές, το Κόμμα για τα Ζώα και το Βολτ Ελλάδας) ως εκείνες που μπορούν καλύτερα να υπερασπιστούν την κλιματική σταθερότητα, το κράτος δικαίου, την κοινωνική δικαιοσύνη και τα δικαιώματα των ανθρώπων και των ζώων στην πατρίδα μας.

Ολόκληρη η ανακοίνωση των Ευρωπαίων Πράσινων:  

«Στις 25 Ιουνίου 2023 θα διεξαχθούν νέες βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, στις οποίες θα εκλεγούν 300 μέλη του εθνικού κοινοβουλίου.

Σε αυτές θα συμμετέχει η Πράσινη συμμαχία “Πράσινο & Μωβ” που συναπαρτίζεται από Πράσινους, οικοφεμινίστριες, Πειρατές, το Βολτ Eλλάδας, το Κόμμα για τα Ζώα κ.ά. Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι υποστηρίζουν αυτή τη συμμαχία, διότι εκφράζει τις βασικές Πράσινες αξίες: την κλιματική και κοινωνική δικαιοσύνη, την ελευθερία, την ποικιλομορφία και την ειρήνη.

Ευχόμαστε στο Πράσινο & Μωβ μια πετυχημένη προεκλογική καμπάνια. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτικές δυνάμεις που να αντιμετωπίζουν την φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την οικονομική ανισότητα και να υπερασπίζονται το κράτος δικαίου.

Ζούμε σε απαιτητικούς καιρούς. Χρειάζεται ανασυγκρότηση της κοινωνίας μετά την πανδημία, υπεράσπιση της Ουκρανίας κι απόκρουση της παράνομης ρωσικής εισβολής και του πολέμου, που βρίσκεται στα πρόθυρα της Ευρώπης, αλλά και αντιμετώπιση των κρίσεων, στις τιμές της ενέργειας και στο κόστος της ζωής. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν σε όλα τα πολιτικά επίπεδα, από το τοπικό έως το εθνικό, Πράσινοι εκπρόσωποι που θα μάχονται για Πράσινες λύσεις, που βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής. Πιστεύουμε πως η συμμαχία Πράσινο & Μωβ είναι αυτή που μπορεί να φέρει αυτό το όραμα στη Βουλή των Ελλήνων και να αγωνιστεί για μία πιο Πράσινη, δίκαιη και φεμινιστική κοινωνία»

Στις εκλογές της 21^ης Μαΐου παίχτηκε, σατανικά, το Πολιτικό «Θέατρο του Παραλόγου». Πρωταγωνιστές οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι, που ήθελαν να διασφα- λίσουν απόλυτα τα χρήματα και τα κέρδη τους. Που ήθελαν, στα σίγουρα, μια πανίσχυρη – νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, αλυσοδεμένη πισθάγκωνα στο άρμα της δύσης. Η υποτέλεια της Ν.Δ. του Μητσοτάκη λύνει όλα της τα συμφέροντα. Δεν το κρύβουν άλλωστε! Ο θεός και η ψυχή τους για το τι θα γίνει αμέσως μετά τις εκλογές, με την εμπλοκή μας στον πόλεμο της Ουκρανίας, τη μοιρασιά του Αιγαίου και τους υδρογονάνθρακες. Μπήκε λοιπόν αμέσως από τις Βρυξέλλες ΧΑΛΙΝΑΡΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΟΧΕΣ προς τους εργαζόμενους. ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ!! Σε χρόνο μηδέν έστησαν ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ,

ΝΕΑ ΕΠΟΠΤΕΙΑ, ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗΣ. Από κοντά οι ντόπιοι ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ πέσαν με τα μούτρα και ξεκοκκαλίζουν το Δημόσιο Χρήμα και τη Δημόσια περιουσία.

Η Συνταγή του Μητσοτάκη Αλάνθαστη! Στρατιές Συμβούλων από δω και το εξωτερικό. Απίστευτη ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ από την πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε. που λιβανίζουν, από το πρωί μέχρι το βράδυ, τη Μητσοτάκης Α.Ε., που κάνουν το άσπρο – μαύρο. Ζητούν ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ και ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ. Μάλλον Μονοκρατορία και Παντοδυναμία. Για να το πετύχουν εκβιάζουν με τρίτες εκλογές. Δεν είναι απίθανο να βάλουν χέρι και στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Απ’ ευθείας Αναθέσεις και λεφτά με τη σέσουλα στους ημετέρους.

Για να ‘χουν την τσέπη γεμάτη δανείστηκαν για το υπερ-χρεωμένο κράτος πάνω από 44 ΔΙΣ από τα ασφαλιστικά μας ταμεία! Θα τα επιστρέψουν; Πότε και με τι επιτόκιο;

Θλιβεροί κομπάρσοι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Νόμισαν ότι το Μαύρο Μέτωπο της Δεξιάς θα τους χαριστεί. ΔΙΑΛΕΞΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ και της ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗΣ.

Καταρράκωσαν την Απλή Αναλογική, που ψήφισαν οι ίδιοι. Και οι δυο τους είναι έτοιμοι να υπηρετήσουν (παρά το στραπάτσο) την Αντιλαϊκή Πολιτική. Έβγαλαν απ’ το λεξιλόγιό τους τις λέξεις Ειρήνη, Δουλειά, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία και Σοσιαλισμός. Η

«μαϊμού» αντιπολίτευση που έκαναν, απορρίφτηκε από τους ψηφοφόρους. Η αυτοαποκαλούμενη πάλι «μόνη εργατική αντιπολίτευση» από το Κ.Κ.Ε. αποδείχτηκε χάρτινη και κούφια.

Δίπλα επίσης στους πολιτικούς αστέρες της Βουλής Καλόγεροι «Άγιοι», Ατόφιοι Χριστιανοί και «Ελληναράδες» πατριώτες, σοβαροφανείς δεσποτάδες και Ρωσόφιλοι, όπως λένε, διεκδικούν κομμάτι της εξουσίας. Ο Μητσοτάκης όμως ετοιμάζει επισκέψεις στο Άγιο Όρος, κουβαλώντας κονδύλια εκατομμυρίων.

Μπροστά σ’ αυτό το σκηνικό μόνο ο λαός μπορεί να καταλάβει ότι η δύναμή τους είναι πλασματική και η σταθερότητά τους εύθραυστη.

Έτοιμοι λοιπόν για νέους αγώνες.