Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Τρίτη, 27 Ιουνίου 2023

Στα λευκά ντύθηκαν οι περισσότερες γυναίκες που βρέθηκαν σήμερα στο Προεδρικό Μέγαρο για την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης - Εντυπωσιακές εμφανίσεις τόσο από τις υπουργούς όσο και από τις συζύγους των υπουργών

Συνδυασμό λευκού και μαύρου επέλεξαν η Όλγα Κεφαλογιάννη και η Νίκη Κεραμέως, ενώ τελείως λευκά φόρεσαν η νέα υπουργός Οικογένειας Σοφία Ζαχαράκη και η Λίνα Μενδώνη. Από τις υφυπουργούς, το μπλε επέλεξε η Δόμνα Μιχαηλίδου, ενώ μαύρο κοστούμι με λευκό πουκάμισο φόρεσε η Έλενα Ράπτη.

Στα κίτρινα ντύθηκε η νέα υφυπουργός Εσωτερικών Βιβή Χαραλαμπογιάννη, ενώ μαύρο φόρεμα με μπλε λεπτομέρειες επέλεξε η Ζέττα Μακρή. Λευκά επέλεξε η νέα υφυπουργός Μαρία Κεφαλά, ενώ στα μπλε ντύθηκε η Σοφία Βούλτεψη.

Το λευκό κυριάρχησε στις ενδυματολογικές επιλογές και των συζύγων των υπουργών. Εντυπωσιακές ήταν οι εμφανίσεις της Τζένης Μπαλατσινού και της Ευγενίας Μανωλίδου. Επίσης, αρκετές κυρίες προτίμησαν το γαλάζιο και τις παλ αποχρώσεις.

Μέλη της κυβέρνησης:

Σύζυγοι

Πηγή: protothema.gr

Ένα περίεργο σενάριο κινείται και διακινείται από τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως αλλά και από πολιτικούς αντιπάλους της Ελληνικής Λύσης, που θέλουν να κατατάξουν την Ελληνική Λύση στο φάσμα της Ακροδεξιάς.

Τους διαβάζω, λοιπόν, τι σημαίνει ακροδεξιά: Οργανωμένη βία κατά πολιτικών αντιπάλων, αντικοινοβουλευτισμός και παρακρατική δράση.

Η Ελληνική Λύση επί 4 χρόνια απέδειξε ότι είναι θεσμικά δημοκρατικό κόμμα. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν, λοιπόν, να αμαυρώσει και να συκοφαντήσει την ίδια την υπόστασή μας.

Από εδώ και στο εξής, τους ενημερώνουμε, ότι θα κινηθούμε δικαστικά. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να κηλιδώσει, να αμαυρώσει την υπόστασή μας.

Και κάτι τελευταίο. Δεν ήξερα ότι η πατρίδα, η θρησκεία, η οικογένεια, το ψωμί – παιδεία – ελευθερία, που πιστεύουμε εμείς, είναι ακροδεξιά αντίληψη.

Μεγάλη και δύσκολη η διαδρομή μας. Πολλά τα χιλιόμετρα που διανύσαμε μαζί σε όλη την ευλογημένη και αγαπημένη μας Αιτωλοκαρνανία με ένα κοινό στόχο: Την αξιοπρεπή διαβίωση σε ένα καλύτερο αύριο για όλους.

Τίποτα δεν ήταν εύκολο, αλλά και τίποτα δεν ήταν δυνατό ώστε να σταματήσει την αγάπη και τον ζήλο μου να βοηθήσω τον τόπο μου και το συμπολίτες μου, ξεκινώντας αυτόν τον πολιτικό αγώνα.

Το αποτέλεσμα των εκλογών μπορεί να μην δικαίωσε τον μεγάλο και τίμιο αγώνα μου στον πολιτικό στίβο, αλλά όλοι εσείς που πιστέψατε σε μένα και με στηρίξατε με λόγια και πράξεις, μέσα από την ψήφο εμπιστοσύνης που μου δώσατε, δικαιώσατε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό από το χρόνο που αφιερώνω σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε συμπολίτη μου.

Αμέτρητες συναντήσεις, αμέτρητες συζητήσεις!
Όλος αυτός ο αγώνας μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω πολύ κόσμο. Κόσμο που μου άνοιξε την καρδιά του, μοιράστηκε μαζί μου προβλήματα, ανησυχίες αλλά και όνειρα. Κάθε άνθρωπος και μια μοναδική εμπειρία. Μοναδικές στιγμές και μαθήματα ζωής.

Στο σημείο αυτό, θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου αφενός την οικογένεια μου και αφετέρου όλους εσάς που συμπορευτήκαμε ωσάν διαβάτες ενός κοινού ονείρου, που θέλησαν να κάνουμε πραγματικότητα. Το όνειρο της αλλαγής μέσα από τη διαφορά.

Καταφέραμε όμως κάτι πολύ σημαντικό. Καταφέραμε να ενωθούμε και να συμπορευτούμε. Κι εγώ προσωπικά κατάφερα να μπω στις καρδιές σας, να γίνω ο δικός σας Γιωργος κι όχι ακόμη ένας Βουλευτής που υπόσχεται και δεν πράττει. Μου το δείξατε με θερμές υποδοχές, αγκαλιές και εγκάρσιους χαιρετισμούς. Στιγμές που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω, στιγμές που θα τις έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου και θα νιώθω πραγματικά πολύ πλούσιος από τα θετικά συναισθήματα, με τα οποία με πλαισιώσατε.

Είχα την τιμή, τη χαρά και την αξίωση να με φωνάξετε με το μικρό μου όνομα και να μου μιλάτε σαν να γνωριζόμαστε χρόνια. Μεγάλη μου τιμή η συμπεριφορά σας!

Νιώθω συγκίνηση, αλλά και μια χαρμολύπη. Χαρά για όσα ζήσαμε με όλους εσάς σε αυτόν τον αγώνα, αλλά και μια λύπη, για όλα όσα θα έρθουν από το εκλογικό αποτέλεσμα που προέκυψε. Μακάρι οι σκέψεις μου να μην βγουν αληθινές.

Ωστόσο με λυπεί το γεγονός ότι τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα για κάποιους.

Άσχημες και τραγικές στιγμές ξεχάστηκαν σαν να έσβησαν από το χάρτη, σαν να μην έγιναν ποτέ! Λες κ ένα μαγικό κουμπί έσβησε το πένθος, την θλίψη, την απώλεια ζωής, όλες τις καταστροφές που σημάδεψαν την χώρα μας, την Ελλάδα μας.

Άραγε θα μπει ένα φρένο σε όλη αυτή την κατάσταση ή μήπως η ψήφος εμπιστοσύνης στην νέα κυβέρνηση "πατήσει το γκάζι σε μια νέα καταστροφολογία";

Η κάθε κυβέρνηση γεννιέται από το λαό. Τουλάχιστον, έτσι τεκμαίρεται!

Καλή τύχη και καλή επιτυχία στη νέα κυβέρνηση.

Προσωπικά δεν ένιωσα στιγμή ηττημένος!
Για τους δικούς μου λόγους σημείωσα κι εγώ την προσωπική μου νίκη μέσα από τον τίμιο , καθαρό και επαναλαμβανόμενο αγώνα μου.

Ανεξάρτητου εκλογικού αποτελέσματος, θα συνεχίσω να δίνω την μάχη μου για το καλό του τόπου και των συμπολιτών μου.

Θα συνεχίσω να δηλώνω παρουσία στα προβλήματα του κάθε συμπολίτη μου, που θα με προσεγγίζει για βοήθεια.

Το κέρδος δεν κρίνεται στα κόμματα.
Το κέρδος θα κριθεί στην ατομική προσπάθεια που θα κάνει ο κάθε νεοεκλεγείς βουλευτής δείχνοντας ή όχι ευγνωμοσύνη στην ψήφο εμπιστοσύνης, που έλαβε από το λαό.

Το δικό μου κέρδος βρίσκεται στις διαπροσωπικές σχέσεις που ανέπτυξα με όλους σας.

Το δικό μου κέρδος είναι η θέση που έλαβα στις καρδιές σας και για όλους εσάς δεσμεύομαι να είμαι εδώ για όποιον χρειαστεί, για κάθε πρόβλημα που προκύψει και να κάνω τα αδύνατα δυνατά ώστε να αποτρέψω κάθε νόθευση της λαϊκής κυριαρχίας.

Μέριμνα της νέας κυβέρνησης οφείλει να είναι το όφελος του λαού και η προστασία του.
Ο,τιδήποτε αντιστρατεύεται το κοινό καλό αποσκοπεί σε συμφεροντολογικός πολιτικές που μόνο μπροστά δεν πάνε μια χώρα!

Να είστε όλοι και όλες καλά.
Σας ευχαριστώ και πάλι από καρδιάς

Με εκτίμηση

Πολιτευτής Αιτωλοακαρνανίας
Γεώργιος Φίλιππας

Τελικά, ποιο είναι το μήνυμα αυτών των εκλογών;

Αθήνα, 27 Ιουνίου 2023

Ανάλυση του Δημήτρη Καζάκη

Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Πρόεδρος του ΕΠΑΜ και επικεφαλής του πολιτικού ενωτικού σχήματος ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ.

Η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη μπόρεσε τελικά να κερδίσει αυτοδυναμία με 158 έδρες. Όσες είχε και στο προηγούμενο κοινοβούλιο. Μόνο που τις κέρδισε με μια πολύ σημαντική μείωση ψήφων. Με 2.251.618 ψήφους τον Ιούλιο του 2019, η ΝΔ είχε ποσοστό 39,85% και 158 έδρες. Ενώ σ’ αυτές τις εκλογές με πάνω από 138 χιλιάδες λιγότερες ψήφους, η ΝΔ κατέκτησε ποσοστό 40,55% και 158 έδρες.

Η διαφορά αυτή δεν οφείλεται μόνο στον εκλογικό νόμο, αλλά και στην αυξημένη αποχή. Στις εκλογές αυτές σε σχέση με τις αντίστοιχες της 21ης Μαΐου, συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία πάνω από 794 χιλιάδες λιγότεροι ψηφοφόροι. Δηλαδή, το 7,67% του εκλογικού σώματος, όπως αυτό εμφανίζεται στις εκλογές της 25ης Ιουνίου.

Πρόκειται για ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων που πήγαν να ψηφίσουν στις εκλογές της 21ης Μαΐου, αλλά δεν προσήλθαν στις κάλπες της Κυριακής. Η αποχή ήταν αυτή που έκρινε τελικά τα αποτελέσματα, αλλά και την αυτοδυναμία.

Στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, όλοι έχασαν ψήφους με εξαίρεση τη Νίκη. Το κόμμα Σπαρτιάτες κατόρθωσε να εισέλθει στο κοινοβούλιο με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής του Ιουνίου 2019 αυξημένους κατά 76 χιλιάδες, που τους άντλησε κατά κύριο λόγο από τον συρφετό της εξωκοινοβουλευτικής ακροδεξιάς, η οποία γνώρισε πρωτοφανή συντριβή.

Χαρακτηριστικό της συντριβής αυτής είναι και το γεγονός ότι τα κόμματα που συνασπίστηκαν υπό την επιχειρηματική ομπρέλα του κ. Εμφιετζόγλου με τίτλο Πατριωτικός Συνασπισμός είχαν ως άθροισμα ψήφων στις εκλογές της 21ης Μαΐου άνω των 90 χιλιάδων. Ενώ στις εκλογές της 25ης Ιουνίου μπόρεσαν όλοι μαζί να συγκεντρώσουν μόλις και μετά βίας 26 χιλιάδες. Χωρίς να ξεχνάμε τις 48 χιλιάδες ορφανές ψήφους του ακροδεξιού σχήματος Κρανιδιώτη-Τζήμερου της 21ης Μαΐου.

Επομένως, οι ψήφοι των Σπαρτιατών δεν συνιστούν κανενός είδους έκπληξη. Απλά συσπειρώθηκαν οι ψήφοι της παραδοσιακής ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Τίποτε το περισσότερο. Κι επομένως δεν συνιστούν κανενός είδους «στροφή», όπως λένε ποικίλοι αναλυτές για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Το γεγονός ότι τυχοδιωκτικά σχήματα της ακροδεξιάς σαν τους Σπαρτιάτες, έχουν ακροατήριο δεν οφείλεται στον δικό τους πολιτικό λόγο, αλλά στην ιστορικά πρωτοφανή απαξίωση της παραδοσιακής δεξιάς και αριστεράς της μεταπολίτευσης. Είναι τέτοιας έκτασης η απαξίωση, ώστε να φαντάζουν «πατριωτικά» σχήματα και τυχοδιώκτες, που όχι μόνο δεν έχουν καμιά πατριωτική και δημοκρατική αναφορά, αλλά κάτω από τον «πατριωτικό» μανδύα τους ζέχνει η πτωμαΐνη του χιτλερισμού των «καθαρόαιμων Λαών», των ταγματαλητών του εμφυλίου και του δωσιλογισμού.

Και απευθύνονται σε ποιους; Σε όσους η ανιστόρητη εμπάθεια, η πολιτική αδιαφορία και η πνευματική αναπηρία τους επιτρέπει μόνο να αντιλαμβάνονται τον «πατριωτισμό» ως ιδεολόγημα, ως ιδεοληψία. Όχι ως δύναμη έμπνευσης από τους μακραίωνους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες του λαού για εθνική απελευθέρωση, εθνική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση. Όχι ως δύναμη ενότητας του λαού και του έθνους για την υπεράσπιση της πατρίδας και της δημοκρατίας, πέρα από διαχωρισμούς και διχόνοιες αριστεράς και δεξιάς, πιστών και απίστων. Αλλά ως ιδεολόγημα νέων φυλετικών διαχωρισμών και εμφυλίων.

Αυτού του είδους οι «πατριώτες», που ενθουσιάζονται με άναρθρες κραυγές δήθεν πατριωτικής έξαρσης, μοιάζουν με τους «πειρατές της πολυθρόνας», όπως τους περιέγραφε ένας ανώνυμος, την εποχή όπου η εξιδανίκευση των πειρατικών περιπετειών στη βικτοριανή Αγγλία βρισκόταν στο απόγειό της δημοφιλίας της: «Όσο πιο πράος, τόσο πιο πειρατής. Κάθεται αναπαυτικά στην πολυθρόνα του, μακριά από τη θάλασσα. Και η λογική επαινεί τη θέση του: Έχει όλη τη διασκέδαση και κανένα από τα δεινά, κυριαρχεί στις κυρίες και καταστρέφει τους εχθρούς του. Και εξαπατά το ίδιο τη θηλιά και τον όλεθρο!».

Αυτός ήταν ο «πειρατής της πολυθρόνας!». Ακριβώς όπως και ο «πατριώτης της πολυθρόνας!» Το ίδιο με τον «αριστερό της πολυθρόνας!»

Σ’ αυτές τις εκλογές ο μεγάλος ηττημένος είναι το κόμμα του κ. Τσίπρα. Όχι μόνο έχασε σε ψήφους κοντά τις 256 χιλιάδες, αλλά και σε ποσοστό σε σχέση με τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Το ίδιο έπαθε και το συγγενές ιδεολογικά κόμμα του κ. Βαρουφάκη, το οποίο ουσιαστικά συνετρίβη.

Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν πειστικά, τουλάχιστον για όποιον θέλει να τα αντιληφθεί, ότι η αριστερά των ΜΚΟ, των ΛΟΑΤΚΙ και των «ανοικτών συνόρων», συνιστά πλέον προσβολή για τη μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Κι αυτό είναι καλό. Είναι η ενστικτώδης αντίσταση μιας κοινωνίας εναντίον του σύγχρονου φυλετικού κοσμοπολιτισμού των υπερεθνικών ελίτ.

Η αριστερά του ευρωπαϊσμού και του υπερεθνικού κοσμοπολιτισμού, που ταυτίζει τον πατριωτισμό του απλού κόσμου με τον φασιστικό εθνικισμό, μας τελείωσε και μάλιστα οριστικά.

Όποιος επιμείνει σ’ αυτού του είδους την αριστερά και συνεχίζει να προτάσσει την αριστερή του καθαρότητα, θα εισπράττει τα ίδια με τον κ. Βαρουφάκη. Οι συνεργασίες του κ. Βαρουφάκη και το αφήγημα της δήθεν «ριζοσπαστικής αριστεράς» λειτούργησαν ως βαρίδια και επιτάχυναν την πτώση του συγκεκριμένου μορφώματος. Αν και οφείλω να ομολογήσω ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του ίδιου του κ. Βαρουφάκη, είναι ο εαυτός του κι ένας νοσηρός ναρκισσισμός που του επιτρέπει να πάντα, τις μεγαλύτερες αμετροέπειες.

Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά για τον κ. Τσίπρα, το μέλλον του φαίνεται σκοτεινό. Ήδη το ΠΑΣΟΚ που συστεγάζεται στο συγκεκριμένο κόμμα, άρχισε να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Έχουμε ξαναπεί ότι η εξαφάνιση του συγκεκριμένου μορφώματος, όπως συνέβη και με το ομογάλακτό του κόμμα του κ. Νταλέμα στην Ιταλία, συνιστά μια αναγκαία και βαθιά προοδευτική διαδικασία. Απελευθερωτική δυνάμεων που παραμένουν εγκλωβισμένες σ’ αυτό.

Την εξέλιξη του κ. Βαρουφάκη θα πρέπει να την προσέξει ιδιαίτερα και η κ. Κωνσταντοπούλου, η οποία αντί να αυξήσει τις ψήφους της στις εκλογές της Κυριακής, έχασε πάνω από 5 χιλιάδες σε σύγκριση μ’ εκείνες της 21ης Μαΐου. Κι αυτό παρά το γεγονός της εκλογικής κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό το είδος πολιτικής εικόνας της κ. Κωνσταντοπούλου φαίνεται ότι έπιασε ταβάνι κι αν δεν υπήρχε η αυξημένη αποχή, η είσοδος της Πλεύσης στη Βουλή ίσως να παρέμενε όνειρο θερινής νυκτός. Πολύ περισσότερο όταν από άποψη θέσεων και κοινωνικών αναφορών δεν διαφέρει εν πολλοίς από το κόμμα Βαρουφάκη. Κι αυτό, αν έχει αίσθηση πραγματικότητας, θα πρέπει να κρατά την κ. Κωνσταντοπούλου ξύπνια τα βράδια.

Μόνο το ΚΚΕ διαφέρει. Κι αυτό γιατί ο μέσος ψηφοφόρος του το αντιλαμβάνεται ως συνέχεια και συνέπεια του παλιού ιστορικού ΚΚΕ, έστω κι αν εδώ και δεκαετίες δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτό. Γι’ αυτό και ψηφίζουν αυτό που νομίζουν, έχουν την εντύπωση ότι ιστορικά συνιστά το κόμμα αυτό, χωρίς να δίνουν καμιά σημασία στις πολιτικές της ηγεσίας του, χωρίς να γνωρίζουν καν τις θέσεις και τις πρακτικές του. Χωρίς να νοιάζονται για τις συνθηκολογήσεις του με το καθεστώς.

Στην πραγματικότητα είναι μια ανώδυνη ψήφος τόσο για το σύστημα, από το οποίο αντλεί το βιοπορισμό του το εν λόγω κόμμα, όσο και για τον ίδιο τον ψηφοφόρο του, που θέλει μεν να φανεί ριζοσπαστικός, αλλά χωρίς τις αγωνίες, τους αγώνες και τις προσωπικές θυσίες που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Θέλει να είναι κομμουνιστής, όπως ο «πειρατής της πολυθρόνας!»

Μ’ αυτή την έννοια το σημερινό ΚΚΕ είναι το alter ego της Νίκης και των Σπαρτιατών. Συνιστά το alter ego της ίδιας πολιτικής θεολογίας, της θεολογίας του εθνικού διχασμού και του εμφύλιου σπαραγμού.

Το μόνο κόμμα που μπόρεσε να αυξήσει τις ψήφους του έναντι της 21ης Μαΐου, είναι η Νίκη. Κι αυτό απ’ ότι φαίνεται οφείλεται κυρίως στον πόλεμο που επέλεξαν οι μιντιάρχες να εξαπολύσουν στο κόμμα του «θρησκευτικού μεσαίωνα». Ο δε κ. Βελόπουλος πλήρωσε με σοβαρή μείωση ψήφων την επιλογή αναμέτρησης με τη Νίκη, αλλά και τον εναγκαλισμό του με τους «καραμανλικούς».

Σε κάθε περίπτωση τα εκλογικά αποτελέσματα εμφανίζουν ένα σημαντικό ποσοστό το οποίο αρνείται να υποταχθεί στις πολιτικές επιλογές αυτού του κοινοβουλίου κατοχής και εκποίησης της πατρίδας. Απ’ αυτό το ποσοστό προέρχεται και το σχεδόν 8% των ψηφοφόρων, το οποίο απείχε όχι γιατί έχει ενδώσει στις θεωρίες των ηλιθίων, είτε των επιτηδείων, που βλέπουν την αδιαφορία και την αποχή ως «επαναστατική πράξη», αλλά γιατί δεν αποδέχεται τις θεωρίες περί «χαμένης ψήφου», δεν αποδέχεται τις δεδομένες επιλογές της συγκεκριμένης εκλογικής αναμέτρησης.

Το ποσοστό αυτό δε είναι δεδομένο ως προς τα πού θα καταλήξει από μόνο του. Είναι όμως ικανό – με τους κατάλληλους πολιτικούς καταλύτες – να αποτελέσει την «κρίσιμη μάζα», που θα ανατρέψει τα πάντα. Το ίδιο το καθεστώς εκ βάθρων. Ιδίως στην πολύ δύσκολη – ίσως την πιο δύσκολη για την ύπαρξη της χώρας μας – περίοδο που ανοίγει μετεκλογικά.

Όμως κάτι τέτοιο προϋποθέτει συσπείρωση σε πατριωτική και δημοκρατική βάση, πέρα και έξω από διαχωρισμούς και διχόνοιες ιδεολογίας. Για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζονται – και η ιστορία όλων των επαναστατικών κινημάτων από την αρχαιότητα έως σήμερα το έχει περίτρανα αποδείξει – τρεις θεμελιώδεις προϋποθέσεις:

1. Τη μάχη της εναλλακτικής ενημέρωσης, ώστε ο σκεπτόμενος κόσμος να μην χάνεται στις δαιδαλώδεις ατραπούς της παραπληροφόρησης και της κατευθυνόμενης ειδησεογραφίας.

2. Τη μάχη τη διαφώτισης, η οποία στην ουσία είναι η μάχη της εκλογίκευσης των κάθε λογής φοβιών που καλλιεργεί συστηματικά στη μάζα ο ψυχολογικός πόλεμος των επιτελείων του καθεστώτος.

3. Τη μάχη της αυτοοργάνωσης μέσα στην ίδια την κοινωνία, στις γειτονιές, τις πόλεις και τα χωριά της, έτσι ώστε να μάθει ο ίδιος ο κόσμος τι σημασία έχει η δύναμη της οργάνωσης μέσα από την δική του συνεργασία, επαφή και συνεννόηση για τον κοινό σκοπό.

Μόνο μια δύναμη που ξέρει να διεξάγει με αποτελεσματικότητα τις τρεις αυτές μάχες, που ξέρει να τις μετατρέπει σε υλική δύναμη, σε γνώση και ηθικό για τον απλό κόσμο και κυρίως για τους σκεπτόμενους, μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης αυτής της προσπάθειας. Και κακά τα ψέματα, δεν ξέρω τι θα προκύψει αύριο. Δεν ξέρω αν θα εμφανιστούν νέες δυνάμεις, ικανές να δώσουν αποτελεσματικά τη μάχη συσπείρωσης της «κρίσιμης μάζας», αλλά μέχρις στιγμής η μοναδική δύναμη που εξ ιδρύσεώς της το κάνει και ξέρει πώς να το κάνει είναι το ΕΠΑΜ. Κανείς άλλος.

Κι επομένως για εμάς στο ΕΠΑΜ βαραίνει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον αυτό που τόνιζε ο Καζαντζάκης στην Ασκητική του και όποιος γνωρίζει καλά ιστορία ξέρει ότι συνιστά το Πιστεύω κάθε αληθινού επαναστάτη από την εποχή του Ομήρου έως τις μέρες μας:

«Η Κραυγή κηρύχνει μέσα μου επιστράτεψη. Φωνάζει! “Εγώ, η Κραυγή, είμαι ο Κύριος, ο Θεός σου! Δεν είμαι καταφύγι. Δεν είμαι σπίτι κι ελπίδα. Δεν είμαι Πατέρας, δεν είμαι Γιός, δεν είμαι Πνεύμα. Είμαι ο Στρατηγός σου!

»Δεν είσαι δούλος μου μήτε παιχνίδι στις απαλάμες μου. Δεν είσαι φίλος μου, δεν είσαι παιδί μου. Είσαι ο σύντροφός μου στη μάχη.

»Κράτα γενναία τα στενά που σου μπιστεύτηκα, μην τα προδώσεις! Χρέος έχεις και μπορείς στο δικό σου τομέα να γίνεις ήρωας. Αγάπα τον κίντυνο. Τι είναι το πιο δύσκολο; Αυτό θέλω! Ποιο δρόμο να πάρεις; Τον πιο κακοτράχαλο ανήφορο. Αυτόν παίρνω κι εγώ, ακολούθα μου!

»Να μάθεις να υπακούς. Μονάχα όποιος υπακούει σε ανώτερό του ρυθμό είναι λεύτερος. Να μάθεις να προστάζεις. Μονάχα όποιος μπορεί να προστάζει είναι αντιπρόσωπός μου απάνω στη γης ετούτη.

»Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μοναχός μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.

»Ν’ αγαπάς τον καθένα ανάλογα με τη συνεισφορά του στον αγώνα. Μη ζητάς φίλους, να ζητάς συντρόφους!..

»Που πάμε; Θα νικήσουμε ποτέ; Προς τι όλη τούτη η μάχη; Σώπα! Οι πολεμιστές ποτέ δε ρωτούνε!”».

Θα είμαι εδώ διαρκώς

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 25^ης Ιουνίου είναι ιδιαίτερα αρνητικό όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ αλλά συνολικά για τον προοδευτικό κόσμο.  Δώσαμε έναν αγώνα μεγάλο, δίκαιο, έντιμο και καθαρό. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να ανατρέψουμε τους δυσμενείς συσχετισμούς. Είναι προφανές ότι από πλευράς μας έγιναν αρκετά λάθη και είναι πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν. Οφείλουμε να μελετήσουμε με προσοχή το εκλογικό αποτέλεσμα, να λάβουμε τα μηνύματα των πολιτών και να προχωρήσουμε άμεσα στις μεγάλες, αναγκαίες αλλαγές. Και θα το κάνουμε. Το οφείλουμε στην ιστορία της προοδευτικής παράταξης, το οφείλουμε στο μέλλον του τόπου μας, στις επόμενες γενιές.  Όπως τόνισε ο Πρόεδρός μας, Αλέξης Τσίπρας, ένας κύκλος έκλεισε και ένας καινούργιος, ακόμη πιο ελπιδοφόρος, ανοίγει.

Σε ό,τι με αφορά, πρέπει να τονίσω ότι η απώλεια της βουλευτικής έδρας  δεν είναι ένα προσωπικό ζήτημα, αλλά, όπως και η κατοχή της, εντάσσεται στις υπέρτερες αρχές και αξίες που πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ και τις οποίες με περηφάνια υπηρετώ. Οφείλω ολόθερμες ευχαριστίες και ευγνωμοσύνη σε κάθε μία και κάθε έναν συμπολίτη μας για την εμπιστοσύνη τους, την οποία θα τιμήσω στο ακέραιο.

Θα είμαι εδώ διαρκώς, στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας του Αλέξη Τσίπρα για την ανασύνταξη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ  και της προοδευτικής παράταξης. Θα βρίσκομαι όμως και στην πρώτη γραμμή και σε κάθε μετερίζι του τόπου μας, της Αιτωλοακαρνανίας, με την ίδια αγάπη, την ίδια προσήλωση και την ίδια πίστη ότι αξίζει πολύ περισσότερα. Είναι αυτονόητο ότι  θα βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις τον επανεκλεγέντα βουλευτή μας Μίλτο Ζαμπάρα ώστε να ακούγεται  δυνατά η φωνή της Αιτωλοακαρνανίας στο Ελληνικό Kοινοβούλιο. Το ίδιο είμαι βέβαιος ότι θα κάνουν όλες και όλοι οι υποψήφιοι βουλευτές καθώς και όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ στην Αιτωλοακαρνανία. Αυτή την ώρα έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ την ενότητα του χώρου και τη σύμπραξη όλων των δυνάμεων στον κοινό στόχο.  

Χάθηκε μια μάχη αλλά είμαστε όρθιοι και συνεχίζουμε. Όλοι μαζί λοιπόν! Με πίστη στις διαχρονικές αρχές και αξίες μας αλλά και τις αναγκαίες μεγάλες αλλαγές που επιτάσσει η συγκυρία. Για να ανατρέψουμε σύντομα τους αρνητικούς συσχετισμούς.  Για την Ελλάδα της προόδου και της δικαιοσύνης. Για την Αιτωλοακαρνανία που θέλουμε και δικαιούμαστε.  

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Υποψήφιος Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ

Ενώπιον της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, θα ορκισθούν στις 13:00, τα μέλη της νέας κυβέρνησης. Θα ακολουθήσει η διαδικασία παράδοσης – παραλαβής των υπουργείων.

Η πρώτη συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου σε πλήρη σύνθεση θα πραγματοποιηθεί αύριο, Τετάρτη, στο Μέγαρο Μαξίμου.

thetoc.gr

Με έντονο το άρωμα του «εκσυγχρονισμού» ξεκινάει η κυβέρνηση Μητσοτάκη τη διαδρομή της νέας τετραετίας και με μοναδικό αντίπαλο τον ίδιο της τον εαυτό, αφού τα κόμματα της αντιπολίτευσης απώλεσαν το δικαίωμα να ασκούν -όποτε χρειάζεται- το δικαίωμα της πρότασης μομφής.

Και αυτό γιατί κανένα κόμμα δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό των 50 κοινοβουλευτικών εδρών. Ως εκ τούτου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά την εκλογική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται αντιμέτωπος μόνο με τις απαιτήσεις των πολιτών που του έδωσαν απλόχερα τη «λευκή επιταγή» για να κυβερνήσει… ανενόχλητος χωρίς τον «έλεγχο» της αντιπολίτευσης.

Πρωταρχική ανάγκη των πολιτών δεν είναι άλλη από την καταπολέμηση της ακρίβειας και έτσι η μάχη της οικονομίας αποτελεί την απόλυτη προτεραιότητα του κ. Μητσοτάκη, αλλά και το πρώτο «τεστ» πάνω στο οποίο θα κληθεί να δώσει τις δικές του εξετάσεις. Αυτό άλλωστε δείχνουν και οι επιλογές στα πρόσωπα που τοποθέτησε στο αρμόδιο Υπουργείο με τον νέο «τσάρο» Κωστή Χατζηδάκη.

Το… αγκάθι στον τομέα της εκπαίδευσης

Ο πρωθυπουργός θέλει με το «καλημέρα» να κάνει πράξη τις προεκλογικές δεσμεύσεις του προς τον λαό που ξεκινούν από την άμεση βελτίωση των μισθών και τις καλύτερες θέσεις εργασίας, έχοντας βέβαια σε πρώτο πλάνο και την αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η δέσμευσή του για καλύτερη δημόσια Παιδεία, χωρίς ωστόσο σε αυτόν τον τομέα να μπορεί να φέρει ριζικές αλλαγές. Για την πλήρη αναμόρφωση της Παιδείας και της εκπαίδευσης στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ο πρόεδρος της ΝΔ χρειαζόταν να εκλέξει 180 βουλευτές ώστε να μπορεί να προχωρήσει στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

 Αυτοί που θα «τρέξουν» τις μεταρρυθμίσεις

Τα πρόσωπα που επέλεξε να υπηρετήσουν τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις του είναι και αυτά που χαρακτηρίστηκαν ως «μεταρρυθμιστές» στους τομείς που δραστηριοποιήθηκαν στην προηγούμενη θητεία τους. Στο Υπουργείο Οικονομικών, ο νέος υπουργός Κωστής Χατζηδάκης μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό Νίκο Παπαθανάση και υφυπουργό τον Χάρη Θεοχάρη έχουν λάβει εντολές για τη διαμόρφωση των όρων έτσι ώστε το σύνθημα «καλύτεροι μισθοί καλύτερες δουλειές» να μην μείνει μόνο σύνθημα, αλλά να γίνει πράξη.

Ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που η νέα κυβέρνηση θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή προτού αυτή κλείσει για τις θερινές διακοπές, είναι η αναμόρφωση της φορολογικής πολιτικής. Η οποία θα δίνει κίνητρα στις επιχειρήσεις για προσλήψεις προσωπικού και μειώσεις φόρων με στόχο την οικονομική ανάπτυξη της χώρας προκειμένου να διαμορφωθεί ένα καλύτερο περιβάλλον για τη συνέχιση ξένων επενδύσεων.

Με Χρυσοχοΐδη για την αναμόρφωση του ΕΣΥ

Η ριζική αναμόρφωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας αποτελεί ένα ακόμη από τα πιο σημαντικά στοιχήματα του πρωθυπουργού. Και για το σκοπό αυτό τοποθετήθηκε ως νέος υπουργός ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ένας πολιτικός με κεντρώο προφίλ προερχόμενος από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Χρυσοχοΐδης μαζί με την Ειρήνη Αγαπηδάκη αναλαμβάνουν ένα δύσκολο πόστο και θα πρέπει να «συγκρουστούν» με συμφέροντα και κατεστημένα ετών έτσι ώστε να μπει ένα τέρμα στις παθογένειες του ΕΣΥ και να αναβαθμίσουν τα νοσοκομεία της χώρας, προχωρώντας στη βασική προεκλογική δέσμευση της ΝΔ για 10 χιλιάδες προσλήψεις στον τομέα της Υγείας μαζί βεβαίως με την μισθολογική αναβάθμιση των εργαζομένων.

Στον τομέα της Υγείας η πρόθεση του πρωθυπουργού είναι να φέρει ένα πλήρες «lifting» με: Ανακαίνιση και εκσυγχρονισμό 80 νοσοκομείων και 156 Κέντρων Υγείας, τον Προσωπικό Γιατρό, αλλά και τις δωρεάν προληπτικές εξετάσεις για όλους τους πολίτες. Παράλληλα, στοχεύει στη δημιουργία 311 νέων δομών ψυχικής υγείας και τη συνολική αναδιάρθρωση του ΕΚΑΒ.

Η νέα φορολογική πολιτική

Στο συρτάρι του κ. Μητσοτάκη βρίσκονται επίσης και τα πρώτα νομοσχέδια που ετοιμάζει να φέρει στη Βουλή. Αυτά αφορούν στην επικαιροποίηση και αναβάθμιση του επιτελικού κράτους, με αιχμή την αντιμετώπιση δυσλειτουργιών του παρελθόντος και έναν καλύτερο συντονισμό μεταξύ των Υπουργείων.

Στο δεύτερο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνονται όλα όσα έχει δεσμευτεί προεκλογικά και αφορούν:

– στη σταδιακή μείωση του τέλους επιτηδεύματος (ΕΝΦΙΑ) μέχρι την οριστική κατάργησή του στο τέλος το 2027,

– στην αύξηση του κατώτατου μισθού από την 1η Ιανουαρίου του 2024,

– στη θέσπιση του αφορολογήτου κατά 1.000 ευρώ για οικογένειες που έχουν παιδιά,

– στη μείωση μιας επιπλέον μονάδας των ασφαλιστικών εισφορών και

– στη μείωση των τεκμηρίων διαβίωσης κατά 30% μεσοσταθμικά από την 1η Ιανουαρίου του 2025.

Ένα άλλο από τα πρώτα νομοσχέδια που ετοιμάζονται θα αφορούν στις αλλαγές των διοικήσεων οργανισμών ώστε να επιλέγονται οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις αποκλειστικά και μόνο με βάση τα επαγγελματικά τους κριτήρια.

Τέλος, ένας μεγάλος στόχος είναι η επιστροφή της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ από το υπερταμείο σε καθεστώς δημοσίου ελέγχου.

cnn.gr

Τα αποτελέσματα των εκλογών της 25^ης Ιουνίου διαμόρφωσαν ένα διαφορετικό πολιτικό χάρτη. Η Ν.Δ., παρ’ όλο που η εκλογική επιρροή της μειώθηκε ελαφρώς (40,55% από 40,79% στις  εκλογές του Μαΐου), κυριάρχησε των υπόλοιπων συστημικών κομμάτων, λόγω της περαιτέρω υποχώρησης του ΣΥΡΙΖΑ και παρά την ελάχιστη άνοδο του ΠΑΣΟΚ.

Σημειώνουμε ότι στις εκλογές της 25^ης Ιουνίου ψήφισαν 5.266.141 πολίτες έναντι 6.060.691 σ’ αυτές της 21^ης Μαΐου. Δηλαδή, ψήφισαν 794.550 λιγότεροι ή 8,12%. Παράλληλα τα άκυρα ψηφοδέλτια μειώθηκαν κατά 91.125 και τα λευκά κατά 8.500 σε σχέση με αυτά του Μαΐου.

Η αυτοδυναμία που εξασφάλισε η Ν.Δ.(158 έδρες) οφείλεται στο bonus που δίνει στο πρώτο κόμμα ο εκλογικός νόμος που ψήφισε η ίδια το 2019. Αυτός ο εκλογικός νόμος, της αποκαλούμενης «ενισχυμένης αναλογικής», μετατρέπει τη σχετική πλειοψηφία στην κοινωνία, σε απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Το 40,55% θα κυβερνήσει το υπόλοιπο 59,45%. Έτσι παραβιάζεται η αρχή της Δημοκρατίας «ένας άνθρωπος μία ψήφος», καθώς και η ισοτιμία της ψήφου των πολιτών.

Το περίπου 60% όσων ψήφισαν εξέφρασε την αντίθεσή του στο πρόγραμμα και τις πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές της Ν.Δ., αλλά, θα υποχρεωθεί να κυβερνηθεί από αυτήν. Βλέπε και σχετικό άρθρο «Το εκλογικό bonus και η απατηλή Δημοκρατία».

Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε περαιτέρω πτώση του ποσοστού του κατά 2,23 μονάδες. Από το 20,07% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου, στο 17,84%. Η αποσυσπείρωσή του οφείλεται στο ότι δεν παρουσιάζει κανένα αξιόπιστο εναλλακτικό σχέδιο για τη συνολική πορεία της χώρας, σε σχέση με αυτό της Ν.Δ. Παράλληλα είναι εγκλωβισμένος στα παλαιά ιδεολογήματα της Αριστεράς περί της ελεύθερης μετανάστευσης και των δικαιωμάτων κάθε είδους μειονοτήτων (π.χ. ΛΟΑΤΚΙ+), ενώ ενστερνίζεται, όπως και η Ν.Δ., όλες τις βασικές πολιτικές της παγκοσμιοποίησης (π.χ. πράσινη μετάβαση).

Το ΠΑΣΟΚ κατέγραψε μια ελάχιστη άνοδο κατά 0,39 της μονάδας. Από 11,46% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου σε 11,85%. Είναι απορίας άξιο προς τι οι πανηγυρισμοί γι’ αυτή τη μικρή άνοδο; Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους που έχασε από το ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και να πάρει τη θέση του ως αξιωματική αντιπολίτευση και εκφραστής της «Κεντροαριστεράς».  Πρόκειται για πολιτικούς σχεδιασμούς της δεκαετίας του ’80 και του ’90. «Κεντροαριστερά» και «Κεντροδεξιά» έχουν προσχωρήσει στις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης που εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες και τις οποίες στην παρούσα περίοδο εκφράζει η Ν.Δ. Δεν απαιτούνται άλλα πολιτικά υποκείμενα παρά μόνο ως «ρεζέρβες».

Το ΚΚΕ κατέγραψε και αυτό μια μικρή άνοδο κατά 0,46 της μονάδος. Από 7,23% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου σε 7,69%. Το ΚΚΕ θεωρείται από μια μερίδα ψηφοφόρων ως υποδοχέας αντισυστημικής ψήφου και ψήφου διαμαρτυρίας κατά των κομμάτων εξουσίας.

Η έκπληξη των εκλογών ήταν η είσοδος τριών νέων κομμάτων στη Βουλή. Οι Σπαρτιάτες έλαβαν 4,64%, η ΝΙΚΗ 3,69% και η Πλεύση Ελευθερίας 3,17%. Τα δύο τελευταία είχαν πλησιάσει το όριο του 3% στις εκλογές του περασμένου Μαΐου, αλλά, δεν το είχαν φτάσει για λίγες ψήφους. Τώρα πέτυχαν την είσοδό τους στη Βουλή. Επίσης στη Βουλή παρέμεινε και η Ελληνική Λύση που έλαβε 4,44% ποσοστό παρόμοιο με αυτό που είχε λάβει το Μάϊο.

Οι Σπαρτιάτες συμμετείχαν για πρώτη φορά, αλλά στηρίχθηκαν καθοριστικά από την παλιά εκλογική βάση της Χρυσής Αυγής της οποίας τώρα ηγείται ο φυλακισμένος Ηλίας Κασιδιάρης. Είναι φανερό ότι όλες οι προσπάθειες, αμφίβολης συνταγματικότητας, απ’ όλα τα συστημικά κόμματα, για αποκλεισμό από την εκλογική διαδικασία αυτού του τμήματος της κοινωνίας απέτυχαν.

Στη νέα εκλογική γεωγραφία διαμορφώθηκε ένα «πατριωτικό τόξο» από τα κόμματα Σπαρτιάτες, ΝΙΚΗ και Ελληνική Λύση. Τα τρία αυτά κόμματα μαζί με κάποια άλλα μικρότερα, που δεν μπήκαν στη Βουλή, συγκεντρώνουν ένα συνολικό ποσοστό 13,7% του εκλογικού σώματος.

Βέβαια τα τρία αυτά κόμματα δεν ταυτίζονται σ’ όλες τις θέσεις τους και ανταγωνίζονται σκληρά μεταξύ τους γιατί απευθύνονται στην ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων. Η πορεία θα δείξει ποιό απ’ αυτά θα ηγεμονεύσει του πατριωτικού χώρου και θα συσπειρώσει γύρω του και ευρύτερες δυνάμεις. Βασικό ρόλο σ’ αυτό θα διαδραματίσει η ικανότητα της ηγεσίας του καθώς και το ιδεολογικό και πολιτικό τους υπόβαθρο.

Τα κόμματα της παγκοσμιοποίησης που αυτοαποκαλούνται κόμματα του «συνταγματικού τόξου» εξαπέλυσαν και θα συνεχίσουν να εξαπολύουν επιθέσεις στα κόμματα του «πατριωτικού τόξου».  Τα θεωρούν ως τη σημαντικότερη απειλή για το κυρίαρχο σύστημα. Τους αποκαλούν φασίστες, ναζιστές,  υπερεθνικιστές, πατριδοκάπηλους, ρατσιστές, θρησκόληπτους, ψεκασμένους, χρηματοδοτούμενους από τη Μόσχα, θιασώτες της Λεπέν, του Όρμπαν, του Τραμπ και πολλά άλλα.

Οι επιθέσεις και η υπονόμευση θα οξύνονται κάθε φορά που η Κυβέρνηση της Ν.Δ. θα δυσκολεύεται να εφαρμόσει τις πολιτικές επιλογές της, ιδιαίτερα στα εθνικά θέματα και στην εθνοαποδόμηση της πολιτιστικής ταυτότητας του Ελληνισμού. Ήδη ακούγονται προτάσεις για αύξηση του ορίου εισόδου στη Βουλή από το 3 στο 5% και επέμβασης της δικαιοσύνης σχετικά με τη νομιμότητα του κόμματος Σπαρτιάτες.

Όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές η βασική αντίθεση της εποχής μας είναι η σύγκρουση της παγκοσμιοποίησης (ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και ανθρώπων) που προωθούν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις με τα κράτη – έθνη και τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους.

 Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr