Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ που ιδιωτικοποίησε τους ελληνικούς σιδηρόδρομους εξαπέλυσε ο κ. Δημήτρης Κουτσούμπας στη Βουλή μιλώντας για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.
«Να τους χαίρεστε τους επενδυτές σας κύριοι της κυβέρνησης και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ που τους πουλήσατε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ έναντι 45 εκατ ευρώ για να τους επιδοτήσετε στη συνέχεια με 50 εκατ. ευρώ το χρόνο για δήθεν άγονες γραμμές. Αλήθεια, η γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη είναι άγονη; Αλήθεια αυτό το σκάνδαλο γιατί δεν σας απασχολεί; Ρητορικό το ερώτημα» ανέφερε ο γ.γ. του ΚΚΕ.
Ο κ. Κουτσούμπας σε άλλη σημείο είπε: «Ορισμένοι μιλάτε λες και έχετε πάθει αμνησία. Το 2009 ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που έσπασε τον ΟΣΕ σε κομμάτια για να δώσει τα κερδοφόρα σε επενδυτές και τα ζημιογόνα να τα φορτώσει στις πλάτες του λαού. Αποσυνδέθηκε η διαχείριση των τραίνων από την διαχείριση του σιδηροδρομικού δικτύου. Στην Ισπανία θεωρούν ότι αυτή η αποσύνδεση ήταν η αιτία για ένα αντίστοιχο δυστύχημα που είχαν» και πρόσθεσε «το 2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παραχώρησε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ έναντι 45 εκατ. ευρώ σε μια χρεοκοπημένη Ιταλική εταιρεία. Το χρέος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ το πέρασε στο κράτος. Το 2019 ολοκληρώθηκε η ιδιωτικοποίηση και όλοι σας μαζί, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ψηφίσατε το πακέτο της ΕΕ για την πλήρη απελευθέρωση των σιδηροδρομικών μεταφορών».
«Έχουμε ευθύνη να γίνουμε η φωνή των νεκρών»
«Είστε όλοι σας ένοχοι . Ένοχη είναι και η Ιταλική εταιρεία και οι διάφοροι εργολάβοι που από την μια τσέπωναν τα χρήματα αλλά δεν προχωρούσαν τα έργα» τόνισε ο γγ του ΚΚΕ.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του είπε ότι «Το μαχαίρι πρέπει να φθάσει στο κόκκαλο. Να αποδοθούν όλες οι ευθύνες και να μην υπάρξει άλλο παιδί που δεν θα απαντήσει στο μήνυμα της μητέρας : «στείλε όταν φθάσεις». Αυτό θα το πετύχουμε με μεγάλους αγώνες και κινητοποιήσεις. Η νέα γενιά βράζει από οργή. Τους λέμε το εξής: είμαστε μαζί σας και σας στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Έχουμε ευθύνη όλοι μαζί να γίνουμε η φωνή των νεκρών. ΤΟ ΚΚΕ αισθάνεται το βάρος της ευθύνης και θα κάνουμε τα πάντα για να μην θαφτεί η υπόθεση. Η δύναμη του αγώνα της νεολαίας φαίνεται από την ανησυχία που έχει πιάσει διάφορες πένες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για τον κίνδυνο να ενισχυθεί η αντισυστημική στάση και ψήφος. Όμως οι φόβοι τους αυτοί πρέπει να γίνουν πραγματικότητα και ας αφήσουν τις θεωρίες των άκρων. Οι νέοι γνωρίζουν το ρόλο των φασιστικών ομάδων και ποιοι τα βάζουν εναντίον τους».
Πληροφορίες protothema
γράφει ο Κωνσταντίνος Σαμψών
Το γύρισμα κινηματογραφικών ταινιών στο Αγρίνιο και την ευρύτερη περιοχή αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα και οι παραγωγές αυτές καλούνται να αναδείξουν εκτός των άλλων, πολιτιστικά και ιστορικά στοιχεία της περιοχής μας στον υπόλοιπο κόσμο.
Στο παρόν άρθρο θα αναφερθώ σε μερικές κινηματογραφικές παραγωγές που συμμετείχα με οποιοδήποτε τρόπο, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άλλες που θα πρέπει να αποτελέσουν το περιεχόμενο άρθρων στο άμεσο μέλλον.
Φυσικά θα πρέπει να μνημονεύσουμε και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αγρινίου που ξεκίνησε πριν δύο χρόνια και αποτελεί και αυτό ένα λιθαράκι στην κινηματογραφική πολιτιστική εξέλιξη του τόπου μας.
Ας ξεκινήσουμε με την αναφορά στις ταινίες:
ΒΡΕΣ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ (2020)
Η (μικρού μήκους) ταινία αυτή γυρίστηκε με συμμετέχοντες από το κινηματογραφικό εργαστήρι του Γιώργου Λουριδά στο Αγρίνιο. Οι σκηνές είναι γυρισμένες σε διάφορα σημεία της πόλης. Κεντρικό θέμα είναι η ιστορία μιας μεσήλικης γυναίκας η οποία εργάζεται ως καθαρίστρια και όταν τα παιδιά της φεύγουν από το σπίτι, αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή της.
Σενάριο: Κινηματογραφική Ομάδα Αγρινίου
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λουριδάς
Η ταινία προβλήθηκε στον κιν/φο ΕΛΛΗΝΙΣ τον Σεπτέμβριο του 2020
Η δική μου συμμετοχή συνίσταται στην χρήση μουσικών συνθέσεων στην επένδυση της ταινίας καθώς και στην γενικότερη οργάνωση.
Μπορείτε να την δείτε ολόκληρη στο παρακάτω βίντεο:
Ο ΠΗΛΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΠΕΛΑ (2021)
Η (μικρού μήκους) ταινία αυτή γυρίστηκε στην περιοχή του Αγρινίου, Καινουρίου και λίμνης Τριχωνίδος, από τον σκηνοθέτη Γιώργο Λουριδά και συμμετοχή ηθοποιών όπως του Σόλων Τσούνη, Φιόνας Κατοίκου και Χριστίνας Γαλανοπούλου από το Αγρίνιο και της Πέτρα Μαυρίδη από Αθήνα. Το θέμα αφορά την διαμορφωθείσα σχέση ενός ζευγαριού μετά τον χαμό της αγαπημένης τους κόρης.
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Γιώργος Λουριδάς
Η ταινία προβλήθηκε στον προαύλιο χώρο των Παπαστρατείων εκπαιδευτηρίων τον Σεπτέμβριο του 2021
Η δική μου συμμετοχή στην ταινία είναι η βοήθεια στην οργάνωση της παραγωγής και η εύρεση χώρων για τα γυρίσματα.
Η συγκεκριμένη ταινία έχει πάρει τρία βραβεία (Σκηνοθεσίας, Τραγουδιού, Τραγουδιστή) στο Cannes World Film Festival.
Μπορείτε να την δείτε ολόκληρη εδώ.
EVIL PRESENCE 2 (2022)
Η (μεγάλου μήκους) ταινία αυτή γυρίστηκε από τους Αγρινιώτες αδελφούς Γιώργο και Ανδρέα Μπαϊρακτάρη σε διάφορες περιοχές του Αγρινίου και πρόκειται για ένα θρίλερ με θέμα την παρουσία του κακού στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Όλοι οι εμπλεκόμενοι κατάγονται από το Αγρίνιο.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Μπαϊρακτάρης
Επεξεργασία Βίντεο-Μοντάζ: Αντρέας Μπαϊρακτάρης
Η ταινία αυτή προβλήθηκε στον κιν/φο ΕΛΛΗΝΙΣ τον Σεπτέβριο του 2022 και στον κιν/φο ΑΝΕΣΙΣ τον Δεκέμβριο του 2022.
Η δική μου συμμετοχή στην ταινία αυτή είναι η παροχή βοήθειας στην προβολή της δουλειάς αυτής στα ΜΜΕ.
Μπορείτε να δείτε το trailer της ταινίας εδώ:
ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ (2022)
Η (μικρού μήκους) ταινία αυτή γυρίστηκε στο πάρκο και σε διάφορα κεντρικά σημεία της πόλης του Αγρινίου και αναφέρεται στην σχέση δύο νέων που γνωρίστηκαν τυχαία, κατέληξαν στο χωρισμό από μια παρεξήγηση, αλλά στο τέλος ξανάσμιξαν και πάλι. Ενας απο τους σκοπούς της ταινίας είναι και η προβολή τοποσήμων της πόλης με εξωστρεφείς σκοπούς. Οι συμμετέχοντες ηθοποιοί είναι απο το Αγρίνιο και την Αμφιλοχία.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Λάζαρος Τσόλκας
Η ταινία προβλήθηκε στο 2ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Αγρινίου τον Ιούνιο του 2022.
Η δική μου συμμετοχή στην ταινία αφορά την μουσική επένδυση, το μοντάζ και την τελική επεξεργασία της.
Μπορείτε να την δείτε ολόκληρη εδώ:
ΕΛΕΥΘΕΡΗ (2023)
Μία ακόμη (μεσαίου μήκους) ταινία του σκηνοθέτη Γιώργου Λουριδά γυρίστηκε στο Αγρίνιο και βρίσκεται στο στάδιο της τελικής επεξεργασίας με τον τίτλο "Ελεύθερη". Είναι κοινωνικού περιεχομένου και αφορά την σχέση ενός ζευγαριού όταν η γυναίκα-σύζυγος κάνει την επανάστασή της και ξεκινά να ασχολείται με την υποκριτική.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Γιώργος Λουριδάς
Η δική μου συμμετοχή συνίσταται τόσο στην ηχοληψία αλλά και σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία.
Μπορείτε να δείτε ένα teaser της ταινίας εδώ:
ΕΚΔΟΧΕΣ (2023)
Η (μεγάλου μήκους) ταινία αυτή γυρίζεται τώρα στην περιοχή από τον σκηνοθέτη Zephy Ross με συμμετέχοντες ηθοποιούς και λοιπούς συνεργάτες από το Αγρίνιο. Είναι κοινωνικού περιεχομένου και αφορά την απόφαση μιας τραγουδίστριας να παρατήσει στην μέση μια συναυλία προκειμένου να επισκεφθεί την γιαγιά της που μαθαίνει ότι πεθαίνει.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Zephy Ross
Η δική μου συμμετοχή στην ταινία αυτή αφορά την ηχοληψία. Ισως και κάποιο μικρό ρόλο.
Μπορείτε να δείτε ένα teaser της ταινίας εδώ:
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ
Σε μια περίοδο που το Αγρίνιο αρχίζει να αποκτά κινηματογραφική ταυτότητα δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και την προβαλλομένη σειρά του Alpha TV "Αυτή η νύκτα μένει" που διαδραματίζεται στο Αγρίνιο του 1985. Σίγουρα αποτελεί προστιθέμενη αξία στην κινηματογραφική ανάδειξη της πόλης.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΣ ΜΕΛΛΟΝ
Τώρα ας δούμε και μερικά πράγματα που εκτιμώ ότι πρέπει να προγραμματιστούν.
Κατ’ αρχήν ενημερώνω το αναγνωστικό κοινό ότι έχω επικοινωνήσει εδώ και μερικά χρόνια με διάφορους παράγοντες της πόλης μια ιδέα για την δημιουργία κινηματογραφικής ταινίας που να αναφέρεται στην διάσωση του Νομπελίστα ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη το 1941 στο Αγρίνιο.
Το γεγονός και μόνο ότι αφορά ένα πρόσωπο τόσο μεγάλης εμβέλειας καθιστά την παραγωγή επιβεβλημένη για το Αγρίνιο.
Πρόσωπα του καλλιτεχνικού γίγνεσθαι της πόλης, υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό την ιδέα και εργάζονται για την υλοποιησή της. Βέβαια είμαστε ακόμα στην αρχή και απαιτείται η συμβολή της Δημοτικής και Περιφερειακής Αρχής για την χρηματοδότηση.
Συνεχίζοντας την αναφορά στην εξωστρέφεια αξίζει να σημειώσουμε και τον τίτλο που δόθηκε στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Αγρινίου και είναι «Οι μονόλογοι της Λήδας». Η Λήδα είναι ένα μυθολογικό πρόσωπο, Αιτωλή πριγκίπισσα, κόρη του βασιλιά Θέστιου και μητέρα της Ωραίας Ελένης. Ως μυθολογικό πρόσωπο είναι πασίγνωστη ανά τον κόσμο και πολλοί καλλιτέχνες διεθνούς κύρους όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ασχολήθηκαν μαζί της. Στο φεστιβάλ του 2022 φιλοξενήθηκε στο Αγρίνιο και ο Αμερικανός σκηνοθέτης Σάμιουελ Τρέσλερ ο οποίος έχει γυρίσει την ταινία “LEDA” εμπνευσμένη από τον μύθο της Λήδας με τον Κύκνο.
Ο ίδιος αναφέρει σε βίντεο που γύρισε στον Βλοχό (χώρος που βρισκόταν το παλάτι του Θέστιου).
Ολοκληρώνοντας, εύχομαι και περιμένω να πραγματοποιηθούν περισσότερες κινηματογραφικές παραγωγές στο μέλλον καθότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Επίσης θα ήθελα από όσους έχουν κάνει κάποια ταινία μικρού η μεγάλου μήκους στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας και δεν αναφέρθηκαν στο παρόν άρθρο να μου στείλουν το σχετικό υλικό (στο email Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.) ώστε να γίνει αναφορά σε επόμενο άρθρο.
Σχόλιο με αφορμή τη συζήτηση της Κ.Ο.Β Ε.Β.Ε του Κ.Κ.Ε. στους Διόσκουρους εν όψει των επερχόμενων εκλογών
Η συζήτηση ανέδειξε όπως γίνεται συχνά δύο βασικά ζητήματα.
Προοδευτική κυβέρνηση
Απολογισμός της εκλογικής καταγραφής του Κ.Κ.Ε
Θα επιχειρήσω να τα απαντήσω από μια άλλη σκοπιά από αυτή του σ. Νικάκη που είχε και την εισήγηση. Από τη σκοπιά της πείρας των πρώην μελών του ΣΥΡΙΖΑ που αντιλαμβάνονται ακόμα τον εαυτό τους ως αριστερούς , σοσιαλιστές κτλ.
Επανέρχεται ως πολιτική πίεση η προοπτική μιας κυβέρνησης όχι πλέον «της αριστεράς» αλλά έστω προοδευτικής , φιλολαικής κατεύθυνσης , με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ισχυρισμός μου είναι ότι πρόκειται για δεξιά πίεση που στοχεύει στην ενσωμάτωση , διάλυση όσων δυνάμεων έχουν απομείνει εκτός «συνταγματικού τόξου¨, εκτός απολογητικής του καπιταλισμού , της Ε.Ε , των Μνημονίων , της ΤΙΝΑ ( there is no alternative – δεν υπάρχει εναλλακτική).
Είναι μια πίεση που πατάει καταρχάς στο συναίσθημα ήττας , ανημπόριας στα λαικά στρώματα που δέχονται το ένα χτύπημα μετά το άλλο από έναν φαινομενικά παντοδύναμο αντίπαλο. Μια διαφυγή χωρίς κόστος , χωρίς απαιτήσεις πέραν της ψήφου. Ένας παλιός σύντροφος στον ΣΥΡΙΖΑ Αγρινίου το έθετε ως « αυτό το λίγο» , «ότι κάνουν». Είναι τέτοιες οι συνέπειες τη φτωχοποίησης και της καταστολής του λαού. Ήρθε η τραγωδία των Τεμπών να αποδείξει και σε αυτό τον φίλο και σε όλους μας ότι «αυτό το λίγο» είναι ο τάφος μας. Οι Ευρωενωσιακές κατευθύνσεις και η αδηφαγία του κεφαλαίου όχι μόνον δεν αφήνουν περιθώρια ,αλλά κλιμακώνονται σε ώσμωση με τον ποινικό κόσμο. Η Hellenic Train τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν μια επένδυση μεγακλίμακας της Ιταλικής Μαφίας και βρήκε σε «αυτό το λίγο» των ιδιωτικοποιήσεων του ΣΥΡΙΖΑ πρόσφορο έδαφος. Για τους εργαζόμενους και τους βιοπαλαιστές η προοδευτική κυβέρνηση είναι το απόσταγμα του φόβου και της ηττοπάθειας. Και επειδή αφορά στην ψυχολογία των μαζών πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτό το αντανακλαστικό με κατανόηση , υπομονή , με πατρικότητα για τα χαμένα μας παιδιά.
Αυτή η προσέγγιση όμως δεν αφορά στον δεύτερο πυλώνα που τροφοδοτεί τις αυταπάτες της «προοδευτικής κυβέρνησης». Στα ρεύματα δεξιάς αναθεώρησης του Μαρξισμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε στο προσκήνιο παραδόσεις ταξικής συνεργασίας που έλκουν την καταγωγή τους από το Λαικό Μέτωπο και τις σέρβιρε πλέον ως κεντροαριστερή καρικατούρα. Ότι άποψη και να έχουμε για το παρελθόν του κομμουνιστικού κινήματος και τις στρατηγικές που επεξεργάστηκε λίγο πριν και μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο , η λαθροχειρία ΣΥΡΖΑ των τελευταίων ετών βγάζει μάτι. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με λάθος, αλλά για μια ύπουλη ζύμωση που χειραγωγεί το λαό τάζοντας του κάτι λιγότερο από ψίχουλα .
Εργατική κυβέρνηση ή κεντροαριστερή διαχείριση
Η συζήτηση για την εργατική κυβέρνηση είναι μια νόμιμη συζήτηση στον μαρξισμό. Απαντούσε σε μια κατάσταση όπου τα Κ.Κ είχαν σημαντική επιρροή στο πλάι μιας σοσιαλδημοκρατίας συντριπτικά εργατικής στην κοινωνική σύνθεση , χωρίς αυτό να συνοδεύεται από όργανα δυαδικής εξουσίας. Από την επαναστατική κρίση.
Απαντούσε στην ανάγκη να αντιμετωπιστεί το πολυσύνθετο πλέγμα εκπροσώπησης και συμμετοχής της αναπτυγμένης αστικής δημοκρατίας στην Ευρώπη που δεν υπήρχε στη Ρωσία του 17. Πέραν της ύπαρξης του 1ου εργατικού κράτους στην Ιστορία υπήρχαν προυποθέσεις για την εργατική κυβέρνηση που σήμερα απουσιάζουν τρανταχτά.
Α. Άνοδος του εργατικού κινήματος , πυκνότητα των συνδικαλιστικών και επαγγελματικών οργανώσεων. Ένα υψηλό ιδεαλιστικό επίπεδο των λαικών στρωμάτων. Υπήρχε η κοινωνική ισχύς και το εκτεταμένο πολιτικό προσωπικό να στηρίξει , να περιφρουρήσει και να στελεχώσει το κυβερνητικό εγχείρημα. Η εμπειρία ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση κατέδειξε την πλήρη αδυναμία μιας τέτοιας απόπειρας. Όταν φτάνεις στο σημείο να σου στήνει προβοκάτσια όχι το περίφημο «βαθύ κράτος», αλλά η πυροσβεστική όπως έγινε στο Μάτι, για ποια αριστερή κυβέρνηση να μιλάμε.
Β. Θετικός διεθνής συσχετισμός , ένα υπαρκτό πλαίσιο ταξικών , αντιαποικιακών και λαικών κινημάτων πέραν του Σοβιετικού κράτους. Υπήρχαν τα διεθνή ερείσματα , η δυνατότητα της ανταπόδοσης των εκβιασμών και των επιθέσεων του διεθνούς κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του. Σήμερα οχι απλά δεν υπάρχει η ΕΣΣΔ , αλλά ζούμε εδώ και χρόνια μια δεξιά στροφή όλων των εμβληματικών κινημάτων εθνοκοινωνικής απελευθέρωσης. Από την PLO να υπογράφει τη Συμφωνία του Όσλο μέχρι τη συνθηκολόγηση του I.R.A , τη θέση των αγωνιστών έχουν πάρει υποψήφιοι υπουργοί του καπιταλιστικού κράτους ή στη Μέση Ανατολή μισαλλόδοξοι αποκεφαλιστές του Ουαχαμπιτισμού.
Γ. Όταν το διεθνές κομ. κίνημα έκανε τη συζήτηση της κυβερνητικής εξουσίας είχε το μυαλό του στις οπλαποθήκες και στις εναλλακτικές του διατηρούσε ανοιχτό το σενάριο της πάλης για την πραγματική εξουσία. Δεν σχεδίαζε να πάρει ΕΣΠΑ ή να στήσει το κρατικό δίκτυο φιλανθρωπίας.
Η αυθεντική εκδοχή της εργατικής κυβέρνησης ή του Λαικού Μετώπου όπως καταγράφηκαν λίγο πριν και λίγο μετά τον 2ο Πόλεμο δεν έχει καμία σχέση με τις κεντροαριστερή εκδοχή που θέλουν να ταίσουν την αριστερά τα τελευταία χρόνια.
Η στρατηγική της ήταν είτε να κερδίσει θέσεις εν όψει της ανοιχτής αναμέτρησης όπως στη Γερμανία του Μεσοπολέμου , είτε να αποτρέψει το σφαγείο του 2ου Πολέμου και να σώσει την Ισπανική Επανάσταση όπως στη Γαλλία , είτε μέσω του κοινωνικού και πολιτικού Μετώπου να καταλάβει την εξουσία όπως στην Γιουγκοσλαβία και άλλες χώρες των Βαλκανίων. Η δική μας ήττα την περίοδο 40-49 ήταν θρίαμβος για κάποιους άλλους.
Δεν είναι η πρόθεση μου η συγκεκριμένη συζήτηση για αυτές τις εμπειρίες των λαών. Θέλω να καταδείξω το χάος που χωρίζει τις αριστερές παραδόσεις για την κυβέρνηση από το σημερινό καθοδικό σπιράλ του ΣΥΡΙΖΑ που έφτασε να διεκπεραιώνει περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις από κάθε άλλη αστική κυβέρνηση , να συμμαχεί στρατηγικά με το Ισραήλ , να συμπλέει ομαλά με κάθε ΝΑΤΟικό εγχείρημα. Από την πρόκληση στο ΝΑΤΟ να μας προστατεύσει από τους πρόσφυγες κατά τη διακυβέρνηση του , στη σημερινή ταύτιση με τον Ζελένσκυ στη Βουλή.
Σε όλες της τις εκδοχές είτε ως εργατική κυβέρνηση είτε ως κυβέρνηση Λαικού Μετώπου η κυβέρνηση γίνονταν αντιληπτή ως ένα σύντομο στάδιο μετάβασης προς ευνοικότερες θέσεις για την υλοποίηση του στρατηγικού στόχου. Σήμερα είναι το σάλπισμα της πλήρους ενσωμάτωσης στο αστικό σύστημα. Εγκατάλειψης της αναφοράς στον σοσιαλισμό , αποδοχής των ορίων της Ε.Ε ,συστράτευσης με τον Ιμπεριαλισμό.
« αν θές να χαρείς τη λεφτεριά νωρίς , γίνε προδότης , γίνε
Τιμή , ντροπή δεν είναι
Θαναι μαζί οι νόμοι και η πλερωμένη γνώμη
Πέτα την ανθρωπιά σου κι απ τον αφέντη πιάσου ,
Και άμα σε φτύνει αυτός , να στέκεσαι σκυφτός
Και θαχεις τα πρωτεία στη σάπια πολιτεία’’
Γιατί δεν ανεβαίνει το Κ.Κ.Ε ;
Ξεκινώ με την υπόθεση εργασίας ότι το ερώτημα είναι ειλικρινές και αντανακλά πραγματική αγωνία ενός δημοκρατικού κόσμου. Το Κ.Κ.Ε είναι ένα ιστορικό κόμμα , σημαντική παράμετρος της εθνικής ζωής και το παρακολουθούν πολλοί. Και ακόμα περισσότεροι το αντιλαμβάνονται ως μαχητική εφεδρεία του λαού μας.
Καταρχάς το 5, το 6 το 8% που έχει καταγράψει το ΚΚΕ τα τελευταία χρόνια είναι 50 και 60% στους ενεργούς συνδικαλιστικά και πολιτικά εργαζόμενους. Δεν είναι κόμμα ψηφοφόρων ή συναλλαγής. Όταν το εργατικό κίνημα βιώνει αυτή την ιστορική ύφεση και ο κόσμος της εργασίας βουλιάζει στη φτώχεια και την απόγνωση , είναι σχήμα οξύμωρο οι μεγάλες εκλογικές επιτυχίες. Μόνον οι νεκροθάφτες ευημερούν σε συνθήκες μαζικού θανάτου.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια εκλογικής ανόδου και ανόδου επιρροής. Με μια ματιά στην Ευρώπη μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το ΚΚΕ έχει καταγράψει αντοχή. Την επιτυχία της ύπαρξης και της σταδιακής ανάπτυξης σε ένα περιβάλλον απίσχανσης έως εξαφάνισης της αριστεράς κομμουνιστικών αναφορών.
Το Κ.Κ.Ε τα τελευταία χρόνια έχει αναλάβει ένα ογκώδες έργο κριτικής αποτίμησης του παρελθόντος του. Μιας ανασύνταξης ιδεολογικοπολιτικής και οργανωτικής και αναζητά τη θέση του στον σύγχρονο κόσμο από τη σκοπιά της εργασίας. Αποτελεί σήμερα ένα ανοιχτό στοίχημα για την εργατική πολιτική σε όλη την Ευρώπη. Όσοι το αντιλαμβάνονται ως κλειστό σύστημα πρέπει να λάβουν υπόψιν τους το παρελθόν των διώξεων και να μην υποτιμούν τις ανοιχτές απειλές για τις μελλοντικές. Πριν ανοίξουν το στόμα τους πρέπει να καταθέσουν τον σεβασμό τους και τη συμπαράταξη τους .
Ας το πάρουμε απόφαση. Το εργατικό κίνημα και η αριστερά σήμερα δεν μπορεί να διεκδικήσει την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της αριστεράς αποτελεί την εξαίρεση σε έναν ιστορικό ρόλο αντιπολίτευσης στο σύστημα και έχει πολύ σημαντικές προυποθέσεις. Όταν τις αγνοείς ή τις υποτιμάς όπως έκαναν οι περίφημες αριστερές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ , καταλήγεις στην πολιτική διαφθορά , σε Κ.Ε που ζουν κατά κύριο λόγο από την κρατική επιχορήγηση , στον ρόλο του μαιντανού του αστικού κοσμοπολιτισμού πολιτικά και του κεφαλαίου αντικειμενικά. Σήμερα διεκδικούν τον ίδιο ρόλο δίπλα στον Βαρουφάκη ,σε έναν prominenti εκ των αρχιτεκτόνων του αριστερού Μνημονίου. Και σίγουρα έναν οπαδό του «προοδευτικού» κυβερνητικού σεναρίου.
Όσοι από αυτούς επικαλούνται τη μετωπική πολιτική για τη συστράτευση τους με το ΜΕΡΑ 25, αυτοδιαψεύδονται μέσα από τη στάση τους απέναντι στο ΚΚΕ , έναν πραγματικό εργατολαικό πόλο στην ελληνική κοινωνία. Μέτωπο με τον Βαρουφάκη αλλά πολεμική στο ΚΚΕ. Αρκετά με τον τυχοδιωκτισμό. Τον πληρώσαμε με επώδυνες απώλειες και με την αντεπίθεση Μητσοτάκη.
Σήμερα προέχει η ενίσχυση των μαζικών οργανώσεων των εργαζομένων δηλαδή των συνδικάτων και του Κ.Κ.Ε , του μόνου κόμματος που διατηρεί στον πυρήνα του λόγου του τις λαικές ανάγκες και την αναφορά στη σοσιαλιστική προοπτική. Προέχει η υπεράσπιση και η οργάνωση της κοινωνικής αντίστασης. Η ανασυγκρότηση στο επίπεδο των ιδεών και των πρακτικών.
Όσοι ράβουν κοστούμια για την κρατική γραφειοκρατία και όσοι προσδοκούν από αυτά τα κουστούμια βελτίωση της ζωής τους , αποχαιρετούν οριστικά την Αριστερά ως πολιτικό , κοινωνικό και αξιακό χώρο.
Μέλιος Παντελής , ιδιωτικός υπάλληλος
στο χώρο εστίασης ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ
«H φετινή 8η Μαρτίου-Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μας βρίσκει σε μια περίοδο που η χώρα μας πενθεί τον άδικο και ξαφνικό χαμό δεκάδων ανθρώπινων ψυχών στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά.
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα δεν είναι απλά μια επέτειος. Είναι ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Από τους αγώνες των εργατριών κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη στις 8 Μαρτίου του 1957, διαμαρτυρόμενες για τις άδικες συνθήκες εργασίας, στο #metoo που έδωσε πραγματικά φωνή σε χιλιάδες γυναίκες.
Δυστυχώς ο δρόμος για όλες μας δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Έχουμε συλλογικό αγώνα μπροστά μας για να εξαλείψουμε τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις.
Η φετινή 8η Μαρτίου βρίσκει τη χώρα μας στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα ισότητας των φύλων. Οι γυναίκες συνεχίζουμε δυστυχώς να υφιστάμεθα διακρίσεις σε όλους τους τομείς της ζωής, να είμαστε πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και πιο εκτεθειμένες σε όλες τις μορφές βίας. Η τρομακτική αύξηση των γυναικοκτονιών και των φαινομένων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, θα πρέπει να μας αφυπνίσει, να μας ενώσει για να αγωνιστούμε όλες μαζί. Να μη βιώσει καμία γυναίκα στο μέλλον παρόμοια γεγονότα.
Να μην ξεχνάμε, ότι η 8η Μαρτίου είναι ημέρα υπενθύμισης αλλά και αφετηρίας νέων αγώνων για τη διεκδίκηση των αυτονόητων, της ισότιμης πρόσβασής μας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.
Μεταξύ άλλων Διεκδικούμε:
Εάν εμείς, οι ίδιες οι γυναίκες δεν διεκδικήσουμε και δεν αγωνιστούμε για τα αυτονόητα, καμία Άνοιξη στην ισότητα των φύλων δεν πρόκειται να έρθει».
Φωτεινή Παντιώρα
Υποψήφια Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
Την ανάγκη ΑΜΕΣΗΣ αντιμετώπισης των λειτουργικών προβλημάτων του Νοσοκομείου Μεσολογγίου αναδεικνύει, για μία ακόμη φορά ο Σπήλιος Λιβανός, πρώην ΥΠΑΑΤ, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της ΝΔ, με νέα επιστολή του προς τον Υπουργό Υγείας Θάνο Πλεύρη. Στην επιστολή αυτή, ο κ. Λιβανός απευθύνει ύστατη έκκληση στον Υπουργό να φροντίσει για την ταχύτατη μετακίνηση ιατρών παθολόγων από άλλες νοσοκομειακές μονάδες της 6ης ΥΠΕ προς το Νοσοκομείο του Μεσολογγίου, και προειδοποιεί ότι "με απόλυτη συναίσθηση της αποστολής του ως εκπροσώπου του λαού της Αιτωλοακαρνανίας, αλλά και εκπληρώνοντας στο ακέραιο το καθήκον του ως βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου, δηλώνει ότι δεν μπορεί να ανεχθεί άλλο την υποβάθμιση των παρεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών υγείας προς τους συμπολίτες του.
Ολόκληρη η επιστολή προς τον Υπουργό Υγείας Θάνο Πλεύρη
"Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή μου θα ήθελα να σας επισημάνω για άλλη μία φορά την ιδιαιτέρως κρίσιμη-οριακή πλέον-κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Νοσοκομείο του Μεσολογγίου, η οποία αν δεν διορθωθεί άμεσα, θα οδηγήσει στην πλήρη και ολοσχερή απαξίωσή του με ολέθριες συνέπειες για τους συμπολίτες μας.
Συγκεκριμένα, όπως σας είχα ήδη ενημερώσει και δια ζώσης και με συγκεκριμένες προτάσεις που σας έχω καταθέσει με την από 09/02/2023 επιστολή μου, το εν λόγω Νοσοκομείο, έχει απομείνει με τρεις μόνο ιατρούς παθολόγους, έπειτα και από την τελευταία παραίτηση, στις 28/02/2023 της παθολόγου- διαβητολόγου, Διευθύντριας ΕΣΥ Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Μεσολογγίου, κ.Κατερίνας Βογιατζή, η οποία, αδυνατώντας να ανταποκριθεί πλέον στις εξουθενωτικές συνθήκες εργασίας που επικρατούν στη νοσηλευτική μονάδα, υπέβαλε την παραίτησή της.
Οι συνεχείς εφημερίες των τριών εναπομείναντων ιατρών παθολόγων, όχι μόνο δεν επαρκούν για να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες ιατρικής περίθαλψης, αλλά ταυτόχρονα εξουθενώνουν τους ιατρούς, οι οποίοι παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες, ευρισκόμενοι διαρκώς στα όρια των ανθρώπινων αντοχών τους.
Ως εκ τούτου, σας απευθύνω ύστατη έκκληση, όπως επιληφθείτε άμεσα του θέματος και φροντίσετε για την ταχύτατη μετακίνηση ιατρών παθολόγων από άλλες νοσοκομειακές μονάδες της 6ης ΥΠΕ προς το Νοσοκομείο του Μεσολογγίου και παράλληλα προβείτε στην προκήρυξη των αναγκαίων θέσεων ιατρικού και διοικητικού προσωπικού, όπως αυτές αναφέρονται στην από 9/2/2023 επιστολή μου.
Λυπούμαι ειλικρινά, που παρά τις εκκλήσεις και συγκεκριμένες προτάσεις μου, παρά την εκπεφρασμένη με κάθε δημοκρατικό μέσο και τρόπο αγωνία της κοινωνίας του Μεσολογγίου, δεν έχουν επιλυθεί ακόμη τα προβλήματα και δεν έχει ομαλοποιηθεί η κατάσταση του Νοσοκομείου Μεσολογγίου.
Με απόλυτη συναίσθηση της αποστολής μου ως εκπροσώπου του λαού της Αιτωλοακαρνανίας, αλλά και εκπληρώνοντας στο ακέραιο το καθήκον μου ως βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου, σας δηλώνω ότι δεν μπορώ να ανεχθώ άλλο την υποβάθμιση των παρεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών υγείας προς τους συμπολίτες μου.
Αγαπητέ Θάνο,
Πιστεύω ειλικρινά ότι συναισθάνεσαι το μέγεθος του προβλήματος και θα μεριμνήσεις, ώστε να δοθούν με ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ οι βέλτιστες και στοχευμένες λύσεις. Στην προσπάθεια αυτή, θα με βρεις αμέριστο συμπαραστάτη.
Με εκτίμηση,
Σπήλιος Λιβανός
Ημέρα αφιερωμένη στους αγώνες των γυναικών και τις διεκδικήσεις για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη, ενάντια στην έμφυλη καταπίεση, εργασιακή εκμετάλλευση, και εκμετάλλευση κάθε μορφής.
Το 2022 έφυγε χωρίς να βελτιωθούν οι έμφυλες ανισότητες. Αντίθετα είδαμε την έμφυλη βία να επιμένει και να υποδαυλίζεται από νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως η πρόσφατη παρέμβαση στο Οικογενειακό Δίκαιο.
Είμαστε όμως και μια βδομάδα μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, που ανέδειξε τις χρόνιες αλλά και τις πρόσφατες τραγικές ελλείψεις και ευθύνες της ελληνικής διοίκησης σε ένα κρίσιμο τομέα για τη βιώσιμη και ασφαλή κινητικότητα αλλά και πρέπει να αλλάξει τα πάντα. Η λογική “πάμε και όπου βγει” μας ρίχνει συνεχώς πάνω στα βράχια. Έχουμε κάνει πολλες φορές πίσω, έχουμε ανεχθεί ως κοινωνία τον ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής και των δικαιωμάτων της νέας γενιάς.
Η ένταση της κλιματική κρίση, η οποία πλήττει όλους και όλες αυξάνει τα προβλήματα και των γυναικών μέσω και της επιδείνωσης των συνθηκών ζωής και των υποχρεώσεων φροντίδας των παιδιών που συνήθως πέφτει σχεδόν αποκλειστικά στους ώμους τους.
Το Πράσινο & Μωβ υποστηρίζει ότι τα δικαιώματα των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων απέχουν πολύ από το να γίνονται σεβαστά. Η βία κατά των γυναικών, η ενδοοικογενειακή βία, οι βιασμοί, οι γυναικοκτονίες, η κακοποίηση και η έκθεση παιδιών σε σεξουαλική κακοποίηση και σεξουαλική εκμετάλλευση χρειάζεται να καταπολεμηθούν με θεσμικές αλλαγές αλλά και με αλλαγή κουλτούρας των ανδρών ήδη από την παιδική ηλικία.Οφείλουμε να συνεχίσουμε τους αγώνες για τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ζωή, την ελευθερία, την ασφάλεια, τη σωματική ακεραιότητα, την ενσωμάτωση του φύλου σε κάθε πολιτική, για την αξιοπρέπεια όλων, ανεξάρτητα από κοινωνική-οικονομική κατάσταση, φυλή, ταυτότητα φύλου, ερωτικό προσανατολισμό, κ.ά.
Το ΠΡΑΣΙΝΟ και ΜΩΒ ζητάει να υπάρξουν:
- “προϋπολογισμός ισότητας και ένταξης για τη γυναίκα και τα παιδιά”, δηλαδή να εξετάζουμε με συγκεκριμένους δείκτες και στοιχεία / δεδομένα τι επιπτώσεις έχει στα θέματα ισότητας, άρσης των διακρίσεων και βιώσιμης ευημερίας των γυναικών και των παιδιών κάθε έργο και κάθε πολιτική που προωθεί κάθε φορά η εκάστοτε κυβέρνηση, δημοτική και περιφερειακή αρχή.
- “κλιματικός προϋπολογισμός” δηλαδή να υπολογίζουμε συνεχώς πόσο ακόμα μπορούμε να ξοδέψουμε σε εκπομπές αερίων που αλλάζουν το κλίμα, με δεδομένο ότι μέχρι το 2040 πρέπει να έχουμε πετύχει μια οικονομία κλιματικά ουδέτερη και οι ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται θα πρέπει όσες ακριβώς είναι οι ποσότητες των αερίων αυτών που απορροφώνται από τη φύση (μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών).
- - εστιασμένες προσπάθειες ιδιαίτερα για αύξηση της απασχόλησης των γυναικών και των νέων ατόμων αλλά και για κατάλληλες και επαρκείς κοινωνικές υποδομές. Προωθούμε θέσεις εργασίας για τις γυναίκες με ίσες ευκαιρίες και απολαβές, μέσω θετικών δράσεων και φορολογικών κινήτρων. Ιδιαίτερη μέριμνα δίνουμε για τη στήριξη του συνδυασμού της φροντίδας των παιδιών με την εργασία, τόσο τη μισθωτή όσο και αυτή των ελεύθερων επαγγελματιών. Δίνουμε έμφαση στις δομές υποστήριξης της γονεϊκότητας και σε στοχευμένη φορολογική ελάφρυνση.
Αυτή την 8η Μάρτη αξίζει να κινητοποιηθούμε περισσότερο από ποτέ συμμετέχοντας και με τα δικά μας αιτήματα και προτάσεις σε συγκεντρώσεις και πορείες που οργανώνονται, παράλληλα με τη γενική απεργία που έχει εξαγγελθεί για την τραγωδία στα Τέμπη. Σας καλούμε όλες και όλους να συμμετέχετε ενεργά.
Αθήνα
13:00 Απεργιακή συγκέντρωση στην Πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία (οι γυναικείες οργανώσεις με τα πανό τους θα βρίσκονται Δραγατσανίου & Σταδίου)
18:00 Φεμινιστική συγκέντρωση στο Σύνταγμα και πορεία.
Θεσσαλονίκη
12:00 Συγκέντρωση με τα συνδικάτα στο άγαλμα Βενιζέλου
19:00 Φεμινιστική διαδήλωση αρχίζοντας από το άγαλμα Βενιζέλου.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Θεσσαλονίκη, 20/02/2023
Του: Κυριάκου Βελόπουλου, Προέδρου Κόμματος, Βουλευτή Λάρισας
ΠΡΟΣ: Τον κ. Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών
ΘΕΜΑ: «Μείωση κόστους διοδίων γέφυρας Ρίου - Αντίρριου»
Κύριε Υπουργέ,
Σύμφωνα με ενημέρωση, δημοτικές αρχές Περιφερειακής Ένωσης Δυτικής Ελλάδος συναποφασίζοντας εξέδωσαν ψήφισμα περί της μείωσης του κόστους διέλευσης, δια μέσω της Γέφυρας Ρίου - Αντίρριου «Χαρίλαος Τρικούπης». Στην εν λόγω επιστολή κατ΄ αρχάς και επιχειρηματολογώντας αναφέρουν το δυσβάστακτο κόστος των εργαζομένων, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να διέρχονται καθημερινά και σε σταθερή βάση τη Γέφυρα προς τους χώρους εργασίας τους. Επιπρόσθετα, αναφέρουν ότι η εταιρεία διαχείρισης της Γέφυρας αναγκάζει τους εργαζόμενους (συνδρομητές e-pass), ασχέτως εάν θα πραγματοποιήσουν ή όχι όλες τις διελεύσεις, -ένα διόλου ευκαταφρόνητο μέρος του μηνιαίου κόστους του προγράμματος e-pass- να προκαταβάλλουν. Καταληκτικά, κρίνουν ότι το κόστος διέλευσης θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί μειούμενο ουσιαστικά, διότι η Γέφυρα, ως έργο υψηλής σύγχρονης και μοναδικής αρχιτεκτονικής, θα πρέπει να ενώνει γαίες και όχι να τις χωρίζει λόγω του υπέρογκου κόστους, πόσω μάλλον σε μια χώρα που η δυσπραγία στην οικονομία της πια έχει παγιωθεί.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Προτίθεστε όπως προβείτε στη μείωση του κόστους διέλευσης του συνόλου των διερχομένων οχημάτων, δια της Γέφυρας Ρίου - Αντίρριου «Χαρίλαος Τρικούπης», προκειμένου να ωφεληθούν όσοι διασχίζουν τη Γέφυρα και ειδικά αυτοί που είναι αναγκασμένοι συνεχώς να χρησιμοποιούν τη γέφυρα ένθεν κακείθεν σε καθημερινή βάση, και να το διαμορφώσετε, όπως προτείνεται, στα τρία (3) ευρώ ανά διέλευση;
Ο ερωτών Βουλευτής
ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ