Χάος στην Σουγουαϊντά την πρωτεύουσα των Δρούζων στην νότια Συρία όπου μία μεγάλη ένοπλη δύναμη αποτελούμενη από ισλαμιστές του Αλ Σάρα, που η Δύση τους έχει «βαφτίσει» κυβερνητικές δυνάμεις, τους σφάζουν δίχως έλεος και βιάζουν τις γυναίκες τους.
Μέχρι τώρα έχουν σκοτωθεί. 169 Δρούζοι και έχουν τραυματιστεί πάνω από 200.
Σε αυτούς προστίθενται πάνω από 80 νεκροί ισλαμιστές οι οποίοι εδώ και λίγες ώρες δέχονται σφοδρές επιθέσεις από Ισραηλινούς ένοπλους Δρούζους που πέρασαν τα συρο-ισραηλινά σύνορα για να υπερασπιστούν τους ομόφυλούς τους στην συριακή επικράτεια.
Το Ισραήλ είναι όχι μόνο φίλα προσκείμενο με τους Δρούζους αλλά τους θεωρεί «δικούς» του καθώς πολλές χιλιάδες Δρούζοι διαβιούν στην χώρα και έχουν ισραηλινή υπηκοότητα.
Είναι μία φυλή την οποία το Τελ Αβίβ εμπιστεύεται και τα μέλη της είναι ενταγμένα κανονικά στις IDF.
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ισραήλ Κατς ανακοίνωσε ότι οι IDF διεξάγουν κλιμακούμενες αεροπορικές επιδρομές τις τελευταίες 24 ώρες, στοχεύοντας θέσεις του συριακού ισλαμιστικού καθεστώτος στην πόλη Σουγουαϊντά,
Οι επιδρομές πραγματοποιήθηκαν μετά τις θανάσιμες θρησκευτικές επιδρομές των ισλαμιστών στη Σουγουαϊντά και για να υποστηριχθεί η επέμβαση των Ισραηλινών Δρούζων.
Οι IDF έπληξαν επίσης την πύλη εισόδου του συριακοιύ ΥΠΑΜ στη Δαμασκό για να πιέσουν την νυν ισλαμική συριακή κυβέρνηση να σταματήσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις εναντίον των Δρούζων αμάχων.
Ο υπουργός Άμυνας τόνισε ότι το Ισραήλ ενισχύει τα στρατεύματα κατά μήκος των συριακών συνόρων και παραμένει έτοιμο για περαιτέρω δράση για να διασφαλίσει την ασφάλεια και να προστατεύσει τον πληθυσμό των Δρούζων.
Αναβιώνουν εκ νέου τα σχέδια για τριχοτόμηση της Συρίας και την δημιουργία τριών καινούργιων κρατιδίων, ενός αλαουιτικού στην Λατάκεια, ενός συριακού σουνιτικού και ενός κράτους των Δρούζων στη νότια Συρία.
Στο πρώτο και στο τρίτο θα καταφύγουν και οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας οι οποίοι έχουν άριστες σχέσεις με Δρούζους και Αλαουίτες/Αλεβίτες.
Ο ισλαμιστής πρόεδρος Αλ Σάρα εξέδωσε πρν από λίγο μία ανακοίνωση η οποία δεν πείθει κανέναν και με την οποία «δεσμεύεται ότι οι υπεύθυνοι αυτής της επίθεσης κατά των Δρούζων εφόσον αποδειχτεί ποιοι είναι θα τιμωρηθούν».
Ακόμα και αυτός έχει πιάσει το νόημα και έχει καταλάβει πως μπορεί να «δουλεύει» την Δύση και να χρησιμοποιεί τις παραδοπιστίες της…
Οι Δρούζοι (αραβικά: موحدون دروز) ή Δρούσοι αποτελούν ιδιαίτερη εθνότητα, που κατοικεί σήμερα στην Ιορδανία, τον Λίβανο, στη Συρία και στη Γαλιλαία (Ισραήλ).
Η εθνότητα αυτή είναι αξιοσημείωτη αφενός λόγω της ιδιάζουσας θρησκείας της και της κοινωνικής της οργάνωσης και αφετέρου για την έντονη ανυποταξία της.
Οι Δρούζοι (αραβικά Ντουρούζ, που αποτελεί τον πληθυντικό του Ντουρζή) διακρίνονται σε τρεις κύριες ομάδες, καθώς και σε πολλές άλλες μικρότερες που ζουν μεμονωμένα μεταξύ τους.
Σημαντικότερη ομάδα εξ αυτών είναι αυτή που διαμένει στην περιοχή Χαουράν, (ταυτόσημη με την ελληνική λέξη χώρα[εκκρεμεί παραπομπή]), ή Ντζεμπελί Χ(α)ουράν, ή Ντζεμπέλ-αντ-Ντουρούζ (ντζεμπέλ = βουνό, συνεπώς στην «ορεινή χώρα», ή «όρος των Δρούζων», αντίστοιχα), που βρίσκεται ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού (σήμερα στην περιοχή της Ιορδανίας), και που αριθμεί περί τους 600.000.
Δεύτερη ομάδα είναι εκείνη που κατοικεί στις περιοχές Σουφ και Μετν του Λιβάνου η οποία αριθμεί 300.000 περίπου, και η τρίτη ομάδα που κατοικεί στις περιοχές Χασμπεγιά, Ρασεγιά, Ουασντή-αλ-Ατζέμ, Χομς, Χαμντίγια, και Σελιμίγια στην περιοχή Ελμών που αποτελεί σήμερα μέρος της νότιας Δαμασκού και της Χάμα στη Συρία.
Η πρώτη ομάδα ενισχύθηκε αριθμητικά από μετανάστες της δεύτερης, το αυτό η δεύτερη από την τρίτη, και η τελευταία από μετανάστες των μεμονωμένων ομάδων, όταν μετά τις σφαγές του 1861 ο μέχρι τότε τουρκοκρατούμενος Λίβανος τέθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων.
Η πρώτη και κύρια πλέον ομάδα ζούσε ως ημιανεξάρτητη μέχρι το 1918, διοικούμενη από δικούς της ηγέτες.
Λόγω όμως του ανυπότακτου χαρακτήρα της δεν είχε πάψει τις επαναστάσεις της επί Τουρκοκρατίας, που γενικεύτηκαν το έτος εκείνο και εναντίον της Γαλλίας, όταν η τελευταία έλαβε την Εντολή (mandate) από την Κοινωνία των Εθνών για τη συγκρότηση του κράτους κατ΄ εντολή της Συρίας, χωρίς να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για τους Δρούζους.
Η δεύτερη ομάδα αποτελούσε μικρή μειονότητα μεταξύ των Χριστιανών (Καθολικών Μαρωνιτών) του Λιβάνου, όπως και η τρίτη μεταξύ Μουσουλμάνων και Ορθοδόξων (χριστιανών) της Συρίας.
Άλλες μικρότερες ομάδες παρέμεναν αμέτοχες στις περιοχές Χαλέπι και Μαράς.
Το 1948 οι ομάδες Δρούζων της Παλαιστίνης (Γαλιλαίας) ενσωματώθηκαν στο κράτος του Ισραήλ. Όμως στον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967, ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων εξ αυτών κατέφυγε στην Ιορδανία.
Το όνομα των Δρούζων απαντάται για πρώτη φορά στο σύγγραμμα Μασαώθ (= Οδοιπορικό), περί τον 12ο αιώνα, που συνέγραψε ο Εβραίος ραββίνος περιηγητής Βενιαμίν από την Τουδέλα της Ισπανίας.
Σε αυτό το σύγγραμμα το όνομα του λαού αυτού φέρεται ως επίθετο, που παράγεται από το αραβικό ντάραζα (= αναγνώστες της Βίβλου), ή εκ του ντάριζα (= οι κατέχοντες την αλήθεια), ή τέλος εκ του ντουρς (= ο μυημένος).
Σημειώνεται ότι τελικά όλες αυτές οι ετυμολογίες σχετίζονται αρκετά με τη θρησκεία των Δρούζων και τις δοξασίες τους, τις οποίες και τηρούν με άκρα μυστικότητα.
Οι Δρούζοι ακολουθούν μια μονοθεϊστική και εθνική θρησκεία της οποίας οι κύριες αρχές υποστηρίζουν την ενότητα του Θεού, τη μετενσάρκωση και την αιωνιότητα της ψυχής.
Οι περισσότερες θρησκευτικές πρακτικές των Δρούζων κρατούνται μυστικές.
Οι Δρούζοι δεν επιτρέπουν σε ξένους να προσηλυτιστούν στη θρησκεία τους. Ο γάμος έξω από την πίστη των Δρούζων είναι σπάνιος και αποθαρρύνεται έντονα.
Οι Δρούζοι διατηρούν την αραβική γλώσσα και τον πολιτισμό ως αναπόσπαστα μέρη της ταυτότητάς τους και τα αραβικά είναι η κύρια γλώσσα τους.
Οι Επιστολές της Σοφίας είναι το θεμελιώδες και κεντρικό κείμενο της πίστης τους.
Η θρησκεία των Δρούζων αποτελεί μια σύνθεση από Ισμαηλισμό (κλάδος του Σιιτικού Ισλάμ), Χριστιανισμό, Γνωστικισμό, Νεοπλατωνισμό, Ζωροαστρισμό, Βουδισμό, Μανιχαϊσμό, Πυθαγορισμό και άλλες φιλοσοφίες και πεποιθήσεις.
Είναι μια ξεχωριστή και μυστική θεολογία , η οποία δίνει έμφαση στο ρόλο του νου και της αλήθειας.
Οι Δρούζοι πιστεύουν στα θεοφάνεια και τη μετενσάρκωση΄
Στο τέλος του κύκλου των επαναγεννήσεων, που επιτυγχάνεται μέσω διαδοχικών μετενσαρκώσεων, η ψυχή ενώνεται με τον Κοσμικό Νου (al-ʻaql al-kullī).
Τον Θεό τον αποκαλούν «Άκμπαρ» (= Μεγάλος) και τους εαυτούς τους τους αποκαλούν Μουσαχιντίν (= αγωνιστές).
Θεωρούν ότι ο Άκμπαρ έχει ενσαρκωθεί 70 φορές, δηλαδή ανά μία φορά σε κάθε περίοδο ζωής του κόσμου, η τελευταία των οποίων ήταν τον 14ο αιώνα, στην ακμή του Φατιμίδη χαλίφη της Αιγύπτου Αλ-Χακίμ μπι-Αμρ Αλλάχ (= ο Θεία κελεύσει Άρχων).
Πιστεύουν στον Ιησού Χριστό, θεωρώντας την εμφάνισή του στη Γη μία από τις 70 προγενέστερες θεϊκές ενσαρκώσεις.
Η θρησκεία των Δρούζων ξεκίνησε ως κίνημα μέσα στον Ισμαηλισμό, επηρεασμένη σημαντικά από την ελληνική φιλοσοφία και τον γνωστικισμό και αντιτιθέμενη σε συγκεκριμένες θρησκευτικές και φιλοσοφικές ιδεολογίες εκείνης της εποχής.
