Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Πέμπτη, 01 Ιουνίου 2023

Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος οι Πράσινοι επισημαίνουν ότι η προστασία του περιβάλλοντος αφορά σαφώς στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η οποία απειλεί τη ζωή στον πλανήτη Γη, τις δημόσιες υποδομές και τις περιουσίες εκατομμυρίων ανθρώπων. Αφορά όμως επίσης και:

• την ατμοσφαιρική ρύπανση, η οποία ευθύνεται για 15.000 πρόωρους θανάτους μόνο στην Ελλάδα,
• την καταστροφή στα δάση, στα ρέματα και στις παραλίες, που εκτός από το περιβαλλοντικό ισοζύγιο υποσκάπτει και την τοπική οικονομία, 
• την προσβολή της βιοποικιλότητας, που ανατρέπει ισορροπίες και δημιουργεί ξενιστές ασθενειών, επιδημίες και υγειονομικές καταστροφές,
• την ξηρασία και τη δημιουργία αβίωτων περιοχών, που προκαλεί ξεριζωμούς και δυσθεώρητα μεταναστευτικά ρεύματα,
• τη στρέβλωση της διατροφικής αλυσίδας, που εκτός από τον πλανήτη προσβάλει άμεσα και την ανθρώπινη υγεία.
  

Εδώ και τρεις δεκαετίες οι πολιτικοί ηγέτες αναγκάστηκαν να αποδεχτούν τις μελέτες και τα δεδομένα που τους παρέχουν οι επιστήμονες. Υιοθέτησαν και εξήγγειλαν τις απαραίτητες πολιτικές που διεκδικούσαν οι Πράσινοι στην Ελλάδα και στο παγκόσμιο κίνημα.

Εδώ και τρεις δεκαετίες, όμως, δεν έκαναν τίποτα απολύτως για να αποτρέψουν την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και συνεχίζουν να προκαλούν τη φύση. Συνεχίζουν δηλαδή:

• να επενδύουν στα ορυκτά καύσιμα και όχι στην εξοικονόμηση και την ήπια και ανανεώσιμη ενέργεια,
• να προωθούν την αυτοκινητοβιομηχανία σε βάρος των εναλλακτικών μετακινήσεων και την μαζική μεταφορά,
• να επενδύουν σε συγκεντρωτικά αντιπεριβαλλοντικά μοντέλα παραγωγής και κατανάλωσης στη διατροφή και στην ενέργεια, 
• να προωθούν την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, όπως το νερό και οι παραλίες, 
• να υποστηρίζουν τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας, προωθώντας επιβλαβή για τον άνθρωπο φυτοφάρμακα και φάρμακα,
• να βάζουν τη διαχείριση των απορριμμάτων στους άξονες της αγοράς, βάζοντας τα κέρδη πάνω από τις ανθρώπινες ζωές και τη δημοκρατική αλληλέγγυα οικονομία,
• να φτιάχνουν νόμους που δίνουν κίνητρα σε αντιπεριβαλλοντικές συμπεριφορές και επιχειρηματικές δράσεις,
• να ξεπλένουν με τη μέθοδο Greenwashing τις ιδεολογίες τους.

Οι Πράσινοι διεκδικούν την αποκέντρωση στην οικονομία, έτσι ώστε να διαχυθούν τα οφέλη της παραγωγής σε όλη την κοινωνία και να μειωθεί το περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τις υπερατλαντικές μεταφορές και τις εντατικές καλλιέργειες. Κι ακόμη διεκδικούν:

• την ενίσχυση της τοπικής εναλλακτικής παραγωγής πλησίον της κατανάλωσης,
• τη βιώσιμη κινητικότητα στις πόλεις, με εκτεταμένα και ασφαλή δίκτυα ποδηλατόδρομων και πεζόδρομων και την επένδυση σε σύγχρονα ηλεκτρικά τραίνα και λεωφορεία, που θα τροφοδοτούνται από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας,
• την άμεση διακοπή κάθε δραστηριότητας και επένδυσης στην εξόρυξη καυσίμων,
• την άμεση εφαρμογή πολιτικών πρόληψης-μείωσης, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και λιπασματοποίησης των απορριμμάτων, διατηρώντας τον δημόσιο χαρακτήρα της διαχείρισης,
• την παύση της εντατικής εκτροφής ζώων και τη βασανιστική σύντομη ζωή τους,
• τον σεβασμό του άρθρου 24 του Συντάγματος για το περιβάλλον και την άρση όλων των διατάξεων που επιτρέπουν οικοδομικές δραστηριότητες σε περιοχές Natura, δάση, ρέματα και παραλίες.

Το περιβάλλον, τα δημόσια αγαθά και ο πλανήτης Γη, δεν αποτελούν επενδυτικές ευκαιρίες. Είναι απαραίτητα στοιχεία βιωσιμότητας και δεν εξαργυρώνονται.

 

Ένα νέο πολιτικό τοπίο  αναδύθηκε στη χώρα  μετά τις εκλογές της 21ης Μαϊου, με την  ασύλληπτη διαφορά της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ, την κατακρήμνιση των ποσοστών του κόμματος του Αλ. Τσίπρα, τη διακριτή πλέον πολιτική παρουσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, την άνοδο του ΚΚΕ και τη «διάσωση» του κόμματος Ελληνική Λύση του Κ Βελόπουλου.

Οι κάλπες της απλής αναλογικής επιβεβαίωσαν αυτό που με γλαφυρό τρόπο είχε πει κάποτε ο Χαρίλαος Φλωράκης: Ότι τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο, ότι η στάση κανενός δεν πρέπει να προδιαγράφεται και ουδείς μπορεί να θεωρεί ως κατακτημένες πρωτιές και προβαδίσματα σε συγκεκριμένα εκλογικά κοινά.

Το πρώτο που διαψεύστηκε είναι η άποψη που θέλει ένα κυβερνητικό κόμμα και έναν πρωθυπουργό να εισπράττει  μετά βεβαιότητας φθορά μετά από μία τετραετή διακυβέρνηση. Ο Κ. Μητσοτάκης, είναι  ο δεύτερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, μετά τον Κώστα Σημίτη το 2000, ο οποίος όχι μόνο δεν εφθάρη  από την άσκηση της εξουσίας για μια πλήρη κυβερνητική θητεία, αλλά ενισχύθηκε, και μάλιστα με αξιόλογο ποσοστό (περίπου 2%).

Το δεύτερο είναι ότι παραδοσιακά, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την επόμενη τετραετία, αν δεν κερδίσει τις εκλογές, ανεβάζει σημαντικά τα ποσοστά του. Στις εκλογές της 21ης Μαίου, καταγράφηκε ιστορική κατάρρευση του δεύτερου κόμματος, το ποσοστό του οποίου (20,1%) είναι μικρότερο από τη διαφορά ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο κόμμα, η οποία αγγίζει το 21%! Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ.  Τσίπρας απέτυχαν όχι μόνο  να προσελκύσουν τους θυμωμένους από την τραγωδία των Τεμπών πολίτες και γενικότερα τους δυσαρεστημένους από τη γαλάζια διακυβέρνηση, αλλά και να συγκρατήσουν όσους τους εμπιστεύτηκαν στα χρόνια της κρίσης.

Το   τρίτο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, θα μπορούσε να κάνει τη μεγάλη διαφορά και να καταγράψει δυναμική αξιωματικής αντιπολίτευσης.  Ναι μεν πέρασε τον πήχη που ο πρόεδρός του Ν. Ανδρουλάκης είχε ορίσει σε διψήφιο ποσοστό,  όχι όμως θεαματικά κι ας επιμένει η Χαριλάου Τρικούπη ότι  απειλεί για πρώτη φορά την κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ στον αντιδεξιό χώρο.

Οι κάλπες, διέψευσαν ακόμα  τον φόβο των κομματικών επιτελείων για αύξηση της αποχής, λόγω της δυσθυμίας και της κόπωσης από τις παρατεταμένες κρίσεις ( πανδημία, ενεργειακή κρίση, πληθωριστική κρίση, πολύνεκρο δυστύχημα Τεμπών ). Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, στις πρόσφατες εκλογές, η συμμετοχή αυξήθηκε κατά 3,5% σε σχέση με αυτές της 2019, στο 61%.

Πάντα συγκριτικά με τις προηγούμενες εκλογές, η Ν.Δ. αύξησε τη δύναμή της κατά  250.000 ψήφους,  ο ΣΥΡΙΖΑ τη μείωσε κατά 600.000 λιγότερους, το ΚΙΝΑΛ πήρε  200.000 περισσότερους, το ΚΚΕ 120.000 περισσότερους και  η Ελληνική Λύση 50.000 περισσότερους.

Από τα κόμματα που έφτασαν κοντά στο όριο του 3% αλλά δεν πέτυχαν την είσοδό τους στη βουλή,  η εκ των υστέρων χαρτογράφηση δυνάμεων, αποτυπώνει τα εξής : Σε ποσοστό πάνω από 90%, οι ψηφοφόροι του κόμματος ΝΙΚΗ, το οποίο απέσπασε στις εκλογές 170.000 ψήφους, κινούνται στα δεξιά του πολιτικού φάσματος και στην πλειονότητά τους ανήκαν στους σταθερούς ψηφοφόρους της ΝΔ.

Το ποσοστό του κόμματος Πλεύση Ελευθερίας, με επικεφαλής την κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, έφτασε και αυτό πολύ κοντά «στην πηγή», με περίπου 170.000 ψήφους, εκ των οποίων οι περίπου 100.000 εκτιμάται ότι μετακινήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΚΙΝΑΛ πήρε ελάχιστες δυνάμεις από το ΣΥΡΙΖΑ και από 8% το 2019  αύξησε τα ποσοστά του στο 11,5%, δηλαδή,  3,5%.

Το ΚΚΕ πήρε μόλις 2% από τον χώρο ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ στις πρόσφατες εκλογές.

Τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα ΝΙΚΗ-Κωνσταντοπούλου-Βαρουφάκης αθροίζουν 8,4% και τα υπόλοιπα 24 κόμματα 7,6%. Τα περισσότερα από αυτά δεν θα συμμετέχουν στις επόμενες εκλογές, ενώ θα συμμετέχει για πρώτη φορά το κόμμα του κ Εμφιετζόγλου «Πατριωτική Δύναμη» με λίστα πλέον, αντί σταυρού προτίμησης.

Τα πολιτικά συμπεράσματα της κάλπης

Από την ανάλυση της εκλογικής συμπεριφοράς των ψηφοφόρων στις πρώτες εκλογές της χώρας με την απλή αναλογική, προκύπτουν αβίαστα τέσσερα πολιτικά συμπεράσματα :

Πρώτον, ότι  η Kεντροδεξιά, παρά τη εντεινόμενη κρίση ιδεολογίας σε ολόκληρη την Ε.Ε.,  συνεχίζει να διαθέτει ανθεκτική και διευρυνόμενη πολιτική ηγεμονία μέσα στην ελληνική κοινωνία, σε αντίθεση με την Αριστερά που βρίσκεται σε πορεία υποχώρησης

Δεύτερον, ότι οι πολίτες ψήφισαν με το βλέμμα στο μέλλον, απαλλαγμένοι από διλήμματα και τσιτάτα του παρελθόντος. Ψήφισαν την κυβέρνηση αλλά και τον πρωθυπουργό που θέλουν να τους πάει μπροστά. Και αυτός, είναι δίχως άλλο  ο Κ. Μητσοτάκης ο οποίος αποδεικνύεται η κυρίαρχη πολιτική προσωπικότητα της εποχής μας.

Τρίτον, ο Κ. Μητσοτάκης με την ευρεία νίκη του και με μία ακόμα καθαρή τετραετία μπροστά του, έχει ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη έναντι του λαού για να εφαρμόσει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα για το οποίο του δόθηκε η δυνατότητα μιας ακόμα διακυβέρνησης υπό την ηγεσία του.

Τέταρτον,  τις  εκλογές τις κερδίζει ο αρχηγός  αλλά και το ξεκάθαρο μήνυμα του. Υποψήφιος πρωθυπουργός που μπαίνει στην εκλογική μάχη με αδύναμη, ανέφικτη ή θολή κυβερνητική πρόταση, μοιάζει με θάλασσα χωρίς αλάτι. Όλοι ακούνε τον παφλασμό της, αλλά δεν μπαίνουν να κάνουν μπάνιο.

Το στοίχημα της κάλπης της ενισχυμένης αναλογικής

Αν υπάρχει κάτι το οποίο προσυπογράφουν όλα τα κόμματα, είναι ότι οι κάλπες της 25ης Ιουνίου είναι άδειες και θα πρέπει να γεμίσουν εκ νέου. Οι επερχόμενες εκλογές, εκ των πραγμάτων θα είναι διαφορετικές, καθώς όσοι έχουν εκλεγεί στη βουλή δεν θα δώσουν πια τη μάχη του σταυρού – θα υπάρξει λίστα – ενώ όσοι δεν πέτυχαν την κοινοβουλευτική τους εκπροσώπηση, δεν έχουν προσωπικό κίνητρο να τρέξουν για να στηρίξουν την προεκλογική μάχη του κόμματός τους.

Επιπρόσθετα, απουσιάζει το κεντρικό δίλημμα «ποια κυβέρνηση και ποιόν πρωθυπουργό», γεγονός που διαφοροποιεί τη λίστα των προτεραιοτήτων των ψηφοφόρων και δεν είναι απίθανο να κρύβει εκπλήξεις. Ιδιαίτερα, αν μεγαλώσει σημαντικά το ποσοστό της αποχής – ενδεχόμενο αρκετά πιθανό λόγω και του γεγονότος ότι θα οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 25 Ιουνίου.

Τα κομματικά επιτελεία υπολογίζουν ότι θα έχουμε τροποποίηση των τελικών αποτελεσμάτων όλων των κομμάτων αθροιστικά κατά 5-10% περίπου σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του Μαΐου.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν είναι απίθανο,  η ΝΔ να πάρει ξανά ένα συντριπτικό ποσοστό, αλλά να μην μπορεί να σχηματίσει ισχυρή αυτοδύναμη κυβέρνηση, είτε γιατί ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν να μετατρέψουν την αναμέτρηση σε δίλημμα για τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων στον χώρο της κεντροαριστεράς, είτε διότι η σιγουριά της γαλάζιας νίκης, μπορεί να οδηγήσει αρκετούς στις παραλίες και ταυτόχρονα να χαλαρώσει τις αντιστάσεις για ψήφο σε μικρότερα κόμματα, κυρίως στη ΝΙΚΗ. Αν το κόμμα του θεολόγου κ. Νατσιού, αλλά και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, στις επικείμενες εκλογές κατακτήσουν την κοινοβουλευτική τους εκπροσώπηση, τότε, σύμφωνα με το νέο εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής, θα αυξηθεί ο πήχης της αυτοδυναμίας για τη ΝΔ και ταυτόχρονα θα μειωθούν σημαντικά οι έδρες της ΝΔ, με ορατό τον κίνδυνο συγκρότησης μιας κυβέρνησης με οριακή αυτοδυναμία. Δηλαδή, μη ισχυρής και ικανής να τρέξει γρήγορα το μεταρρυθμιστικό της πρόγραμμα.

Γι αυτό και ο Κ. Μητσοτάκης, σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις του υπογραμμίζει με ένταση και έμφαση ότι «οι κάλπες είναι άδειες και χρειάζονται ξανά όλες οι ψήφοι».

«Η υφή του αναγλύφου, η λεπτομέρεια του “πλασίματος” του καλλιτέχνη έχει χαθεί, έχει “παστωθεί” με το υλικό-χρώμα που έβαλαν και έτσι έχασε μαζί την αυθεντικότητα και την ποιότητα του ως έργου που, κυρίως όσον αφορά ένα ανάγλυφο, αναδεικνύεται με το πέρασμα του φωτός και της σκιάς στην επιφάνεια, “γράφοντας” το σχέδιο, το σχήμα, τον όγκο».

Αυτό είναι το σχόλιο που έκανε η κυρία Μάρω Μπαρτζίλη, η οποία ήταν η σύζυγος του αείμνηστου Θύμιου Πανουργιά έργο του οποίου είναι έμβλημα του δήμου Αγρινίου που είναι τοποθετημένο στην πρόσοψη του δημαρχείου.

Το έργο αυτό αφαιρέθηκε κατά τη διάρκεια των εργασιών της ενεργειακής αναβάθμισης και επανατοποθετήθηκε πρόσφατα. Ωστόσο, σύμφωνα με τα καταγγελλόμενα του Ανυπότακτου Αγρινίου, το έμβλημα βάφτηκε με αποτέλεσμα επι της ουσίας να βανδαλιστεί και να αλλοιωθεί.

Το θέμα τέθηκε στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με τον δήμαρχο να εκφράζει άγνοια.

Η ανακοίνωση από το «Ανυπότακτο Αγρίνιο»:

«Δεν ήξεραν!!!… Δε ρώταγαν»;
Γιατί επέτρεψαν τον βανδαλισμό του εμβλήματος του Δήμου;

Ο τρόπος με τον οποίον σεβόμαστε και αναδεικνύουμε τον δημόσιο χώρο μιας πόλης φαίνεται από τον τρόπο που επεμβαίνουμε σε αυτόν. Αν αυτές οι επεμβάσεις μας σχεδιάζονται και υλοποιούνται με άγνοια ή προχειρότητα κάθε άλλο παρά σεβασμό δείχνουν, πολύ δε περισσότερο, εάν αυτές οι επεμβάσεις αφορούν αξιόλογα έργα τέχνης, σημαντικών δημιουργών της χώρας, τα οποία βρίσκονται τοποθετημένα σε δημόσια κτίρια, πλατείες και πάρκα.

Πρόσφατα, γίναμε όλοι μάρτυρες της ενεργειακής και αισθητικής αναβάθμισης του δημαρχείο του Αγρινίου, γεγονός που το επικροτήσαμε και το υποστηρίξαμε ως έργο στο Δημοτικό Συμβούλιο. Δυστυχώς όμως η προχειρότητα και η επιπολαιότητα με την οποία η δημοτική αρχή αντιμετώπισε το μοναδικό έργο τέχνης που κοσμεί την πρόσοψη το δημοτικού καταστήματος του δήμου Αγρινίου δεν τιμά και δεν σέβεται καθόλου ούτε την ίδια, ούτε την τοπική κοινωνία.

Δυστυχώς γίναμε πάλι μάρτυρες ενός βανδαλισμού, όμοιο με εκείνον που συνέβη στην πόλη του Αγρινίου τη δεκαετία του 2000, όταν η τότε δημοτική αρχή επιχείρησε και υλοποίησε το βάψιμο των αγαλμάτων, που κοσμούσαν το δημόσιο χώρο, «σηκώνοντας στο πόδι» εκείνη την εποχή την τοπική κοινωνία.

Μετά από δημοσίευμα του agrinionews.gr, που υπογράφει ο κ. Λίνος Υφαντής, την ημέρα της επανατοποθέτησης του εμβλήματος του δήμου Αγρινίου στην πρόσοψη του Δημαρχείου (Πέμπτη 25 Μαΐου), πληροφορηθήκαμε οι περισσότεροι ότι το συγκεκριμένο έργο τέχνης , «το χαλκούν σήμα της πόλεως», το οποίο κατασκευάστηκε στην Αθήνα και μεταφέρθηκε με το πρακτορείο Μαραβέγια από την πρωτεύουσα για να τοποθετηθεί «εις την μετώπην του Δημοτικού καταστήματος», το είχε δωρίσει στο δήμο Αγρινίου ο Ασημάκης Χασουράκης το 1974. Δεν γνωρίζαμε όμως τον δημιουργό του.

Με αφετηρία την αισθητική μας ενόχληση από τον «εξωραϊσμό» του συγκεκριμένου έργου τέχνης, αρχίσαμε να αναζητούμε περισσότερα στοιχεία γι’ αυτό.

Επιχειρώντας να διαχειριστούμε τις υποψίες μας, λόγω του κακού προηγούμενου που προαναφέραμε, απευθυνθήκαμε σε ένα μέλος του πρώτου δημοτικού συμβουλίου της μεταπολίτευσης, το οποίο μας ενημέρωσε ότι ο δημιουργός του «χαλκού σήματος της πόλεως» ήταν ο καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών και σημαντικός γλύπτης της χώρας Θύμιος Πανουργιάς, του οποίου αρκετά και σημαντικά γλυπτά κοσμούν το δημόσιο χώρο της πόλης του Αγρινίου, όπως το Μνημείο των Ηρώων στην πλατεία Δημάδη, το μνημείο των τριών απαγχονισμένων τη Μεγάλη Παρασκευή στην πλατεία Δημοκρατίας κ.α..

Δυστυχώς οι φόβοι μας και οι υποψίες μας περί βανδαλισμού του έργου, άρχισαν να βγαίνουν αληθινές: η δημοτική αρχή για να αναδείξει και να εξωραΐσει το έμβλημα της πόλης, προχώρησε στο βάψιμο του.

Τη Δευτέρα το πρωί επικοινωνήσαμε με διοικητικά και καλλιτεχνικά στελέχη της δημοτικής αρχής, ζητώντας να μας πληροφορήσουν, τι γνωρίζουν για τον συγκεκριμένο «εξωραϊσμό». Δυστυχώς, όπως μας είπαν, δεν γνώριζαν τίποτα, αλλά μας διαβεβαίωσαν ότι θα πληροφορηθούν τι έχει συμβεί και θα μας ενημερώσουν.

Πραγματικά δεν ξέραμε με τι να πρωτοαπορήσουμε: με την άγνοια των στελεχών της δημοτικής αρχής ή με τον βανδαλισμό; Κατά την εκτίμηση μας το πρώτο είναι σημαντικότερο του δεύτερου, γιατί η άγνοια είναι εκείνη που γεννά κυρίως τους βανδαλισμούς των έργων τέχνης.

Παράλληλα απευθυνθήκαμε και στην κα Μάρω Μπαρτζίλη, η οποία ήταν η σύζυγος του αείμνηστου Θύμιου Πανουργιά και η οποία μετά το θάνατο Αιτωλοακαρνάνα δασκάλου και γλύπτη έχει τη φροντίδα και επιμέλεια της καλλιτεχνικής του περιουσίας για να μας επιβεβαιώσει αρχικά την πατρότητα του έργου και κατόπιν να μας πληροφορήσει, εάν αυτό έχει βαφεί ή όχι.

Η κυρία Μπαρτζίλη, την οποία και ευχαριστούμε ιδιαίτερα γι’ αυτό, μας απέστειλε στο παρακάτω email:

«Παρατήρησα αρκετή ώρα την φωτογραφία του αναγλύφου, η οποία ομολογουμένως δεν δίνει την σωστή εικόνα, αφού δεν μπορεί να φωτογραφηθεί από πιο κοντά. Όμως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει χρησιμοποιηθεί χρώμα. Νομίζω ότι η πρόθεση τους ήταν να φαίνεται ως χαλκός και όχι ως ορείχαλκος. Δηλαδή κοκκινωπό μέταλλο (χαλκός) και όχι καφέ-κίτρινο (μπρούτζος). Στο καλλιτεχνικό χυτήριο χρησιμοποιείται ορείχαλκος και έχει ακριβώς αυτό το “καφετίζων” σε γενικές γραμμές χρώμα -και άλλη ποικιλία πατινών- μπορεί ένας να το συγκρίνει με τα υπόλοιπα γλυπτά του Θύμιου Πανουργιά που βρίσκονται στην πόλη του Αγρινίου για να αντιληφθεί το υλικό καλύτερα.

Η υφή του αναγλύφου, η λεπτομέρεια του “πλασίματος” του καλλιτέχνη έχει χαθεί, έχει “παστωθεί” με το υλικό-χρώμα που έβαλαν και έτσι έχασε μαζί την αυθεντικότητα και την ποιότητα του ως έργου που, κυρίως όσον αφορά ένα ανάγλυφο, αναδεικνύεται με το πέρασμα του φωτός και της σκιάς στην επιφάνεια, “γράφοντας” το σχέδιο, το σχήμα, τον όγκο.

Αυτά έχω να σχολιάσω με τα δεδομένα που έχω, εύχομαι ο Δήμος Αγρινίου να επιληφθεί του θέματος και να επανορθώσει και οι αρμόδιοι στον Δήμο να πληροφορηθούν σχετικά με τις επεμβάσεις που δύναται να γίνονται σε γλυπτά και έργα τέχνης που βρίσκονται τοποθετημένα σε δημόσιους χώρους, απευθυνόμενοι στην αρμόδια επιτροπή του Υπουργείο Πολιτισμού και στο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών».

Το απόγευμα στο δημοτικό συμβούλιο, αφού ενημερώσαμε το σώμα για τις ενέργειες μας και διαβάσαμε και το email που λάβαμε από την κα Μπαρτζίλη, ρωτήσαμε τον δήμαρχο Αγρινίου, κ. Παπαναστασίου, «αν ο δήμος στη συγκεκριμένη  περίπτωση του εμβλήματος του δήμου Αγρινίου εφάρμοσε τα όσα προβλέπονται για τη συντήρηση των έργων τέχνης του δημοσίου χώρου και η απάντηση που πήραμε όπως μπορείτε να δείτε και στο βίντεο που ακολουθεί (Χρόνος 48.01) ήταν (κατά λέξη) η παρακάτω:

«Σχετικά με το έμβλημα του Δήμου… δεν το γνωρίζω. Δεν γνωρίζω δηλαδή ποια διαδικασία πρέπει να «είναι»… ή οτιδήποτε άλλο… ή αν κάτι έγινε , θεωρώ όμως, απ’ όση γνώση έχω των υλικών, ότι το υλικό αυτό όταν είναι φυσικό έχει ένα χρώμα… και σιγά – σιγά ο ορείχαλκος μαυρίζει με την υγρασία και τον καιρό. Αυτό ξέρω από την εμπειρία, αλλά να το ελέγξουμε. Δεν έχω καμία αντίρρηση σ’ αυτό».

Επειδή η απάντηση του κ. Παπαναστασίου δεν μας καλύπτει και επειδή είμαστε βέβαιοι ότι καμιά ενδεδειγμένη διαδικασία δεν εφαρμόστηκε, αλλά όπως πληροφορηθήκαμε το έμβλημα του Δήμου «μπογιατίστηκε», με αποτέλεσμα «η υφή του αναγλύφου, η λεπτομέρεια του “πλασίματος” του καλλιτέχνη» να «έχει χαθεί», να «έχει “παστωθεί” με το υλικό-χρώμα που έβαλαν» και έπαψε πια να διατηρεί την «αυθεντικότητά» του και την «ποιότητα του ως έργου», καλούμε την δημοτική αρχή να το αποκαταστήσει άμεσα και να μην επαναπαυθεί στην φροντίδα του πανδαμάτορα χρόνου.

Υ.Γ. Για όσους δεν γνωρίζουν να σημειώσουμε ότι ο γλύπτης Θύμιος Πανουργιάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο από Αγρινιώτες γονείς.

Στο Αγρίνιο τελείωσε το δημοτικό και το γυμνάσιο και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Αργότερα συνέχισε στο Παρίσι στην αντίστοιχη σχολή με υποτροφία του Ι.Κ.Υ.

Το 1964 εγκαθίσταται μόνιμα την Αθήνα. Δουλεύει ακατάπαυστα τη γλυπτική του την οποία εκθέτει κατά καιρούς, φιλοτεχνεί μνημεία, ασχολείται με τα συνδικαλιστικά του κλάδου και ιδρύει μαζί με άλλους γλύπτες τον Σύλλογο Γλυπτών καθώς και Αίθουσα Τέχνης σε εταιρική βάση. Υπήρξε μέλος πολλών επιτροπών διαφόρων φορέων και Υπουργείων. Από το 1972 μέχρι το 1998 δίδαξε σχέδιο και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Πήρε μέρος σε όλες τις μεγάλες επίσημες διεθνείς διοργανώσεις γλυπτικής, στο Σάο Πάολο, τη Βενετία, την Οσάκα, την Αλεξάνδρεια (βραβείο) και τη Βουδαπέστη (βραβείο). Έργα του βρίσκονται σε πολλές κρατικές και ιδιωτικές συλλογές και μουσεία στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Έχει δώσει το παρόν σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ανυπότακτο Αγρίνιο

agrinionews.gr

Καινοτομία για την κοινωνική ευημερία.

Εφαρμόζοντας το μοντέλο της «Τετραπλής Έλικας Καινοτομίας» στους OTA.

του Γιάννη Μάριου Ψιμάδα / Μάϊος 2023

Η καινοτομία δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Για να μπορέσει να ενσωματωθεί στην καθημερινότητά μας και να φέρει θετικά αποτελέσματα στην ευμάρεια και την ευζωία μας, απαιτεί πόρους, στόχευση, μέθοδο και αποφασιστικότητα.

Η καινοτομία περιγράφεται στις διάφορες οικονομικές θεωρίες του περασμένου αιώνα, με πολλές μορφές και με διαφορετική βαρύτητα. Μόνο τα τελευταία 15 χρόνια αντιμετωπίστηκε με έναν πιο πρακτικό και ολιστικό τρόπο, υιοθετώντας τη θεωρία των παράλληλων «Ελίκων» (Helix ή Spiral). Θεμελιωτές της «Θεωρίας της Έλικας» είναι οι Yawson (2009), Καραγιάννης (2012) και Campell (2012). Πιο συγκεκριμένα ο Δρ. Ηλίας Γ. Καραγιάννης (George Washington University, Business School Director) αναφέρει, ότι βασική και θεμελιώδης λογική του μοντέλου του, είναι η αγαστή συνεργασία τεσσάρων «ελίκων», ήτοι Πανεπιστήμιο, Βιομηχανία, Κυβέρνηση και Κοινωνία.

Ο όρος «έλικας ή σπείρα» δεν είναι τυχαίος. Καταδεικνύει τη συνεχή και επαναληπτική φύση της καινοτομίας. Το μοντέλο των «ελίκων» εξελίχθηκε ξεκίνησε από ένα σχήμα διπλής έλικας (πανεπιστήμιο, βιομηχανία) και στην πορεία εξελίχθηκε σε τριπλή έλικα (πανεπιστήμιο, βιομηχανία, κυβέρνηση) και πρόσφατα στην τετραπλή έλικα. Η τέταρτη έλικα εκπροσωπεί την κοινωνία και η παρουσία της διαμορφώνει νέες ανακαλύψεις που βελτιώνουν την κοινωνική ευημερία π.χ. οικολογική καινοτομία. Επομένως μπορεί να θεωρηθεί ως ένας συστηματικός τρόπος εφαρμογής της καινοτομίας πάνω στον τελικό χρήστη, δηλαδή τον πολίτη, τον δημότη, την ομάδα, την κοινωνία κ.λπ.

Επομένως στο σύστημα «Τετραπλής ‘Ελικας Καινοτομίας», οι κύριες πηγές της καινοτομίας (έλικες) δεν περιορίζονται πλέον μόνο στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ πανεπιστημίου, βιομηχανίας και κυβέρνησης, αλλά καθοδηγούνται και από τις συνεχώς εξελισσόμενες ανάγκες της κοινωνίας και επομένως και δημόσιου «χώρου».

Με αυτή την προσθήκη, οι διαδικασίες καινοτομίας γίνονται δυναμικές, οργανικές, ετερογενείς και κοινωνικά κατανεμημένες, με στόχο να ικανοποιήσουν τους πολίτες,  αναγνωρίζοντας εκ των πραγμάτων την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των κοινωνιών και επιτρέποντας τη συμμετοχή των πολιτών. Κατά συνέπεια, αυτή η προσέγγιση προδιαγράφει  μια στροφή από την τεχνική στην κοινωνική καινοτομία και για αυτό το λόγο υιοθετήθηκε το 2016 ως η θεμελιώδης αρχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τις επερχόμενες πολιτικές που θα ακολουθήσει στην καινοτομία για την περίοδο 2020-2030.

Πώς όμως λειτουργεί το μοντέλο της τετραπλής έλικας καινοτομίας? Ο δήμος μπορεί να ξεκινήσει δημιουργώντας μια πλατφόρμα, ή ένα φόρουμ που συγκεντρώνει εκπροσώπους από κάθε έλικα για να ανταλλάξουν ιδέες, να μοιραστούν γνώσεις και να συνεργαστούν σε έργα. Αυτή η πλατφόρμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό κοινών προκλήσεων και ευκαιριών και για την ανάπτυξη κοινών πρωτοβουλιών για την αντιμετώπισή τους.

Η κυβέρνηση μπορεί να διαδραματίσει βασικό ρόλο παρέχοντας ένα υποστηρικτικό ρυθμιστικό περιβάλλον και επενδύοντας σε υποδομές, πόρους και εκπαίδευση για την ενίσχυση του οικοσυστήματος καινοτομίας.

Ο επιχειρηματικός κλάδος μπορεί να συμβάλει αναπτύσσοντας νέες τεχνολογίες, προϊόντα και υπηρεσίες που καλύπτουν τις τοπικές ανάγκες και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.

Ο ακαδημαϊκός κόσμος μπορεί να παρέχει την τεχνογνωσία στην έρευνα και την ανάπτυξη, καθώς και τη γραμμή ταλέντων για το οικοσύστημα καινοτομίας.

Τέλος, η κοινωνία των πολιτών μπορεί να φέρει ποικίλες προοπτικές και να προωθήσει την κοινωνική καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.

Αξιοποιώντας επομένως τα δυνατά σημεία κάθε έλικας και προωθώντας τη μεταξύ τους συνεργασία, η ηγεσία κάθε δήμου μπορεί να δημιουργήσει ένα ζωντανό οικοσύστημα καινοτομίας που προωθεί την οικονομική ανάπτυξη και βελτιώνει την ποιότητα ζωής των πολιτών του.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η προσέγγιση της καινοτομίας μέσα από την κοινωνική της διάσταση, ορίζει ως προϋπόθεση τον σχεδιασμό και την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση, στην διοίκηση, και την κρατική και πολιτειακή οργάνωση, βοηθώντας στην καλλιέργεια της δημιουργικότητας, της ομαδικότητας, της διερευνητικής σκέψης, της απλότητας στις διαδικασίες  και της επιχειρηματικότητας.

Με βάση τα παραπάνω, η εμπλοκή και η ενσωμάτωση της καινοτομίας σε έναν δήμο είναι εξόχως σημαντική και εξαιρετικά στρατηγικής σημασίας, καθώς ο δήμος αποτελεί το τελευταίο διοικητικό κύτταρο της κρατικής δομής.

Η καινοτομία μπορεί να βοηθήσει με λύσεις έναν δήμο στο επίπεδο της καθημερινότητας ώστε να βελτιώσει τις υπηρεσίες που παρέχει στους κατοίκους του, μειώνοντας το κόστος και αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα. Εκ των πραγμάτων, οι περισσότεροι Δήμοι της χώρας, καλούνται να παίξουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του τέταρτου έλικα και του τρόπου που αυτός θα συνδεθεί με τους υπόλοιπους τρείς. Ως εκ τούτου η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και της αίσθησης της κοινότητας μεταξύ των κατοίκων ενός δήμου αποτελούν την βασική προϋπόθεση για την βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.

Επομένως ο βασικός στόχος, μετά την εξασφάλιση των μηχανισμών χρηματοδότησης, για κάθε πετυχημένο πρόγραμμα καινοτομίας σε έναν δήμο, είναι να καλλιεργηθεί μια κουλτούρα συνεργασίας στο τοπικό οικοσύστημα. Αυτό καθιστά το εγχείρημα αρκετά προκλητικό καθώς δεν αποτελεί θέμα μόνο υλικών πόρων αλλά προϋποθέτει την  διαμόρφωση μιας αναπτυξιακής και συμπεριληπτικής κουλτούρας.

Ως εκ τούτου, για την επιτυχή εφαρμογή του μοντέλου καινοτομίας της τετραπλής έλικας σε μια μικρή πόλη, είναι σημαντικό να τεθούν σαφείς στόχοι και να διασφαλιστεί ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι συμμετέχουν και δεσμεύονται στη διαδικασία. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός διοικητικού οργάνου, ή συμβουλίου καινοτομίας για την επίβλεψη και τον συντονισμό συνεργασιών μεταξύ των τοπικών και περιφερειακών πανεπιστημίων, των τοπικών επιχειρήσεων, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κοινοτικών οργανισμών. Τέτοιες συνεργασίες μπορούν να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη καινοτόμων λύσεων στις τοπικές προκλήσεις, όπως η βελτίωση της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων, την υποστήριξη της τοπικής οικονομικής ανάπτυξης, το καθημερινό ευ ζην, τη κινητικότητα, τη συμπερίληψη, τα περιβαντολογικά θέματα, την εκπαίδευση, την κοινωνική φροντίδα και πολλά άλλα.

Τον ρόλο αυτό, εν μέρει, καλούνται να τον διαδραματίσουν οι Αναπτυξιακές ΟΤΑ. Όμως,  στις περισσότερες περιπτώσεις ασχολούνται με την διαχειριστική, διοικητική και χρηματοδοτική υποστήριξη της τοπικής ανάπτυξης και καινοτομίας και δεν λαμβάνουν υπόψιν τους τις ανάγκες μετασχηματισμού στο επίπεδο του πολιτιστικού πλαίσιού που αναφέρθηκαν παραπάνω.  Έτσι, είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις με αντίκτυπο στην πραγματική οικονομία και την τοπική κοινωνία.

Μια από αυτές είναι το πολυσυζητημένο παράδειγμα του δήμου Τρικκαίων, από τον οποίο μπορούμε να διακρίνουμε ότι ο 10λογος της επιτυχίας της δημοτικής καινοτομίας διαμορφώνεται πάνω στα εξής σημεία : 

1.     Συμμετοχή των κατοίκων.

2.     Ανεύρεση και αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων και πόρων .

3.     Δημιουργία καινοτόμων δομών τοπικής διακυβέρνησης.

4.     Εκπαίδευση και παροχή εργαλείων.

5.     Αξιοποίηση νέων τεχνολογιών.

6.     Ανάπτυξη συνεργασιών με τον ιδιωτικό τομέα.

7.     Διασύνδεση με πανεπιστήμια και επιχειρήσεις.

8.     Ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας.

9.     Στρατηγική συνεργασία και δικτύωση.

10.  Ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών και προϊόντων.

Το πετυχημένο παράδειγμα του Δήμου Τρικκαίων βασίζεται επίσης και σε έναν επιπλέον παράγοντα. Αυτός είναι η αξιοποίηση των μοναδικών δυνατοτήτων, χαρακτηριστικών και πόρων του τοπικού οικοσυστήματος. Επομένως για να μπορέσει ένας δήμος να  διαμορφώσει μια αποτελεσματική πολιτική καινοτομίας, μέσα από ένα συστηματικό οδικό χάρτη και να διαμορφώσει ένα «ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» θα πρέπει να έχει σαφή εικόνα για το «τι τον κάνει ιδιαίτερο και μοναδικό» ή τι ένα «όραμα» για το τι θα τον κάνει ιδιαίτερο και μοναδικό στο μέλλον. Χωρίς αυτή την παράμετρο, οι εφαρμογές της καινοτομίας είναι επιφανειακές και εξυπηρετούν περισσότερο επικοινωνιακούς λόγους παρά ουσιαστικούς.

Επομένως, πριν μιλήσουμε για πόρους, χρηματοδοτήσεις, ιδέες και λύσεις πασπαρτού, είναι πολύ βασικό να αποσαφηνιστούν τα πλεονεκτήματα και μοναδικά χαρακτηριστικά του εκάστοτε Δήμου, καθώς και η συμπληρωματική και ανταγωνιστική του σχέση με τους όμορους δήμους και κοινότητες. Αυτή η διαδικασία εγγυάται ότι η καινοτομία θα πατήσει πάνω σε μία εναρμονισμένη στρατηγική τροχιά και θα μειωθούν οι περιπτώσεις μελλοντικού της εκτροχιασμού.

Αξίζει επίσης να αναφέρουμε, ότι πιθανά ρίσκα και κίνδυνοι για την αποτελεσματική εφαρμογή του μοντέλου τετραπλής έλικας καινοτομίας, μπορεί να είναι οι διάφορες ανισορροπίες ισχύος μεταξύ των ενδιαφερομένων, η έλλειψη χρηματοδότησης και πόρων και η δυσκολία στη διατήρηση μιας αγαστής και μακροπρόθεσμης συνεργασίας μεταξύ των «ελίκων».

Για να μειωθούν τα παραπάνω ρίσκα, απαιτείται ισχυρή ηγεσία, εμπλοκή και δέσμευση των κοινωνικών εταίρων, στρατηγικός σχεδιασμός και εστίαση στην αξιοποίηση των μοναδικών δυνατοτήτων του τοπικού οικοσυστήματος.

Κλείνοντας, να επισημάνω επίσης πως η κάθε Δημοτική Στρατηγική Καινοτομίας θα πρέπει να είναι εναρμονισμένη και να «κουμπώνει» με την Εθνική Στρατηγική Καινοτομίας και τους 8 τομείς «Έξυπνης Εξειδίκευσης» (όπως προβλέπεται από το Άρθρο 36 του Ν. 4712/ 2020). Αυτοί είναι  Α. η Αγροτοδιατροφική Αλυσίδα, Β. οι Ψηφιακές Τεχνολογίες, Γ. οι τομείς των Βιοεπιστημών, υγείας και φαρμάκων, Δ. ο Τουρισμός, Πολιτισμός και Δημιουργικές Βιομηχανίες, Ε. η Αειφόρος Ενέργεια, Στ. το Περιβάλλον και η Κυκλική Οικονομία, Η. τα Υλικά, οι Κατασκευές και η Βιομηχανία και τέλος Θ. η Εφοδιαστική Αλυσίδα.

Σκοπός αυτού του άρθρου δεν ήταν να δοθούν συγκεκριμένες πασπαρτού λύσεις και οδηγίες, καθώς κάθε Δήμος καθορίζεται από ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και απαιτεί εξειδικευμένη και ιδιαίτερη προσέγγιση. Επίσης σκοπός δεν ήταν να αναλυθεί εδώ το Εθνικό Σχέδιο Καινοτομίας, οι περίπλοκοι μηχανισμοί του  καθώς και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που το διέπουν. Αυτό που επιδιώκω μέσα από το άρθρο μου, είναι να γίνει κατανοητό ότι για να μπορέσει να έχει πραγματικά και ουσιαστικά οφέλη μια δημοτική πολιτική καινοτομίας, εφαρμόζοντας τον τετραπλό έλικα καινοτομίας, στην καθημερινότητα και το ευ ζην των δημοτών, απαιτεί κοινωνικούς μηχανισμούς και αντανακλαστικά που ξεπερνούν τα στενά πλαίσια ενός κανονιστικού μηχανιστικού μοντέλου.  

Ελπίζω να το πέτυχα. Ευχαριστώ για τον χώρο και τον χρόνο σας.

Εκλογική χρηματοδότηση για τη διενέργεια των βουλευτικών εκλογών της 21ης Μαΐου 2023 πρόκειται να λάβουν δέκα πολιτικά κόμματα και συνασπισμοί πολιτικών κομμάτων.

Θα χρηματοδοτηθούν πέρα από τα κόμματα που εξέλεξαν βουλευτές, και κόμματα που δεν έλαβαν μέρος στις πρόσφατες εθνικές εκλογές όπως το Ποτάμι και η Χρυσή Αυγή ενώ επίσης θα ενισχυθούν οικονομικά, σύμφωνα με τη νομοθεσία, και τρία από τα κόμματα που δεν μπήκαν στη βουλή ΜέΡΑ25, Νίκη, και Πλεύση Ελευθερίας.

Την εκλογική ενίσχυση, σύμφωνα με τη νομοθεσία (Προεδρικό Διάταγμα 15/2022) δικαιούνται τα κόμματα που καλύπτουν διαζευκτικά τις εξής προϋποθέσεις:

– είτε εξέλεξαν βουλευτές στις τελευταίες εθνικές εκλογές

-είτε είχαν καταρτίσει στις τελευταίες εθνικές εκλογές πλήρεις συνδυασμούς, τουλάχιστον στο εβδομήντα τοις εκατό των εκλογικών περιφερειών της χώρας και συγκέντρωσαν αριθμό ψήφων, τουλάχιστον, ίσο με 1,5% του συνόλου των έγκυρων ψηφοδελτίων της Επικράτειας.

-είτε έχουν εκλέξει αντιπροσώπους στις τελευταίες ευρωεκλογές

-είτε συγκέντρωσαν στις ευρωεκλογές αριθμό ψήφων, τουλάχιστον, ίσο με το 1,5% του συνόλου των έγκυρων ψηφοδελτίων της Επικράτειας.

Στις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 μπήκαν στη βουλή η ΝΔ (40,79%), ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (20,07%), το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ (11,47%), το ΚΚΕ (7,23%) και η Ελληνική Λύση-Κυριάκος Βελόπουλος (4,45%) ενώ ξεπέρασαν το 1,5% η Νίκη (2,92%), η Πλεύση Ελευθερίας- Ζωή Κωνσταντοπούλου (2,89%) και το ΜέΡΑ25 -Συμμαχία για τη Ρήξη (2,63%).

Επίσης, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, δικαιούται χρηματοδότηση και η Χρυσή Αυγή που δεν συμμετείχε στις βουλευτικές κάλπες αλλά είχε εκλέξει στις ευρωεκλογές του 2019 εκπρόσωπό της (4,78%) ενώ δικαιούται επίσης εκλογική χρηματοδότηση και το Ποτάμι που δεν μετείχε στις βουλευτικές και εξέλεξε ευρωβουλευτή στο ευρωκοινοβούλιο αλλά έλαβε στις ευρωεκλογές 1,52%, δηλαδή άνω του 1,50%.

Με κατεπείγον έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικών και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ( Αριθ. Πρωτ.: 47514 /30 Μαΐου 2023-ψηφιακή υπογραφή 31 Μαΐου 2023), που εστάλη προς το γραφείο της υπουργού Εσωτερικών Καλλιόπης Σπανού και σε αρμόδιες υπηρεσίες, ορίζεται ότι από το προς εκλογική χρηματοδότηση σύνολο των 4.900.000 ευρώ, το 40% , δηλαδή ποσό ύψους 1.960.000 ευρώ, στα δικαιούχα κόμματα αναφορικά με τη διενέργεια των βουλευτικών εκλογών της 21ης Μαΐου 2023 ως εξής:

1. Νέα Δημοκρατία / 859.431,35 ευρώ 2. Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς-Προοδευτική Συμμαχία/ 507.572,78 ευρώ 3. ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ / 223.432,54 ευρώ 4. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας / 146.409,28 ευρώ 5. Ελληνική Λύση – Κυριάκος Βελόπουλος / 100.147,57 ευρώ 6. Νίκη / 17.291,04 ευρώ 7. MέΡΑ25 / 32.592,81 8. Χρυσή Αυγή /55.366,26 ευρώ 9. Ποτάμι /8.628,30 ευρώ 10. Πλεύση Ελευθερίας-Ζωή Κωνσταντοπούλου / 9.128,07 ευρώ.

Το ποσό των 223.432,54 ευρώ της εκλογικής χρηματοδότησης που αντιστοιχεί στο συνασπισμό «Κίνημα Αλλαγής (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα – Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών – Ανανεωτική Αριστερά – Προοδευτικό Κέντρο – “ΕΔΕΜ” – Κινήσεις Πολιτών)», επιμερίζεται ως εξής: ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ 167.574,40 ευρώ και ΠΑΣΟΚ 55.858,14 ευρώ.

pronews.gr

Η απόφαση της Κίνας να αρνηθεί συνάντηση του Κινέζου υπουργού Άμυνας Li Shangfu με τον Αμερικανό ομόλογο του, Λόιντ Όστιν καταδεικνύει αφενος το χείριστο επίπεδο σχέσεων μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων αλλά και κάτι πολύ χειρότερο: Την διακοπή κάθε στρατιωτικής επικοινωνίας μεταξύ τους.

Αυτό παράλληλα με το γεγονός ότι ίδια κατάσταση υπάρχει και με τη Ρωσία, τότε ο «Άξονας» Ρωσίας-Κίνας κατά των ΗΠΑ σχηματοποιείται και μάλιστα με ιδιαίτερα απειλητικά χαρακτηριστικά  για την Ουάσιγκτον.  

Το κλίμα μεταξύ των δύο χώρων  είναι ιδιαίτερα βαρύ και οι ΗΠΑ βρίσκονται πλέον απέναντι σε μια κρίση διαρκείας με την Κίνα, με κύρια σημεία τριβής την Ταιβάν και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Ο Λόιντ Όστιν. Χαρακτήρισε την κινεζική άρνηση  ως «λυπηρή» ενώ αναφέρθηκε επίσης στις πρόσφατες προκλητικές αναχαιτίσεις, όπως τις χαρακτήρισε, αμερικανικών αεροσκαφών από κινεζικά μαχητικά.

Ο Όστιν βρίσκεται στο Τόκιο προκειμένου να συζητήσει για τη στρατιωτική συμμαχίας των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας απέναντι στις απειλές της Κίνας, της Βόρειας Κορέας και της Ρωσίας.

Το Πεντάγωνο είχε προτείνει μια συνάντηση μεταξύ του υπουργού Άμυνας Λόιντ Όστιν  και του κινέζου υπουργού Άμυνας Li Shangfu στο περιθώριο του διαλόγου Shangri-La, ενός ετήσιου φόρουμ για την ασφάλεια που διεξάγεται στη Σιγκαπούρη από την Παρασκευή έως την Κυριακή.

Η Ουάσιγκτον επιδιώκει να αποκαταστήσει τις επικοινωνίες υψηλού επιπέδου με το Πεκίνο δείχνοντας  προθυμία να αμβλύνει  τις εντάσεις που πυροδοτήθηκαν από τις συγκρούσεις για την Ταϊβάν, το  κινεζικό κατασκοπευτικό αερόστατο  αλλά και τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ωστόσο, η Κίνα έχει περιγράψει ότι υπάρχουν  όρια σε αυτή την βελτίωση των σχέσεων, καθώς οι ΗΠΑ έχουν επιβάλλει κυρώσεις στον κινέζο υπουργό Άμυνας!

«Κατά τη διάρκεια της νύχτας, η ΛΔΚ ενημέρωσε τις ΗΠΑ ότι απέρριψαν την πρόσκλησή μας στις αρχές Μαΐου», ανέφερε το Πεντάγωνο σε δήλωση, χρησιμοποιώντας μια συντομογραφία για το επίσημο όνομα της Κίνας, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

«Το Υπουργείο πιστεύει ακράδαντα στη σημασία της διατήρησης ανοιχτών γραμμών στρατιωτικής επικοινωνίας μεταξύ της Ουάσιγκτον και του Πεκίνου για να διασφαλιστεί ότι ο ανταγωνισμός δεν θα μετατραπεί σε σύγκρουση».

Απαντώντας την Τρίτη, ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Μάο Νινγκ επανέλαβε την αντίθεση του Πεκίνου στις κυρώσεις των ΗΠΑ του  Λι που υφίστανται από το 2018.

«Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι θέλουν να επικοινωνήσουν ενώ καταστέλλουν και περιορίζουν την Κίνα με οποιοδήποτε μέσο και επιβάλλουν κυρώσεις σε Κινέζους αξιωματούχους, ιδρύματα και επιχειρήσεις, ποια είναι η ειλικρίνεια και το νόημα μιας τέτοιας επικοινωνίας;» είπε σε τακτική ενημέρωση ειδήσεων στο Πεκίνο.

Ο Λι, μηχανικός αεροδιαστημικής και στρατηγός του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, της στρατιωτικής πτέρυγας του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος, διορίστηκε υπουργός Άμυνας τον Μάρτιο.

Ο ίδιος όμως έχει υποστεί  κυρώσεις από την Ουάσιγκτον  για τον ρόλο του στην απόκτηση όπλων από τη Ρωσία στο πλαίσιο της προσπάθειας στρατιωτικού εκσυγχρονισμού της Κίνας.

Το Πεντάγωνο λέει ότι οι κυρώσεις σε βάρος του Λι δεν εμποδίζουν τον Όστιν να συναντηθεί μαζί του! Προφανώς όμως εμποδίζουν τον Λι να συναντηθεί με τον Όστιν!

«Η Κίνα έχει λάβει την απόφυση να μην κρύψει την δυσαρέσκειά της και  νομίζω ότι αυτό είναι αρκετά προφανές», δήλωσε στο NBC News ο Alexander Neill, στρατηγικός σύμβουλος με έδρα τη Σιγκαπούρη για τη γεωπολιτική Ασία-Ειρηνικό.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κίνα απορρίπτει τις προτάσεις του Πενταγώνου, σύμφωνα με ανώτερο αξιωματούχο της άμυνας των ΗΠΑ, ο οποίος είπε ότι από το 2021, το Πεκίνο έχει αρνηθεί ή δεν ανταποκριθεί  σε περισσότερα από δώδεκα αιτήματα για συναντήσεις σε πολλαπλά επίπεδα.

«Ειλικρινά, είναι απλώς η τελευταία σε μια σειρά από δικαιολογίες», είπε ο αξιωματούχος.

Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν άφησε να εννοηθεί στη σύνοδο των G7  στην Ιαπωνία αυτόν τον μήνα ότι οι κυρώσεις στον Λι ενδέχεται να αρθούν, αλλά αργότερα εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είπε ότι αυτό δεν εξετάζεται.

Αν και οι ένοπλες δυνάμεις της Κίνας διοικούνται από την Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή και όχι από τον Λι, ο ρόλος του οποίου είναι σε μεγάλο βαθμό εθιμοτυπικός, λειτουργεί ως βασικό σημείο επαφής για τους ξένους στρατούς.

Οι σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας είναι τεταμένες από τότε που ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken ανέβαλε ένα ταξίδι στο Πεκίνο τον Φεβρουάριο μετά την κατάρριψη κινεζικού αερόστατου παρακολούθησης πάνω από το έδαφος των ΗΠΑ από τον στρατό. Αυτό το ταξίδι δεν έχει ακόμη προγραμματιστεί.

Η Κίνα έχει επίσης αντιταχθεί στις κατηγορίες των ΗΠΑ ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να παράσχει στη Ρωσία θανατηφόρα στρατιωτική βοήθεια στον πόλεμό της κατά της Ουκρανίας, όπως βέβαια και στις επισκε΄’ψεις Αμερικανών αξιωματούχων στην Ταιβάν και το αντίστροφο.

Ο Μπάιντεν, ο οποίος μίλησε για τελευταία φορά με τον Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ σε συνάντηση στην Ινδονησία τον Νοέμβριο, δήλωσε στη σύνοδο κορυφής των  G7 ότι περίμενε «πολύ σύντομα βελτίωση» στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας.

Από τότε υπήρξαν ενθαρρυντικά σημάδια, συμπεριλαμβανομένης της άφιξης την περασμένη εβδομάδα του νέου πρεσβευτή της Κίνας, Xie Feng, μετά από μήνες καθυστέρησης.

Η υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ Τζίνα Ραϊμόντο συναντήθηκε με τον Κινέζο ομόλογό της, Γουάνγκ Βεντάο, στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα, η πρώτη ανταλλαγή υπουργικού συμβουλίου μεταξύ των δύο χωρών εδώ και μήνες.

Αυτό ακολούθησε μια συνάντηση στη Βιέννη μεταξύ του συμβούλου εθνικής ασφάλειας Jake Sullivan και του κορυφαίου διπλωμάτη της Κίνας, Wang Yi, και μιας συνάντησης στο Πεκίνο μεταξύ του πρέσβη των ΗΠΑ Nicholas Burns και του κινέζου υπουργού Εξωτερικών Qin Gang.

Αλλά οι σχέσεις μεταξύ των δύο στρατιωτικών είναι «προφανώς οι πιο γεμάτες και ευαίσθητες στη διμερή σχέση», είπε ο Νιλ.

Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε ότι η διακοπή της στρατιωτικής επικοινωνίας εγείρει τον κίνδυνο μιας ακούσιας κρίσης ή σύγκρουσης μεταξύ των δύο χωρών, των οποίων οι στρατοί δραστηριοποιούνται στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.

Ο Διάλογος Shangri-La είναι γνωστός ως φόρουμ για ανεπίσημα δικτύωση αξιωματούχων της άμυνας και ο Όστιν συνάντησε τον προκάτοχο του Λι, Wei Fenghe, στην ίδια εκδήλωση πέρυσι.

Αν και η Κίνα απέρριψε την ιδέα μιας παράπλευρης συνάντησης φέτος, ο Όστιν και ο Λι θα μπορούσαν ακόμα να συναντηθούν, αλλά όχι προγραμματισμένα.

«Υπάρχει πιθανότητα να έχουν μια χειραψία και μια ευκαιρία φωτογραφίας», είπε ο Νιλ. «Νομίζω ότι θα είναι πολύ άσχημη εξέλιξη  αν δεν κάνουν ούτε αυτό».

Ταυτόχρονα είπε  ότι οι στρατιωτικές επικοινωνίες μεταξύ των δύο χωρών είναι απίθανο να βελτιωθούν εκτός εάν ο Σι «είναι πρόθυμος να καθίσει και να μιλήσει με τον πρόεδρο των ΗΠΑ για τις ανησυχίες του».

«Αν δεν γίνει αυτό», είπε ο Νιλ, «τότε θα υπάρξουν πλήθος  παρόμοιων εμπλοκών με τον PLA».

pronews.gr

Την Πέμπτη 1η Ιουνίου, στις 8 μ.μ., στον Αστακό, διοργανώνει σύσκεψη η ΚΟΒ Ξηρόμερου του ΚΚΕ. Θα λάβει στο Δημαρχείο στον Αστακό.

Θα μιλήσει ο Δημήτρης Κομπλίτσης, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας και υποψήφιος Δήμαρχος Ξηρόμερου, με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

agrinionews.gr

Συνεχίζει τις επισκέψεις του ο Υπ.Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Αιτωλοακαρνανία Θανάσης Παπαθανάσης.

Επισκέφθηκε τις τοπικές κοινότητες Νεοχωρίου, Κατοχής και Πεντάλοφου, όπου συνομίλησε με τους κατοίκους και τους ευχαρίστησε για την τεράστια στήριξη και εμπιστοσύνη που του έδειξαν τιμώντας τον με την ψήφο τους. 

Παράλληλα, τους ζήτησε να μην επαναπαυθούν με τα αποτελέσματα των πρώτων εκλογών, αλλά να είναι σε εγρήγορση και να προσέλθουν όλοι στις κάλπες στις 25 Ιουνίου και να δώσουν ξανά ψήφο εμπιστοσύνης στη Νέα Δημοκρατία.

«Θα συνεχίσουμε τον αγώνα με την ίδια προσήλωση. Δεν θα αφήσουμε δημοτική ενότητα, τοπική κοινότητα και γειτονιά που δε θα μεταφέρουμε το μήνυμα της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η χώρα έχει ανάγκη από σταθερότητα, όραμα, σχέδιο και αποτέλεσμα. Την 25η Ιουνίου καλούμε όλους τους πολίτες να προσέλθουν στις κάλπες και να στηρίξουν  την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας για να προχωρήσει η χώρα μας μπροστά»

Για να ανεβάσουμε την Αιτωλοακαρνανία Ψηλά!

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Είναι να απορεί κανείς, με ανθρώπους οι οποίοι δεν εργάστηκαν ποτέ, στελέχη κομμάτων δηλαδή, παιδιά του κομματικού σωλήνα, να ομιλούν συνεχώς για φορολόγηση των Ελλήνων.

Είναι αδιανόητο, σε μια Ελλάδα, η οποία είναι υπερφορολογημένη, στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ να μαλώνουν δήθεν για το ποιός θα φορολογήσει λιγότερο ή περισσότερο. Δεν μιλούν για το πώς θα δώσουν λεφτά στους Έλληνες.

Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν πρόγραμμα. Γι’ αυτό 25 Ιουνίου, μόνο η Ελληνική Λύση και μπορεί και ξέρει.

Στη διευρυμένη συνάντηση εργασίας της Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα του ΠΑΣΟΚ στο Αγρίνιο συμμετείχε η υποψήφια Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Χριστίνα Σταρακά.

Η κ. Σταρακά συνεχάρη όλες και όλους για το εκλογικό αποτέλεσμα που πέτυχε το ΠΑΣΟΚ στην Αιτωλοακαρνανία στην κάλπη της 21^ης Μαΐου. Τόνισε ότι «ο γαλάζιος χάρτης δεν είναι προϊόν της προσφοράς της Νέας Δημοκρατίας στον ελληνικό λαό. Είναι αποτέλεσμα του τρόπου και του ύφους της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Τα πράγματα είναι απλά: όποιος περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ να βρει την απάντηση στη ΝΔ, θα βλέπει τον χάρτη μπλε για πολλά χρόνια. Όποιος θέλει σοβαρή απάντηση στη ΝΔ, πρέπει να κοιτάξει στο ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να γυρίσει και να εμπιστευτεί ξανά το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ ήταν, είναι και θα είναι η πραγματική, προοδευτική, αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης. Ξέρουμε να κυβερνάμε. Είμαστε σοβαροί. Είμαστε προοδευτικοί.»

Υποστήριξε ότι η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ «θέλει πολλή δουλειά και να επενδύσουμε σε δύο βασικά όπλα: χαμηλούς τόνους και προγραμματικό λόγο».

Απεύθυνε κάλεσμα, όπως είπε χαρακτηριστικά, σε «κάθε δημοκράτη προοδευτικό Έλληνα να έρθει μαζί μας σε αυτό τη νέα πορεία. Στο κοινό μας σπίτι, το ΠΑΣΟΚ! Να ξαναπιάσουμε μαζί το νήμα της Ιστορίας. Γιατί αντίπαλος αυτής της παράταξης είναι η παντοδυναμία της Συντήρησης. Η σύγχρονη Κεντροαριστερά είναι εδώ, με το σύγχρονο ΠΑΣΟΚ, ενωμένο και δυνατό, πιο πολύ από ποτέ σε αυτήν τη νέα πορεία».

Όπως είπε «πρέπει να πείσουμε τον κόσμο μας ότι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ είναι κοινωνικά και πολιτικά χρήσιμη. Είναι το όπλο των πολλών, για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη, πιο δίκαιη. Αν η πρώτη νίκη μας έδωσε ένα πρώτο χαμόγελο, η επόμενη νίκη θα δώσει χαμόγελο σε όλο τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Είναι χρέος μας αυτό. Για αυτό, αγώνα, δύναμη, ενότητα και είμαι σίγουρη ότι μετά το πρώτο βήμα έρχεται η μεγάλη νίκη στις 25 Ιουνίου! Στις 25 Ιουνίου η Αιτωλοακαρνανία θα πρωταγωνιστήσει στην πολιτική ανατροπή!».