Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Τετάρτη, 08 Ιανουαρίου 2025

Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας ήρθε στο κανάλι Alex's Stories και μιλά για το σύστημα, το νέο του κόμμα, τους στόχους του, τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Σφοδρή πυρκαγιά πλήττει το Λος Άντζελες με αποτέλεσμα κάτοικοι να απομακρυνθούν άρον άρον από τις κατοικίες τους. Οι άνεμοι πνέουν θυελλώδεις και εγείρουν «θανάσιμο κίνδυνο», σύμφωνα με τις τοπικές αρχές.

Η φωτιά εκδηλώθηκε χθες αργά το πρωί στο προάστιο Pacific Palisades, δίπλα στα βουνά Σάντα Μόνικα, βορειοδυτικά της πελώριας μεγαλούπολης.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ορισμένα σπίτια έχουν καεί στην περιοχή αυτή, που είναι γεμάτη εξοχικά αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων το καθένα, κάποια μάλιστα σε απόκρημνα φαράγγια.

Μετά το μεσημέρι, η πυρκαγιά είχε ήδη εξαπλωθεί σε πάνω από 3.000 στρέμματα προ των πυλών του Λος Άντζελες, σύμφωνα με το τοπικό πυροσβεστικό σώμα. Φωτορεπόρτερ του Γαλλικού Πρακτορείου είδε πυροσβέστες να δίνουν μάχη με τις φλόγες που καταβρόχθιζαν σπίτι.

«Το έβλεπα στην τηλεόραση, ποτέ δεν θα πίστευα πως ο άνεμος θα μπορούσε να έχει τέτοια επίπτωση στη φωτιά», είπε ένας κάτοικος, ονόματι Γκάρι, στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό KTLA. Ο ίδιος αφηγήθηκε χαρακτηριστικά πως είδε σπίθες να καλύπτουν απόσταση ακόμη και «100 μέτρων» στον αέρα.

«Έβλεπα καπνό μακριά, κι ήμουν σίγουρος πως (η φωτιά) δεν θα έφθανε στον λόφο (…). Πέντε λεπτά αργότερα, κατέβαινε τον λόφο. Όλος ο κόσμος πανικοβλήθηκε και γύρισε σπίτι του για να πάρει ό,τι μπορεί και να απομακρυνθεί εσπευσμένα», πρόσθεσε.

Παράτησαν τα αυτοκίνητα

Πολλοί κάτοικοι έτρεξαν να φύγουν, παίρνοντας μαζί μόνο όσα υπάρχοντά τους πρόλαβαν και ζώα συντροφιάς. Ακολούθησαν μεγάλα μποτιλιαρίσματα και ορισμένοι παράτησαν τα οχήματά τους, έφυγαν πεζή, σύμφωνα με οπτικό υλικό που μεταδόθηκε από τοπικά ΜΜΕ.

Η φωτιά προκάλεσε πελώριο νέφος καπνού, ορατό απ’ όλη τη μεγαλούπολη. Στη γειτονική πόλη Μαλιμπού έκλεισαν τα σχολεία.

«Απομακρυνθείτε εσπευσμένα από την περιοχή Παλισέιντς τώρα», διέταξε ο δήμος του Λος Άντζελες μέσω X.

Οι άνεμοι της Σάντα Άνα

Η πυρκαγιά εκδηλώθηκε καθώς το Λος Άντζελες δέρνουν εξαιρετικά σφοδροί ριπαίοι άνεμοι. Πρόκειται για τους θερμούς ανέμους της Σάντα Άνα, συνηθισμένους τον καλιφορνέζικο χειμώνα, που φθάνουν ως και τα 160 χιλιόμετρα ανά ώρα, σύμφωνα με την αμερικανική μετεωρολογική υπηρεσία (NWS).

Πέρα από το ότι εξαπλώνουν τις φλόγες με φοβερή ταχύτητα, θα περιπλέξουν τα πράγματα για τους πυροσβέστες, που πιθανόν θα στερηθούν τα εναέρια μέσα τις προσεχείς ώρες.

«Προσοχή! Καταστροφική ανεμοθύελλα που εγείρει θανάσιμο κίνδυνο αναμένεται από την Τρίτη μετά το μεσημέρι ως την Τετάρτη το πρωί σε μεγάλο μέρος της περιοχής» του Λος Άντζελες, προειδοποίησε η NWS μέσω X.

REUTERS/Ringo Chiu

REUTERS/Ringo Chiu

«Θα είναι πολύ δύσκολη νύχτα», καθώς οι άνεμοι θα έφθαναν στην κορύφωση αφού έδυε ο ήλιος, προειδοποίησε ο Ντάνιελ Σουέιν, ειδικός του πανεπιστημίου UCLA για τα ακραία καιρικά φαινόμενα.

Οι άνεμοι που θα πνεύσουν στην περιοχή πιθανόν θα είναι «οι πιο ισχυροί από το 2011», σύμφωνα με τον μετεωρολόγο. Ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι «πολύ πιο υψηλός» από ό,τι συνήθως την εποχή, συμπλήρωσε.

Άνυδρος χειμώνας

Καθώς, έπειτα από δυο χρόνια με περισσότερες βροχές, που αναζωογόνησαν τη βλάστηση, η νότια Καλιφόρνια έζησε «την πιο άνυδρη έναρξη του χειμώνα που έχει καταγραφεί ποτέ», με άλλα λόγια η βλάστηση έχει πλέον μετατραπεί σε καύσιμη ύλη.

Τα φαινόμενα γίνονται πλέον ακραία εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Πολλοί πυροσβέστες αναπτύχθηκαν και αγωνίζονται «επιθετικά» για να περιορίσουν την πυρκαγιά, διαβεβαίωσε η δήμαρχος του Λος Άντζελες, η Κάρεν Μπας. Οι κάτοικοι της περιοχής καλούνται να παίρνουν υπόψη τις προειδοποιήσεις των αρχών και να «ακολουθούν τις οδηγίες» της πυροσβεστικής, πρόσθεσε η Δημοκρατική πολιτικός.

REUTERS/Mike Blake

Οι άνεμοι προκάλεσαν προβλήματα στην επίσκεψη του προέδρου Τζο Μπάιντεν χθες στην Καλιφόρνια για να ανακοινωθεί η δημιουργία δυο νέων «εθνικών μνημείων», αχανών προστατευόμενων περιοχών στο νότιο τμήμα της πολιτείας.

Με δελτίο τύπου οι υποψηφιότητες των SAGA

Λόγω της κατάστασης και των επικίνδυνων συνθηκών και για την ασφάλεια των παρουσιαστών και του προσωπικού, οι υποψηφιότητες του Σωματείου των Ηθοποιών (SAG Awards) δεν θα ανακοινωθούν με φυσική παρουσία, αλλά με δελτίο τύπου.

naftemporiki.gr

ΕΡΩΤΗΣΗ

Αθήνα, 13/9/2024

Του:                Κυριάκου Βελόπουλου, Προέδρου Κόμματος, Βουλευτή Β3' Νότιου Τομέα Αθηνών

ΠΡΟΣ:            Τον κ. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Τον κ. Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Τον κ. Υπουργό Εσωτερικών

ΘΕΜΑ:          «Οι κτηνοτρόφοι και οι κάτοικοι της Αμφιλοχίας υποφέρουν από επιθέσεις λύκων»

Κύριοι Υπουργοί,

Αγανακτισμένοι είναι οι κτηνοτρόφοι στην Αμφιλοχία, όπως μας ενημερώνουν σχετικά, λόγω της καθημερινής επιδρομής λύκων στα κοπάδια τους. Αναφέρουν, πως τα ως άνω ζώα κινούνται ανά ζεύγη ή αγέλες, με αποτέλεσμα η βόσκηση να γίνεται επικίνδυνη, όχι μόνο για τα κοπάδια αλλά και για τους ίδιους. Το πρόβλημα έχει ενταθεί ιδιαίτερα, την τελευταία διετία, όπως υποστηρίζουν. Οι ως άνω έχουν περιέλθει σε απόγνωση, αφού, σχεδόν κάθε ημέρα, χάνουν ζωικό κεφάλαιο από τις επιθέσεις των λύκων. Πολλά, επίσης, είναι και τα περιστατικά επίθεσης σε κατοικημένες περιοχές και οικισμούς, όπως προσθέτουν. Σημειωτέο ότι όλα τα παραπάνω αναφερόμενα, καθώς και τα παρακάτω σχετικά ερωτήματα, είχαν σε πρότερο χρόνο ήδη τεθεί υπόψη σας μέσω Κοινοβουλευτικής Ερώτησής μου με αρ. κατάθεσης 326/9- 10-2020.

Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,

Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:

1. Προτίθεσθε να μεριμνήσετε κατάλληλα, ώστε να προστατευθούν, τόσο οι ως άνω κτηνοτρόφοι που διαβιούν περί την Αμφιλοχία, όσο και τα κοπάδια τους, από τις επιδρομές των λύκων;
2. Προτίθεσθε να αποζημιώσετε τους ανωτέρω κτηνοτρόφους, που επλήγησαν από τις επιθέσεις λύκων στα κοπάδια τους;

Ο ερωτών βουλευτής

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΘΕΜΑ: Απάντηση στην υπ’ αριθ. 6763/13-9-2024 Ερώτηση

Σχετικά με την παραπάνω Ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κυρ. Βελόπουλος, σας ενημερώνουμε τα εξής:

Σύμφωνα με τον Κανονισμό Ασφάλισης Ζωικού Κεφαλαίου, ο ΕΛΓΑ καλύπτει ασφαλιστικά και αποζημιώνει την απώλεια ζωικού κεφαλαίου από άγρια θερμόαιμα σαρκοβόρα ζώα.

Στις περιπτώσεις απώλειας ζωικού κεφαλαίου, ο κτηνοτρόφος είναι υποχρεωμένος να διατηρήσει τα πτώματα των ζώων και να τα προφυλάξει από αλλοιώσεις εξωγενών παραγόντων μέχρι να γίνουν οι έλεγχοι σύμφωνα με τον ανωτέρω κανονισμό και να προβεί την ίδια ή το αργότερο την αμέσως επόμενη εργάσιμη από την ζημιά ημέρα σε τηλεφωνική αναγγελία της ζημιάς στο οικείο Υποκατάστημα του ΕΛΓΑ. Η εκτίμηση πραγματοποιείται το αργότερο δύο εργάσιμες ημέρες μετά την αναγγελία, προς διαπίστωση του είδους και αριθμού των ζημιωθέντων ζώων και της αιτίας θανάτου αυτών.

Στον Κανονισμό Ασφάλισης Ζωικού Κεφαλαίου αναφέρεται ότι δεν καλύπτονται ασφαλιστικά οι ζημιές στο ζωικό κεφάλαιο όταν είναι μικρότερες της μισής ασφαλιστικής μονάδας (1/2 Α.Μ.) κατά είδους ζώου (στις αίγες και τα πρόβατα υπολογίζεται ενιαία) και των πέντε (5) «σμηνών». προκειμένου για μελισσοσμήνη .

Ωστόσο, ο παραπάνω περιορισμός δεν ισχύει στις εξής περιπτώσεις: α) ζημιές στα μελισσοσμήνη από την αρκούδα, β) ζημιές που προκαλούνται στα αιγοπρόβατα και τα βοοειδή από τα προστατευμένα είδη «λύκος» και «αρκούδα» και η «ασφαλιζόμενη αξία» των ζημιωθέντων ζώων είναι μεγαλύτερη η ίση του ποσού των 200,00 ευρώ. (δηλαδή στην συγκεκριμένη περίπτωση 2 πρόβατα) (άρθρο 6).

Επισημαίνεται δε ότι επιθέσεις των άγριων ζώων στο ζωικό κεφάλαιο δεν αποτελούν νέο φαινόμενο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΛΓΑ , σε επίπεδο χώρας οι δηλώσεις για επιθέσεις από άγρια ζώα παρουσιάζουν μικρές αυξομειώσεις κατά τα τελευταία έτη και μάλιστα για το 2023 υποβλήθηκαν

2.119 δηλώσεις, ενώ για το 2022 είχαν υποβληθεί ως 2.7772.

Στην ΠΕ Αιωλοακαρνανίας ενδεικτικά αναφέρεται ότι οι δηλώσεις για κατασπάραξη αιγοπροβάτων το 2023 ανήλθαν σε 49, το 2023 σε 74 και το 2024 σε 42. Για το 2024 οι εκτιμήσεις έχουν ολοκληρωθεί και ακολουθεί η προβλεπόμενη διαδικασία κοινοποίησης των πορισμάτων και καταβολής των ενισχύσεων στους ασφαλιστικά ενήμερους δικαιούχους παραγωγούς.

Ο ΕΛ.Γ.Α. σε όλες τις περιπτώσεις έχει ενεργήσει άμεσα και σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται από τον Κανονισμό Ασφάλισης και έχουν καταβληθεί οι σχετικές αποζημιώσεις ζωικού κεφαλαίου, συμπεριλαμβανομένων και των ζημιών από άγρια ζώα –λύκο.

Κατά την τελευταία τριετία (2020-2022), σε επίπεδο χώρας έχουν καταβληθεί αποζημιώσεις ζωικού κεφαλαίου (συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων επιδρομών από άγρια ζώα) ύψους 19 εκ €, ενώ στην ΠΕ Αιτωλοακαρνανίας το αντίστοιχο ύψος αποζημίωσης στους ασφαλιστικά ενήμερους κτηνοτρόφους ανέρχεται σε 255.000 €.

Τέλος, αρμόδιο να απαντήσει για τα θέματα που το αφορούν, είναι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, προς το οποίο διαβιβάζονται ηλεκτρονικά η Ερώτηση 6763/13-9-2024 με το παρόν έγγραφο.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΤΑΜΕΝΙΤΗΣ

Ο Ντόναλντ Τραμπ, λίγο πριν αναλάβει τα καθήκοντά του ως 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, συνεχίζει να προκαλεί διεθνή αναστάτωση με δηλώσεις που αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο εδαφικής επέκτασης της χώρας.

Με στόχους τη Γροιλανδία, τη Διώρυγα του Παναμά και ακόμα και τον Καναδά, οι προτάσεις του συνδυάζουν οικονομικές απειλές και στρατηγικές αναφορές, χωρίς να καθίσταται σαφές αν πρόκειται για σοβαρά σχέδια ή για προκλήσεις που αποσκοπούν σε διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα.

Χτες, ο Ντόναλντ Τραμπ δημοσίευσε έναν χάρτη που δείχνει τον Καναδά ως μέρος των ΗΠΑ σε ανάρτησή στη δική του πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Truth Social. Η κίνηση αυτή έρχεται μετά από την εκτόξευση απειλών του επερχόμενου προέδρου σε γειτονικά κράτη των ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα και ενώ πλησιάζει η ημέρα ορκωμοσίας του.

Παράλληλα, ατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο Τραμπ χαρακτήρισε τη Γροιλανδία ως ζήτημα "εθνικής ασφάλειας", επικαλούμενος ρωσικές και κινεζικές κινήσεις στην περιοχή. Απείλησε τη Δανία, που ελέγχει το αυτόνομο έδαφος, με "υψηλούς τελωνειακούς δασμούς" αν δεν παραδώσει τη Γροιλανδία στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το ενδιαφέρον του Τραμπ για τη Γροιλανδία δεν είναι καινούργιο. Κατά την πρώτη του θητεία είχε προκαλέσει αντιδράσεις προτείνοντας την αγορά του νησιού, ενώ σήμερα ο γιος του, Ντόναλντ Τζούνιορ, βρίσκεται στη Γροιλανδία σε ιδιωτική επίσκεψη.

Η Διώρυγα του Παναμά στο στόχαστρο

Ο Τραμπ δεν απέκλεισε τη χρήση στρατιωτικής βίας για τη Διώρυγα του Παναμά, περιγράφοντας την ως "στρατηγικό θαλάσσιο άξονα". Υποστήριξε ότι η διαχείριση της από την Κίνα συνιστά απειλή για την "οικονομική ασφάλεια" των Ηνωμένων Πολιτειών, χωρίς όμως να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τα σχέδιά του.

Ο Τραμπ προχώρησε σε μια ακόμα πιο ριζοσπαστική δήλωση, προτείνοντας την ενσωμάτωση του Καναδά στις Ηνωμένες Πολιτείες, χαρακτηρίζοντάς τον ως "51η Πολιτεία". Μετά την ανακοίνωση της παραίτησης του Καναδού πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό, ο Τραμπ απείλησε με τη χρήση της "οικονομικής ισχύος" για να επιτύχει την προσάρτηση του βόρειου γείτονα.

Σε σχετική ανάρτηση στην πλατφόρμα Χ (πρώην Twitter), ανέφερε ότι "θα ήταν πραγματικά κάτι να ξεφορτωθούμε αυτήν την τεχνητή γραμμή στα σύνορα". Ο Τριντό απάντησε κατηγορηματικά, δηλώνοντας: "Δεν υπάρχει πιθανότητα ούτε μία στο εκατομμύριο ο Καναδάς να γίνει μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών".

Οι αντιφατικές δηλώσεις του Τραμπ προκαλούν σύγχυση για το αν πρόκειται για πραγματικές προθέσεις εδαφικής επέκτασης ή για διαπραγματευτική τακτική. Η επιμονή του να περιγράφει συμμάχους όπως ο Καναδάς ως εκμεταλλευτές της στρατιωτικής προστασίας των Ηνωμένων Πολιτειών, αναδεικνύει μια ευρύτερη στρατηγική που ενισχύει την εθνικιστική του ρητορική.

Διεθνείς αντιδράσεις

Ο εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ υπενθύμισε ότι "ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών απαιτεί σεβασμό της εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών". Παράλληλα, η Δανία και ο Καναδάς καταδίκασαν τις δηλώσεις του Τραμπ, ενώ πολιτικοί αναλυτές υπογραμμίζουν ότι οι προκλήσεις αυτές ενδέχεται να αποσκοπούν στη διαμόρφωση νέων ισορροπιών δυνάμεων.

Η πορεία που θα ακολουθήσει ο Τραμπ, ο οποίος αναλαμβάνει την προεδρία στις 20 Ιανουαρίου, θα δείξει αν οι εξαγγελίες του αποτελούν απλή ρητορική ή προάγγελο γεωπολιτικών αλλαγών.

Πηγή: lifo.gr

Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ διαμόρφωσε μια νέα πραγματικότητα στο ήδη ασταθές και έντονα συγκρουσιακό περιβάλλον ασφάλειας της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής.     

Ο ρόλος επίσης, που φιλοδοξεί να διαδραματίσει η Τουρκία ως ρυθμιστής των εξελίξεων στη μετά Άσαντ εποχή, καθώς και η επιδίωξή της να  μετατρέψει τη Συρία σε Τουρκικό Προτεκτοράτο, περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Λαμβάνοντας υπόψη τις εμφανείς, αλλά και τις υπόγειες κινήσεις των  κύριων παικτών (Ρωσία, Ιράν, Τουρκία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Αραβικά κράτη κ.α.), που εμπλέκονται στη Συρία, αλλά και της διεθνούς κοινότητας γενικότερα, ελλοχεύει ο κίνδυνος:

1. επανέναρξης των εχθροπραξιών μεταξύ των ένοπλων τοπικών φατριών για τη νομή της εξουσίας ή για εθνοτικούς και θρησκευτικούς λόγους,
2. μιας γενικευμένης σύρραξης μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ για την εξόντωση ή την υπεράσπιση των Κούρδων της Συρίας και της εξασφάλισης των γεωπολιτικών τους συμφερόντων,
3. επέκτασης της σύγκρουσης πέρα από τη Μέση Ανατολή, με απρόβλεπτες συνέπειες για την περιφερειακή σταθερότητα και την παγκόσμια ειρήνη.

Λαμβάνοντας υπόψη τις εν λόγω εξελίξεις, ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί η χαρακτηριστική απουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), τόσο σε διπλωματικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Προφανώς, η οικονομική και πολιτική κρίση στη Γαλλία και Γερμανία έχουν επηρεάσει αρνητικά τα κέντρα λήψης αποφάσεων των Βρυξελλών, με αποτέλεσμα η Ε.Ε. να δυσκολεύεται να ασκήσει μια αξιόπιστη Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας,  όπου  θα εξασφαλίσει τη συλλογική ασφάλεια στην Ευρώπη και θα ενισχύσει τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.

Συγκεκριμένα, η Ε.Ε. αδυνατεί να λειτουργήσει ως ένας αξιόπιστος πάροχος ασφάλειας -όπως ορίζει ο πρωταρχικός στόχος της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Πυξίδας (Strategic Compass)- και να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στον τομέα της άμυνας και ασφάλειας, επηρεάζοντας τις διεθνείς εξελίξεις.

Το πιο επικίνδυνο όμως είναι, ότι οι αξιωματούχοι της Ε.Ε., αδυνατούν να κατανοήσουν τα γεγονότα και τις εξελίξεις στη Συρία καθώς επίσης, τους κινδύνους που καραδοκούν τόσο για την Ευρώπη όσο και για τη διεθνή κοινότητα. 

Για του λόγου το αληθές, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η τελευταία συνάντηση της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κας. Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν με τον  Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ.

Κατά τη συνάντηση αυτή, η Ευρωπαία αξιωματούχος έσπευσε να προσφέρει οικονομική βοήθεια ενός δις ευρώ στον κ. Ερντογάν για την φιλοξενία των Σύρων προσφύγων στην Τουρκία, τη στιγμή που οι Σύριοι πρόσφυγες επιστρέφουν μαζικά στην πατρίδα τους. Επίσης, η κα Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν εξήρε το ρόλο της Τουρκίας ως παράγοντα διασφάλισης της σταθερότητας στη Συρία, τη στιγμή όπου η Τουρκία αποτελεί τον κύριο παράγοντα αποσταθεροποίησης στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής.

Υπό το πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο για τη διαμόρφωση μιας αξιόπιστης ευρωπαϊκής πολιτικής για τη Συρία και τη Μέση Ανατολή γενικότερα.

Συγκεκριμένα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει να συνεχίσει τις έως τώρα σημαντικές παρεμβάσεις του και να αξιοποιήσει ακόμη περισσότερο το διεθνές κύρος και την επιρροή του στους ομολόγους του (με πολλούς από τους οποίους διαθέτει άριστη προσωπική και πολιτική σχέση), ώστε: α) να αντιληφθούν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας το κόστος ασφαλείας που θα κληθεί να πληρώσει η Ευρώπη σε περίπτωση περαιτέρω αποσταθεροποίησης της Συρίας και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής και β) να ληφθούν από μέρους της Ε.Ε. άμεσες αποφάσεις και απτές θεσμικές πρωτοβουλίες που θα συμβάλουν στην αποκλιμάκωση της κρίσης στη Συρία, τη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και την ομαλή πολιτειακή της μετάβαση και σταθεροποίηση.  

Αξίζει να υπενθυμίσουμε, ότι στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής που έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες, στις 19/12/2024, η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο και την Αυστρία κατέθεσαν Non-Paper σχετικά με τα επόμενα βήματα που θα πρέπει να αναλάβει η Ε.Ε. για να μην παραμείνει παρατηρητής των εξελίξεων στη Συρία.

Επίσης, οι Πρωθυπουργοί Ελλάδας και Κύπρου ενημέρωσαν τους ομολόγους τους για την πιθανότητα να καθοριστεί κάποιου είδους ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Συρίας, που να παραγνωρίζει τα αναμφισβήτητα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, τονίζοντας ότι:  «Δεν μπορεί να υπάρξει πιθανότητα οποιασδήποτε συμφωνίας Τουρκίας - Συρίας, που να καταπατά τα δικαιώματα της Κύπρου».

Στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., υπήρξε και μια ακόμη επιτυχία για την Ελλάδα.

Έπειτα από πρόταση του Έλληνα Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη, συμφωνήθηκε η σύγκληση Έκτακτης Συνόδου της Ε.Ε. στις 3 Φεβρουαρίου 2025, με αποκλειστικό θέμα την Ευρωπαϊκή Άμυνα. Το γεγονός αυτό, αποτελεί μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα (αν σκεφτεί κανείς, ότι από την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε., ουδείς άλλος Έλληνας Πρωθυπουργός έχει καταφέρει να ορίζει την ατζέντα Συνόδου της Ε.Ε.) και ταυτόχρονα, μεγάλη ευκαιρία για να προωθηθούν τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου.

Η πρόταση του κ. Μητσοτάκη έρχεται σε συνέχεια της Επιστολής που είχε αποστείλει το Μάιο του 2024 ο Έλληνας Πρωθυπουργός μαζί με τον Πολωνό Πρωθυπουργό κ. Τούσκ στην κα. Φον ντερ Λάϊεν, με αίτημα τη δημιουργία μιας κοινής «ΑΣΠΙΔΑΣ» για την αεράμυνα της Ευρώπης, με κοινοτική χρηματοδότηση.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη (μετά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.), «οι χώρες της Ε.Ε. πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την οργάνωση της άμυνάς τους και λόγω της τεράστιας γεωπολιτικής έντασης την οποία αντιμετωπίζουμε, απαιτείται μία πολιτική αφύπνιση της Ευρώπης μέσω της διάθεσης ευρωπαϊκών πόρων, καθώς και τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Αμυντικού Ταμείου». 

Κοντολογίς, αν στην έκτακτη Σύνοδο της Ε.Ε. που θα λάβει χώρα στις 3/2/2025 επιτευχθεί ο στόχος του Έλληνα Πρωθυπουργού, η Ελλάδα θα μπορέσει να εντάξει την άμυνά της στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής άμυνας και έτσι, μέσω ευρωπαϊκής χρηματοδότησης να καλύψει τους πόρους που απαιτούνται για την ικανοποίηση μέρους ή του συνόλου των εξοπλιστικών της αναγκών.

Αν επιτευχθεί κάτι τέτοιο, το όφελος για την Ελλάδα εκτός από αμυντικό θα είναι και δημοσιονομικό.

Για παράδειγμα, ας αναλογιστούμε τι θα συμβεί αν η Ελλάδα κατορθώσει να λαμβάνει κάθε χρόνο 3 έως 5 δις Ευρώ, για την κάλυψη των εξοπλιστικών της αναγκών από την Ε.Ε.. Τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα δημιουργήσουν δημοσιονομικό χώρο και θα μπορέσουν να αξιοποιηθούν από την οποιαδήποτε Ελληνική Κυβέρνηση, για κοινωνικές παροχές και τη βελτίωση του βοιωτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών.   

Εκτός από τις προαναφερθείσες πρωτοβουλίες, η Ελλάδα για να πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωση μιας αξιόπιστης και ενεργούς ευρωπαϊκής πολιτικής για τη Συρία και τη Μέση Ανατολή γενικότερα, θα πρέπει να μιλήσει στους Ευρωπαίους εταίρους της, όχι με όρους εθνικού συμφέροντος, αλλά με όρους ευρωπαϊκού συμφέροντος.  

Θα πρέπει δηλαδή, να αναδείξει τα ευρωπαϊκά συμφέροντα και τις αξίες που διακυβεύονται από τις εξελίξεις στη Συρία και τη Μέση Ανατολή.

Συγκεκριμένα, θα πρέπει να τονίσει τις απειλές που ελλοχεύουν για την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών (τρομοκρατία, μεταναστευτικό, διασπορά όπλων μαζικής καταστροφής κ.λπ), των κρίσιμων υποδομών και την ακεραιότητα των συνόρων της Ευρώπης, καθώς επίσης, το σημαντικό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η Ε.Ε. τόσο για τη σταθερότητα στην Ευρώπη όσο και για τη διασφάλιση της ειρήνης και ασφάλειας σε όλο τον κόσμο.

Υπό το πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα θα πρέπει να πείσει τους ευρωπαίους εταίρους της, ότι η Ε.Ε. θα πρέπει να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις στη Συρία και πως δεν είναι προς όφελός της, να επιτρέψει στην Τουρκία να παίξει το ρόλο του ρυθμιστή και διαχειριστή των εξελίξεων στην περιοχή. Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι συμφέρον για την Ευρώπη είναι η πολιτική σταθεροποίηση και οικονομική ανόρθωση της Συρίας και όχι η δημιουργία ενός Τουρκικού προτεκτοράτου ή ο διαμελισμός της χώρας.

Για την επίτευξη του στόχου αποδόμησης της Τουρκίας, η Ελλάδα θα μπορούσε να επικαλεστεί τις αρχές όπου βασίζεται η ευρωπαϊκή ασφάλεια (δηλαδή το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, τα ιδρυτικά έγγραφα του ΟΑΣΕ, συμπεριλαμβανομένων την Τελική Πράξη του Ελσίνκι και τη Χάρτα του Παρισιού), που αναφέρονται ρητά και ξεκάθαρα στην κυριαρχική ισότητα και εδαφική ακεραιότητα των κρατών, το απαραβίαστο των συνόρων, την αποχή από την απειλή ή τη χρήση βίας και την ελευθερία των κρατών να επιλέγουν ή να αλλάζουν τις δικές τους ρυθμίσεις ασφαλείας.  

Στο πλαίσιο αυτό, η Ελληνική διπλωματία θα μπορούσε να επισημάνει ότι η Τουρκία:

• Έχει διεξάγει στρατιωτικές εισβολές στη Συριακή επικράτεια (Κλάδος Ελαίας, Πηγή της Ειρήνης κ.λπ) όχι α) για να προστατεύσει τα σύνορά της από τους τρομοκράτες και β) για να συμβάλει στην επίλυση της κρίσης (όπως επικαλείται), αλλά για να καταλάβει εδάφη εντός της Συρίας και να εδραιώσει το ρόλο της ως μεσολαβητή στην περιοχή και να ελέγξει την διάδοχη κατάσταση εξουσίας στη Συρία. Η Τουρκία έχει εισβάλει στη Συρία και έχει υπό την κατοχή της Συριακά εδάφη.
• Επικαλείται ότι διεξήγαγε Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις στη Συρία, για να εκδιώξει τους Τζιχαντιστές και τις τρομοκρατικές οργανώσεις ΡΚΚ, KCK, PYD, YPG, από την περιοχή του Αφρίν συμβάλλοντας παράλληλα, και στην πάταξη της παγκόσμιας τρομοκρατίας. Τα τελευταία γεγονότα έδειξαν, ότι η Τουρκία όχι μόνο δεν εκδιώκει τους τρομοκράτες και τους Τζιχαντιστές, αλλά συνεργάζεται μαζί τους και τους χρησιμοποίησε ως αντιπροσώπους της (Proxy), για να ανατρέψει τον Άσαντ και να ελέγξει τη διάδοχη κατάσταση στη χώρα.
• Διεξήγαγε τις εν λόγω στρατιωτικές εισβολές επικαλούμενη το νόμιμο δικαίωμά της από το Διεθνές Δίκαιο για αυτοάμυνα. Τα τελευταία γεγονότα, απέδειξαν ότι η Τουρκία εδώ και χρόνια διεξήγαγε επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου στη Συρία καταπατώντας το Διεθνές Δίκαιο και με μοναδικό της στόχο, την αποσταθεροποίηση του Συριακού καθεστώτος και την ανατροπή του Άσαντ.

Η Ελλάδα επίσης, θα πρέπει να αποτελέσει την φωνή των Κούρδων της Συρίας μέσα στην Ε.Ε. και να επιδιώξει οι εταίροι της, να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την υποστήριξή τους και τη διατήρηση της αυτονομίας τους.

Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να αποδομηθεί το αφήγημα του κ. Ερντογάν ότι οι Κούρδοι είναι τρομοκράτες και μέλη του DAESH (ISIS), επισημαίνοντας ότι οι Κούρδοι της Συρίας συμμετείχαν στην Παγκόσμια Εκστρατεία κατά του ISIS και συνεχίζουν να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο κατά της τρομοκρατίας, αφού διατηρούν υπό κράτηση χιλιάδες αιχμαλώτους μαχητές του ISIS.

Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί ο κίνδυνος για την Ευρώπη και τους πολίτες της, σε περίπτωση που απελευθερωθούν όλοι αυτοί οι τζιχαντιστές και περάσουν στην Ευρώπη, αναπτύσσοντας νέο κύκλο τρομοκρατικής δράσης.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η Ελλάδα θα μπορούσε να αξιοποιήσει σημαντικές προσωπικότητες (π.χ. πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Αναλένα Μπέρμποκ κ.α.), όπου ήδη εξέφρασαν τη στήριξή τους στους Κούρδους, ώστε να χτίσει συμμαχίες και να λάβει στήριξη. 

Λαμβάνοντας υπόψη τις πρώτες δηλώσεις της κας. Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν στην πλατφόρμα X μετά την πτώση του Άσαντ, σχετικά με την βοήθεια της Ε.Ε. στην ανοικοδόμηση της Συρίας και την υποστήριξη της προάσπισης της εθνικής ενότητας ενός συριακού κράτους που προστατεύει όλες τις μειονότητες, η Ελλάδα θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη διαμόρφωση ευρωπαϊκού πλαισίου για την ανοικοδόμηση της Συρίας (με τη συμμετοχή και ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών) και τη διαδικασία υλοποίησής του.  

Από μέρους της ελληνικής διπλωματίας θα πρέπει να επισημανθεί επίσης, ο κίνδυνος ενός νέου μεταναστευτικού κύματος σε περίπτωση που παραταθούν ή κλιμακωθούν οι ένοπλες συγκρούσεις και συνεχιστεί η αστάθεια στην περιοχή, τονίζοντας ιδιαίτερα, την απειλή ασφάλειας που θα προκύψει σε περίπτωση που μέσω των εν λόγω ροών εισέλθουν ισλαμιστές τρομοκράτες στην Ευρώπη.

Επιπλέον, η Ελλάδα θα πρέπει να πιέσει ώστε να υπάρξει ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική για την επιστροφή Σύρων προσφύγων και την εξασφάλιση των βασικών τους αναγκών. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα θα μπορούσε να αναλάβει ως εκπρόσωπος της Ε.Ε. δράσεις υποστήριξης των νέων δομών φιλοξενίας και των δομών του ΟΗΕ, ώστε να εξασφαλιστούν οι βασικές τους ανάγκες.

Σε σχέση με το ίδιο ζήτημα, οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. (π.χ. κα Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν) θα πρέπει να κατανοήσουν και να πειστούν, ότι απαιτείται συνολική ευρωπαϊκή ρύθμιση και δράση και  πως η διαχείριση και αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών δεν μπορεί γίνει μέσω της Τουρκίας, αλλά απευθείας με τη νέα Συριακή ηγεσία.  

Επιπρόσθετα, η Ελλάδα πρέπει να επισημάνει στους εταίρους της, ότι σε περίπτωση επανέναρξης των εχθροπραξιών και παράτασης της αστάθειας στην περιοχή, ελλοχεύει ο κίνδυνος νέας ενεργειακής κρίσης με σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις για την Ευρώπη.

Ειδικότερα, η πιθανότητα δολιοφθορών ή επιθέσεων στις ενεργειακές υποδομές και η μη ασφαλής μεταφορά των ενεργειακών πόρων, είναι βέβαιο ότι θα πλήξει τις ευρωπαϊκές οικονομίες και θα προκαλέσει οικονομική αστάθεια στην περιοχή.    

Επίσης, η μετατροπή της Συρίας σε Τουρκικό προτεκτοράτο, καθιστά την Τουρκία ενεργειακό ρυθμιστή στην περιοχή και εξαρτά ενεργειακά την Ευρώπη από έναν αναξιόπιστο διεθνή παίκτη (Τουρκία), τη στιγμή που το ζητούμενο στην Ε.Ε. είναι η ενεργειακή αυτονομία των κρατών μελών της.

Υπό το πρίσμα αυτής της απειλής, η Ελλάδα καλείται να αναδείξει στους εταίρους της, τις προκλήσεις και απειλές που ελλοχεύουν και παράλληλα, να παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των  μελλοντικών ενεργειακών διαδρομών  (π.χ. Ισραήλ – Κύπρος – Ελλάδα), ώστε να καταστεί ενεργειακός παίκτης και να συμβάλλει στην ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης. Επίσης, η στήριξη της Ελλάδας στους Κούρδους και η πιθανή συμμαχία μαζί τους, μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο κεφάλαιο για την Ελλάδα, δεδομένου ότι οι Κούρδοι της Συρίας, ελέγχουν τους πιο σημαντικούς ενεργειακούς πόρους στη χώρα.

Επιπλέον, η Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει το νέο Σύμφωνο της Ε.Ε. για τη Μεσόγειο, με στόχο την προώθηση της ενισχυμένης αμοιβαία επωφελούς περιφερειακής συνεργασίας με τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Ειδικότερα, όπως δήλωσε η ευρωπαία επίτροπος για τη Μεσόγειο κα. Ντουμπράβκα Σουίτσα, σε συνέντευξή της στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» (30/12/24), υπάρχουν πολύ σημαντικά έργα που η Ελλάδα μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Αιγύπτου, το λεγόμενο GREGY, και το IMEC και ο Οικονομικός Διάδρομος της Μέσης Ανατολής της Ινδίας.

Μέσω της Ε.Ε., πρωταγωνιστικό ρόλο μπορεί να παίξει η Ελλάδα επίσης, στην προστασία των δικαιωμάτων των θρησκευτικών μειονοτήτων στη Συρία και να τεθεί επικεφαλής ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών ανθρωπιστικής βοήθειας (σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το 2024 περίπου 13 εκατομμύρια άνθρωποι στη Συρία έχριζαν κάποιου είδους ανθρωπιστικής βοήθειας). Με τον τρόπο αυτό, θα ενισχυθεί το διπλωματικό κεφάλαιό της και θα μπορέσει να υπερασπιστεί και προστατεύσει τα δικαιώματα των χριστιανικών πληθυσμών της περιοχής από θέση ισχύος.      

Τέλος, σε σχέση με την πιθανότητα οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ  Τουρκίας και Συρίας, η Ελλάδα θα πρέπει να χειριστεί το θέμα όχι έως Ελληνο –Τουρκικό, αλλά ως Ευρω –Τουρκικό και μέσω της Ευρωπαϊκής ισχύος να ασκηθούν οι ανάλογες πιέσεις (εμπορικές πιέσεις, διακοπή προμήθειας εξοπλισμών, περιοριστικά μέτρα κ.λπ), ώστε  να ακυρωθεί μια τέτοια προσπάθεια.   

Συγκεκριμένα, σε συνέχεια της πρόσφατης θετικής εξέλιξης για την Ελλάδα, όπου η Ε.Ε. στο πλαίσιο της διαμόρφωσης του Ευρωπαϊκού Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού της, δημοσίευσε στην ιστοσελίδα PLATFORM Maritime Sparial Planning, χάρτη της Ελληνικής ΑΟΖ (όπου δικαιώνει τις ελληνικές θέσεις,  προκαλώντας την έντονη αντίδραση της Τουρκίας), η Ελλάδα πρέπει να τονίσει ότι μια τέτοια πρωτοβουλία από μέρους της Τουρκίας, ακυρώνει τα σύνορα της Ευρώπης και τα συμφέροντά της και να διεκδικήσει μια αντίστοιχη εκδήλωση στήριξης για το εν λόγω θέμα.  

Εν κατακλείδι, κόντρα στις φωνές του λαϊκισμού και τους παντός είδους κινδυνολόγους που μιλούν για αμηχανία της Ελλάδας μετά τις τελευταίες εξελίξεις στη Συρία, και την ανάδειξη της Τουρκίας σε πρωταγωνιστή στην περιοχή, η Ελλάδα δεν έχει λόγο να ανησυχεί.

Έχει δικαιωθεί από τις έως τώρα στρατηγικές της επιλογές, διαθέτει γεωπολιτική και διπλωματική ισχύ για να εξισορροπήσει την πρόσκαιρη ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας και μέσω της Ε.Ε. και των ισχυρών συμμαχιών της, να καταστεί σημαντικός παίκτης, αλλά και πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή και τέλος, εγγυητής για την ειρηνική μετάβαση στη Συρία.

Υπό αυτή την οπτική, η Ελλάδα χρειάζεται να αξιοποιήσει τις στρατηγικές ευκαιρίες που θα προκύψουν και να αναπτύξει ακόμη πιο ενεργή διπλωματία, ώστε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της πολιτικής της Ε.Ε. για τη Συρία, να καταστεί ο εκφραστής της Ευρώπης στην περιοχή και να αυξήσει το γεωπολιτικό της αποτύπωμα.

Του Νίκου Ιγγλέση

Ενώ η Αθήνα γιόρτασε την έλευση του νέου χρόνου στην πλατεία Συντάγματος με αθόρυβα πυροτεχνήματα – για να μην τρομάξουν τα ζωάκια συντροφιάς! – και ανεμίζοντας παλαιστινιακές σημαίες,  οι κίνδυνοι περικυκλώνουν τον Ελληνισμό, οι απειλές μεγεθύνονται και η χώρα έχει εισέλθει, εδώ και καιρό, σε ιστορική παρακμή.

Η  νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία παίρνει προοδευτικά «σάρκα και οστά» στο υποσύστημα της Ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία κατέχει τη βόρεια Κύπρο, έχει εισβάλει σε περιοχές της βόρειας Συρίας και τώρα ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της μαζί μ’ όλη τη μεσογειακή ακτογραμμή της, έχει στρατιωτική παρουσία στη δυτική Λιβύη, στο βόρειο Ιράκ και ναυτικές διευκολύνσεις στην Αυλώνα της Αλβανίας. Το σπουδαιότερο, έχει δημιουργήσει μια σημαντικά εξελιγμένη βιομηχανία οπλικών συστημάτων που καλύπτει μεγάλο μέρος των αναγκών της, ενώ πραγματοποιεί και αξιόλογες εξαγωγές. Οι τουρκικοί υπερεξοπλισμοί  περιλαμβάνουν άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα, πυραύλους, ελικόπτερα, μαχητικά αεροσκάφη, διάφορα drones, φρεγάτες, κορβέτες, υποβρύχια και πολλά άλλα.

Όλοι οι μεγάλοι δρώντες (ΗΠΑ, Ρωσία, ΕΕ κ.α.) και οι περιφερειακές δυνάμεις (Ισραήλ, Αίγυπτος, Σ. Αραβία κ.α.) είναι πλέον αναγκασμένοι να υπολογίζουν την τουρκική ισχύ και να συνδιαλέγονται, επιδιώκοντας επί μέρους διευθετήσεις και συμβιβασμούς, με αυτήν.

Τα νεο-οθωμανικά ιδεολογήματα για «τα Σύνορα της καρδιά μας», για «τη Γαλάζια Πατρίδα», για «την Ουράνια Πατρίδα» και για «τον Τουρκικό Αιώνα» αναδεικνύουν τις επιθετικές -αναθεωρητικές προθέσεις του προαιώνιου εχθρού του γένους. Ο Ελληνισμός (Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία) οφείλει να συνειδητοποιήσει την υπαρξιακή απειλή από την τουρκική γεωπολιτική γιγάντωση και να λειτουργήσει ως καταλύτης αντισυσπείρωσης των κρατών εκείνων που δε θέλουν να καταστεί η Άγκυρα ηγεμονική δύναμη της ευρύτερης περιοχής. Οφείλει, αλλά ακόμα κι’ αν ήθελε … μπορεί;

Η ελληνική παρακμή

Η Ελλάδα συρρικνώνεται δημογραφικά λόγω της  μείωσης των γεννήσεων και της μετανάστευσης. Αλλοεθνείς πληθυσμοί, κυρίως μουσουλμάνων, εγκαθίστανται στο έδαφός της και προοδευτικά, μέσω της χορήγησης ιθαγένειας, γίνονται πολίτες της χώρας. Η ελληνική κοινωνία μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική με αντικατάσταση του πληθυσμού της. Η παλαιότερη κοινωνική ομοιογένεια αποσυντίθεται.

Το παραγωγικό δυναμικό του αγροτικού και βιομηχανικού τομέα υποβαθμίζεται, εδώ και δεκαετίες, ως αποτέλεσμα του διεθνούς ανταγωνισμού και την έλλειψη  δασμολογικής προστασίας. Η αποβιομηχάνιση της χώρας άρχισε με την είσοδό της στην τότε ΕΟΚ. Η αδύναμη ελληνική βιομηχανία δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί την αντίστοιχη γερμανική, ιταλική ή γαλλική. Η σημερινή ελληνική οικονομία στηρίζεται στις υπηρεσίες, ιδιαίτερα τον τουρισμό και την οικοδομή. Το εξωτερικό Εμπορικό Ισοζύγιο είναι έντονα ελλειμματικό. Το 2023 το ΑΕΠ της χώρας, σε σταθερές τιμές, ήταν 197 δις, δηλαδή, μικρότερο ακόμη και απ’ αυτό του 2003 που ήταν 202 δις. Μια χαμένη εικοσαετία μέσα στο Ευρωσύστημα.

Η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος (σήμερα 404 δις) που από το 2002, με την είσοδο στο ευρώ, μετατράπηκε στο σύνολό του σε συναλλαγματικό, αφού είναι σ’ ένα νόμισμα που δεν μπορεί να εκδώσει η χώρα. Το 2001 το 75% του τότε χρέους ήταν σε δραχμές και μόνο το 25% σε συνάλλαγμα. Καμιά χώρα δεν χρεοκοπεί όταν χρωστάει, όσα και να χρωστάει, στο εθνικό νόμισμά της. Εκδίδει χρήμα και πληρώνει. Μια χώρα χρεοκοπεί όταν χρωστάει σε συνάλλαγμα και αυτό δεν μπορεί να το βρει από τις εξαγωγές ή από εξωτερικό δανεισμό. Για το δημόσιο χρέος πληρώνονται ετησίως περίπου 7,5 δις ευρώ μόνο για τόκους, ενώ τα χρεολύσια αποπληρώνονται με νέο δανεισμό. Το χρέος ανακυκλώνεται, δε μειώνεται και έτσι διατηρείται η μόνιμη εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές (τις αγορές, τους μηχανισμούς EFSF-ESM της ΕΕ και την ΕΚΤ).

Οκτώ χρόνια μετά την ένταξη στην Ευρωζώνη και τη μετατροπή όλου του χρέους σε συναλλαγματικό  η Ελλάδα χρεοκόπησε και ήλθαν τα μνημόνια. Η Ελλάδα ήταν η πρώτη, στη συνέχεια ακολούθησαν η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος, ενώ άτυπα μνημόνια, λόγω μεγέθους, επιβλήθηκαν στην Ιταλία και την Ισπανία. Σ’ όλες τις περιπτώσεις το διακύβευμα ήταν η σωτηρία του κοινού νομίσματος και όχι των χωρών. Αν μία απ’ αυτές αποχωρούσε από την Ευρωζώνη, το ευρώ θα έχανε την εμπιστοσύνη των αγορών και θα κατέρρεε. Καμιά χώρα της ΕΕ εκτός του ευρώ δε χρειάστηκε να μπει σε μνημόνια.

Με τα μνημόνια η Ελλάδα υποχρεώθηκε να ιδιωτικοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών και των στρατηγικών επιχειρήσεών της για να υποβοηθήσει και μ’ αυτόν τον τρόπο την εξυπηρέτηση του συναλλαγματικού χρέους. Όλα τα λεφτά από τις ιδιωτικοποιήσεις πηγαίνουν στο λογαριασμό για την εξυπηρέτηση του χρέους. Οι μεγάλες τράπεζες αφελληνίστηκαν, ενώ οι άλλες εκκαθαρίστηκαν. Οι εθνικές οδοί, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα ναυπηγεία, ακόμη και αμυντικές βιομηχανίες πέρασαν στα χέρια ιδιωτών, στις περισσότερες περιπτώσεις ξένων. Το ίδιο έγινε και με πολλές σημαντικές βιομηχανικές επιχειρήσεις. Δάνεια προς επιχειρήσεις και ιδιώτες ύψους 71 δις  ευρώ, τα αποκαλούμενα κόκκινα δάνεια, έχουν περάσει στα χέρια των servicers και ουδείς γνωρίζει σε ποιους τελικά θα καταλήξουν όλες αυτές οι περιουσίες. Η Ελλάδα και οι πολίτες της λεηλατήθηκαν.

Μέσα στην ΕΕ η χώρα μας, όπως και τα υπόλοιπα κράτη – μέλη, έχει εκχωρήσει μεγάλο μέρος της εθνικής κυριαρχίας της στις Βρυξέλλες. Το βασικότερο, έχει εκχωρήσει τη νομισματική ανεξαρτησία της στην ΕΚΤ και το Eurogroup. Δε διαθέτει πλέον δική της νομισματική πολιτική, δεν καθορίζει τη συναλλαγματική ισοτιμία ούτε τα επιτόκια. Ο κρατικός προϋπολογισμός αποστέλλεται στην Κομισιόν για έγκριση και στη συνέχεια κατατίθεται στην ελληνική Βουλή για ψήφιση. Υπάρχει ανώτατο όριο στο έλλειμμα και κόφτης δαπανών.

Η αγροτική πολιτική καθορίζεται από την ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) της ΕΕ και απαγορεύονται οι εθνικές επιδοτήσεις σ’ όλα τα βασικά προϊόντα. Κρατικές επιδοτήσεις απαγορεύονται και στη βιομηχανία γιατί νοθεύουν τον «υγιή ανταγωνισμό» της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. Το μεγαλύτερο μέρος των νόμων που ψηφίζει η Βουλή είναι υλοποίηση Ευρωπαϊκών Οδηγιών. Βασικές πολιτικές όπως η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών ή η πράσινη μετάβαση, που έκλεισε τα λιγνιτωρυχεία και κωλυσιεργεί στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, είναι επιλογές της ΕΕ. Αν η όποια ελληνική κυβέρνηση θέλει να διαφοροποιηθεί πρέπει να συγκρουστεί με την Κομισιόν. Η περίπτωση της Ουγγαρίας, με την κατακράτηση των επιδοτήσεων που δικαιούταν, λόγω της διαφοροποίησής της στην εξωτερική και μεταναστευτική πολιτική, είναι χαρακτηριστική.

Η πολυεθνική αυτοκρατορία της ΕΕ διαμορφώθηκε, ιδιαίτερα κατά τις τρείς τελευταίες δεκαετίες, για να εξυπηρετεί τις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης, που περιλαμβάνουν την ελεύθερη διακίνηση  κεφαλαίων, αγαθών, εργατικού δυναμικού και την παράλληλη απίσχναση των κρατών. Η Ελλάδα έχει καταστεί μια μικρή επαρχία αυτής της αυτοκρατορίας. Η εκάστοτε κυβέρνηση έχει αρμοδιότητες ανάλογες ενός περιφερειάρχη.

Όλα τα ανωτέρω και πάρα πολλά άλλα καθορίζουν τα όρια της εθνικής κυριαρχίας. Αν αυτά τα περιορισμένα όρια για κάποιες χώρες της ΕΕ, όπως π.χ. η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία, είναι ανεκτά επειδή δεν αντιμετωπίζουν πρόσθετες απειλές, για τη χώρα μας που αντιμετωπίζει την απέραντη τουρκική απειλή, είναι ασφυκτικά. Αν δεν σπάσουν οι αλυσίδες της εξάρτησης ο Ελληνισμός δεν μπορεί οργανώσει την άμυνά του και άρα να εξασφαλίσει την επιβίωσή του.

Η μονομέρεια της ελληνικής διανόησης   

Το κυρίαρχο σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα, με τα κόμματα, τους πολιτικούς, τα μεγάλα  μέσα ενημέρωσης, το καθηγητικό κατεστημένο και διάφορους αναλυτές, έχει ενσωματωθεί στη νέα αυτοκρατορία και έχουν γίνει θερμοί απολογητές της. Το ελληνικό έθνος δεν μπορεί να περιμένει απ’ όλους αυτούς τίποτα περισσότερο από τη συρρίκνωση και εν τέλει την εξάλειψή του. Οι διανοούμενοι ή έστω ένα μικρό τμήμα αυτών είναι οι μόνοι που θα μπορούσαν να αντιστρέψουν την πορεία των πραγμάτων. Να αποτελέσουν τη μαγιά, όπως η Φιλική Εταιρεία, μιας νέας εθνεγερσίας.

Όμως, στην πλειοψηφία τους, αδυνατούν να κατανοήσουν το μέγεθος και τις διαστάσεις του υπαρξιακού προβλήματος του Ελληνισμού. Επισημαίνονται, σωστά, διάφορες πτυχές, προτείνονται και κάποιες λύσεις για ορισμένα θέματα, αλλά, δε γίνεται αντιληπτό ότι όλα συνδέονται μεταξύ τους και δεν μπορεί να υπάρξει μονομερής αντιμετώπιση ενός θέματος παρά μόνο ολιστική.

Ορισμένοι θεωρούν το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα ως την αιτία της κακοδαιμονίας και ορθώς, αλλά αυτή είναι μόνο μια επιφανειακή διαπίστωση. Νομίζουν ότι αν οι ίδιοι βρεθούν στην εξουσία θα αλλάξουν τα πράγματα. Δεν αναφέρονται στα ασφυκτικά πλαίσια που επιβάλει η εξάρτηση της χώρας. Θεωρούν ότι είναι εφικτή η εθνική ανεξαρτησία μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Ισχυρίζονται ότι μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια το πολιτικό σύστημα διαχρονικά λεηλατεί τη χώρα και κατέστρεψε τον οικουμενικό Ελληνισμό. Παραγνωρίζουν ότι μετά την Επανάσταση τα σύνορα της κατεστραμμένης Ελλάδας έφθαναν μέχρι τη γραμμή Παγασητικού – Αμβρακικού. Σήμερα φθάνουν μέχρι τον Έβρο και περιλαμβάνουν όλα τα νησιά του Αιγαίου. Δεν πρέπει να διαγράφονται τα πάντα σε μια ιστορική διαδρομή με ένδοξες νίκες αλλά και ήττες προκειμένου να στηριχθούν σημερινά ιδεολογήματα.

Κάποιοι αποκαλούν την αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία «εκλόγιμη μοναρχία» λόγω της ισχύος της εκτελεστικής εξουσίας – ιδιαίτερα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος και προτείνουν συνεχείς δημοκρατικές διαδικασίες, δημοψηφίσματα, διαρκές δικαίωμα ανάκλησης των πολιτικών κ.α. Μόνο που, στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες, απαιτείται ισχυρή εξουσία με τη δυνατότητα να λαμβάνει και αντιδημοφιλή μέτρα χωρίς τον καθημερινό φόβο του πολιτικού κόστους. Η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα, αλλά, πρέπει να είναι αποτελεσματική στην υπεράσπιση των μακροχρόνιων συμφερόντων του έθνους και την ασφάλεια του κράτους, κάτι που δεν είναι πάντα αυτονόητο.

Κάποιοι άλλοι προτάσσουν  την ανάγκη της παραγωγικής ανασυγκρότησης  της χώρας, της ενίσχυσης του αγροτοδιατροφικού τομέα και της μεταποίησης, αλλά, παραγνωρίζουν τη δέσμευση της χώρας να εφαρμόζει τις πολιτικές της ΕΕ και τα ανοικτά σύνορα στις διεθνείς εισαγωγές.

Ορθά, πολλοί επισημαίνουν την επείγουσα ανάγκη ενίσχυσης των αμυντικών δυνατοτήτων της Ελλάδας. Η αγορά 3 ή 4 φρεγατών Belharra και των 24 Rafale F3R ήταν μια σωστή απόφαση, αλλά ήρθε πολύ αργά και δεν αρκεί. Απαιτούνται πολλά σύγχρονα αμυντικά συστήματα και εκσυγχρονισμός – αναβάθμιση υπαρχόντων για την αντιμετώπιση των τουρκικών υπερεξοπλισμών. Όλα όμως αντιμετωπίζουν τον κόφτη του δημοσιονομικού χώρου, δηλαδή την έλλειψη χρημάτων. Προγράμματα όπως του εκσυγχρονισμού των αρμάτων, του πυραυλικού πυροβολικού, των φρεγατών ΜΕΚΟ, των ελικοπτέρων και πολλών άλλων οπλικών συστημάτων έχουν εγκριθεί, αλλά δεν υλοποιούνται ή υλοποιούνται εν μέρει. Σημαντικό ρόλο γι’ αυτό παίζει η υποβάθμιση των δυνατοτήτων της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.

Οι αμυντικοί εξοπλισμοί κάθε χώρας είναι επαρκείς ή όχι συγκρινόμενοι μόνο με τις δυνατότητες του αντιπάλου. Οι πόροι ασφαλώς δεν είναι ανεξάντλητοι, άρα πρέπει να τίθενται προτεραιότητες. Δεν μπορεί όμως να προηγείται η πληρωμή των δανειστών από την ασφάλεια της πατρίδας. Καμιά ΕΕ δεν θα προστατεύσει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνισμού. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους – μέλους της ΕΕ του οποίου το 37% του εδάφους του βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή.

Απαιτούνται μεγάλες θυσίες σ’ όλα τα επίπεδα για την εξασφάλιση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων. Μόνο ένα κράτος με εθνική – κοινωνική συνοχή, δημογραφικά εύρωστο και οικονομικά ισχυρό μπορεί να υπερασπιστεί την ύπαρξή του. Απαιτείται ηγεσία με εθνικό όραμα.

Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr