«Ελπίζαμε το ΠΑΣΟΚ να είχε βγάλει τα συμπεράσματά του για τη συνεργασία του με τη ΝΔ, όπως έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για τους ΑΝΕΛ», απάντησε η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Πόπη Τσαπανίδου, στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος νωρίς το Σάββατο είχε εξαπολύσει επίθεση κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ Αλέξη Τσίπρα, κατηγορώντας τον μάλιστα ότι “μιμείται τον Ανδρέα Παπανδρέου”.

Ο κα Τσαπανίδου σημείωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάστηκε με τους Ανεξάρτητους Έλληνες όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν σε συμμαχία με τη Ν.Δ. του κ. Σαμαρά» για να προσθέσει ότι «στην πορεία, ως γνωστόν, ο Αλέξης Τσίπρας συγκρούστηκε με τον Πάνο Καμμένο για τη Συμφωνία των Πρεσπών, επέμεινε στις αρχές του, αψήφησε το πολιτικό κόστος και άφησε μια σημαντική παρακαταθήκη για τον τόπο».

Καταλήγοντας η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σημείωσε:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει βγάλει τα συμπεράσματά του από τη συνεργασία του με τους ΑΝΕΛ. Ελπίζαμε ότι και το ΠΑΣΟΚ θα έχει βγάλει τα δικά του από τη συνεργασία του με τη ΝΔ.»

agriniopress.gr

Ερώτηση προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Ανάπτυξης και Επενδύσεων και Οικονομικών, ζητώντας μέτρα στήριξης της εγχώριας παραγωγής αγελαδινού γάλακτος, κατέθεσε στη Βουλή το ΚΚΕ

Το κείμενο της Ερώτησης, που υπογράφουν οι βουλευτές του Κόμματος Γιάννης Δελής, Νίκος Καραθανασόπουλος, Μαρία Κομνηνάκα, Γιώργος Λαμπρούλης, Διαμάντω Μανωλάκου, Γιώργος Μαρίνος, Νίκος Παπαναστάσης και Μανώλης Συντυχάκης, έχει ως εξής:

«Το αγελαδινό γάλα αποτελεί βασικό προϊόν για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού. Παρά τις υπάρχουσες δυνατότητες, η εγχώρια παραγωγή του διαχρονικά υπονομεύεται στα πλαίσια του δρόμου ανάπτυξης που έχει ως κριτήριο την κερδοφορία των εμποροβιομηχανικών μονοπωλίων και της εφαρμοζόμενης ΚΑΠ της Ε.Ε. την οποία προτάσσουν ως μονόδρομο όλες οι κυβερνήσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ύστερα από 3 δεκαετίες εφαρμογής του καθεστώτος των ποσοστώσεων, που ίσχυε στην Ε.Ε. μέχρι το 2015, η παραγωγή αγελαδινού γάλακτος στην Ελλάδα έπεσε κάτω από τους 600 χιλιάδες τόνους τη στιγμή που οι ανάγκες της εγχώριας κατανάλωσης ξεπερνούν τα 1,8 εκατομμύρια τόνους.

Από το 2015 και μετά υψώθηκαν νέοι περιορισμοί στην εγχώρια παραγωγή γάλακτος, με στόχο τη θωράκιση των κερδών των γαλακτοβιομήχανων στον οξυμένο ανταγωνισμό της διεθνοποιημένης αγοράς.

Με το τρίτο μνημόνιο, που ψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το καλοκαίρι του 2015, απελευθερώθηκε η διάρκεια ζωής του “φρέσκου” – παστεριωμένου γάλακτος, η οποία μέχρι τότε ήταν 5 ημέρες, ενώ παράλληλα προβλέφθηκε ο καθορισμός της από τους ίδιους τους γαλακτοβιομήχανους.

Με τις αλλαγές του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών (ΚΤΠ) το 2016, στο πλαίσιο υιοθέτησης της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ που είχαν και έχουν ως σημαία όλες οι κυβερνήσεις, άλλαξε το ισχύον πρότυπο προδιαγραφών για το γιαούρτι και επιτράπηκε η χρήση εισαγόμενου συμπυκνώματος γάλακτος στην παρασκευή του.

Η μικρή άνοδος της μέσης τιμής του γάλακτος που πουλάει σήμερα ο αγελαδοτρόφος στα 58 λεπτά δεν αντισταθμίζει την έκρηξη του κόστους παραγωγής (ενέργεια, ζωοτροφές κλπ), η οποία ξεκίνησε από το 2019 και κλιμακώθηκε με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή το παστεριωμένο γάλα πουλιέται στα ράφια των σούπερ μάρκετ έως και 2 ευρώ το λίτρο εξασφαλίζοντας κέρδη ρεκόρ στους εμποροβιομήχανους, ενώ η λαϊκή οικογένεια στην κυριολεξία στενάζει από την ακρίβεια.

Η αποδιάρθρωση των κρατικών υπηρεσιών και η προσαρμογή των όποιων ελέγχων στους κανονισμούς της Ε.Ε. και τις κατευθύνσεις των κυβερνήσεων, έχει δημιουργήσει μια πραγματικότητα ανεξέλεγκτης χρήσης εισαγόμενων πρώτων υλών στη γαλακτοβιομηχανία.

Με βάση τα παραπάνω ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ ο κ. Υπουργοί τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση ώστε:

– Να καταργηθούν οι διατάξεις για τον καθορισμό της διάρκειας ζωής του παστεριωμένου γάλακτος από τους γαλακτοβιομήχανους και το άρθρο του ΚΤΠ που επιτρέπει τη χρήση συμπυκνώματος στην παρασκευή του γιαουρτιού,

– Να μειωθεί το κόστος παραγωγής με αφορολόγητο πετρέλαιο, μείωση της τιμής του ρεύματος και ουσιαστική επιδότηση των ζωοτροφών,

– Να εξασφαλιστούν εγγυημένες τιμές στους παραγωγούς γάλακτος που να επιτρέπουν τη συνέχιση της παραγωγικής τους δραστηριότητας και ταυτόχρονα προσιτές τιμές πώλησης του γάλακτος στη λαϊκή κατανάλωση,

– Να σταματήσουν κάθε είδους ελληνοποιήσεις γάλακτος και κρέατος και η ανεξέλεγκτη χρήση εισαγόμενων πρώτων υλών στη γαλακτοβιομηχανία».

sinidisi.gr

Του Νίκου Ιγγλέση

Μια απίστευτη αφέλεια και άγνοια ή μήπως αφανής σκοπιμότητα χαρακτηρίζουν το κυρίαρχο πολιτικό προσωπικό στα ύψιστα θέματα της εθνικής κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Καταγράφουμε ορισμένες από τις θέσεις που έχουν διατυπωθεί δημοσίως:

1. Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης σε πολλές αναφορές του δηλώνει ότι το μόνο θέμα διαπραγμάτευσης με την Τουρκία είναι ο οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Μόνο που στις θαλάσσιες ζώνες, εκτός της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας, περιλαμβάνονται και τα χωρικά ύδατα και η συνορεύουσα ζώνη.

Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, κάθε κράτος έχει δικαίωμα να καθορίσει τα όρια των χωρικών υδάτων του και της συνορεύουσας ζώνης  χωρίς διαπραγματεύσεις με τις έναντι ή παρακείμενες χώρες. Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα θέμα διαπραγμάτευσης για οριοθέτηση. Αν η απόσταση είναι μικρότερη των 24 ν.μ. τότε τα χωρικά ύδατα φτάνουν μέχρι τη μέση γραμμή μεταξύ των δύο πλευρών. Αντίθετα, το υπουργείο των Εξωτερικών στις ανακοινώσεις του αναφέρει ορθά ότι το μόνο θέμα διαπραγμάτευσης είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας.

Τι θέλει να μας πει ο κ. Μητσοτάκης; Ότι είναι διατεθειμένος να διαπραγματευτεί με την Τουρκία το κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας να καθορίσει τα χωρικά ύδατά της, τη συνορεύουσα ζώνη και τον εναέριο χώρο της;

2. Πρόσφατα ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι νατοϊκά νησιά. Αλλά, αν είναι νατοϊκά τότε σ’ αυτά έχει δικαιώματα και η Τουρκία που μετέχει στο ΝΑΤΟ. Έτσι, με μια δήλωσή του, ο Πρωθυπουργός «γκρίζαρε» την κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου. Τώρα τα νησιά δεν είναι αποκλειστικά ελληνικά, αλλά, ελληνο-νατοϊκά. Δηλαδή, σ’ αυτά ασκούν κυριαρχία, από κοινού, τα 30 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, στα οποία εκτός της Τουρκίας περιλαμβάνονται η Αλβανία, τα Σκόπια και η Βουλγαρία για να περιοριστούμε μόνο στις γειτονικές χώρες.

Πρόκειται για λάθος, για αφέλεια ή υπάρχει κάποια σκοπιμότητα;

3. Οι ηγεσίες και τα στελέχη των κομμάτων του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος δηλώνουν, συχνά – πυκνά, ότι τα σύνορα της Ελλάδας σε ξηρά, θάλασσα και αέρα είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλους βέβαια τους έχει ξεπεράσει ο Αλέκης Τσίπρας όταν στο παρελθόν, όντας πρωθυπουργός, αναρωτήθηκε δημοσίως: «Υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα;»

Η ΕΕ, όμως, ούτε μπορεί ούτε θέλει να υπερασπιστεί τα ελληνικά σύνορα. Δεν μπορεί γιατί δεν έχει στρατιωτικό βραχίονα και δε θέλει γιατί υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα των επί μέρους κρατών που την απαρτίζουν σε σχέση με την Τουρκία. Συμφέροντα γεωπολιτικά, στρατιωτικά (πώληση οπλικών συστημάτων) και ιδιαίτερα οικονομικά.

Αν υπήρχαν ευρωπαϊκά σύνορα, τότε στα ελληνικά αεροδρόμια θα έπρεπε να σταθμεύουν δύο ή τρεις πολυεθνικές μοίρες π.χ. από γερμανικά και ιταλικά Eurofighter και γαλλικά Rafale που καθημερινά, μαζί με τα ελληνικά μαχητικά, θα αναχαίτιζαν τους τούρκους εισβολείς που παραβιάζουν τον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο. Αλλά, δεν υπάρχουν. Τα εναέρια σύνορα είναι μόνο ελληνικά και τα υπερασπίζονται μόνο οι έλληνες πιλότοι.

Η ΕΕ για το μόνο που ενδιαφέρεται (μέσω της Frontex) είναι να μην είναι τα ελληνικά (και βουλγαρικά) σύνορα διάτρητα, δηλαδή, να μην εισέρχονται απ’ αυτά μεγάλος αριθμός λαθρομεταναστών, οι οποίοι στη συνέχεια διαχέονται σ’ όλη την Ευρώπη.

Απόδειξη των ανωτέρω αποτελεί το γεγονός ότι η ΕΕ αδιαφορεί ουσιαστικά για την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους-μέλους της, της οποίας το 37,5% της επικράτειας  κατέχεται από μια τρίτη χώρα, την Τουρκία.

Προς τι λοιπόν το αφήγημα περί ευρωπαϊκών συνόρων; Γιατί, από επίσημα χείλη, καλλιεργούνται ψευδαισθήσεις στον ελληνικό λαό;

4. Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος σε πολλές δημόσιες ομιλίες του δηλώνει: «Μία και μόνη διαφορά υφίσταται προς επίλυση με την Τουρκία. Η οριοθέτηση της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».

α)  Γιατί η ελληνική πλευρά αναφέρεται σε οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και όχι μόνο στην οριοθέτηση της ΑΟΖ; Με τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 η ΑΟΖ περιλαμβάνει την υφαλοκρηπίδα και τη θάλασσα υπεράνω αυτής. Η ΑΟΖ υπερκαλύπτει την υφαλοκρηπίδα. Οι μέχρι σήμερα οριοθετήσεις με την Ιταλία και η μερική με την Αίγυπτο αφορούν σε ΑΟΖ και όχι σε υφαλοκρηπίδα. Μόνο η Τουρκία μιλάει για υφαλοκρηπίδα προσθέτοντας ότι όλα τα ελληνικά νησιά «κάθονται» πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Αυτό τη συμφέρει, αυτό λέει.

Οι έλληνες πολιτικοί, όμως, γιατί διευκολύνουν την επιχειρηματολογία της Άγκυρας;

β)  Γιατί οριοθέτηση της νησιωτικής ΑΟΖ; Η ΑΟΖ οριοθετείται μεταξύ δύο κρατών και όχι μεταξύ ενός κράτους και κάποιων νησιών. Η ΑΟΖ οριοθετείται από τα σημεία βάσης (ευθείες γραμμές βάσης) στην επικράτεια του κάθε κράτους είτε αυτά βρίσκονται σε ηπειρωτικό είτε σε νησιωτικό έδαφος. Σχετικά με την αναγκαιότητα ή μη της οριοθέτησης ΑΟΖ στο Αιγαίο βλέπε: «Η ανατροπή του status quo».

Σε τι ωφελεί αυτός ο διαχωρισμός – αντίθετος με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας – που κάνει ο κ. Παυλόπουλος, μεταξύ ηπειρωτικής και νησιωτικής ΑΟΖ; Μήπως υπάρχει κάποια αφανής σκοπιμότητα;  

Απ’ όλα τα ανωτέρω, καθώς και πολλά άλλα, είναι φανερό ότι οι εκπρόσωποι του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα όχι μόνο δε διαθέτουν μια υψηλή εθνική στρατηγική αλλά «ψάχνονται». Εξαρτημένοι – ετεροπροσδιορισμένοι, ανίκανοι και αφελείς αναζητούν απαντήσεις στην απέραντη τουρκική απειλή, έχοντας ως μοναδικές σταθερές την ιδεολογία και τις πολιτικές επιλογές της παγκοσμιοποίησης.

Αυτό το πολιτικό σύστημα αποτελεί μέγιστη απειλή για τα συμφέροντα του έθνους των Ελλήνων.

Πηγή: www.ellinikiantistasi.gr

Ζούμε σε μια εποχή, στην οποία φαινομενικά έχουμε ειρήνη στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, ενώ ένας θερμός πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, συμπληρώνει το πάζλ μιας άνευ προηγουμένου παγκόσμιας αναταραχής.

Μέσα σε αυτό το «ειρηνικό» πλαίσιο της παγκόσμιας αταξίας, μαίνεται στην κυριολεξία ένας άλλος πόλεμος, ένας ακήρυχτος πολιτικός πόλεμος σε όλα τα επίπεδα, πολιτικά, ιδεολογικά, κοινωνικά, πνευματικά και κυρίως οικονομικά. Όλοι νιώθουμε ότι ζούμε σε ένα περιβάλλον διαρκούς πολέμου, ευρισκόμενοι συνεχώς σε κάποιο χαράκωμα!

Σε αυτή την διάκριση του πολιτικού πολέμου, δεν έχουμε ως όπλα σφαίρες, πυραύλους, βλήματα και βόμβες, αλλά τα ΜΜΕ, τις ιδέες και τα συναισθήματα. Οι στόχοι δεν είναι ούτε πόλεις ούτε εδαφικά σημεία, αλλά η ψυχή και το μυαλό του ανθρώπου.

Το πρώτο και μεγάλο θύμα του ακήρυχτου αυτού πολιτικού πολέμου είναι η Αλήθεια, η οποία στραγγαλίζεται στην κυριολεξία από την συνεχή ροή των «πληρωμένων» πληροφοριών μέσω της Προπαγάνδας που έχουν εξαπολύσει τα στρατευμένα και χειραγωγούμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

«Η Προπαγάνδα έχει πάρει διαζύγιο από την Αλήθεια και από την Ηθική», διατράνωνε ο Χίτλερ! «Η Προπαγάνδα είναι ψέμα, ακόμη κι όταν λέει την αλήθεια», σημείωνε ο αντίθετος σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού Τζωρτζ Όργουελ! 

Τι είναι όμως Αλήθεια; Αλήθεια είναι το καθετί που είναι ορθό, που συμφωνεί με την πραγματικότητα, καθετί που μπορεί να επαληθευτεί πειραματικά ή να ελεγχθεί με τη λογική και την εμπειρία, με αξιόπιστα δεδομένα. Και επιπλέον είναι η απουσία ψεύδους ή άλλης σκόπιμης αλλοίωσης της πραγματικότητας. Επομένως η έννοια της Αλήθειας είναι επιστημονικά σαφής και δεν επιδέχεται παρερμηνειών!

Τι είναι Προπαγάνδα; Σύγχρονη Προπαγάνδα είναι η επιστημονική  τεχνική της διαδόσεως των ιδεών με σκοπό τον επηρεασμό της κοινής γνώμης. Η ιδέα μετατρέπεται σε υλική δύναμη όταν μπει μέσα στις μάζες. Η σύγχρονη βασιλεία της Προπαγάνδας, με την χρησιμοποίηση των παντοδύναμων ΜΜΕ στην συνεχή 24ωρη ροή των πληροφοριών, είναι ένα τετελεσμένο γεγονός. Η Προπαγάνδα είναι το τρομερότερο πολεμικό όπλο στα χέρια εκείνου που ξέρει να την χρησιμοποιεί. Είναι το βασικό χαρακτηριστικό μιας νέας μορφής πολιτισμού. Αυτή κανονίζει τη σκέψη μας, τις αντιδράσεις μας, τις δραστηριότητές μας.

Τι γίνεται στον κόσμο σήμερα; Τα τελευταία χρόνια, συμβαίνει κάτι το απίστευτα δραματικό! Μια διεθνιστική πολιτικο-οικονομική ελίτ, που νομίζει ότι κατέχει θεϊκή εξουσία, προσηλωμένη στην μονολιθική ιδεολογία του καπιταλιστικού διεθνισμού, προσπαθεί με κάθε τρόπο να ελέγξει τον παγκόσμιο πληθυσμό για να επιβάλλει μια νέα παγκόσμια τάξη με σκοπό την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Για να το πετύχει αυτό, αντί της Αλήθειας, χρησιμοποιεί την Προπαγάνδα και το Ψέμα, που κατατίθενται καθημερινά στην πολιτική παλαίστρα, υπό τους θόλους των εθνικών και υπερεθνικών βουλευτηρίων, στους πολυεθνικούς οργανισμούς, στα αμέτρητα έντυπα μέσα του τύπου, καθώς και στα πολύχρωμα τηλεοπτικά παράθυρα, όπου παρελαύνουν οι πρωταγωνιστές του παγκοσμίου δράματος.

Η Προπαγάνδα στραγγαλίζει στην κυριολεξία την Αλήθεια! Αυτό δεν επιτρέπεται να το αφήσουμε. Οι ελεύθεροι άνθρωποι οφείλουμε να κάνουμε σημαία μας την Αλήθεια και να την περισώσουμε! Να ενώσουμε δυνάμεις και να αγωνιστούμε! Μόνο έτσι θα καθαρίσουμε αυτή την πολιτικά και κοινωνικά μολυσμένη ατμόσφαιρα και θα σταματήσουμε να εισπνέουμε την αφόρητη δυσωδία της προπαγάνδας! Μόνο έτσι θα ανατρέψουμε αυτή την καταστρεπτική πορεία του κόσμου!