Πόσο περισσότερο μπορούν να ευτελιστούν οι θεσμοί και οι αρχές στη χώρα μας; Πόσο έχει εκλείψει ακόμα κι αυτό το αίσθημα της προσωπικής αξιοπρέπειας από όσους τους υπηρετούν; Υπάρχει τέλος σ’ αυτόν τον κατήφορο; Απ’ ό,τι φαίνεται, όχι.

Τρανό παράδειγμα των παραπάνω, το “σήριαλ” της περίπτωσης του Γιώργου Τράγκα και της προσπάθειας της κυβέρνησης με κάθε τρόπο να φιμώσει την ελευθερία του Τύπου, οι οποίες κλιμακώνονται με την επίθεση του ΕΣΡ εναντίον ραδιοτηλεοπτικών σταθμών που αναμεταδίδουν τις εκπομπές του.

Το παράδοξο δεν είναι ότι το ΕΣΡ (μια ανεξάρτητη, συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή) λειτουργεί κατά παραγγελία της κυβέρνησης. Αυτό, όσοι παρακολουθούν τα πολιτικά πράγματα της χώρας μας, τουλάχιστον κατά τα τελευταία χρόνια, σίγουρα δεν “πέφτουν από τα σύννεφα” ακούγοντάς το.

Το παράδοξο είναι ότι το ΕΣΡ καταγγέλλει τα κανάλια που αναμεταδίδουν τις εκπομπές του Γ. Τράγκα, χωρίς να υπάρχει  καταγγελία εναντίον του σταθμού του ή της εκπομπής του, ούτε κάποια μήνυση εναντίον του για συκοφαντική δυσφήμιση! Ακόμα κι εκείνη η μήνυση που είχε αναγγείλει στα ΜΜΕ ο κ. Σκέρτσος, όπως δηλώνει ο ίδιος ο Γ. Τράγκας, δεν κατατέθηκε ποτέ!

Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί δεν χτυπούν απευθείας στον στόχο τους; Μήπως επειδή γνωρίζουν ότι μια μήνυση εναντίον του δημοσιογράφου για το γεγονός και μόνο ότι έθετε ερωτήματα στο πλαίσιο της άσκησης του επαγγέλματός του, δεν θα μπορούσε να σταθεί σε κανένα δικαστήριο και ο Γ. Τράγκας θα δικαιωνόταν πανηγυρικά; Μήπως επειδή δεν μπορούν να τον φιμώσουν, προσπαθούν να τον απομονώσουν τρομοκρατώντας τους συνεργάτες του;

Το ΕΣΡ τελευταία έχει επιδοθεί σε ένα ανελέητο κυνήγι των μικρών, τοπικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, ψάχνοντας με το μικροσκόπιο να τους βρει παραπτώματα, για να τους επιβάλει υπέρογκα πρόστιμα. Πρόστιμα τέτοιου ύψους, που καμία μικρή επιχείρηση δεν μπορεί να αντέξει και που σε πολλές περιπτώσεις θα οδηγήσουν στην οικονομική τους εξόντωση και το οριστικό τους κλείσιμο. Πρόκειται για μια συντονισμένη προσπάθεια περιορισμού κάθε ανεξάρτητης πηγής ενημέρωσης, ώστε όλη η ενημέρωση του κόσμου να περνάει αποκλειστικά από τα μεγάλα, απόλυτα ελεγχόμενα από το σύστημα ΜΜΕ.

Μέσα σε αυτό το κλίμα τρομοκράτησης, ποιος σταθμός και ποιος δημοσιογράφος θα τολμήσει να κάνει πραγματική δημοσιογραφική έρευνα για οποιοδήποτε θέμα μπορεί να θίξει ή να θέσει εν αμφιβόλω την κυβερνητική πολιτική ή τις ενέργειες των μελών της κυβέρνησης ή του περιβάλλοντός τους; Ποιος δημοσιογράφος θα επιχειρήσει να διερευνήσει εις βάθος τη δολοφονία του συναδέλφου του, Γιώργου Καραϊβάζ;

Αν το ΕΣΡ ενδιαφέρεται πραγματικά για την “ποιοτική στάθμη των προγραμμάτων” των μέσων ενημέρωσης, ας ασχοληθεί καλύτερα με το γεγονός ότι η χώρα μας είναι στις τελευταίες θέσεις παγκόσμια στην κλίμακα ελευθερίας του τύπου, σύμφωνα με διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις, αντί να κάνει ό,τι μπορεί για να την κατεβάσει ακόμα χαμηλότερα.

Αν το ΕΣΡ ενοχλείται πραγματικά από τη “μετάδοση ανυπόστατων ισχυρισμών”, και ανησυχεί μήπως και προκληθεί “σύγχυση του κοινού”, ας βρει λίγο χρόνο να ερευνήσει την από 17/10/2019 καταγγελία του ΕΠΑΜ σχετικά με την κάλυψη από τον ΣΚΑΪ της εισβολής της Τουρκίας στη Συρία (https://www.epamhellas.gr/o-skai-stin-ypiresia-ton-toyrkikon-dynameon-eisvolis/). Και αν το έχουν ξεχάσει, να τους θυμίσουμε ότι στις 28/11/2019 μας έκαναν την ευχάριστη έκπληξη να επικοινωνήσουν μαζί μας, ζητώντας επιπλέον στοιχεία. Το αίτημά τους απαντήθηκε στις 4/12/2019 και από τότε… ούτε φωνή ούτε ακρόαση!

Ας μην κουράζονται, λοιπόν, να εφευρίσκουν φτηνές δικαιολογίες και προσχήματα. Έτσι κι αλλιώς, κανείς δεν τους πιστεύει. 

Αθήνα, 16 Απριλίου 2021

Το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ