γράφει ο Νίκος Ταμουρίδης
Η πατρίδα μας δεν είναι μια τυχαία χώρα. Είναι η «μητέρα» όλου του κόσμου! Είναι το φως του κόσμου!
Η Ελλάδα έχει ιστορία και πολιτισμό χιλιάδων ετών και οι ξένοι λαοί έχουν ευεργετηθεί από αυτόν τον πολιτισμό μας. Είναι πατρίδα των θεών, των ηρώων, των σοφών, είναι η κοιτίδα του σύγχρονου πολιτισμού, το λίκνο της Δημοκρατίας. Είναι η μητέρα των ιδεών και των επιστημών. Οι Έλληνες διαχρονικά έδωσαν στον κόσμο το φως του πνεύματος, τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας και όλες σχεδόν τις επιστήμες, την φιλοσοφία, την ιατρική, τα μαθηματικά, τη μουσική, την ρητορική, την αρχιτεκτονική, την φυσική, τη χημεία, την αστρονομία κλπ. Οι Έλληνες δόμησαν την πολιτική και την στρατηγική, επινόησαν την διαλεκτική, εφεύραν το θέατρο και γενικά δίδαξαν τον ανθρώπινο τρόπο ζωής.
Αυτή λοιπόν η κοιτίδα πανανθρώπινων αγαθών, κινδυνεύει να χάσει παντελώς την ταυτότητά της. Ξένοι σύγχρονοι βάρβαροι και εγχώριοι μειοδότες την απειλούν με αλλοίωση της εθνικής της υπόστασης και ακρωτηριασμό του ήδη σμικρυνθέντος εδαφικού αποτυπώματος στον αρχέγονο γεωγραφικό της χώρο.
Σε όλους λοιπόν τους ξένους που εποφθαλμιούν την Ελλάδα μας και στους ντόπιους εντολοδόχους τους, οι οποίοι για να κερδίσουν χρόνο εξουσίας, χρήμα και δόξα, χαρίζουν ή παραχωρούν ή και πωλούν ανερυθρίαστα κάθε υλική και ηθική και πνευματική και πολιτιστική μας περιουσία, εμείς οι Έλληνες απαντάμε δυναμικά με στίχους του ποιητή μας Άγγελου Βλάχου:
Ξέρεις τὴν γῆν, ἥτις παντοῦ μὲ αἵματα ἐβάφη;
ὅπου κοιλάδες καὶ βουνὰ εἶναι ἡρώων τάφοι;
- Ὤ! δὲν τὴν ἀγνοεῖ κανείς· εἶναι ἡ γῆ ἡ Ἑλληνίς!
Γῆ, μήτηρ παλαιῶν θεῶν, καὶ νέων ἡμιθέων,
γῆ ἀναμνήσεων κλεινῶν, καὶ γῆ ἐλπίδων νέων
εἶναι ἡ γῆ ἡ Ἑλληνίς. Ἄς μὴν τὸ λησμονῆ κανείς!
Τα λόγια του ποιητή είναι στοχασμός αντρίκειος και καθάριος. Γεμάτος λυρική ορμή, ποιητικό θυμό, αστραπές προειδοποίησης. Είναι ο λόγος που χτυπά και που θυμώνει, που ριζώνει και της γης την όψη αλλάζει!
Κάτω τα χέρια λοιπόν από την Ελλάδα μας!
Κάτω τα χέρια από την ιερή γη μας, από τα νησιά μας, από τις θάλασσές μας.
Κάτω τα χέρια από τη Θράκη, την Μακεδονία και την Κύπρο μας.
Κάτω τα χέρια από τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο.
Κάτω τα χέρια από τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τις τράπεζες, τους εθνικούς οργανισμούς.
Κάτω τα χέρια από τις λίμνες και τα ποτάμια μας.
Κάτω τα χέρια από τα δάση και τα γάργαρα πόσιμα νερά μας.
Κάτω τα χέρια από τον ορυκτό μας πλούτο, τον χρυσό, τον λιγνίτη, το αλουμίνιο, τον βωξίτη, το μαγγάνιο, το νικέλιο, τον περλίτη, το μαγνήσιο, το μάρμαρο, το σχιστόλιθο, το λευκόλιθο, το χρωμίτη, το ουράνιο, το όσμιο.
Κάτω τα χέρια από τους ιερούς θεσμούς μας, τις Ένοπλες Δυνάμεις, την Εκκλησία, την Εθνική Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, τον Ελληνικό Πολιτισμό, την Υγεία.
Κάτω τα χέρια από την εθνική και θρησκευτική μας ταυτότητα. Θέλουμε η χώρα μας να είναι Ελληνική και Ορθόδοξη!
Κάτω τα χέρια από τους Έλληνες!
Κι εμείς; Εμείς το κεφάλι ψηλά! Εμείς ποτέ δεν γονατίσαμε σκυφτοί, τα πόδια να φιλήσουμε του δυνατού!
