Γράφει ο  Άκης Ροδίτης

Στο αντεστραμμένο πλανητικό σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ, τα πάντα λειτουργούν διαφορετικά και ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από την Πλατεία Κουμουνδούρου. Δεν ισχύει η λογική ότι αυτός που κατηγορεί κάποιον είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει και τις αποδείξεις που επαληθεύουν τους ισχυρισμούς του. Ο κατηγορούμενος είναι αυτός που έχει την υποχρέωση να αποδείξει την αθωότητά του. Ισχύει το τεκμήριο της ενοχής και όχι το τεκμήριο της αθωότητας.

Οι συνταρακτικές αποκαλύψεις της αντικειμενικής και αδέσμευτης εφημερίδας Documento (στην Ελλάδα ότι δηλώσεις είσαι), ξεσηκώνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατά του πρωθυπουργού που του χρεώνουν την υπονόμευση των θεσμών και του πολιτεύματος. Αναμφίβολα, αυτή η δημοκρατική ευαισθησία που δείχνει η αντιπολίτευση είναι συγκινητική. Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι αποτελείται από οπαδούς του Κάστρο, του Μάο, του Στάλιν, του Πολ Ποτ και του Πούτιν.

Δημοσιογράφοι, πολιτικοί αναλυτές, κοινωνικοί σχολιαστές, καλλιτέχνες, τηλεκομμώτριες και ξανθιές πρωινατζούδες, δηλώνουν σοκαρισμένοι από τους ακλόνητους ισχυρισμούς του αδέκαστου ερευνητή και το λογικό οικοδόμημα που χτίζει γύρω από αυτούς, ως αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα και αυταπόδεικτη αλήθεια. Την αξιοπιστία των καταγγελιών του δημοσιογράφου, την εγγυάται η διαυγής και άσπιλή πορεία του στην ενημέρωση, που είναι δηλωτική της ειλικρίνειας και της εντιμότητας των προθέσεών του. Ποιο λοιπόν το νόημα της αναζήτησης αποδείξεων; Αυτές ας τις βρει ο κατηγορούμενος, δεν είναι δουλειά του κατηγόρου.

Άλλωστε, ο μεγαλύτερος εχθρός των θαυμαστών του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού είναι η πραγματικότητα. Αδυνατούν να συμβιβαστούν με την ήττα στις εκλογές και προσπαθούν με ραδιουργίες να την διαβρώσουν. Βλέπουν παντού κατατρεγμένους, πεινασμένους, εξαθλιωμένους, στα σούπερ μάρκετ «αλυσοδεμένα» ζυμαρικά και αναπτύσσουν τη θεματολογία τους πάνω σε κάτι που δεν υπάρχει. Και όταν τα αποτελέσματα δεν ικανοποιούν, τότε τους φταίνε οι ελίτ, τα μονοπώλια, τα «βοθροκάναλα», οι «πετσωμένες» δημοσκοπήσεις. Παντού συνωμοσίες, παντού καταδιώξεις, παντού ραδιουργίες και σκάνδαλα. Πουθενά η πολιτική πρόταση, η ελπίδα, το όραμα.

Οργανωμένες ομάδες του facebook των 30.000 μελών, που με αντίστοιχους ινστρούχτορες – διαχειριστές προπαγανδίζουν το ψέμα . Εκατοντάδες άλλοι, οργανωμένοι «αυθόρμητοι» σχολιαστές, διάσπαρτοι σε ότι forum υπάρχει. Από σελίδες πανεπιστημιακών σχολών μέχρι ομάδες που ασχολούνται με αυτοκίνητα, ποδόσφαιρο, κυνήγι και ψάρεμα, γράφουν συντονισμένα κατά της κυβέρνησης δημιουργώντας κλίμα. Ο ένας δημοσιοποιεί το θέμα που δήθεν τον απασχολεί με «αγανάκτηση», ο άλλος «επιβεβαιώνει και επαυξάνει».

Αυτή η κατσαπλιάδικη προσέγγιση της πραγματικότητας δεν περιέχει καμιά πρωτοτυπία. Η δημιουργία μιας καφκικής κόλασης, όπου αντί το λάθος να αναζητά τον κολασμό, ο κολασμός αναζητά το λάθος, δεσπόζει στην κορυφή των προπαγανδιστικών εγχειριδίων της Αριστεράς. Αυτό που συνεχίζει να εντυπωσιάζει, είναι το γεγονός ότι υπάρχουν οι χειροκροτητές αυτής της μυθοπλασίας. Η αδυναμία αναγνώρισης των αυτονόητων, χάρη στην ύπαρξη των χρήσιμων ηλίθιων που συνεισφέρουν εθελοντικά στη δημιουργία εντυπώσεων. Γιατί οι δυο μεγαλύτερες πληγές που άνοιξε η μεταπολίτευση στην ελληνική κοινωνία, είναι η συστηματική αντικατάσταση της μόρφωσης από εδάφια του μαρξιστικού ιδεολογήματος και το εκπαιδευτικό σύστημα των λενινιστών – αρνητών της αξιολόγησης. Αυτό που «παράγει» πολίτες επιρρεπείς στην αφιλτράριστη πληροφορία χωρίς να επηρεάζονται από την αέναη επανάληψη. Τους ψηφοφόρους που γοητεύτηκαν από τον Καματερό και πίστεψαν στα θαύματα του ΠΑΣΟΚ, της Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω και του Αλέξη Τσίπρα.

Υ.Γ. Τελικά, φαίνεται ότι ο Θεός δεν έχει χρόνο να σταματήσει τους παιδοβιασμούς. Είναι απασχολημένος να σταματάει την εξέλιξη των ειδών και την κβαντική θεωρία πεδίου, ώστε η Γη να παραμένει επίπεδη και το Σύμπαν προσωποπαγές.

sinidisi.gr