 |
 |
 |
 |
||||||||
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Παρασκευή, 24 Ιουλίου 2020
Και η συναίνεση ακόμη και για εθνικά θέματα έχει το αντίτιμό της
Του Δημήτρη Παπαδάκη
Ο Αλέξης Τσίπρας, με αφορμή την τουρκική Navtex και τις επικείμενες έρευνες του ερευνητικού σκάφους της Τουρκίας νοτίως του Καστελορίζου, θέτει ψηλά τον πήχη της ελληνικής αντίδρασης στις όποιες τουρκικές κινήσεις. Αυτός δεν είναι άλλος από την αποτροπή των τουρκικών ερευνών στην περιοχής που ορίζεται από την τουρκική Navtex.Ο κ. Τσίπρας θέτει ως σημείο αναφοράς την αποτροπή των τουρκικών ερευνών στο Καστελόριζο το 2018 από τη φρεγάτα Νικηφόρος Φωκάς. Κατ’ αναλογίαν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στέκεται με τρόπον ανάλογο αυτόν του Ανδρέα Παπανδρέου στην ελληνοτουρκική κρίση το 1976, λέγοντας το δικό του «βυθίσατε το Χόρα».
Δυστυχώς ο Αλέξης Τσίπρας ξεχνά ότι ως πρωθυπουργός το Φεβρουάριο του 2016 δέχθηκε την απαγόρευση των Τούρκων να μην προσγειωθεί το αεροσκάφος του στη Ρόδο για ανεφοδιασμό –κατά το πρωθυπουργικό ταξίδι προς το Ιράν- με το γνωστό τούρκικο επιχείρημα ότι η Ρόδος και τα Δωδεκάνησα συνολικά είναι «αποστρατιωτικοποιημένη» ζώνη.
Θα το παραβλέψουμε όμως αυτό και θα έρθουμε στα όσα είπε προχθές ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή. Ζήτησε αναβολής της συζήτησης για την παραπομπή του Δ. Παπαγγελόπουλου, λόγω των τουρκικών προκλήσεων. Ωστόσο, βάσει Συντάγματος και Κανονισμού της Βουλής, η συζήτηση πρέπει να πραγματοποιηθεί εντός 15 ημερών από την έκδοση της ημερήσιας διάταξης. Και με δεδομένο ότι η τουρκική Navtex έχει ισχύ ως τις 2 Αυγούστου ήταν προτιμότερο να κλείσει σε επίπεδο βουλής τουλάχιστον αυτή η «εκκρεμότητα» για μια υπόθεση που ταλαιπωρεί επί πολλού το δημόσιο βίο.
Δεν το είπε ευθέως βέβαια αλλά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμμέσως πλην έθεσε αντίτιμο για την τωρινή στήριξή του στα εθνικά θέματα τη μη διερεύνηση όσων καταλογίζονται ως ανομήματα της κυβέρνησής του.
Κατά τον κ. Τσίπρα όμως αυτή η εθνικής ενότητα έχει διασπαστεί. Ο λόγος; Τον ανέφερε ο ίδιος: «Ποια ενότητα, όταν με δική του επιλογή έχει οδηγήσει την πολιτική ζωή στο βούρκο; Με τις κασέτες των παράνομων παρακολουθήσεων, με τις παρακολουθήσεις υπουργών την περίοδο της διακυβέρνησής μας. Τις παρακολουθήσεις από πρακτόρικους μηχανισμούς των πολιτικών σας αντιπάλων. Για ποια ενότητα λοιπόν ομιλεί ο κ. Μητσοτάκης; Και εθνικήμάλιστα…».
Και πιο κάτω «…και σήμερα επιλέγει την πιο κρίσιμη στιγμή με όλον τον τουρκικό στόλο στο νότιο Αιγαίο, να έρχεται εδώ να στήσει κάλπη για να δικάσει τον πολιτικό του αντίπαλο(…) τι μήνυμα στέλνει με αυτές τις πράξεις και με την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά σας στον ελληνικό λαό… τι μήνυμα στέλνει η Αθήνα όταν, την ώρα της κρίσης, η Βουλή συνεδριάζει για να βαθύνει τον διχασμό που προκαλεί η εκδικητική εμμονή του Μητσοτάκη απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους…».
Δεν είχε κανένα λόγο ο Αλέξης Τσίπρας να συσχετίσει αυτά τα δύο. Δυστυχώς όμως το έκανε. Ας μην του κακοφαίνεται λοιπόν που μια σημαντική μερίδα των πολιτών, ίσως η πολυπληθέστερη, τον θεωρεί πια αδίστακτο.
Εφημερίδα “Συνείδηση”
sinidisi.gr
Η αμφισβήτηση της πανδημίας: Λαϊκισμός, συνωμοσιολογία ή πιστοποιητικό δημοκρατίας;
γράφει ο Κωνσταντίνος ΒαθιώτηςΤο τελευταίο διάστημα βιώνουμε πάλι ένα παραλήρημα ασάφειας, αντιφατικότητας και πειθαρχιολαγνείας: Με επίκληση τα αυξημένα κρούσματα, χωρίς όμως να προβάλλεται ο ορισμός του κρούσματος και, επιπροσθέτως, χωρίς να διευκρινίζεται αν υφίστανται συνοδά συμπτώματα και πόσο σοβαρά είναι αυτά, αποφασίσθηκε (παρά την αμέσως προηγηθείσα διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι είναι επαρκές το πλαίσιο μέτρων για τον κορωνοϊό) η επέκταση της υποχρεωτικής μασκοφορίας και στα σούπερ-μάρκετ, ως εάν οι άλλοι κλειστοί χώροι δεν προσφέρονται, εξίσου ή και περισσότερο, για την εξάπλωση της δήθεν φονικής πανδημίας. Είναι δε εντυπωσιακό ότι την ίδια ώρα χιλιάδες φίλαθλοι του Ολυμπιακού κατέκλυσαν το Πασαλιμάνι για να πανηγυρίσουν, άνευ οιασδήποτε κρατικής αντιδράσεως, την κατάκτηση του 45ου πρωταθλήματός τους – άραγε πόσο λογικό θα είναι να επιτρέπονται μεν οι πανηγυρισμοί (και οι συγκεντρώσεις του λαού για να εκδηλώσει την λατρεία του προς τους “σωτήρες” πολιτικούς), όχι όμως τα πανηγύρια;
Μέσα σε αυτό το κλίμα σύγχυσης (ο Άλντους Χάξλεϋ, στην εισαγωγή που έγραψε το 1946 για το δυστοπικό μυθιστόρημά του “Θαυμαστός καινούργιος κόσμος”, μτφ.: Ελένη Κυπραίου, εκδ. Κάκτος, Αθήνα 1980, σελ. 18, τόνιζε ότι «όταν υπάρχει σύγχυση, ο κυβερνητικός έλεγχος μεγαλώνει»), ο κ. Χαρδαλιάς, με πρόσφατη ανάρτησή του στο facebook, επιχειρεί να μας πείσει για την φονικότητα του κορωνοϊού τοποθετούμενος ως εξής: «ο ιός είναι εδώ, σε ύφεση στην Πατρίδα μας, αλλά σίγουρα ανάμεσά μας, επικίνδυνος και αόρατος». Ταυτοχρόνως, αράδιασε συνολικούς αριθμούς νεκρών σε διάφορες χώρες, τονίζοντας, σαν κάποιον που “έχει την μύγα και μυγιάζεται”, ότι «δεν είναι ψέμα, δεν είναι fake news».
Χρωστάμε, λοιπόν, ευγνωμοσύνη στον κ. Χαρδαλιά, ο οποίος φρόντισε να ξαναφρεσκάρει την αποδυναμωμένη ιστορική μας μνήμη, αφού έκανε και πάλι λόγο περί “αοράτου ιού”, δηλαδή περί “αοράτου εχθρού”, όπως είθισται να αποκαλούν οι ηγέτες όλων των πληττόμενων χωρών τον κορωνοϊό από τότε που κηρύχθηκε ο πόλεμος εναντίον του, σαν να απευθύνονται σε παιδάκια που πρέπει να τα νανουρίσουν με παραμύθια.
Όπως, όμως, κατ’ επανάληψιν έχει τονισθεί, “αόρατος εχθρός” ήταν ήδη το 2001 η Αλ Κάιντα, για την αντιμετώπιση της οποίας ενεργοποιήθηκε παγκοσμίως ένας μηχανισμός περιστολής των ατομικών δικαιωμάτων του πολίτη. Έτσι, η επαναφορά του ιδίου όρου στην εποχή της “βασιλείας του κορωνοϊού” καθιστά επιτακτική την ανάγκη να εξετασθούν και να αναλυθούν συγκριτικά οι δύο πόλεμοι: αφ’ ενός ο πόλεμος του 2001 κατά της τρομοκρατίας, αφ’ ετέρου ο πόλεμος του 2020 κατά του κορωνοϊού.
Οι ομοιότητες είναι πολλές και πασίγνωστες, σχετίζονται δε όλες με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των “νέων πολέμων” μακράς πνοής, οι οποίοι δεν διεξάγονται πλέον με παραδοσιακό τρόπο, δηλ. ανάμεσα σε στρατιώτες, αλλά κατά τρόπο συγκεχυμένο, με αποτέλεσμα πληττόμενος στόχος να είναι συνήθως οι άμαχοι, αμέτοχοι, αθώοι πολίτες (βλ. ιδίως Heribert Münckler, Οι νέοι πόλεμοι. Νέοι εχθροί και νέες μορφές πολέμου, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2002, σελ. 34 επ., 119). Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Χαρδαλιάς με μια πρωτοφανή και κάθε άλλο παρά πειστική δραματικότητα τόνισε: «Παιδιά, αδέλφια, γονείς κλαίνε και προσεύχονται για τις ψυχές τους σε όλο τον κόσμο, και εμείς προσευχόμαστε για τους 194 συνανθρώπους μας που έφυγαν τόσο άδικα, εδώ στην Πατρίδα μας και τις οικογένειές τους». Πρόκειται για παρεμφερή λογική με εκείνη που κυριάρχησε και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα αδικοχαμένα θύματα του κορωνοϊού τιμήθηκαν, σαν να ήταν θύματα άνανδρης τρομοκρατικής επίθεσης, με ενός λεπτού σιγή στην έναρξη των δυστοπικών ποδοσφαιρικών αγώνων με υποκατάστατα θεατών και ζητοκραυγών.
Στο πεδίο των ομοιοτήτων μεταξύ “9/11” και “Covid-19” συγκαταλέγεται, βεβαίως, και η καταλυτική συμμετοχή της “τέταρτης εξουσίας”, δηλ. των ΜΜΕ, που ως γνωστόν είναι απαραίτητα για την μετάδοση και διάδοση των τρομολαγνικών εικόνων από τα “χαρακώματα”. Φυσικά, ο ρόλος των ΜΜΕ σε πολεμικές επιχειρήσεις είναι γνωστός από παλαιότερα: Όπως επισημαίνει ο Noam Chomsky (Προπαγάνδα και Κοινός νους, εκδ. Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 2003, σελ. 87), τον Απρίλιο του 1986 οι ΗΠΑ προγραμμάτισαν να βομβαρδίσουν την Λιβύη στις 7 μ.μ., όταν τα τηλεοπτικά δίκτυα μετέδιδαν το βραδινό δελτίο ειδήσεων: «είναι το πρώτο μεγάλο έγκλημα πολέμου στην ιστορία που ρυθμίστηκε να γίνει την κατάλληλη στιγμή, ώστε να μεταδοθεί από την τηλεόραση στη ζώνη της υψηλής τηλεθέασης»!
Πέρα, όμως, από τις ομοιότητες οι οποίες συνδέουν τους δύο πολέμους που έχουν διεξαχθεί μέχρι τώρα κατά ενός “αόρατου εχθρού”, υπάρχει μια αξιοσημείωτη διαφορά: Ενώ το 2001 είδαμε σε ζωντανή μετάδοση από τις οθόνες μας τα αποτελέσματα που είχε η επίθεση του “αόρατου εχθρού” εναντίον του παγκόσμιου κέντρου εμπορίου (συνεπώς, αν κάποιοι μπορούν να αμφισβητήσουν την πτώση των αεροσκαφών στους Δίδυμους Πύργους, όπως π.χ. ο Thierry Meyssen στο βιβλίο του “11 Σεπτεμβρίου 2011. Η τρομακτική απάτη”, μτφ.: Μαρία Κράλλη, εκδ. Γραφές, Αθήνα 2002, ουδείς δύναται να αμφισβητήσει τους χιλιάδες νεκρούς από την πυρκαϊά και την πτώση των Πύργων), το 2020 δεν βλέπουμε ιδίοις όμμασιν τους νεκρούς από την παγκόσμια επίθεση του κορωνοϊού κατά της δημόσιας υγείας, αλλ’ απλώς ακούμε ή διαβάζουμε τους αριθμούς των νεκρών που ενίοτε συνοδεύονται από δραματικές φράσεις του τύπου “εκατόμβη νεκρών στην Ιταλία”. Κρίσιμο το ρητορικό ερώτημα που διατυπώνει ο Hunter στο βιβλίο του “Πλύσις εγκεφάλου” (μτφ.: Ανθ. Ανανιάδης, εκδ. Νέος Κόσμος, Αθήναι 1969, σελ. 85) με αφορμή τον βακτηριολογικό πόλεμο της Κορέας: «Κάτι που βλέπεις με τα μάτια σου το πιστεύεις, έτσι δεν είναι;».
Μάλιστα, η πληροφόρηση σχετικά με την φονικότητα του ιού χαρακτηρίζεται από τις εξής ύποπτες ιδιαιτερότητες: Δεν ενημερωνόμαστε συγκριτικά ούτε για τον αριθμό των νεκρών που είχε η χώρα μας το προηγούμενο έτος κατά το αντίστοιχο χρονικό διάστημα ούτε για τον αριθμό των νεκρών που έχει η χώρα μας κατά το τρέχον διάστημα από άλλες αιτίες. Επιπροσθέτως, η παράθεση των νεκρών από Covid-19 έχει ήδη σχετικοποιηθεί μετά την δήλωση του κ. Τσιόδρα, ο οποίος παραδέχθηκε δημοσίως ότι έγιναν υπερβολές κατά την επίμαχη καταγραφή των θανάτων («οποιοσδήποτε πέθαινε από ή με Covid, καταγραφόταν σαν να πέθαινε από Covid»). Η σχετικοποίηση αυτή βαθαίνει ακόμη περισσότερο, στο μέτρο που, βάσει εκκρεμών μηνύσεων, σε αρκετές περιπτώσεις καταγγέλλεται ότι παραποιήθηκε η αιτία θανάτου, η οποία παρουσιάσθηκε ως αποτέλεσμα της νόσου Covid-19 είτε αυτογνωμόνως είτε κατόπιν δελεαστικής προσφοράς που έγινε προς τους συγγενείς των νεκρών με χρηματικό ή άλλης φύσεως αντάλλαγμα.
Με αυτά τα δεδομένα, η πρόσκληση του κ. Χαρδαλιά προς τον ελληνικό λαό να απομονώσει τους “ελάχιστους λαϊκιστές” (sic), τους “ανεκδιήγητους και επικίνδυνους συνωμοσιολόγους δήθεν αναλυτές” (sic), τους “ευκαιριακούς και λάγνους της οποιασδήποτε ανεύθυνης τρίλεπτης δημοσιότητας και των φημών των social media” (sic) είναι παντελώς άστοχη, ανερμάτιστη, ανεδαφική και εν τέλει απαράδεκτη. Τόσο ο ίδιος όσο και τα λοιπά μέλη της ελληνικής κυβέρνησης φέρουν το βάρος πλήρους αποδείξεως ότι πράγματι δεχόμαστε επίθεση από έναν “επικίνδυνο και αόρατο εχθρό”. Οι κυριότεροι πυλώνες επί των οποίων εδράζεται η δικαιολογημένη αμφισβήτηση που έχει ριζώσει στο μυαλό πολλών (και όχι ελάχιστων, όπως θέλει να πιστεύει ο κ. Χαρδαλιάς) Ελλήνων ως προς τις αληθείς διαστάσεις της επικινδυνότητας του “αόρατου εχθρού” είναι οι εξής:
Πρώτον, οι κραυγαλέες αντιφάσεις, ασάφειες και παλινωδίες ως προς τον χειρισμό της λεγόμενης υγειονομικής κρίσης. Δεύτερον, οι μείζονες ομοιότητες με τον “αόρατο εχθρό” της 11ης Σεπτεμβρίου και με τις συνέπειες που είχε για τα δικαιώματα του πολίτη η διεξαγωγή του αντίστοιχου πολέμου. Τρίτον, η πληρωμένη διαφήμιση των εφαρμοστέων μέτρων, η οποία, μέσω μιας πρωτοφανούς καθημερινής πλύσης εγκεφάλου, προσιδιάζει σε “γκαιμπελική προπαγάνδα” και όχι σε ενημερωτική καμπάνια. Τέταρτον, η απροβλημάτιστη επιβολή του “lockdown” που αποτέλεσε παράλογη θυσία όλων των υγιών κυττάρων της κοινωνίας στον βωμό της υποκριτικής διάσωσης των ευπαθών ομάδων και των ηλικιωμένων με τελικό αποτέλεσμα την επικείμενη επιδείνωση των συνθηκών ζωής του συνολικού πληθυσμού (για την αλλόκοτη διαχείριση του εν λόγω ζητήματος και τον παραλληλισμό με τους σκακιστές που, αντί να θυσιάσουν ορισμένα πιόνια, θυσιάζουν ολόκληρη την σκακιέρα βλ. το άρθρο του γράφοντος “Τραγική διαχείριση τραγικών διλημμάτων” εις: Κυριακάτικη Δημοκρατία, 19.7.2020, σελ. 07β/23).
Εξ ορισμού καθετί “αόρατο” που εφέλκεται σοβαρούς περιορισμούς στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του πολίτη, μία εκ των οποίων αφορά την εκούσια αυτοδιαχείριση της ιερότητας του προσώπου μας, χρήζει εξονυχιστικού ελέγχου, ώστε οι περιορισμοί αυτοί να αποκτήσουν ένα απολύτως ορατό νομιμοποιητικό έρεισμα. Διαφορετικά, μεταπίπτουμε σε μια κοινωνία αποχαυνωμένων, άβουλων και εθισμένων στην οσφυοκαμψία πολιτών, οι οποίοι θυμίζουν τους υπηκόους της δυστοπικής κοινωνίας που περιέγραφε το 1961 ο Κουρτ Βόνεγκατ:
Στο μακρινό για εκείνη αλλά πολύ κοντινό προς την δική μας εποχή 2081, στόχος της αμερικανικής κυβέρνησης ήταν να εξαφανίσει την ατομικότητα και να εδραιώσει την απόλυτη ισότητα ανάμεσα στους Αμερικανούς πολίτες, κατά τρόπον ώστε κανένας να μην είναι περισσότερο ηλίθιος και αδύναμος ή, αντιθέτως, περισσότερο έξυπνος και δυνατός σε σχέση με τους άλλους. Για να επιτύχουν τον στόχο τους, οι Αμερικανοί διοικούντες υποχρέωναν τους πολίτες να φορούν στο κεφάλι τους επί εικοσιτετραώρου βάσεως ένα στεφάνι που εκπέμπει ηλεκτρομαγνητικά κύματα, εξαιτίας των οποίων διατηρείται στο ίδιο επίπεδο η εγκεφαλική λειτουργία όλων των πολιτών. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι ιδιαιτέρως ευφυείς, όπως ο δεκατετράχρονος ήρωας Harisson Bergeron, των οποίων ο εγκέφαλος αντιστέκεται στην αποδιοργάνωση της λειτουργίας του που επιδιώκεται μέσω της ηλεκτρομαγνητικής στεφανοφορίας.
Δυστυχώς, η εμμονή των περίφημων ειδικών-λοιμωξιολόγων στην κατά το δυνατόν συχνότερη μασκοφορία θυμίζει έντονα την προμνημνευθείσα αποχαυνωτική στεφανοφορία των Αμερικανών πολιτών που ζουν στην δυστοπική κοινωνία του 2081. Σημειωτέον ότι οι “ειδικοί” απαρτίζουν την “πέμπτη εξουσία” που έχει αγαστή συνεργασία με την “τέταρτη εξουσία”· ως εκ τούτου, πρόκειται για ένα είδος αναβάθμισης του σημερινού “πολέμου κατά του αόρατου εχθρού” σε σύγκριση με τον αντίστοιχο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, καθ’ όσον εμπλουτίζεται από την δράση των μελών τής εν λόγω “πέμπτης εξουσίας”. Αν, λοιπόν, ο κ. Χαρδαλιάς και οι συνάδελφοί του επιδιώκουν, ή έστω εύχονται, την ισοπέδωση της εγκεφαλικής λειτουργίας όλων των Ελλήνων, τότε δεν αποκλείεται να πρέπει να ονειρευτεί την λύση που προκρίνεται στην νουβέλα του Κουρτ Βόνεγκατ: ο δεκατετράχρονος που ηρνείτο να αποδεχθεί την “δολοφονία” της ευφυΐας του, εν τέλει δολοφονείται από μέλος του συστήματος. Ένα τέτοιο όνειρο, όμως, δεν θα ήταν παρά ένας εφιάλτης. Εξηγούμαι: Ο κ. Χαρδαλιάς, αντί να λοιδωρεί και να προσβάλλει τους αντιφρονούντες αποκαλώντας τους “λαϊκιστές”, “ανεκδιήγητους και επικίνδυνους συνωμοσιολόγους” κ.λπ., επιδιώκοντας να τους προσηλυτίσει στο δικό του στρατόπεδο, θα έπρεπε να μεριμνά για την σταθερή παραμονή τους στην αντίπερα όχθη, διότι ποταμός με τρεχούμενο νερό υφίσταται μόνο όταν υπάρχουν δύο όχθες, όπερ εστί μεθερμηνευόμενον: δημοκρατία υπάρχει μόνο όταν ακούγονται τουλάχιστον δύο διαφορετικές γνώμες επί του ιδίου θέματος, αφού, ως γνωστόν, η δημοκρατία είναι η θεσμοποίηση της διαφωνίας. Η έλλειψη της τελευταίας σηματοδοτεί τον εφιάλτη: την κυριαρχία ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος· σε τέτοιο, βεβαίως, δεν αποκλείεται να αναδειχθεί η περίφημη “παγκόσμια διακυβέρνηση”, την οποία ευαγγελίζονται δεκάδες Έλληνες πολιτικοί ανήκοντες σε διαφορετικά κόμματα. Πάντως, στην παρούσα χρονική και κοινωνική συγκυρία η διαρκώς και μονότονα επαναλαμβανόμενη απαξίωση της τεκμηριωμένης διαφορετικής γνώμης, χωρίς πειστική και ουσιαστική αντίκρουσή της, προδίδει την νευρικότητα των διαχειριστών της υγειονομικής κρίσης, συνιστά δε ένδειξη μετάπτωσης του δημοκρατικού πολιτεύματος σε ένα υβριδικό πολίτευμα “δημοκρατικού ολοκληρωτισμού” που φέρει τον μανδύα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με διακριτικό γνώρισμα την συρρίκνωση, αν όχι την εξαφάνιση, του ιερού δικαιώματος της διαφωνίας και τον κοινωνικό χλευασμό των διαφωνούντων.
Συμπέρασμα: Οι δήθεν συνωμοσιολόγοι και τάχα διασπορείς των “fake news” –ο έλεγχος των οποίων έχει ανατεθεί οιονεί φασιστικά στην ομάδα των “9+1 σοφών” των “ελληνικών HOAXES”, τάχα μοναδικών αυθεντικών κατόχων της αληθείας– αποτελούν το “πιστοποιητικό” ή, εν πάση περιπτώσει, το “άλλοθι” της δημοκρατίας μας. Γι’ αυτό, αν ο κ. Χαρδαλιάς, αλλά και εν γένει τα μέλη της κυβέρνησης, θέλουν να καυχώνται ότι κυβερνούν με όρους δημοκρατίας, θα έπρεπε να προστατεύουν τους “αντιρρησίες” ως κόρην οφθαλμού και να τους επαινούν για την τόλμη τους να νιώθουν δυσανεξία στο “αποχαυνωτικό στεφάνι” του 2081, δηλαδή: στην μάσκα-φίμωτρο του 2020.
Και, αντί ο κ. Χαρδαλιάς να πηγαίνει στην παράσταση του κ. Ζαχαράτου για να αυτοπροβάλλεται ως ακομπλεξάριστος πολιτικός απέναντι στην καυστική μίμηση του συγκεκριμένου καλλιτέχνη, θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο να παρακολουθούσε την κινηματογραφική μεταφορά της ως άνω νουβέλας του Κουρτ Βόνεγκατ, η οποία προβλήθηκε το 1995 με τον τίτλο “Harrison Bergeron” και είναι ελευθέρως προσβάσιμη στο youtube. Σε αυτήν την ταινία οι πολίτες, εκτός του ότι φορούν το προπεριγραφέν αποχαυνωτικό ηλεκτρομαγνητικό στεφάνι, παραμένουν συνήθως καθηλωμένοι μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες τους και απολαμβάνουν χαζοχαρούμενα ό,τι τους σερβίρουν οι κυβερνητικοί διαχειριστές της ζωής τους, οι οποίοι, όμως, επιλέγουν κρυφά τους ευφυέστερους των πολιτών, ώστε οι τελευταίοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο ολοκληρωτικό σύστημα.
Αξίζει να επισημανθεί ότι το σενάριο αυτό θυμίζει έντονα την αποφθεγματική ρήση της Ρωσοαμερικανίδος συγγραφέως Άυν Ραντ, η οποία στην νουβέλα “Ύμνος” του 1938 (μτφ.: Γ. Γρηγορόπουλος, εκδ. Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών, 1995, σελ. 8), κινούμενη στο ίδιο πλαίσιο με τα δυστοπικά μυθιστορήματα “Εμείς” και “1984” των Γιεβγκένι Ζαμιάτιν και Τζορτζ Όργουελ, σημειώνει: «Αυτό είναι ένα μεγάλο αμάρτημα, να γεννηθή κανείς με ένα κεφάλι που είναι πολύ σβέλτο. Δεν είναι καλό να είναι κανείς διαφορετικός από τους αδελφούς μας, αλλά είναι κακό να είναι κανείς ανώτερος από αυτούς».
Τέλος, θα ήταν ακόμη πιο χρήσιμο για τον κ. Χαρδαλιά, να συνδύαζε την παρακολούθηση της εν λόγω ταινίας με την ανάγνωση του βιβλίου του Μίχαελ Σμιτ-Σάλομον “Όχι άλλοι βλάκες στην εξουσία” (μτφ.: Λ. Καρατζάς, εκδ. γράμματα, 2012, σελ. 151). Σε αυτό το βιβλίο θα διάβαζε ότι: «Συχνά αρκούν οι επίμονες ενέργειες κάποιων ολίγων για να ανατρέψουν το κοινωνικό σύστημα. Στο λίκνο των κοινωνικών κινημάτων υπάρχουν πάντα κάποια μεμονωμένα άτομα, τα οποία είχαν την απαραίτητη τρέλα για να αμφισβητήσουν τα πνευματικά ταμπού της εποχής τους. Φυσικά, αυτοί οι εκτός εποχής άνθρωποι, που για πρώτη φορά πρόβαλαν τέτοιες “εξωφρενικές ιδέες”, όπως η ελευθερία της έκφρασης [...], θεωρήθηκαν αρχικά γραφικοί» (πρβλ. Παζολίνι, Βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο, εκδ. Alloglotta, 2015, σελ. 52: «οι λιγοστοί άνθρωποι που έγραψαν ιστορία είναι εκείνοι που είπαν “όχι” – δεν είναι οι αυλοκόλακες και οι βοηθοί των καρδινάλιων»). Και συνεχίζει ο Γερμανός συγγραφέας: «Μια μεταρρυθμιστική κίνηση που αποσκοπεί στο πολιτιστικό ξεστράβωμα και όχι στην ηθική αγανάκτηση έχει πέρα από μεγαλύτερη αληθοφάνεια, ένα δεύτερο και αποφασιστικό πλεονέκτημα: Μπορεί να αγγίξει ακόμα κι εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι είναι απολύτως αφομοιωμένοι από το σύστημα, αλλά έχουν αρχίσει να αμφισβητούν τη λογική του συνόλου. [....] Ουσιαστικά βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με τους υπηρέτες του αυτοκράτορα στο παραμύθι του Άντερσεν: ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός, είναι όμως αναγκασμένοι να συνεχίσουν να παίζουν τους κομπάρσους σ’ αυτό το θεατρικό έργο, μέχρις ότου γίνει αντιληπτό ακόμα και στην τελευταία γωνιά της δημόσιας συνείδησης πόσο αθεράπευτα βλακώδης είναι ολόκληρη η παράσταση» (ό.π., σελ. 160).
Φυσικά, ο κ. Χαρδαλιάς δεν μπορεί ή, ακριβέστερα, δεν θέλει να δει ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός, αφού στο θεατρικό έργο το οποίο παρακολουθούμε με τίτλο «εξουσία είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που μας διαχωρίζει σε αυτούς που καθυποτάσσουν και σε εκείνους που καθυποτάσσονται» (Παζολίνι, ό.π., σελ. 53) διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάποιοι άλλοι, όμως, συνάδελφοι-θεατές ίσως έχουν ήδη αρχίσει να νιώθουν λίγο έως πολύ άβολα όντας καρφωμένοι στις καρέκλες τους. Εκτός κι αν συνεχίζουν να νιώθουν άνετα, επειδή ισχύει αυτό που επισημαίνει ο Chomsky (ό.π., σελ. 153): «Οι άνθρωποι θέλουν να υποτάσσονται στο μυστήριο, τη μαγεία και τον έλεγχο [...], η ελευθερία είναι επικίνδυνη και οι άνθρωποι χρειάζονται –σε κάποιο επίπεδο μάλιστα θέλουν– υποταγή, μυστήριο, αυθεντία». Πρόκειται για μια απαισιόδοξη ερμηνεία, βάσει της οποίας εξηγείται γιατί η (κατά τον κ. Χαρδαλιά συντριπτική) πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών θα εξακολουθεί και στο απώτερο μέλλον να εφαρμόζει κατά γράμμα τα αποφασισθέντα υγειονομικά μέτρα, ζώντας στην δυστοπική κοινωνία της “βασιλείας του κορωνοϊού”.
Nota bene: Είναι εντυπωσιακό ότι υπάρχουν συγγραφείς που όχι μόνο αρνούνται να αντικρίσουν την ήδη δημιουργηθείσα δυστοπία, αλλά τολμούν και περιγράφουν ως “μελλοντολόγους” ή “προφήτες” της καταστροφής όσους «προαναγγέλλουν την έλευση μιας παγκόσμιας δυστοπίας ως νέα μορφή κανονικότητας» (έτσι ο Παπατόλιας, Η «επόμενη μέρα» του εθνικού και ευρωπαϊκού συνταγματισμού. Ερμηνευτικοί [ανα]στοχασμοί μετά την πανδημία, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 2020, σελ. 184). Δυστυχώς, όμως, εν έτει 2020 δεν περισσεύει χώρος για άλλους προφήτες, αφού βιώνουμε ήδη την υλοποίηση των προφητειών. Η προβολή της ταινίας έχει ήδη αρχίσει, οι θεατές είναι στην θέση τους και στο ταμείο δεν υπάρχει υπάλληλος για να κόψει άλλα εισιτήρια.
Ο Chomsky συμπληρώνει τις σκέψεις μας παραθέτοντας μια φράση του τόσο επίκαιρου Τζορτζ Όργουελ: «Τα σκυλιά στο τσίρκο πηδούν όταν ο εκπαιδευτής χτυπά το μαστίγιο, αλλά το καλοεκπαιδευμένο σκυλί είναι αυτό που κάνει τούμπες στον αέρα όταν δεν υπάρχει μαστίγιο» (πρβλ. τις αναφορές στα πειράματα του Παβλώφ από τον Hunter, ό.π., σελ. 55 επ.). Ο Όργουελ δεν αποκλείεται να επαληθευτεί, όταν θα δούμε τους συμπολίτες μας να κυκλοφορούν συνεχώς με μάσκες-φίμωτρα στους δρόμους ή να την φορούν ακόμη και όταν θα κολυμπούν στην θάλασσα, ίσως και με προσωπίδα πάνω από τις μάσκες, μολονότι η σχετική ΚΥΑ θα κάνει λόγο για απλώς συνιστώμενη χρήση μάσκας στους εξωτερικούς χώρους.
Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να ανακαλέσουμε στην μνήμη μας το ακόλουθο χωρίο από την προαναφερθείσα δυστοπική νουβέλα της Άυν Ραντ (ό.π., σελ. 42): «Υπάρχει φόβος που κρέμεται στον αέρα στις αίθουσες του ύπνου, και στον αέρα στους δρόμους. Φόβος στα μονοπάτια της Πόλης, φόβος χωρίς όνομα, χωρίς σχήμα. Όλοι οι άνθρωποι τον νοιώθουν και κανένας δεν τολμά να μιλήσει». Φόβος όμως αδικαιολόγητος, φόβος απάνθρωπος, δημιούργημα των παγκόσμιων διαχειριστών μιας πειθαρχικής κοινωνίας που φαντασιώνεται νυχθημερόν την υποταγή των πολιτών διά της τυφλώσεως μέσω της προπαγάνδας και της φιμώσεως μέσω της μάσκας (βλ. ήδη Foucault, Επιτήρηση και Τιμωρία. Η γέννηση της φυλακής, μτφ.: Τ. Μπέτζελος, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα 2001, σελ. 226, ο οποίος, με αφορμή τα μέτρα που είχαν ληφθεί για την αντιμετώπιση της πανούκλας στα τέλη του 17ου αιώνος, σημείωνε: «Αν είναι αλήθεια ότι η λέπρα υποκίνησε τα τελετουργικά αποκλεισμού που παρουσίασαν σε έναν βαθμό το πρότυπο και τη γενική μορφή του μεγάλου Εγκλεισμού, η πανούκλα υποκίνησε αντιθέτως πειθαρχικά σχήματα»). Θυμηθείτε και το περίφημο σλόγκαν της γ.γ. Πολιτικής Προστασίας: «Παραμένουμε πειθαρχημένοι, παραμένουμε υπεύθυνοι, γιατί κανένας μας δεν θέλει να γυρίσουμε εκεί που ήμασταν χθες. Μένουμε ασφαλείς, βγαίνουμε νικητές». Διαβάστε το τώρα ανάποδα: «Παραμένουμε ανελεύθεροι, γιατί κανένας μας δεν μπορεί να γυρίσει εκεί που ήταν χθες. Μένουμε ηλίθιοι, μένουμε ηττημένοι».
*O Κωνσταντίνος Βαθιώτης είναι Αναπλ. Καθηγητή Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.
pronews.gr
photo credits: thesecretrealtruth.blogspot.com
Μητσοτάκης για Αγιά Σοφιά: Ταραχοποιός η Τουρκία – Όσα κάνει σήμερα είναι απόδειξη αδυναμίας της
Οι Έλληνες έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τα σύνορά μας, τόνισε ο πρωθυπουργός στο μήνυμά του για την Επέτειο Αποκατάστασης της Δημοκρατίας
Τα όσα συμβαίνουν στην Κωνσταντινούπολη σήμερα, με την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί δεν είναι εκδήλωση ισχύος αλλά απόδειξη αδυναμίας, τόνισε o Κυριάκος Μητσοτάκης στο σημερινό του μήνυμα για την Επέτειο Αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
Όπως τονίζει ο Πρωθυπουργός, η φετινή επέτειος βρίσκει όλο τον πλανήτη πολιορκημένο από την πανδημία, και με ταραχοποιούς όπως η Τουρκία να απειλούν την ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο. Αναφορικά με όσα εκτυλίσσονται σήμερα στην Κωνσταντινούπολη και στην Αγιά Σοφιά, τόνισε ότι δεν έχουν τη δύναμη να σκιάσουν την ακτινοβολία ενός μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς, απαιτούν ωστόσο καταδίκη οικουμενική. «Τα όσα συμβαίνουν, αυτή την ημέρα, στην Κωνσταντινούπολη, δεν είναι εκδήλωση ισχύος αλλά απόδειξη αδυναμίας» είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.
Διαβάστε ολόκληρο το μήνυμά του πρωθυπουργού για την 46η Επέτειο της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας:
«Συμπολίτες μου,
Η Ελλάδα γιορτάζει, σήμερα, 46 χρόνια απρόσκοπτης δημοκρατικής πορείας, τη μεγαλύτερη περίοδο ομαλότητας στην πρόσφατη ιστορία της. Πιο ώριμη από ποτέ, διδάσκεται από τις εμπειρίες της. Αντλεί ισχύ απ’ τις δυσκολίες της. Και καθημερινά οικοδομεί την ιστορική επιλογή που έκανε πριν από ένα χρόνο: Να βαδίσει τολμηρά στο δρόμο της αλήθειας, της εθνικής ενότητας και της κοινωνικής συνοχής.
Αν η 24η Ιουλίου του 1974, σημαίνει τη μετάβαση της χώρας από το χειμώνα της δικτατορίας στην άνοιξη του Κοινοβουλευτισμού, η 24η Ιουλίου του 2020 δηλώνει την απόφασή της να συνδεθεί γόνιμα με τις αξίες εκείνης της αλλαγής. Αλλά και ταυτόχρονα να σφραγίσει τη δική της, νέα εποχή. Εμβαθύνοντας το δημοκρατικό κεκτημένο χωρίς λαϊκισμούς. Υπηρετώντας το Κράτος Δικαίου χωρίς διχασμούς. Και διεκδικώντας τον εκσυγχρονισμό χωρίς εκπτώσεις στη φροντίδα για τον πολίτη.
Η φετινή επέτειος βρίσκει όλο τον πλανήτη πολιορκημένο από την πανδημία. Και τη διεθνή οικονομία σε κραδασμούς. Με ταραχοποιούς, όπως η Τουρκία, να απειλούν την ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο, αμφισβητώντας κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος και της Κύπρου. Αλλά και προσβάλλοντας τον πολιτισμό του 21ου αιώνα, με πράξεις όπως η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος.
Τα όσα συμβαίνουν, αυτή την ημέρα, στην Κωνσταντινούπολη, δεν είναι εκδήλωση ισχύος αλλά απόδειξη αδυναμίας. Δεν έχουν ασφαλώς τη δύναμη να σκιάσουν την ακτινοβολία ενός μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς. Κηλιδώνουν, όμως, αξίες οικουμενικές. Γι’ αυτό και απαιτούν καταδίκη οικουμενική.
Ειδικά για εμάς τους Έλληνες Χριστιανούς Ορθόδοξους η Αγία Σοφία είναι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ στις ψυχές μας. Εκεί χτυπάει η καρδιά μας. Μετατρέποντας τη θλίψη σε δύναμη, ψυχραιμία και ενότητα. Γιατί η Αγία Σοφία υπάρχει ακριβώς για να μας ενώνει όλους, καλώντας μας να κοιτάμε μόνο ψηλά. Και έτσι θα μείνει για πάντα.
Συμπολίτες μου,
Τον τελευταίο χρόνο, οι Έλληνες αποδείξαμε ότι μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τα σύνορά μας, που είναι και ευρωπαϊκά σύνορα. Ότι με υπευθυνότητα και πειθαρχία ξέρουμε να ξεπερνάμε υγειονομικές προκλήσεις, όπως το πρώτο κύμα του Κορωνοϊού. Έχοντας παράλληλα και το σθένος να θωρακίζουμε την οικονομία και την κοινωνία, ακόμα και σε δύσκολες στιγμές. Όλα αυτά συνιστούν κεφάλαιο εθνικής ισχύος.
Έτσι πετύχαμε, άλλωστε, η χώρα να ενισχύεται τώρα με περισσότερα από 70 δισ. απ’ το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης και από τον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Παίρνουμε το μερίδιο που μας αναλογεί σε μία χώρα που ξαναγίνεται πρωταγωνιστής στην Ευρώπη. Μια χώρα με ισχυρούς συμμάχους. Που φιλοδοξεί να γίνει και υπόδειγμα Ανάπτυξης για Όλους.
Γιορτάζουμε, λοιπόν, φέτος την Ημέρα της Δημοκρατίας πιο δυνατοί και σίγουροι. Οπλισμένοι με εμπειρίες που μετατρέπουν τη σημερινή επέτειο σε εθνικό στοίχημα για το μέλλον. Για μια πατρίδα ανεξάρτητη, περήφανη και ασφαλή. Και μια κοινωνία, που θα προκόβει και θα ευημερεί. Σαράντα έξι χρόνια μετά, κρατάμε ζωντανό το μήνυμα της Μεταπολίτευσης. Και το μετουσιώνουμε σε προσπάθεια που, μέρα με την μέρα, κάνει πραγματικότητα τις ελπίδες δεκαετιών: Ο Ελληνισμός να προοδεύει ενωμένος, μέσα και έξω από τα σύνορά μας. Η Δημοκρατία να ανθίζει παντού στον τόπο μας. Και η οικονομία μας να καρποφορεί όλο και περισσότερο προς όφελος του κάθε πολίτη.
Αυτή η Ελλάδα αξίζει στους Έλληνες. Την αξίζουμε και θα την έχουμε. Χρόνια πολλά στη Δημοκρατία μας».
protothema.gr
Να μην ανεβάζουν φωτογραφίες στα social media ζητήθηκε από τους Έλληνες αξιωματικούς
Ψυχραιμία και ετοιμότητα επικρατεί στις Ένοπλες Δυνάμεις που παρακολουθούν στενά τις κινήσεις του τουρκικού στόλου
Ψυχραιμία και ετοιμότητα επικρατεί στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αυτές τις ώρες καθώς ο Τούρκος πρόεδρος είναι απρόβλεπτος και κανείς δε γνωρίζει εάν τελικά θα δώσει το «πράσινο» φως προκειμένου να εξέλθει ακόμη και σήμερα το ερευνητικό σκάφος «Oruc Reis» από το λιμάνι της Αττάλειας με σκοπό να ποντίσει καλώδια στα δικά μας ύδατα.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του newsbeast οι εντολές που έχουν λάβει όσοι αξιωματικοί δεν βρίσκονται στις μονάδες τους είναι να μην απομακρύνονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 30 λεπτών από την υπηρεσία τους καθώς μπορεί ανά πάσα στιγμή να κληθούν να επιστρέψουν εσπευσμένα και άπαντες να μην πραγματοποιούν αναρτήσεις στο Facebook και γενικότερα στα social media που θα αποκαλύπτουν τη θέση στην οποία βρίσκονται.
Από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν αποκλείσουν να προχωρήσει σήμερα η Τουρκία σε διπλή πρόκληση.
Από τη μια πλευρά δηλαδή να πραγματοποιήσει την προγραμματισμένη προσευχή στον ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη που πρόσφατα μετατράπηκε σε τζαμί με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Τουρκίας και από την άλλη να ζητήσει να αποπλεύσει το ερευνητικό σκάφος βάσει της παράτυπης Navtex που έχει εκδοθεί και ισχύει μέχρι τις 2 Αυγούστου.
Το πρακτορείο Anadolu της γειτονικής χώρας αναφέρει πως το σκάφος ετοιμάζεται να ξεκινήσει για τη Μεσόγειο «έπειτα από τις απαραίτητες προετοιμασίες», χωρίς να προσδιορίζεται όμως πότε ακριβώς αναμένεται αυτό να συμβεί.
Αυτό που δεν γνωρίζουμε επίσης είναι εάν το «Oruc Reis» βγαίνοντας από την Αττάλεια και οδεύοντας προς το Καστελόριζο θα επιχειρήσει όντως να ποντίσει καλώδια στον βυθό ώστε να κάνει έρευνες για το εάν είναι κατάλληλο το σημείο για άντληση φυσικού αερίου ή απλώς θα κάνει ένα πέρασμα από την επίμαχη περιοχή που περιλαμβάνει τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και μέρος της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης που έχει ανακηρύξει η Κυπριακή Δημοκρατία. Πάντως ούτως ή άλλως στο νοτιοανατολικό Αιγαίο βρίσκεται ισχυρή ελληνική ναυτική δύναμη ώστε να αποτρέψει οποιαδήποτε προκλητική ενέργεια.
«Τα πλοία επιφανείας και τα υποβρύχιά μας βρίσκονται εκεί που θα πρέπει να είναι» όπως μας λέει χαρακτηριστικά πηγή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας που τις περισσότερες ώρες της ημέρας βρίσκεται στον θάλαμο επιχειρήσεων παρακολουθώντας σε πραγματικό χρόνο τόσο τον ελληνικό όσο και τον τουρκικό στόλο.
sinidisi.gr
Παραιτήθηκε o υφυπουργός Γεράσιμος Θωμάς – Ποιος ο λόγος
Εκτός κυβέρνησης τίθεται από σήμερα ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αρμόδιος για θέματα Ενέργειας και Φυσικών Πόρων Γεράσιμος Θωμάς.
Με απόφαση του Κολεγίου των Επιτρόπων, επιλέχθηκε σήμερα ως Γενικός Διευθυντής Φορολογίας και Τελωνειακής Ένωση.
Πρόκειται για μεγάλη επιτυχία και τιμή για τη χώρα μας, η επιλογή ενός Έλληνα σε μια τόσο σημαντική θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπό τον Επίτροπο Οικονομίας κ. Paolo Gentiloni.
Ο κ. Θωμάς προκειμένου να αναλάβει το νέο του χαρτοφυλάκιο, υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αρμόδιου για τα θέματα Ενέργειας και Φυσικών Πόρων.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχάρη τον κ. Θωμά, τον ευχαρίστησε για τη σημαντική του συμβολή στην πορεία της Κυβέρνησης και του ευχήθηκε καλή επιτυχία στη νέα του θέση.
eleftherostypos.gr
Το ψήφισμα της Λαϊκής Συσπείρωσης Δυτικής Ελλάδας για την Αγία Σοφία
Καταδικάζουμε απερίφραστα την απαράδεκτη απόφαση – πρόκληση της τουρκικής κυβέρνησης για μετατροπή της Αγίας Σοφίας, ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε τζαμί.
Η απόφαση αυτή καθώς και η εν γένει προκλητικότητα της τουρκικής κυβέρνησης με τις αμφισβητήσεις της σε Αιγαίο, Έβρο, κυπριακή ΑΟΖ, την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης τις καθημερινές παραβιάσεις και υπερπτήσεις στο Αιγαίο, τις απροκάλυπτες επεμβάσεις της σε Λιβύη, Συρία και Ιράκ, έχει στηρίγματα στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ, οι οποίοι πέρα από δήθεν καταδικαστικές ρητορείες ρουτίνας είναι έτοιμοι για οποιοδήποτε αντάλλαγμα προκειμένου να αποσπάσουν την Τουρκία από την επιρροή της Ρωσίας και να επιβάλουν τη “συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου, προς όφελος των μονοπωλίων τους.
Η κυβέρνηση Ερντογάν με την απόφαση αυτή οξύνει ακόμη περισσότερο τους θρησκευτικούς και εθνικιστικούς ανταγωνισμούς, βάζοντας σε κίνδυνο τους λαούς των δύο χωρών, αλλά και τους λαούς της γύρω περιοχής, εξυπηρετώντας συμφέροντα των ισχυρών ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ που ανέχονται και ενθαρρύνουν την τουρκική προκλητικότητα, εκθέτοντας ακόμα πιο πολύ την ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που αναγορεύουν αυτές τις συμμαχίες σε παράγοντα σταθερότητας.
Απαιτούμε να παρθεί πίσω η απαράδεκτη απόφαση και η Αγία Σοφία να παραμείνει πολιτιστικό μνημείο της ανθρωπότητας, σύμβολο υπέρβασης και καταδίκης των εθνικισμών και του θρησκευτικού φανατισμού.
Οι λαοί με τη δύναμή τους μπορούν και πρέπει να παλέψουν για την ειρήνη στην περιοχή, να βάλουν φραγμό στα σχέδια των ιμπεριαλιστών.
sinidisi.gr
Δημήτρης Κωνσταντόπουλος: Ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ που χειροκρότησε τον Κυρανάκη
Μόλις ο βουλευτής της ΝΔ Κωνσταντινος Κυρανάκης είχε ολοκληρώσει την ομιλία του κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την παραπομπή Παπαγγελόπουλου. Οι παριστάμενοι βουλευτές του κόμματος στα κυβερνητικά έδρανα, ως είθισται άρχισαν να χειροκροτούν τον κυβερνητικό βουλευτή που αποχωρούσε από το βήμα.
Όμως ένα κλαπ κλαπ από τα αριστερά προκάλεσε εντύπωση. Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Δημήτρης Κωνσταντόπουλος ξεκίνησε να χειροκροτεί με μια χρονοκαθυστέρηση ενός δυο δευτερολέπτων. Όπως φαίνεται και από το βίντεο γυρνά προς τα πίσω και βλέπει τον Θανάση Πλέυρη και την Σοφία Βούλτεψη να χειροκροτούν θερμά τον αποχωρούντα Κυρανάκη.
Σε εκείνο το σημείο ξεκινά και ο ίδιος να χειροκροτεί. Να ήταν κάτι που τον ενθουσίασε στην ομιλία Κυρανάκη; Να έδειξε συναδελφική αλληλεγγύη στον ομιλητή; Να παρασύρθηκε από τον ενθουσιασμό του Θανάση Πλεύρη; Να ξεχάστηκε; Από πίσω πάντως ο έτερος βουλευτής του ΚΙΝΑΛ έμεινε «άγαλμα».
Πριν λίγες μέρες, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ολοκλήρωσε την ομιλία του με την οποία αποστασιοποιήθηκε από την γραμμή του κόμματος για τις διαδηλώσεις, οι παριστάμενοι βουλευτές του ΚΙΝΑΛ «πάγωσαν», με τους Γ. Καμίνη και Α. Λοβέρδο να μένουν με τα χέρια σταυρωμένα. Αντίθετα, ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλός ξεκίνησε να χειροκροτεί, σταματώντας απότομα, μόλις κατάλαβε απορημένος ίσως την παγωμάρα στους μπροστινούς.
Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας εκλέχτηκε το 2015 κάνοντας ρεκόρ σταυροδοσίας με 2187 σταυρούς, ενώ έγινε ιδιαίτερα συμπαθής στο πανελλήνιο μετά το βίντεο που είχαν παίξει οι Ράδιο Αρβύλα πριν λίγα χρόνια, με τις πρώτες απόπειρες εκφώνησης ομιλίας στη βουλή.
Ιδιαίτερα αγαπητός στη Χαριλάου Τρικούπη ακούνε πάντα με προσήλωση και ενδιαφέρον (κρατώντας πολλές φορές σημειώσεις) τις ιδιαίτερες τοποθετήσεις του οι οποίες είναι πάντα μεστές, ξεκάθαρες και κατανοητές και τον θεωρούν ένα από assets του κόμματος στην προσπάθεια να περάσει το μήνυμα στην κοινωνία.
Αναμφίβολα, πρωτοποριακή και προοδευτική πολιτική φωνή με μια δύσκολη στιγμή για τον ίδιο όταν έπρεπε να ψηφίσει το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. «Να προσεύχεστε στο Θεό να με συγχωρέσει» είπε τότε δημόσια δηλώνοντας μετανιωμένος .
Σύμφωνα με το e-maistros.gr ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ μιλώντας τότε στην αίθουσα του Φιλανθρωπικού Συλλόγου του Ιερού Ησυχαστηρίου Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στις Τσουκαλάδες Παραβόλας παρουσία κλήρου και μελών του Συλλόγου είχε πει «Ο Θεός να με συγχωρέσει. Νιώθω μεγάλο το βάρος πάνω μου. Να προσεύχεστε στο Θεό να με συγχωρέσει».
thecaller.gr
Ερώτηση Κωνσταντόπουλου για τη στήριξη των παραγωγών Ελιάς Καλαμών
Αναλυτικά η ερώτηση: Όπως έχω επισημάνει και σε προηγούμενη ερώτησή μου, η επιτραπέζια ελιά Καλαμών είναι μία από τις κυρίαρχες καλλιεργούμενες ποικιλίες στον κάμπο του Μεσολογγίου και ευρύτερα στην Αιτωλοακαρνανία, στηρίζοντας το οικογενειακό εισόδημα χιλιάδων καλλιεργητών της περιοχής.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η ετήσια παραγωγή του νομού είναι 40.000 τόνοι της ποικιλίας «Καλαμάτα» συνεισφέροντας στο 44% της συνολικής παραγωγής της χώρας. Πίνακας ετήσιας Παραγωγής της Ποικιλίας «Καλαμάτα» Νομό Ποσότητα Ποσοστό συμμετοχής στην εγχώρια παραγωγή Αιτωλοακαρνανίας 40.000 τόνοι 44% Λακωνίας 25.000 τόνοι 28% Φθιώτιδας 16.000 τόνοι 18% Άλλοι 7.000 τόνοι 7% Μεσσηνίας 3.000 τόνοι 3% Πηγή: Επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας
Το Υπουργείο διατείνεται ότι ήταν η απόφαση 331/20735/26-02-2018 (ΦΕΚ648/Τευχ.Β’) για ένταξη στον εθνικό κατάλογο ποικιλιών του όρου «Καλαμάτα» ως συνώνυμου του όρου «Καλαμών», που δημιούργησε προβλήματα, κάτι ωστόσο που δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Η αλήθεια είναι, ότι η απόφαση αυτή, αποτέλεσε ουσιαστικά «λύτρωση» για τους εξαγωγείς του προϊόντος που αντιμετώπιζαν πληθώρα προβλημάτων την τελευταία εικοσαετία ύστερα από την έγκριση του ΠΟΠ «Ελιάς Καλαμάτας». Και τούτο διότι, μόλις το 3% της ελληνικής παραγωγής επιτραπέζιων ελιών της ποικιλίας «Καλαμών» προέρχεται από τον Ν. Μεσσηνίας ενώ το 97% των επιτραπέζιων ελιών από άλλους νομούς, όπως αποτυπώνεται στον παραπάνω πίνακα.
Επιπρόσθετα, αξίζει να σημειωθεί ότι οι ποσότητες του εμπορικού τύπου “Kalamata olives” φέρνουν στη χώρα πλέον των 200 εκατ. ευρώ σε βάρος ανταγωνιστών από άλλα κράτη. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες φωνές που θεωρούν το “Kalamata Olives” ως «σολομώντεια λύση» που απαξιώνει τη φιλοσοφία του ΠΟΠ/ΠΓΕ και ανοίγει τον δρόμο για παράνομες ελληνοποιήσεις προς το συμφέρον άλλων χωρών.
Στο πλαίσιο αυτό και με δεδομένο ότι η ελιά με τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά για να ονομασθεί «Καλαμών» παράγεται σε διαφορετικούς νομούς της χώρας, απαιτείται να διαμορφωθεί ένα νομοθετικό πλαίσιο που να διασφαλίζει τους Έλληνες ελαιοπαραγωγούς της ποικιλίας, σταματώντας τις όποιες διαφωνίες και να αποτρέπει τις παράνομες χρήσεις του όρου “Kalamata Olives”. Πράγματι, η διαμόρφωση ενός νομοθετικού πλαισίου που θα λαμβάνει υπόψη όλες τις ιδιαιτερότητες του προϊόντος αυτού (παραγωγή σε διαφορετικούς νομούς), καθώς επίσης και τη διάθεση που επιδεικνύουν ελαιοπαραγωγοί άλλων χωρών (πχ από την Τουρκία, την Αίγυπτο κ.λ.π.) να οικειοποιηθούν τη διακριτική ονομασία της ελληνικής ποικιλίας, είναι πλέον επιτακτική ανάγκη.
Και τούτο διότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σημαντική αύξηση των φαινομένων αθέμιτου ανταγωνισμού, αισχροκέρδειας και «ελληνοποιήσεων» από τρίτες χώρες σε βάρος των Ελλήνων ελαιοπαραγωγών της ποικιλίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι παραγωγοί να πωλούν την παραγωγή τους σε εξευτελιστικές τιμές, όπως αναφέρουν, στα 70 λεπτά το κιλό.Να σημειωθεί ότι σήμερα στην Αιτωλοακαρνανία, περίπου 50.000 τόνοι ελιάς Καλαμών υπολογίζεται ότι παραμένουν αδιάθετοι, κάτι που μεταφράζεται σε απώλεια 50 εκατομμυρίων ευρώ για τους παραγωγούς και την τοπική αγορά.
Απαιτείται λοιπόν η ενεργοποίηση του Υπουργείου για την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος και τη στήριξη των παραγωγών που βρίσκονται πλέον σε απόγνωση.
Κατόπιν τούτων, ερωτάσθε κύριε Υπουργέ:
Ποια είναι τα στοιχεία που έχουν προκύψει από τους ελέγχους που έχει πραγματοποιήσει έως σήμερα το Υπουργείο για την αποτροπή των «ελληνοποιήσεων» που αφορούν στην ποικιλία της Ελιάς «Καλαμών»/ Καλαμάτας;
Ποια είναι η συχνότητα των ελέγχων και πώς κατανέμονται γεωγραφικά;
Σε ποιες ενέργειες σκοπεύει να προβεί το Υπουργείο ώστε να ενισχύσει το σύστημα των ελέγχων κατά των «ελληνοποιήσεων» ως προς την ποικιλία;
Σκοπεύει το Υπουργείο να διαβουλευθεί με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και να καταλήξει σε μια λύση υπέρ της εγχώριας παραγωγής;
Και αν ναι, σε ποιο χρονοδιάγραμμα;
Ο ερωτών Βουλευτής Δημήτρης Κωνσταντόπουλος
sinidisi.gr
Ο Σύλλογος Ποντίων Αιτωλοακαρνανίας για την Αγιά Σοφιά
Μια ακόμη αποφράδα ημέρα για τον Ελληνισμό. Μια ακόμη φορά που είμαστε μόνοι μας. Άλλωστε ο Ποντιακός Ελληνισμός στην δυσκολότερη στιγμή της μακραίωνης ιστορίας του ήταν και πορεύτηκε μόνος.
Ετσι και τώρα το βάρος της προσβλητικής και συνάμα προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας μόνοι μας καλουμαστε να το σηκώσουμε. Οι μεγάλες δυνάμεις σιωπούν…..και η Τουρκία συνεχίζει την γενοκτονα δράση της!!!
Αφορά όμως μόνο τον Ελληνισμό; Όχι βέβαια , διότι ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς αφορά την διεθνή κοινότητα και ζητά την προστασία της. Τούτη την ώρα που οι καμπάνες όλης της χώρας χτυπούν πένθιμα για την Υπεραγία Θεοτόκο και για τον υπέρλαμπρο Ναό της του Θεού Σοφίας το πένθος αυτό αντηχεί και στα βάθη του Πόντου όπου ένας άλλος Ναός της του Θεού Σοφίας Τραπεζούντας έχει γίνει ήδη τζαμί.
Ο Σύλλογος Ποντίων Αιτωλοακαρνανίας “Δημήτρης Ψαθάς” καταδικάζει την προσβλητική και προκλητική ενέργεια της γενοκτονου Τουρκίας και προτείνει δια μέσω της Π.Ο.Ε την συγκέντρωση υπογραφών προκειμένου επιδοθεί ψήφισμα – διαμαρτυρία στην UNESCO θεματοφύλακα των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
sinidisi.gr
Φεύγας για τα Ελληνοτουρκικά: Ψυχραιμία και νηφαλιότητα, αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα
“Η Ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί τις τελευταίες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με ψυχραιμία και νηφαλιότητα αλλά ταυτόχρονα με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα” τόνισε ο Γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας Βασίλης Φεύγας, σε δήλωσή του στο Ρωσικό Ειδησεογραφικό Πρακτορείο Sputnik.
Καταλήγοντας στη δήλωση του ο κ. Φεύγας επεσήμανε ότι: “Σεκάθε περίπτωση, όμως, η Ελλάδα διαθέτει την απαιτούμενηεθνικήενότητα, την αυτοπεποίθηση, την αποφασιστικότητα και τηνισχύ προκειμένου να διασφαλίσει τα κυριαρχικάτης δικαιώματα. Όποτεχρειαστεί και μεκάθε απαιτούμενομέσο!”
Ολόκληρη η δήλωση του Γραμματέα Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας της Νέας Δημοκρατίας:
“Η Ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί τις τελευταίες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με ψυχραιμία και νηφαλιότητα αλλά ταυτόχρονα με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα. Αυτή την ώρα βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη πρωτοβουλίες και δράσεις τόσο σε διπλωματικό, όσο και στρατιωτικό επίπεδο προκειμένου να διαφυλάξουμε τα εθνικά μας συμφέροντα.
Σε διπλωματικό επίπεδο η Ελλάδα συνεχίζει και θα συνεχίσει να προασπίζεται τον σεβασμό στο διεθνές δίκαιο. Επιδεικνύουμε μια υπεύθυνη συμπεριφορά όπως αρμόζει σε ένα σύγχρονο κράτος, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Ως μια χώρα που προσδοκά την καλή γειτνίαση και επιθυμεί την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή. Αυτή η υπεύθυνη συμπεριφορά έως σήμερα έχει αποδειχθεί αποτελεσματική και έχει αποτρέψει την επιθετικότητα της Τουρκικής πλευράς. Την ίδια συμπεριφορά καλούμε να επιδείξει και η γειτονική χώρα. Εάν η Τουρκία επιμείνει στην επιθετικότητα το μόνο που πετυχαίνει είναι να αναδεικνύει τον ρόλο της χώρας μας, ως ένα πυλώνα ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και η ίδια να εκτίθεται διεθνώς και συνεχώς.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η Ελλάδα διαθέτει την απαιτούμενη εθνική ενότητα, την αυτοπεποίθηση, την αποφασιστικότητα και την ισχύ προκειμένου να διασφαλίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Όποτε χρειαστεί και με κάθε απαιτούμενο μέσο!”
sinidisi.gr
