Τα Τέμπη αποτελούν τριπλό κακούργημα: α] δίκτυο, β] παράνομο φορτίο, γ] συγκάλυψη.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία και για τα τρία. Η εντολή συγκάλυψης προέρχεται από τα υψηλότερα κλιμάκια, το Μαξίμου: Πριν βγει ο ήλιος ήδη ξεκινάει η επιχείρηση σκούπα-λαμπίκο. Στέλνονται τα μάτια, τα αυτιά, τα χέρια του πρωθυπουργού στο πεδίο. Σβήνονται αστραπιαία από τα καταγραφικά τα βίντεα της εμπορικής. Εξαφανίζονται ηχητικά. Εκδιώκονται από το πεδίο : ειδικοί ερευνητές της πυροσβεστικής· η ομάδα «anubis»· ο διευθυντής της τροχαίας, που διαφωνούσε με τον βιασμό του πεδίου. Εισαγγελείς μεταβάλλονται σε βουβούς απόντες και κατόπιν σε πειθήνιους άβουλους. Παραδίδουν το πεδίο του εγκλήματος σε ασύστολη κυβερνητική ασέλγεια. Βιάζουν νόμους, πρωτόκολλα, συνειδήσεις. Εκβιάζονται αξιωματικοί της πυροσβεστικής να υπογράψουν χωρίς να συμφωνούν. Απαιτείται και εκβιάζεται εξαφάνιση των στοιχείων. Το πεδίο ανασκολοπίζεται. Βεβηλώνονται νεκροί. Απαιτείται και εκβιάζεται μη εφαρμογή πρωτοκόλλων αντιμετώπισης δυστυχημάτων. Ιατροδικαστές αποκλείονται από την διενέργεια τοξικολογικών-ιστολογικών. Υπεύθυνοι κυκλοφορίας τραίνων σκοτώνονται σε δυστυχήματα μέσα στον Μάρτιο του 2023. Η εποπτεύουσα Εισαγγελέας χάνει το γιο της σε σκοτεινή δολοφονία και εν συνεχεία της αφαιρείται ο φάκελλος Τεμπών. Τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης, σχεδόν στο σύνολό τους, κλείνουν τα μάτια στο εξόφθαλμο. Παριστάνουν τις βαλβολίνες (έλαια σιλικόνης) τάχα... εκρηκτικό καύσιμο. [ Βάλτε αναμμένον αναπτήρα στις βαλβολίνες, καθώς αδειάζουν από το κιβώτιο ταχυτήτων του αυτοκινήτου σας: θα σβήσει· ΜΗ κάνετε το ίδιο με την βενζίνη που τρέχει από το σωληνάκι: θα καείτε, όπως κάηκαν οι συνάνθρωποί μας ]. Εκβιάζονται υπάλληλοι να παραστήσουν τους ειδικούς σε τομείς που δεν είναι. Όσοι λένε την αλήθεια, που πλήττει το διαστροφικό κυβερνητικό ψεύδος, εξαναγκάζονται, υπό καθεστώς απειλών, να την ανακαλέσουν. Κατασκευάζονται «στοιχεία» εκ του μη όντος. Τίποτε από όλα αυτά δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί χωρίς κυβερνητική -πρωθυπουργική- βούληση και εντολή.
Κάηκαν ζωντανοί, τραυματίστηκαν, πέθαναν άνθρωποι. Δεκάδες επιβίωσαν της σύγκρουσης και σήμερα θα ζούσαν, χωρίς παράνομο φορτίο. Ο ιθύνων νους στερείται σθένους να ομολογήσει το σφάλμα του και υποκρύπτει ψυχισμό απίστευτης κακεντρέχειας-εκδικητικότητας-μοχθηρίας (όπως, π.χ., περιέγραφε ο Τράγκας) και αλαζονείας-διαταραχής. Η Ελλάδα, όμως, αν δεν αντιδράσουμε άπαντες, συνολικά, και καθένας από τη θέση του, βυθίζεται σε διαρκή καταδίκη μαφιοζοκρατούμενης χώρας: όχι μόνο επειδή κάποιοι τα πιάνουν ή παίρνουν μίζες, αλλά κυρίως διότι φτάνουμε στην πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης ζωής, τον παντελή ευτελισμό της λογικής, τον ολοσχερή εκμαυλισμό του ήθους. Ελευθερία και αλήθεια! Όχι παράδοση σε τέτοιον αργό θάνατο.
Με τιμή, Πέτρος Τριανταφύλλου, Αθήνα
