Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα έδωσε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νικόλαος Παναγιωτόπουλος με την οποία ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, γνωστοποίησε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η τροποποίηση της συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας, της MDCA, το πρώτο εξάμηνο του έτους θα γίνει η τελική αξιολόγηση για το θέμα της απόκτησης φρεγατών ενώ δεν τίθεται θέμα στράτευσης των γυναικών και στο σχεδιασμό της κυβέρνησης είναι η μελλοντική στράτευση στα 18.

Συγκεκριμένα

-Για το θέμα της τροποποίησης της συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας, της MDCA, ο κ. Παναγιωτόπουλος σχολίασε ότι με την διακυβέρνηση Μπάιντεν υπάρχει ένα μεγαλύτερο περιθώριο αισιοδοξίας για να συνεννοηθούμε με τους Αμερικανούς, όχι γιατί δεν τα είχαμε πάει καλά με την προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά επειδή η προσωπική σχέση Τραμπ – Ερντογάν επηρέαζε τη συνολική κατάσταση, αν και είχαμε πολύ θετικές δηλώσεις προς τις θέσεις μας από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Τώρα όμως, αυτή η συνθήκη δεν υφίσταται πλέον. Παράλληλα γνωστοποίησε ότι “στο τραπέζι τέθηκε θέμα για την επιμήκυνση της χρονικής διάρκειας ισχύος της MDCA, γεγονός που σημαίνει ότι θα μπορέσουν να προχωρήσουν σε μεγαλύτερες επενδύσεις στις υποδομές. Μια τέτοια εξέλιξη προσπορίζει όφελος και σε μας. Αυτά που εμείς ζητούμε από τους Αμερικανούς, είναι λ.χ. η πρόσβαση σε μεγαλύτερα κεφάλαια για στρατιωτική βοήθεια σε τρίτες χώρες ή η αποδέσμευση οπλικών συστημάτων από τα πλεονάζοντα των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ. Επιπλέον στόχος μας είναι να εντατικοποιηθεί ακόμη περισσότερο η συνεκπαίδευση και οι ασκήσεις με διαφορετικά τμήματα των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων (Ειδικές Δυνάμεις, ελικόπτερα, κ.ά.)”.

-Κληθείς να σχολιάσει τη στάση της Γερμανίας έναντι της Τουρκίας, ο κ. Παναγιωτόπουλος παρατήρησε ότι η Γερμανία “έχει το δικό της τρόπο, ίσως πιο διακριτικό, και φυσικά όπως άλλες χώρες έχει και τα δικά της οικονομικά συμφέροντα στη γειτονική χώρα, τα οποία σε κάθε περίπτωση πρέπει να ληφθούν υπόψη. Συμφέροντα γερμανικών εταιρειών αμυντικής βιομηχανίας στην Τουρκία, τα οποία καμία γερμανική κυβέρνηση δεν μπορεί έτσι απλά να ακυρώσει από την μια στιγμή στην άλλη. Από την άλλη κι εμείς επιδιώκουμε εμβάθυνση της σχέσης με τους Γερμανούς στον χώρο της ‘Αμυνας”. Παράλληλα παρατήρησε στην πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία με τη Γερμανίδα ομόλογο του ζητήθηκε “εκ των προτέρων να μάθει τις θέσεις μας προκειμένου να συνομιλήσει με τον Τούρκο ομόλογό μου, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ποιες είναι οι δικές μας θέσεις, κάτι το οποίο δεν συνέβαινε στο παρελθόν. ‘Αρα μας ακούν και λαμβάνουν υπόψη αυτά που έχουμε να πούμε”. Περαιτέρω γνωστοποίησε ότι “δρομολογήσαμε και τρέχουμε την πρόσκτηση καινούριων τορπιλών βαρέως τύπου για τα υποβρύχια που διαθέτουμε, προφανώς από την μητρική γερμανική εταιρεία”.

-Για τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία, ο υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας επανέλαβε ότι “προσερχόμαστε να συζητήσουμε συγκεκριμένα θέματα στην ατζέντα και αυτές οι προκαταρκτικές συζητήσεις γίνονται επ’ αυτών των συγκεκριμένων προς συζήτηση θεμάτων μόνο κι όχι για κάθε πιθανή αξίωση που μπορεί να προβάλλει η Τουρκία, φερ’ ειπείν αποστρατιωτικοποίηση των νησιών”. Στο σημείο αυτό ξεκαθάρισε ότι “για εμάς αποστρατιωτικοποίηση δεν μπορεί να υπάρξει, όσο υπάρχει απειλή εξ Ανατολών. Είναι συνυφασμένη με τη διατήρηση της απειλής. Όσο υπάρχει απειλή – και εκτιμούμε ότι υπάρχει και εκδηλώθηκε αυτό το καλοκαίρι – δεν υπάρχει ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης. Το υπέρτατο κυριαρχικό δικαίωμά μας είναι να προστατεύουμε την εθνική μας ακεραιότητα και στη βάση αυτή επιλέγουμε να έχουμε δυνάμεις νόμιμης και προληπτικής άμυνας στα νησιά”.

-Απαντώντας σε ερώτηση για το ενδεχόμενο υποχρεωτικής στράτευσης στα 18 – κατά το πρότυπο του Ισραήλ – και εθελοντικής στράτευσης των γυναικών ο υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας ξεκαθάρισε ότι “δεν υπάρχει στο τραπέζι η στράτευση των γυναικών. Υπάρχει όμως ο σχεδιασμός της κυβέρνησης – το έχει πει και ο Πρωθυπουργός – για μελλοντική στράτευση στα 18”. Για να γίνει αυτό όμως, πρέπει να προηγηθεί ένας πολύ προσεκτικός σχεδιασμός από τα Επιτελεία. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Η στράτευση στα 18 θα μπορούσε στο μέλλον να αποβεί χρήσιμη για τις Ένοπλες Δυνάμεις και για την νοοτροπία των νέων απέναντι στην Συνταγματική υποχρέωσή τους να θητεύσουν υποχρεωτικά για ένα διάστημα του βίου τους στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων.

-Σχολιάζοντας την κρίση του καλοκαιριού με το Oruc Reis ο κ. Παναγιωτόπουλος υπενθύμισε ότι υπήρξε “καθολική κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων”. “Είχαμε μια παράξενη βεβαιότητα ότι αυτή η κινητοποίηση θα πετύχαινε να στείλει στην άλλη πλευρά το μήνυμα αποτροπής. Ότι δηλαδή οι απέναντι δεν θα έφταναν σε σημείο στρατιωτικής εμπλοκής διότι ήξεραν πως θα αντιμετώπιζαν βαρύ κόστος. Αυτή είναι η επιβεβαίωση της αποτροπής στην πράξη και μπορώ να πω ότι επιτεύχθηκε με την καθολική κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων. Υπήρξαν στιγμές έντασης αλλά και κλιμάκωσης. Ωστόσο οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν πάντα παρούσες”.

-Απαντώντας σε ερώτηση εάν “θα δώσετε οικονομικά κίνητρα στα επαγγελματικά στελέχη για να ανακοπούν οι τάσεις παραιτήσεων από τις Ένοπλες Δυνάμεις”, ο κ. Παναγιωτόπουλος έφερε ως παράδειγμα την κατάσταση στην Τανάγρα όπου “εκεί που πέρυσι στην Τανάγρα αντιμετωπίζαμε παραιτήσεις, σ΄έναν χρόνο μόλις η Τανάγρα με τα “Rafale” και τα “Mirage 2000-5″ που συνεχώς τίθενται εκ νέου σε διαθεσιμότητα, έχει γίνει «τόπος αδημονίας και χαράς», με θετική επίπτωση στο ηθικό των στελεχών. Ο επαγγελματισμός και η συναίσθηση της ευθύνης που επέδειξαν τα στελέχη σε όλο το εύρος των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδίως σε κρίσιμες στιγμές, δείχνει ότι είναι πλήρως συνειδητοποιημένα ως προς το καθήκον και την αποστολή τους”. Επανέλαβε δε ότι “εμείς θα τους βοηθήσουμε όπου μπορούμε”.

-Όσον αφορά στο χρονοδιάγραμμα για την απόκτηση φρεγατών, ο κ. Παναγιωτόπουλος διευκρίνισε ότι “δεν αποκλείστηκε ποτέ η απόκτηση γαλλικών πλοίων και δεν έγινε στην ουσία στροφή σε αμερικανική λύση”. Παράλληλα γνωστοποίησε ότι το Πολεμικό Ναυτικό αξιολογεί μία προς μία, καθεμιά απο τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί από διάφορες χώρες και “η τελική αξιολόγηση θα γίνει στο πρώτο εξάμηνο του 2021”. Επανέλαβε δε ότι “θεωρούμε απαραίτητη τη συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας, όπως και την παροχή «ενδιάμεσης λύσης» (δηλαδή κάποια έτοιμα, κατά το δυνατόν, πολεμικά πλοία) έως ότου ναυπηγηθούν οι νέες μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού, κάτι που συνολικά θα εξελιχθεί σε διάστημα 7 – 8 ετών”.

-Τέλος για το θέμα των αεροσκαφών F-35 ο υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας εκτίμησε ότι η συζήτηση για τα F-35 “θα ακολουθήσει χρονικά την ολοκλήρωση αυτών των δύο προγραμμάτων (σ.σ. απόκτηση RAFALE και αναβάθμιση F-16). “Έχουμε εκδηλώσει το ενδιαφέρον μας προς τους Αμερικανούς να ενταχθούμε στο πρόγραμμα των F-35, ασφαλώς όμως αυτό θα είναι και συνάρτηση των οικονομικών μας δυνατοτήτων οι οποίες δεν είναι ανεξάντλητες”, κατέληξε.

eleftherostypos.gr

Μετά από 10 χρόνια αβεβαιότητας, ο αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας (Ε65) μπαίνει επιτέλους σε τροχιά ολοκλήρωσης, καθώς δόθηκε λύση για το πολύπαθο Βόρειο Τμήμα του, μήκους 70,5 χιλιομέτρων και προϋπολογισμού 442 εκ ευρώ.

Με αφορμή το «ξεμπλοκάρισμα» του σημαντικού αυτού έργου, κυβερνητικό κλιμάκιο υπό τον Πρωθυπουργό, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, παρέστη σε ειδική εκδήλωση στα Τρίκαλα, καθώς και το εργοτάξιο της Ξυνιάδας. Στο κυβερνητικό κλιμάκιο μετείχαν ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, κ. Κώστας Καραμανλής και ο Γενικός Γραμματέας Υποδομών, κ. Γιώργος Καραγιάννης.

Μετά από μεθοδική δουλειά επί 18 μήνες, χωρίς μεγάλα λόγια και με αλλεπάλληλες επαφές με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Κυβέρνηση κατάφερε να πάρει το πράσινο φως ότι το έργο είναι συμβατό με το κοινοτικό δίκαιο. Το Υπουργείο Υποδομών προχώρησε σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες, όμως υπήρξε και προσωπική παρέμβαση του κ. Μητσοτάκη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ο Ε65 θα συνδέει την Αθήνα με τη Δυτική Μακεδονία, αλλά και με την Ιταλία μέσω του Λιμένα της Ηγουμενίτσας, καθώς και με τα Δυτικά Βαλκάνια και από εκεί, με την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Με την ολοκλήρωσή του το ταξίδι από Λαμία έως και Εγνατία θα διαρκεί μια ώρα και 30 λεπτά, αντί των δύο ωρών και 30 λεπτά, που απαιτούνται σήμερα.

Ο Ε65 αλλάζει προς το καλύτερο τις ζωές των ανθρώπων
Πρώτον, ο Ε65 αναμένεται να συμβάλει στη μείωση των ατυχημάτων και να ενισχύσει την οδική ασφάλεια, η οποία αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα για την κυβέρνησή της Νέας Δημοκρατίας.

Θα συμβάλλει επίσης σε μετακινήσεις πιο φιλικές στο περιβάλλον και θα ενισχύσει τις συνδυαστικές, πολυτροπικές μεταφορές, καθώς η χώρα μας πρέπει να συνδέσει τα λιμάνια της με σύγχρονους οδικούς άξονες.

Ο Ε65 θα ενισχύσει την οικονομική, πολιτιστική και τουριστική ανάπτυξη, θα δώσει ώθηση στο εμπόριο και νέες προοπτικές στην αγροτική ανάπτυξη, σε πόλεις όπως τα Τρίκαλα και τα Γρεβενά, αλλά και στις ευρύτερες περιοχές της Θεσσαλίας και της Δυτικής Μακεδονίας. Γεγονός που θα οδηγήσει σε περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες δουλειές.

Με τον Ε65 ολόκληρες περιοχές θα βγουν από την απομόνωση
Η υλοποίηση του Βόρειου Τμήματος του Ε65 αποτελεί ίσως την πιο ουσιαστική δράση για τη στήριξη της Δυτικής Μακεδονίας στην κρίσιμη περίοδο της απολιγνιτοποίησης. Και αυτό καθώς ένας νέος, σύγχρονος δρόμος και η αναβάθμιση της σύνδεσης της Δυτικής Μακεδονίας με την Αθήνα και την Κεντρική Ελλάδα, σημαίνει στήριξη στην πράξη των επιχειρήσεων που ήδη δραστηριοποιούνται στην περιοχή και την προσέλκυση νέων επενδύσεων. Με λίγα λόγια, με τον Ε65 ολόκληρες περιοχές θα βγουν από την απομόνωση.

Τα τέσσερα εμβληματικά έργα, που ξεμπλοκάρουν
Ο Ε65 αποτελεί μέρος ενός ολοκληρωμένου πλάνου έργων υποδομών σε όλη τη χώρα, άνω των 13 δισ. ευρώ. «Όλη η δουλειά που έχει γίνει εδώ και ενάμιση χρόνο αρχίζει να αποδίδει καρπούς. Και το 2021, μπορεί να είναι για τη χώρα μας το έτος των υποδομών!», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Καραμανλής.

Σημειωτέον ότι ο Ε65 δεν είναι το πρώτο ούτε το μόνο μεγάλο έργο που «ξεμπλοκάρει» η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι γνωστή η κατάσταση που παρέλαβε το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών: Καμία ώριμη μελέτη για νέα έργα. Και κρίσιμα έργα, μπλοκαρισμένα.

Επί 18 μήνες, έγινε συστηματική δουλειά για να αλλάξει αυτή η εικόνα και με σταθερά βήματα το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών κατάφερε να ξεμπλοκάρει τέσσερα εμβληματικά έργα:

• Ε65.
• Πάτρα – Πύργος.
• Μετρό Θεσσαλονίκης.
• Και Γραμμή 4 του Μετρό Αθήνας.

«Έχουμε επιταχύνει τους ρυθμούς εργασιών στο Νότιο Τμήμα του Ε65 κατά 50%»
Ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών δήλωσε για το έργο: Μέσα σε ενάμιση χρόνο, έχουμε φτάσει την πρόοδο του έργου από το 13% που παραλάβαμε, στο 63%. Έχουμε ολοκληρώσει δηλαδή το μισό έργο, επιταχύνοντας τους ρυθμούς κατά 50%. Σήμερα είχαμε την ευκαιρία να επιθεωρήσουμε, με τον κ. Πρωθυπουργό, αυτό το εργοτάξιο. Ευχαριστώ ειλικρινά όσους δουλεύουν σκληρά για να υπάρχει αυτή η πρόοδος στο έργο. Και όλοι μας θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να συνεχίσουμε το ίδιο αποτελεσματικά».

Το ιστορικό του έργου
Ο Ε65 σχεδιάστηκε ως νέος αυτοκινητόδρομος 181 χιλιομέτρων, που ενώνει τον υφιστάμενο αυτοκινητόδρομο Αθηνών – Θεσσαλονίκης (στο ύψος της Λαμίας) με την Εγνατία Οδό.

Ήταν ένας από πέντε αυτοκινητοδρόμους που δημοπρατήθηκαν με Σύμβαση Παραχώρησης το 2007. Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, το 2011, αποφασίστηκε, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, να υλοποιηθεί το ενδιάμεσο τμήμα του αυτοκινητοδρόμου (Ξινιάδα – Τρίκαλα) μήκους 77,5 χιλιομέτρων και να μετατεθεί η κατασκευή των άλλων δύο τμημάτων (Βόρειο και Νότιο).

Νότιο Τμήμα Ε65
Η κατασκευή του τμήματος Λαμία – Ξυνιάδα, μήκους 32,5 χιλιομέτρων, ξεκίνησε το 2018 και έχει εκτελεστεί το 63% του έργου.

Βόρειο Τμήμα Ε65
Στις 18 Ιανουαρίου 2021 η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενέκρινε ως συμβατή με τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς τη χρηματοδότηση του Αναδόχου για την κατασκευή του Βορείου Τμήματος (Τρίκαλα – Εγνατία) μήκους 70,5 χιλιομέτρων.Η τροποποίηση της Σύμβασης Παραχώρησης και η κύρωση του σχετικού Νόμου από τη Βουλή θα προχωρήσει άμεσα.
Το έργο έχει προϋπολογισμό 442 εκ. ευρώ και η διάρκεια κατασκευής του θα είναι τρία χρόνια.

Θα έχει δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και ΛΕΑ, καθώς και τέσσερις σήραγγες, οι δύο εκ των οποίων θα κατασκευαστούν με εκσκαφή και επανεπίχωση (Cut and Cover) μήκους 264 και 180 μέτρων, ενώ οι άλλες δύο θα έχουν μήκος 65 και 400 μέτρα αντίστοιχα.

Θα κατασκευαστούν επίσης 31 γέφυρες / άνω διαβάσεις και έξι κόμβοι (Βασιλική, Καλαμπάκα, Γρεβενών, Οξύνεια, Αγιόφυλλο – Καρπερό, Εγνατία), ενώ θα ολοκληρωθεί ο κόμβος Τρικάλων.

Στον Ε65 θα υπάρχουν δύο κέντρα Εκμετάλλευσης και Συντήρησης (ΚΕΣ), καθώς και ένας Μετωπικός Σταθμός διοδίων (Οξύνεια) και τρεις πλευρικοί σταθμοί. Σε όλο το μήκος του έργου θα κατασκευασθούν τέλος χώροι Στάθμευσης και Ανάπαυσης, καθώς και νέο δευτερεύον οδικό δίκτυο (εξυπηρέτησης και κάθετων αξόνων) για την εξυπηρέτηση των γειτονικών περιοχών.

Πηγή: iefimerida.gr 

του Ανδρέα Κλαυδιανού

Πολλά είναι τα συμπτώματα της παρακμάζουσας ελληνικής κοινωνίας με πιο δραματικό αυτό της απουσίας οράματος. Χωρίς ένα όραμα που να εμπνέει τους Έλληνες προς μια Νέα Εποχή, είναι απολύτως βέβαιο ότι οδηγούμαστε στην εθνική αυτοχειρία.

Επί 70 και πλέον χρόνια, τουλάχιστον από το τέλος του Β’ ΠΠ, η ελληνική κοινωνία αποτελεί παθητικό δέκτη εισαγόμενων ιδεών, πολιτικών, κεφαλαίων και υλικών αγαθών. Ο ελληνικός πληθυσμός, καταρρακωμένος ψυχικά, πνευματικά και υλικά από δύο πολέμους, εκ των οποίων ο ένας εμφύλιος (πολιτικά έληξε το 1974), αναζήτησε την τύχη του στις πόλεις και στην εξωτερική μετανάστευση.

Ο πακτωλός χρημάτων του σχεδίου Μάρσαλ ώθησε αντικειμενικά τη χώρα σε μια αναπτυξιακή πορεία. Εξηλεκτρισμός, τηλεπικοινωνίες, συγκοινωνίες, ανοικοδόμηση, δημόσια έργα, βιομηχανία, εκμηχάνιση γεωργίας, μεταποίηση αγροκτηνοτροφικών προϊόντων ήταν οι βασικότεροι βραχίονες της αναπτυξιακής τροχιάς και της παραγωγικής πορείας της χώρας. Ένα μεγάλο μέρος βέβαια από το «τσουνάμι» των δολαρίων εξυπηρέτησε τους εμφυλιοπολεμικούς σκοπούς του κράτους και του παρακράτους, ενώ ένα άλλο μεγάλο μέρος μπήκε στις τσέπες των επιτήδειων, χρησιμοποιούμενο τελικά για καταναλωτικούς σκοπούς και σε βάρος της μεταπολεμικής παραγωγής που μόλις άρχιζε.

Είχε γράψει, για εκείνη την εποχή, στο «Το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδος» ο καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος: «Το μεγαλύτερο μέρος της νομισματικής κυκλοφορίας πηγαίνει για καταναλωτικούς σκοπούς και ελάχιστο τμήμα για παραγωγικούς. Οι δύο αυτοί τομείς έπρεπε να συμβαδίζουν και να εξελίσσονται με ρυθμό ανάλογο με την πρόοδο της παραγωγής».

Την αναγκαιότητα της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας κατέδειξε, μετά τις καταστροφές του Β’ΠΠ, ο Δημήτρης Μπάτσης με τη μελέτη του: «Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία θάφτηκε, από δεξιούς και αριστερούς, μαζί με τον εκτελεσθέντα συγγραφέα της. Ο Μπάτσης κατέρριπτε τον μύθο της «φτωχής Ελλάδας», της «μη βιωσιμότητας της χώρας», της θεωρίας του «ελλιπούς ελληνικού ζωτικού χώρου» κλπ που υποστήριζαν οι πολιτικοί και πνευματικοί «ηγέτες» και συστημικοί «επιστήμονες» της εποχής, για να αιτιολογήσουν την αναγκαιότητα της εισαγωγής, με ληστρικούς όρους, του ξένου κεφαλαίου. Απεδείκνυε ότι, μπορεί να δημιουργηθεί ανάπτυξη από την εσωτερική πρωτογενή συσσώρευση και με την αξιοποίηση των εθνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών.

Η καταναλωτική νοοτροπία του ελληνικού κράτους έχει βαθιές ρίζες, καλλιεργήθηκε δε από το σύνολο του κομματικού συστήματος, αριστερής και δεξιάς προέλευσης, για την προσέλκυση εκλογικής πελατείας. Η νοοτροπία αυτή αποτελεί βασική κινητήρια δύναμη της κοινωνίας αφού μεταδίδεται εκ των άνω σ’ αυτήν.

Η όποια παραγωγική κατεύθυνση της οικονομίας, τις 10ετίες 1950-70, η εκβιομηχάνιση της χώρας και η αύξηση της πρωτογενούς παραγωγής, δεν ήταν αποτέλεσμα συνειδητών αποφάσεων του κράτους, αλλά αποτελούσαν συνέπεια των μεταπολεμικών διεθνών εξελίξεων, που συμπαρασύρανε και τη χώρα μας. Ποσοστό 7,4%  επί του συνόλου των κεφαλαίων «Μάρσαλ» που χορηγήθηκαν στην Ευρώπη διοχετεύθηκαν στην Ελλάδα και αντιστοιχούσαν  στο 8,4% του τότε ΑΕΠ. Συνέπεια της μη συνειδητής επιλογής του κράτους είναι η ανισομερής ανάπτυξη κέντρου και περιφέρειας, πόλεων και υπαίθρου, με συνακόλουθες συνέπειες την εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση και αστυφιλία.

Η οργανική σύνδεση του πολιτικού συστήματος με τη Δύση και η συνακόλουθη ένταξη στην ΕΕ (ΕΟΚ) που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960,  αποτέλεσε την αρχή του τέλους της όποιας παραγωγικής πορείας της χώρας, εκφράστηκε με την αποβιομηχάνιση και αποσάθρωση του πρωτογενούς τομέα, με τη «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού και αποδεικνύει την έλλειψη παραγωγικής στρατηγικής από το κράτος.

Το όραμα του στερημένου μέσου Έλληνα των τελευταίων 10ετιών του 20^ου  αιώνα ήταν μια θέση στο Δημόσιο, η αύξηση του μισθού του, μια καλή σύνταξη, οι σπουδές των παιδιών του επιλεκτικά σε επαγγέλματα του τριτογενή τομέα (γιατροί, δικηγόροι, καθηγητές κλπ). Ακολούθησε η εποχή του ευρώ και των ευρωδανείων, της άκοπης και πλασματικής ευμάρειας, του εύκολου πλουτισμού, όπου ο μέσος Έλληνας εμπνέεται από τα «ιδανικά» ενός εξοχικού, ενός καλού αυτοκινήτου, των διακοπών, της ανούσιας ψυχαγωγίας κλπ. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών, ο καταναλωτισμός.  Ατομικός και συντεχνιακός καταναλωτισμός, που διαμόρφωνε ανάλογες συμπεριφορές, στάσεις ζωής και ψυχισμό και αποτελούσε το μέσο της αυτοπραγμάτωσης και της κοινωνικής καταξίωσης.

Ακόμα και την τελευταία 10ετία, της οικονομικής κατοχής της χώρας και της δραματικής μείωσης των εισοδημάτων, αγώνας για τη συντήρηση της κατανάλωσης γίνεται, ακόμα κι’ αν αυτή αφορά την προάσπιση του υπάρχοντος βιοτικού επιπέδου ή για τη διατήρηση των όποιων περιουσιακών στοιχείων. Τους πολλούς δεν τους ενδιαφέρει αν θα πουληθεί η Ελλάδα, αρκεί να πάρουν το επίδομα ή την επιδότηση.

Η κατανάλωση όταν βελτιώνει το πραγματικό βιοτικό επίπεδο είναι κάτι θετικό. Το κακό είναι όταν αποκόβεται από την παραγωγή. Γιατί είναι η παραγωγή αυτή που θα προσφέρει θέσεις εργασίας, θα δώσει εισόδημα και θα φέρει την κατανάλωση.  Αν ικανοποιείς τις καταναλωτικές ανάγκες σου από εισαγωγές, θα έρθει κάποια στιγμή που θα χάσεις τα πάντα. Ακόμα και οι εισροές από τον τουρισμό είναι πλασματικές, από τη στιγμή που ξοδεύονται πολλά δις για εισαγόμενα προϊόντα που καταναλώνουν οι τουρίστες.

Η χώρα, αποδεδειγμένα, έχει όλες τις προϋποθέσεις και δυνατότητες για να παράγει. Σκόπιμα έχει καλλιεργηθεί η νοοτροπία της «ψωροκώσταινας» και η ψευδεπίγραφη αντίληψη ότι ο τουρισμός αποτελεί τη «βαριά βιομηχανία». Υπάρχουν άνθρωποι που παράγουν, από μικροί αγρότες μέχρι μεγάλοι επιχειρηματίες, αλλά το κράτος αντί να τους ενθαρρύνει, να τους υποστηρίζει υλικά, να τους θωρακίζει από τον ανταγωνισμό των εισαγωγών, ασκεί πολιτικές εξόντωσή τους. Εκτός, αν οι κατευθύνσεις των δραστηριοτήτων τους είναι αυτές που επιβάλουν οι δανειστές προς όφελός τους.

Σήμερα, μετά τις καταστροφές που προξένησε το «μεγάλο κόλπο» του ευρώ, υπάρχει μια ολοκληρωμένη πρόταση από τον Νίκο Ιγγλέση για την παραγωγική πορεία της χώρας η οποία περιγράφεται στα δύο βιβλία του, «Η επανάσταση του Grexit– το Σχέδιο» και «Στρατηγικές Επιλογές Επιβίωσης του Ελληνισμού». Μια παραγωγική στροφή της χώρας, στρατηγικής σημασίας, μέσω της ανάκτησης της νομισματικής ανεξαρτησίας και της αποτίναξης της χρεοδουλείας που θα θέσει τη χώρα εκτός της θανατηφόρου τροχιάς της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτή υλοποιείται από την γερμανική ΕΕ. Βέβαια υπάρχουν και αρκετές άλλες προτάσεις αξιόλογων μελετητών.

Η στοχοθέτηση για παραγωγική ανασυγκρότηση είναι αυτή που μπορεί να ενεργοποιήσει τις ικανότητες των πολιτών, να πάψουν οι Έλληνες να διακατέχονται από εθνική ανυποληψία, μοιρολατρία και αδράνεια, να οπλιστούν με ψυχικές δυνάμεις, να δοθεί διέξοδος και προοπτική στη χώρα.

 Παραγωγική ανασυγκρότηση βάσει ενός εθνικού σχεδιασμού που να ανταποκρίνεται στις υλικές και πολιτισμικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Είναι το πρώτο καθήκον ενός πατριωτικού φορέα ώστε να αποτελέσει την κινητήρια δύναμη του έθνους, που θα το ξαναστήσει στα πόδια του.

Η παραγωγή υλικών αγαθών, πολιτικής, ιδεών, πολιτισμού είναι άρρηκτα δεμένες, αλληλοεξαρτώμενες και αλληλοσυμπληρούμενες. Έτσι το ελληνικό κράτος θα γίνει αυτόφωτο και αυτοπροσδιοριζόμενο.

Είναι αναπόδραστη αναγκαιότητα η πατρίδα να αποκτήσει, εκτός από ιδεαλιστική, και υλική υπόσταση. Να αποκτήσει παραγωγικό όραμα. Είναι ο θεμέλιος λίθος για μια Νέα Εποχή. Είναι ο αναγκαίος και ικανός όρος επιβίωσης του Ελληνισμού που θα του δώσει παρόν και μέλλον. Γιατί δεν αρκεί μόνο το παρελθόν. 

Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr