 |
 |
 |
 |
||||||||
Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Κυριακή, 23 Αυγούστου 2020
Η νίκη είναι θέμα επίθεσης!
«Το αήττητο είναι θέμα άμυνας. Η νίκη είναι θέμα επίθεσης», διατρανώνει με περισσή σοφία ο Κινέζος στρατηγός και συγγραφέας Σουν Τσου. Και αυτό φυσικά δεν ισχύει μόνο στις καθαρά στρατιωτικές επιχειρήσεις αλλά και στην πολιτική και στην διπλωματία.
Το πνεύμα του μεγάλου αυτού συγγραφέα του έργου «Η τέχνη του πολέμου» έχει σταδιακά ξεπεράσει τα στεγανά των στρατιωτικών ακαδημιών και έχει γίνει παγκοσμίως η βίβλος όσων διαπραγματεύονται θέματα πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και ψυχολογικής φύσεως.
Ζούμε σε ένα κόσμο που μόνο ειρηνικός δεν είναι. Ο πόλεμος, ως «πατήρ πάντων», κυριαρχεί παντού, με μανδύα κυρίως πολιτικό και οικονομικό, αλλά απαντάται και ως κοινωνικός, πνευματικός και φυσικά ως θερμός.
Η «Επιθετική Ενέργεια» αποτελεί μία από τις αρχές του πολέμου. Επειδή με απλά λόγια ο σκοπός του πολέμου είναι η καταστροφή του εχθρού και συνακόλουθα η νίκη, γι αυτό σε κάθε πόλεμο η επιθετική ενέργεια αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση. Μόνον έτσι είναι δυνατό να αναληφθεί και να διατηρηθεί η πρωτοβουλία των επιχειρήσεων, να καταφερθεί καίριο πλήγμα επί του εχθρού και να καταβληθεί η θέλησή του να συνεχίσει τον πόλεμο.
Ακόμη και κατά την αμυντική στάση είναι απαραίτητη η διατήρηση του επιθετικού πνεύματος, με την εκδήλωση αντεπιθέσεων και την ανάληψη άλλων πρωτοβουλιών για την καταστροφή του εχθρού.
Η «Αρχή της Επιθέσεως» της Προπαγάνδας καθορίζει σαφώς ότι όποιος επιτίθεται, έχει την πρωτοβουλία και το μεγαλύτερο μέρος από την προσοχή της κοινής γνώμης. Η επιθετικότητα δημιουργεί πάντοτε μια αίσθηση ισχύος, η οποία ισχύς έχει ικανότητα έλξης της κοινής γνώμης.
Η αρχή αυτή περιλαμβάνει και ένα πόλεμο νεύρων με επιδίωξη το «σπάσιμο» του αντιπάλου, διά μέσου του εκφοβισμού, με απειλές και επιδείξεις δυνάμεως, και την δημιουργία κλίματος ισχύος.
Η σχεδίαση επομένως και η άσκηση επιθετικής στρατηγικής στην διεθνή πολιτική είναι απολύτως απαραίτητη, αλλά από ότι φαίνεται, οι μόνοι που αρνούνται να το κατανοήσουν αυτό είναι οι Έλληνες πολιτικοί των τελευταίων δεκαετιών, οι οποίοι αρκούνται σε μια αδιανόητη αμυντική στάση. Διακατεχόμενοι από ένα απίστευτο φοβικό σύνδρομο απέναντι στην Τουρκία και ακολουθώντας μια τακτική κέρδους πολιτικού χρόνου εξουσίας, εφαρμόζουν την πολιτική του λεγόμενου «κατευνασμού», η οποία ουδέν έχει αποδώσει μέχρι τώρα, πλην από το να αποθρασύνει απόλυτα τη γείτονα χώρα.
Στη διεθνή πολιτική κυριαρχεί απόλυτα το εθνικό συμφέρον, το οποίο υπερισχύει συνθηκών, συμβάσεων, ηθικής τάξεως και κάθε συναισθηματισμού. Και επειδή, όπως η φύση έτσι και η πολιτική απεχθάνεται τα κενά, όταν κάποια χώρα τηρεί πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά αμυντική και παθητική στάση, τότε μοιραίως ο κάθε αντίπαλός της αναλαμβάνει επιθετική και ενεργητική στάση, με αποτέλεσμα η αμυνόμενη χώρα να αναλώνεται συνεχώς στο πως θα αντιδράσει στην κάθε επιθετική ενέργεια.
Επιβάλλεται επομένως να αλλάξουμε φιλοσοφία, να αλλάξουμε στρατηγική και να ακολουθήσουμε μια διεκδικητική, μια επιθετική εξωτερική πολιτική, ιδιαίτερα με την Τουρκία, αλλιώς μονίμως θα είμαστε σε παθητική στάση και μοιραίως αυτό κάποια στιγμή θα σπάσει το «αήττητο» και θα οδηγήσει σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
Για επιθετική εξωτερική πολιτική χρειάζονται επιθετικά όπλα, πολιτικά-διπλωματικά και στρατιωτικά. Η πολιτική-διπλωματική μας φαρέτρα είναι γεμάτη με βέλη, τα οποία γνωρίζουν στο Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά δεν τα χρησιμοποιούν. Τα στρατιωτικά όπλα είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, οι οποίες είναι οι βασικοί εγγυητές της άσκησης της εξωτερικής μας πολιτικής, έστω και με την αποτρεπτική τους ισχύ.
Ενίσχυση λοιπόν των Ενόπλων μας Δυνάμεων τώρα με ανθρώπινο δυναμικό και οπλικά συστήματα, αλλαγή της κατευναστικής πολιτικής και μετατροπή αυτής σε επιθετική! Έτσι μόνο θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το παρόν και να έχουμε μέλλον μέσα από τις καταιγιστικές διεθνείς εξελίξεις που διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή μας!
photo credits: newsbreak.gr
Προκαλεί η Άγκυρα: Επεκτείνεται έως τις 27 Αυγούστου η παράνομη Navtex
Καμία διάθεση αποκλιμάκωσης από την τουρκική κυβέρνηση
Προκαλεί η Άγκυρα, καθώς ανακοίνωσε ότι επεκτείνεται έως τις 27 Αυγούστου η παράνομη Navtex που έληγε την Κυριακή. Με τη στάση της, η τουρκική κυβέρνηση δείχνει ότι δεν έχει καμία διάθεση αποκλιμάκωσης. Τα ελληνικά πολεμικά πλοία παραμένουν στις θέσεις τους παρακολουθώντας στενά το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Ορούτς Ρέιτς. Την ίδια ώρα, εκτίθεται το Βερολίνο που επέμενε σε προσπάθειες αποκλιμάκωσης.
Πηγή: skai.gr
Με ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ η Τουρκία απορρίπτει την συμφωνία Ελλάδας- Αιγύπτου & «εξαφανίζει» τα ελληνικά νησιά
H Τουρκία με ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ απορρίπτει την ελληνοαιγυπτιακή Συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, όπως αναμένονταν άλλωστε και επαναφέρει το αδιανόητο τουρκολυβικό Μνημόνιο ενώ υπαγορεύει δική της ερμηνεία της διεθνούς νομολογίας σε ότι αφορά την επήρεια των νησιών με σκοπό την «εξαφάνιση» της υφαλοκρηπίδας τους και της δυνατότητάς τους να καθορίζουν θαλάσσιες ζώνες.
Όπως γίνεται κατανοητό την ελληνική πλευρά τη συμφέρουν δύο προοπτικές σε ότι αφορά την Λιβύη: Είτε επικράτηση του Χαλίφα Χάφταρ (κάτι εξαιρετικά απίθανο) είτε χωρισμός της χώρας σε ανατολικό και δυτικό κράτος (κάτι το οποίο δεν είναι διόλου απίθανο, τα αφρικανικά κράτη ΔΕΝ έχουν εθνική συνοχή, αποτελούνται από συνοθύλευμα ετερόκλητων φυλών).
Εν συνεχεία υπογραφή συμφωνίας καθορισμού θαλασσίων ζωνών με το ανατολικό κράτος το οποίο θεωρείται πως θα είναι φιλικό προς την Ελλάδα.
Πάντως, ο ελιγμός Σάρατζ για κατάπαυση του πυρός, αποστρατικοποίηση της Σύρτης (με στόχο η Τρίπολη να οικειοποιηθεί τα έσοδα των πετρελαιοπηγών) και διεξαγωγή αμφιβόλου ποιότητας εκλογών που μπορεί να καταλήξουν ακόμα και σε νομιμοποίηση της τουρκόφιλης κυβέρνησης της Τρίπολης, είναι μια προοπτική εφιαλτική για την Ελλάδα.
Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η ελληνοαιγυπτιακή Συμφωνία επικαλύπτει στο βόρειο τμήμα της (αυτό που αφορά την Ελλάδα) την υποτιθέμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα όπως μονομερώς έχει δηλωθεί στον ΟΗΕ τον περασμένο Μάρτιο στην βάση του τουρκολυβικού Μνημονίου.
Η Τουρκία με την προσπάθειά της αυτή επιχειρεί να εμφανίσει τον εαυτό της ότι είναι πρόθυμη να προβεί σε διάλογο με την Ελλάδα για «τουρκικά κυριαρχικά δικαιώματα».
Δηλαδή ότι κάνει «χάρη» στην Ελλάδα να κάνει διάλογο για «τουρκική περιουσία» δηλαδή την ανύπαρκτη «τουρκική υφαλοκρηπίδα». Στην ουσία συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Η Τουρκία θέλει να μας σύρει σε διάλογο για την δική μας περιουσία, που είναι η ελληνική υφαλοκρηπίδα (η οποία δεν χρειάζεται συμφωνίες για να οριστεί, ορίζεται από μόνη της βάσει της Συνθήκης του 1958) και η ελληνική δυνητική ΑΟΖ.
Αν δεν υπήρχε η Λιβύη η Άγκυρα ήταν ικανή να υπογράψει μνημόνιο καθορισμού των θαλασσίων ζωνών ακόμα και με το Μαρόκο.
Η Τουρκία για να δημιουργήσει κοινά θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη έπρεπε να «εξαφανίσει» τα ενδιάμεσα εμπόδια που ήταν τα ελληνικά νησιά. Έτσι στην Διακοίνωση αναφέρει ότι «τα νησιά δεν έχουν αποτέλεσμα αποκοπής (cut-off effect) στην προβολή των έναντι ηπειρωτικών ακτών».
Δηλαδή τα νησιά όπως η Ρόδος ,η Κάρπαθος η Κάσος και η Κρήτη προκειμένου να μην διακοπεί η προβολή των ακτών της Τουρκίας μέχρις ότου συναντήσουν την προβολή των ακτών της Λιβύης, θεωρούνται κατά την Άγκυρα ως «ανύπαρκτα».
Επίσης στην ρηματική διακοίνωση η Τουρκία επιμένει στην θέση ότι η οριοθέτηση γίνεται μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών δυο χωρών (όπως η Ελλάδα και η Τουρκία) και ότι τα νησιά που βρίσκονται στην «λάθος πλευρά» αυτής της οροθετικής γραμμής, δεν δικαιούνται παρά μόνο χωρικών υδάτων. Επίσης κάνει έμμεση επίκληση της Αρχής της Αναλογικότητας επιμένοντας ότι η οριοθέτηση επηρεάζεται από το μήκος και την κατεύθυνση των ακτών.
Η ρηματική διακοίνωση της Άγκυρας μπορεί να φαντάζει «γραφική» αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ορίζει επί της ουσίας ποια θα είναι τα θέματα που θα απαιτήσουν να «συζητηθούν» στον επερχόμενο «διάλογο» Ελλάδας-Τουρκίας.
Έναν διάλογο τον οποίο επέβαλε επί της ουσίας το Βερολίνο (αλλά και οι ΗΠΑ με την υποστηρικτική «ουδετερότητα» τους.
Στην διακοίνωση η Άγκυρα αναφέρει πως μόνο την Αίγυπτο αναγνωρίζει ως έχουσα «έννομο συμφέρον» για να υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών!
Την διακοίνωση έφερε στο «φως» το liberal.gr
Η τουρκική ρηματική διακοίνωση:
«A/74/990
Ρηματική διακοίνωση της 14ης Αυγούστου 2020 της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη προς τον Γενικό Γραμματέα
Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δημοκρατίας της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη έχει την τιμή να γνωστοποιήσει τα ακόλουθα: Η Τουρκία ενημερώθηκε για συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου και της Δημοκρατίας της Ελλάδας στις 6 Αυγούστου 2020 σχετικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Μετά από ενδελεχή εξέταση της συμφωνίας, η Τουρκία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι παραβιάζει την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως δηλώθηκε στα Ηνωμένα Έθνη στις 18 Μαρτίου 2020 (βλέπε A/74/757), τμήμα της οποίας οριοθετείται μέσω του Μνημονίου μεταξύ της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας και της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο της 27ης Νοεμβρίου 2019, το οποίο επικυρώθηκε και από τις δύο χώρες και τέθηκε στη συνέχεια σε ισχύ από τις 8 Δεκεμβρίου 2019.
Η τουρκική θέση σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών δικαιοδοσίας, μετά το προηγούμενο διαφόρων αποφάσεων διεθνών οργανισμών διαιτησίας, βασίζεται στις αρχές ότι τα νησιά δεν μπορούν να έχουν αποτέλεσμα αποκοπής στην προβολή των ακτών.
Τα νησιά που βρίσκονται στη λάθος πλευρά της μέσης γραμμής μεταξύ δύο ηπειρωτικών ακτών δεν μπορούν να δημιουργήσουν θαλάσσιες περιοχές δικαιοδοσίας πέραν των χωρικών τους υδάτων· και το μήκος και η κατεύθυνση των ακτών θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό των θαλάσσιων περιοχών δικαιοδοσίας.
Η Δημοκρατία της Τουρκίας είναι της άποψης ότι η αποκαλούμενη συμφωνία έρχεται σαφώς σε αντίθεση με αυτές τις αρχές. Η Τουρκική Δημοκρατία, βάσει των αρχών που ορίζονται παραπάνω, δεν αναγνωρίζει την εν λόγω συμφωνία, καθώς παραβιάζει τα δικαιώματα της Τουρκίας στην περιοχή.
Η Τουρκία ασκεί ipso facto και ab initio νόμιμα και κυριαρχικά δικαιώματα στο βορρά του υποτιθέμενου θαλάσσιου συνόρου μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Επιπλέον, τα λεγόμενα θαλάσσια σύνορα που είναι υπό αμφισβήτηση ,είναι το αντικείμενο μελλοντικής συμφωνίας οριοθέτησης μεταξύ της τουρκικής και της αιγυπτιακής ηπειρωτικής ακτής.
Ως εκ τούτου, η Δημοκρατία της Τουρκίας διαμαρτύρεται έντονα για την υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας και την θεωρεί άκυρη. Η Τουρκία θα ήθελε να τονίσει ότι ο χαρακτήρας της λεγόμενης συμφωνίας που συνεπάγεται δικαιώματα δεν είναι δεσμευτικός για την Τουρκία και δεν θα οδηγήσει σε παραίτηση από τα εγγενή δικαιώματά της.
Η Τουρκική Δημοκρατία διατηρεί όλα τα δικαιώματά της για να συνεχίσει να ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα και δικαιοδοσία εντός της υφαλοκρηπίδας της. Η Τουρκία επαναλαμβάνει την επίμονη έκκλησή της για διάλογο για την ειρηνική διευθέτηση των υφιστάμενων ζητημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Τουρκικής Δημοκρατίας θα ήταν ευγνώμων αν η παρούσα ρηματική διακοίνωση μπορούσε να διανεμηθεί ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης, στο σημείο 74 της ημερήσιας διάταξης, και να δημοσιευθεί στον δικτυακό τόπο του Division for Ocean καθώς και στην επόμενη έκδοση του Law of the Sea Bulletin».
pronews.gr
