Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Παρασκευή, 11 Οκτωβρίου 2024

Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού STAR και στη Μάρα Ζαχαρέα, μίλησε την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου, ο υποψήφιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Χάρης Δούκας.

Σχετικά με την μη διεξαγωγή debate και αν αυτό θα επηρεάσει την προσέλευση στην κάλπη την προσεχή Κυριακή, παρατήρησε: «Πιστεύω βαθιά ότι έπρεπε όλοι να έχουμε σαν κύριο μέλημά μας να έρθουν 300.000 και όχι με τις πράξεις μας να μειώνουμε το ενδιαφέρον. Και το λέω αυτό γιατί και την άλλη φορά είχαν έρθει 270.000, και που ήταν δυόμισι χρόνια; Τους ενεργοποιήσαμε, τους κινητοποίησαμε; Για αυτό και ήταν δέσμευσή μου και παραμένει. Οι 300.000 να είναι ενεργοποιητές, κινητοποιητές, να έχουν ρόλο, λόγο και ευθύνη. Και λέω ακόμα και σήμερα, ότι έχουμε μια μέρα στη διάθεσή μας. Αύριο. Καλώ τον Νίκο, εγώ δεν έχω βάλει τίποτα το βράδυ, δεν έχω βάλει καμία δραστηριότητα, περιμένω έστω και την τελευταία στιγμή, να γίνει. Γιατί είναι πολύ σημαντικό να κρατήσουμε το ενδιαφέρον ζωντανό και να δείξουμε στον κόσμο ότι λέμε καθαρές κουβέντες».

Σχολιάζοντας το πώς θα συνεργαστεί με τους συνυποψήφιούς του αν εκλεγεί, ανέφερε: «Είναι δεδομένο, είπα ότι θα φτιάξω αμέσως ένα πολιτικό κέντρο που θα είναι - θέλω να είναι - όλοι οι συνυποψήφιοί μου μέσα και θα συνεδριάζει κάθε εβδομάδα και θα συναποφασίζουμε μαζί από την πρώτη στιγμή, όλες τις παρεμβάσεις που θα κάνουμε. Και νομίζω πως το μεγάλο πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ότι είχε σύνθεση τάσεων, απόψεων, ιδεών. Μπορεί να είχε πολιτικές συγκρούσεις, αλλά στο τέλος υπήρχαν ομογενοποίησεις και μια συγκεκριμένη γραμμή.

Η επόμενη μέρα θα τους περιλαμβάνει όλους. Και την Άννα Διαμαντοπούλου, που πολλοί λένε ότι έχουμε διαφορετικές απόψεις. Έχουμε πράγματι σε πάρα πολλά θέματα, διαφοροποιήσεις, έχουμε όμως και συγκλίσεις και είναι ένα ρεύμα, μια τάση, που θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Είναι πάρα πολύ σημαντικό οι άνθρωποι αυτοί, που στήριξαν την Άννα, τον Παύλο να μας ακούσουν και να ακούσουν τι λέει ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Χάρης Δούκας για την πολύ σημαντική κάλπη της Κυριακής».

Σε ερώτηση για το πώς το ΠΑΣΟΚ θα κερδίσει τα αστικά κέντρα αν εκλεγεί, τόνισε: «Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχει μία ξεκάθαρη προοδευτική ατζέντα, που αφορά μεγάλα κοινά, που αφορά - για μένα - τις ανισότητες, τα χαμηλά εισοδήματα. Να δώσω 2 παραδείγματα, 4.000 νέες οικογένειες στην Αθήνα ζήτησαν στήριξη. 4.000 νέες οικογένειες, από το κοινωνικό παντοπωλείο φέτος. Και σε 1.700 παιδιά δώσαμε εμείς τα σχολικά είδη, για να μπουν με χαμόγελο στις τάξεις. Αυτό είναι το κοινό μας και εκεί πρέπει να δώσουμε συγκεκριμένες απαντήσεις για να μπορέσουμε να κερδίσουμε».

Ολοκληρώνοντας, ξεκαθάρισε ότι θα παραμείνει στο κόμμα ανεξαρτήτως αποτελέσματος: «Ήμουν πάντα στο ΠΑΣΟΚ και θα συνεχίσω να είμαι στο ΠΑΣΟΚ από όποιο μετερίζι, και θα παλεύω για το χώρο μου με ενότητα, να προσπαθούμε να κάνουμε τις πολύ μεγάλες μάχες, με συμμετοχή, δημοκρατία και ενότητα. Βεβαίως να πω σε αυτό το σημείο, ότι την  ενότητα πρέπει να την διασφαλίσουμε όλοι. Δεν πρέπει να μιλάμε για ενότητα και ταυτόχρονα να λέμε για διαγραφές, ούτε να χρησιμοποιούμε χαρακτηρισμούς, όπως τυχοδιώκτης, αλαζόνας, φευγάτος και πρίγκιπας. Οφείλω να πω, ότι θα είμαι και την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ και από όποια θέση, αυτές τις  συμπεριφορές δεν θα τις επιτρέψω».

Δήλωση Μιχάλη Κατρίνη ενόψει του δεύτερου γύρου για την εκλογή  προέδρου του ΠΑΣΟΚ

‘’ Την Κυριακή το ΠΑΣΟΚ εκλέγει Πρόεδρο.

Η δύναμη του ΠΑΣΟΚ είναι η συμμετοχή των 300.000 και πλέον πολιτών που ψήφισαν στον πρώτο γύρο.

Περιοχές με ισχυρή δημοκρατική παράδοση έστειλαν ηχηρό μήνυμα, έδωσαν τη δύναμη στο κίνημα μας να διεκδικήσει ρόλο πρωταγωνιστή στις πολιτικές εξελίξεις.

Η δύναμη αυτή πρέπει να επιβεβαιωθεί και αυτή την Κυριακή και το μήνυμα να παραμείνει ισχυρό.

Οι πολίτες, ελεύθερα και ανεπηρέαστα, θα επιλέξουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ με τη μαζική συμμετοχή τους σε αυτή την ανοιχτή, δημοκρατική διαδικασία.

Η ελπίδα και η αγωνία των δημοκρατικών πολιτών είναι να αποκτήσει, επιτέλους, η χώρα αντιπολίτευση αλλά και μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Η ελπίδα αυτή γίνεται εντολή για ένα μεγάλο και νικηφόρο ΠΑΣΟΚ και μας δεσμεύει όλους.’’

Υπέρ της υποψηφιότητας του Χάρη Δούκα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ τάσσεται ο σύζυγος της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά, Ανδρέας Τσούνης.

Με μια μακροσκελή ανάρτησή του που φέρει τον τίτλο «Με τον Χάρη για χάρη του ΠΑΣΟΚ και της χώρας», ο Ανδρέας Τσούνης επισημαίνει ότι «τώρα είναι η ευκαιρία για να κάνουμε όχι ένα ακόμα μικρό βήμα, αλλά ένα άλμα μπροστά. Ένα άλμα που περιμένει από εμάς όλος ο Ελληνικός Λαός».

Αναλυτικά η ανάρτησή του

Στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου αναδείχθηκε το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ. Η στρατηγική μας ηττήθηκε κατά κράτος. Η επιλογή του μικρού, κλειστού και φοβικού κόμματος δεν απέδωσε τους αναμενόμενους καρπούς στην κάλπη. Παρ’ όλο ότι υπήρχε ακόμα μια μικρή άνοδος των ποσοστών του Κινήματος, η απουσία πειστικής εναλλακτικής πρότασης εξουσίας απέναντι στην Νέα Δημοκρατία εμπόδισε την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ ως αντίπαλο δέος στον Κ. Μητσοτάκη και το κόμμα του.

Οι λόγοι είναι λίγο πολύ γνωστοί. Το προσωπικό επικοινωνιακό έλλειμμα του Ν. Ανδρουλάκη συνδυάστηκε με την αποξένωση του ιδιαίτερα αξιόλογου και αποδεδειγμένα αξιόμαχου στελεχιακού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ. Του καλύτερου πολιτικού προσωπικού που διαθέτει η χώρα κατά γενική ομολογία. Ενός πραγματικού πολιτικού υπερόπλου, που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ τα τελευταία 3 χρόνια. Αλήθεια, πως μπορείς να είσαι Πρόεδρος, αν δεν εμπιστεύεσαι τα σύνολο των στελεχών σου και δεν τους δίνεις ρόλους;
Αντίθετα ακολουθήθηκε η στρατηγική του ώριμου φρούτου: ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί και μείνουμε μόνοι ως αντίπαλο δέος της Νέας Δημοκρατίας κι όταν βαρεθεί η κοινωνία τον Κ. Μητσοτάκη, θα επιλέξει νομοτελειακά τον Ν. Ανδρουλάκη για Πρωθυπουργό. Τόσο πολύ είχε πιστέψει η ηγετική ομάδα το αφήγημα της που υποστήριζαν ότι, για αρχή, στις Ευρωεκλογές θα ήμασταν δεύτερο κόμμα και μετά πολύ σύντομα Κυβέρνηση. Τόσο απλά, τόσο ονειρικά, τόσο άκοπα.

Τα αποτελέσματα της κάλπης δεν διέλυσαν μόνο τις πομφόλυγες στο μυαλό της ηγετικής ομάδας, επέσυραν και την σφοδρή και απόλυτα δικαιολογημένη αντίδραση του συνόλου σχεδόν της κοινοβουλευτικής ομάδας και του στελεχιακού δυναμικού.
Έτσι φτάσαμε στην εκλογική αναμέτρηση της 6ης Οκτώβρη, όπου 5 στελέχη αμφισβήτησαν ευθέως την ικανότητα του Ν. Ανδρουλάκη να παραμείνει Πρόεδρος, διατεινόμενοι ο καθένας ότι είναι καλύτεροι. Προσωπικά πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία μεταξύ αυτών θα ήταν πολύ καλύτεροι του Νίκου. Έτσι δημιουργήθηκε ένα άτυπο δίπολο μεταξύ αυτών που θα ήθελαν να παραμείνει Πρόεδρος ο Ν. Ανδρουλάκης και αυτών που ήθελαν αλλαγή ηγεσίας.

Φτάνοντας όμως στον δεύτερο γύρο της Κυριακής, βλέπουμε ότι δεν είναι τόσο έντονη η επιθυμία αλλαγής ηγεσίας, άμεσα, αλλά αφήνεται να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να παραμείνει στην θέση του ο εν ενεργεία Πρόεδρος, μέχρι την επόμενη οριστική πλέον απομάκρυνση του, προφανώς στις επόμενες εθνικές εκλογές. Εξυπακούεται ότι με αυτό το σκεπτικό, τα σχέδια για κυριαρχία στην πολιτική ζωή του τόπου θα παραμείνουν όνειρα. Το χειρότερο όμως είναι ότι διαιωνίζεται με αυτόν τον τρόπο η λογική του μικρού κόμματος, με την προσδοκία ότι το 2027 θα γίνει η αλλαγή ηγεσίας που θεωρητικά όλοι επαγγέλονταν άμεσα και η οποία θα ήταν ενωτική, περιεκτική και θα απογείωνε το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τότε βέβαια θα έχουμε δώσει το φιλί της ζωής σε έναν ημιθανή ΣΥΡΙΖΑ, για να επανακάμψει ως αξιόλογη πολιτική δύναμη και να μας ανταγωνίζεται για την κυριαρχία στην Αντιπολίτευση και φυσικά η Νέα Δημοκρατία και ο Κ. Μητσοτάκης προσωπικά μπορούν και ήδη έχουν ξεκινήσει να κάνουν σχέδια για μια 3η τετραετία διακυβέρνησης του τόπου, με ακόμα πιο ολέθρια για την χώρα αποτελέσματα.

Μπαίνει λοιπόν το ερώτημα: ποια είναι η εναλλακτική επιλογή που έχουμε; Εκ του αποτελέσματος η μόνη επιλογή είναι ο Χάρης Δούκας. Ένα στέλεχος που διακρίθηκε από την εκλογική του νίκη στον Δήμο Αθηναίων, νικώντας τον εκλεκτό του καθεστώτος Μητσοτάκη, Κ. Μπακογιάννη. Θα αναρωτηθούν κάποιοι, είναι αυτό αρκετό; Είναι έτοιμος ο Χάρης για τον ρόλο του Προέδρου και αυριανού Πρωθυπουργού; Δεν κρύβω ότι τις ίδιες ανησυχίες είχα κι εγώ. Προσωπικά θα προτιμούσα κάποιον Βουλευτή μας, να είναι στη Βουλή και να δίνει μάχες με τον Μητσοτάκη πρόσωπο με πρόσωπο. Τις ίδιες αμφιβολίες είχα και όταν έγινε Πρόεδρος ο Ανδρουλάκης, αλλά η παρουσία του Μ. Κατρίνη ως Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ήταν επαρκέστατη. Το ίδιο λοιπόν μπορεί να συμβεί και τώρα, άλλωστε το ΠΑΣΟΚ διαθέτει εξαιρετικά κοινοβουλευτικά στελέχη. Έτσι το ΠΑΣΟΚ θα φαίνεται ως μια ισχυρή ομάδα, με ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία και με έναν Πρόεδρο που σε επίπεδο κοινωνίας θα έρθει πιο κοντά σε κοινωνικά στρώματα και παραγωγικούς φορείς, που επιθυμούν αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των πολλών από τα διάφορα καρτέλ που απροκάλυπτα στηρίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, ενίσχυση του διαλυμένου ΕΣΥ και συνολικά του Κοινωνικού Κράτους, αναζωογόνηση της υπαίθρου και των αγροτικών περιοχών και σοβαρή αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης που επιδεινώνεται κάθε χρόνο επικίνδυνα στη χώρα μας.

Μα, όντως μπορεί ο Χάρης να κάνει όλα αυτά, θα πουν πάλι κάποιοι. Από όσο τον έχω γνωρίσει δείχνει πιο ενωτικός, πιο ανθρώπινος, δείχνει να πιστεύει αυτά που λέει. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δείχνει να θέλει να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, να δημιουργήσει πολιτικά γεγονότα και κυρίως να πιστεύει στην λειτουργία του μεγάλου κόμματος. Ενός μεγάλου κόμματος που δεν θα λειτουργεί ως μια οργανωτική πυραμίδα νομής της εξουσίας, αλλά ως ένα εργαστήρι παραγωγής πολιτικής, ως ένας χώρος συνάντησης στελεχών του ΠΑΣΟΚ και εκπροσώπων της κοινωνίας, που μέσα από εποικοδομητικό διάλογο, θα διαμορφώνονται κοινές πολιτικές θέσεις και πρόγραμμα που θα εκφράζει τους πολλούς. Γιατί είναι πολύ διαφορετικό, συντρόφισσες και σύντροφοι, να λέμε εμείς στο ΠΑΣΟΚ, Ελληνικέ Λαέ έχουμε την λύση στα προβλήματα σου και είναι πολύ διαφορετικό οι κοινωνικοί φορείς και εκπρόσωποι των πολιτών να πουν, ότι το ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής έχει το καλύτερο κυβερνητικό πρόγραμμα, επειδή το έχουμε συνδιαμορφώσει μαζί τους.

Εν κατακλείδι, με καλύπτει απόλυτα η δήλωση του πρώην Προέδρου μας Κ. Σημίτη. Ότι τώρα έχουμε μία ευκαιρία και οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες. Ας δώσουμε μία ευκαιρία στον Χάρη Δούκα να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής, για να κάνουμε όχι ένα ακόμα μικρό βήμα, αλλά ένα άλμα μπροστά. Ένα άλμα που περιμένει από εμάς όλος ο Ελληνικός Λαός. Ένα άλμα για να αναπνεύσει ξανά η χώρα, απαλλαγμένη από το καθεστώς Μητσοτάκη. Στο κάτω κάτω της γραφής ο Χάρης Δούκας είναι αυτός που το έχει πετύχει ήδη μία φορά.

protothema.gr

Την Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024 και από ώρα 07:00 έως 19:00, θα πραγματοποιηθεί ο δεύτερος γύρος των εκλογών για την ανάδειξη του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής.

Καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να προσέλθουν και πάλι στις κάλπες και να επιλέξουν έναν από τους δυο υποψήφιους προέδρους, Ανδρουλάκη Νίκο και Δούκα Χάρη.

Οι κάλπες στο νομό Αιτωλοακαρνανίας είναι οι ίδιες με αυτές όπου  διεξήχθησαν οι εκλογές κατά την πρώτη Κυριακή.

• ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

1) Αίθουσα Παιδείας – Σταθμός Τρένου (Αγρίνιο)

2) ΚΑΠΗ (οδός Παπαφλέσα, Αγρίνιο)3) Δημαρχείο Αγίου Κωνσταντίνου (Αγρίνιο)

4) Δημοτική Αγορά (οδός Σκαλτσοδήμου, Αγρίνιο)

5) Δημαρχείο Στράτου (Στράτο)

6) Δημαρχείο Αρακύνθου (Παπαδάτες)

7) Δημαρχείο Μακρυνείας (Μακρυνεία)

8) Δημαρχείο Αγγελοκάστρου (Αγγελόκαστρο)

• ΔΗΜΟΣ ΑΚΤΙΟΥ-ΒΟΝΙΤΣΑΣ

9) Αίθουσα ΛΑΪΣ (Βόνιτσα)

10) Δημαρχείο Κατούνας

• ΔΗΜΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ

11) Δημαρχείο Αμφιλοχίας

12) Δημαρχείο Χαλκιόπουλου

13) Δημαρχείο Μενιδίου

• ΔΗΜΟΣ ΘΕΡΜΟΥ

14) Δημοτική Βιβλιοθήκη Θέρμου

• ΔΗΜΟΣ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

15) Εργατικό Κέντρο Μεσολογγίου

16) Δημαρχείο Νεοχωρίου

17) Δημαρχείο Αιτωλικού

• ΔΗΜΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

18) Κλειστό γυμναστήριο 2^ου Γυμνασίου Ναυπάκτου

• ΔΗΜΟΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

19)Δημαρχείο Αστακού

20)Δημαρχείο Κανδήλας

Δικαίωμα ψήφου έχουν μόνο όσοι συμμετείχαν την πρώτη Κυριακή.

Ψηφίζουμε χωρίς το αντίτιμο των 3 ευρώ και επιλέγουμε όποια κάλπη θέλουμε ανεξάρτητα από το που ψηφίσαμε την πρώτη Κυριακή.

Ελπίζουμε στην συμμετοχή όλων σας.

Της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Επηρεάζει ο χώρος κατοικίας μας και πώς την απόφασή μας για απόκτηση παιδιών;

Οι πολυκατοικίες στην Ελλάδα θεωρήθηκαν ως λύση στο στεγαστικό πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης, αλλά και μία επικερδής επένδυση για τους κατόχους οικοπέδων, οι οποίοι με την αντιπαροχή αποκτούσαν διαμερίσματα τα οποία είτε μεταπωλούσαν είτε ενοικίαζαν.

Ρομαντικοί αρχιτέκτονες και πολιτικοί μηχανικοί υποστήριζαν ότι οι πολυκατοικίες έφερναν σε επαφή τις διάφορες κοινωνικές τάξεις και θα περιορίζονταν οι κοινωνικές ανισότητες, κάτι που δε θα ήταν εφικτό διαφορετικά. Η σημερινή κατάσταση απέδειξε το αντίθετο και ανέδειξε διάφορα άλλα προβλήματα.

Ένα από αυτά είναι η υπογεννητικότητα. Η συζήτηση για την υπογεννητικότητα στη χώρα μας δε λαμβάνει υπόψη της τις χωροταξικές συνθήκες, ενώ σε επίπεδο οικονομικών συνθηκών εξαντλείται σε πολιτικές μικρών επιδομάτων.

Θα εστιάσω όμως στις χωροταξικές συνθήκες  και πως η πυκνότητα πληθυσμού στα αστικά κέντρα επηρεάζει τον ρυθμό γεννήσεων.

Είναι γεγονός ότι η πυκνότητα επηρεάζει τον αστικό ή μη χώρο. Σημαντικότερη όμως είναι η πυκνότητα του χώρου διαβίωσης, ο οποίος είναι συνήθως μικρός στις πολυκατοικίες.

Σε σχετική έρευνα στην Αμερική, οι γυναίκες που ζουν σε διαμερίσματα ενός ή δύο υπνοδωματίων έχουν δείκτη γονιμότητας 1,2-1,35, βαθμός παρόμοιος με της Ιαπωνίας ή της Ιταλίας (στην Ελλάδα ο δείκτης είναι κάτω από 1,3 παιδιά ανά γυναίκα). Οι γυναίκες που έμεναν σε διαμερίσματα/κατοικίες με 3 υπνοδωμάτια είχαν κατά μέσο όρο1,9 – 2 παιδιά που είναι κοντά στον βαθμό αναπλήρωσης, ενώ οι γυναίκες που ζούσαν σε μεγαλύτερα διαμερίσματα/κατοικίες είχαν 1,7-1,95 παιδιά. Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο δείκτης γονιμότητας στα μικρά διαμερίσματα/κατοικίες είναι κατά πολύ μικρότερος.

Το θέμα γίνεται χειρότερο για όσες γυναίκες ζουν σε διαμερίσματα και ειδικότερα οι γυναίκες που ζουν σε γκαρσονιέρες και διαμερίσματα με 1 ή δύο υπνοδωμάτια έχουν πολύ μικρότερο δείκτη γονιμότητας σε σχέση με τις γυναίκες που ζουν σε σπίτια με 1 – 2 υπνοδωμάτια. Αντίθετα, ο δείκτης γονιμότητας δεν επηρεάζεται είτε οι γυναίκες ζουν σε σπίτια είτε σε διαμερίσματα με 3 ή περισσότερα υπνοδωμάτια.

Σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι τα μικρά διαμερίσματα και η πυκνότητα του πληθυσμού στην περιοχή που βρίσκονται συμβάλλουν στη χαμηλή γονιμότητα. Σε περιοχές χαμηλής πυκνότητας πληθυσμού ακόμα και εάν οι κατοικίες είναι μικρές δεν επηρεάζεται η γονιμότητα.

Συνεπώς, η υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα μιας περιοχής μπορεί να προκαλέσει χαμηλή γονιμότητα γιατί οι άνθρωποι εξαναγκάζονται να μένουν σε μικρότερες κατοικίες.

Σε παλαιότερες έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι δεν είναι μόνο η πυκνότητα του πληθυσμού που είναι σημαντική για μία περιοχή και μία κατοικία, αλλά και η αίσθηση που έχουν οι άνθρωποι για την πυκνότητα ή τη μελλοντική πληθυσμιακή πυκνότητα μιας περιοχής (υποκειμενική πυκνότητα).

Τα διαμερίσματα δημιουργούν αυτή την αίσθηση της υποκειμενικής πυκνότητας γιατί οι αυστηρές πολεοδομικές ρυθμίσεις απαγορεύουν την επέκταση των χώρων.

Πέραν όμως αυτού, η υποκειμενική αίσθηση της πυκνότητας του χώρου σε μία πολυκατοικία εντείνεται από την έλλειψη κήπου, την ασφάλεια στην περιοχή και τους θορύβους και τις μυρωδιές που αναγκαστικά μοιράζονται όλα τα διαμερίσματα. Συνεπώς, έχει διαπιστωθεί, ότι η υποκειμενική αίσθηση της πυκνότητας και η ζωή στα διαμερίσματα μειώνουν τη γεννητικότητα.

Η ζωή στα διαμερίσματα έχει και την κοινωνική της διάσταση. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι όταν τα παιδιά εξακολουθούν να ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα με τους γονείς, όπως συμβαίνει αρκετά χρόνια στην Ελλάδα λόγω παράδοσης, αλλά, κυρίως λόγω οικονομικής στενότητας, τόσο μειώνεται ο δείκτης γονιμότητας.

Όσον αφορά τις κοινωνικές τάξεις, η ζωή στα διαμερίσματα μελών της χαμηλής, μεσαίας και ανώτερης εργατικής τάξης περιόρισε τη γεννητικότητά τους ειδικότερα όταν είχαν να αντιμετωπίσουν συνθήκες στην αγορά που καθιστούσαν απαγορευτική τη μετάβαση σε μεγαλύτερους χώρους (βλ. άνοδος της τιμής των κατοικιών).

Η ιδιοκτησία επηρεάζει επίσης τη γεννητικότητα. Οι ιδιοκτήτες κατοικιών έχουν μεγαλύτερη γεννητικότητα σε σχέση με τους ενοικιαστές και αυτό γιατί τα ζευγάρια θέλουν πρώτα να εξασφαλίσουν σταθερότητα στη στέγη και μετά να αποκτήσουν παιδιά.

Η συζήτηση για το μέγεθος των κατοικιών χρονολογείται ήδη από τη δεκαετία του 1970 στα πλαίσια μίας επικρατούσας μαλθουσιανής λογικής, περιορισμού του πληθυσμού (ο Τόμας Μάλθους υποστήριζε ότι όταν ο πληθυσμός δεν περιοριστεί θα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, ενώ η διατροφή αυξάνεται με αριθμητική πρόοδο).

Θεωρήθηκε λοιπόν, με άλλα λόγια, ότι ο περιορισμός του πληθυσμού θα μπορούσε να επιτευχθεί με τη συγκέντρωση του σε πυκνοκατοικημένες πόλεις και θα διασφάλιζε την επιβίωση του αλλά με μειωμένη γεννητικότητα σε μικρά διαμερίσματα.

Στις ημέρες μας η μαλθουσιανή αυτή λογική για περιορισμό δεν έχει αλλάξει εάν κρίνουμε από τις συζητήσεις για υπερπληθυσμό του πλανήτη. Συνεπώς, η συζήτηση για την υπογεννητικότητα είναι μάλλον υποκριτική. Ειδικότερα δε εάν λάβουμε υπόψιν μας τα πλάνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις πόλεις οι οποίες θεωρούνται κέντρα υπηρεσιών για τις γύρω περιοχές τους, χώροι δημιουργικότητας αλλά και κινητήριος δύναμη της οικονομίας. Πιο συγκεκριμένα, η πυκνότητα των πόλεων υποστηρίζεται από τη “λογική” ότι λόγω της πληθυσμιακής πυκνότητας θα περιοριστούν οι εκπομπές άνθρακα και θα γίνει εξοικονόμηση ενέργειας.

Η πυκνότητα όμως περιορίζει τη γεννητικότητα, όπως προαναφέρθηκε. Κατά συνέπεια, η υπογεννητικότητα δε φαίνεται να αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα ενώ η πληθυσμιακή πυκνότητα των πόλεων μπορεί να ενισχυθεί με τα μεταναστευτικά ρεύματα παρά με τη γεννητικότητα των αυτοχθόνων.

Διαπιστώνουμε λοιπόν την περίπλοκη σχέση μεταξύ των χωροταξικών συνθηκών και της υπογεννητικότητας. Η συγκέντρωση του πληθυσμού σε μικρά διαμερίσματα σε πυκνοκατοικημένες πόλεις, όπως είναι η Αθήνα, φαίνεται ότι ασκεί αρνητική επίδραση στη γεννητικότητα. Η συνεχιζόμενη αύξηση του πληθυσμού στις πόλεις και οι οικονομικές πιέσεις (βλ. ανεργία, οικονομική κρίση κτλ.) ενισχύουν περαιτέρω την υπογεννητικότητα. Οι πολιτικές για τις πόλεις δίνουν έμφαση στην ενεργειακή αποδοτικότητα, ενώ παραβλέπουν τη σημαντικότητα δημιουργίας ενός φιλικού προς την οικογένεια περιβάλλοντος.

Εάν λοιπόν, οι προθέσεις για την καταπολέμηση της  υπογεννητικότητας είναι ειλικρινείς θα πρέπει να συνοδεύονται από στοχευμένες πολιτικές στήριξης στις οποίες ο χωροταξικός σχεδιασμός με ανάπτυξη περιοχών φιλικών προς τις οικογένειες σε συνδυασμό με μία ολοκληρωμένη οικονομική πολιτική μείωσης της φορολόγησης της ιδιοκτησίας και όχι μόνο παροχή οικογενειακών επιδομάτων, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Επίσης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι ανάγκες στέγασης των οικογενειών. Διαφορετικά, μήπως θυσιάζουμε τις μελλοντικές γενιές, κυρίως αυτοχθόνων, για τις σύγχρονες πολιτικές αστικού σχεδιασμού;

Πηγές

• Browning, M. (1992) Children and Household Economic Behavior, Journal of Economic Literature, 30(3), σελ. 1434-1475.
• Felson, M. ,Solaun, M. (1975) The Fertility – Inhibiting Effect of Crowded Apartment Living in a Tight Housing Market, American Journal of Sociology,  80(6), σελ.. 1410-1427.
• Kulu, H., Vikat, A. (2007) Fertility differences by housing type: The effect of housing conditions or of selective moves?, Demographic Research, 17, σελ. 775-802.
• Παυλέας, Σ. (2014) Η Δομή και η Ανάπτυξη του ελληνικούσυστήματος αστικών κέντρων/. Διαθέσιμο εδώ
• Simon, J.L. (1969) The Effect of Income on Fertility, Population Studies, 23(3), σελ. 327-341.
• Stone, L. (2024) More Crowding, Fewer Babies: The Effects of Housing Density on Fertility. Διαθέσιμο εδώ

ellinikiantistasi.gr