Ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, σκοπεύει να κηρύξει κατάσταση έκτακτης οικονομικής ανάγκης σε εγχώριο επίπεδο, για να του παρασχεθεί νομική δυνατότητα επιβολής «μεγάλης δέσμης καθολικών δασμών» σε συμμάχους και αντιπάλους, με στόχο την τόνωση της αμερικανικής οικονομίας.
Η κήρυξη θα επιτρέψει στον Τραμπ να δημιουργήσει ένα νέο δασμολογικό πρόγραμμα χρησιμοποιώντας τον Νόμο Διεθνών Οικονομικών Εξουσιών Έκτακτης Ανάγκης, γνωστό και ως «IEEPA», ο οποίος εξουσιοδοτεί μονομερώς έναν πρόεδρο να διαχειρίζεται τις εισαγωγές κατά τη διάρκεια μιας εθνικής έκτακτης ανάγκης.
Πηγές στο περιβάλλον του Ντόναλντ Τραμπ, αναφέρουν πως «βλέπει θετικά τον νόμο, καθώς παρέχει ευρεία δικαιοδοσία για τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται οι δασμοί χωρίς αυστηρές απαιτήσεις για να αποδειχθεί ότι χρειάζονται για λόγους εθνικής ασφάλειας».
Τι είναι το δασμολόγιο;
Πρόκειται για φόρο σε ένα προϊόν που κατασκευάζεται στο εξωτερικό. Η θεωρία είναι ότι η φορολόγηση των ειδών, όταν έρχονται σε μία χώρα, τα καθιστά πιο ακριβά, επομένως οι άνθρωποι αγοράζουν αντ ‘αυτού φθηνότερα τοπικά προϊόντα.
Ο Ρεπουμπλικάνος ηγέτης σχεδιάζει δασμούς 25% σε όλα τα αγαθά που εισάγονται στις ΗΠΑ από το Μεξικό και τον Καναδά και ένα επιπλέον 10% των υφιστάμενων δασμών σε προϊόντα από την Κίνα.
Με λίγα λόγια οι δασμοί αυτή τη στιγμή πληρώνονται από την εγχώρια εταιρεία που εισάγει τα αγαθά και όχι από την ξένη χώρα που εξάγει.
Αλλά ο Τραμπ βλέπει ως εσφαλμένη οικονομική πολιτική αυτή την κατάσταση για τις ΗΠΑ, θεωρώντας πως με την επιβολή των δασμών οι ξένες εταιρείες μπορεί να αναγκαστούν να μειώσουν τις τιμές τους, ώστε να προϊόντα τους να παραμείνουν ανταγωνιστικά στην τεράστια αμερικανική αγορά.
Επίσης, ο Ντόναλντ Τραμπ λέει ότι οι δασμοί θα ισχύουν μέχρι ο Καναδάς και το Μεξικό να καταργήσουν τα ναρκωτικά και τους παράνομους μετανάστες που περνούν τα σύνορα.
Παράλληλα, οι δασμοί στην Κίνα θα διαρκέσουν μέχρι να καταπολεμήσει τη φαιντανύλη που διακινείται λαθραία από τη χώρα, λέει ο ίδιος, ωστόσο οι πραγματικοί λόγοι είναι διαφορετικοί.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, θα συναντηθεί αύριο με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν.
Σύμφωνα με δηλώσεις του εκπροσώπου του Κ.Στάρμερ, οι δύο άνδρες θα συζητήσουν για τον πόλεμο στην Ουκρανία και για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.
Ο Κ.Στάρμερ και ο Ε.Μακρόν θα συναντηθούν στο Τσέκερς, την επίσημη εξοχική κατοικία του Βρετανού πρωθυπουργού της χώρας, δήλωσε ο εκπρόσωπος στους δημοσιογράφους.
«Αύριο ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. Η συνάντηση θα επικεντρωθεί σε τομείς συνεργασίας και κοινές παγκόσμιες προκλήσεις».
Ο Έλον Μασκ, ο στενός συνεργάτης του εκλεγμένου προέδρου Ν.Τραμπ και ιδιοκτήτης του Χ, της Τesla και της SpaceX, έδωσε μία «καυστική» απάντηση στον υπό παραίτηση πρωθυπουργό του Καναδά Τ.Τριντό για την αντίδρασή του στο ενδεχόμενο η χώρα του να γίνει η 51η πολιτεία των ΗΠΑ.
Συγκεκριμένα είπε: «Κορίτσι, δεν είσαι πια ο κυβερνήτης του Καναδά οπότε δεν έχει καμία σημασία τι λές»!
«Δεν υπάρχει πιθανότητα ούτε μία στο εκατομμύριο ο Καναδάς να γίνει μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών», είπε χθες ο παραιτηθέντας πλέον πρωθυπουργός του Καναδά Τ.Τριντό σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα X.
«Οι εργαζόμενοι και οι κοινότητες και στις δύο χώρες μας επωφελούνται από το να είναι ο ένας ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος και η ασφάλεια του άλλου».
Η ΥΠΕΞ του Καναδά Μέλανι Τζολί σημείωσε σε ανάρτησή της ότι «τα σχόλια του εκλεγμένου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ δείχνουν παντελή έλλειψη κατανόησης του τι καθιστά τον Καναδά μια ισχυρή χώρα». «Δεν θα υποκύψουμε ποτέ απέναντι στις απειλές» τόνισε.
Σημειώνεται ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος συνεχώς αναφέρεται στην ανάγκη απόκτησης από τις ΗΠΑ της Γροιλανδίας και της Διώρυγας του Παναμά.
Υπάρχει λοιπόν συγκεκριμένος σχεδιασμός με βάση τον οποίο προωθείται μία πολύ μεγάλη επέκταση των ΗΠΑ η οποία εάν πραγματοποιούνταν θα τις καθιστούσε την μεγαλύτερη χώρα του κόσμου.
Οι απόψεις Τραμπ δεν είναι τυχαίες και δεν εκφράζονται έτσι.
Υπάρχουν πολλές δεξαμενές σκέψης που θεωρούν τον Καναδά ως μία μεγάλη «τρύπα» και κενό ασφαλείας για τις ΗΠΑ ενώ στην ουσία πρόκειται για μία χώρα που αποτελεί προέκταση τους.
Έχουν πολλά κοινά ήθη και έθιμα, χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα ενστερνίζονται τις ίδιες αξίες και με την προσθήκη του Καναδά όπως και της Γροιλανδίας, οι ΗΠΑ θα αποκτούσαν μία άνευ προηγουμένου πρόσβαση στην Αρκτική και στα πλούσια κοιτάσματα της.
Πρέπει να προστεθεί επίσης ότι οι ΗΠΑ σε όλα τα μεγάλα εθνικά πρωταθλήματά τους, στα πιο δημοφιλή σπορ, δηλαδή στο ποδόσφαιρο, στο μπέιζμπολ, στο μπάσκετ και στο χόκεϊ επί πάγου, με εξαίρεση το αμερικανικό ποδόσφαιρο (μία εκδοχή του ράγκμπι), επιτρέπουν τη συμμετοχή καναδικών ομάδων.
Δηλαδή οι Τoronto Raptors, μπορούν να γίνουν πρωταθλητές NBA, όπως και οι Montreal Canadiens να γίνουν πρωταθλητές NHL, κ.λ.π.
Αυτό σημαίνει ότι εδώ και δεκαετίες οι δύο χώρες συμπεριφέρονται σα να είναι μία ενιαία περιοχή.
Η επαναφορά του ζητήματος, όπως και αυτού της Διώρυγας του Παναμά και της Γροιλανδίας, από το Ν.Τραμπ και το στενό του περιβάλλον σημαίνει ότι κατά τη νέα του προεδρία θα υπάρξουν κοσμογονικές αλλαγές και εξελίξεις.
Προωθείται το μεγάλο σχέδιο της «Βόρειας Αμερικής» που τόσο συχνά έπαιξε στο παρελθόν σε βιβλία και ταινίες.
Σε ότι αφορά τα όσα δήλωσε ο Τ.Τριντό, όντως από την στιγμή που παραιτείται πολύ λίγη σημασία έχουν και σίγουρα αν είχε την δύναμη να εμποδίσει τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης Τραμπ, τότε δεν θα παραιτούνταν και θα παρέμενε στην εξουσία.
Επανέρχεται ένα παλαιό σενάριο που αφορούσε την πιθανή ενοποίηση ΗΠΑ-Καναδά καθώς ο εκλεγμένος πρόεδρος Ν.Τραμπ θέλει να αφήσει «ανεξίτηλη» την «σφραγίδα» του κάνοντας την «Αμερική μεγάλη ξανά», όπως έχει δεσμευτεί.
Πρόκειται για ένα σενάριο που σε πρώτη φάση αφορά μία ενσωμάτωση του Καναδά στις ΗΠΑ και στην συνέχεια στο μέλλον την ενοποίηση ακόμα και με το Μεξικό (δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί είναι μεξικανικής καταγωγής) δημιουργώντας ένα υπερκράτος της «Βορείου Αμερικής».
Πρόκειται για μία προοπτική η οποία υφίσταται στις γεωπολιτικές κατευθύνσεις πολλών δεξαμενών σκέψεων που ανήκουν στον αυθεντικό συντηρητικό χώρο.
Σε ό,τι αφορά τον Καναδά το ερώτημα που προκύπτει είναι πώς θα μπορούσε να γίνει η ενσωμάτωση του στις ΗΠΑ με νομικούς όρους και με ειρηνικό τρόπο.
Κατόπιν αιτήματος της National Post, ειδικοί στο πολιτικό και συνταγματικό δίκαιο, ο ένας από τον Καναδά και ο άλλος από τις Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν να αναλύσουν τον τρόπο με τον οποίο μια τέτοια θεμελιώδης αλλαγή στην κρατική υπόσταση του Καναδά θα μπορούσε θεωρητικά να γίνει πραγματικότητα.
Ο Γκρέγκορι Τάρντι πέρασε 11 χρόνια ως νομικός σύμβουλος στο Elections Canada και άλλα 15 χρόνια ως ανώτερος κοινοβουλευτικός σύμβουλος στη Βουλή των Κοινοτήτων.
Έχει διδάξει σε νομικές σχολές στο Οντάριο και το Κεμπέκ.
Είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Κοινοβουλευτικού και Πολιτικού Δικαίου, μιας ανεξάρτητης δεξαμενής σκέψης.
Ο Ρόντερικ Χιλς Τζούνιορ, είναι καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης ο οποίος διδάσκει και γράφει για το συνταγματικό δίκαιο με έμφαση στις διακυβερνητικές σχέσεις και την αυτονομία των κρατικών και τοπικών κυβερνήσεων.
«Αυτό που αντιμετωπίζουμε, επειδή είμαστε και οι δύο χώρες κράτους δικαίου, είναι ότι η πρώτη και πιο πιθανή μέθοδος που επιχειρείται είτε να ενωθούν οι δύο χώρες είτε να ενσωματωθεί ο Καναδάς στις Ηνωμένες Πολιτείες και αυτό θα ήταν με συνταγματικά και νομικά μέσα.
Μου φαίνεται ότι εάν είτε ο Καναδάς στο σύνολό του, είτε ορισμένα τμήματα του, θα ήθελαν να ενταχθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα έπρεπε να περάσουν από το Άρθρο 41 του Συνταγματικού Νόμου του 1982.
Πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να δοθεί συγκατάθεση για την αποχώρηση από τον Καναδά μιας συγκεκριμένης διοικητικής περιφέρειας από τη Γερουσία, τη Βουλή και τα νομοθετικά σώματα και των 10 επαρχιών.
Αυτό είναι ήδη ένα πολύ απίθανο σενάριο.
Αλλά ακόμα κι αν μιλάμε για μια περιοχή που αποφασίζει ότι θέλει να γίνει μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών, τότε θα πρέπει να ακολουθήσει αυτή τη διαδρομή.
Είτε μιλάμε για μία περιοχή είτε για πολλές περιοχές, είτε για τη χώρα στο σύνολό της, το κριτήριο για το άρθρο 41 του Συντάγματος είναι το σύνολο αρχών που αναπτύχθηκαν στην αναφορά απόσχισης του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Κεμπέκ.
Ας πούμε, για λόγους επιχειρηματολογίας, το PEI (Νησί Πρίγκιπα Εδουάρδου) θέλει να φύγει και το New Brunswick και η Nova Scotia θέλουν να μείνει το PEI και η Οτάβα θέλει να παραμείνει το PEI.
Τότε θα έπρεπε να γίνουν συζητήσεις μέχρι να καταλήξουν σε κατανόηση. Δεν μπορεί απλώς το PEI να μαζεύει τις βαλίτσες του και να φεύγει. Πρέπει να υπάρξει μια μορφή συμφωνίας.
Μόλις ληφθεί αυτή η απόφαση, είτε και από τις 10 επαρχίες είτε από ορισμένες αλλά όχι όλες, τότε πρέπει να υπάρξει είσοδος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και αυτό είναι μια εντελώς ξεχωριστή διαδικασία.
Αυτό βασίζεται στο άρθρο IV, ενότητα 3, ρήτρα 1 του Συντάγματος των ΗΠΑ, το οποίο ουσιαστικά λέει ότι με μια απλή ψηφοφορία του Κογκρέσου των ΗΠΑ, νέα εδάφη μπορούν να ενσωματωθούν στις ΗΠΑ και να γίνουν πολιτείες.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα συνέβη με τη Χαβάη που έγινε πολιτεία στις 21 Αυγούστου 1959 , σύμφωνα με ένα δημοψήφισμα στη Χαβάη και στη συνέχεια με ομοσπονδιακή νομοθεσία.
Η δεύτερη δυνατότητα είναι με αγορά.
Πολλές από τις αμερικανικές πολιτείες αγοράστηκαν, για παράδειγμα, όπως στην αγορά της Λουιζιάνα έτσι και οι πολιτείες στη δυτική πλευρά του Μισισιπή έγιναν πρώτα εδάφη και τελικά πολιτείες.
Αν θυμάστε κατά την πρώτη του θητεία, ο πρόεδρος Τραμπ μίλησε για απλή αγορά της Γροιλανδίας. Θέλω να πω, θεωρητικά πολύ, πολύ θεωρητικά, αυτό είναι δυνατό.
Αλλά ο Καναδάς δεν είναι προς πώληση. Και κανένα μέρος του Καναδά δεν είναι προς πώληση. Άρα, θα έλεγα ότι είναι ένα απίθανο σενάριο στην καλύτερη περίπτωση.
Δεν νομίζω ότι το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ θα μπορούσε να το απορροφήσει αυτό.
Στην περίπτωση της Γροιλανδίας, πιθανότατα, σκέφτηκε, ότι η Δανία την κατέχει και απλώς θα την αγοράσουμε από αυτήν. Αλλά κανείς δεν κατέχει τον Καναδά εκτός από τον Καναδά.
Η τρίτη επιλογή: Ξεκάθαρη εισβολή.
Στα βόρεια της Νέας Υόρκης, κοντά στην Οτάβα, έχουν τη 10η Ορεινή Μεραρχία, που αποτελείται από επίλεκτα στρατεύματα του αμερικανικού Στρατού.
Δεν θα χρειαζόταν, ειλικρινά, πολύ για να φτάσουν μέχρι την Οττάβα και να πουν ότι «τώρα είσαι μέρος μας». Αλλά είναι πολύ απίθανο να συμβεί.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προσθέσει ιστορικά μια νέα πολιτεία που στο παρελθόν ήταν ανεξάρτητη χώρα: Έτσι προσαρτήσαμε το Τέξας το 1845.
Η συνταγματική διάταξη που επιτρέπει την προσθήκη νέων πολιτειών βρίσκεται στο Άρθρο IV, ενότητα 3, ρήτρα 1 του Συντάγματος των ΗΠΑ :
«Νέες πολιτείες μπορούν να γίνουν δεκτές από το Κογκρέσο σε αυτήν την Ένωση. Αλλά κανένα νέο Κράτος δεν θα σχηματιστεί ούτε θα δημιουργηθεί εντός της Δικαιοδοσίας οποιουδήποτε άλλου Κράτους.
Ούτε κανένα κράτος δεν θα σχηματίζεται από τη συνένωση δύο ή περισσότερων κρατών, ή μερών κρατών, χωρίς τη συγκατάθεση των Νομοθετικών Σωμάτων των ενδιαφερόμενων Κρατών καθώς και του Κογκρέσου.»
Συνήθως, το Κογκρέσο προσθέτει πολιτείες αποδεχόμενο μια αναφορά από κάποιο νομοθετικό σώμα, συνήθως για το εδαφικό.
Στη συνέχεια, το Κογκρέσο εγκρίνει μια πράξη εξουσιοδότησης που ενεργοποιεί την αποδοχή των νέων πολιτειών με κάποιο νομοθετικά καθορισμένο σύνολο όρων.
Για την παραδοχή της Γιούτα, το Κογκρέσο επέμεινε ότι το Σύνταγμα της Γιούτα πρέπει να απαγορεύει την πολυγαμία, για παράδειγμα.
Στη συνέχεια, ο πληθυσμός της προτεινόμενης πολιτείας ψηφίζει σε δημοψήφισμα για την έγκριση ή την απόρριψη της υπό όρους αποδοχής.
Αυτό το δημοψήφισμα δεν απαιτείται από το Σύνταγμα, αλλά έχει συμπεριληφθεί σε κάθε κρατική πράξη αποδοχής από τα μέσα του 19ου αιώνα, πιστεύω.
Την εποχή της επανάστασής μας κατά της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, το Ηπειρωτικό Κογκρέσο κάλεσε στην πραγματικότητα τον Καναδά να ενταχθεί στην Ένωση ως κράτος και όταν δεν ξεσηκώθηκαν εναντίον των Βρετανών, εισβάλαμε εμείς οι Αμερικανοί».
Ο Ν.Τραμπ τελικά «ότι λέει το κάνει» καθώς μετά τις αναφορές του νέου Αμερικανού προέδρου για την Γροιλανδία η Δανία της οποίας το νησί είναι κτήση, δηλώνει ότι είναι έτοιμη να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις, πετώντας το μπαλάκι παράλληλα στους κατοίκους της περιοχή στο να αποφασίσουν για το μέλλον τους.
Η τελική τύχη του μεγάλου νησιού στον Αρκτικό Ωκεανό ίσως είναι να αποτελέσει την 51η πολιτεία των ΗΠΑ.
Έτσι σήμερα ο Λαρς Λόκε Ράσμουσεν, υπουργός Εξωτερικών της Δανίας, την Τετάρτη (8/1) δήλωσε ότι «η Γροιλανδία μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί αν το θελήσουν οι κάτοικοί της».
Ωστόσο, ο ίδιος δεν ήταν αρνητικός σε διάλογο με τους Αμερικανούς για στενότερη συνεργασία, προκειμένου να αμβλυνθούν οι ανησυχίες του στην Αρκτική κάτι που μπορεί να σημαίνει εκχώρηση της κυριαρχίας στις ΗΠΑ χωρίς να θιγεί το εσωτερικό καθεστώς διακυβέρνησης της περιοχής.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Reuters, ο πρωθυπουργός της Γροιλανδίας, Μούτε Έγκεντε, είχε συνομιλίες με τον Δανό βασιλιά στην Κοπεγχάγη, μία ημέρα μετά τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ για τη Γροιλανδία που έκαναν παγκόσμιο πρωτοσέλιδο το μεγαλύτερο νησί του κόσμου, το οποίο βρίσκεται στην Αρκτική.
Επισημαίνεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αναλαμβάνει τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου, την Τρίτη (7/1) δήλωσε ότι δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει στρατιωτική ή οικονομική δράση για να καταστήσει τη Γροιλανδία τμήμα των ΗΠΑ. Την ίδια ημέρα, ο μεγαλύτερος γιος του, ο Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, πραγματοποίησε ιδιωτική επίσκεψη στη Γροιλανδία.
Η Γροιλανδία, το μεγαλύτερο νησί του κόσμου, αποτελεί μέρος της Δανίας εδώ και 600 χρόνια, αν και οι περίπου 57.000 κάτοικοί της ρυθμίζουν πλέον μόνοι τους τις εσωτερικές τους υποθέσεις. Η κυβέρνηση του νησιού με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, Μούτε Έγκεντε, στοχεύει σε ενδεχόμενη ανεξαρτησία.
Νέα απάντηση της Δανίας για τη Γροιλανδία
«Αναγνωρίζουμε πλήρως ότι η Γροιλανδία έχει τις δικές της φιλοδοξίες», είπε αρχικά ο υπουργός Εξωτερικών της Δανίας, Λαρς Λόκε Ράσμουσεν, και πρόσθεσε: «Εάν υλοποιηθούν, η Γροιλανδία θα γίνει ανεξάρτητη, αν και δύσκολα με τη φιλοδοξία να γίνει μία ομοσπονδιακή Πολιτεία στις ΗΠΑ».
Ο ίδιος δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι ανησυχίες των ΗΠΑ για την ασφάλεια στην Αρκτική είναι θεμιτές μετά την αυξημένη ρωσική και κινεζική δραστηριότητα στην περιοχή. «Δεν νομίζω ότι βρισκόμαστε σε κρίση εξωτερικής πολιτικής», τόνισε στη συνέχεια ο Δανός υπουργός Εξωτερικών και συμπλήρωσε: «Είμαστε ανοιχτοί σε έναν διάλογο με τους Αμερικανούς για το πώς μπορούμε ενδεχομένως να συνεργαστούμε ακόμη πιο στενά από ό,τι κάνουμε για να διασφαλίσουμε την εκπλήρωση των αμερικανικών φιλοδοξιών».
Μεγάλη είναι η ενόχληση στην κυβέρνηση για την κατάργηση των «λογοκριτών» του διαδικτύου από τον Μ.Ζάκερμπεργκ καθώς πάνω στην «ομοφωνία-μονοφωνία» των ΜΜΕ μπορούσε να υποστηριχθεί το κυβερνητικό αφήγημα «όλα πάνε τέλεια».
Η ενόχληση αυτή είναι διάχυτη και στην Ευρώπη όπου έχουν ήδη ξεκινήσει οι απειλές προς τον Μαρκ Ζάκερμπεργκ, τον ιδρυτή της Meta, για κυρώσεις αν καταργήσει τους λεγόμενους «fact checkers» από τις πλατφόρμες του στην Ευρώπη!
Ζητούν δηλαδή θα συνεχίσει να υπάρχει λογοκρισία και απαγόρευση της ελευθερίας του λόγου!
Ο Κλαους Μύλλερ, επικεφαλής του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Δικτύου και συνδεδεμένος με το κόμμα των Πρασίνων, απειλεί τη Meta με κυρώσεις εάν ο Ζάκερμπεργκ σταματήσει να χρησιμοποιεί τους «fact checkers» που είναι γνωστοί για τις προκαταλήψεις τους και το ως προς τι χαρακτηρίζουν ως αλήθεια ή ψέμα και με ποια κριτήρια.
Ενοχλήθηκαν πολύ και στην Ελλάδα καθώς πλέον θα ακούγονται διαφορετικές απόψεις, δηλαδή αυτές που τους ενοχλούν.
Ειδικά βλέποντας ότι τα social media έχουν μεγαλύτερη ισχύ πλέον από τα ΜΜΕ.
Υπενθυμίζεται ότι ο Ν.Τραμπ είχε εναντίον του το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ και όμως αρκούσε να παρουσιαστεί στο podcast του Τζο Ρόγκαν για να συντρίψει την εναντίον του προπαγάνδα και να περάσει τις δικές του θέσεις.
Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος δεν πιστεύει πια την τηλεόραση και εν γνώση αναζητά άλλου είδους ενημέρωση.
Το σύστημα όμως που ελέγχει τα ΜΜΕ δεν επικεντρώνεται στην απόρριψή του από τον κόσμο και γιατί συμβαίνει αυτό αλλά θέλει να δημιουργηθεί ένα ακόμα πιο ολοκληρωτικό πλαίσιο κατά όσων τολμούν να πουν την αλήθεια, ή τέλος πάντων αυτό που πιστεύουν ως αλήθεια, ώστε να διώκονται ποινικά για ότι λένε και να μην μπορούν να έχουν καμία δυνατότητα οικονομικής επιβίωσης.
Όλοι θυμούνται τι συνέβη τον καιρό της πανδημίας και των μαζικών και μαζικών εμβολιασμών κατά Covid-19, όπου όποιος τολμούσε να εκφράσει μία διαφορετική άποψη ή έστω την ένστασή του, δέχονταν αυτόματη «φίμωση».
Ειδικότερα στην Ελλάδα όπου τα ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια επέλεξαν το συνεχές «λιβάνισμα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η κατάργηση των… «αυτοκρατορικών λογοκριτών» αποτελεί μείζον πρόβλημα πλέον για το Μαξίμου.
Η μεγαλύτερη γέφυρα στον κόσμο βρίσκεται στην Κίνα.
Οι Κινέζοι έχουν να παινεύονται για τα δεκάδες κατασκευαστικά θαύματα τα οποία έχουν φέρει την επανάσταση στις μεταφορές.
Στην Κίνα βρίσκονται οι γέφυρες με το μεγαλύτερο μήκος στον κόσμο και καταλαμβάνουν τις περισσότερες θέσεις στη σχετική λίστα, ενώ «Made in China» είναι φυσικά και εκείνη που βρίσκεται στην κορυφή της, ως η μεγαλύτερη στον πλανήτη.
Το όνομα της είναι Danyang–Kunshan Grand Bridge και είναι μέρος του υπερσύγχρονου σιδηρόδρομου υψηλών ταχυτήτων που ενώνει το Πεκίνο με την Σαγκάη. Το ταξίδι διαρκεί συνολικά λίγο λιγότερο από 4,5 ώρες.
Με απόσταση από το έδαφος τα 31 μέτρα η Danyang–Kunshan Grand Bridge έχει μήκος 164,8 χιλιόμετρα -όσο περίπου η απόσταση από την Αθήνα μέχρι τα Καμένα Βούρλα- και ενώνει τις πόλεις Danyang και Kunshan, περνώντας πάνω από ορυζώνες και αγροτικές περιοχές. Μάλιστα ένα μέρος της, μήκους περίπου 9 χιλιομέτρων περνά πάνω και από την λίμνη Yangcheng.
Η κατασκευή και ο σχεδιασμός της πραγματοποιήθηκαν από την China Road and Bridge Corporation (CRBC) με κρατική χρηματοδότηση σε μια περίοδο τεσσάρων ετών, από το 2006 έως και το 2010, με ένα κόστος που ανήλθε τότε στο ποσό των 7,53 δισ. ευρώ.
Για την κατασκευή της Danyang–Kunshan Grand Bridge εργάστηκαν 10.000 άνθρωποι και έπειτα από την ολοκλήρωση της οι Κινέζοι πραγματοποιούσαν δοκιμές σε όλο το μήκος της με τρένα υψηλών ταχυτήτων για έναν ολόκληρο χρόνο, ώστε να διασφαλίσουν ότι δεν υπάρχει κάποιο δομικό πρόβλημα.
Η γέφυρα ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2011, μαζί φυσικά με τον σιδηρόδρομο Beijing–Shanghai High-Speed Railway.
«Λυπούμαστε, αλλά κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε» φέρεται να υποστήριξαν, σύμφωνα με την εκπομπή «Open Τώρα», ισχυριζόμενοι ότι λειτούργησαν όσο το δυνατόν μπορούσαν καλύτερα σε ό,τι αφορά στη διαχείριση του περιστατικού.
Με βάση την εκπομπή, συνεχίζονται οι έρευνες για τις ευθύνες των αστυνομικών που είχαν βάρδια τη μοιραία μέρα, ενώ ο δολοφόνος της γυναίκας συνεχίζει να νοσηλεύεται στο ψυχιατρείο, αντί να σταλεί στη φυλακή, παρότι τα στοιχεία δείχνουν πως είχε τα λογικά του όταν διέπραξε το έγκλημα.
Έτσι, στον άνδρα, ηλικίας 39 ετών, αποδίδονται κατηγορίες για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, παράνομη οπλοχρησία και οπλοφορία, προμήθεια και κατοχή ναρκωτικών.
«Ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι δήθεν λόγω της κατανάλωσης αλκοόλ και χαπιών δεν έχει ανάμνηση του περιστατικού, στοχεύοντας προφανώς να δημιουργήσει εντυπώσεις ως προς τη συνδρομή ή μη στο πρόσωπό του της ικανότητας καταλογισμού για τις πράξεις που του αποδίδονται, καταρρίπτεται ευθέως από την ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του διορισμένου ψυχιάτρου» αναφέρεται στο σκεπτικό σχετικού βουλεύματος.
«Από τα στοιχεία συνάγεται η μη συνδρομή στο πρόσωπο του κατηγορούμενου τυχόν βρασμού ψυχικής ορμής, αφού προέκυψε ότι ο τελευταίος προέβη σε νηφάλια εκτέλεση της επίθεσης εναντίον της παθούσης κι έπειτα από συστηματική και επίμονη παρακολούθησή της, τουλάχιστον την ίδια εκείνη ημέρα και την προηγούμενη» αναφέρει, μεταξύ άλλων.
Πηγή: newsbeast.gr
Ο 82χρονος πολιτικός, έχει διατελέσει πρόεδρος του Συνασπισμού και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
«Δεν μπορεί να είναι ένα πρόσωπο που είναι αποτέλεσμα ούτε παζαριών ούτε ισορροπιών. Δεν μπορεί να είναι ένα πρόσωπο το οποίο απλώς κατευνάζει ανησυχίες ή εγγυάται πειθήνια εφαρμογή κυβερνητικών επιλογών», τόνισε η κ. Κωνσταντοπούλου μιλώντας στο Action24.
Συνέχισε λέγοντας ότι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει την κρίσιμη στιγμή θα επιλέξει το κοινωνικό συμφέρον και τη δημοκρατία και πως θα πρέπει να είναι πολιτικό πρόσωπο.
Διευκρίνισε ότι εκφράζει την άποψή της η οποία «δεν είναι επίσημη πρόταση» καθώς δεν έχει ρωτήσει τον ενδιαφέρομενο.
«Θεωρώ ότι υπάρχει μια προσωπικότητα στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας που εξασφαλίζει αυτά τα οποία όλοι θα θέλαμε και πολλοί πολίτες ζητούν. Είμαι σε δύσκολη θέση γιατί είναι ο πατέρας μου, είναι ο Νίκος Κωνσταντόπουλος», τόνισε η κ. Κωνσταντοπούλου.
Πρόσθεσε ότι ο πατέρας της είναι ένας αυτόνομος πολιτικός άνδρας «και φυσικά η πορεία του δεν προσδιορίζεται από το τι πιστεύω εγώ. Πρόκειται για ένα πρόσωπο που έχει δώσει δείγμα γραφής διαχρονικά».
Πηγή: cnn.gr
Φωτογραφία αρχείο: Eurokinissi
Όπως είπε μιλώντας στον ΣΚΑΙ, «Το ΠΑΣΟΚ έχει πάρει την απόφαση να κινείται θεσμικά. Το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι ένα πρόσωπο συνθετικό με εθνικά χαρακτηριστικά, που πρέπει να εκφράζει όλους τους Έλληνες πολίτες και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό».
«Εμείς περιμένουμε να δούμε την πρόταση του κυρίου Μητσοτάκη», σημείωσε.
Στην ερώτηση των δημοσιογράφων «εσείς την κυρία Σακελλαροπούλου θα την ξαναψηφίζατε;», ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ απάντησε: «Εφόσον ήταν η πρόταση του κυρίου Μητσοτάκη, θα την ξαναψηφίζαμε. Είναι ένα πρόσωπο, το οποίο το έχουμε πει επανειλημμένως, ότι θεωρούμε ότι έχει μια αξιόλογη πορεία, το οποίο είναι κάτι που το έχει εκφράσει και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Εάν δεν προτείνει την κυρία Σακελλαροπούλου, αυτό θα οφείλεται προφανώς σε εσωτερικά του θέματα και θα πρέπει να πει δημόσια, τι είναι αυτό που χρεώνει και τον οδηγεί στον να μην ανανεώσει τη θητείας της κυρίας Σακελλαροπούλου».
Πηγή: e-nikos.gr