Η μεγάλη απορία που δημιούργησαν οι γαλλικές βουλευτικές εκλογές ήταν πως ενώ η Εθνική Συσπείρωση στον πρώτο γύρο είχε λάβει 33,15%, κερδίζοντας την πρώτη θέση, στον δεύτερο γύρο υποχώρησε στο 24,7% πέφτοντας στην 3η θέση, με τους Αριστερούς να κυριαρχούν με 31,5% και τον συνασπισμό του Ε.Μακρόν να έρχεται δεύτερος με 29,1% ενώ στον πρώτο γύρο ήταν είχε υποστεί συντριπτική ήττα.
Στον πρώτο γύρο, το αριστερό μπλοκ έλαβε 27,99% και ο συνασπισμός του Μακρόν ήρθε τρίτος, κερδίζοντας 20,04%.
Στην πραγματικότητα οι κομμουνιστές της Γαλλίας «εργάστηκαν» αποκλειστικά για την «επιβίωση» του Ε.Μακρόν για τα επόμενα τρία χρόνια.
Αυτό όμως είναι πιο πιθανό να ενισχύσει την Μ.Λεπέν ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2027.
Γιατί συνολικά αυτό που φάνηκε είναι ότι ο Ε.Μακρόν «πούλησε» την Γαλλία στην Αριστερά, προκειμένου να μην κυβερνήσει η Δεξιά.
Θα πρέπει να υπενθυμιστούν οι συνδυαστικές κινήσεις που έγιναν κατά της Λεπέν από την Αριστερά και τον Μακρόν.
Ο Mακρόν και η Αριστερά άρχισαν να ανακαλούν υποψηφίους που κατέλαβαν την τρίτη θέση στις εκλογικές τους περιφέρειες.
Συνολικά 224 υποψήφιοι απέσυραν την υποψηφιότητά τους, ώστε στις συγκεκριμένες περιφέρειες ο υποψήφιος που ανήκε είτε στον έναν είτε στον άλλον συνασπισμό να λάβει τις απαραίτητες ψήφους για να πάρει την πρώτη θέση.
Στην πραγματικότητα αυτό που αποκαλύφθηκε, είναι ότι στη Γαλλία υπάρχουν δύο ουσιαστικά «κόμματα» με συγκεκριμένη αποστολή: Το ένα είναι της Λεπέν και το άλλο είναι ο «προστάτης» του Ε.Μακρόν.
Η Μαρίν Λεπέν, σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση ήταν «μόνη της και όλοι τους».
Οι φιλοκυβερνητικές δομές και οι εξουσιοδοτημένοι από αυτούς πολιτικοί συνεργάστηκαν με τους αριστερούς.
Να σημειωθεί ότι οι βουλευτικές εκλογές δεν ρυθμίζονται από τους κανόνες του Συντάγματος, αλλά από τους εκλογικούς νόμους.
Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι τρεις υποψήφιοι προκρίνονται στον δεύτερο γύρο εάν λάβουν πάνω από 12,5% των ψήφων.
Από τις 577 εκλογικές περιφέρειες, οι εκπρόσωποι των συστημικών κομμάτων ήρθαν δεύτεροι και τρίτοι σε περισσότερες από τις μισές από αυτές.
Να θυμίσουμε ότι στα μέσα Ιουνίου ο Εμανουέλ Μακρόν αποκαλούσε τον Ζαν Λυκ Μελανσόν ως «πανούκλα και την κύρια απειλή για τη δημοκρατία» και η πολιτική ένωση «Ατίθαση Γαλλία» ήταν «ένας κύβος αντισημιτισμού, λαϊκισμού και εξτρεμισμού».
Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να συνεργαστούν άψογα ενάντια στην Λεπέν και όπως φάνηκε ούτε τους ψηφοφόρους τους.
Οι σοσιαλιστές έκαναν ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Ρόλο σε αυτό έπαιξαν και πολλά στελέχη του Ρεπουμπλικανικού κόμματος (πρώην Γκωλιστές).
Για να οριστούν τα πράγματα ως έχουν ο Εμανουέλ Μακρόν, με βάση τα χθεσινά αποτελέσματα διατηρεί την εξουσία για τα επόμενα τρία χρόνια που έχουν απομείνει για να ολοκληρώσει την θητεία του.
Αυτή τη στιγμή ο γαλλικός προϋπολογισμός και όλοι οι διοικητικοί πόροι παραμένουν υπό τον έλεγχο του.
Σίγουρα υπήρξαν πολλές συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» για να αποσύρουν την υποψηφιότητά τους 224 πολιτικοί.
Με κάποιο τρόπο θα «αποζημιωθούν» για τις θέσεις που δεν διεκδίκησαν.
Όπως και να έχει οι Γάλλοι, εξέλεξαν αυτούς που θεωρούν ότι τους αξίζουν παρά το γεγονός ότι όλοι γνώριζαν πως έγιναν πολλές πολιτικές «αλχημείες» για να μην κερδίσει ο διαφαινόμενος νικητής.
Το συμπέρασμα απ’ όλα αυτά είναι πολύ απλό: Ο Μακρόν έπρεπε να διατηρηθεί στην εξουσία πάση θυσία και με οποιοδήποτε κόστος.
Παρά το γεγονός ότι όλοι ξέρουν πως οι οικονομικοί πόροι της Γαλλίας θα διατεθούν στην Ουκρανία και επίσης ότι ο πρόεδρος Μακρόν έχει καταστεί επικίνδυνος για την παγκόσμια ειρήνη θέλοντας να στείλει στρατεύματα στο ουκρανικό έδαφος ενάντια των Ρώσων.
Να σημειωθεί ότι και η επίσημη τοποθέτηση του Μελανσόν είναι κατά της συνέχισης της βοήθειας στην Ουκρανία που σημαίνει ότι και του ίδιου ο ρόλος τελειώνει εδώ:
Απλά ανέκοψε την νίκη της Λεπέν και από τον συνασπισμό που δημιούργησε θα βρεθούν οι πολιτικές «εφεδρείες» που θα προσφέρουν την πλειοψηφία στον Μακρόν για να συνεχίσει να κυβερνάει με άνεση.
Κατά τ’άλλα η Δημοκρατία «μίλησε» και είναι όλοι «ευχαριστημένοι»…
