γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος

- ΕΧΟΥΜΕ μπροστά μας πέντε ημέρες μέχρι την Παρασκευή 15 Αυγούστου που ορίστηκε αυτή η συνάντηση "κορυφής" ανάμεσα στις δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις του πλανήτη. Και όμως από τώρα, ο πολιτικός "ηθοποιός" Ζελένσκι μαζί με τους Ευρωπαίους "κομπάρσους" του, τρέχουν και δε φτάνουν! Συσκέπτονται και βγάζουν ανακοινώσεις, προσπαθώντας να εισακουστούν οι θέσεις και προτάσεις τους από τους δύο ισχυρούς του πλανήτη, Τραμπ και Πούτιν! Ε, δεν είναι και λίγο να τούς βάζουν στην "απέξω" αυτοί οι δύο Ηγέτες και ν' αποφασίζουν χωρίς αυτούς! Και τι ζητούν οι Ευρωπαίοι ηγετίσκοι, τι λένε στην κοινή ανακοίνωσή τους; Α)... "παραμένουμε σταθερά υπέρ της αρχής ότι τα διεθνή σύνορα δεν πρέπει να αλλάζουν με τη βία"! Β)... "δοθούν εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης και της επιλογής για μελλοντκή ένταξη στο ΝΑΤΟ"! Γ)... "όχι σε μια δεύτερη Γιάλτα"! Αυτά από τους Ευρωπαίους ηγετίσκους...

- ΑΛΗΘΕΙΑ, δε θέλουν να καταλάβουν πως στη συνάντηση αυτή και μάλιστα στην Αλάσκα, οι δύο Ηγέτες έχουν να συζητήσουν πολύ σοβαρά θέματα του παγκόσμιου γίγνεσθαι, τα οποία αφορούν και τους δύο, με σκοπό να κερδίσουν και οι δύο;;! Και πως το "ουκρανικό" θα το έχουν ήδη λυμένο και πάλι με σκοπό να κερδίσουν και οι δύο;;! Ο Πούτιν εχει βγει πολλαπλά κερδισμένος από αυτόν τον πόλεμο που τον "έστησε" το ΝΑΤΟ! Έγινε και αυτός "πλανητάρχης" του Βορρά μαζί με Κίνα και άλλες χώρες κι επομένως έχουμε να κάνουμε με μία συνάντηση των δύο "πλανηταρχών"! Οπότε, ποιος απ' τους δύο λογαριάζει ή παίρνει στα σοβαρά αυτούς τους "ηγετίσκους" της ΕΕ, όπως οι ίδιοι κατάντησαν;; Μέσα σε αυτούς και ο δικός μας ηγετίσκος...

- Η ΕΠΟΜΕΝΗ συνάντηση "κορυφής" μπορεί να γίνει και στη ...Σελήνη! Αφού, Ρωσία με Κίνα, προετοιμάζονται για πυρηνικό Σταθμό-Βάση στο φεγγαράκι μας το φωτεινό, το 2030! Το ίδιο κάνει και ο Τραμπ με τη NASA! Επίσης για το 2030! Όποιος προλάβει πρώτος, δηλαδή! Οι δε Ευρωπαίοι, ακόμα θα κοιμούνται το 2030! Και θέλουν να τους πάρουν στα σοβαρά Πούτιν και Τραμπ! Η ΕΕ θα μπορούσε να ήταν και αυτή μία, έστω και μικρότερη, υπερδύναμη σήμερα, αλλά...

Ανώτατη πηγή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μιλώντας στην Washington Post, «τελείωσε» το θέμα παράδοσης Χερσώνας–Ζαπορίζια από τη Μόσχα στο Κίεβο, στο πλαίσιο των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.

Οι δηλώσεις αυτές επιβεβαιώνουν πλήρως το ρεπορτάζ και την ανάλυση του Pronews.gr πως είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί μια τέτοια ανταλλαγή, καθώς η Ρωσία, αν δεχόταν να επιστρέψει τις δύο Περιφέρειες που κατέχει σε ποσοστό 70%, θα έμενε χωρίς τον χερσαίο διάδρομο που ενώνει την Κριμαία με το Ντονέτσκ και την ηπειρωτική ενδοχώρα — δηλαδή καθαρή αυτοκτονία.

Όπως αναφέρει η πηγή στην Washignton post:

«Η πρόταση του Πούτιν ότι ήταν διατεθειμένος να σταματήσει τις ρωσικές επιθέσεις στις περιοχές Ζαπορίζια και Χερσώνα της Ουκρανίας ερμηνεύτηκε από τους Αμερικανούς ως προσφορά για αποχώρηση, σύμφωνα με άτομο που είχε ενημερωθεί για τις συνομιλίες.

Η Ρωσία έχει προτείνει το Κίεβο να παραιτηθεί από την περιοχή του Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία, που περιλαμβάνει τις περιφέρειες Λουχάνσκ και Ντονέτσκ, σε αντάλλαγμα για κατάπαυση του πυρός, χωρίς όμως να προσφέρει κάτι άλλο, σύμφωνα με το ίδιο άτομο που είχε ενημερωθεί για τις διαπραγματεύσεις. Το άτομο μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας για να συζητήσει ευαίσθητα διπλωματικά θέματα.

Το Κρεμλίνο δεν είναι διατεθειμένο να επιστρέψει εδάφη στη Χερσώνα και στη Ζαπορίζια, όπου οι ρωσικές στρατιωτικές επιτυχίες έχουν εξασφαλίσει στη Μόσχα τον πολύτιμο χερσαίο διάδρομο προς την κατεχόμενη Κριμαία, πρόσθεσε.» 

Βέβαια, κάθε ώρα που περνά, η διαπραγματευτική θέση των Ουκρανών δυσκολεύει ολοένα και περισσότερο, αφού οι Ρώσοι πλέον προελαύνουν αρκετά χιλιόμετρα κάθε μέρα.

Συγκεκριμένα, το βράδυ, Ρώσοι σπετσνάζ και τεθωρακισμένα προωθήθηκαν 8 χιλιόμετρα βόρεια του Πόκροφσκ και κατέλαβαν το Ζολότι Κολοντιάζ, το οποίο ήταν αφύλακτο (!), απειλώντας πλέον τον στρατηγικό αυτοκινητόδρομο Ντομπροπίγια–Κραματόρσκ.

pronews.gr

Σε μία ανακοίνωση που δεν τιμά την Ελλάδα, προχώρησε το Ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο κάλεσε τους Ισραηλινούς που βρίσκονται στην Ελλάδα να κρυφτούν (!) την Κυριακή, ενόψει των αντι-ισραηλινών διαδηλώσεων σε όλη τη χώρα.

Όπως αναφέρει το ΥΠΕΞ, εξτρεμιστικές ομάδες βρίσκονται σε κάθε πόλη (σσ. αφού έχουν αφεθεί να αλωνίζουν ανενόχλητοι από την ελληνική κυβέρνηση) και γι’ αυτό οι Ισραηλινοί πολίτες θα πρέπει να μείνουν κρυμμένοι.

«Προγραμματισμένες διαδηλώσεις στις 10 Αυγούστου 2025 αναμένεται να πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα — συμπεριλαμβανομένων των νησιών και σε τουριστικά σημεία — οι οποίες διοργανώνονται από εξτρεμιστικές φιλοπαλαιστινιακές ομάδες», αναφέρει η ανακοίνωση.

«Το Υπουργείο Εξωτερικών συστήνει  στους Ισραηλινούς να μείνουν μακριά από περιοχές διαδηλώσεων, να αποφεύγουν δημόσιες αντιπαραθέσεις και την έκφραση πολιτικών θέσεων σε δημόσιους χώρους, καθώς και να περιορίσουν τα ορατά σημάδια ταυτότητας (όπως σημαίες [του Ισραήλ], μπλουζάκια με εβραϊκή γραφή, σύμβολα των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων)».

Η ανακοίνωση του Ισραηλινού ΥΠΕΞ επιβεβαιώνει το ρεπορτάζ του pronews.gr για αυξημένη ετοιμότητα των ισραηλινών αρχών, και ειδικότερα των υπηρεσιών πληροφοριών του Ισραήλ (Μοσάντ) στην Ελλάδα, ενόψει της «ημέρας δράσης» την Κυριακή 10 Αυγούστου, όπου θα γίνουν αντι-ισραηλινές διαδηλώσεις σε δεκάδες πόλεις.

«Από τα λιμάνια των νησιών και τις διαδηλώσεις ενάντια στην άφιξη ισραηλινών στρατιωτών – δολοφόνων του IDF στην ημέρα δράσης, στα σοκάκια, τα νησιά, τα λιμάνια, τα βουνά, τους δρόμους, τις πλατείες που θα γεμίσουν με μηνύματα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη», αναφέρουν οι διαδηλωτές, σύμφωνα με την ανακοίνωση.

Μέχρι στιγμής η ελληνική κυβέρνηση σιωπά και αφήνει τη χώρα να εκτίθεται διεθνώς,  επιτρέποντας σε μειοψηφίες να στήσουν ένα «κυνήγι μαγισσών» εναντίον αθώων τουριστών! 

pronews.gr

Πολλά ερωτήματα δημιουργεί το περιεχόμενο των φημών που κυκλοφορούν περί «αρχικής αποδοχής» από την Ρωσία των προτάσεων ειρήνευσης με την Ουκρανία και συνολική συμφωνία Β.Πούτιν με Ν.Τραμπ με βασικότερο σημείο της συμφωνίας 

α) Την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από τις Περιφέρειες της Ζαπορίζια και της Χερσώνας και την αποκόλλησή τους από την Ρωσική Ομοσπονδία στην οποία εντάχθηκαν το 2022 με δημοψήφισμα

β) Την αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το Ντονμπάς.

γ) Την αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχία στην Κριμαία (ήδη ο Ν.Τραμπ από τον χειμώνα είναι μιλήσει για αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία) και στο Ντονμπάς (Περιφέρειες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ)

Οι φήμες αυτές δεν μπορεί να ευσταθούν για πολλούς και διάφορους λόγους.

Ακόμα και αν αποστρατικοποιηθούν η Χερσώνα και η Ζαπορίζια, όπως ανέφεραν οι φήμες, η Ρωσία αν δεχόταν να επιστρέψει τις δύο Περιφέρειες που κατέχει σε ποσοστό 70%, μένει χωρίς τον χερσαίο διάδρομο να ενώνει την Κριμαία με το Ντονέτσκ και την ηπειρωτική ενδοχώρα.

Θα αρκεί η γέφυρα του Κερτς για να επιβιώσει η Κριμαία σε περίπτωση κρίσης; Δεν νομίζουμε.

Έπειτα, χάνεται η ζώνη ασφαλείας για την Κριμαία, όσο και να υπάρχει εγγύηση αποστρατικοποίησης.

Θα δεχθεί η Μόσχα να επιστρέψει στο Κίεβο το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο των ρωσόφωνων πληθυσμών της περιοχής που είναι ο μεγαλύτερος πυρηνικός σταθμός της Ευρώπης στη Ζαπορίζια;

Για την Χερσώνα και την Ζαπορίζια έχουν χυθεί ποταμοί αίματος Ρώσων στρατιωτών, αυτό είναι το ουσιαστικότερο εδαφικό κέρδος της Ρωσίας.

Πώς θα το περάσει αυτό στο εσωτερικό της Ρωσίας; Ο Β.Πούτιν;

Για να κερδίσει, τι; Το Ντονμπάς που ήδη κατέχει; Και το οποίο κατείχε σε σημαντικό ποσοστό από την επανάσταση των ρωσόφωνων το 2014;

Ή την «αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικό έδαφος»; Τι σημασία έχει η διεθνής αναγνώριση σε τέτοιες περιπτώσεις;

Λιθουανία, Λεττονία και Εσθονία, ουδέποτε είχαν αναγνωριστεί ως «σοβιετικό έδαφος» από την Δύση, αλλά έπρεπε να καταρρεύσει η Σοβιετική Ένωση για να ανεξαρτητοποιηθούν μετά από εκατοντάδες χρόνια ρωσικής κυριαρχίας.

Σημασία έχει ο πληθυσμός, όχι η διεθνής αναγνώριση σε τέτοιες περιπτώσεις.

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι αν οι φήμες ισχύουν θα είναι μια επίδειξη real politic από τον Β.Πούτιν.

Είναι έτσι; Ή απλά κερδίζει ένα πολύτιμο διάλλειμα στον πόλεμο για να επανέλθει μετά από λίγο; 

pronews.gr

Ο χρόνος μετράει αντίστροφα για την οριστικοποίηση του πακέτου των φορολογικών ελαφρύνσεων και των παρεμβάσεων για το στεγαστικό ζήτημα που θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στις αρχές Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ.

Μέσα στο επόμενο 20ήμερο η κυβέρνηση θα λάβει αποφάσεις για τις ελαφρύνσεις προς τη μεσαία τάξη και τα χαμηλότερα εισοδήματα, τις ενισχύσεις σε οικονομικά ευάλωτες ομάδες καθώς και για τα μέτρα πολιτικής για το στεγαστικό.

Πρόκειται για βασικά μέτρα οικονομικής πολιτικής που θα ενσωματωθούν στον προϋπολογισμό του 2026 το προσχέδιο του οποίου θα κατατεθεί στη Βουλή στις 6 Οκτωβρίου καθώς και στο νέο Μεσοπρόθεσμο Διαρθρωτικό Σχέδιο 2026-2029 που θα υποβάλλει η κυβέρνηση στις Βρυξέλλες.

Στο 1,5 δισ. ευρώ το πακέτο της ΔΕΘ -Tα μέτρα που εξετάζονται

Η ισχυρή ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, η αύξηση των εσόδων λόγω των μέτρων καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και η ρήτρα διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες έχουν «κλειδώσει» για το 2026 δημοσιονομικό χώρο ύψους 1,5 δισ. ευρώ, ο οποίος θα αξιοποιηθεί για την κάλυψη του κόστους του πακέτου της ΔΕΘ.

Αυτό σύμφωνα με πληροφορίες θα περιλαμβάνει μειώσεις στους φορολογικούς συντελεστές με επίκεντρο τα μεσαία εισοδηματικά κλιμάκια, παρεμβάσεις για τη στήριξη των οικογενειών με παιδιά και την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης. Μεταξύ των μέτρων που εξετάζονται είναι και η μείωση του φορολογικού συντελεστή για τα ενοίκια παράλληλα με κίνητρα προς τους ιδιοκτήτες προκειμένου να διαθέσουν στην αγορά κατοικίες που παραμένουν κλειστές και εντείνουν το πρόβλημα στέγασης.

Στο νέο Μεσοπρόθεσμο Διαρθρωτικό Σχέδιο 2026-2029 θα αποτυπώνονται οι οροφές των δημοσίων δαπανών για τα επόμενα χρόνια.

Πρόκειται για την ετήσια αύξηση των καθαρών πρωτογενών δαπανών που έχει ήδη καθοριστεί στο 3,6% για το 2026, στο 3,1% για το 2027 και στο 3% για το 2028. Στις διαβουλεύσεις με τις Βρυξέλλες αναμένεται να οριστικοποιηθεί και ο αντίστοιχος ρυθμός αύξησης τους για το 2029. Το νέο Μεσοπρόθεσμο θα προβλέπει ότι η Ελλάδα θα διατηρήσει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια, σημαντικά υψηλότερους από τον μέσο όρο της ευρωζώνης. Υπενθυμίζεται ότι εφέτος ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας εκτιμάται στο 2,3%. Παράλληλα θα προβλέπεται ότι η Ελλάδα θα παραμείνει και τα επόμενα χρόνια σε τροχιά επίτευξης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Σημειώνεται ότι και εφέτος το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού αναμένεται να υπερβεί τον αρχικό στόχο του 2,4% του ΑΕΠ με τις εκτιμήσεις να το ανεβάζουν στα επίπεδα του 3,5%. Πρόκειται για σημαντική υπέρβαση του στόχου για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά καθώς το 2024 εκτινάχθηκε στο 4,8% του ΑΕΠ.

Οι προβλέψεις για την ανάπτυξη, για τα πρωτογενή πλεονάσματα και το χρέος θα είναι τα ισχυρά «χαρτιά» της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια, καθ’ όλη την περίοδο του νέου αναθεωρημένου Μεσοπρόθεσμου Διαρθρωτικού Σχεδίου. Σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη εκτιμάται ότι θα συνεχιστεί η θετική επίδραση από τα έργα του Ταμείου Ανάπτυξης, δυναμική στην οποία αναμένεται να συμβάλουν και οι θετικές επιδράσεις από τα τρία νέα ευρωπαϊκά περιβαλλοντικά ταμεία ύψους 8 δισ. ευρώ στα οποία εντάχθηκε η Ελλάδα καθώς και η αύξηση του εθνικού σκέλους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Η πρόβλεψη για τη διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων βασίζεται αφενός στην αναπτυξιακή δυναμική, αφετέρου στα μόνιμα έσοδα του προϋπολογισμού από τα μέτρα περιορισμού της φοροδιαφυγής.

Για το δημόσιο χρέος θα προβλέπεται η περαιτέρω αποκλιμάκωση του με στόχο το 2028 η Ελλάδα να μην είναι η χώρα με το υψηλότερο χρέος στην ΕΕ ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Πηγή: iefimerida.gr

Στις 24 Ιουλίου 2025, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νίκος Δένδιας, ανακοίνωσε τη Β΄ Φάση της μεταρρύθμισης «Ατζέντα 2030», παρουσιάζοντας μια σειρά εκτεταμένων παρεμβάσεων στη Δομή και την Οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, με απώτερο στόχο τον εκσυγχρονισμό τους.

Οι αλλαγές αυτές, όπως τόνισε ο Υπουργός, αποσκοπούν στη δημιουργία ενός πιο ευέλικτου και σύγχρονου μοντέλου διοίκησης, στη μείωση της γραφειοκρατίας, στην εξοικονόμηση πόρων, καθώς και στη βελτίωση των υποδομών και των συνθηκών για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στο πλαίσιο αυτό, καταργούνται η 1η Στρατιά και τα ενδιάμεσα επίπεδα διοίκησης, με το επιχείρημα της απλοποίησης της διοικητικής πυραμίδας και της ενίσχυσης της ευελιξίας.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η κατάργηση της ΑΣΔΕΝ (Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων), η οποία, αν και δεν αποτελούσε ενδιάμεσο επίπεδο, είχε αυτοτελή επιχειρησιακή αποστολή στην άμυνα του νησιωτικού χώρου του Ανατολικού Αιγαίου. Ο ρόλος της μεταφέρεται στην υπό σύσταση Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου (ΑΣΔΑΜ), χωρίς να έχει αποσαφηνιστεί πλήρως το νέο διοικητικό και επιχειρησιακό πλαίσιο.

Για την ενίσχυση της αυτονομίας των μείζονων σχηματισμών, συγκροτούνται τέσσερις Ανώτατες Στρατιωτικές Διοικήσεις: Θράκης (μετονομασία του 4ου Σώματος Στρατού), Ηπείρου και Μακεδονίας, Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου (αντικαθιστά την ΑΣΔΕΝ), καθώς και η ΑΣΔΥΣ, που διατηρεί τον υφιστάμενο ρόλο της. Πάνω από αυτές τίθεται το Γενικό Επιτελείο Στρατού, με αρμοδιότητα τον στρατηγικό σχεδιασμό, τον συντονισμό και την εποπτεία. Παράλληλα, ενισχύεται η Γενική Επιθεώρηση Στρατού και συγκροτούνται Διοικήσεις Μη Επανδρωμένων Μέσων σε όλα τα Όπλα και Σώματα.

Επιπλέον, συνεχίζεται το κλείσιμο δεκάδων στρατοπέδων και στρατιωτικών δικαστηρίων, ενώ από το 2026 η κατάταξη των στρατευσίμων θα γίνεται αποκλειστικά στο Στρατό Ξηράς. Προβλέπεται επίσης, πρόγραμμα οχυρωματικών έργων στα νησιά του Αιγαίου και στον Έβρο, στο πλαίσιο του δόγματος «αυτόνομα νησιά», που στοχεύει στη μέγιστη επιχειρησιακή αυτονομία των μονάδων άμυνας σε συνθήκες κρίσης ή αποκλεισμού.

Το αφήγημα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Νίκου Δένδια προς υποστήριξη της εν λόγω «μεταρρύθμισης» στηρίζεται στην ανάγκη προσαρμογής στις αυξανόμενες γεωπολιτικές προκλήσεις, τα διδάγματα των πολέμων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή και τις τεχνολογικές εξελίξεις που αλλάζουν τον σύγχρονο πόλεμο.

Στόχος της μεταρρύθμισης είναι η οικοδόμηση ενός πιο ευέλικτου, τεχνολογικά εκσυγχρονισμένου και αποτελεσματικού αμυντικού μηχανισμού, με έμφαση στην πρώτη γραμμή και τη μέριμνα για το προσωπικό.

Πίσω από τη ρητορική του εκσυγχρονισμού και της ευελιξίας όμως, εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για τον αντίκτυπο των αλλαγών στη διακλαδικότητα, τη στρατηγική συνοχή και την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας.

Παρά τα διδάγματα από την Ουκρανία, οι παρεμβάσεις αυτές στερούνται συνεκτικού στρατηγικού σχεδίου, υπονομεύουν την επιχειρησιακή επάρκεια και αλλοιώνουν τη θεσμική αρχιτεκτονική διοίκησης, τη στιγμή που η χώρα οφείλει να ενισχύει και όχι να αποδομεί την αποτρεπτική της ισχύ.

Οι εξαγγελθείσες αλλαγές ενσωματώνουν ένα στρατηγικό σφάλμα: ενώ επικαλούνται διδάγματα από την Ουκρανία, αγνοούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του πραγματικού αντιπάλου. Το επιχειρησιακό περιβάλλον δεν είναι ουδέτερο, αλλά συγκεκριμένο και γεωγραφικά προσδιορισμένο.

Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει ούτε μια στατική, προβλέψιμη σύγκρουση τύπου Ουκρανίας, ούτε έναν πόλεμο μέσω αντιπροσώπων (proxies), όπως το Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.

Αντιμετωπίζει μια αναθεωρητική δύναμη με αποβατική ικανότητα και διακηρυγμένη πολιτική βούληση επιθετικότητας, σε ένα αρχιπελαγικό θέατρο επιχειρήσεων με εκτεθειμένα νησιά και ανάγκη αποτροπής πρώτου πλήγματος.

Η άκριτη υιοθέτηση ξένων προτύπων, χωρίς εστίαση στη φύση της τουρκικής απειλής, οδηγεί σε εσφαλμένα διδάγματα και στρατηγικό κενό.

Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να σχεδιάζει άμυνα «γενικών προδιαγραφών». Η απειλή είναι συγκεκριμένη, η γεωγραφία αμείλικτη και το κόστος ενός πρώτου πλήγματος πιθανόν ανεπανόρθωτο.

Η προβαλλόμενη «μεταρρύθμιση» δίνει έμφαση σε τεχνολογίες όπως drones και τεχνητή νοημοσύνη, όμως η τεχνολογία δεν υποκαθιστά την κυριαρχία επί του εδάφους. Η αποτελεσματική άμυνα κρίσιμων περιοχών (π.χ. Σάμος ή Καστελόριζο), απαιτεί φυσική στρατιωτική παρουσία, ισχυρές δομές διοίκησης και εγγύτητα με τον τοπικό πληθυσμό και το γεωγραφικό ανάγλυφο.

Οι έννοιες της «συμπαγούς δύναμης», της «τεχνολογικής αναβάθμισης» και της «ενίσχυσης της πρώτης γραμμής» μοιάζουν περισσότερο με συνθήματα παρά με τεκμηριωμένη στρατηγική.

Η αντίληψη περί «αυτόνομων νησιών» και η έμφαση σε έργα οχύρωσης συνδέεται περισσότερο με δόγματα στατικής άμυνας του 17ου και 18ου αιώνα, όταν η πολιορκία αποτελούσε κυρίαρχη μορφή πολέμου.

Στο σημερινό δυναμικό και διακλαδικό επιχειρησιακό περιβάλλον, όπου ο χρόνος αντίδρασης μετριέται σε λεπτά και η κυριαρχία εξαρτάται από την ταχεία συγκέντρωση και συντονισμό ισχύος, η «αυτονομία» δεν εξασφαλίζει αποτροπή. Αντίθετα, οδηγεί σε κατακερματισμό των δυνάμεων και απώλεια στρατηγικού ελέγχου. Η εθνική στρατιωτική ισχύς δεν βασίζεται σε απομονωμένες «νησίδες αντίστασης», αλλά σε δικτυοκεντρική διοίκηση, εφεδρείες και συνδυασμένη ισχύ. Η έννοια του «αποκλεισμένου νησιού», ειδικά όταν υποστηρίζεται από  οχυρώσεις χωρίς ένα ενιαίο δόγμα, χωρίς διακλαδική υποστήριξη και ευελιξία, υποδηλώνει ήδη στρατηγική αποτυχία.

Η κατάργηση της 1ης Στρατιάς και της ΑΣΔΕΝ, υπό το πρόσχημα της δημιουργίας ενός πιο ευέλικτου και σύγχρονου μοντέλου διοίκησης, τη μείωση της γραφειοκρατίας, την εξοικονόμηση πόρων και του ψηφιακού μετασχηματισμού, αφαιρεί το αναγκαίο στρατηγικό υπόβαθρο για την ουσιαστική αξιοποίηση των τεχνολογικών μέσων, θέτοντας σε κίνδυνο την αποτρεπτική ικανότητα της χώρας.

Αντί να σηματοδοτούν εξορθολογισμό, διασπούν τη διοικητική συνέχεια, αποδυναμώνουν την επιχειρησιακή ικανότητα και αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της αποτροπής. Η τεχνολογία χωρίς δομές δεν αποτρέπει, όπως και η ευελιξία χωρίς βάθος, δεν προστατεύει.

Μια χώρα που απειλείται άμεσα, δεν έχει την πολυτέλεια να πειραματίζεται με αφηρημένα δόγματα. Χρειάζεται διοίκηση, εφεδρείες, τοπική ισχύ και σαφές μήνυμα αποτροπής. Όχι συνθήματα.

Η απόφαση κατάργησης της 1ης Στρατιάς παρουσιάζεται ως βήμα εξορθολογισμού και ευελιξίας, όμως στην πραγματικότητα συνιστά σοβαρή υποβάθμιση της επιχειρησιακής δομής του Στρατού Ξηράς.

Η 1η Στρατιά, ως ο ανώτατος διοικητικός σχηματισμός και μοναδικό Επιχειρησιακό Στρατηγείο του ελληνικού στρατού, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της  Χερσαίας Άμυνας της Ελλάδας, τον αναγκαίο ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ του ΓΕΣ και των Σωμάτων Στρατού, εξασφαλίζοντας στρατηγική συνοχή, συντονισμένη δράση σε ευρεία γεωγραφική κλίμακα (Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία) και άμεση και συντονισμένη αντίδραση σε κρίσεις μεγάλης κλίμακας στο χερσαίο μέτωπο.

Η κατάργησή της, ακυρώνει ένα επίπεδο διοίκησης που είναι απαραίτητο σε συνθήκες έντασης, κρίσης ή πολέμου, δημιουργεί κενό Διοίκησης και Ελέγχου (C2) στο επίπεδο της στρατηγικής επιχειρησιακής διοίκησης (σε μια περίοδο που η χώρα οφείλει να διατηρεί στρατηγικό βάθος και ενιαία καθοδήγηση των δυνάμεών της), υπονομεύει τη συνοχή των δυνάμεων του χερσαίου χώρου και επιφέρει αποδιοργάνωση του επιχειρησιακού σχεδιασμού τόσο στο στρατηγικό όσο και τακτικό επίπεδο.

Είναι στρατηγικό λάθος να θεωρούμε, ότι η μόνη απειλή προέρχεται από ανατολάς, δηλαδή μόνο από την Τουρκία, σε ένα υβριδικό επιχειρησιακό περιβάλλον με πολυδιάστατες προκλήσεις.

Δεν μπορεί να παραβλέπεται το γεγονός, ότι η Αλβανία διατηρεί αλυτρωτικές βλέψεις και στενή στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία, που δημιουργεί νέα δεδομένα ασφάλειας στα σύνορά μας. Σε αυτό το πλαίσιο, η διατήρηση και μετεξέλιξη της 1ης Στρατιάς σε Στρατηγείο Χερσαίων Δυνάμεων είναι αναγκαία για την ολιστική διαχείριση των πολλαπλών απειλών που αντιμετωπίζει η χώρα, ενισχύοντας τη δυνατότητα συντονισμού και ευελιξίας των χερσαίων δυνάμεων σε εθνικό επίπεδο.

Χωρίς την 1η Στρατιά όμως, το βάρος της επιχειρησιακής διοίκησης μεταφέρεται υπέρμετρα στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, μειώνοντας την ικανότητά του να ασκεί στρατηγική καθοδήγηση και σχεδιασμό, καθώς ταυτόχρονα θα πρέπει να αναλαμβάνει απευθείας την επιχειρησιακή διοίκηση — μια πρακτική που κρίνεται μη ρεαλιστική σε περίπτωση μεγάλης κρίσης ή πολέμου.

Επιπλέον, η επιχειρούμενη αναδιοργάνωση κινδυνεύει να μετατρέψει το ΓΕΕΘΑ από επιτελικό όργανο στρατηγικής καθοδήγησης σε μια συγκεντρωτική δομή με επιχειρησιακές αρμοδιότητες, χωρίς όμως να διαθέτει τον αναγκαίο επιτελικό μηχανισμό και την απαιτούμενη ευελιξία για άμεση διοίκηση σε συνθήκες κρίσης ή σύρραξης.

Αυτή η υπερσυγκέντρωση, αντί να ενισχύει τη διακλαδικότητα, την υπονομεύει, καθώς ακυρώνει τους ενδιάμεσους κρίκους διοίκησης που εξασφάλιζαν την ευθυγράμμιση των Κλάδων υπό ένα ενιαίο στρατηγικό πλαίσιο. Η διακλαδικότητα απαιτεί διασύνδεση και συνεργασία, όχι απορρόφηση και απορρύθμιση.
Η «νέα δομή» δεν συνοδεύεται από σαφές διακλαδικό πλαίσιο, αφήνοντας θολή τη διαδικασία συνεργασίας και διαλειτουργικότητας μεταξύ Κλάδων. Η κατάργηση κρίσιμων χερσαίων διοικήσεων διαταράσσει την ισορροπία της διακλαδικότητας, αποδυναμώνοντας δυσανάλογα τον Στρατό Ξηράς, χωρίς αντίστοιχη ενίσχυση στους άλλους Κλάδους.

Η 1η Στρατιά επίσης, αναγνωρίζεται από το ΝΑΤΟ ως στρατηγείο επιπέδου Στρατιάς (Field Army HQ), με ρόλο στρατηγικής εφεδρείας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Σε περίπτωση σύρραξης, μπορεί να αναλάβει τη διοίκηση χερσαίων συμμαχικών δυνάμεων στην περιοχή ευθύνης του SACEUR, ειδικά στον άξονα Βαλκανίων–Μαύρης Θάλασσας. Έχει συμμετάσχει σε σημαντικές ασκήσεις, παρέχοντας ικανότητες Command & Control για δυνάμεις μεγέθους Σώματος Στρατού ή Μεραρχίας.

Επιπλέον, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, λειτουργεί ως κρίσιμο στρατηγείο που συνδέει το Αιγαίο, τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, υποστηρίζοντας τη ροή ενισχύσεων προς Βουλγαρία, Ρουμανία και τη Ν.Α. πτέρυγα της Συμμαχίας.

Η κατάργησή της εκτός από την απώλεια ενός σημαντικού εθνικού εργαλείου θα σημάνει και την αποδυνάμωση της ΝΑΤΟϊκής διοικητικής αρχιτεκτονικής σε μια κρίσιμη περιοχή για τη συλλογική άμυνα.

Η κατάργηση της ΑΣΔΕΝ επίσης, συνιστά μία ακόμη ατυχής και επικίνδυνη απόφαση, καθώς ακυρώνει μια δοκιμασμένη επιχειρησιακή δομή με αποδεδειγμένη επάρκεια στην επιτήρηση και αποτροπή στο Αιγαίο.

Η ΑΣΔΕΝ δεν είναι απλώς μια διοικητική δομή του Στρατού Ξηράς. Είναι ο θεσμικός φορέας επιχειρησιακής ετοιμότητας, αποτροπής και συντονισμού της εθνικής άμυνας στα νησιά του Αιγαίου.

Αποτελεί ενιαίο στρατηγείο ελέγχου του αρχιπελάγους, εξασφαλίζει τη διοικητική και επιχειρησιακή ενοποίηση των νήσων, υποστηρίζει τη ροή ενισχύσεων και εφεδρειών σε συνθήκες κρίσης και λειτουργεί ως κρίσιμος ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ των τακτικών σχηματισμών και του ΓΕΣ.

Η κατάργησή της, με την πρόθεση ενσωμάτωσης των αρμοδιοτήτων της σε μια νέα ευρύτερη Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου (ΑΣΔΑΜ), διαλύει μια κρίσιμη εξειδικευμένη διοίκηση, υποβαθμίζει τη διακλαδική λειτουργία και υπονομεύει τη στρατηγική συνοχή της αποτροπής στον πλέον ευαίσθητο γεωπολιτικά χώρο της χώρας.

Η επιλογή αυτή δεν ενισχύει, αλλά αποδυναμώνει την ικανότητα άμεσης και συντονισμένης αντίδρασης στην περιοχή ευθύνης της, δημιουργώντας επικίνδυνα διοικητικά κενά και αποδιοργανώνοντας την επιχειρησιακή συνέχεια στο σύνθετο γεωγραφικά περιβάλλον του Αιγαίου.

Επιπλέον, η κατάργηση της ΑΣΔΕΝ διαταράσσει την απαραίτητη ισορροπία διοίκησης ανάμεσα στους Κλάδους, αφού αποδυναμώνει δυσανάλογα τη χερσαία συνιστώσα της αποτροπής, δίχως να ενισχύει αντίστοιχα κάποιο λειτουργικό διακλαδικό σχήμα. Αντί να προάγεται η διακλαδικότητα, εγκαθιδρύεται μια επικίνδυνη ασάφεια. Η ΑΣΔΕΝ αποτελεί εγγυητή της επιχειρησιακής συνοχής του ανατολικού χώρου. Η διάλυσή της συνιστά ρήγμα σε αυτήν τη συνοχή.

Επίσης, η προστιθέμενη αξία της ΑΣΔΕΝ έγκειται στη βαθιά εξοικείωσή της με την επιχειρησιακή λογική του νησιωτικού περιβάλλοντος. Δεν πρόκειται απλώς για ένα επιτελείο, αλλά για έναν οργανισμό με ενσωματωμένη τη γνώση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε νησιού, κάθε μονάδας και κάθε σχηματισμού που λειτουργούν ως Φάροι Εθνικής Αποτροπής.

Αυτή η πολύτιμη, πολυετής εμπειρία και τοπική εξειδίκευση δεν μπορούν να μεταβιβαστούν αυτόματα σε μια νέα, μη εξειδικευμένη περιφερειακή διοίκηση. Η επιχειρούμενη αναδιάταξη, με τη μετατροπή της ΑΣΔΕΝ σε ΑΣΔΑΜ, απειλεί να αλλοιώσει τον ειδικό αποτρεπτικό της ρόλο, αφαιρώντας βάθος και σαφήνεια από το στρατηγικό μήνυμα της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Και όλα αυτά, δεν εκτυλίσσονται σε καιρό σταθερότητας και ειρήνης. Αντιθέτως, η αναδιάταξη επιχειρείται σε ένα διεθνές περιβάλλον αβεβαιότητας, αστάθειας και γεωπολιτικών ανακατατάξεων και την ώρα που η Τουρκία επιδιώκει έναν ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή.  Την ώρα, που επενδύει στην ακραία εθνικιστική της ρητορική, ενισχύει συστηματικά την επιθετική προβολή της στρατιωτικής της ισχύος και εργαλειοποιεί κάθε κρίση ως μέσο στρατηγικής πίεσης και εκβιασμού.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η επιλογή να καταργηθούν οι δύο θεμελιώδεις πυλώνες της εθνικής άμυνας (1η Στρατιά και ΑΣΔΕΝ), συνιστά στρατηγικό λάθος, με άμεσες επιπτώσεις στην επιχειρησιακή συνοχή, την ετοιμότητα και την αξιοπιστία της εθνικής αποτροπής.

Η Δομή Δυνάμεων δεν μπορεί να σχεδιάζεται σε στρατηγικό κενό, ούτε ανεξάρτητα από τις δυνατότητες και τις προθέσεις του αντιπάλου. Ειδικότερα, όταν η Τουρκία διατηρεί σαφώς επιθετικά προσανατολισμένη στρατιωτική διάταξη, με ικανότητα ταχείας προβολής ισχύος στο Αιγαίο, στον Έβρο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Συγκεκριμένα, η 4η Στρατιά (Στρατιά Αιγαίου), με έδρα τη Σμύρνη, αποτελεί την κύρια αποβατική δύναμη της Τουρκίας, ενώ η 1η Στρατιά στην Ανατολική Θράκη διαθέτει τρία Σώματα Στρατού ικανά για ταχεία δράση στον Έβρο. Και οι δύο σχηματισμοί συγκροτούν ένα διακλαδικό σύστημα αποβατικής και χερσαίας ισχύος, υποστηριζόμενο από ειδικές δυνάμεις, αεροπορία στρατού και ναυτικές μονάδες.

Όταν ο αντίπαλος οργανώνεται με αυξημένες επιθετικές δυνατότητες, η αποδόμηση κρίσιμων δομών και η συγχώνευση θεμελιωδών σχηματισμών δεν συνιστούν εκσυγχρονισμό, αλλά στρατηγική πλάνη, η οποία υπονομεύει την αποτρεπτική ισχύ και παραχωρεί πρωτοβουλία κινήσεων σε αυτόν που διατηρεί το πλεονέκτημα της επιθετικής επιλογής.

Τέλος, όλες οι εξαγγελίες του κ. Δένδια για την αλλαγή στη Δομή Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού τίθενται σε θεσμικό κενό.

Από τη στιγμή που δεν υπάρχει επικαιροποιημένη Πολιτική Εθνικής Άμυνας (Π.Ε.Α.), πώς είναι δυνατόν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας να προχωρά σε δομικές παρεμβάσεις που επηρεάζουν το σύνολο της επιχειρησιακής διάταξης και της αμυντικής αρχιτεκτονικής της χώρας;

Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας το μόνο θεσμικό κείμενο που υπάρχει και σχετίζεται με την Εθνική Ασφάλεια είναι η Πολιτική Εθνικής Άμυνας (Π.Ε.Α.), το οποίο είναι άκρως απόρρητο έγγραφο και απορρέει από την Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας.

Η Π.Ε.Α., αποτελεί το θεμέλιο απ’ το οποίο πηγάζουν όλα τα καταστατικά κείμενα που διέπουν τη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων [Στρατιωτική Αξιολόγηση Κατάστασης (Σ.Α.Κ.), Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική (ΕΘ.Σ.Σ.), Γενική Σχεδίαση Άμυνας της Χώρας (ΓΕ.Σ.Α.Χ.), Δομή Δυνάμεων (Δ.Δ.) κ.λπ.].

Συνεπώς, από τη στιγμή που δεν υπάρχει επικαιροποιημένη Π.Ε.Α. όπου να έχει εγκριθεί από το ΚΥΣΕΑ και δεν έχουν διατυπωθεί και καταγραφεί στο εν λόγω θεσμικό κείμενο σαφείς στρατηγικοί και επιχειρησιακοί στόχοι για τις Ένοπλες Δυνάμεις, με ποιο στρατηγικό υπόβαθρο επιχειρείται η υλοποίηση της «ΑΤΖΕΝΤΑΣ 2030»;

Ποιο πρόβλημα επιχειρεί να λύσει και με ποιες επιπτώσεις στην εθνική ασφάλεια;

Εν κατακλείδι, θα πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι η Δομή Δυνάμεων και η Εθνική Άμυνα γενικότερα, δεν είναι Άσκηση επί Χάρτου, αλλά ούτε και επικοινωνιακό πυροτέχνημα που αξιοποιείται για λόγους προσωπικού εντυπωσιασμού και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Δεν μπορεί να υποτάσσεται σε πρόχειρους σχεδιασμούς, αποσπασματικές μεταρρυθμίσεις ή επιφανειακές εξαγγελίες.

Η «νέα Δομή Δυνάμεων» δεν προκύπτει από τεκμηριωμένη στρατηγική ανάλυση, ούτε εντάσσεται σε μια θεσμικά κατοχυρωμένη ιεραρχία σχεδίασης που να εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον.

Αντιθέτως, μοιάζει να συνιστά άσκηση διοικητικού πειραματισμού χωρίς σαφές δόγμα, χωρίς επιχειρησιακή τεκμηρίωση, χωρίς εκτίμηση της απειλής και χωρίς θεσμική συνέπεια.

Ο εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων είναι απαραίτητος. Αλλά για να είναι αποτελεσματικός και θεσμικά νόμιμος, πρέπει να ξεκινά από στρατηγική καθοδήγηση, να καταλήγει σε επιχειρησιακή λογική και να στηρίζεται σε ρεαλιστική αποτύπωση της απειλής.

Υπό το πρίσμα αυτό, όσοι αγνοούν τις συνέπειες που επιφέρουν οι πειραματισμοί τους στη συνοχή και την αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, αναλαμβάνουν ακέραιη την ευθύνη για το επιχειρησιακό κενό που θα προκύψει όταν η κρίση δεν θα είναι Σενάριο επί Χάρτου, αλλά πραγματικότητα.

Σαν σήμερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι ΗΠΑ προχωρούν στην ρίψη της δεύτερης ατομικής βόμβας που χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε πολεμική σύρραξη, στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας.

Η βόμβα, με την κωδική ονομασία «Fat Man», ήταν τύπου πλουτωνίου και είχε διαφορετικό σχεδιασμό από τον «Little Boy» που είχε ισοπεδώσει τη Χιροσίμα. Ρίχτηκε από το αμερικανικό βομβαρδιστικό B-29 «Bockscar» στις 11:02 π.μ. Το ωστικό κύμα και η θερμική ακτινοβολία από την έκρηξη εξαΰλωσαν χιλιάδες ανθρώπους μέσα σε δευτερόλεπτα, ενώ τα κτίρια σε ακτίνα δύο χιλιομέτρων καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Υπολογίζεται ότι πάνω από 70.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν ακαριαία ή πέθαναν μέσα στις επόμενες ημέρες από εγκαύματα και τραύματα. Χιλιάδες άλλοι υπέκυψαν αργότερα σε ασθένειες που προκάλεσε η ραδιενέργεια. Ο τραγικός απολογισμός περιελάμβανε όχι μόνο στρατιωτικούς, αλλά και άμαχους – γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους – καθώς και αιχμαλώτους πολέμου.

Η καταστροφή στο Ναγκασάκι δεν είχε το ίδιο γεωγραφικό εύρος με αυτήν της Χιροσίμα λόγω της ορεινής μορφολογίας της πόλης, όμως η ισχύς της βόμβας ήταν μεγαλύτερη, φτάνοντας τα 21 κιλοτόνους ΤΝΤ.

Η απόφαση για τη ρίψη της δεύτερης βόμβας ελήφθη εν μέσω αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις με την Ιαπωνία και ενίσχυσης της πίεσης για άνευ όρων παράδοση. Οι ΗΠΑ επιδίωκαν να επιδείξουν την αποφασιστικότητά τους και να αποφύγουν μια αιματηρή χερσαία εισβολή, που υπολογιζόταν ότι θα στοίχιζε εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.

Μόλις έξι ημέρες αργότερα, στις 15 Αυγούστου 1945, ο αυτοκράτορας Χιροχίτο ανακοίνωσε την παράδοση της Ιαπωνίας, σηματοδοτώντας το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δύο ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι άνοιξαν έναν νέο, τρομακτικό κεφάλαιο στην ιστορία: την πυρηνική εποχή.

Σήμερα, το Ναγκασάκι είναι πόλη-σύμβολο της ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού, φιλοξενώντας μουσεία και μνημεία που υπενθυμίζουν τη φρίκη του πολέμου και την ανάγκη να μην επαναληφθεί ποτέ μια τέτοια τραγωδία.

5 πράγματα που ίσως δεν ξέρατε για τη βόμβα στο Ναγκασάκι
Δεν ήταν ο αρχικός στόχος – Η πόλη-στόχος της αποστολής ήταν η Κοκούρα, όμως λόγω πυκνών νεφώσεων και καπνού από προηγούμενο βομβαρδισμό, ο πιλότος αποφάσισε να προχωρήσει στο εναλλακτικό σχέδιο και να χτυπήσει το Ναγκασάκι.
Διαφορετική τεχνολογία από τη Χιροσίμα – Ο «Fat Man» ήταν βόμβα πλουτωνίου με μηχανισμό εσωτερικής συμπίεσης, ενώ ο «Little Boy» ήταν βόμβα ουρανίου με μηχανισμό καννών.
Μεγαλύτερη ισχύς, μικρότερη καταστροφή – Αν και η βόμβα στο Ναγκασάκι ήταν ισχυρότερη από εκείνη της Χιροσίμα, η γεωγραφία της πόλης (λόφοι και κοιλάδες) περιόρισε την έκταση της ζημιάς.
Η βόμβα δεν εξερράγη όπως είχε σχεδιαστεί – Η έκρηξη έγινε 500 μέτρα πάνω από το έδαφος για να μεγιστοποιηθεί η καταστροφή, αλλά ο μηχανισμός είχε μικρές αποκλίσεις από το ιδανικό σημείο έκρηξης.
Ημέρα με βαρύνουσα ιστορική σύμπτωση – Η 9η Αυγούστου 1945 ήταν και η μέρα που η Σοβιετική Ένωση κήρυξε τον πόλεμο στην Ιαπωνία, αλλά και η μέρα που πολλοί Ιάπωνες άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι η ήττα ήταν αναπόφευκτη.

pronews.gr

Οικονομικό πακέτο παροχών συνολικού κόστους 2 δισ. ευρώ  θα εξαγγελθεί στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ), με στόχο να εξευμενιστεί η μεσαία τάξη, η οποία έχει επιβαρυνθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Κορυφαίο μέτρο του σχεδίου αποτελεί η ριζική αναμόρφωση της φορολογικής κλίμακας εισοδήματος.

Το δεύτερο κλιμάκιο εισοδήματος (10.000-20.000 ευρώ), που σήμερα φορολογείται με 22%, σχεδιάζεται να σπάσει σε μικρότερα εισοδηματικά τμήματα με χαμηλότερους συντελεστές, φέρνοντας σημαντική ελάφρυνση κυρίως στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος με εισόδημα 15.000 ευρώ ετησίως που σήμερα φορολογείται με 22% θα μπορούσε να έχει φορολογικό συντελεστή μειωμένο στο 15%, εξοικονομώντας αρκετές εκατοντάδες ευρώ.

Επιπλέον, εξετάζεται η εισαγωγή νέων ενδιάμεσων συντελεστών και στα εισοδήματα άνω των 20.000 ευρώ ώστε να επιμεριστεί η φορολογική επιβάρυνση.

Οι αλλαγές αυτές, αν και θα ισχύσουν από το 2026, θα έχουν άμεση επίδραση στην παρακράτηση φόρου από τον Ιανουάριο του ίδιου έτους.

Σημαντική είναι και η επέκταση της έκπτωσης φόρου 30% μέσω ηλεκτρονικών αποδείξεων σε περισσότερες υπηρεσίες από αυτές που ήδη ισχύουν (κομμωτήρια, καθαρισμοί, μεταφορές, κτηνίατροι κ.ά.).

Στόχος είναι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η ενίσχυση των ηλεκτρονικών συναλλαγών.

Παράλληλα, το πακέτο προβλέπει δραστική μείωση του φόρου για εισοδήματα από ενοίκια.

Ο αρχικός συντελεστής για εισοδήματα έως 12.000 ευρώ προτείνεται να μειωθεί από το 15% στο 7,5% ή ακόμη και στο 5%.

Για τα εισοδήματα 12.000-35.000 ευρώ εξετάζεται η εισαγωγή ενδιάμεσου συντελεστή ώστε να περιοριστεί η απότομη αύξηση της φορολογίας και να αποκαλυφθούν περισσότερα πραγματικά εισοδήματα.

Επιπλέον, προτείνεται αύξηση του αφορολόγητου ορίου για νοικοκυριά με εξαρτώμενα μέλη, καθώς και φορολογικά κίνητρα για απόκτηση πρώτης κατοικίας και οικογενειακού αυτοκινήτου.

Για παράδειγμα, μια οικογένεια με δύο παιδιά θα μπορούσε να δει το αφορολόγητό της να αυξάνεται.

Ανάλογα με τα δημοσιονομικά περιθώρια, μπορεί να ανοίξει και ο φάκελος του ΕΝΦΙΑ, αν και το ενδεχόμενο αυτό έχει μικρές πιθανότητες.

Ωστόσο, έχει ήδη αποφασιστεί η σταθεροποίηση των αντικειμενικών αξιών έως το 2027 ώστε να αποτραπεί η αναστάτωση στην αγορά ακινήτων από νέες αναπροσαρμογές.

Ένα από τα πιο δημοφιλή μέτρα αφορά τη μείωση κατά 30% των τεκμηρίων διαβίωσης που επιβαρύνουν περίπου 1,8 εκατομμύριο πολίτες κάθε χρόνο, κυρίως μισθωτούς και συνταξιούχους.

Επιπλέον, νέες παρεμβάσεις για περιορισμό των επιβαρύνσεων που προκύπτουν από τον τεκμαρτό τρόπο φορολόγησης για 700.000 επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους εξετάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Αναμένονται στοχευμένες αλλαγές που θα ισχύσουν στα φετινά εισοδήματα τα οποία θα φορολογηθούν το 2026.

Αυτές θα αντιμετωπίζουν ακραίες στρεβλώσεις, όπως την επιβολή διπλού ή τριπλού τεκμηρίου σε επαγγελματίες που διατηρούν περισσότερες από μία επιχειρήσεις, καθώς και την ανισότητα που προκύπτει από τη μη αναγνώριση εισοδημάτων από ενοίκια ή μερίσματα για τη μείωση του τεκμαρτού εισοδήματος.

Παράλληλα, σχεδιάζεται βελτίωση της διάταξης για τριετή απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος για ιδιοκτήτες που διαθέτουν κατοικίες προς μακροχρόνια μίσθωση, κάνοντας τη ρύθμιση πιο ευέλικτη.

Το υπουργείο σχεδιάζει τώρα την κατάργηση της αυστηρής τριετούς δέσμευσης και την εισαγωγή μιας πιο ευέλικτης διάταξης.

Η νέα πρόταση θα μειώνει τον ελάχιστο χρόνο της μακροχρόνιας μίσθωσης στο 1-1,5 έτος, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να υπογράψουν περισσότερες από μία συμβάσεις εντός της τριετίας.

Αυτό θα διευκολύνει ιδιοκτήτες που επιθυμούν να νοικιάσουν κατοικίες σε δημόσιους υπαλλήλους και στρατιωτικούς που μετατίθενται προσωρινά.

Επίσης, προτείνονται φόρος αδράνειας για κενά ακίνητα και διπλάσιος ΕΝΦΙΑ για ακίνητα τραπεζών και servicers, ενώ συνεχίζεται το πάγωμα νέων αδειών Airbnb στις περιοχές υψηλής ζήτησης.

Τέλος, στο τραπέζι παραμένει η προοπτική της φορολόγησης κλειστών ακινήτων, όπως εφαρμόζεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ώστε να περιοριστεί η απόκρυψη εισοδημάτων και να αντιμετωπιστεί το στεγαστικό πρόβλημα.

Ο δημοσιονομικός χώρος για το πακέτο της ΔΕΘ έχει ήδη εξασφαλιστεί εν μέρει από την υπεραπόδοση του περσινού Προϋπολογισμού (1 δισ. ευρώ), αλλά και από τη ρήτρα διαφυγής για αμυντικές δαπάνες (500 εκατ. ευρώ).

Τα πρόσφατα στοιχεία του Προϋπολογισμού για το πρώτο εξάμηνο του 2025 δείχνουν σημαντική υπεραπόδοση εσόδων, με πρωτογενές πλεόνασμα 4,667 δισ. ευρώ, πολύ υψηλότερο από τον στόχο των 2,235 δισ. ευρώ.

Ας είναι καλά η ακρίβεια και ο ΦΠΑ που αποδίδουν όλοι ανεξαιρέτως…

Η ακρίβεια βόλεψε την κυβέρνηση γιατί αυξήθηκαν τα έσοδα από τον Φ.Π.Α.

Στην πραγματικότητα όλοι πληρώνουν περισσότερους φόρους από ποτέ χωρίς να το έχουν καταλάβει.

pronews.gr

Επιβεβαιώνεται από πολλαπλές πηγές ότι οι Ρώσοι σημειώνουν πρόοδο στην πόλη Ποκρόφσκ και έχουν θέσει ήδη υπό τον έλεγχό τους περίπου το 40% της πόλης κυρίως στο νότιο και στο δυτικό τμήμα της.

Οι Ρώσοι μετακίνησαν δυνάμεις δυτικά από το προάστιο Τρογιάντα για να εκκαθαρίσουν τα ψηλά κτίρια της λεωφόρου Φούλγκαρ όπου ουκρανικές ειδικές δυνάμεις βρίσκονται στους επάνω ορόφους και μπορούν να παρατηρούν και να ελέγχουν ολόκληρη την πόλη από εκεί.

Αυτή την στιγμή ρωσικές ειδικές δυνάμεις βρίσκονται «σε κίνηση»  σε όλο το Ποκρόφσκ με αποστολή να καταλάβουν όλα τα πολυώροφα κτίρια, καθώς και την περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού.

Είναι σαφές ότι ακολουθούν μία νέα τακτική που τους καθιστά πιο ευέλικτους, λιγότερο εντοπίσιμους και περισσότερο επιβιώσιμους.

Οι Ρώσοι έχουν την υποστήριξη της Αεροπορίας η οποία «σφυροκοπά» χωρίς απειλές από την αεράμυνα τις ουκρανικές οχυρωμένες θέσεις με βόμβες ολίσθησης (FAB).

Ο ρωσικός Στρατός στα βόρεια του Ποκρόβσκ κατέλαβε το Σουχέτσκογιε και την Πολτάβκα, και εκκαθαρίζει το Ρουσίν Γιαρ ενώ ομάδες σαμποτάζ βρίσκονται ήδη κοντά στο Ντομπροπόλε!

Η ομάδα στρατευμάτων «Κέντρο» προελαύνει σε ένα ευρύ μέτωπο κοντά στο Μίρνογκραντ και το Ποκρόβσκ (Κρασνοαρμέισκ).

Η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη για τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, κάτι το οποίο αναγνωρίζουν με ανησυχία Ουκρανοί αναλυτές.

«Το Σουχέτσκογιε βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο. Κινούνται περαιτέρω προς τη σιδηροδρομική γραμμή», αναφέρουν.

Οι Ρώσοι συνεχίζουν να προωθούνται βόρεια του Ποκρόβσκ προς Σλαβιάνσκ-Κραματόσκ καθώς θεωρούν ότι θα πέσει μέσα σε λίγες ημέρες!

Οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις στοχεύουν στη δημιουργία ενός νέου άξονα επίθεσης.

pronews.gr

Η σύγκρουση στην Ουκρανία θα μπορούσε να είχε κλιμακωθεί σε Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο υπό τον προκάτοχό του Τζο Μπάιντεν, υποστήριξε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.

Έχει συχνά αναφέρει ότι οι παγκόσμιες εντάσεις κορυφώθηκαν όταν οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον έφτασαν στο χαμηλότερο σημείο τους κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν.

Από την επιστροφή του στην εξουσία τον Ιανουάριο, ο Τραμπ έχει αποκαταστήσει τις διπλωματικές σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία, οι οποίες είχαν ανασταλεί από την κλιμάκωση της σύγκρουσης τον Φεβρουάριο του 2022.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο την Παρασκευή, ο Τραμπ ισχυρίστηκε ότι, αν δεν είχαν γίνει οι ενέργειες της κυβέρνησής του, η σύγκρουση στην Ουκρανία «θα είχε καταλήξει να είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος».

«Το έχουμε μειώσει κατά πολύ, αλλά όταν πρωτοήρθα, σκέφτηκα, “Ουάου, αυτό το πράγμα είναι πραγματικά άσχημο”», πρόσθεσε ο Τραμπ. «Τώρα το μόνο ερώτημα είναι: πότε θα διευθετηθεί; Και θα μπορούσε να γίνει πολύ σύντομα», είπε.

Ο πρόεδρος χαρακτήρισε για άλλη μια φορά τη σύγκρουση «πόλεμο του Μπάιντεν» και επέκρινε αυτό που περιέγραψε ως την τεράστια στρατιωτική υποστήριξη της προηγούμενης κυβέρνησης προς το Κίεβο.

«Μέσω του Μπάιντεν και των ανθρώπων του, πιθανότατα θα κερδίσουμε 350 δισεκατομμύρια δολάρια», είπε.

Ο Τραμπ έχει προηγουμένως δηλώσει ότι σκοπεύει να ανακτήσει αυτά τα κεφάλαια μέσω μιας συμφωνίας για τα ορυκτά με το Κίεβο, η οποία υπεγράφη νωρίτερα φέτος.

Ωστόσο, οι αναλυτές σημειώνουν ότι μεγάλο μέρος του ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας συγκεντρώνεται στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ, εδάφη που ψήφισαν υπέρ της ένταξης στη Ρωσία το 2022.

Η Μόσχα έχει παρουσιάσει την ουκρανική σύγκρουση ως πόλεμο δι’ αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ και έχει καταγγείλει εδώ και καιρό τη δυτική στρατιωτική βοήθεια προς το Κίεβο.

Το Κρεμλίνο υποστηρίζει ότι η επέκταση του μπλοκ προς ανατολάς και οι φιλοδοξίες της Ουκρανίας να ενταχθεί είναι βασικοί παράγοντες των εχθροπραξιών.

Από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Τραμπ έχει μειώσει τις αμερικανικές αποστολές όπλων στην Ουκρανία, με την κυβέρνησή του -συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο- να χαρακτηρίζει ανοιχτά τη σύγκρουση ως πόλεμο δι’ αντιπροσώπων εναντίον της Ρωσίας.

Αξιωματούχοι του Κρεμλίνου έχουν δηλώσει ότι η εξασφάλιση μιας ειρηνικής επίλυσης θα είναι το κεντρικό θέμα της επερχόμενης διμερούς συνάντησης μεταξύ του Τραμπ και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.

pronews.gr