Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Κυριακή, 14 Ιουνίου 2020

Όχι, αυτή η φωτογραφία δεν είναι από τις περσινές αυτοδιοικητικές εκλογές. Είναι από την προχθεσινή περιοδεία του πρώην Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας Απόστολου Κατσιφάρα στο Μεσολόγγι. Ο πρώην Περιφερειάρχης είχε συνάντηση με τον Εμπορικό Σύλλογο Μεσολογγίου, επισκέφθηκε επιχειρήσεις της περιοχής, μάλιστα μία εξ’ αυτών στη Μυρτιά Τριχωνίδας και φυσικά στο κέντρο του Μεσολογγίου είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με αρκετούς πολίτες.

Κάπως απροσδόκητη, είναι η αλήθεια,αυτή η περιοδεία του Απ. Κατσιφάρα. Βεβαίως ο έμπειρος πολιτικός αντιλαμβάνεται διαφορετικά το ρόλο της αντιπολίτευσης. Οι περισσότεροι συνήθως «αράζουν» στα έδρανα της αντιπολίτευσης και σίγουρα δεν κάνουν περιοδείες, όταν μεσολαβούν τρία χρόνια για τις επόμενες εκλογές. Αν βέβαια ο προορισμός του Απόστολου Κατσιφάρα ήταν το Αίγιο ίσως κάποιοι να σκέφτονταν πως βάζει πλώρη για βουλευτής Αχαΐας, αν πήγαινε σε επιχειρήσεις της Πάτρας για δήμαρχος Πατρέων, τώρα όμως που ο Απ. Κατσιφάρας ήρθε στο Μεσολόγγι και τη Μυρτιά Τριχωνίδας, τι άραγε να υποθέσει κανείς; Μάλλον ότι θα διεκδικήσει ξανά την Περιφέρεια… Εξάλλου ο Απ. Κατσιφάρας μόλις πριν λίγες ημέρες σήκωσε το γάντι απέναντι στο νυν Περιφερειάρχη, με αφορμή το έργο για τις αναπλάσεις των εισόδων της Πάτρας, του Αγρινίου και του Πύργου. Και το σήκωσε σε τόνο και ύφος που θύμιζε προεκλογική περίοδο. Και τώρα, αμέσως μετά την καραντίνα, κάνει περιοδεία στην πατρίδα του Νεκτάριου Φαρμάκη…

Εφημερίδα “Συνείδηση” 

sinidisi.gr

Ποιος έδωσε εντολή να «πατηθεί η σκανδάλη»; Ποιος από την αστυνομική διεύθυνση του Βόλου θα πάρει την ευθύνη για ό,τι έγινε; Ποιος θα παραιτηθεί, ποιος θα διωχθεί ποινικά για την αναίτια χρήση χημικών κατά των πολιτών του Βόλου;

Μετέτρεψαν μια ειρηνική πορεία, ένα συλλαλητήριο για το έγκλημα της καύσης των σκουπιδιών, σε ένα ανελέητο κυνηγητό παιδιών και ηλικιωμένων, σε πεδίο μάχης. Δακρυγόνα, κρότου λάμψης, και ξύλο! Προσαγωγές και συλλήψεις! Μαυρισμένα μάτια, σπασμένα χέρια, λιποθυμίες, κομμένες ανάσες!

Ποιος νόμος, ποιο Σύνταγμα τους προστατεύει; Πού έχουν ορκιστεί; Ποια συμφέροντα εξυπηρετούν; Ποια είναι η «δουλειά τους»; Το «καθήκον τους»; Ποιους εκπροσωπούν; Ποιος τους πληρώνει;

Δυνάμεις της αστυνομίας, που θα έπρεπε να έχουν ως σκοπό την τήρηση της τάξης και την προστασία των πολιτών, λειτουργούν ως πραιτωριανοί ΙΧ (ιδιωτικής χρήσεως), ως κατοχικές δυνάμεις καταστολής, με ρόλο την προστασία των συμφερόντων των αφεντικών τους. Στην προκειμένη περίπτωση, της πολυεθνικής LAFARGE.

Η αυτονόητη εκδήλωση από τους πολίτες του Βόλου, της αντίθεσής τους, της αντίδρασής τους στο έγκλημα που συντελείται στην πόλη τους, τούς μετέτρεψε σε οιονεί αντιεξουσιαστές, σε μπαχαλάκηδες, και φυσικά η απομάκρυνσή τους από τον ιερό χώρο της LAFARGE κρίθηκε από τα «δημοκρατικά» μυαλά, των επιφορτισμένων με τη Δημόσια Τάξη οργάνων, απαραίτητη, επιβεβλημένη, άμεση και πάση θυσία αποτελεσματική.

Έμμεσος στόχος αυτού του πολιτικού συστήματος, της κατεχόμενης ελληνικής Δημοκρατίας, των δωσιλογικών, εθελόδουλων κυβερνήσεων, των ευρωκρατούμενων πιονιών δεν είναι άλλος από τον εκφοβισμό, τη σιωπή, την αποδοχή του αργού θανάτου και το συμβιβασμό με την «άδικη μοίρα» που έδεσε τις ζωές μας με την πόλη του Βόλου.

Άμεσος πολιτικός στόχος είναι η τήρηση της τάξης και η προστασία των χώρων που το διεθνές καπιταλιστικό κεφάλαιο κερδοσκοπεί εις βάρος της ζωής των «ιθαγενών» πληθυσμών.

Το Ε.ΠΑ.Μ Βόλου καταδικάζει απερίφραστα αυτές τις φασιστικές πρακτικές, κάθε αρχή και εξουσία επιβολής ωμής βίας κατά πολιτών που διεκδικούν το αυτονόητο και καλεί τους πολίτες του Βόλου σε αγωνιστική αφύπνιση. Ζητά την παραίτηση ή την αποπομπή όλων όσοι καταχράστηκαν το αξίωμά τους και την ισχύ που τους έδωσε η πολιτεία, υπέρ των δικαιωμάτων των πολιτών και την δίκαιη τιμωρία τους.

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει! Ο αγώνας για το δικαίωμα στο αυτονόητο είναι αγώνας ζωής, είναι η βάση του δικαίου, είναι ο ορισμός του πολίτη, του ανθρώπου που σέβεται τον εαυτό του, που σέβεται τον συνάνθρωπο, το περιβάλλον που ζει, την κοινωνία του, την πόλη του, την πατρίδα του, το σπίτι του, τα παιδιά του!

Βόλος, 14 Ιουνίου 2020

Τοπική Οργάνωση ΕΠΑΜ Βόλου

γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου

Στα πρώτα από τα 46 χρόνια της Μεταπολίτευσης αυτός ο τόπος πέρασε των παθών του τον τάραχο προσπαθώντας να ορθοποδήσει μετά την καταστροφική του πορεία που παρέσυρε στην καταστροφή την Μεγαλόνησο. Οι ευθύνες ήταν τεράστιες για την Μητρόπολη του Ελληνισμού απέναντι στον Κυπριακό.

Είχαν αποδοθεί δικαστικά αυτές στους άφρονες υπονομευτές των Ενόπλων Δυνάμεων και της τραγωδίας της Κύπρου, αλλά ο λαός και το Έθνος κουβαλούσαν για πολλά χρόνια ακόμα τις δικές τους ενοχές, τις δικές τους ευθύνες, γιατί δεν ήταν σε θέση να αντιδράσουν όταν έπρεπε εμποδίζοντας το μοιραίο.

Ναι, την προδοσία του '74, τη μεγαλύτερη της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, την κουβαλούσε ο ελληνικός λαός στην καθημερινότητά του σ' έναν αγώνα μετ' εμποδίων, όπου το ματωμένο ''γιατί;'' πάλευε να ισοζυγιστεί με το άχθος του ''ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ'', πριν ξεθωριάσει κι αυτό μες στον χρόνο.

Ο χρόνος... Το πικρό νησί... Το χρυσοπράσινο φύλλο το ριγμένο στο πέλαγο... Το θλιβερό σεργιάνι στον κόσμο το έκανε έκτοτε η Κύπρος αιμάσσουσα, με το χνώτο του κατακτητή να της καίει το σβέρκο. Ακρωτηριασμένη απ' τους Αττίλες της, έπεσε, ξαναέπεσε, σηκώθηκε και ξανασηκώθηκε.

Ύμνος και θρήνος η ζωή της, μα πάντα έβρισκε το κουράγιο να ανασταίνεται με τη βοήθεια των λίγων - είναι αλήθεια - πολιτικών ηγεσιών μας που στάθηκαν στο ύψος τους εκφράζοντας με εθνική και πολιτική γενναιοφροσύνη το χρέος της Μάνας Ελλάδας στην μικρή  Ελλάδα, την Κόρη που πρόδωσε.

Οι ευθύνες της πρώτης για την τραγωδία της δεύτερης θα μπορούσαν να δηλητηριάσουν τις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά ευτυχώς αποφεύχθηκε μέχρι στιγμής το χειρότερο (στα χρόνια της περιόδου Ανάν και της μνημονιακής δοκιμασίας).

Και αποφεύχθηκε γιατί υπήρχαν αόρατοι δεσμοί που τους ένωναν: το ΧΡΕΟΣ και το ''ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ'' της ιστορίας. Αυτά διατηρούσαν ως τώρα την αναγκαία ομοψυχία αμφότερων σε κάθε κρίσιμη εθνική συγκυρία.

Χάρη σ' αυτά και τον κοινό αγώνα Ελλάδας - Κύπρου να ανατρέψουν τα τραγικά αποτελέσματα της προδοσίας, έγινε πραγματικότητα η επιβαλλόμενη αμφίδρομη συμπαράταξη των δυο πατρίδων, που συνδέονταν μεταξύ τους με ακατάλυτους δεσμούς.

Χάρη σ' αυτά ξεπεράστηκαν μέχρι τώρα οι κοντόφθαλμες και εθνικά επιπόλαιες πολιτικές αμφότερων των αδελφών κρατών μπροστά στο φωτεινό μετέωρο των κοινών εθνικών συμφερόντων, μέρος του οποίου ήταν το Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου [που υπέγραψαν Παπανδρέου-Κληρίδης το '93 και εγκαταλείφθηκε απ' τον Κώστα Σημίτη (1996-2004), για να επανέλθει απ' τον ΥΠΕΘΑ Πάνο Καμμένο το '18].

Η επαναφορά του Δόγματος αυτού επιβεβαιώθηκε επανειλημμένα και από τον νυν πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη (''...η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στο πλευρό της Κύπρου...'', ''...αναγκαία η αλληλοσυμπαράσταση...''), αν και δεν ξέρω κατά πόσο γίνεται συνειδητή απ' την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία μας ότι η δέσμευση της Ελλάδας να θεωρεί αιτία πολέμου οποιαδήποτε τουρκική επιθετική ενέργεια στην ελεύθερη Κύπρο σημαίνει γενικευμένο πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας με ανοιχτά όλα τα μέτωπα (από μέρους μας) σε Αιγαίο και Θράκη.

Το λέω αυτό γιατί ακούω δεξιά-αριστερά στα Μέσα κάποιους να προβληματίζονται για την κρίσιμη ''Ώρα Μηδέν'' εκφράζοντας επιφυλάξεις για το κατά πόσο είμαστε σε στρατιωτική ετοιμότητα να ανταποκριθούμε στη δέσμευσή μας.

Ξεχνούν, προφανώς, ότι ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος ήταν πολιτική επιλογή που έγινε εθνική θέση για να καταδείξει την  αποφασιστικότητα της Ελλάδας να σταθεί στο πλευρό της Κύπρου, αποκαθιστώντας εν μέρει το κακό που της έκανε.

Θα πρέπει να σημειώσω, ωστόσο, ότι  οι προβληματισμοί αυτοί - που διατυπώνονται περιοδικά με εκφράσεις του τύπου ''μας κούρασε το Κυπριακό, φτάνουν τόσα χρόνια που το κουβαλάμε'' - δεν απηχούν τη θέση της επίσημης ελληνικής κυβέρνησης ή άλλου πολιτικού φορέα ή κόμματος.

Εντούτοις προκαλούν ζημιά όταν σηκώνουν σκόνη αμφισβήτησης την ώρα που υπάρχει ανάγκη συσπείρωσης του Ελληνισμού, ο οποίος - σε κάθε περίπτωση - δεν μπορεί να διαγράψει την ευθύνη του απέναντι στην Κύπρο. 

Αν γινόταν αυτό, θα ήμασταν χαμένοι από χέρι γιατί θα έβλαπτε καίρια την εθνική στρατηγική μας που στηρίζεται στη συνύπαρξη των Ελλήνων (Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων) στα εύκολα και τα δύσκολα (κυρίως στα τελευταία).

Επιπλέον, θα ήταν σαν να ομολογούσαμε απροκάλυπτα την αδυναμία μας να υπερασπιστούμε και τα δικά μας εδάφη σε Αιγαίο και Θράκη, που βρίσκονται στο στόχαστρο της Τουρκίας και απειλούνται απ' τις βουλιμικές διαθέσεις της...

Με άλλα λόγια, το μεγάλο κακό δε θα μας βρει - για να απαντήσω στους Σημιτο-παπανδρεο-μητσοτακικούς προβληματισμένους - αν δεν υποχωρήσουμε στις απαιτήσεις της Τουρκίας, όπως υποστηρίζουν, αλλά αν ενδώσουμε σ' αυτές. Αν φοβηθούμε, δηλαδή, και... παραδώσουμε γη και ύδωρ, πάμε δεν πάμε στη Χάγη...

Ήδη η ιστορία θα έπρεπε να μας είχε διδάξει ότι το υπερόπλο της Τουρκίας είναι η επιλογή της να μας φοβίζει απειλώντας μας με ''θερμό επεισόδιο'' και έχοντας σαν μέσο πίεσης τους λαθρομετανάστες.

Με τον τρόπο αυτό έχει πετύχει ουκ ολίγες φορές μέχρι τώρα να μας καθηλώσει ψυχολογικά σε πολιτικό, στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο, όσο κι αν παριστάνει τον ψύχραιμο ο κ. Δένδιας και συνιστά σε εκείνην ''νηφαλιότητα'' και ''ψυχραιμία''...

Το ''να τα βρούμε, να τελειώνουμε'', ως εκ τούτου, των γνωστών-αγνώστων προβληματισμένων θα ήταν η χειρότερη λύση, γιατί θα μας έβρισκε ακρωτηριασμένους, αφού θα έμοιαζε σαν να προκαλούμε τις επεκτατικές απαιτήσεις της ή σαν να τροφοδοτούμε ένα πεινασμένο λιοντάρι που πριν χωνέψει τη λεία του ξαναπεινάει ζητώντας πολλά περισσότερα...

Με δεδομένα αυτά θεωρώ ότι σε κάθε περίπτωση, είτε αφορά εμάς ή την Κύπρο η τουρκική απειλή, πρέπει να έχουμε ενιαία με εκείνην και ξεκάθαρη στάση, γιατί το ''ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ'' του κυπριακού παρελθόντος σκιάζει και το παρόν του Αιγαίου, όσο διακατεχόμαστε απ' τα ίδια φοβικά σύνδρομα.

Όπερ σημαίνει ότι η απάντησή μας δεν πρέπει να περιοριστεί σε διπλωματικές αντιδράσεις, αλλά να είναι αποφασιστική και δυναμική, αν η Τουρκία μας προκαλέσει στέλνοντας τα γεωτρύπανά της να αλωνίζουν στο Αιγαίο, ανατολικά του τόξου Ρόδος-Κάρπαθος-Κρήτη, όπως μας προαναγγέλλει.

Τα μπρος πίσω δεν επιτρέπονται, γιατί συμβάλλουν στην περαιτέρω αποθράσυνσή της. Δεν επιτρέπεται επίσης ο... αποχρωματισμός των κόκκινων γραμμών, όταν παραβιάζονται κατάφωρα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Ως εκ τούτου, εάν η Τουρκία αποπειραθεί  με σκάφος της να προχωρήσει σε επιθετικές ενέργειες παραβίασης της ελληνικής ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας, οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να εμποδίσουν τα τουρκικά τετελεσμένα...

*H Κρινιώ Καλογερίδου είναι συγγραφέας

pronews.gr

Η Τομεακή Επιτροπή Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ διοργανώνει έκθεση βιβλίου των εκδόσεων «Σύγχρονη Εποχή», από τη Δευτέρα 15 έως την Τετάρτη 17 Ιουνίου και ώρες 5μμ έως 9μμ, στη Δημοτική Αγορά Αγρινίου (πρώην Λαχαναγορά).

Η έκθεση θα περιέχει δεκάδες τίτλους λογοτεχνικού, ιστορικού, πολιτικού περιεχομένου, καθώς και όλες τις τελευταίες νέες εκδόσεις.

Επίσης θα υπάρχουν πακέτα προσφορών, που αποτελούν ξεχωριστή ευκαιρία για όλους, αλλά κύρια για μαθητές, φοιτητές και νέους εργαζόμενους πριν τις καλοκαιρινές διακοπές να εμπλουτίσουν τις βιβλιοθήκες τους και να δωρίσουν βιβλία σε φίλους και συγγενείς.

sinidisi.gr

Ε Ρ Ω Τ Η Σ Η

Θεσσαλονίκη, 05/06/2020

Του:                 Κυριάκου Βελόπουλου, Προέδρου Κόμματος, Βουλευτή Λάρισας

Προς:               Τον κ. Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών

ΘΕΜΑ:           «Επτά   χρόνια   για   μελέτη   ύδρευσης   στις   Π.Ε.   Άρτας,   Πρέβεζας, Λευκάδας, Αιτωλοακαρνανίας»

Κύριε Υπουργέ,

σύμφωνα  με  πληροφορίες  κατοίκων  της  Πρέβεζας,  καθώς  και  με  τοπικό  δημοσίευμα ηλεκτρονικού τύπου της 30^ης Μαΐου 2020, επτά χρόνια χρειάστηκε το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών  να  ολοκληρώσει  και  να  εγκρίνει  την  Μελέτη  Σκοπιμότητας  της  κατασκευής  των έργων ύδρευσης στις Π.Ε. Άρτας, Πρέβεζας, Λευκάδας και Αιτωλοακαρνανίας και τις οριστικές μελέτες των σχετικών έργων. Ο διαγωνισμός για την ανάθεσή της είχε γίνει το 2013 από το ίδιο το Υπουργείο και το 2014 υπογράφηκε η σύμβαση με τον ανάδοχο. Η μελέτη ολοκληρώθηκε, βάσει του δημοσιεύματος, και υπογράφηκε η έγκριση στις 29 Μαΐου τρέχοντος έτους από τη Γενική Γραμματεία Υποδομών. Η μελέτη αφορά στο σύνολο των υδραυλικών έργων ύδρευσης στις Π.Ε. Άρτας,  Πρέβεζας,  Λευκάδας  και  Αιτωλοακαρνανίας,  με  την  ανακατασκευή  του  υφιστάμενου έργου υδρομάστευσης των πηγών Αγίου Γεωργίου και του υφιστάμενου εξωτερικού υδραγωγείου, το οποίο θα αντικαταστήσει υπάρχοντες αγωγούς μεταφοράς νερού και θα μεταφέρει νερό από τις
άνω πηγές σε οικισμούς των Νομών Άρτας, Πρέβεζας, Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας.

Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1. Πού  οφείλεται  η  καθυστέρηση  της  ολοκλήρωσης  και  υπογραφής  της  ως  άνω  μελέτης Σκοπιμότητας της κατασκευής των έργων ύδρευσης και σε ποιους αποδίδονται οι ευθύνες της κωλυσιεργίας τόσων ετών;

2. Ποιες είναι οι επόμενες φάσεις του ως άνω έργου, πότε θα ξεκινήσουν οι σχετικές επί μέρους εργασίες  του,  με  βάση  το  υφιστάμενο  χρονοδιάγραμμα  και  πότε  αναμένεται  να  έχουν ολοκληρωθεί  τα  έργα  του  μεγαλόπνοου  σχεδίου  ύδρευσης  στις  Π.Ε.  Άρτας,  Πρέβεζας, Λευκάδας, Αιτωλοακαρνανίας;

Ο ερωτών Βουλευτής

Κυριάκος Βελόπουλος