Ο αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Σπήλιος Λιβανός, μίλησε στο webinar που διοργάνωσε σήμερα το Κέντρο Διεθνών Στρατηγικών Αναλύσεων, με θέμα: «Ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή».
Στην ομιλία του, ο κ. Λιβανός επισήμανε μεταξύ άλλων, ότι η Ελλάδα πιστεύει στο διάλογο, αλλά δεν ανέχεται την παραμικρή απειλή στα σύνορα της και είναι έτοιμη για όλα αν απειληθεί σε οποιοδήποτε μέτωπο, θάλασσα, γη και αέρα ή αμφισβητηθεί από τον όποιον-δήποτε έστω και μία σπιθαμή ελληνικής γης. Θέσεις, απολύτως αποδεκτές στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου». Κατηγόρησε, δε, την Τουρκία ότι επιδιώκει να ανατρέψει ένα από τα θεμέλια ειρήνης του προηγούμενου αιώνα, τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία επακολούθησε της Μικρασιατικής Καταστροφής, οριοθέτησε σειρά ζητημάτων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, θεμελίωσε την ειρήνη μεταξύ των δύο λαών, ρύθμισε τα ζητήματα της ανταλλαγής πληθυσμών, και ταυτόχρονα οριστικοποίησε το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου..
«Η Μικρασιατική καταστροφή, ο ξεριζωμός των Ελλήνων από τις πατρογονικές εστίες χιλιάδων ετών, ήταν αποτέλεσμα του εσωτερικού διχασμού. Της έριδας ανάμεσα στους βενιζελικούς και τους υποστηρικτές του Κωνσταντίνου. Η Ελλάς, μολονότι γεωγραφικά μειώθηκε, εν πολλοίς κέρδισε αφού μέσω των όσων πρόσφεραν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, ενισχύθηκε, μεγάλωσε, ωρίμασε. Έγινε αυτό που είναι σήμερα. Είναι χρέος όλων μας, να αποφύγουμε το διχασμό αυτό και απέναντι στις μεγάλες απειλές να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Εάν το εθνικό είναι μέτωπο είναι αρραγές, έχουμε αποδείξει ότι δεν φοβόμαστε τίποτα και ότι είμαστε ικανοί για μεγάλα πράγματα», σημείωσε ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας.
Ολόκληρη η ομιλία του κ. Λιβανού
«Κυρίες και κύριοι,
100 χρόνια μετά την τραγωδία της Μικρασιατικής καταστροφής οι συνθήκες στην νοτιοανατολική πλευρά του Αιγαίου είναι πολύ διαφορετικές από τότε.
Η Ελλάδα ενσωμάτωσε με επιτυχία τους εκδιωχθέντες πρόσφυγες μετά την γενοκτονία του ‘22.
Σεβάστηκε και σέβεται την μουσουλμανική μειονότητα που ανθεί στη Θράκη και προστατεύει τα ανθρώπινα δίκαιώματα και τις θρησκευτικές ελευθερίες σε όλη την επικράτεια.
Βρέθηκε στην σωστή πλευρά της ιστορίας σε όλες τις δύσκολες παγκόσμιες στιγμές.
Από την 10ετία του ‘60 έκανε μία σαφή επιλογή, απολύτως ορθή και εντάχθηκε στον δυτικό άξονα σκέψης, ζωής και πολιτικής.
Πέρασε μέσα από τις περιπέτειες του εμφυλίου και της χούντας και βγήκε πιο σοφή και δυνατή φιλελεύθερη δημοκρατία.
Σήμερα είναι μία ώριμη, σύγχρονη, ευρωπαϊκή δημοκρατία, που από το 1981 πορεύεται ως ισότιμο μέλος της ευρωπαΐκής ένωσης και τα τελευταία τρία χρόνια αναλαμβάνει ηγετικές πρωτοβουλίες στους κόλπους της σημαντικότερης φιλελεύθερης δημοκρατικής συμμαχίας της ιστορίας μας.
Σέβεται απόλυτα το διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συνθήκες και επιζητά ειρηνική συνύπαρξη με την Τουρκία, στηρίζοντας ανοιχτά την ευρωπαΐκή της προοπτική και αποδεχόμενη μία και μόνη διαφορά μαζί της, αυτή της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας.
Η Ελλάδα πιστεύει στο διάλογο, αλλά δεν ανέχεται την παραμικρή απειλή στα σύνορα της και είναι έτοιμη για όλα αν απειληθεί σε οποιοδήποτε μέτωπο, θάλασσα, γη και αέρα ή αμφισβητηθεί από τον όποιον-δήποτε έστω και μία σπιθαμή ελληνικής γης. Θέσεις, απολύτως αποδεκτές στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου.
Έχει καταφέρει να διαμορφώσει ένα πλέγμα διμερών και πολυμερών σχέσεων και να καταστεί εγγυήτρια της ειρήνης και της αναπτυξιακής προοπτικής της ΝΑ Μεσογείου μέσα από την αξιοπιστία της – που ενισχύθηκε σημαντικά από την σαφή επιλογή στήριξης της Ουκρανίας – και την άμεση , δίχως αστερίσκους, καταδίκη της του αναθεωρητισμού και επεκτατισμού της Ρωσσίας.
Η Τουρκία, από τη μεριά της, δεν βρέθηκε στη σωστή μεριά της ιστορίας τις περισσότερες φορές που κλήθηκε να επιλέξει.
Έχει διανύσει κάποια βήματα προόδου, κυρίως στα αναπτυξιακά ζητήματα, όμως παραμένει ένα αυταρχικό σύστημα, που φιμώνει την αντίθετη γνώμη και τον ελεύθερο τύπο, φυλακίζει πολιτικούς και κοινωνικούς αντιπάλους, καταπιέζει μειονότητες & ανθρώπινα ή θρησκευτικά δικαιώματα και αμφισβητεί έμπρακτα τις διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει μη αποδεχόμενη το διεθνές δίκιο.
Ζητά προκλητικά αναθεώρηση των συνόρων και εμπλέκεται σε επεκτατικούς πολέμους, χωρίς ποτέ να έχει κάνει την αυτοκριτική της για διεθνή εγκλήματα και γενοκτονίες που έχει διαπράξει.
Δεν σέβεται τις συμμαχίες της και τα τελευταία χρόνια επιστρέφει ολοταχώς προς την Ανατολή, τον δεσποτισμό, τον αυταρχισμό και τον αναθεωρητισμό.
Απέναντι στην Ελλάδα ασκεί μία επιθετική, επεκτατική ρητορική, χωρίς να σέβεται σχέσεις καλής γειτονίας, συμμαχία στο ΝΑΤΟ, το status-quo στο Αιγαίο.
Επιλέγει να καταστεί επικυρίαρχος μέσα από μία διμερή διαπραγμάτευση αγνοώντας την πραγματικότητα, την ιστορία, το διεθνές δίκιο και τελικά την ίδια τη Δύση και τις επιλογές της.
Ο βασικός στόχος του προέδρου Ερντογάν – όπως τον αντιλαμβάνομαι προσωπικά – είναι να αναμετρηθεί με την ιστορία, επιδιώκοντας να ξεπεράσει τον Κεμάλ Ατατούρκ σε έναν άτυπο ανταγωνισμό για το ποιος είναι ο σημαντικότερος πατερούλης – σουλτάνος της σύγχρονης Τουρκίας. Θέλει να αποδείξει ότι είναι ο ηγέτης μίας περιφερειακής, αυτοκρατορικής δύναμης.
Πως ακριβώς αντιλαμβάνεται αυτή την αυτοκρατορία του; Με την πρόκληση διεκδικητικών εντάσεων προς 4 κατευθύνσεις :
1. Δυτικά, εις βάρος της Ελλάδας στο Αιγαίο και την Θράκη με σαφή προοπτική την επικυριαρχία στα Βαλκάνια.
2. Προς την Μεσόγειο και την Βόρειο Αφρική, επιβάλλοντας την παράνομη νομή και κατοχή της ανεξάρτητης ευρωπαΐκής Κύπρου, διεκδικώντας ρόλο ηγέτου στην προβληματική Λιβύη και επιτιθέμενος στα ζωτικά συμφέροντα της Αιγύπτου.
3. Νοτιοανατολικά, διεκδικεί ηγετική θέση επί των αραβικών πληθυσμών της περιοχής, στραγγαλίζοντας τους Κούρδους και εισχωρώντας σε Ιράκ και Συρία.
4. Ανοίγεται βορειοδυτικά, χτίζοντας μια ειδική σχέση με το Πακιστάν, συνεργασία με το Ιράν και κυριαρχία στον Καύκασο.
Σε αυτή τη λογική, η γείτονα χώρα επιδιώκει να ανατρέψει ένα από τα θεμέλια ειρήνης του προηγούμενου αιώνα, τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία επακολούθησε της Μικρασιατικής Καταστροφής, οριοθέτησε σειρά ζητημάτων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, θεμελίωσε την ειρήνη μεταξύ των δύο λαών, ρύθμισε τα ζητήματα της ανταλλαγής πληθυσμών, και ταυτόχρονα οριστικοποίησε το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου.
Η αποδοχή της Συνθήκης αυτής άλλωστε τα αμέσως επόμενα χρόνια και από τις δύο χώρες, ήταν και ο λόγος που αμέσως μετά την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο λαών, που έφθασε μέχρι και την υπογραφή του συμφώνου φιλίας το 1930.
Ταυτόχρονα, δε, η συνθήκη της Λωζάνης ήταν και η συνθήκη με την οποία οι νικήτριες δυνάμεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου επέβαλαν τους όρους τους στην ηττημένη, λόγω της συμμετοχής της στο πλευρό των δυνάμεων της Γερμανίας, Τουρκίας. Πρόκειται, λοιπόν, για μια συνθήκη-ορόσημο, η οποία ρύθμισε σειρά ζητημάτων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, κυρίως, δε, ρύθμισε οριστικά και αμετάκλητα το εδαφικό καθεστώς των νησιών του Αιγαίου. Σε αυτό συνέβαλε και η Συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία αποκτήσαμε τα Δωδεκάνησα.
Αυτό το status quo της Λοζάνης, έρχεται σήμερα να αμφισβητήσει εμπράκτως η Τουρκία. Οι ανιστόρητες θεωρίες περί γαλάζιας πατρίδας, ο τουρκικός εθνικισμός, οι απροκάλυπτες απειλές ότι θα έρθουν ξαφνικά ένα βράδυ, η αισχρή και ανήθικη εργαλειοποίηση των μεταναστών, όπως έδειξε και η πρόσφατη ιστορία με τους 92 πρόσφυγες που ξεγύμνωσαν στον Έβρο, είναι όλα τμήματα ενός ευρύτερου ψηφιδωτού. Με στόχο την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την ανάκτηση εδαφών τα οποία απώλεσε αιώνες πριν.
Και εάν πριν τον Φεβρουάριο αυτά τα θεωρούσαμε ρητορικές εξάρσεις, προοριζόμενες για εσωτερική πολιτική κατανάλωση, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η δια της βίας αλλαγή συνόρων, απέδειξε ότι πλέον ζούμε σε μια εποχή όπου όλα είναι πιθανά. Σε μια εποχή όπου το διεθνές σύστημα εξουσίας αμφιταλαντεύεται, προκειμένου να ισορροπήσει. Δεν χρειάζεται νομίζω να επισημάνω ότι κατά τη διάρκεια αυτής της ταλάντευσης όλοι θα πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή.
Από τη μια είναι ο δυτικός κόσμος, εκπροσωπούμενος από τη συμμαχία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ και από την άλλη οι αναθεωρητικές δυνάμεις της Ανατολής, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και η Τουρκία. Με την Μόσχα να έχει ήδη εισβάλλει στην Ουκρανία και το Πεκίνο στο πρόσφατο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος να εξαγγέλλει την επιθυμία για ανατροπή του status quo στο ζήτημα της Ταϊβάν, δημιουργούνται εκρηκτικές συνθήκες παγκοσμίως. Στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτό τον αναθεωρητισμό εκφράζει η Άγκυρα.
Βεβαίως, την ίδια στιγμή αγνοεί ότι ο ελληνικός στρατός στα νησιά αποτελεί απάντηση, νόμιμη κατ’ άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, στην παρουσία μιας ολόκληρης στρατιάς στην Μικρά Ασία, η οποία ως κύριο στόχο έχει την απόβαση στα νησιά του Αιγαίου.
Απέναντι στην τουρκική προπαγάνδα, η Ελληνική Κυβέρνηση έχει αντιτάξει μια αρραγή εξωτερική πολιτική, στην οποία κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζει η διαρκής ενημέρωση των φίλων και συμμάχων μας για τα όσα ανιστόρητα και επικίνδυνα ισχυρίζεται η Άγκυρα. Το Υπουργείο Εξωτερικών επιδίδεται σε διπλωματικό μαραθώνιο ώστε να παρουσιάσει τις ελληνικές θέσεις, τους ελληνικούς χάρτες, που αποδεικνύουν τα εξόφθαλμα ψεύδη της Άγκυρας και τον ωμό επεκτατισμό της. Σε όλα τα διεθνή φόρα καταγγέλλουμε με πάθος τις τουρκικές ανακρίβειες, φθάνοντας και ορισμένες φορές σε συγκρούσεις με τους τούρκους αξιωματούχους, όπως συνέβη και κατά την πρόσφατη συνεδρίαση της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ εμού και του Τούρκου Υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ.
Ταυτόχρονα, απαντάμε με σφυρηλάτηση ισχυρών διπλωματικών δεσμών. Η εμβάθυνση της ελληνοαμερικανικής συνεργασίας, της ελληνογαλλική συμφωνία άμυνας, η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με την Αίγυπτο, ο άξονας Αθήνα-Τελ Αβίβ, λειτουργούν ως μια πανίσχυρη γραμμή άμυνας απέναντι στην Τουρκική επιθετικότητα. Παράλληλα, οι ευρωπαίοι σύμμαχοι μας στην ΕΕ αποκρούουν σωρηδόν τις ανιστόρητες θέσεις της Τουρκίας ενώ και στην στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ υπάρχει πλέον μια έντονη δυσαρέσκεια ως προς την Τουρκία, μια χώρα δήθεν σύμμαχο η οποία αρνείται να συμμετάσχει στα οικονομικά μέτρα, δημιουργεί προσκόμματα στην εισδοχή Σουηδίας και Τουρκιας στη Συμμαχία, κλείνει το μάτι στη Μόσχα και αναπτύσσει ολοένα και στενότερη οικονομική συνεργασία με το Κρεμλίνο. Πέρα από τους S-400, που είχαν και ως συνέπεια την αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα παραγωγής των F-35, και οι πρόσφατες ανακοινώσεις για την κατασκευή δεύτερου πυρηνικού εργοστασίου στην Τουρκία αποδεικνύουν ότι η Άγκυρα κοιτά περισσότερο προς την Ανατολή παρά προς τη Δύση.
Η κύρια δύναμη αποτροπής, όμως, απέναντι στην Άγκυρα ήταν, είναι και θα είναι οι ένοπλες δυνάμεις μας. Οι γυναίκες και οι άνδρες μας, οι οποίοι με το απαράμιλλο σθένος και κουράγιο τους, διαφυλάσσουν την εθνική κυριαρχία.
Πλέον, διαθέτουν και εξαιρετικά σύγχρονο στρατιωτικό εξοπλισμό. Με σύνεση, τηρώντας τα δημοσιονομικά περιθώρια, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει δρομολογήσει μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα, ορισμένα εκ των οποίων υλοποιούνται ήδη;. Τα πρώτα Ραφάλ σκίζουν τους αιθέρες του Αιγαίου, δημιουργώντας υπεροπλία, ενώ αναμένονται και οι Belhara, ώστε το Πολεμικό Ναυτικό να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο.
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναδείξω το εξής. Η Μικρασιατική καταστροφή, ο ξεριζωμός των Ελλήνων από τις πατρογονικές εστίες χιλιάδων ετών, ήταν αποτέλεσμα του εσωτερικού διχασμού. Της έριδας ανάμεσα στους βενιζελικούς και τους υποστηρικτές του Κωνσταντίνου. Η Ελλάς, μολονότι γεωγραφικά μειώθηκε, εν πολλοίς κέρδισε αφού μέσω των όσων πρόσφεραν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, ενισχύθηκε, μεγάλωσε, ωρίμασε. Έγινε αυτό που είναι σήμερα. Είναι χρέος όλων μας, να αποφύγουμε το διχασμό αυτό και απέναντι στις μεγάλες απειλές να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Εάν το εθνικό είναι μέτωπο είναι αρραγές, έχουμε αποδείξει ότι δεν φοβόμαστε τίποτα και ότι είμαστε ικανοί για μεγάλα πράγματα.
Σας ευχαριστώ».
Ο Ρίσι Σούνακ είναι ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας. Ο τρίτος πρωθυπουργός της Βρετανίας σε διάστημα λιγότερο των δυο μηνών. Είναι επίσης ο πρώτος ινδικής καταγωγής πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο 42χρονος Ρίσι Σούνακ, πρώην υπουργός Οικονομικών, είναι πλέον ο νέος αρχηγός του κόμματος των Συντηρητικών αντικαθιστώντας την Λιζ Τρας και έτσι, ο πολυεκατομμυριούχος πρώην χρηματιστής θα αντιμετωπίσει μια από τις σοβαρότερες προκλήσεις για να αποκαταστήσει την αμαυρωμένη δημοσιονομική εικόνα της χώρας με μείωση των δαπανών καθώς η χώρα βυθίζεται στην ύφεση εξαιτίας και του συνεχώς αυξανόμενου ενεργειακού κόστους, των στεγαστικών επιτοκίων και των αυξήσεων στις τιμές των τροφίμων.
Λίγα λεπτά πριν τις 2 το μεσημέρι ώρα Βρετανίας η αντίπαλός του Πένι Μόρντοντ με ανάρτησή της στο twitter ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την κούρσα και τον στηρίζει για πρωθυπουργό της χώρας.
Ο Ρίσι Σούνακ θα προεδρεύει ενός κόμματος, το οποίο τους τελευταίους μήνες πέρναγε από τη μία κρίση στην άλλη και είναι βαθιά πολωμένο ιδεολογικά, ενώ θα ηγείται μιας χώρας οι πολίτες της οποίας είναι εξοργισμένοι από τους πολιτικούς της.
Χαρακτηριστικό της αγωνίας στην Βρετανία είναι οι πολίτες που είχαν συγκεντρωθεί από νωρίς στην Ντάουνινγκ Στριτ.
Ο Σούνακ βρέθηκε για πρώτη φορά στο προσκήνιο στα 39 του χρόνια, όταν έγινε υπουργός Οικονομικών υπό τον Μπόρις Τζόνσον κατά την έλευση της πανδημίας της COVID-19 στη χώρα θεσπίζοντας ένα πρόγραμμα άδειας άνευ αποδοχών για να υποστηρίξει εκατομμύρια εργαζόμενους στη διάρκεια των πολλαπλών lockdown.
Η οικογένειά του μετανάστευσε στη Βρετανία τα χρόνια του 1960, μια περίοδο κατά την οποία πολλοί άνθρωποι προερχόμενοι από τις πρώην βρετανικές αποικίες έφθασαν στη χώρα για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμησή της μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αφού αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο Σούνακ φοίτησε στο πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ όπου γνώρισε τη σύζυγό του Ακσάτα Μέρθι, κόρη του Ινδού δισεκατομμυριούχου Ν.Ρ Ναραγιάνα Μέρθι, ιδρυτή του ινδικού κολοσσού της πληροφορικής Infosys Systems, ενώ εργάστηκε και στην Goldman Sachs ως αναλυτής.
Πηγή: newsit.gr
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επαναλαμβάνει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, τονίζοντας ότι στοχεύει στην αυτοδυναμία και στο κυβερνητικό στρατόπεδο αναζητείται ήδη ο κατάλληλος χρόνος για την ημερομηνία της πρώτης κάλπης, με τους επιτελείς στο Μαξίμου να μελετούν τα υπέρ και τα κατά του κάθε σεναρίου.
–Τη δεύτερη Κυριακή του Απριλίου στις 9 του μηνός, δηλαδή μία Κυριακή πριν από το φετινό Πάσχα, προκειμένου να λειτουργήσει ως «κίνητρο» για να μεταβούν οι ετεροδημότες στους τόπους καταγωγής τους, με δεύτερη κάλπη στις 7 Μαΐου.
–Στις 2 Απριλίου με δεύτερη κάλπη στις 30.
Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι ο χειμώνας θα κυλήσει ομαλά. Αλλαγές θα υπάρχουν και στις εκλογικές περιφέρειες αλλά και στους βουλευτές, αφού η νέα απογραφή φέρνει νέα δεδομένα, ενώ διαφορετική θα είναι και η ψήφος των αποδήμων, οι οποίοι θα έχουν τρεις έδρες πλέον στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
του Γιώργου Βαρεμένου*
Το ερώτημα του τίτλου έθεσε ο διευθυντής της “Καθημερινής” κ. Παπαχελάς. Ας πούμε ότι θέλουμε αυτού ή του άλλου είδους την Τουρκία το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσον η επιθυμία μας ή η πολιτική μας θα επηρέαζε τον έναν ή τον άλλο δρόμο της γείτονος. Η Ελλάδα υποστήριξε μία ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, αλλά αυτή ακυρώθηκε από τους Ευρωπαίους εν απουσία μας. Το αν θα παραμείνει στο δυτικό στρατόπεδο, πώς θα μπορούσε να το επηρεάσει η Ελλάδα; Με το να δημιουργεί σχέσεις πολεμικής εχθρότητας με οποιοδήποτε άλλο στρατόπεδο; Η μεταπήδηση της Τουρκίας σε άλλο μπλοκ, που θα περιέπλεκε δραματικά τα προβλήματα, μήπως θα δικαίωνε την θέση της σημερινής κυβέρνησης, που κήρυξε τον πόλεμο στην Ρωσία αλλά και στους πιθανούς συμμάχους της;
Προς το παρόν, η Τουρκία παίζει σε πολλά ταμπλώ και προσπαθεί να κερδίσει πολλά ή όλα, κι αυτό άσχετα με το αν θα δικαιωθεί ο μαξιμαλισμός της. Άλλωστε, αν δει ότι γέρνει η πλάστιγγα της αντιπαράθεσης κατά της Ρωσίας, δεν το’ χει σε τίποτε να αλλάξει ρότα και να παζαρέψει με βάση την στρατηγική της θέση.
Μήπως προσπαθώντας να απαντήσουμε στο τί Τουρκία θέλουμε, πρέπει ταυτόχρονα να τοποθετηθούμε και στο τί Ελλάδα θέλουμε; Φαντάζομαι ότι δεν εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα μία κυβέρνηση που παρασύρεται σε ένα επικοινωνιακό-προεκλογικό πίνγκ-πόνγκ, με ένα αντίπαλο που έχει αποδείξει ότι δεν διστάζει. Το σίγουρο είναι επίσης ότι είναι επικίνδυνο να καταγγέλεις δικαιολογημένα σε όλα τα fora την τουρκική κυβέρνηση και ταυτόχρονα να ασκείς προσωπική εξωτερική πολιτική και να αντικαθιστάς την ενημέρωση από την προπαγάνδα. Ένας λαός υπό προπαγανδιστική διαβουκόληση, που εσύ σήμερα δημοσκοπείς και θεωρείς ότι κερδίζεις πόντους με φόντο ένα πύρινο τοπίο, εύκολα μπορεί να στραφεί σε ιστορικά αναθέματα αν τα πράγματα στραβώσουν σε περίπτωση εθνικής υποχώρησης. Όσοι λοιπόν ανέχονται ή υποθάλπουν παρόμοιες αστόχαστες και επικίνδυνες πολιτικές συμπεριφορές, δεν υποπτεύονται ότι, μέχρι να απαντηθεί το ερώτημα τί Τουρκία θέλουμε, μπορεί να προκύψουν δραματικά ερωτήματα και διλήμματα για την Ελλάδα. Κυβερνήσεις που επικαλούνται για επικοινωνιακούς λόγους την ενότητα του λαού και εν δυνάμει την υπονομεύουν, δεν οδηγούν σε καλά αποτελέσματα.
Το σίγουρο είναι ότι δεν επιθυμούμε μία αυταρχική και παραληρηματικά αναθεωρητική Τουρκία, αλλά μία δημοκρατική, που να μην χρησιμοποιεί τον λαό της ως εθνικιστικό πειραματόζωο. Αν υπάρχουν κρυφοί μιμητές του Ερντογάν στην Ελλάδα, θα έπρεπε να απομονωθούν.
* Ο Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.
agriniopress.gr
Υπήρξε μια εκ των στενότερων συνεργατών του Γιάνη Βαρουφάκη κατά τη θητεία του στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο υπουργείο Οικονομικών.
Άλλος ένας βουλευτής του ΜέΡΑ25 φεύγει από το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη. Η Φωτεινή Μπακαδήμα, κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του κόμματος, κατέθεσε στον πρόεδρο της Βουλής την επιστολή ανεξαρτητοποίησης της.
Μετά και τη νέα αποχώρηση, καθώς έχουν προηγηθεί οι ανεξαρτητοποιήσεις της Αγγελικής Αδαμοπούλου και της Κωνσταντίνας Αδάμου, το ΜέΡα25 αριθμεί πλέον 6 βουλευτές.
Η ανακοίνωση του ΜέΡΑ25
«Δεν θα κάνουμε πίσω. Την ώρα που το ΜέΡΑ 25 δέχεται την ολομέτωπη επίθεση των ολιγαρχών, τους οποίους καταγγέλλει ονομαστικά μέσα κι έξω από τη Βουλή, η Φωτεινή Μπακαδήμα, βουλεύτρια Πειραιά, επέλεξε να απέχει από τις μάχης. Όλες και όλοι κρίνονται» σχολιάζει το ΜέΡΑ 25 για τη Φωτεινή Μπακαδήμα, η οποία υπήρξε μια εκ των στενότερων συνεργατών του Γιάνη Βαρουφάκη κατά τη θητεία του στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο υπουργείο Οικονομικών.
Η Φωτεινή Μπακαδήμα ήταν μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης του κόμματος, ενώ ήταν υποψήφια ευρωβουλευτής στις ευρωεκλογές του 2019.
agriniopress.gr
Με το Σύλλογο Εργαζομένων του νοσοκομείου Μεσολογγίου συναντήθηκε αντιπροσωπεία της Τ.Ε. Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ με επικεφαλής το βουλευτή Νίκο Παπαναστάση. Η ανακοίνωση:
Τα μεγάλα άλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Γενικό Νοσοκομείο Μεσολογγίου «Χατζηκώστα» τέθηκαν επί τάπητος στην πρόσφατη συνάντηση που είχε κλιμάκιο της Τ.Ε. Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ με επικεφαλής τον βουλευτή, Νίκο Παπαναστάση, με αντιπροσωπεία του συλλόγου εργαζομένων στο χώρο, με επικεφαλής των πρόεδρό του Κώστα Καραγκούνη.
Όπως επισημάνθηκε απ’ τα μέλη του ΔΣ του σωματείου αλλά και από εργαζόμενους, η κατάσταση στο νοσηλευτικό ίδρυμα συνεχώς επιδεινώνεται διαχρονικά και τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη κυβέρνησης, υπουργείου Υγείας και 6ης ΥΠΕ.
Χαρακτηριστικά, τονίστηκε, ότι το προσωπικό αυτή τη στιγμή είναι λιγότερο και απ’ τα όρια ασφαλείας, με μεγάλες σημαντικές ελλείψεις, όπως μόνιμου αναισθησιολόγου, με ό,τι κινδύνους αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την υγεία του λαού συνολικά στην περιοχή (και μάλιστα στο μεγαλύτερο νομό της χώρας με μεγάλες αποστάσεις), αλλά και για τους εργαζόμενους στο χώρο.
Καυτηριάστηκε, ότι συνεχίζεται η λογική των “μπαλωμάτων”, με τις μετακινήσεις προσωπικού απ’ το ένα νοσηλευτικό ίδρυμα στο άλλο προκειμένου να βγαίνουν οι εφημερίες. Έτσι γιατροί, μετακινούνται από το Αγρίνιο στο Μεσολόγγι, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της λειτουργίας και του εκεί νοσηλευτικού ιδρύματος, αλλά και το μεγάλωμα των αδιεξόδων για την δημόσια υγεία. Απαιτήθηκαν άμεσα μέτρα ενίσχυσης του νοσοκομείου με το απαραίτητο προσωπικό, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει αλλά και αυτό να εργάζεται σε ανθρώπινες συνθήκες, να σταματήσουν οι οφειλές ρεπό, αδειών κ.α.
Από την πλευρά της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ, αναφορά έγινε στις έως και σήμερα παρεμβάσεις του κόμματος, στη βουλή και όχι μόνο, με δέσμευση για νέα ερώτηση το αμέσως επόμενο διάστημα προς τον Υπουργό Υγείας. Κάλεσε επίσης τους εργαζόμενους και οι ίδιοι να οργανώσουν την πάλη τους, απέναντι στη λογική της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των επίδοξων “σωτήρων” προηγούμενων και νέων που έχουν βρεθεί και σε κυβερνητική θέση (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ κ.α.), έχοντας ευθύνες για την κατάσταση, δίνοντας αποφασιστική πρώτη μαζική-μαχητική απάντηση με τη συμμετοχή τους στην απεργία στις 9 Νοέμβρη, απαιτώντας άμεση επίλυση και των προβλημάτων που βιώνουν στο χώρο εργασίας τους.
Φωτο αρχειου
agriniopress.gr
Με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν από την τελευταία απογραφή θα διεξαχθούν οι προσεχείς εκλογές, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Γιάννης Οικονόμου.
Αυτό σημαίνει ότι σε κάποιες περιφέρειες θα υπάρξουν «ανατροπές». Ειδικότερα, όπως έχει τονίσει ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Θεόδωρος Λιβάνιος «χοντρικά, αυτό που αναμένεται είναι η κατά κανόνα μετακίνηση ορισμένων εδρών από περιφερειακές εκλογικές περιφέρειες (όχι εκτιμώ πάνω από 8-10 τον αριθμό) προς εκλογικές περιφέρειες της τ. Β’ Αθηνών, την Ανατολικής Αττικής, τις δύο εκλογικές περιφέρειες της Θεσσαλονίκης και ενδεχομένως 1-2 άλλων περιφερειών».
Σε κάθε περίπτωση, οι κάλπες, κατά τον Γιάννη Οικονόμου αναμένεται να στηθούν στο τέλος της τετραετίας.
Σε ό,τι αφορά τις όποιες ενισχύσεις λόγω της ακρίβειας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει «κάθε δημοσιονομικό περιθώριο που δημιουργείται, αλλά δεν θα το παραβιάζουμε.
«Ας δούμε, για παράδειγμα, τι έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο, όταν η κυβέρνησή του προχώρησε σε μη κοστολογημένες υποσχέσεις… Άλλωστε, και η χώρα μας στο παρελθόν έχει πληρώσει πολύ ακριβά λαϊκισμούς και πλειοδοσίες», είπε χαρακτηριστικά.
Εξάλλου, ερωτηθείς εάν θα υπάρξει εκ νέου παρέμβαση στην αντλία για το πετρέλαιο κίνησης και εάν θα δοθεί και fuel pass 3, δεν απάντησε, σημειώνοντας πως «εάν και εφόσον υπάρξει μια τέτοια είδους παρέμβαση, θα ενημερωθείτε επίσημα και πολύ συγκεκριμένα».
Πηγή: ethnos.gr