Ενώ ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας καίγεται για πολλοστή φορά εφέτος, ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης βρήκε χρόνο και παρέθεσε άτυπο δείπνο στο Μέγαρο Μαξίμου σε εννέα ηγέτες βαλκανικών χωρών καθώς και στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν. Την τελευταία στιγμή στην παρέα προστέθηκε και ο πρόεδρος της Ουκρανίας Β. Ζελένσκι.

Αντικείμενο της ευρείας αυτής συνάντησης ήταν η διεύρυνση της Ε.Ε. και το ευρωπαϊκό μέλλον των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων, με αφορμή τη συμπλήρωση 20 ετών από τη «Διακήρυξη της Θεσσαλονίκης». Ήταν τότε, το 2003, που η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη θεωρούσε ότι όλα τα προβλήματα μεταξύ των κρατών της περιοχής θα επιλυθούν από την ενιαία αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους νέους κανόνες που καθιέρωνε η παγκοσμιοποίηση. Αργότερα, εκείνη η κυβέρνηση προσυπέγραψε και την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας!

Στη συνάντηση του Μαξίμου συμμετείχαν οι ηγέτες της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, των Σκοπίων, της Μολδαβίας (ανήκει στα Βαλκάνια;), του Κοσσυφοπεδίου  καθώς και οι ηγέτες τριών βαλκανικών χωρών (Βουλγαρία, Ρουμανία και Κροατία) που ήδη είναι μέλη  της Ε.Ε. Η Αλβανία «μας κρατάει μούτρα», για τον τρόπο αντίδρασης της ελληνικής πλευράς στην υπόθεση του Δημάρχου της Χειμάρρας Φ. Μπελέρη και δεν συμμετείχε.

Αλήθεια, από πότε η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει – de jure – το Κοσσυφοπέδιο ως ανεξάρτητο κράτος και ο κ. Μητσοτάκης προσκαλεί τον αλβανό πρωθυπουργό αυτής της οντότητας; Με την ίδια λογική μπορεί μελλοντικά να προσκαλέσει και τον τουρκοκύπριο εγκάθετο Ερσίν Τατάρ ως εκπρόσωπο της αποσχιστικής οντότητας της Βόρειας Κύπρου, γιατί και το Κοσσυφοπέδιο είναι μια αποσχιστική οντότητα, που δημιουργήθηκε ύστερα από τη στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ.

Το καίριο ερώτημα είναι αν η μελλοντική ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα ή όχι.

Αναμφισβήτητα οι βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης (Γερμανία κ.α.) επιθυμούν να εντάξουν την ευρύτερη περιοχή στην οικονομική σφαίρα επιρροής τους και να εκμεταλλευθούν τους, κάθε είδους, υπάρχοντες πόρους. Παράλληλα, το ΝΑΤΟ επιθυμεί να διασφαλίσει ότι στις χώρες αυτές, λόγω και της οικονομικής εξάρτησης, θα είναι αδύνατη οποιαδήποτε αξιόλογη ρωσική ή κινεζική διείσδυση.

Η Ελλάδα όμως τι έχει να κερδίσει:

1. Από την ένταξη στην Ε.Ε. δύο αλβανικών κρατών και ενός ακόμη μουσουλμανικού (Βοσνία-Ερζεγοβίνη) που θα ενισχύσουν την τουρκική επιρροή στα διάφορα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
2. Από την ελεύθερη δικαιωματικά εγκατάσταση στην ελληνική επικράτεια ανθρώπων από αυτές τις χώρες είτε ως μισθωτών είτε ως επιχειρηματιών, οι οποίοι μάλιστα θα έχουν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές, όπως γίνεται σήμερα με όλους τους πολίτες κρατών της Ε.Ε. που διαμένουν μόνιμα στην πατρίδα μας;
3. Από τα παιδιά αυτών των ανθρώπων που θα γεννηθούν στην Ελλάδα και αν θέλουν θα μπορούν να λάβουν την ελληνική ιθαγένεια αυξάνοντας περαιτέρω την πληθυσμιακή αλλοίωση και προωθώντας την πολυπολιτισμικότητα του ελλαδικού χώρου;
4. Από τις ελεύθερες εισαγωγές, χωρίς δασμούς, των αγροτικών προϊόντων των χωρών αυτών στην εγχώρια αγορά; Μερικές μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις μπορεί να επωφεληθούν, αλλά, μέχρι εκεί.

Ό,τι, με τόση θέρμη, προωθεί σήμερα η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έγινε στο παρελθόν, ύστερα από προτροπή των συμμάχων μας, με την ένταξη ορισμένων απ’ αυτές τις χώρες στο ΝΑΤΟ.

Η Αλβανία που, με την ελληνική υπογραφή, εντάχθηκε στη Βορειοατλαντική Συμμαχία απαλλοτριώνει τις περιουσίες της ελληνικής μειονότητας  στη Βόρεια Ήπειρο και κωλυσιεργεί, με τουρκική παρότρυνση,  στη συμφωνία για την παραπομπή οριοθέτησης της ΑΟΖ στο Δικαστήριο της Χάγης.

Τα Σκόπια, που εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ χάρις στη μειοδοτική «Συμφωνία των Πρεσπών» δεν  συμμορφώνονται ούτε με τους όρους αυτής της Συμφωνίας. Η Βουλγαρία εξανάγκασε τη «Β. Μακεδονία» να αλλάξει το Σύνταγμά της προκειμένου να εγκρίνει την έναρξη των διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. μένει ευλαβικά προσκολλημένη στη «Συμφωνία των Πρεσπών» των Τσίπρα – Κοτζιά.

Ως πότε επιτέλους οι διάφορες κυβερνήσεις στην Αθήνα θα παραχωρούν χωρίς να ζητούν ανταλλάγματα προς όφελος των εθνικών συμφερόντων;

Μετά την ιδιαίτερη συνάντηση Μητσοτάκη – Ζελένσκι ο έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι η χώρα μας στηρίζει την ευρωπαϊκή πορεία και τη νατοϊκή προοπτική της Ουκρανίας. Μεταξύ άλλων ο Κ. Μητσοτάκης είπε: «Καταδικάζουμε απερίφραστα τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττονται εντός της ουκρανικής επικράτειας, εγκλήματα τα οποία θα πρέπει να βρουν τιμωρία από τη διεθνή Δικαιοσύνη».

Θα ήταν μάλλον αφελές να περιμέναμε μια ανάλογη δημόσια δήλωση για τα εγκλήματα πολέμου που έχει διαπράξει η Τουρκία στην Κύπρο. Τώρα, με την προτροπή διάφορων συμμάχων, προχωρούμε σε συνομιλίες, διάλογο και διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα. Φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση ενδιαφέρεται περισσότερο για την Ουκρανία, παρά για την Κύπρο και τους εκεί Έλληνες.

Πηγή: www.ellinikiantistasi.gr