Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Κυριακή, 03 Οκτωβρίου 2021

Άρθρο του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας κ. Σπήλιου Λιβανού για τη Συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας

Η Συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας δίνει ενισχυμένο ρόλο στη χώρα μας στη μετά Μέρκελ ΕΕ- Ο Κ. Μητσοτάκης έχει αντανακλαστικά ηγέτη και όχι διαχειριστή της εξουσίας

Η νέα αμυντική συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας είναι ιστορική και συνιστά μία στρατηγικού χαρακτήρα κίνηση πανευρωπαϊκής εμβέλειας. Αποκτά δε μεγαλύτερη σημασία γιατί δεν είναι αποκομμένη. Αντίθετα, εντάσσεται στον ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό για διεύρυνση των διεθνών μας σχέσεων που υλοποιεί ο Έλληνας πρωθυπουργός από την πρώτη στιγμή των προκλήσεων του Ταγίπ Ερντογάν και κυρίως από τις πρώτες μέρες της εκλογής του στην πρωθυπουργία.

Η μέγιστη αξία της, όμως, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, για πρώτη φορά μετά από αρκετές δεκαετίες, η νέα αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, έρχεται να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, με απτές και αυταπόδεικτες θετικές συνέπειες στο περιφερειακό σύστημα ασφαλείας. Αναδιαμορφώνει τις ισορροπίες στο Αιγαίο. Το Πολεμικό μας Ναυτικό, κάνει ένα τεράστιο τεχνολογικό άλμα και περνάει στην ψηφιακή εποχή. Ο στόλος μας έχει πλέον αυξημένες δυνατότητες και σε συνδυασμό με τα νέα αποκτήματα της Πολεμικής Αεροπορίας, δημιουργεί μία ισχυρή ομπρέλα προστασίας πάνω από το Αιγαίο και την Κύπρο. Είναι προφανές ότι σε λίγα χρόνια, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο στην περιοχή, μετά την υπογραφή της συμφωνίας, η οποία αποκτά πρόσθετη αξία μετά το μπλοκάρισμα από την κυβέρνηση Μπάιντεν, των f-35 που είχε παραγγείλει η Τουρκία στις ΗΠΑ.

Για πρώτη φορά αναφέρεται ρητά σε διεθνή Συνθήκη και συγκεκριμένα στο άρθρο 2 «τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στην διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας…». Διατρανώνει τον ρόλο της Ελλάδας ως μία ισχυρή δύναμη ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ και ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή. Δημιουργεί ένα ασφαλέστερο πλαίσιο ειρήνης για τους λαούς της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και ενισχύει τις συνθήκες διαλόγου ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία για την «πολιτική» ( ειρηνική ) επίλυση των υπαρκτών – δίχως άλλο - διαφορών μας.

Παρότι πρόκειται για την κορύφωση μιας προσπάθειας που ξεκίνησε από την πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων διακυβέρνησης της χώρας – θυμίζω ότι το πρώτο του ταξίδι ως πρωθυπουργός ήταν στη Γαλλία – ο Κυρ. Μητσοτάκης απέδειξε ότι διαθέτει τα εξαιρετικά αντανακλαστικά που ξεχωρίζει τον ηγέτη από τον διαχειριστή της εξουσίας.

Με τη νέα αμυντική συμφωνία, η Ελλάδα εξελίσσεται σε στενό σύμμαχο της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο και δικαίως, πλέον, φιλοδοξεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια για στρατηγική αυτονομία της Ε.Ε, η οποία ενδυναμώθηκε μετά την αιφνίδια συμφωνία AUKUS ανάμεσα στις Η.Π.Α., τη Μεγάλη Βρετανία και την Αυστραλία.

Λαμβάνει, δε, χώρα, σε μία χρονική συγκυρία που η Γερμανία βρίσκεται σε μετεκλογική δίνη και θα απαιτηθεί αρκετός καιρός μέχρι τον σχηματισμό κυβέρνησης.

Και το σημαντικότερο : Η νέα αμυντική συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας, δεν αντιστρατεύεται τη στρατηγική μας σχέση με τις ΗΠΑ, οι οποίες στην παρούσα περίοδο επιδιώκουν να αποκαταστήσουν σχέσεις ηρεμίας με το Παρίσι του Εμμανουέλ Μακρόν. Αντίθετα, τη στιγμή που συνάπτεται η συμφωνία με τη Γαλλία, δημιουργεί και διπλωματικές διεξόδους ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού.

Επί πλέον η Συμφωνία έρχεται σε μια στιγμή που οι απειλές της Τουρκίας εναντίον της ΕΕ για το μεταναστευτικό προκαλούν συσπειρώσεις και – όπως είναι φυσικό- οι προχθεσινές υπογραφές μεταξύ Μακρόν και Μητσοτάκη ενισχύουν τη φιλία μεταξύ των δύο χωρών και φυσικά τις προοπτικές συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης και σε αυτόν τον τομέα, κάτι που έχει ανάγκη η Ελλάδα ως πρώτη χώρα υποδοχής.

Εν κατακλείδι, η νέα αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, συνιστά μια νέα μορφή συνεργασίας που διευρύνει την επιρροή της χώρας μας, στη βάση των αρχών της φιλελεύθερης δημοκρατίας, που συνιστούν τους πυλώνες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος αλλά και του αμερικανικού ιδεώδους.

Μας τοποθετεί εκ των πραγμάτων στη μετά – Μέρκελ Ευρώπη και δίνει βάθος και υπόσταση στον αγώνα σύγχρονων Ευρωπαίων ηγετών, όπως οι Μακρόν, Μητσοτάκης και Ντράγκι, για μία πραγματικά ενωμένη, δημοκρατική και αποτελεσματική Ε.Ε., με κοινό «δόγμα δράσης», κοινό προϋπολογισμό, προτεραιότητες άμυνας, εξωτερική και μεταναστευτική πολιτική.

Ανακοινώθηκε, από το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών, ο 63ος γύρος «διερευνητικών επαφών» με την Τουρκία την Τετάρτη 6 Οκτωβρίου στην Άγκυρα. Συνομιλίες με μια Τουρκία που αγνοεί παντελώς την έννοια της «φιλίας και της ειρήνης».

Το χειρότερο όμως είναι ότι ο πρωθυπουργός της χώρας μας δήλωσε πρόσφατα «ανοιχτά» πως είναι έτοιμος για «αμοιβαίες υποχωρήσεις»!!!

Και μοιραίως γεννάται μια εθνική κραυγή απορίας προς τον πρωθυπουργό της χώρας μας: «Τι πας να διαπραγματευτείς με τον Τούρκο; Τα κεκτημένα σου; Τι είδους υποχωρήσεις εννοείς; Στην εθνική μας κυριαρχία, στην υφαλοκρηπίδα, στην ΑΟΖ;  Και ποιες μπορεί να είναι οι υποχωρήσεις των Τούρκων; Να ζητήσουν λιγότερα από όσα παράλογα συνολικά ζητάνε; Πού πας κ. Μητσοτάκη, που σε ψήφισε ο λαός για να υπηρετείς τα συμφέροντά του; Με ποιόν πας να διαπραγματευτείς;».

Πας να διαπραγματευτείς με αυτόν που:

-Βρυχάται καθημερινά με απίστευτες απειλές άσκησης βίας και πολέμου, επιδείξεις στρατιωτικής δύναμης, καθώς και παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου και των χωρικών μας υδάτων;

-Αμφισβητεί ευθέως την εθνική μας κυριαρχία και διεκδικεί απροκάλυπτα περιοχές, χερσαίες και θαλάσσιες, όπως τη Θράκη, τα Νησιά, το Αιγαίο και την Κύπρο;

-Μεταφέρει σωρηδόν παράνομους μετανάστες στη χώρα μας και διεκδικεί την  άμεση υποστήριξη αυτών, ως αυτοανακηρυγμένος προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων;

-Δεν αναγνωρίζει τα εθνικά μας δίκαια, τα κατοχυρωμένα από τις διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις;

Κύριε Μητσοτάκη:

Οι διεθνείς διαπραγματεύσεις δεν είναι πεδίο προσωρινού κέρδους χρόνου εξουσίας, ούτε, πολύ περισσότερο, απεμπόλησης των εθνικών συμφερόντων. Στο τραπέζι τέτοιου είδους διαπραγματεύσεων επιβάλλεται να θέτεις το μέγιστο των εθνικών σου απαιτήσεων και όχι να παρουσιάζεσαι σαν ο αδύναμος κρίκος της όλης διαδικασίας. 

Αν θέλεις να συζητήσεις με τον Τούρκο, ως γείτονα, με γνώμονα την ειρηνική συμβίωση και συνακόλουθα την ευημερία των δύο λαών, τότε, αφού ενστερνιστείς ως πρώτο και κύριο Πρόταγμα το μέγιστο Εθνικό Συμφέρον και αυτό το καταστήσεις σαφές στο διεθνές περιβάλλον, πριν από κάθε συζήτηση πρέπει να θέσεις ως προϋποθέσεις για την Τουρκία:

-Να άρει το casus belli για την αύξηση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.

-Να δηλώσει ότι σέβεται τη Συνθήκη της Λωζάνης και τα ισχύοντα σύνορα, καθώς και τις Διεθνείς Συμβάσεις της Γενεύης του 1958 και του Montego Bay της Τζαμάικας του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας.

-Να αποσύρει την διεθνώς παράνομη συμφωνία της ΑΟΖ με τη Λιβύη.

-Να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, που αποτελεί και κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο, σύμφωνα με τις υπάρχουσες αποφάσεις του ΟΗΕ. 

Παράλληλα ενισχύεις ΑΜΕΣΑ τις Ένοπλες Δυνάμεις, οι οποίες με λίγη «κυβερνητική φροντίδα», όπως και η πρόσφατη συμφωνία με τη Γαλλία, καθίστανται ανίκητες! 

Έτσι γίνονται οι διαπραγματεύσεις με ένα γείτονα που διακατέχεται διαχρονικά από άκρατη αλαζονική και αρπακτική νοοτροπία! Έτσι προωθούνται τα εθνικά συμφέροντα!

Καμία υποχώρηση στον Τούρκο!

φωτο: pronews.gr

Τα θερμά του συλλυπητήρια εκφράζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον θάνατο του Ιωάννη Παλαιοκρασά, σε ηλικία 85 ετών.

Με ένα προσωπικό μήνυμα, ο πρωθυπουργός αναφέρει πως ο Ιωάννης Παλαιοκρασας – που ήταν υπουργός επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη – ήταν ένα «διαλεχτό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας».

Σημειώνει πως ήταν ένας πολιτικός ακέραιος και αποδοτικός, που προσέφερε και στον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη απλόχερα τις συμβουλές του.

Αναλυτικά το μήνυμα του πρωθυπουργού
«Με συντριβή αποχαιρετώ έναν σπουδαίο και πάντοτε αθόρυβο πρωταγωνιστή της δημόσιας ζωής. Έναν ικανότατο υπουργό, πετυχημένο Ευρωπαίο Επίτροπο, συνεπή βουλευτή και διαλεχτό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Έναν υπέροχο άνθρωπο, επιστήμονα και οικογενειάρχη.

Ο Γιάννης Παλαιοκρασσάς υπήρξε ο Υπουργός Οικονομικών που, στο διάστημα 1990-1992, κατόρθωσε να επαναφέρει σε πλεονάσματα την εθνική οικονομία, αυξάνοντας σημαντικά τα δημόσια έσοδα. Αλλά και, αργότερα, ως Επίτροπος, πλέον, της χώρας, προειδοποιούσε για την κρίση, που θα ακολουθούσε τα επόμενα χρόνια. Στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, προσέφερε και σε μένα απλόχερα τις συμβουλές του. Νιώθω τυχερός που τον γνώρισα και οπλίστηκα με τη σκέψη και τα συμπεράσματα της εμπειρίας του. Μία εμπειρία που σημαδεύτηκε και από οριακές στιγμές όπως η απόπειρα δολοφονίας του σε μία άνανδρη επίθεση της τρομοκρατίας που στοίχισε τη ζωή του Θάνου Αξαρλιάν.

Μία στιγμή-πληγή για την Ελλάδα. Έτσι, ο Γιάννης Παλαιοκρασσάς περνά στην Ιστορία ως ακέραιος και αποδοτικός για την πατρίδα του πολιτικός. Ως εργατικός βουλευτής των αγαπημένων του Κυκλάδων. Ως απλός και διακριτικός, αληθινός πολίτης στην κυριολεξία. Αλλά και ως σύμβολο καταδίκης της βίας και ενότητας του λαού μας για μια καλύτερη δημοκρατική ζωή.

Αισθάνομαι μεγάλη τιμή που συνεργάστηκα μαζί του. Και σφίγγω με θλίψη το χέρι της συζύγου, των παιδιών του και όλων των δικών του ανθρώπων».

Πηγή: newsit.gr