Συγκλονιστικές είναι οι αποκαλύψεις του Oµότιµου Kαθηγητή Διεθνούς Πολιτικής Οικονοµίας του Παντείου Πανεπιστηµίου και αναπληρωτή εκτελεστικού διευθυντή του ΔΝΤ, από τον Μάρτιο του 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2011, Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ο οποίος είπε πριν σε συνέντευξή του ότι υπήρχαν άλλοι δύο δρόμοι πλην του Μνημονίου για την Ελλάδα τους οποίους η κυβέρνηση ΓΑΠ απέρριψε «για να εκδικηθεί την κυβέρνηση Καραμανλή και την ταυτόχρονα την χώρα»!
Ο Π.Ρουμελιώτης επιβεβαίωσε μέχρι κεραίας τα όσα το pronews.gr (τότε defencenet.gr) υποστήριζε για τον δρόμο που θα έπρεπε να ακολουθήσει η χώρα και ότι η τότε κυβέρνηση Παπανδρέου την οδήγησε στην καταστροφή με την υπογραφή του πρώτου εθνοκτόνου Μνημονίου.
Με λίγα λόγια αυτό που λέει ο παλαιός υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ (επί κυβερνήσεως πατρός Παπανδρέου) είναι ότι ο Γ.Παπανδρέου ήθελε να τιμωρήσει την χώρα, προφανώς γιατί η ελληνική κοινωνία δεν τον ψήφιζε τόσα χρόνια, δεν αποδέχονταν το… πολιτικό και οικονομικό του πρόγραμμα και τον αποκαλούσε με το υποκοριστικό «Γιωργάκης» (Το Γεώργιος «ξεφύτρωσε» όταν έγινε πρωθυπουργός).
Αποδέχονταν δηλαδή την ιδεολογία του Καλβίνου, του Προτεστάντη που δεν πίστευε στην λύτρωση και στην σωτηρία αλλά στην τιμωρία.
Μία λογική την οποία αποδέχονταν και ο τότε Γερμανός ΥΠΟΙΚ και μακαρίτης, Β.Σόιμπλε.
Ο Γ.Παπανδρέου (κατά παραδοχή του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ) αποδείχθηκε μνησίκακος κατά των Ελλήνων καθώς του είχαν δημιουργηθεί ψυχολογικά.
Έπρεπε λοιπόν να «σαπίζει» στην φυλάγει μαζί με τον Παπακωνσταντίνου (ειδικά ο συγκεκριμένος) γιατί υπέγραψαν την παράδοση της χώρας και ενώ γνώριζαν ότι υπήρχαν άλλες λύσεις (και μάλιστα ίσως και περισσότερε από δύο).
Βέβαια η ευθύνη δεν ήταν μόνο δική τους καθώς υπεγράφησαν και δεύτερο και τρίτο Μνημόνιο από άλλες δύο κυβερνήσεις, του Λουκά Παπαδήμου (με στήριξη Α.Σαμαρά και Ε.Βενιζέλου) και του Α.Τσίπρα.
Μάλιστα εξαιτίας του δεύτερου Μνημονίου η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει δημοσιονομικό χώρο προκειμένου να εντάξει τα δάνεια από τον μηχανισμό SAFΕ στον προϋπολογισμό.
Τι είναι ο SAFE (Security Action for Europe); Πρόκειται για ένα νέο χρηματοδοτικό μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εγκρίθηκε από τα κράτη μέλη της Ένωσης το Μάιο του 2025.
Στόχος του είναι να στηρίξει τις αμυντικές επενδύσεις με 150 δισ. ευρώ σε δάνεια, τα οποία θα αντληθούν από τις κεφαλαιαγορές και θα κατανεμηθούν στα κράτη-μέλη με βάση εθνικά σχέδια.
Όπως αναφέρθηκε το πρόγραμμα αφορά δάνεια 150 δισ. ευρώ, με πολύ χαμηλό επιτόκιο κάποιοι λένε για 1,5% κάποιοι για ακόμη χαμηλότερο και τα οποία θα δοθούν στα κράτη μέλη για την ενίσχυση των αμυντικών τους βιομηχανιών.
Γιατί όμως υπάρχει πρόβλημα; Πολύ απλά γιατί η Ελλάδα (*η Ελλάδα ειδικά) για να δανειστεί το οποιοδήποτε ποσό από τις αγορές θέλει την έγκριση πρώτα των δανειστών!
Έτσι δεν μπορεί να καταστρώσει η ίδια «εθνικό σχέδιο» για να πάρει δάνειο από τον SAFE καθώς αυτό δεν έχει ακόμη την σύμφωνη γνώμη των δανειστών μας!
Δεν παίζει καμία σημασία που το SAFE είναι ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Επειδή κινείται πάνω απο τον εθνικό προϋπολογισμό που έχει εγκριθεί από τις Βρυξέλλες, δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Έτσι η κυβέρνηση αναζητά μεν τον δημοσιονομικό χώρο, αλλά αναζητά παράλληλα και μια εξαίρεση που θα της επιτρέψει να συμμετάσχει στον SAFE.
Αυτό βέβαια δεν είναι πρόβλημα για την Τουρκία η οποία και στην ΕΕ δεν είναι αλλά και ζεστό χρήμα θα πάρει για την αμυντική της βιομηχανία από τον SAFE, ενώ εμείς πρέπει να ζητήσουμε άδεια!
Γι αυτό άλλωστε είχαν μπλοκαριστεί το 2015 οι προσπάθειες της Ρωσίας να δανείσει την Ελλάδα χωρίς να βγει από την ευρωζώνη.
Για τον Α.Τσίπρα είναι γνωστό ότι με το τρίτο Μνημόνιο παρέδωσε την χώρα στους δανειστές μέχρι το 2115!
Είναι μία τραγούδια και όσο και αν γνωρίζουμε τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την καταστροφή που βιώνει η χώρα οφείλεται στους προηγούμενους.
Αυτές οι 3 κυβερνήσεις είναι χειρότερες και από τις 3 κατοχικές κυβερνήσεις Τσολάκογλου, Ράλλη, Λογοθετόπουλου καθώς τότε υπήρχε ξένος Στράτος μέσα στη χώρα.
Είχαν αποδεχτεί ότι η Ελλάδα είχε χάσει τον πόλεμο και μόνο δεινά μπορούσαν να ακολουθήσουν και να συμβούν.
Στην περίπτωση όμως της κυβέρνησης ΓΑΠ, έχουμε απλώς «αυτοπυροβολισμό» της χώρας.
Ειδικότερα ο Π.Ρουμελιώτης είπε για τις δύο λύσεις που είχαν προταθεί:
«Η πρώτη λύση είναι αυτή που πρότεινα στον Παπακωνσταντίνου, την οποία απέρριψε, την πρόταση Σάλλα να μειωθεί το έλλειμμα στο χρέος μέσα από την αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου από δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς.
Βεβαίως την απέρριψε. Θα ήταν ένα πολύ καλό μέτρο για να μειωθεί το χρέος περίπου στο 90%».
Σημειώνεται ότι με την «λύση» που επέλεξε κυβέρνηση Παπανδρέου και που οδήγησε συνολικά στην υπογραφή τριών Μνημονίων το χρέος της χώρας ξεπέρασε το 180% και στα χρόνια της πανδημίας έφτασε και το 210%!
Με την λύση Ρουμελιώτη η χώρα θα είχε χρέος μόλις 90% δηλαδή μικρότερο και από το 120% περίπου που είχε φτάσει στα τέλη του 2009!
Σε ερώτηση γιατί απορρίφθηκε αυτή η επιλογή ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης απάντησε:
«Λες και ήθελαν οπωσδήποτε να εκδικηθούν την προηγούμενη κυβέρνηση με το να εκδικηθούν ταυτόχρονα και την Ελλάδα. Αυτή είναι η άποψη μου.
Δεν είχαν γνώση της κατάστασης και γι’ αυτό και απέρριψαν αυτή την πρόταση.
Η δεύτερη πρόταση είναι αυτή που έκανε ο Στρος Καν. Ότι έπρεπε να γίνει το συντομότερο η αναδιάρθρωση του χρέους. Και αυτή την απέρριψαν. Τώρα τα όσα λένε είναι παραμύθια».
Και συνεχίζει: «Εμένα την επομένη της έγκρισης του προγράμματος με κάλεσε ο Στρος Καν και μου είπε: Πρέπει να πεις στον Πρωθυπουργό σου να ζητήσει άμεσα την αναδιάρθρωση. Πέρα βρέχει.
Ο Παπακωνσταντίνου αντίθετος μέχρι σήμερα με την όποια αναδιάρθρωση. Ο Παπανδρέου σε κάποια φάση είπε:
Εμείς θέσαμε το θέμα της αναδιάρθρωσης. Αλλά πώς το έθεσε το θέμα ενώ ο Υπουργός Οικονομικών ήταν αντίθετος;
Δεν γίνεται αυτό. Εν πάση περιπτώσει εγώ τα μετέφερα αυτά. Αυτοί δεν άκουγαν μέχρι την τελευταία στιγμή», είπε ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης, δίνοντας «στεγνά» τους υπαίτιους της καταστροφής της χώρας.
Οι άνθρωποι αυτοί όμως κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ο Π.Ρουμελιώτης δεν τους καταλογίζει άγνοια καθώς τους είχε ενημερώσει.
Από την στιγμή που γνώριζαν πρέπει να λογοδοτήσουν για τα όσα έπραξαν.
«Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους καθυστέρησε 1,5 χρόνο και επειδή οι Ευρωπαίοι ήθελαν να μειώσουν την έκθεση των γαλλικών και των γερμανικών τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα και τις ζημιές που θα υφίσταντο.
Εν κατακλείδι ο Τρισέ ήθελε να προστατεύσει τις γαλλικές τράπεζες, οι Γερμανοί τις γερμανικές τράπεζες αλλά κυρίως ο Τρισέ, όπως είπε και η Μέρκελ.
Η Μέρκελ την συζητούσε την αναδιάρθρωση του χρέους. Γιατί; Γιατί είχε καλές επαφές με τον Στρος Καν.
Είχε καλή χημεία μαζί της και ο Στρος Καν μιλούσε από την αρχή για την αναδιάρθρωση του χρέους αλλά ο Σόιμπλε δεν ήθελε για να τιμωρήσει (σ.σ. την Ελλάδα) ή να προστατεύσει τις γερμανικές τράπεζες.
Ο Τρισέ δεν ήθελε για να προστατεύσει τις γαλλικές τράπεζες, επικαλούμενος δήθεν το καταστατικό της ΕΚΤ να μην αγοράζει ομόλογα κλπ.», αναφέρει ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης.
Για αυτό το μέγιστο έγκλημα δεν τιμωρήθηκε κανείς παρά μόνο ο ελληνικός λαός που αφελώς πίστευε ότι του έλεγαν τότε τα ελεγχόμενα ΜΜΕ.
Δυστυχώς πέραν αυτού υπάρχει και μία άλλη μερίδα του ελληνικού λαού η οποία πίστευε αυτά τα παρανοϊκά αφηγήματα της κυβέρνησης Παπανδρέου για λόγους ιδεοληψίας.
Η ιδεοληψία είναι το χειρότερο πράγμα γιατί καθιστά ανόητους ακόμα και ανθρώπους που αποδεδειγμένα «κόβει» το μυαλό τους.
Φυσικά μαζί με αυτές τις κυβερνήσεις που κατέστρεψαν τη χώρα πρέπει να λογοδοτήσει και μεγάλο μέρος των ελληνικών ΜΜΕ για την στήριξη που πρόσφεραν για να επιβληθεί αυτό το αφήγημα.
