Ενημέρωση με ειδήσεις απο την τοπική και εθνική πολιτική σκηνή για την καλύτερη ενημέρωση και τις καλύτερες επιλογές!!!
Τρία είναι τα σενάρια που μπορούν να υπάρξουν σε ότι αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία:
Άμεσα ειρήνη, συνέχιση των διαπραγματεύσεων ή κατάρρευσή τους και συνέχιση του πολέμου μέχρι τέλους (ότι κι αν σημαίνει αυτό).
Στην περίπτωση που υπάρξει συμφωνία, τότε οι ανταλλαγές εδαφών θα γίνουν με βάση το σχέδιο Πούτιν (που αποκάλυψε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα το pronews.gr στις 11/08).
Οι Ουκρανοί θα αποχωρήσουν και από το υπόλοιπο 25% της περιφέρειας του Ντονέτσκ και ολόκληρο το Ντόνμπας θα παραδοθεί στους Ρώσους.
Οι Ρώσοι θα πάρουν και τα εδάφη που θα έχουν υπό κατοχή σε Χερσώνα και Ζαπορίζια μέχρι την ημέρα που θα κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός.
Πρόκειται για το 75% περίπου της καθεμίας εκ των δύο περιφερειών χωρίς τις ομώνυμες πρωτεύουσές τους που παραμένουν υπό ουκρανικό έλεγχο.
Χερσώνα και Ζαπορίζια δεν θα εγκαταλειφθούν από τους Ρώσους διότι η ένταξή τους στην Ρωσική Ομοσπονδία έχει πιστοποιηθεί στο ίδιο το ρωσικό Σύνταγμα.
Αυτός είναι ο τυπικός λόγος γιατί ο ουσιαστικός είναι ότι χωρίς την Χερσώνα δεν μπορεί να σταθεί η Κριμαία (υδροδότηση, υποστήριξη, προστασία βάθους) και χωρίς την Ζαπορίζια δεν μπορεί να υποστηριχθεί το Ντόνμπας (συμπεριλαμβάνεται και ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια που είναι ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη και θα προσφέρει άφθονη ενέργεια στις νέες ρωσικές περιοχές).
Το εδαφικό αντάλλαγμα που προσφέρουν είναι να παραδώσουν τα εδάφη που έχουν καταλάβει στις περιφέρειες Νντίπρο, Χάρκοβο και Σούμι τα οποία είναι «ουκ ολίγα».
Μάλιστα εντός των επόμενων ημερών αναμένεται να καταληφθεί από τους Ρώσους το Κουπιάνσκ το οποίο ανήκει στην περιφέρεια του Χαρκόβου και αυτό σημαίνει ότι θα επιστραφεί εάν υπάρξει συμφωνία.
Εάν όμως δεχτούν στο Κίεβο τώρα την συμφωνία που προτείνει ο Β.Πούτιν.
Γιατί στο μέλλον, όπως είπε και ο ίδιος ο Ν.Τραμπ, αν συνεχιστεί ο πόλεμος, η επόμενη συμφωνία θα είναι πολύ χειρότερη για τους Ουκρανούς.
Αυτό θα συμβεί στην περίπτωση του δεύτερου σεναρίου, όπου οι Ουκρανοί θα κωλυσιεργήσουν, θέλοντας να καθυστερήσουν και ελπίζοντας ότι οι Ευρωπαίοι θα βρουν κάποιο τρόπο για να στρέψουν τις ΗΠΑ κατά της Ρωσίας.
Οι Ρώσοι θα συνεχίζουν να καταλαμβάνουν εδάφη σε Σούμι, Ντνίπρο και Χάρκοβο και θα διαθέτουν πολύ περισσότερα ανταλλάγματα για να διαπραγματευτούν το σχέδιο Πούτιν με τα εδάφη που έχουν ζητήσει και με τους όρους που έχουν θέσει ενώ θα μπορούν να απαιτήσουν-επιβάλουν πιο εύκολα την συμμετοχή της Κίνας στις εγγυήσεις για την Ουκρανία.
Να σημειωθεί ότι μετά το Κουπιάνσκ στο Χάρκοβο υπάρχει και η πόλη-φρούριο της Λίμαν η οποία θα είναι ο αμέσως επόμενος στόχος των Ρώσων.
Στην πραγματικότητα όσο καθυστερεί το Κίεβο να αποδεχτεί το ρωσικό σχέδιο τόσα περισσότερα ουκρανικά εδάφη θα θέσει υπό έλεγχο η Μόσχα πέραν του Ντόνμπας.
Μάλιστα υπάρχει και η ακραία έως και απίθανη περίπτωση να εκκαθαριστεί το Ντόνμπας από τους Ρώσους σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα.
Πολύ δύσκολο να συμβεί αλλά αν γίνει τότε οι Ρώσοι δεν θα έχουν ανάγκη να προσφέρουν καμία ανταλλαγή εδαφών.
Γιατί αυτή την προτείνει για να αποχωρήσουν οι Ουκρανοί από το 25% της περιφέρειας του Ντονέτσκ.
Σημειώνεται ότι στο Σούμι ελέγχουν ήδη ένα 20% των εδαφών της περιφέρειας και προς το παρόν οι Ρώσοι έχουν «παγώσει» την διείσδυσή τους.
Το τρίτο σενάριο είναι αυτό της απόλυτης ρήξης: Ολοκληρωτική απόρριψη του σχεδίου Πούτιν και ο πόλεμος συνεχίζεται.
Οι Ρώσοι θα πολεμήσουν μέχρι τέλους και για όσο χρειαστεί.
Πού θα σταματήσουν; Άγνωστο, αλλά σίγουρα όχι πριν έχουν ολοκληρώσει τον κατεξοχήν ρωσικό εθνικό στόχο (αυτό που θέλουν οι πολιτικοί κύκλοι της Μόσχας αλλά και η ρωσική κοινωνία) που είναι η κατάληψη του Χαρκόβου, της Οδησσού και των εδαφών (αυτών που έχουν ρωσόφωνους πληθυσμούς) μέχρι την Υπερδνειστερία (που και αυτό είναι ένα ζήτημα που το ρωσικό παρασκήνιο θέλει να λυθεί).
Θα εντείνουν τους βομβαρδισμούς και θα κάνουν ότι χρειάζεται για να διαρρήξουν την περιβόητη ουκρανική αμυντική γραμμή η οποία έχει ήδη υποστεί μεγάλα πλήγματα μετά τις πτώσεις του Μπάκχμουτ, του Τορέτσκ, της Αβντιίβκα, της Μαρίνκα, του Κουράκοβο, του Τσάσιβ Γιαρ, του Οτσερετίνο, της Βελίκα Νοβοσίλκα, του Σεβεροντονέτσκ, του Λισιτσάνσκ, της Ποπάσνα και του Βούλενταρ.
Αυτή την στιγμή η αμυντική γραμμή διατηρείται από τις πόλεις Σλαβιάνσκ-Κραματόρσκ, από ένα Ποκρόβσκ το οποίο το μισό έχει πέσει σε ρωσικά χέρια, από μία περικυκλωμένη Κονσταντινόβκα, από ένα Κουπιάνσκ το οποίο δείχνει να καταρρέει ως αμυντική τοποθεσία και από μία Ντομπροπίλλα της οποίας η σειρά πλησιάζει.
Μετά το Ντόνμπας το παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Ζελένσκι δεν υπάρχει ισχυρή αμυντική διάταξη μέχρι το… Κίεβο!
Από όλα τα σενάρια το πρώτο σαφέστατα είναι το καλύτερο γιατί σημαίνει ότι άνθρωποι και από τις δύο πλευρές θα σταματήσουν να πεθαίνουν και ο πλανήτης θα μπορεί να «ανασάνει» καλύτερα.
Ακόμα και το δεύτερο, σημαίνει ακόμα περισσότερους νεκρούς ενώ το τρίτο σημαίνει απόλυτη καταστροφή.
Τα τρία σενάρια για τον πόλεμο στην Ουκρανία: Άμεσα ειρήνη, συνέχιση των διαπραγματεύσεων ή κατάρρευσή τους.
Ρωσικές δυνάμεις έχουν εντοπιστεί από χθες το βράδυ στο κέντρο του Κουπιάνσκ!
Φαίνεται ότι οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν τις ίδιες τακτικές όπως και με το Ποκρόβσκ, όπου διεισδύουν μικρές ομάδες στρατιωτών με συνοδεία από drones προκειμένου να επιβιώσουν και να διεξάγουν αποστολές επιθετικής αναγνώρισης.
Μέχρι και τώρα το μεσημέρι δεν έχει αλλάξει τίποτα καθώς παραμένει η ρωσική παρουσία στο κέντρο της πόλης.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το Κουπιάνσκ έχει καταληφθεί αλλά έχει ξεκινήσει η διαδικασία.
Σημειώνεται ότι οι Ουκρανοί μη έχοντας άλλες εφεδρείες μετέφεραν τις καλύτερες μονάδες τους από το Κουπιάσνκ στο Ποκρόβσκ!
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταρρεύσει η ανατολική περίμετρος της πόλης σχεδόν άμεσα.
Πόσο γρήγορα θα καταληφθεί το Κουπιάνσκ; Θα εξαρτηθεί από το μέγεθος της ουκρανικής φρουράς μέσα στην πόλη και το κατά πόσο είναι διαθέσιμη να πολεμήσει.
Εδώ τίθεται ένα σοβαρό ερώτημα: Θα δεχτεί η Ρωσία να δώσει πίσω στην Ουκρανία το Κουπιάνσκ επειδή ανήκει στην περιφέρεια του Χάρκοβο αν υπάρξει ειρηνευτική συμφωνία;
Μία πόλη η οποία έχει στοιχίσει στους Ρώσους πολλές χιλιάδες νεκρούς όπως και όλες οι ουκρανικές πόλεις.
Άσχημη είναι και η κατάσταση για του Ουκρανούς βόρεια του Ποκρόβσκ όπου παρόλο που η UkrAF έχει μετακινήσει μεγάλες ενισχύσεις σε αυτήν την περιοχή, η RuAF προελαύνει ξανά και έχει σταθεροποιηθεί σε μία πολύ μεγάλη έκταση.
Ο γνωστός Σουηδός στρατιωτικός αναλυτής και πρώην αξιωματικός του σουηδικού Βασιλικού Στρατού Μίκαελ Βάλτερσον προχώρησε σε μία εκτενή ανάλυση του τι συνέβη εκεί.
«Την περασμένη εβδομάδα, η RuAF σημείωσε μια εκπληκτική αναχαίτιση μεταξύ της Ντομπροπίλγια και της Κονσταντίνοφκα.
Οι προωθημένες μονάδες προχώρησαν έως και 15 χλμ. και σχεδόν δώδεκα χωριά «κατακτήθηκαν».
Η περιοχή κάλυπτε περίπου 150 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Στις μοβ κοινόχρηστες περιοχές υπήρχαν πιθανώς μόνο λίγες ρωσικές ομάδες.
Στην κόκκινη σκιασμένη περιοχή ίσως ένα τάγμα του ρωσικού Στρατού.
Η UkrAF στη συνέχεια μετακίνησε πολλές μονάδες στην περιοχή, ειδικά το σώμα Αζόφ, και αντεπιτέθηκε, ανακτώντας περισσότερο από το ήμισυ της περιοχής.
Ακόμα και με την ουκρανική αντεπίθεση, η RuAF σημείωσε σημαντική πρόοδο.
Οι μάχες της εβδομάδας θα μπορούσαν να θεωρηθούν καλές και από τις δύο πλευρές.
Η Ρωσία κατέλαβε περίπου 60 τετραγωνικά χιλιόμετρα και η Ουκρανία ανακατέλαβε περίπου 90 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μέρος της ρωσικής προέλασης και της ουκρανικής αντεπίθεσης δεν ήταν μάχες μεγάλης κλίμακας.
Η UkrAF δεν διέθετε δυνάμεις πίσω από την πρώτη γραμμή και όταν η RuAF διέσπασε την επίθεση, οι ρωσικές DRG (Ρώσοι ανιχνευτές) μπορούσαν γρήγορα να κινηθούν περισσότερο από 10 χιλιόμετρα μπροστά από την κύρια ρωσική προέλαση.
Όταν η UkrAF αντεπιτέθηκε, πολέμησε κυρίως μικρές ρωσικές DRG που υποχώρησαν προς την κύρια ρωσική πρώτη γραμμή.
Όταν οι ουκρανικές μονάδες αντιμετώπισαν μεγαλύτερες ρωσικές μονάδες στο Κουτσέριβ Γιαρ, η αντεπίθεση σταμάτησε.
Η RuAF δεν είχε προετοιμαστεί για μια τόσο μεγάλη αρχική επιτυχία και πιθανότατα περίμενε μόνο μια περιορισμένη προέλαση.
Διαφορετικά, η RuAF θα είχε μεγάλες εφεδρείες. Τώρα χρειάστηκαν μερικές ημέρες για να ενισχύσει η ρωσική πλευρά τις δυνάμεις της στην περιοχή.
Με τις ενισχύσεις στη θέση τους, η RuAF επανεκκίνησε τις επιθετικές επιχειρήσεις.
Η RuAF προέλασε βορειοανατολικά του Κουτσέριβ Γιαρ, στη Βολοντίμιριβκα και προς το Τορέτσκε.
Αργότερα, επανεκκίνησε επίσης τις επιθετικές επιχειρήσεις βόρεια και δυτικά του Κουτσέριβ Γιαρ.
Σύμφωνα με τις τελευταίες αναφορές, ρωσικές μονάδες έχουν φτάσει για άλλη μια φορά στο Ρουμπίζνε.
Ακόμα πιο ενδιαφέρουσες είναι οι αναφορές ότι ρωσικές μονάδες έχουν θεαθεί κοντά στο Σάχοβο και στο Τορέτσκε.
Εάν η RuAF καταφέρει να καταλάβει την προεξοχή μεταξύ Πολτάβκα και Κουτσέριβ Γιαρ, θα είναι πολύ δύσκολο για την UkrAF να ανακαταλάβει την περιοχή και αυτό θα αποτελούσε μια τεράστια ρωσική επιτυχία.
Ειδικά υπό το φως όλων των ενισχύσεων που έχει εισάγει η Ουκρανία στην περιοχή, αποδυναμώνοντας αρκετές άλλες γραμμές του μετώπου».
Μαζικά ρωσικά πλήγματα πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας, στο Ιζμαήλ στην περιφέρεια της Οδησσού.
Μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε σε στρατηγική εγκατάσταση καυσίμων και ενέργειας όπως ανακοίνωσε και παραδέχτηκε σήμερα η ουκρανική κρατική υπηρεσία για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, ενώ καταγράφηκαν δεκάδες εκρήξεις.
Η διοίκηση του δήμου του Ιζμαήλ, στην περιφέρεια της Οδησσού, το οποίο βρίσκεται στην άκρη της Ουκρανίας στα σύνορα με την Ρουμανία, ανακοίνωσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι υπέστησαν ζημιές οι λιμενικές εγκαταστάσεις της πόλης.
Πρόκειται για τις μεγάλες αποθήκες πετρελαίου με την ονομασία «Τρίτων» στις οποίες βρίσκονται τα στρατηγικά αποθέματα καυσίμων του ουκρανικού Στρατού.
Επλήγησαν από συνολικά 28 drones Geran-2!
Επλήγη και το δεξαμενόπλοιο πετρελαίου-χημικών EXCELLION, γράφει το Donbass Partisan.
Σε μιάμιση ώρα, ακούστηκαν τουλάχιστον 30 εκρήξεις στην περιοχή του Ισμαήλ.
Η αποθήκη πετρελαίου «Triton» ήταν ο βασικός φορέας εφοδιασμού καυσίμων στο δέλτα του Δούναβη.
Το δεξαμενόπλοιο EXCELLION υπό σημαία Παναμά, IMO 9428437, βάρους 7.842 τόνων, βυθίσματος 6,4 μ., έφτασε στο λιμάνι του Ιζμαήλ στις 19 Αυγούστου στις 17:19 από το ρουμανικό λιμάνι Σουλίνα πλήρως φορτωμένο με πετρελαιοειδή.
Τα προκαταρκτικά στοιχεία δείχνουν ότι το πλοίο θα ρυμουλκηθεί, καθώς η περαιτέρω αυτόνομη λειτουργία του είναι αδύνατη.
Το Συγκρότημα Μεταφόρτωσης Πετρελαίου είναι ένας κόμβος εφοδιασμού καυσίμων για τις ανάγκες των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Έως και 20.000 τόνοι καυσίμων περνούσαν από αυτό εβδομαδιαίως για να προμηθεύσουν αποθήκες για τις ουκρανικές δυνάμεις αλλά και με εξοπλισμό δυτικής κατασκευής.
Σύμφωνα με δεδομένα ραδιοφωνικών υποκλοπών, η επίθεση σημειώθηκε κατά τη διάρκεια εκφόρτωσης, γεγονός που εξηγεί τις ισχυρές δευτερογενείς εκρήξεις.
Πάντως και οι Ουκρανοί προσπάθησαν να πλήξουν με drones σήμερα την Ρωσία αλλά χωρίς κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα.
Το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA μετέδωσε σήμερα, επικαλούμενο στοιχεία από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, πως στη διάρκεια της περασμένης νύχτας μονάδες της ρωσικής αντιαεροπορικής άμυνας κατέστρεψαν 42 ουκρανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Νωρίτερα είχε πληγεί από ρωσικό Iskander-M γερμανικό σύστημα αεράμυνας IRIS-T SLM στην Οδησσό.
Το συγκεκριμένο σύστημα εξασφάλιζε την αεράμυνα της νότιας ζώνης και κάλυπτε τον εφοδιασμό, τις αποθήκες και τις λιμενικές υποδομές.
Τέτοιες αποτελεσματικές επιθέσεις κατέστησαν δυνατές χάρη στο συντονισμένο έργο της υπηρεσίας αναγνώρισης και στις σημαντικά βελτιωμένες τεχνικές δυνατότητες:
Ακριβείς συντεταγμένες, επιβεβαίωση μέσω οπτικής αναγνώρισης και παρακολούθηση των επιχειρήσεων του συστήματος ραντάρ.
Η καταστροφή έστω και ενός μόνο IRIS-T SLM αποτελεί σημαντική τακτική επιτυχία για τους Ρώσους.
Οι Ουκρανοί έχασαν ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της αεράμυνάς τους.
Τώρα, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις δεν μπορούν πλέον να προστατεύσουν αποτελεσματικά τον εναέριο χώρο πάνω από την περιοχή του λιμανιού και η «πυκνότητα» της αεράμυνας στο Νότο έχει μειωθεί σημαντικά.
Αυτό δείχνει ότι οι Ρώσοι έχουν πλέον εξελιχθεί στον συντονισμό της αναγνώρισης και των επιθέσεων, ακόμη και υπό δύσκολες αστικές συνθήκες και παρά τις προσπάθειες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων να κρύψουν δυτικά όπλα.
Ο Λευκός Οίκος έδωσε στη δημοσιότητα δεκάδες φωτογραφίες με άγνωστες στιγμές από την συνάντηση του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αλάσκα, στις 15 Αυγούστου.
Σε ένα από τα καρέ από τη βάση Έλμεντορφ-Ρίτσαρντσον στο Άνκορατζ, ο πρόεδρος Ν.Τραμπ φαίνεται να μιλάει στον πρόεδρο Β.Πούτιν πριν την κοινή συνέντευξη τύπου αγγίζοντας το στήθος του με το δάχτυλό του, ενώ ανάμεσά τους βρίσκεται ένας μεταφραστής.
Σε μία άλλη φωτογραφία, ο Αμερικανός πρόεδρος φαίνεται στην κεφαλή ενός τραπεζιού συνεδριάσεων στο προεδρικό αεροσκάφος των ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον διευθυντή της CIA Τζον Ράτκλιφ, τον υπουργό Εμπορίου Χάουαρντ Λούτνικ, τον υπουργό Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ και τον διευθυντή επικοινωνίας Στίβεν Τσέουνγκ.
Σε άλλο καρέ, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο και ο ειδικός απεσταλμένος για τη Ρωσία, Στιβ Γουίτκοφ φαίνονται επίσης να συσκέπτονται με τον Τραμπ και την προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, μέσα στο Air Force One ενώ έχει αποτυπωθεί ο διάλογος του Ν.Τραμπ με δημοσιογράφους αλλά και το στρατιωτικό τζάκετ του προέδρου των ΗΠΑ.
Ν.Τραμπ και Β.Πούτιν συναντήθηκαν ξανά μετά τη συνέντευξη Τύπου, όπως δείχνουν οι φωτογραφίες.
Κάποια στιγμή, μάλιστα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν φαίνεται να θαυμάζει έναν πίνακα που απεικονίζει τάρανδους να διασχίζουν ένα παγωμένο τοπίο, ο οποίος ήταν σε έναν διάδρομο της αμερικανικής στρατιωτικής βάσης.
Ο Λευκός Οίκος επέλεξε, τέλος, και μια φωτογραφία της λιμουζίνας του Βλαντιμίρ Πούτιν παρκαρισμένης δίπλα στο «The Beast», τη λιμουζίνα που χρησιμοποιεί ο Αμερικανός πρόεδρος.
Δείτε ΕΔΩ όλες τις φωτογραφίες του Λευκού Οίκου.
Όπως αναφέρει το μέσο, το σχέδιο των Ευρωπαίων είναι να πλέκουν το εγκώμιο του Τραμπ για τις προσπάθειές του για ειρήνευση στην Ουκρανία μέχρι να καταλήξει κι εκείνος στο ίδιο με αυτούς συμπέρασμα για τον Πούτιν και να σκληρύνει τη στάση του απέναντι στη Ρωσία με σφοδρές κυρώσεις.
Επικαλούμενο αρκετούς αξιωματούχος το Politico σημειώνει ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θεωρούν ότι με τη στρατηγική αυτή μόνον οφέλη θα προκύψουν, αφού «θα χαρούν να διαψευστούν αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ μπορέσει να διαπραγματευτεί τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία με ουσιαστικές εγγυήσεις ασφαλείας, αλλά το πρωταρχικό τους σχέδιο είναι να αποκαλυφθεί η μπλόφα του Ρώσου προέδρου και να ασκηθεί πίεση για αυστηρότερες κυρώσεις».
Το Politico αναφέρει ως παράδειγμα τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, που κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να αποτραπεί ο πόλεμος στην Ουκρανία προσεγγίζοντας διπλωματικά τον Πούτιν και τώρα αποτελεί την πιο ηχηρή φωνή ότι ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου δεν έχει σοβαρές προθέσεις για ειρήνη και επιμένει στο στόχο της καταστροφής της ανεξάρτητης, δημοκρατικής Ουκρανίας.
«Με ρωτάτε αν πιστεύω ότι ο Πούτιν θέλει ειρήνη. Νομίζω ότι η απάντηση είναι όχι», δήλωσε ο Μακρόν, πριν αναχωρήσει από το Παρίσι για την Ουάσιγκτον. Και επανήλθε χθες με δηλώσεις του στο γαλλικό δίκτυο LCI χαρακτηρίζοντας τον Ρώσο πρόεδρο «αρπακτικό, ένα τέρας στις πόρτες μας» που «χρειάζεται να συνεχίσει να τρώει» για την «επιβίωσή του», προειδοποιώντας ότι ο Πούτιν σπανίως έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις του.
Και όντως ο Πούτιν απέχει πόρρω από παραχωρήσεις για μια ειρηνευτική συμφωνία.
Αντίθετα εγείρει αξιώσεις για εκχώρηση περαιτέρω εδαφών από το Κίεβο – ανάμεσά τους και στρατηγικές ουκρανικές αμυντικές γραμμές, που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο για να εξαπολύσει επιθέσεις βαθύτερα στη χώρα.
Πέραν τούτων ο Πούτιν αποκλείει ρητά την παρουσία νατοϊκών δυνάμεων στην Ουκρανία, που θα εγγυώνται την ασφάλειά της μετά τη λήξη του πολέμου, ένας βασικός όρος για το Κίεβο.
Καθώς εντείνονται οι προετοιμασίες για μια πιθανή συνάντηση κορυφής του Πούτιν με τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολόντιμιρ Ζελένσκι, ηγέτες από όλη την Ευρώπη είχαν χθες Τρίτη μια σειρά έκτακτων διαβουλεύσεων για να ζυγίσουν την αντίδρασή τους και να εξάγουν συμπεράσματα για τα διαμειφθέντα τη Δευτέρα στον Λευκό Οίκο.
Πέντε διπλωμάτες που μίλησαν υπό καθεστώς ανωνυμίας στο Politico ανέφεραν ότι οι πρόεδροι, οι πρωθυπουργοί και οι πρεσβευτές ευθυγραμμίστηκαν σε μεγάλο βαθμό με τον Μακρόν εκφράζοντας βαθιές αμφιβολίες ότι ο Πούτιν θα διαπραγματευτεί καλή τη πίστει, αλλά και αισιοδοξία ότι ο Τραμπ θα τιμωρήσει τη Ρωσία αν αποδειχθεί ότι είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τον τερματισμό του πολέμου.
«Είναι σαφές ότι αν καταλήξουμε σε μια κατάσταση όπου θα αποδειχθεί ότι ο Πούτιν δεν θέλει να τερματίσει τον πόλεμο, αυτό θα αναγκάσει τον Τραμπ να δράσει και θα ενισχύσει το επιχείρημα για κυρώσεις», είπε διπλωμάτης από χώρα που εκπροσωπήθηκε στη χθεσινή τηλεδιάσκεψη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Για τους Ευρωπαίους η πίεση των αμερικανικών κυρώσεων είναι ζωτικής σημασίας για τη διπλωματική διαδικασία και πολλού θεωρούν ότι ο Πούτιν αναγκάστηκε να συναντηθεί με τον Τραμπ στην Αλάσκα μόνον μετά την επιβολή από την Ουάσιγκτον υψηλότερων δασμών στην Ινδία για την αγορά ρωσικού πετρελαίου, τα έσοδα του οποίου τροφοδοτούν την πολεμική μηχανή της Μόσχας. Όπως σημειώνει το Politico, «το δραματικό επόμενο βήμα θα ήταν η κλιμάκωση παρόμοιων κυρώσεων για να μπει ένας βρόγχος στο τόσο σημαντικό για τη Ρωσία εμπόριο με την Κίνα».
Ένας δεύτερος διπλωμάτης επιβεβαίωσε ότι οι Ευρωπαίοι υποστήριξαν την διαμεσολαβητική πρωτοβουλία της κυβέρνησης Τραμπ για κατάπαυση του πυρός όχι επειδή πιστεύουν κατ’ ανάγκη ότι θα αποδώσει καρπούς, αλλά «επειδή θα είναι μιας σαφής δοκιμή των ρωσικών προθέσεων».
Ένας τρίτος σημείωσε ότι οι εγγυήσεις ασφαλείας, που αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας, θα βοήθήσουν την Ουκρανία «να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος», ενώ οι κυρώσεις θα διασφαλίσουν ότι «διαθέτουμε μοχλό πίεσης στον Πούτιν».
Ευρωπαίοι εταίροι έπλεξαν το εγκώμιο του Τραμπ, τον ευχαρίστησαν που φιλοξένησε τις συνομιλίες στην Ουάσιγκτον και εξέφρασαν την ανακούφισή τους όταν ο Αμερικανός πρόεδρος διαβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ θα συνδράμουν στις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, Ωστόσο, πίσω από κλειστές πόρτες, εστιάζουν περισσότερο στην άσκηση πίεσης για νέα σκληρά οικονομικά μέτρα αν και όταν αρνηθεί ο Πούτιν να τερματίσει τον πόλεμο.
«Όλοι κάνουν τι κινήσεις του. Αλλά αγνοούμε ποια θα είναι η τελευταία κίνηση του Πούτιν, Τι θα τον ωθήσει σε οποιεσδήποτε παραχωρήσεις; Δεν ξέρω», πρόσθεσε ένας τέταρτος Ευρωπαίος διπλωμάτης.
Σύμφωνα με το Politico η πίεση που ασκείται στον Πούτιν για ειρηνευτικές συνομιλίες εξελίσσεται σε πρόβλημα για τον Ρώσο πρόεδρο.
Σε μια προσπάθεια να κερδίσει χρόνο η Μόσχα ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας, Σεργκέι Λαβρόφ, είπε χθες ότι το Κρεμλίνο δεν απορρίπτει τις συνομιλίες με την Ουκρανία, επιμένοντας, όμως, ότι μια συνάντηση κορυφής θα πρέπει να προετοιμαστεί «βήμα προς βήμα, σταδιακά, αρχίζοντας από το επίπεδο των εμπειρογνωμόνων και περνώντας από όλα τα αναγκαία στάδια». Ο Πούτιν πρότεινε μάλιστα μια σύνοδο κορυφής στη Ρωσία, ιδέα που απορρίφθηκε αμέσως.
Γερμανός αξιωματούχος δήλωσε ότι αυτή η αμφιταλάντευση της Μόσχας εξελίσσεται σε ουσιαστικό τεστ της σοβαρότητας των ρωσικών προθέσεων. «Η Ρωσία συμφώνησε να φιλοξενήσει ή να συμμετάσχει σε διμερή σύνοδο κορυφής με τον Ζελένσκι. Στο μεταξύ, όπως αντιλαμβάνομαι από τα [ΜΜΕ] η ρωσική πλευρά το ερμηνεύει τώρα διαφορετικά», τόνισε.
Την ίδια ώρα η ευρωπαϊκή διπλωματία ανεβάζει στροφές. Μετά την έκτακτη συνάντηση πρεσβευτών των κρατών μελών της ΕΕ χθες, ακολούθησε επικοινωνία των ηγετών και χωριστή τηλεδιάσκεψη του «Συνασπισμού των Προθύμων», ενώ αναμένεται εντός της εβδομάδας στην Ουάσιγκτον συνάντηση των επικεφαλής των στρατιωτικών δυνάμεων με αντικείμενο συζήτησης συγκεκριμένες εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία και μια άτυπη συνάντηση την άλλη εβδομάδα των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας.
Ο Τραμπ άφησε να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η αμερικανική αεροπορική ισχύς στο πλαίσιο των εγγυήσεων ασφαλείας για την Ουκρανία μεταπολεμικά, ενώ ευρωπαϊκές χώρας θα μπορούσα να αναπτύξουν στρατεύματα.
Αλλά ενώ αυξάνεται η πεποίθηση στις δυτικές χώρες ότι μπορούν να συνεργαστούν με τον Τραμπ και να διατηρήσουν ένα ενιαίο μέτωπο, από την άλλη αναγκάστηκαν, όπως σημειώνει το Politico, να προσαρμόσουν τις κόκκινες γραμμές τους για να «πάνε με τα νερά του», όπως φάνηκε επί παραδείγματι τη Δευτέρα, μετά τις συνομιλίες στον Λευκό Οίκο, όταν η ΕΕ έδειξε να βάζει νερό στο κρασί της αναφορικά με την αξίωση να αποδεχθεί ο Πούτιν μια κατάπαυση του πυρός πριν από την έναρξη των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.
«Υπήρχε κάποια ελπίδα ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να αλλάξει γνώμη αναφορικά με το ζήτημα της εκεχειρίας. Αυτό δεν συνέβη», είπε ένας πέμπτος διπλωμάτης, εκφράζοντας την ανησυχία για τη διάσταση των απόψεων μεταξύ Ουάσικτον και Ευρώπης. «Αλλά γενικά ήταν και πάλι ένα καλό βήμα προς την ειρήνη».
Το σημαντικότερο, όμως, όπως σημειώνει το άρθρο, είναι ότι και ο ίδιος ο Τραμπ αναγνωρίζει πλέον δημοσίως ότι ο Πούτιν μπορεί να μη διαπραγματεύεται καλή τη πίστει. «Θα μάθουμε για τον πρόεδρο Πούτιν τις επόμενες δύο εβδομάδες. Είναι πιθανό να μη θέλει να κάνει συμφωνία. «Ελπίζω να φερθεί καλά, γιατί, αν δεν το κάνει, θα είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση γι' αυτόν», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος στο Fox News.
Πηγή: iefimerida.gr
Για μία ακόμη χρονιά η Αιτωλοακαρνανία μετρά τις πληγές της από τις καταστροφικές πυρκαγιές και την εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης.
Ερώτηση προς τους Υπουργούς Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Υποδομών και Μεταφορών κατέθεσε ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Μίλτος Ζαμπάρας, με θέμα τις πυρκαγιές που έπληξαν τον νομό.
Όπως σημειώνει ο Βουλευτής, για ακόμη μία φορά η χώρα παραδόθηκε στις φλόγες, με ανυπολόγιστες απώλειες σε περιουσίες, δάση και ζώα. Στην Αιτωλοακαρνανία ξέσπασαν πυρκαγιές στο Γαλατά στην περιοχή Τρελάγκαθα, στα Σταμνά και στη Βόνιτσα, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές σε καλλιέργειες, σπίτια, αποθήκες, στάβλους και δασικές εκτάσεις.
Η κυβέρνηση, τα τελευταία έξι χρόνια, παραμένει θεατής, καταρρίπτοντας το ένα αρνητικό ρεκόρ καμένων εκτάσεων μετά το άλλο. Παρά τις μεγαλόστομες εξαγγελίες περί ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού στην αρχή κάθε καλοκαιριού, στο τέλος κάθε θερινής περιόδου η πραγματικότητα αποκαλύπτει τα ίδια θλιβερά αποτελέσματα.
Ο Μίλτος Ζαμπάρας τονίζει την ανάγκη άμεσης στήριξης των πολιτών με συγκεκριμένα μέτρα:
«Η Αιτωλοακαρνανία δεν θα ανεχθεί για μία ακόμη φορά την κυβερνητική ολιγωρία. Η υπομονή των κατοίκων έχει εξαντληθεί. Τώρα είναι η ώρα να αποκατασταθούν οι περιουσίες και να αναγεννηθεί ο φυσικός πλούτος που χάθηκε», τονίζει χαρακτηριστικά.
Ο 79χρονος αρχηγός του αμερικανικού κράτους έχει στο παρελθόν αφήσει να εννοηθεί πως θέλει να βάλει τέλος στον πόλεμο, που μαίνεται από τον Φεβρουάριο του 2022, για να εξασφαλίσει το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, που θεωρεί πως του αξίζει.
Ωστόσο, την επομένη της επίσκεψης στον Λευκό Οίκο του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι και Ευρωπαίων ηγετών, με σκοπό να εξευρεθεί λύση και να τερματιστεί η ένοπλη σύρραξη, εκμυστηρεύτηκε χθες Τρίτη πως έχει επίσης λιγότερο πεζά κι εγκόσμια κίνητρα.
«Θέλω να προσπαθήσω να πάω στον Παράδεισο, ει δυνατόν», είπε στην εκπομπή Fox & Friends του Fox News, τηλεοπτικού δικτύου που προτιμά η αμερικανική δεξιά.
«Θέλω να πω, δεν είμαι σε πολύ καλή θέση, είμαι στο τέλος της ουράς», όμως «αν καταφέρω να πάω στον Παράδεισο, αυτός θα είναι ένας από τους λόγους», είπε.
Με τρεις γάμους και δύο δίκες («impeachments») στο αμερικανικό Κογκρέσο, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει ακριβώς προφίλ αγίου.
Στο παθητικό του έχει πολλά και διάφορα σκάνδαλα, ενώ υπήρξε άλλωστε ο πρώτος Αμερικανός πρώην πρόεδρος που καταδικάστηκε ποτέ σε ποινική δίκη — για την πληρωμή που έκανε μυστικά σε πορνοστάρ, ώστε να εξαγοράσει τη σιωπή της.
Όμως υιοθέτησε τόνο ολοένα περισσότερο μεταφυσικό αφού επέζησε από την απόπειρα κατά της ζωής του πέρυσι. Ήταν χαρακτηριστικό πως στην ομιλία μετά την ορκωμοσία του τον Ιανουάριο, διαβεβαίωσε πως «τον έσωσε ο Θεός», ώστε να «δώσει ξανά στην Αμερική το μεγαλείο της», κατά το σύνθημα που επαναλαμβάνει αέναα.
Ωφελημένος από την υποστήριξη της θρησκευτικής δεξιάς, ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει τελευταία να εμφανίζεται πιο πιστός χριστιανός, απ’ ό,τι κατά την πρώτη του θητεία τουλάχιστον.
Ονόμασε επίσημη πνευματική σύμβουλο της προεδρίας, την Πόλα Γουάιτ, η οποία χοροστατεί σε ομαδικές προσευχές πριν από εκδηλώσεις στον Λευκό Οίκο.
Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου εκτίμησε χθες πως ο πρόεδρος μιλούσε «σοβαρά» όταν έκανε τη δήλωση αυτή για την Ουκρανία.
«Πιστεύω ότι ο πρόεδρος θα πάει στον Παράδεισο, όπως –ελπίζω– θέλουμε όλοι μας σε αυτή την αίθουσα», είπε σε δημοσιογράφους η Κάρολαϊν Λέβιτ, που έχει κι αυτή οργανώσει προσευχές πριν από συνεντεύξεις Τύπου.
Σε άλλη, ραδιοφωνική συνέντευξή του, ο Τραμπ έκανε τη –λιγότερο υψιπετή– διαβεβαίωση στον δεξιό παρουσιαστή Μαρκ Λέβιν πως ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Ουκρανός ηγέτης Ζελένσκι βρίσκονται στη «διαδικασία» να προγραμματίσουν συνάντηση για να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, χωρίς να υπεισέλθει σε λεπτομέρειες για τους όρους.
«Βρίσκονται στη διαδικασία της οργάνωσής της», είπε, επαναλαμβάνοντας πως οι «σκοτωμοί» πρέπει να σταματήσουν.
Η αφορμή για να γραφτούν αυτές οι σκέψεις ήταν μια φωτογραφία. Μια εικόνα που, ακόμη κι αν κάποιος δεν είναι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, αρκεί για να γεννήσει ερωτήματα, προβληματισμούς αλλά και ανησυχίες. Γιατί οι εικόνες έχουν τη δύναμη να ξεπερνούν την ψυχρή ανάλυση και να μιλούν κατευθείαν στη συνείδηση των πολιτών. Έχει ειπωθεί πως «μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις». Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, η εικόνα του Οβάλ Γραφείου συνοψίζεται σε τρεις μόνο λέξεις που θα έπρεπε να αντηχούν σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Η Ευρώπη απέτυχε. Απέτυχε να διαμορφώσει στρατηγική, απέτυχε να αναλάβει ρόλο πρωταγωνιστή στην αποκατάσταση της ειρήνης στον πόλεμο που μαίνεται στην αυλή της, απέτυχε να σταθεί ως ισότιμος συνομιλητής στο τραπέζι όπου κρίνεται το ίδιο της το μέλλον.
Υπάρχουν βέβαια στιγμές όπου η εικόνα μιλά πιο δυνατά από τις λέξεις. Η σκηνή στο Οβάλ Γραφείο, με τον Τραμπ καθισμένο πίσω από το εμβληματικό γραφείο και απέναντί του, «κορυφαίους» ηγέτες της Ευρώπης μαζί με τον Ζελένσκι ελάχιστο χρόνο μετά τη συνάντησή του με τον Πούτιν, δεν είναι απλώς διπλωματική διαδικασία. Είναι μια αλληγορία εξουσίας, μια υπενθύμιση του ποιος μιλά και ποιος ακούει.
Ο συμβολισμός είναι ανελέητος. Ο Τραμπ ενσαρκώνει τον «δάσκαλο» που διδάσκει. Η Ευρώπη κάθεται ως «τάξη» που παρακολουθεί. Και στο βάθος, ο χάρτης της Ουκρανίας, σαν σιωπηλή μαρτυρία ότι το μέλλον της συζητήθηκε αλλού, ανάμεσα σε Ουάσινγκτον και Μόσχα και παρουσιάζεται στους Ευρωπαίους εκ των υστέρων. Η πολιτική της Ευρώπης απέτυχε. Οι όροι της ειρήνης δεν θα διαμορφωθούν από εκείνη αλλά θα της ανακοινωθούν.
Η παρουσία του Ζελένσκι, ενισχύει τον συμβολισμό της εξάρτησης. Ο Ουκρανός πρόεδρος δεν στέκεται δίπλα στον Τραμπ αλλά απέναντι μαζί με τους Ευρωπαίους, σαν να περιμένει οδηγίες για το μέλλον της χώρας του. Το μήνυμα είναι σκληρό. Η Ουκρανία και η Ευρώπη βρίσκονται στην ίδια θέση, θεατές μιας ιστορίας που γράφουν άλλοι.
Η φωτογραφία όμως αυτή δεν είναι μόνο το πορτρέτο μιας στιγμής, είναι η απεικόνιση μιας ολόκληρης εποχής. Η Ευρώπη, που θέλησε να αυτοχαρακτηριστεί «γεωπολιτική δύναμη», εμφανίζεται αδύναμη να χαράξει αυτόνομη στρατηγική. Όταν οι όροι της ειρήνης για τον πιο αιματηρό πόλεμο των τελευταίων δεκαετιών καθορίζονται αλλού, τότε η αυταπάτη της «στρατηγικής αυτονομίας» καταρρέει με πάταγο.
Η εικόνα είναι και πολιτικό σχόλιο πάνω στη σχέση παλιού και νέου κόσμου. Η Αμερική παραμένει το κέντρο βάρους, η Ρωσία επιμένει να διεκδικεί ρόλο ισότιμου συνομιλητή και τα καταφέρνει επιτυχώς και η Ευρώπη μένει παγιδευμένη ανάμεσα στην ιστορική της εξάρτηση και στην αδυναμία της να ωριμάσει στρατηγικά. Είναι σαν ένας ώριμος οικονομικός γίγαντας που όμως πολιτικά και στρατιωτικά συμπεριφέρεται σαν έφηβος που χρειάζεται καθοδήγηση.
Για την Ελλάδα, η πρόκληση είναι ακόμη πιο μεγάλη. Σε μια τέτοια συγκυρία, δεν μπορεί να επαναπαύεται στην ιδέα ότι «ανήκουμε στη Δύση» και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν αυτόματα. Αντίθετα, χρειάζεται τόλμη για να επαναπροσδιορίσει την εξωτερική της πολιτική. Να παραμείνει σταθερά αγκυρωμένη στη Δύση αλλά ταυτόχρονα να αναπτύξει ένα δίκτυο συμμαχιών και να συνδυάσει τη συμμετοχή με την πρωτοβουλία, να μη μένει παθητικός θεατής.
Διότι αν η Ευρώπη σήμερα μοιάζει να κάθεται «στο θρανίο», η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί στο τελευταίο θρανίο, χωρίς φωνή, χωρίς ρόλο. Και αυτό θα ήταν ιστορικό λάθος. Η εξωτερική πολιτική μιας χώρας μικρής σε μέγεθος κρίνεται από την ικανότητά της να υπερβαίνει την αδυναμία με στρατηγική σκέψη, με συμμαχίες, με διορατικότητα. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, αυτό που είπε ο Λόρδος Palmerston, 1784-1865, πολιτικός και πρωθυπουργός της Αγγλίας. «Τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα».
Το Οβάλ Γραφείο έδωσε το μάθημα.
Το ερώτημα που απομένει είναι: θα μείνουμε για πάντα μαθητές ή θα τολμήσουμε να γίνουμε συνδιαμορφωτές της ιστορίας που γράφεται;
Γιατί αν κάτι μας διδάσκει αυτή η φωτογραφία, είναι ότι όποιος δεν μιλά, στο τέλος ακούει μόνο τις αποφάσεις των άλλων.
Προκειμένου να υπάρξει πρόοδος προς τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, οι δυτικές χώρες πρέπει να αποδεχθούν πως η Ουκρανία δεν μπορεί να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ότι συζητήσεις σχετικά με αλλαγές στα εδάφη της θα είναι αναγκαίες, δήλωσε σήμερα ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο.
«Η πρώτη βασική προϋπόθεση για τον τερματισμό της σύρραξης είναι το να κατανοηθεί ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να γίνει κράτος μέλος του ΝΑΤΟ», είπε, μετά την τηλεδιάσκεψη των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Το ίδιο σημαντικό είναι να κατανοηθεί πραγματικά ότι χωρίς να υπάρξει μια συζήτηση για εδαφικές αλλαγές στην Ουκρανία, δεν θα προχωρήσουμε μπροστά».
Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν πρότεινε να οργανώσει μια διμερή συνάντηση με τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι στη Μόσχα, κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής συνδιάλεξης με τον Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με δύο πηγές με γνώση του θέματος.
«Ο Πούτιν ανέφερε τη Μόσχα» κατά τη διάρκεια αυτής της τηλεφωνικής επικοινωνίας χθες, ανέφερε μία από αυτές τις πηγές στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP).
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στον Λευκό Οίκο μαζί με Ευρωπαίους ηγέτες, «απάντησε “όχι”», σύμφωνα με την ίδια πηγή.