Από τον 8ο π.Χ. Αιώνα, οι αρχαίοι Έλληνες άρχισαν τις εξερευνήσεις σε άλλες περιοχές και παράλληλα τη δημιουργία αποικιών.

Η αρχή έγινε από τις πόλεις της Ρόδου για να ακολουθήσουν οι Ευβοείς (Χαλκίδα, Ερέτρια, Κύμη). Οι πρώτες αποικίες δημιουργήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου Θάλασσας, ενώ από τον 7ο π.Χ. Αιώνα δημιουργήθηκε η «Μεγάλη Ελλάδα» με πολλές ελληνικές αποικίες στις περιοχές της Σικελίας και της σημερινής ηπειρωτικής Ιταλίας.

Απομεινάρια ελληνικής παρουσίας έχουν βρεθεί σε δεκάδες χώρες, επιβεβαιώνοντας τα ταξίδια αλλά και τις αποικίες των Ελλήνων της Αρχαιότητας.

Διαβάστε ακόμη: Ο «ματωμένος αετός» των Ελλήνων: Το χειρότερο βασανιστήριο στην αρχαία Ελλάδα

Στη συνέχεια του κειμένου, ξεχωρίζουμε 12 διαφορετικές χώρες όπου υπήρξαν αποδεδειγμένα αποικίες Ελλήνων. Πρόκειται για πόλεις που άκμασαν στα αρχαία χρόνια, αλλά πλέον δεν υπάρχουν…

Σύβαρις (Sybaris) Ιταλία

Βρισκόταν στον κόλπο του Τάραντα μεταξύ των ποταμών Κράθις και Σύβαρη και ιδρύθηκε γύρω στο 720 π.Χ. από Αχαιούς και Τροιζηνούς αποίκους. Αποτέλεσε μια από τις πλουσιότερες και δυνατότερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας. Οι πολίτες έγιναν γνωστοί σε όλο τον αρχαίο κόσμο για τον υπερβολικό πλούτο και τον πολυτελή τρόπο ζωής τους.

Αντιόχεια του Ίππου (Hippos) Ισραήλ

Αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της Δεκαπόλεως μιας περιοχής. δέκα πόλεων που κάλυπταν μεγάλες περιοχές της σύγχρονης Ιορδανίας, Συρίας και Ισραήλ και επηρεάστηκαν πολιτιστικά και συνδέθηκαν με την Ελλάδα και τη Ρώμη. Η ονομασία Ίππος δόθηκε από τους Έλληνες αποίκους του 200 π.Χ., διότι το οροπέδιο θυμίζει αόριστα λαιμό και κεφάλι αλόγου.

Εμπόριο (Emporion) Ισπανία

Η πόλη που είναι γνωστή σήμερα με το καταλανικό όνομα Empúries ιδρύθηκε αρχικά το 575 π.Χ. από Έλληνες εξερευνητές και αποίκους από τη Φώκαια. Το όνομα που της έδωσαν, Emporion, σημαίνει «τόπος εμπορίου». Αργότερα, η πόλη θα καταληφθεί από τους Ρωμαίους και κατά τον Μεσαίωνα θα εγκαταλειφθεί γιατί η τοποθεσία της την έκανε εύκολη λεία για διερχόμενους πειρατές και κουρσάρους.

Ηλιόπολις (Heliopolis) Λίβανος

Πρόκειται για το Baalbek στον Λίβανο. Εκεί βρίσκονται κάποια από τα καλύτερα διατηρημένα ελληνορωμαϊκά μνημεία της χώρας και υπήρξε ελληνική πόλη-κράτος υπό τον Μέγα Αλέξανδρο. Η πόλη ξεκίνησε να ακμάζει μετά από τον θάνατό του το 323 π.Χ., την περίοδο που προσαρτήθηκε στο βασίλειο των Πτολεμαίων. Έμεινε υπό ελληνική κυριαρχία μέχρι το 64 π.Χ., όποτε οι Ρωμαίοι την κατέκτησαν.

Διαβάστε ακόμη: Γιατί οι Σπαρτιάτες ήταν οι κορυφαίοι πολεμιστές – Η σκληρή τους εκπαίδευση

Βουθρωτόν (Bouthroton) Αλβανία

Περίπου 20 χιλιόμετρα νότια από τους Αγίους Σαράντα σε ένα λόφο με θέα το κανάλι Βιβάρι, αποτέλεσε στα αρχαία χρόνια μέρος του ενιαίου ελληνικού βασιλείου της Ηπείρου. Πιθανολογείται πως ιδρύθηκε ως επίσημη πόλη-κράτος από Κορίνθιους αποίκους κάπου μεταξύ του 8ου και του 6ου αιώνα π.Χ.

Κυρήνη (Cyrene) Λιβύη

Η Κυρήνη ήταν μια αρχαία ελληνική αποικία στη Βόρεια Αφρική κοντά στη σύγχρονη πόλη Σαχχάτ στη Λιβύη. Ιδρύθηκε το 630 π.Χ. από Έλληνες αποίκους της Θήρας και πήρε το όνομά του από την πηγή της πηγής της σοφίας που ήταν αφιερωμένη στον θεό Απόλλωνα. Τον 3ο αιώνα π.Χ., στην πόλη ιδρύθηκε φιλοσοφική σχολή από τον Αρίστιππο, μαθητή του Σωκράτη. Αποτελεί από το 1982 Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Hράκλεια Σιντική (Heraclea Sintica) Βουλγαρία

Βρισκόταν στη Θρακική Μακεδονία, στην περιοχή της Σιντικής, στη δεξιά όχθη του Στρυμόνα, κοντά στο χωριό Rupite. Ανακαλύφθηκε το 2002 από την τυχαία ανακάλυψη τοπικών νομισμάτων κατά την ανασκαφή, η οποία δεν άφησε καμία αμφιβολία για την ελληνική προέλευση αυτής της αρχαίας πόλης, βάζοντας τέλος στις αμφιβολίες για την προέλευση αλλά και την τοποθεσία της.

Κήποι Σκυθίας (Kepoi) Ρωσία

Ιδρύθηκε από Μιλήσιους σε περιοχή που ζούσαν Σκύθες τον 6ο π.Χ. Αιώνα και βρισκόταν στη Χερσόνησο Ταμάν στον Κιμμέριο Βόσπορο. Οι σοβιετικές ανασκαφές στη χερσόνησο στα τέλη της δεκαετίας του 1950 αποκάλυψαν εκπληκτικά αρχαία ευρήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός μαρμάρινου αγάλματος μιας Ελληνίδας θεάς που αργότερα ονομάστηκε η Αφροδίτη του Ταμάν.

Λαοδίκεια η κατά Λίβανον (Laodicea ad Libanum) Συρία

Τα λίγα αρχαία ερείπια που βρέθηκαν έξω από τη Χομς της Συρίας, αποτέλεσαν απόδειξη για τους αρχαιολόγους και τους ιστορικούς να επαληθεύσουν τους ισχυρισμούς του αρχαίου ιστορικού και γεωγράφου Στράβωνα ότι οι Έλληνες στην αρχαιότητα αποίκισαν στη σύγχρονη Συρία και ίδρυσαν εκεί μερικές πόλεις, όπως η Λαοδίκεια η κατά Λίβανον.

Ίστρος (Istros) Ρουμανία

Αρχαία ελληνική αποικία κοντά στις εκβολές του Δούναβη (οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Ίστερ) στη δυτική ακτή της Μαύρης Θάλασσας που αναφέρεται από τον γεωγράφο Σκύμνο τον Χίο περί το 110 π.Χ. Παρόλο που οι πηγές ποικίλλουν πολύ σχετικά με την ίδρυση της πόλης, η χρονολογία υπολογίζεται γύρω στο 630 π.Χ. Στην περιοχή βρέθηκε επίσης μια ασημένια δραχμή του 480 π.Χ., η οποία θεωρείται το αρχαιότερο τεκμηριωμένο νόμισμα για ρουμανική επικράτεια.

Ναύκρατις (Naucratis) Αίγυπτος

Πόλη και λιμάνι της Αιγύπτου στη Μεσόγειο. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο η πόλη ιδρύθηκε από Μιλήσιους μισθοφόρους, με τη βοήθεια άλλων Ελλήνων πειρατών και εξερευνητών από την Καρία και άλλα μέρη στην Ελλάδα (η Χίος, η Φώκαια, η Ρόδος, η Κνίδος, η Αλικαρνασσός) γύρω στο 550 π.Χ. Θεωρείται η πρώτη και παλαιότερη ελληνική αποικία στην Αίγυπτο.

Ευκρατίδεια (Eucratideia) Αφγανιστάν

Η Ευκρατίδεια ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη και μέρος του ελληνοβακτριανικού βασιλείου που κάλυπτε τεράστιες περιοχές της Κεντρικής Ασίας από το 250 έως το 125 π.Χ. Ιδρύθηκε και πήρε το όνομά του από τον Ελληνοβακτριανό βασιλιά Ευκρατίδη Α’, ο οποίος ήταν μακρινός απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Την πόλη αναφέρουν ο Στράβων και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος που την τοποθετούσε στα βορειοδυτικά των Βάκτρων επί του παραποτάμου Δαργαμάνη του Ώξου.

Ηράκλεια Λυγκηστίς (Heraclea Lyncestis) Β. Μακεδονία

Η Ηράκλεια Λυγκηστίς ήταν αρχαία Ελληνική πόλη στη Μακεδονία, που στη συνέχεια διοικήθηκε από τους Ρωμαίους. Τα ερείπια της βρίσκονται 2 χλμ. νότια του κέντρου της σημερινής πόλης Μπίτολα. Την ίδρυσε ο Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ., αφού είχε κατακτήσει τη γύρω περιοχή και την είχε ενσωματώσει στο βασίλειό του της Μακεδονίας. Το όνομα Λυγκηστίς προέρχεται από το όνομα του αρχαίου βασιλείου, που καταλήφθηκε από το Φίλιππο, όπου χτίστηκε η πόλη.

Σπύρος Βασιλείου – reader.gr