Το περιοδικό Time επέλεξε τον Ντόναλντ Τραμπ ως το «πρόσωπο της χρονιάς» για το 2024.
Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, που εξελέγη θριαμβευτικά στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, είναι το κορυφαίο πρόσωπο και στη Google βάσει των αναζητήσεων που έκαναν οι χρήστες.
Δεύτερη στη λίστα αναζήτησης «Year in Search 2024» την οποία δημοσιεύει κάθε χρόνο η Google είναι η Πριγκίπισσα της Ουαλίας Κέιτ Μίντλετον, λόγω της διάγνωσής της με καρκίνο.
Στην τρίτη θέση βρίσκεται η μεγάλη χαμένη των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, η Κάμαλα Χάρις, ενώ στην τέταρτη o τραβεστί πυγμάχος Ιμάνι Κελίφ, η οποία έγινε πρωτοσέλιδο μετά το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Παρισιού και τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν για τη συμμετοχή της.
Η πρώτη πεντάδα κλείνει με τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ο οποίος βρέθηκε πολλές φορές στο επίκεντρο – τόσο πριν όσο και μετά την απόσυρσή του από την προεδρική κούρσα – και συνήθως όχι για θετικούς λόγους. Τα δημοσιεύματα για τη διανοητική του υγεία αλλά και τα αδιέξοδα της πολιτικής του κυριάρχησαν το 2024.
Την κορυφαία δεκάδα των προσώπων στις αναζητήσεις της Google συμπληρώνουν:
6. Ο πυγμάχος Μάικ Τάισον
7. Ο αντιπρόεδρος του Τραμπ Τζέι Ντι Βανς, ο οποίος θεωρείται και το νέο αστέρι των Ρεπουμπλικάνων
8. Ο 17χρονος Ισπανός ποδοσφαιριστής της Μαρτσελόνα, Λαμίν Γιαμάλ, που έλαμψε με τις εμφανίσεις του στο Euro 2024 και αναγνωρίζεται ως ο καλύτερος νέος ποδοσφαιριστής στον κόσμο
9. Η Αμερικανίδα ολυμπιονίκης – φαινόμενο της ρυθμικής γυμναστικής Σιμόν Μπάιλς
10. Ο διάσημος ράπερ Diddy, ο οποίος κατηγορείται για υποθέσεις σεξ τράφικινγκ, βιασμών και εκβιασμών.
«Τα 58 καρφιά στα Τέμπη δεν υπάρχουν πια» γνωστοποίησε με ανάρτησή του στο Facebook ο εικαστικός Γιώργος Κόφτης.
Ο καλλιτέχνης πριν από περίπου ένα χρόνο δημιούργησε σε απόσταση 500 μέτρων νότια από το σημείο της μετωπικής σύγκρουσης των δύο τρένων ένα συμβολικό έργο στη μνήμη των θυμάτων.
Πλέον το έργο δεν βρίσκεται στο σημείο, χωρίς να έχει κάποια ενημέρωση ο εικαστικός, ο οποίος πήγε στο σημείο για να κάνει συντήρηση αλλά βρήκε μόνο μερικούς από τους μεταλλικούς σωλήνες πεταμένους λίγα μέτρα πιο πέρα.
Το έργο «58 καρφιά στα Τέμπη» αποτελούνταν από 58 μεταλλικούς σωλήνες ύψους 2-2,5 μέτρων.
Το 2025 βρίσκεται προ των πυλών του χρόνου και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας σε κοινωνικό, οικονομικό αλλά και εθνικό επίπεδο απαιτούν στρατηγικές επιλογές και δράσεις που θα επαναπροσδιορίσουν το συλλογικό μας μέλλον.
Σε μια εποχή που οι γεωπολιτικές αναταράξεις και οι κοινωνικές ανισότητες εντείνονται, η ανάγκη για κοινωνική συνοχή και οικονομική ανάπτυξη γίνεται επιτακτική.
Όμως,
Η πολιτική ανάλυση της παρούσας περιόδου αποκαλύπτει την έντονη αποξένωση μεταξύ των κομμάτων και της κοινωνίας. Τα πολιτικά κόμματα εμφανίζονται να λειτουργούν σε μια δική τους πραγματικότητα, αποκομμένα από τις ανάγκες και τις αγωνίες των πολιτών.
Αν προσπαθήσει κάποιος, με ισχυρή δόση επιείκειας και θετική διάθεση, να ερμηνεύσει αυτή την περίοδο, τις αρχές και τα πολιτικά προτάγματα των κομμάτων και πώς συνδέονται με την κρίσιμη συγκυρία που διανύουμε, μάλλον θα δυσκολευτεί να εντοπίσει το πολιτικό αποτύπωμα που έχει ανάγκη η χώρα και η κοινωνία ιδιαίτερα.
Ίσως διακρίνει δύο κόσμους παράλληλους και ξένους θα έλεγα, κοινωνία και κόμματα, που δεν τέμνονται, δε συναντώνται ως όφειλαν στοιχειωδώς, με υπαιτιότητα των κομμάτων και με συνέπεια να αγνοείται η υποχρέωση ευθύνης για «συμπόρευση» που θα δημιουργούσε την συνθήκη της «νομιμοποίησης» και κατ΄ επέκταση, του ουσιαστικού ρόλου τους ως εκφραστές της αγωνίας και της προσδοκίας για ασφαλή πορεία προόδου στο μέλλον.
Στην εποχή των βίαιων τροποποιήσεων του γεωπολιτικού status, με απορρύθμιση των μέχρι σήμερα ισορροπιών και βασικών σταθερών της διεθνούς τάξης που διασφάλιζε σχετικώς την ειρήνη, ο παραπάνω προβληματισμός με το σημαινόμενο τείνει να προσομοιάζει με «αυτοχειρία» και κατά συνέπεια με γοργό βηματισμό προς ενδεχόμενη «πορεία χωρίς επιστροφή».
Μιλάμε όμως για τη χώρα, για την κοινωνία και για τη νέα γενιά που επιζητά εναγωνίως ασφαλή δρόμο στον χρόνο, με προϋποθέσεις.
Ο χρόνος κυλά και η έλλειψη συγκεκριμένων και ρεαλιστικών πολιτικών προτάσεων καθιστά δύσκολο τα κόμματα να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη και όραμα για το μέλλον. Η κοινωνία, αντιμέτωπη με προβλήματα, νιώθει απομονωμένη και ανήμπορη να επηρεάσει τις εξελίξεις.
Παρά τις αυξημένες απαιτήσεις, η πολιτική πραγματικότητα διαρκώς ή συχνά απογοητεύει.
Οι πολίτες αισθάνονται ότι οι θεσμοί αδυνατούν να ανταποκριθούν στα αιτήματά τους, ενώ η έλλειψη μακροπρόθεσμου σχεδιασμού δυσχεραίνει τον βηματισμό τους. Η αλλαγή αυτής της κατάστασης απαιτεί πολιτικούς, πρόθυμους να βάλουν το συλλογικό καλό πάνω από το προσωπικό ή κομματικό συμφέρον. Δηλαδή, αυτό που αποκαλώ, κατά περιόδους των δημόσιων παρεμβάσεών μου, ως νέο πατριωτισμό.
Διαφορετικά η επίπλαστη και με πολύχρωμο περιτύλιγμα επικοινωνία της πολιτικής, θα υποκρύπτει, όσο μπορεί ακόμα, ότι η κοινωνία και η νέα γενιά κυνηγά όνειρα σε έναν κόσμο με εφιάλτες, όπως εύστοχα επισημαίνει ο ανώνυμος καλλιτέχνης του δρόμου.
Η εθνική ευθύνη και η κοινωνικοοικονομική ευημερία δεν είναι απλές υποχρεώσεις των πολιτικών κομμάτων αλλά προϋποθέσεις για τη διασφάλιση του μέλλοντος της χώρας. Οι πολίτες απαιτούν και δικαιούνται ηγεσίες που θα λειτουργούν με όραμα, συνέπεια, υπευθυνότητα και πατριωτισμό.
Στον πυρήνα αυτής της σκέψης, βρίσκεται η ανάγκη για ένα νέο πολιτικό ήθος, που να βασίζεται στη δέσμευση για μια καλύτερη Ελλάδα.
Το 2024 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τη Μεταπολίτευση και την εγκαθίδρυση της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας και ως η μακροβιότερη δημοκρατική περίοδος, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «εποχή δημοκρατίας». Στο διάβα αυτής της πεντηκονταετίας, η ελληνική κοινωνία έχει ωριμάσει πολιτικά, απαιτώντας από τις ηγεσίες να αναλάβουν συγκεκριμένες και «μετρήσιμες» δεσμεύσεις.
Δεν αρκεί πλέον η γενικόλογη ρητορική, οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα και οι ευχές ως «ἔπεα πτερόεντα» κατά την ομηρική φράση. Απαιτείται το «Ταῦτα εἶπε καὶ ἅμα ἔπος τε καὶ ἔργον ἐποίεε», δηλαδή η θεμελιώδης πολιτική και ηθική αρχή της σύνδεσης λόγων και έργων.
Διότι,
Ο κίνδυνος των δυνάμεων του επονομαζόμενου «λαϊκισμού» καραδοκεί.
Καλή Χρονιά με υγεία