Σε επίπεδα φιάσκου (και πάλι) ήταν η υποδοχή της Αναλένα Μπέρμποκ, αυτή την φορά από τον de facto ηγέτη της Συρίας Αχμάντ αλ Σάρα, στη Δαμασκό, καθώς δεν έλαβε ούτε καν χαιρετισμό δια χειραψίας, θυμίζοντας το πως αντιμετώπισαν οι Κινέζοι την «πράσινη» Γερμανίδα ΥΠΕΞ όταν μέσα στο Πεκίνο μη τηρώντας κάθε έννοια διπλωματικής γλώσσας θέλησε να τους επικρίνει.
Ο αλ Σάρα, που ήταν γνωστός ως Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζολάνι, υποδέχθηκε τη Γερμανίδα υπουργό Εξωτερικών και τον Γάλλο ομόλογό της Ζαν Νοέλ Μπαρό, στην πρώτη επίσκεψη Ευρωπαίων αξιωματούχων στη Συρία από την πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Ο αλ Σάρα υποδέχθηκε δια χειραψίας τον Μπαρό, ωστόσο δεν έκανε το ίδιο με την Αναλένα Μπέρμποκ, την οποία χαιρέτισε με ένα νεύμα.
Η Γερμανίδα υπουργός έμεινε με τα χέρια της δεμένα για να αποφευχθεί… διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Συρίας – Γερμανίας και η επίσκεψη συνεχίστηκε κανονικά κατά τα φαινόμενα αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά ότι .
Για ακόμα μία φορά η Α.Μπέρμποκ δέχεται έναν διεθνή εξευτελισμό δείχνοντας έτσι το πως αντιμετωπίζουν και την Γερμανία του Ο.Σολτς άλλες διεθνείς δυνάμεις, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την επίσκεψή της στην Κίνα.
Θυμίζουμε ότι οι Κινέζοι έδιωξαν με τις «κλωτσιές» την Γερμανίδα ΥΠΕΞ Αναλένα Μπέρμποκ, που για πολλοστή φορά δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις του Βερολίνου με άλλες χώρες και καταδίκασαν τις δηλώσεις και ενέργειές της κατά την επίσκεψή της.
Ακόμα όμως χειρότερο ήταν το βίντεο που δόθηκε στην δημοσιότητα όπου φάνηκε η στιγμή της εκδίωξης της Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, Αναλένας Μπέρμποκ και των Γερμανών δημοσιογράφων από την συνέντευξη Τύπου στο Πεκίνο όταν έλεγε στους Κινέζους «Τι πρέπει να κάνουν στο ουκρανικό» και επέπληττε την κινεζική ηγεσία για την στάση της θα μπορούσε να είναι και πίνακας με τίτλο: «Το τέλος της αποικιοκρατίας»!
Η Γερμανίδα ΥΠΕΞ, κατά τα άλλα προοδευτική και κομματικά «πράσινη», μιλούσε σε ένα αρχαίο έθνος, όπως ακριβώς μιλούσαν Α.Μέρκελ και Β.Σόιμπλε και τα άλλα γερμανικά «σκουπίδια» σε ένα άλλο αρχαίο έθνος πριν από 9 χρόνια.
Όπως έλεγαν στην Ελλάδα τι να κάνει και τι δεν πρέπει να κάνει.
Με την μόνη διαφορά ότι το ένα αρχαίο έθνος (Κίνα) σήμερα έχει 1,6 δισ. πληθυσμό και ρυθμούς ανάπτυξης «τρένου», αλλά πάνω απ’όλα έχει πυγμή και αποφασιστικότητα και το άλλο (Ελλάδα) ήταν προσκυνημένο, τουλάχιστον σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών.
