Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Δευτέρα, 08 Απριλίου 2024

φωτό άρθρου: απο το αναφερόμενο βιβλίο

Άρθρο του Παντελή Μέλιου εν όψει της παρουσίασης του βιβλίου οι «Δοσίλογοι» του Μενέλαου Χαραλαμπίδη στο Αγρίνιο (Κυρ 14/4/2024 19:30)

Στις κρίσιμες περιόδους για την συλλογική εθνική και κοινωνική μοίρα είθισται να ξαναγράφεται η ιστορία. Ο ακαδημαικός κόσμος ,τα πολιτικά κόμματα , επιδίδονται σε αυτή τη δραστηριότητα με ειδικό ζήλο. Συζητούν για το παρελθόν για να διαγράψουν το μέλλον που φαντάζει θολό και αμφιλεγόμενο . Επιχειρούν να τεκμηριώσουν στο παρελθόν στρατηγικές του σήμερα , να θέσουν όρια και κριτήρια στον δημόσιο διάλογο.

Σε αυτή τη διαδικασία εντάσσεται το έργο του Μενέλαου Χαραλαμπίδη « Οι Δοσίλογοι» που θα παρουσιαστεί στο Αγρίνιο στις 14 του μήνα από τη Λέσχη του Βιβλίου και την παράταξη Ανυπότακτο Αγρίνιο που με τις προτάσεις και τις επιλογές του διεκδικεί πλέον επάξια το ρόλο του πολιτικού τρόλ .

Ο ισχυρισμός του παρόντος είναι ότι το πόνημα Χαραλαμπίδη εντάσσεται στον κύκλο της από τα δεξιά αναθεωρητικής ιστοριογραφίας . Συσκοτίζει την κοινωνική φύση εκείνων των γεγονότων κα συνιστά «αριστερή» απολογητική της καταστολής της ΕΑΜικής Επανάστασης 40-49.

Ας δώσουμε τον λόγο στον ίδιο τον συγγραφέα να παρουσιάσει τους βασικούς άξονες της μελέτης του που αγκαλιάστηκε στις δημόσιες παρουσιάσεις της από ένα πολιτικό φάσμα που ξεκινούσε από τον ΣΥΡΙΖΑ -ΚΙΝΑΛ και κατέληγε σε συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Και τα τρία αποσπάσματα προέρχονται από τη συνέντευξη του συγγραφέα στην εφημ. Εποχή στις 14 Ιανουαρίου 2024.

«  Πλέον μπορούμε τεκμηριωμένα να πούμε ότι το επίσημο αφήγημα που κάνει λόγο για μαζική αντίσταση του ελληνικού λαού και για συνεργασία μιας μικρής μειοψηφίας με τους κατακτητές, δεν ισχύει. Στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη κατεχόμενη Ευρώπη, αυτοί που συνεργάστηκαν ήταν περισσότεροι από αυτούς που αντιστάθηκαν.»

Είναι πραγματική πρόκληση να απαντήσει κανείς σε αυτή την υβριστική και ανιστόρητη δήλωση. Η ΕΑΜ ική εποποιία ξεχωρίζει σε όλη την Ευρώπη γιατί η αντίσταση στον κατακτητή παίρνει διαστάσεις κοινωνικής επανάστασης. Πλήρους και κάθετου ταξικού χωρισμού στο Έθνος. Δεν πετυχαίνει μόνον παλλαικότητα –μαζικότητα , αλλά κατακτά και ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτενέργειας των μαζών και τη δυναμική μιας νέας εξουσίας

Δηλωτικά αυτής της δυναμικής υπήρξαν αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα όπως

1^ον Οι εκλογές που διεξήχθησαν την άνοιξη του 44 για την ανάδειξη  εθνοσυμβούλων για την ΠΕΕΑ  ( Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης) .Σε συνθήκες Κατοχής μετείχαν από 1.500.000 εως 1.800.000 έλληνες πολίτες. Η πρώτη πανεθνική εκλογική διαδικασία στην οποία μετείχαν οι γυναίκες.

2. Οι θεσμοί αυτοκυβέρνησης που αναπτύσσονται σε μεγάλο μέρος της χώρας που αναλαμβάνουν από τον επισιτισμό των αστικών κέντρων μέχρι έργα εξηλεκτρισμού και η άνθιση ενός νέου αυθεντικού λαικού πολιτισμού σε κάθε μορφή Τέχνης που οδήγησε σε διεθνείς διακρίσεις στην ποίηση , στη μουσική και στη  διεθνή ακτινοβολία της νεοελληνικής ταυτότητας.

3. Η ακύρωση της επιστράτευσης εργατών σκλάβων για την Γερμανική Βιομηχανία τον Μάρτιο του 1943 με γενική απεργία και αιματηρές μαχητικές διαδηλώσεις .

Ο Νίκος Πλουμπίδης στις σημειώσεις της απομόνωσης το 1954 γράφει:

Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ήταν πράγματι ΚΑΘΟΛΙΚΗ. Ολα νεκρώθηκαν. Εργάτες, υπάλληλοι, βιοτέχνες, έμποροι, όλοι απεργούν, όλα κλειστά και τότε άρχισε να ξεχύνεται στο κέντρο της Αθήνας ο λαϊκός χείμαρρος των συνοικιών. Για πρώτη φορά τόσο πυκνές λαϊκές μάζες κατέβηκαν στο πεζοδρόμιο για να διεκδικήσουν και να επιβάλουν τα αιτήματά τους. Για πρώτη φορά παρουσιάστηκε μια τόσο μεγάλη σε όγκο και μαχητικότητα ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ. Αυτό ήταν πρωτοφανές όχι μόνο για την Αθήνα αλλά και για τις μεγάλες ξένες πρωτεύουσες κι αυτό όχι σε καιρούς ειρηνικούς αλλά κάτω απ' τον πιο βάρβαρο καταχτητή. Το παλλαϊκό ξεσήκωμα ήταν τέτοιο που οι κατακτητές αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν την απόφασή τους και να δηλώσουν ότι "ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ζήτημα πολιτικής επιστράτευσης για την Ελλάδα". Η 5η του Μάρτη του 1943 δεν έσωσε μόνο τα ελληνόπουλα από τα γερμανικά κάτεργα, αλλά συνετέλεσε και στην πορεία και την εξέλιξη του πολέμου και έδειξε το δρόμο που πρέπει να ακολουθούν οι λαοί για να επιβάλουν τις θελήσεις τους (...)».

4. Ο όγκος και η μαχητική ικανότητα των ΕΑΜικών οργανώσεων που περιλαμβάνουν 1.500.000 μέλη στο ΕΑΜ 130.000 ένοπλους στον ΕΛΑΣ περί το μισό εκατομμύριο νέους στην ΕΠΟΝ και περι τα 4 εκατομμύρια πολιτών που ενεπλάκησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στην Εθνική Αλληλεγγύη. Είναι ατελείωτος ο κατάλογος πρωτοφανών ανταρτικών επιχειρήσεων όπως η απελευθέρωση της Καρδίτσας , η κατάληψη της Αμφιλοχίας , η διεθνώς παραδεκτή συμβολή του ελληνικού αντάρτικου στη Γερμανική ήττα στη Ρωσία μέσω της συγκράτησης σημαντικών δυνάμεων .

Ο πλειοψηφικός χαρακτήρας της αντίστασης είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός. Πετυχαίνει να διεμβολίσει ακόμα και αυτό τον αστικό κόσμο κερδίζοντας επιρροή σε στρατιωτικούς ,κληρικούς ,χωροφύλακες. Εκείνο που ενίοτε συσκοτίζεται είναι ο κοινωνικός της χαρακτήρας .Η ανάληψη από τα λαικα στρώματα ρόλου ηγέτιδας δύναμης του έθνους που αντιμετώπιζε την υπαρξιακή πρόκληση του τριπλού διαμελισμού της χώρας.

Διάφορες παράμετρες τροφοδότησαν αυτή την ιστορική διαδικασία.

1. Τα εκρηκτικά καύσιμα του Μεσοπολέμου. Ο κρατικός προστατευτισμός λειτούργησε σαν κουκούλι για την αναπτυσσόμενη ελληνική βιομηχανία και οικονομία από τις συνέπειες του κραχ του 29.Αναπτύχθηκε μια νέα εργατική τάξη με έντονη ριζοσπαστικοποίηση που συναντιόταν με τους αγροτικούς αγώνες για τον αναδασμό της γης που είχαν καταγράψει μεγάλες επιτυχίες.

       Η ΕΑΜική αντίσταση πάτησε γερά σε προυπάρχουσες δομές.

2.  Η φυγή της Μοναρχίας , μεγάλου μέρους του πολιτικού προσωπικού και της αστικής τάξης προς την Αίγυπτο και το λούφαγμα ή  η ανοιχτή συνεργασία όσων έμειναν. Το πολιτικό κενό στο οποίο εφόρμησαν οι λαικές οργανώσεις.

3.  Οι συνέπειες της μαζικής πείνας που διεύρυναν το ταξικό χάσμα στην πόλη και στην ύπαιθρο.

4. Η λαική συνείδηση του νικητή στα Αλβανικά βουνά όπου διεξήχθη ένας ανορθόδοξος πόλεμος με το κέντρο βάρους στη λαική συμμετοχή και στην πείρα των μαχητών αγροτικής και κτηνοτροφικής καταγωγής. Η τεχνογνωσία μαζί με την αυτοπεποίθηση.

 Η αντίδραση όπως συμβαίνει σε κάθε γνήσια κοινωνική επανάσταση είναι η μειοψηφία , στενά συνδεδεμένη με τους βιομήχανους , τους κατόχους μεγάλων ποιμνίων και γαιών σε συνθήκες μαζικής πείνας , με τον ποινικό κόσμο και τον ξένο παράγοντα. Αυτό προκύπτει συν τοις άλλοις και από την αδυναμία να αποκατασταθεί η αστική εξουσία στη χώρα χωρίς τη συμβολή του αγγλικού στρατού και την παρέμβαση των Αμερικανών στη δεύτερη φάση του εμφυλίου πολέμου.

 «Μιλώντας τέλος για το κομμάτι της πολιτικής συνεργασίας, μπορούμε να πούμε ότι βασικός στόχος όσων συγκρότησαν τις τρεις κατοχικές κυβερνήσεις Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλου και Ράλλη και ιδιαίτερα την τελευταία, ήταν να αποτρέψουν την άνοδο του ΕΑΜ στην εξουσία.» 

Εδώ έχουμε ένα ιστορικό παράδοξο από τον συγγραφέα. Το ΕΑΜ ιδρύεται τον Σεπτέμβρη του 1941. Πότε πρόλαβε να τρομοκρατήσει το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό που συγκροτεί δοσιλογικές κυβερνήσεις , την πρώτη τον Απρίλιο της ίδια χρονιάς υπο τον Τσολάκογλου και την δεύτερη τον Δεκέμβρη του 42 ; πότε εισέβαλε ο ερυθρός κίνδυνος στις καρδιές αυτών των «πατριωτών» ;

Έχουμε και ένα σοβαρό ξέπλυμα και της τρίτης δοσιλογικής κυβέρνησης υπο τον Ράλλη που συγκρότησε και επισήμως τα Τάγματα Ασφαλείας μιας και το ΚΚΕ και το διεθνές κομμουνιστικό κέντρο δεν έβαζαν θέμα εξουσίας , αλλά  ομαλής αστικοδημοκρατικής εξέλιξης και κατάργησης της μοναρχίας. Το μοντέλο δηλαδή που διαδέχτηκε την Κατοχή στην Ιταλία και στη Γαλλία με τις κυβερνήσεις εθνικής ενότητας και ταξικής συνεργασίας. Με τα εκλογικά ποσοστά των Κ.Κ να προσεγγίζουν το 50% του εκλογικού σώματος. Ο φόβος των κομμουνιστών δεν μπορεί να ήταν ελληνική πάθηση. Εκείνο που διαφοροποιεί την ελληνική περίπτωση είναι ότι αφορά σε μια χώρα του Νότου με έντονα χαρακτηριστικά υποτέλειας στον ξένο παράγοντα και με τον λαικό παράγοντα να αναλαμβάνει τη διεύθυνση του εθνικού αγώνα.

Είναι αδύνατον να ερμηνευτεί ο υπαρκτός δοσιλογισμός μεγάλου μέρους της αστικής τάξης και του κρατικού μηχανισμού έξω από το πλαίσιο της εξάρτησης , της αδυναμίας της ελληνικής αστικής τάξης να αναπαράξει την κυριαρχία της χωρίς την ενεργητική συμπαράσταση και συμμετοχή του ξένου παράγοντα. Ερμηνευτικό εργαλείο που αποφεύγεται όπως αποφεύγει ο διάολος το λιβάνι. Οι δοσίλογοι που πρώτα γερμανοντύνονται και μετά εντάσσονται υπο την προστασία του Αγγλικού στρατού, είναι η πιο εύγλωττη εικόνα της θέσης της χώρας στον παγκόσμιο καταμερισμό. Η ενοποίηση του ευρωπαικού οικονομικού χώρου υπό τη γερμανική ηγεμονία υπήρξε και παραμένει ένα σχέδιο με οπαδούς στην οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας. Τα δοσιλογικά τζάκια όπως του υπουργού του ΠΑΣΟΚ , στον πρόγονο του οποίου οι Γερμανοί επι κατοχής είχαν αναθέσει την πρώτη εξόρυξη λιγνίτη στην Πτολεμαιδα , τα ζήσαμε στα καλύτερα τους στην επιβολή των Μνημονίων στην Ελλάδα.

«Πάντως, αυτό που ανακάλυψα εγώ κατά την έρευνά μου, πέρα από αυτό που ξέραμε ότι κάποιοι έκαναν περιουσίες στην κατοχή, είναι ότι το σημαντικότερο όφελος που είχαν οι ιδιοκτήτες των μεγάλων επιχειρήσεων, από την αναγκαστική ή εθελοντική συνεργασία με τους κατακτητές, ήταν η διατήρηση των επιχειρήσεων αυτών σε λειτουργία …»

Η Γερμανία ήταν ήδη πριν από την έναρξη του πολέμου ο βασικός εμπορικός εταίρος της επιχειρηματικής τάξης , με ανθρώπους κλειδιά σε κάθε κρίσιμο τομέα της βιομηχανίας και της οικονομίας. Τα συλλογικά  όργανα αυτής της τάξης δεν πήραν ποτέ θέση στα πρότυπα της Βελγικής επιτροπής Galopin για διαπραγμάτευση με τις δυνάμεις κατοχής ώστε να συνεχιστεί η παραγωγή χωρίς να  εμπλακούν σε στρατιωτικού τύπου δραστηριότητες .

Ο δοσιλογισμός αφέθηκε στον πατριωτισμό των  βιομηχάνων και εμπόρων.

Η δραστηριότητα τους επι Κατοχής δεν μετριέται μόνον σε πολύ υπαρκτά κέρδη , αλλά και σε αίμα. Είχε απολύτως χειροπιαστό αποτύπωμα υπέρ του Γερμανικού στρατού στα μέτωπα των μαχών. Η επίταξη σε αντίθεση προς την κρατική περιουσία αποζημιώνονταν από τις δυνάμεις κατοχής και πολύ συχνά εξελίσσονταν σε ενθουσιώδη συνεργασία.

Ας δούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις σε κλάδους αιχμής για την πολεμική αναμέτρηση.

Μποδοσάκης

  «…τεράστια κέρδη διά τας εταιρείας και διά τον Μποδοσάκην τα οποία ούτος κατά την επιστροφήν του παρέλαβε ανενόχλητος». Walter Deter  κατοχικός πληρεξούσιος –διευθυντής του συγκροτήματος Μποδοσάκη  Εταιρεία Ελληνικού Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου (ΕΕΠΚ).

Η ΕΕΠΚ ήταν η μεγαλύτερη πολεμική βιομηχανία στη χώρα. Μονοπωλιακός προμηθευτής του ελληνικού στρατού , με παραγγελίες από τον Βρετανικό στρατό αλλά και προσωπικός συνομιλητής του Γκέμπελς για θέματα συνεργασίας με τη Γερμανική Πολεμική Βιομηχανία και την προπολεμική της δραστηριότητα στις εγκαταστάσεις της ΕΕΠΚ που έφτασε τα επίπεδα παραγωγής αεροσκαφών για την Ισπανία.

Ο Μποδοσάκης φεύγει κυριολεκτικά τελευταία στιγμή πριν την άφιξη των Γερμανών εξασφαλίζοντας ότι δεν θα ανατιναχτούν οι εγκαταστάσεις του συγκροτήματος του ότι θα παραδοθούν άθικτες στον γερμανικό στρατό. Ο Μποδοσάκης υποθήκευσε τις επιχειρήσεις του πριν φύγει παίρνοντας μαζί του 1.000.000 αμερικάνικα δολάρια και 350.000 χρυσές λίρες Αγγλίας

Τη διεύθυνση τους αναλαμβάνει ο Deter εκ μέρους των αρχών κατοχής , παλιός γνώριμος και συνεργάτης του Μποδοσάκη ο οποίος και αποπληρώνει τις οφειλές του , προσωπικές και εταιρικές  στην ΕΤΕ,  με τα κέρδη της κατοχικής λειτουργίας του συγκροτήματος. Συνελήφθη ενάμιση χρόνο μετά την απελευθέρωση στη βίλα του Μποδοσάκη στο Ψυχικό Αθηνών για εγκλήματα πολέμου. Θα αποφυλακιστεί λίγο αργότερα με Βασιλική χάρη.

Όπλα , πυρομαχικά , συντηρήσεις κινητήρων πολεμικών αεροσκαφών εξυπηρετούνται καθ όλη τη διάρκεια της Κατοχής από το συγκρότημα Μποδοσάκη. Σύμφωνα με πληροφορίες που έφταναν στους Συμμάχους η παραγωγή εκρηκτικών από το Πυριτιδοποιείο μπορεί να έφτανε τους 20 τόνους ημερησίως. Αξίζει να σημειωθεί πως η πυρίτιδα πυροβόλων που παρήγαγαν οι  εγκαταστάσεις του πυριτιδοποιείου πριν τον πόλεμο στα αλβανικά βουνά ήταν περίπου 20 τόνοι το μήνα.

Θυγατρική του παρήγαγε αντιασφυξιογόνες μάσκες και άλλες κάλυψαν ανάγκες ιματισμού και επισιτισμού του Γερμανικού στρατού. Ιδίως οι επισκευές αεροσκαφών ήταν κρίσιμες για τη Γερμανική Αεροπορία μιας και αντιμετώπισαν τις απόπειρες των Συμμάχων για βομβαρδισμό των πετρελαικών εγκαταστάσεων στη Ρουμανία και  επικούρησαν τις γερμανικές επιχειρήσεις στην Αφρική.

Βερνίκος – Μάτσας- Λουκάς Μάτσας και Υιός

Ξεχωριστή περίπτωση θαλασσινών δοσίλογων . Δραστηριοποιήθηκαν στις θαλάσσιες μεταφορές υπέρ των Γερμανών , ενεπλάκησαν ακόμα και σε στρατιωτικού τύπου επιχειρήσεις όπως η καταβύθιση πλοίων ώστε να μπλοκαριστούν συμμαχικοί λιμένες και ανέπτυξαν την πρακτική της ανέλκυσης ναυαγίων που επλήγησαν από τους Συμμάχους με στόχο είτε την επισκευή τους είτε την εμπορεία των μετάλλων.

Υπήρξε τόσο προσοδοφόρα εργασία αυτή που συγκρότησε ολόκληρο ρεύμα ιδρύσεως νέων εταιρειών. Δεν «εξασφάλισαν απλά τη συνέχιση της λειτουργίας τους» , αλλα ανέπτυξαν ολόκληρο κλάδο υπηρεσιών προς τους κατακτητές. Σαρσέντης  Π. Ι. Καρώνης και Σια , η προσωπική ετερόρρυθμό εταιρεία που ιδρύθηκε από τους Γεωρ. Κινδύνη, Κ. Θεοδωρίδη, Αλ. Μακρή και Σια «Τεχνικά Γραφεία ΤΕΚΜ», η Ομόρρυθμος Εταιρεία Κων. Κομπή, ΜΚωνσταντινίδη και Σια,1206 ή την «Εταιρία Θαλασσίων Επιχειρήσεων Α. Τζιρμπίνος και Σια» και την «Εταιρία Επιχειρήσεων και Μεταφορών Σάκκο – Καράσσο – Βεϊνόγλου»  ιδρύθηκαν ταυτόχρονα τον Νοέμβρη του 1941.

Σύμφωνα με το Ιταλικό Υφυπουργείο για τις βιομηχανίες του πολέμου τα μέταλλα που μεταφέρθηκαν σε Ιταλικές επιχειρήσεις από ναυάγια στην Ελλάδα μόνον τον τελευταίο χρόνο πριν τη συνθηκολόγηση ήταν περίπου 15.000 τόνοι.

Πολλά από τα σκάφη που ανελκύστηκαν, εκτελούσαν   χρέη περιπολικού του Γερμανικού ναυτικού στο Αιγαίο, αποτελώντας τη ραχοκοκαλιά των ανθυποβρυχιακών επιχειρήσεων  του γερμανικού ναυτικού . Ανάμεσα τους ήταν μάλιστα και το UJ 2101 που βύθισε το Ελληνικό υποβρύχιο «Κατσώνης».  Εκτός από σκάφη συνοδείας και ανθυποβρυχιακά, από το Αιγαίο ανελκύστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν με σοβαρές ζημιές και επισκευάστηκαν για χρήση από το γερμανικό ναυτικό αρκετά εμπορικά πλοία, ακόμα και πέντε βρετανικά αποβατικά.

Μιλούμε λοιπόν για επιχειρηματικές δραστηριότητες που γεννιόνται και  αναπτύσσονται σε άμεση σύνδεση με τον γερμανική πολεμική προσπάθεια και όχι για την επιβιωτική λειτουργία που υπονοεί ο Μ. Χαραλαμπίδης.

Σε αυτούς δεν περιλαμβάνονται περί τις 80 εταιρείες ναυπηγικού χαρακτήρα που δραστηριοποιούνται σε όλο τον Πειραιά και τη Σαλαμίνα και εκτελούν σχεδόν αποκλειστικά συμβόλαια για τις δυνάμεις κατοχής και το Γερμανικό Ναυτικό με μεγαλύτερο σε όγκο το ναυπηγείο Βασιλειάδη του συγκροτήματος Μποδοσάκη.

Έφτασαν να μισθώνουν επισήμως 14.000 εργάτες και να δηλώνουν προσλήψεις εν μέσω κατοχής.

Η μεγάλη τους πλειοψηφία επεδίωξε την επίταξη ώστε να αναλάβουν προγράμματα και χρηματοδότηση από τους Γερμανούς. Αποτελούν παράλληλα και τους βασικούς τροφοδότες της μαύρης αγοράς και δημιουργούς «λεσχών» για τους γερμανούς και τους νεόπλουτους ομοιδεάτες τους. Δηλώνουν επίσημα κέρδη καθ όλη την κατοχική περίοδο.

Τους βρίσκουμε όλους στις δίκες των δοσιλόγων και στα πρόστιμα που επιβλήθηκαν για παράνομο πλουτισμό  , υποθέσεις που στη μεγάλη τους πλειοψηφία κατέπεσαν υπό  το βάρος του επικείμενου αντικομμουνιστικού αγώνα.

Όσο κλιμακώνονταν η εμφύλια σύγκρουση τόσο οι μάρτυρες κρίνονταν αναξιόπιστοι ως «κομμουνιστές» , τόσο το πέπλο της συγκάλυψης απλώνονταν επάνω τους.

Μπορούμε να βρούμε ανάλογα παραδείγματα σε κάθε τομέα της οικονομίας κρίσιμο για την πολεμική αναμέτρηση. Από τα ορυχεία , τα λιπάσματα , τη χημική Βιομηχανία.  Το αντικείμενο μας δεν είναι αυτό . Είναι να τεκμηριώσουμε τον εξής ισχυρισμό.

Η ελληνική αστική τάξη δεν επέδειξε επιβιωτισμό . Ούτε έπασχε από το σύνδρομο του Ποταμού Κβάι ( η γνωστή ταινία με τον Άλεκ Γκίνες όπου βρετανοί αιχμάλωτοι εκτελούν με το πιστόλι στον κρόταφο ένα άρτιο τεχνικά έργο ).

Η Γερμανική προπολεμική οικονομική διείσδυση συναντήθηκε με τον γενικά κερδοσκοπικό , αλλα και ειδικά ξενόδουλο και παρασιτικό χαρακτήρα της ελληνικής αστικής τάξης. Το «κρατικοδίαιτο» που της προσάπτει στη συνέντευξη του ο κ. Χαραλαμπίδης δεν είναι απλώς παρωνυχίδα, μiας και στην περίπτωση μας μιλάμε για κατοχή από άλλο κράτος που τριχοτόμησε το  δικό της  και για δραστηριότητες με αιματηρό αποτύπωμα στο πεδίο της μάχης. Είναι μεθοδολογική απάτη και εξωραισμός του ιστορικού στίγματος της προδοσίας της άρχουσας τάξης κατά τη γερμανική κατοχή και του δολοφονικού της παραληρήματος κατά τον Εμφύλιο πόλεμο. Είχαν κάθε λόγο να εκτρέψουν τις πολιτικές εξελίξεις μετά την Απελευθέρωση συνεργαζόμενοι για άλλη μια φορά με ξένους στρατούς που είχαν επίσης κάθε λόγο να τους συντρέξουν διαιωνίζοντας το ρόλο του επικυρίαρχου.

αντι επιλόγου

Ο ιστορικός αναθεωρητισμός είναι ένα μέτωπο που αντιμετωπίζουμε σε οξύτητα . Η έδρα του είναι διπλή. Καταρχάς κατοικοεδρεύει στα διάφορα Ιδρύματα του γερμανικού πολιτικού συστήματος τύπου Ρόζα Λούξεμπουργκ , Κονραντ Αντενάουερ που διατηρούν βάσεις τους στην Ελλάδα. Είναι αυτοί που εκπονούν προγράμματα όπως το «Μνήμες Κατοχής στην Ελλάδα» ή πληρώνουν τη συντήρηση των μνημείων των πεσόντων Γερμανών στην Κρήτη. Είναι η ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση μιας κυρίαρχης δύναμης στους υπεξούσιους της. Προωθεί τη λήθη των εγκλημάτων της , κανονικοποιεί τη σημερινή της παρέμβαση στα πλαίσια της Ε.Ε , ακυρώνει στο ιδεολογικό πεδίο τυχόν νόμιμες απαιτήσεις των θυμάτων της όπως η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου ή αποζημιώσεων για εγκλήματα πολέμου. Το συναντούμε ακόμα και με προοδευτικό μανδύα όπως για παράδειγμα στην τάση υποβάθμισης της 28^ης Οκτωβρίου έναντι της απελευθέρωσης των Αθηνών από τους ..φασίστες. Όχι από έναν ευρωπαικό συνασπισμό κρατών. Στη διάκριση Βέρμαχτ και Ες Ες . Καλοί επαγγελματίες αξιωματικοί οι πρώτοι , ναζιστές οι δεύτεροι. Εκείνο που φτιασιδώνεται είναι η αφύσικη ενοποίηση του ευρωπαικού χώρου υπο τη γερμανική ομπρέλα που παράγει πλεονάσματα για το κέντρο και υποβάθμιση και εκχώρηση της κυριαρχίας για την περιφέρεια. Τότε με τα όπλα , τώρα με τα χρέη.

Αυτό το ρεύμα συναντιέται με τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν λόγους να σχετικοποιούν τις πλέον μαχητικές παραδόσεις του λαού μας. Να πουλούν μια αφήγηση μαζικής συναίνεσης στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και νομιμότητας του καθεστώτος εξάρτησης και υποτέλειας σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Είναι υπόθεση των υγιών ταξικών και εθνικών δυνάμεων να μην επιτρέψουν την υπαγωγή της ιστορικής μνήμης σε κάποιο ΕΣΠΑ.

Η διαλυτική κρίση της Ε.Ε και το φάσμα του 3^ου Παγκόσμιου σε αργή κίνηση καθιστούν αυτό το έργο απολύτως επείγον. Στην ανάγνωση της ιστορίας μας βρίσκεται εγγεγραμμένο το μέλλον μας.

πηγές:

Μέλιος Παντελής, 8 – 4 -024

Αγρίνιο

Η  ΣΥΝΘΕΣΗ  ΤΟΥ  ΝΕΟΥ  ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

ΤΟΥ  ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ  ΣΥΛΛΟΓΟΥ  ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο που συγκροτήθηκε σήμερα Δευτέρα 8-4-2024 σε σώμα, χαιρετίζει τα μέλη του που προσήλθαν στις κάλπες στις 1 & 2 Απριλίου  2024 με υψηλό ποσοστό συμμετοχής και απέδειξαν έμπρακτα ότι αγκαλιάζουν τον Σύλλογο που 113 χρόνια στηρίζει τα μαγαζιά τους.

Η σύνθεση του νέου Δ.Σ. είναι η εξής:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ                                         

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΚΑΛΑΪΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ                              

ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΠΑΤΣΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΤΑΜΙΑΣ: ΠΙΕΡΡΑΤΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ

ΑΝΑΠΛ. ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΛΑΝΑΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΑΝΑΠΛ. ΤΑΜΙΑΣ: ΑΒΑΚΟΥΜΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ                                          

ΜΕΛΟΣ Δ.Σ.: ΚΑΓΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

ΜΕΛΟΣ Δ.Σ.: ΜΟΣΧΟΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ                       

ΜΕΛΟΣ Δ.Σ.: ΣΕΛΕΒΙΣΤΑ ΜΕΛΙΣΣΑ ΑΝΝΑ  

Η διεύθυνση του 15ου λυκείου Αθηνών προχώρησε σε μία αδιανόητη απόφαση να αποβάλει για μια μέρα δύο μαθητές που συμμετέχουν στην χορωδία του σχολείου γιατί θέλησαν να τραγουδήσουν για την σφαγή των Τεμπών στη γιορτή για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου!

Την αποκάλυψη και την σχετική καταγγελία έκανε σε ανάρτηση στο Facebook ο Δημήτρης Σπυριδωνίδης που είναι μέλος της Ένωσης Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και πατέρας μαθητή που αποβλήθηκε.

Και όλα αυτά τη στιγμή που η ελληνική κοινωνία είναι εξοργισμένη με το ατιμώρητο έγκλημα.

Συγκεκριμένα έγραψε:

«ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΑΠΟΒΟΛΗ

Σήμερα (σ.σ. στις 2 Απριλίου) ανακοινώθηκε η μονοήμερη αποβολή δύο παιδιών της 15μελους σχολικής χορωδίας του 15ου ΓΕΛ που αψηφώντας την απαγόρευση της διευθύντριας προσπάθησαν στο τέλος της σχολικής γιορτής να τραγουδήσουν κι ένα τραγούδι για τα Τέμπη και να πουν δυο λόγια για δικαιοσύνη.

Κι έμαθαν από πρώτο χέρι μέσα στο σχολείο τους, πως η δικαιοσύνη δεν είναι απούσα μόνο στα Τέμπη αλλά παντού.

Μετά την ανακοίνωση της αποβολής των δυο παιδιών, τα υπόλοιπα παιδιά της χορωδίας πήγαν στην διευθύντρια ζητώντας να αποβληθούν κι αυτά και όταν τους ειπώθηκε ότι αυτό δεν γίνεται, από από αλληλεγγύη στους συμμαθητές τους αρνήθηκαν να μπουν στις τάξεις τους για μάθημα και πήραν απουσίες.

Η αποβολή των δύο μαθητών είναι μια εκδικητική τιμωρία για το φρόνημα, το θάρρος της γνώμης και τη διεκδίκηση της ελευθερίας του λόγου στο δημόσιο σχολείο.

Και ήρθε ως συνέχεια του αυταρχισμού και του εκφοβισμού που ασκήθηκε πάνω στα παιδιά της χορωδίας του σχολείου, όπως όταν καθηγήτρια έσπευσε να σκίσει από τα χαρτιά τους το τραγούδι του Π. Σιδηρόπουλου Κάποτε θα έρθουν να σου πουν… λέγοντας τους πως άμα τολμήσουν να το πουν θα τα τσακίσει και στο τέλος της γιορτής άρπαξε και κατέβασε από τα χέρια μαθητή το μικρόφωνο όταν πήγε να μιλήσει.

Γύρω από τα παιδιά δημιουργήθηκε σκοπίμως μια δηλητηριώδης ατμόσφαιρα συζητήσεων περί αγενούς συμπεριφοράς τους, ευθυνών τους για τη δημόσια προβολή βίντεο της σχολικής γιορτής σε ιστοσελίδα μαθητικής πολιτικής παράταξης, υποτιθέμενο σπρώξιμο της διευθύντριας, το οποίο η ίδια επινόησε… και άλλα τέτοια ανυπόστατα, για τη δημιουργία ψευδών εντυπώσεων που να δικαιολογούν την αδικαιολόγητη τιμωρία τους.

Μιλώντας συγκεκριμένα για τον 15χρονο γιο μου, ένα ευγενικό παιδί, καλό μαθητή και αθλητή, που αγωνιζόμενος πρόσφατα ανέδειξε το λύκειο του πρώτο στο πανελλήνιο σχολικό πρωτάθλημα ξιφασκίας, μπορώ να πω απλά και ξεκάθαρα ότι δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα μεταφερόμενα από στόμα σε στόμα.

Δεν ανάρτησε τίποτα σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα, δεν έβρισε και δεν άγγιξε κανέναν, ούτε καν φώναζε, απλά μιλούσε, όπως αποδεικνύεται στη βιντεοσκοπημένη καταγραφή της σχολικής γιορτής.

Όταν ανακοινώθηκε στο παιδί μου η αποβολή του τού ειπώθηκε ότι ήταν για αγένεια… γιατί υποτίθεται πως είπε ψεύτες τους καθηγητές του, πράγμα που κι αυτό επίσης είναι ψέμα.

Στην πραγματικότητα αποβλήθηκε γιατί τόλμησε να πει δημόσια στη διευθύντρια του σχολείου πως έλεγε ψέματα, όταν η διευθύντρια απευθυνόμενη από μικροφώνου, σε γονείς και μαθητές στη σχολική γιορτή ισχυρίστηκε πως η απαγόρευση της χορωδίας να τραγουδήσει για τα Τέμπη ήταν απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων.

Και το ίδιο επανέλαβε θαρρετά και στο συμβούλιο των καθηγητών που τον κάλεσαν. Η απόφαση της απαγόρευσης ήταν δική της και ψευδώς επικαλούνταν κάποια ανύπαρκτη απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων. Και όπως αποδεικνύεται πολύ εύκολα, επειδή ο σύλλογος έχει βιβλίο πρακτικών, δεν υπάρχει καταχωρημένη και υπογεγραμμένη από καθηγητές καμία τέτοια απόφαση απαγόρευσης της χορωδίας να τραγουδήσει για τα Τέμπη στη σχολική γιορτή.

Επομένως, το παιδί έλεγε αλήθεια και η διευθύντρια επικαλούνταν ψευδώς απόφαση συλλόγου η οποία δεν υπήρχε. Ωστόσο το να λέει ένας μαθητής ευπρόσωπα και δημόσια την αλήθεια, διαψεύδοντας την διευθύντρια του, βαπτίστηκε αγένεια, διότι προφανώς εθίχθη η φιλαυτία και το κύρος της αυθεντίας της.

Και όπως του ειπώθηκε άλλωστε, όταν αναφέρθηκε μέσα στο συμβούλιο στον αυταρχισμό και τον εκφοβισμό που ασκήθηκε πάνω στα παιδιά για να μην τραγουδήσουν και να μην μιλήσουν στην σχολική γιορτή, ποιος είσαι εσύ που χεις κι άποψη και θα κρίνεις;

Ποιος είναι αυτός λοιπόν που θα αμφισβητήσει τη διευθυντική αυθεντία όταν αυτή ψεύδεται και δεν έμαθε ακόμη να σιωπά μπροστά στον αυταρχισμό και τον εκφοβισμό μέσα στο σχολείο; Να αποβληθεί για να μάθει…

Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πω ντροπή σε αυτούς που εξαιτίας κομματικής σκοπιμότητας κι από θέση απολογουμένων, γιατί σε δική τους ιστοσελίδα αναρτήθηκε σε δημόσια προβολή το βίντεο από τη σχολική γιορτή, παρεμπόδισαν, με τη στάση των παρατάξεων τους, τους συλλογικούς φορείς γονέων και εκπαιδευτικών να παρέμβουν ουσιαστικά και αποφασιστικά στο 15ο ΓΕΛ, να δημοσιοποιήσουν τι συμβαίνει και να υπερασπιστούν τα παιδιά της σχολικής χορωδίας απέναντι στην αυθαιρεσία και τις τιμωρίες, για τη συγκινητική κι αξιέπαινη συλλογική πρωτοβουλία τους να τραγουδήσουν και να μιλήσουν για το έγκλημα στα Τέμπη.

Μιλώντας ειδικότερα για τους συλλογικούς φορείς των γονέων και κηδεμόνων, η υπεράσπιση των παιδιών στα δημόσια σχολεία είναι ο ίδιος ο λόγος της ύπαρξης τους και η συγκαλυμμένη ή όχι υποτίμηση αυτού του βασικού καθήκοντος στο βωμό των όποιων κομματικών και παραταξιακών σκοπιμοτήτων αλλοιώνει το σκοπό τους.

Τα παιδιά της σχολικής χορωδίας του 15ου με τις ευαισθησίες και τα ιδανικά από τα οποία εμφορούνται στην εφηβεία τους εξέφρασαν ότι πιο συλλογικό, προοδευτικό και κοινωνικό στο σχολείο τους κι αντιμετώπισαν ότι πιο αντιδραστικό, μισαλλόδοξο κι εκδικητικό και εμείς τα είπαμε αγενή και τα αφήσαμε να τα κάνουν ότι θέλουν.

Εγώ ως μέλος της Ένωσης συλλόγων γονέων και κηδεμόνων της 6ης κοινότητας της Αθήνας, ντρέπομαι που δεν κάναμε όσα έπρεπε πραγματικά να κάνουμε και μπορούσαμε, αφήσαμε τα παιδιά ουσιαστικά μόνα τους και δεν καταγγείλαμε εξαρχής όλα αυτά που ασκούνται και περνανε πάνω τους, τη φίμωση, τον αυταρχισμό, τον εκφοβισμό και τις τιμωρίες προς παραδειγματισμό και φρονηματισμό τους.

Ενθάρρυνση και στήριξη χρειάζονταν και περίμεναν, όπως τους αξίζει και δεν την είχαν…

Συγγνώμη παιδί μου…

υγ. Ένα τέτοιου είδους δυστοπικό δημόσιο σχολείο θέλουν οι Πιερακάκηδες με τις αξιολογήσεις τους, για την πειθάρχηση και την υποταγή εκπαιδευτικών και μαθητών στις πολιτικές τους, την απομόνωση και τον εξοστρακισμό όσων σκέφτονται ελεύθερα και αντιδρούν.

Η φωτογραφία, με τα ονόματα των νεκρών στο έγκλημα των Τεμπών, γραμμένα στον τοίχο του σχολείου και τα παιδιά με τους στίχους του Κάλβου, τραβήχτηκε στο Γυμνάσιο της Νισύρου και στάλθηκε για αλληλεγγύη μαθητών και καθηγητών στα παιδιά της χορωδίας του 15ου ΓΕΛ Αθήνας».

Η αντίδραση της Μαρία Καρυστιανού

Για το περιστατικό και την αποβολή των μαθητών ενημερώθηκε και η Μαρία Καρυστιανού και έκανε ανάρτηση στο Facebook τονίζοντας στα παιδιά να μην σιωπήσουν ποτέ.

Η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών γράφει:

«Με ένα τραγούδι και ένα μήνυμα
μαθητές Λυκείου Αθηνών , ήθελαν να εκφράσουν την λύπη και την απογοήτευση τους για τους αδικοχαμένους επιβάτες που βρήκαν τραγικό θάνατο , στο έγκλημα των Τεμπών.

Αυτή η πρωτοβουλία όμως εξόργισε τη Λυκειάρχη.
Φώναζε και έσκισε το μήνυμα, απειλώντας τους νεαρούς μαθητές για την ιδέα , για την πρόθεση , για την κίνηση να ομολογήσουν της ψυχής τους την ανάγκη …

Τιμώρησε μάλιστα κάποιους με αποβολή….
Έτσι δυστυχώς λειτουργεί μια διεφθαρμένη κοινωνία …
Όταν λείπουν τα επιχειρήματα , αρχίζουν οι απειλές .
Όταν φοβάται κανείς την αλήθεια, και μόνο τότε , σκίζει τα γραπτά που την φανερώνουν.

Τρέμει την αποκάλυψη της μικροψυχίας του ο απάνθρωπος και τιμωρεί τους θαρραλέους.
Μόνο περήφανοι μπορούμε να είμαστε για εσάς παιδιά!
Μην σιωπήσετε ποτε! Η ελευθερία του λόγου είναι δικαίωμα σας. Η άποψη σας, δύναμη.

Η αλήθεια πάντα στο φως.
Μην επιτρέπετε να πνίγουν την αλήθεια σας.
Θα ήμουν πολύ περήφανη μητέρα σας.
Υποκλίνομαι στην δύναμη της ψυχής σας…»

pronews.gr

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το μεσημέρι της Δευτέρας (8/4), έδωσε μία συνοπτική εικόνα με τους υποψήφιους στις εσωκομματικές εκλογές για τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου.

Οι 201 υποψήφιοι για τις 37 (από τις 42) θέσεις της ευρωλίστας θα παρουσιαστούν και σε τρεις εκδηλώσεις με ομιλητή τον Στέφανο Κασσελάκη, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή

Δείτε ΕΔΩ τους προτεινόμενους υποψήφιους ανά περιφέρεια.

pronews.gr

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, θα παρουσιάσει αύριο, 9 Απριλίου, την εθνική καμπάνια για τη σχολική βία στο πλαίσιο της εκδήλωσης « STOP Bullying. Μην ανέχεσαι το bullying. Μίλα. Μπορείς», στο 3ο Γυμνάσιο Πολίχνης.

Συντονίστρια θα είναι η υφυπουργός Παιδείας, Ζέττα Μακρή. Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο της εθνικής καμπάνιας, μεταξύ άλλων, θα προβάλλονται βίντεο, η υλοποίηση των οποίων έγινε σε συνεργασία με το Ιδρυμα Ωνάση.

Ακολούθως, ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης πρόκειται να παρουσιάσει και να θέσει σε λειτουργία την ηλεκτρονική πλατφόρμα, στην οποία θα γίνονται οι επώνυμες καταγγελίες περιστατικών σχολικής βίας από μαθητές, γονείς και κηδεμόνες.

Προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης της βίας ανηλίκων, αναμένεται να εκδοθεί και η υπουργική απόφαση, στην οποία θα ορίζονται οι ποινές για τους μαθητές.

Αποβολή ως πέντε ημέρες σε μαθητές

Στην επιβολή των ποινών, θα υπάρχει διαβάθμιση ανάλογα με τον βαθμό του «παραπτώματος».

Συγκεκριμένα, επανέρχεται η δυνατότητα για αποβολή του μαθητή έως πέντε ημέρες από τον σύλλογο διδασκόντων. Για αποβολή έως 3 ημέρες, την απόφαση μπορεί να πάρει μόνο ο Διευθυντής του σχολείου. Στις περιπτώσεις μαθητών, οι οποίοι προβαίνουν σε κατάληψη του σχολείου, θα προβλέπεται ποινική ευθύνη και των γονέων, όπως επίσης και οικονομική επιβάρυνση αυτών, εφόσον τα παιδιά τους προκαλέσουν υλικές ζημιές στη σχολική μονάδα.

Βαρύτερη των ποινών θα είναι η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, η οποία θα επιβάλλεται στις περιπτώσεις κακόβουλης χρήσης του κινητού τηλεφώνου. Σε περίπτωση επιβολής της, ο μαθητής δεν θα μπορεί να επανέλθει στο ίδιο σχολείο.

Σχετικά με τις απουσίες, το ανώτατο όριο για τις δικαιολογημένες θα είναι οι 74 ενώ για τις αδικαιολόγητες θα είναι οι 40.

Τι θα προβλέπει το υπουργείο Παιδείας για τα κινητά τηλέφωνα στο σχολείο

Η απαγόρευση των κινητών στα σχολεία εξακολουθεί να ισχύει, αν και σήμερα βρίσκεται σε αδράνεια. Δεδομένων της εκρηκτικής αύξησης των περιστατικών βίας ανηλίκων και του σχολικού εκφοβισμού, η απαγόρευση επιστρέφει ενώ οι ποινές για την κατοχή ή/και τη χρήση τους, θα κλιμακώνονται αναλόγως, με την έσχατη αυτών, να είναι η οριστική αποβολή από το σχολείο, ή αλλιώς, «αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος».

Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, η οποία αναμένεται, θα απαγορεύονται εντελώς τα κινητά στο σχολείο. Η απαγόρευση θα ισχύει όχι μόνο για τα κινητά αλλά και οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρονική συσκευή ή ακόμη και παιχνίδι, εάν διαθέτει σύστημα επεξεργασίας εικόνας και ήχου εντός του σχολικού χώρου.
Σε περίπτωση παραβίασης της απαγόρευσης, ο εκπαιδευτικός θα ξεκινά με σύσταση προς το μαθητή εάν εντοπίσει πως έχει στην κατοχή του κινητό ή άλλο οπτικοακουστικό σύστημα καταγραφής σε παύση λειτουργίας. Επόμενο βήμα, η μονοήμερη αποβολή εάν ο μαθητής επαναλάβει το ίδιο.

Στον μαθητή, ο οποίος έχει το κινητό του σε λειτουργία είτε μέσα στη σχολική τάξη, είτε σε οποιονδήποτε άλλο χώρο του σχολείου, θα επιβάλλεται διήμερη ή τριήμερη αποβολή. Η αποβολή θα είναι πενθήμερη, σε περίπτωση υποτροπής.

Εάν ο μαθητής χρησιμοποιεί το κινητό του με κακόβουλο τρόπο, όπως για παράδειγμα, εάν εκφοβίζει ή διακωμωδεί συμμαθητές του αναπαράγοντας σχετικό υλικό στο διαδίκτυο, θα του επιβάλλεται αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος και δεν θα μπορεί να επιστρέψει στο σχολείο, από το οποίο του επιβλήθηκε η ποινή.

sinidisi.gr

Έφεση ασκήθηκε σήμερα από την Εισαγγελία Εφετών Αθηνών για την αθώωση της μητέρας της 12χρονης από τον Κολωνό για το αδίκημα της μαστροπείας, καθώς κρίθηκε ότι δεν αξιολογήθηκαν επαρκώς τα αποδεικτικά στοιχεία της δικογραφίας.

Υπενθυμίζεται ότι η αθώωσή της ήταν οριακή (4-3) με τις ψήφους των 4 ενόρκων.

Αντίθετα, δεν ασκήθηκε έφεση για την ομόφωνη αθώωσή της για την πορνογραφία.

Αποφυλακίστηκε την περασμένη Τρίτη η μητέρα της 12χρονης

Η μητέρα του κοριτσιού από τον Κολωνό είχε αποφυλακιστεί το μεσημέρι της περασμένης Τρίτης, μετά τη σχετική απόφαση του δικαστηρίου.

Η νεαρή γυναίκα είχε βγει από τις φυλακές Κορυδαλλού, συνοδευόμενη από τον συνήγορό της, Απόστολο Λύτρα, ενώ την περίμενε συγγενής της, που έπεσε στην αγκαλιά της. Παράλληλα, απέφυγε να κάνει κάποιο σχόλιο στους δημοσιογράφους που την περίμεναν.

Στους εκπροσώπους του Τύπου, μίλησε ο κ. Λύτρας, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων πως η μητέρα αισθάνεται δικαιωμένη και είναι έτοιμη να κάνει μια νέα αρχή με τα παιδιά της. «Όταν παραμένει ένας άνθρωπος 18 μήνες στη φυλακή είναι πολύ δύσκολα, ειδικά οταν δεν έχει καμία απολύτως σχέση με όσα κατηγορήθηκε. Το θέμα είνα πως η γυναίκα επιστρέφει στην οικογένειά της, μακάρι η οικογένεια αυτή να έχει ένα νέο ξεκίνημα. Το παιδί θέλει μεγάλη βοήθεια, πρέπει να συνεχίσει το σχολείο στο μέρος που κατοικεί, η μητέρα θα πηγαινοέρχεται συχνά να το βλέπει. Αισθάνεται δικαιωμένη, την πίστεψαν, έσκυψαν πανω σε εκείνη και το παιδί. Είχε χάσει την επιμέλεια του παιδιού επειδή ήταν έγκλειστη, είνα διαδικαστικο το θέμα να την ξαναπάρει» σημείωσε ο κ. Λύτρας.

Σύμφωνα με τον κ. Λύτρα, το 14χρόνο, πλέον, κορίτσι επικοινώνησε αμέσως με τη μητέρα του, η οποία θα το επισκέπτεται στον τόπο διαμονής του, καθώς προέχει η ψυχολογική προστασιά του και η ολοκλήρωση των σπουδών του. «Θέλει να επιστρέψει στο σπίτι της. Το παιδί ήταν πολύ χαρούμενο, είχε άγχοςγιατί ένιωθε πως δεν το πιστεύουν» είπε μεταξύ άλλων ο συνήγορος της μητέρας.

Την προηγούμενη Δευτέρα Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο έκρινε ένοχη την 38χρονη μητέρα μόνο για το πλημμέλημα της εκβίασης σε βάρος της πρώην συζύγου του Ηλία Μίχου και αθωώθηκε από την πλειοψηφία των ενόρκων για τα κακουργήματα της μαστροπείας σε βάρος της ίδιας της κόρης της αλλά και για πορνογραφία. Της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 20 μηνών, όμως είχε ήδη παραμείνει στη φυλακή προσωρινά κρατούμενη 18 μήνες. Είχε εκτίσει δηλαδή το σύνολο της ποινής που απαιτεί ο νόμος για να αποφυλακιστεί.

Έτσι ο Ηλίας Μίχος και ο «Μιχάλης» είναι μόνοι από τους 20 συνολικά καταδικασθέντες που θα βρεθούν στις φυλακές.

Πηγή: protothema.gr

Συζητήθηκε στην Ολομέλεια της Βουλής η Επίκαιρη Ερώτηση του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Μίλτου Ζαμπάρα, προς τον Υπουργό Μεταφορών  και Υποδομών με θέμα: «Κομβικής σημασίας η οδική σύνδεση Πλατυγιαλίου- Αγρινίου- Καρπενησίου-Λαμίας».

Ο βουλευτής ανέλυσε την επικινδυνότητα του υφιστάμενου οδικού δικτύου, ο οποίος είναι ένας εθνικός δρόμος με πολυσύχναστη δραστηριότητα αλλά σε πολύ κακή κατάσταση. Το εν λόγω δίκτυο είναι αναγνωρισμένο από το 1995 ως διευρωπαϊκός οδικός άξονας και η Ελλάδα έχει υποχρέωση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση να υλοποιήσει το έργο. Ένα τέτοιο σημαντικό έργο θα προσφέρει ασφαλή και γρήγορη σύνδεση για μεγάλη μερίδα πολιτών, διευκόλυνση στην μεταφορά προϊόντων και τουριστική ανάπτυξη. Ειδικά για τον οδικό άξονα Αγρίνιου- Καρπενησίου, μέσα σε 16 χρόνια από τα 106 χλμ του έργου, ξεκίνησαν να κατασκευάζονται τα πρώτα 7 χλμ από τα οποία μόνο τα 3 χλμ έχουν δοθεί στην κυκλοφορία και εκ τότε δεν έχει υπάρξει καμία άλλη εξέλιξη.

Ο Υφυπουργός στην ομιλία του, απάντησε ότι ο συγκεκριμένος δρόμος δεν εμπίπτει στις προτεραιότητες της κυβέρνησης και τα έργα που χρηματοδοτούνται είναι έργα που έχουν μελετηθεί ως προς το κόστος και το όφελος!

Με λίγα λόγια η απάντηση του ήταν η απόλυτη εφαρμογή ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου ακόμα και σε δρόμους καρμανιόλες. Η ασφάλεια των πολιτών για καθημερινή διέλευση σε ακατάλληλους δρόμους δεν είναι έργο που αποδίδει ένα όφελος για την κυβέρνηση άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος για να το πραγματοποιήσει.  Αυτή ήταν η στυγνή απάντηση του Υπουργείου προς του κατοίκους της Αιτωλοακαρνανίας, της Ευρυτανίας και της Φθιώτιδας.

Και βέβαια παρά την επιμονή του βουλευτή για ένα έστω χρονοδιάγραμμα ως προς το ξεκίνημα τουλάχιστον του έργου ο Υφυπουργός ήταν ξεκάθαρος ότι ούτε χρονοδιάγραμμα υπάρχει, ούτε χρήματα υπάρχουν για το εν λόγω έργο.