Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Τετάρτη, 16 Ιουλίου 2025

Oι Ουκρανοί δημιουργούν διπλή αμυντική γραμμή με την ονομασία «Νέα Γραμμή του Ντονμπάς» με το εξής ιδιαίτερο χαρακτηριστικό:

Βρίσκεται πέρα από όλες τις πόλεις του Ντονμπάς, δηλαδή το Ιζίουμ, την Λίμαν, το Σλαβιάνσκ, το Κραματόρσκ, την Ντρούκιβκα, την Κωστιαντίνιβκα, την Ντομπρόπιλα και το Ποκρόφσκ!

Η νέα, με πορτοκαλί χρώμα, δεν είναι ακόμη πολύ ανεπτυγμένη, έχει μόνο λίγες θέσεις και 1 έως 2 τάφρους αλλά πραγματοποιούνται εντατικές εργασίες με σκοπό την ολοκλήρωσή της.

Η δημιουργία της διπλής γραμμής σε αυτό το βάθος και το γεγονός ότι αναλώνονται σημαντικοί πόροι για να πραγματοποιηθεί δίνει το «σήμα» πως η ουκρανική ηγεσία γνωρίζει ότι δεν μπορεί να διατηρήσει την παρουσία των ουκρανικών στρατευμάτων στο Ντόνμπας και ότι σύντομα θα πρέπει να αποχωρήσουν.

Με λίγα λόγια το Κίεβο δείχνει ότι σκοπεύει να εγκαταλείψει αυτές τις εναπομείνασες υπό ουκρανικό έλεγχο πόλεις.

Λόγω των πολυάριθμων αποτυχιών των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε διάφορα τμήματα του μετώπου, η ουκρανική διοίκηση άρχισε επειγόντως να δημιουργεί ένα νέο στρατηγικό (εφεδρικό) σύστημα αμυντικών γραμμών στα μετόπισθεν, το οποίο ονομάστηκε «γραμμή άμυνας Syrsky».

Τα δεδομένα για την διπλή γραμμή εχουν αποκτηθεί από χειριστές αναγνωριστικών drones των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων και των Δυτικών Osinters, αλλά και αντλώντας πληροφορίες από δορυφορικές εικόνες.

Το Κίεβο κατανοεί ότι δεν θα είναι δυνατό να διατηρηθούν οι υπάρχουσες θέσεις στις περιοχές Sumy, Kharkov, Dnepropetrovsk και Zaporizhia, LPR και DPR, καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις είναι εξαντλημένες και βρίσκονται σε επιχειρησιακή κρίση.

Είναι απαραίτητο να αποσυρθούν τα στρατεύματα σε νέες θέσεις, να αναπληρωθούν οι τάξεις τους σε προσωπικό και όπλα και να ανασυνταχθούν.

Το μεγαλύτερο μέρος των οχυρώσεων που είχαν προηγουμένως ανεγερθεί από τους Ουκρανούς στο Ντόνμπας έχει ήδη καταστραφεί ή καταληφθεί από τους Ρώσους.

Ένα ολόκληρο πλέγμα θέσεων (μηχανικών δομών) των Ουκρανών, που δημιουργήθηκαν το 2014-2024, τέθηκε υπό τον έλεγχο των ρωσικών στρατευμάτων.

Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, το μήκος των ουκρανικών οχυρώσεων είχε αυξηθεί σημαντικά, αλλά οι πόροι τους έχουν σχεδόν εξαντληθεί.

Οχυρά, καταφύγια, χαρακώματα και οι μεταξύ τους επικοινωνίες καταστρέφονται από τις επιθέσεις του ρωσικού Πυροβολικού και της Αεροπορίας.

Η νέα στρατηγική γραμμή άμυνας θα εκτείνεται σε εκατοντάδες χιλιόμετρα κατά μήκος ενός επιμήκους τόξου από την περιοχή Σούμι μέχρι τον ποταμό Δνείπερο, σε απόσταση 5-25 χλμ. από την υπάρχουσα γραμμή μάχης, διατηρώντας παράλληλα τις χρήσιμες ιδιότητες του εδάφους.

Ταυτόχρονα, οι νέες αμυντικές γραμμές θα είναι ετερογενείς, θα είναι εξοπλισμένες με αντιαρματικά εμπόδια και οχυρώσεις πεδίου (οπλισμένο σκυρόδεμα και χωμάτινες).

Θα βασίζονται σε οχυρωμένες περιοχές, όπου θα έχουν μετατραπεί σε φρούρια κοντινές πόλεις και κωμοπόλεις.

Το συνολικό μήκος των γραμμών θα πρέπει να μειωθεί λόγω της υποχώρησης βαθιά στο ουκρανικό έδαφος και της ευθυγράμμισης του μετώπου.

Αυτό θα πρέπει να δώσει στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις πλεονεκτήματα ως προς τον ανεφοδιασμό και την αντίσταση απέναντι στην πίεση που θα δεχθούν από τους Ρώσους.

Οι ουκρανικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν επί του παρόντος έλλειψη προσωπικού και εξοπλισμού.

Το Κίεβο βασίζεται στη βοήθεια από τη Δύση και στην αυξημένη κινητοποίηση εντός της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των γυναικών.

Θα εμφανιστούν περισσότερα όπλα και πυρομαχικά (ελπίζουν) στο άμεσο μέλλον και θα αυξηθεί και ο αριθμός του προσωπικού και αυτό θα δώσει στις ουκρανικές δυνάμεις την ευκαιρία να ξεπεράσουν την υποβάθμιση της ισχύος τους και να εξασφαλίσουν υψηλή πυκνότητα πυρός σε νέες θέσεις που θα έχουν μεγαλύτερη εγγύτητα μεταξύ τους, καθώς και να προσπαθήσουν να σταθεροποιήσουν το μέτωπο.

Το Κίεβο παρουσιάζει την εικόνα μίας προσπάθειας να «μικρύνει» τις αποστάσεις και τις υπερασπιζόμενες εκτάσεις.

Θα πει κάποιος ότι οι Ρώσοι τριάμισι χρόνια κατέλαβαν μικρές εκτάσεις και λίγες σχετικά πόλεις.

Τι πρόκειται να αλλάξει τώρα;

«Όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει στιγμή» λένε οι παλιοί.

Η φθορά που έχουν υποστεί οι Ουκρανοί δείχνει ότι μπορεί να είναι καταλυτική και η κατάσταση στα μέτωπα μπορεί να επιταχυνθεί εις βάρος τους.

Άλλωστε, όλα θα φανούν τις επόμενες 50 ημέρες…

pronews.gr

Ο Ντμίτρι Τρένιν είναι εκ τον βασικών συμβούλων του Ρώσου προέδρου Β.Πούτιν και θεωρεί πως ο Γ’ ΠΠ έχει ξεκινήσει και ότι η δύση θέλει την καταστροφή της Ρωσίας κάτι που σημαίνει πως αφήνει άλλη επιλογή στην Μόσχα από το να αντιδράσει αποφασιστικά και αποτελεσματικά.

Τα όσα αναφέρει στο εκτενές άρθρο του στο ρωσικό περιοδικό «Profile» είναι καίριας σημασίας γιατί είναι αυτά που λέγονται μέσα στις αίθουσες του Κρεμλίνου.

Είναι ερευνητής καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και επικεφαλής ερευνητής στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων.

Είναι επίσης μέλος του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων (RIAC).

Υπηρέτησε στις Ένοπλες Δυνάμεις της ΕΣΣΔ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ήταν σύνδεσμος στο τμήμα εξωτερικών σχέσεων της Ομάδας Σοβιετικών Δυνάμεων στη Γερμανία (Πότσνταμ).

Ανώτερος λέκτορας στο Στρατιωτικό Ινστιτούτο.

Μέλος της αντιπροσωπείας της ΕΣΣΔ στις σοβιετοαμερικανικές διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά και διαστημικά όπλα στη Γενεύη.

Ανώτερος Ερευνητής στη Σχολή Πολέμου του ΝΑΤΟ (Ρώμη).

Από το 2008 έως το 2022, ήταν διευθυντής του Κέντρου Carnegie της Μόσχας.

Ο Τρένιν είναι επίσης συγγραφέας περισσότερων από 10 βιβλίων και μονογραφιών που έχουν εκδοθεί στη Ρωσία, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Κίνα και άλλες χώρες.

Ασχολείται με την διατλαντική και ευρασιατική ασφάλεια, τις διεθνείς σχέσεις, την ρωσική εξωτερική πολιτική, την γεωπολιτική και την παγκοσμιοποίηση όπως και την μετασοβιετική Ευρασία.

«Πολλοί μιλούν τώρα για την πορεία της ανθρωπότητας προς τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, φανταζόμενοι γεγονότα παρόμοια με εκείνα του 20ού αιώνα.

Αλλά ο πόλεμος εξελίσσεται. Δεν θα ξεκινήσει με μια εισβολή τύπου Μπαρμπαρόσα τον Ιούνιο του 1941 ή με μια πυρηνική αντιπαράθεση τύπου Κρίσης των Πυραύλων στην Κούβα.

Στην πραγματικότητα, ο νέος παγκόσμιος πόλεμος είναι ήδη σε εξέλιξη – απλώς δεν το έχουν αναγνωρίσει όλοι ακόμα.

Για τη Ρωσία, η προπολεμική περίοδος έληξε το 2014. Για την Κίνα, ήταν το 2017.

Για το Ιράν, το 2023.

Έκτοτε, ο πόλεμος – στη σύγχρονη, διάχυτη μορφή του – έχει ενταθεί.

Δεν πρόκειται για έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο.

Από το 2022, η εκστρατεία της Δύσης κατά της Ρωσίας έχει γίνει πιο αποφασιστική.

Ο κίνδυνος άμεσης πυρηνικής αντιπαράθεσης με το ΝΑΤΟ λόγω της ουκρανικής σύγκρουσης αυξάνεται.

Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο δημιούργησε ένα προσωρινό παράθυρο στο οποίο μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να αποφευχθεί, αλλά μέχρι τα μέσα του 2025, τα γεράκια στις ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης μας είχαν φέρει ξανά επικίνδυνα κοντά. 

Αυτός ο πόλεμος περιλαμβάνει τις κορυφαίες δυνάμεις του κόσμου: τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους από τη μία πλευρά, την Κίνα και τη Ρωσία από την άλλη.

Είναι παγκόσμιος, όχι λόγω της κλίμακάς του, αλλά λόγω των διακυβευμάτων: της μελλοντικής ισορροπίας δυνάμεων.

Η Δύση βλέπει την άνοδο της Κίνας και την αναβίωση της Ρωσίας ως υπαρξιακές απειλές. Η αντεπίθεσή της, οικονομική και ιδεολογική, έχει ως στόχο να θέσει τέλος σε αυτή την αλλαγή.

Είναι ένας πόλεμος επιβίωσης για τη Δύση, όχι μόνο γεωπολιτικά αλλά και ιδεολογικά.

Ο δυτικός «παγκοσμισμός» -είτε οικονομικός, πολιτικός είτε πολιτιστικός- δεν μπορεί να ανεχθεί εναλλακτικά πολιτισμικά μοντέλα.

Οι μετα-εθνικές ελίτ στις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη είναι αφοσιωμένες στη διατήρηση της κυριαρχίας τους. Η ποικιλομορφία των κοσμοθεωριών, η πολιτισμική αυτονομία και η εθνική κυριαρχία δεν θεωρούνται επιλογές, αλλά απειλές.

Αυτό εξηγεί τη σοβαρότητα της αντίδρασης της Δύσης. Όταν ο Τζο Μπάιντεν είπε στον πρόεδρο της Βραζιλίας Λούλα ότι ήθελε να «καταστρέψει» τη Ρωσία, αποκάλυψε την αλήθεια πίσω από ευφημισμούς όπως «στρατηγική ήττα».

 Το υποστηριζόμενο από τη Δύση Ισραήλ έχει δείξει πόσο ολοκληρωτικό είναι αυτό το δόγμα – πρώτα στη Γάζα, στη συνέχεια στον Λίβανο και τέλος στο Ιράν.

Στις αρχές Ιουνίου, μια παρόμοια στρατηγική χρησιμοποιήθηκε σε επιθέσεις σε ρωσικά αεροδρόμια.

Οι αναφορές υποδηλώνουν εμπλοκή των ΗΠΑ και της Βρετανίας και στις δύο περιπτώσεις. Για τους δυτικούς σχεδιαστές, η Ρωσία, το Ιράν, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα αποτελούν μέρος ενός ενιαίου άξονα. Αυτή η πεποίθηση διαμορφώνει τον στρατιωτικό σχεδιασμό. 

Ο συμβιβασμός δεν αποτελεί πλέον μέρος του παιχνιδιού. Αυτό που βλέπουμε δεν είναι προσωρινές κρίσεις αλλά κυλιόμενες συγκρούσεις.

Η Ανατολική Ευρώπη και η Μέση Ανατολή είναι τα δύο τρέχοντα σημεία ανάφλεξης. Ένα τρίτο έχει εντοπιστεί εδώ και καιρό: η Ανατολική Ασία, ιδιαίτερα η Ταϊβάν.

Η Ρωσία εμπλέκεται άμεσα στην Ουκρανία, έχει μερίδια στη Μέση Ανατολή και ενδέχεται να εμπλακεί στον Ειρηνικό.

Ο πόλεμος δεν αφορά πλέον την κατοχή, αλλά την αποσταθεροποίηση.

Η νέα στρατηγική επικεντρώνεται στη σπορά εσωτερικής αναταραχής:

οικονομικό σαμποτάζ, κοινωνική αναταραχή και ψυχολογική φθορά. Το σχέδιο της Δύσης για τη Ρωσία δεν είναι η ήττα στο πεδίο της μάχης, αλλά η σταδιακή εσωτερική κατάρρευση.

Οι τακτικές του είναι σφαιρικές.

Οι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στοχεύουν υποδομές και πυρηνικές εγκαταστάσεις.

Οι πολιτικές δολοφονίες δεν είναι πλέον απαγορευμένες.

Δημοσιογράφοι, διαπραγματευτές, επιστήμονες, ακόμη και οι οικογένειές τους, κυνηγιούνται.

Οι κατοικημένες γειτονιές, τα σχολεία και τα νοσοκομεία δεν αποτελούν παράπλευρες απώλειες – είναι στόχοι. Αυτός είναι ολοκληρωτικός πόλεμος.

Αυτό υποστηρίζεται από την απανθρωποποίηση.

Οι Ρώσοι απεικονίζονται όχι μόνο ως εχθροί αλλά και ως υπάνθρωποι.

Οι δυτικές κοινωνίες χειραγωγούνται για να το αποδεχτούν αυτό. Ο έλεγχος της πληροφορίας, η λογοκρισία και ο ιστορικός αναθεωρητισμός χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν τον πόλεμο.

Όσοι αμφισβητούν την κυρίαρχη αφήγηση χαρακτηρίζονται ως προδότες.

Εν τω μεταξύ, η Δύση εκμεταλλεύεται τα πιο ανοιχτά συστήματα των αντιπάλων της.

Αφού αρνήθηκε να παρέμβει στην εξωτερική πολιτική για δεκαετίες, η Ρωσία βρίσκεται τώρα σε αμυντική θέση. Αλλά αυτές οι μέρες πρέπει να τελειώσουν.

Καθώς οι εχθροί μας συντονίζουν τις επιθέσεις τους, πρέπει να διαταράξουμε την ενότητά τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μονόλιθος. Η Ουγγαρία, η Σλοβακία και μεγάλο μέρος της νότιας Ευρώπης δεν επιθυμούν κλιμάκωση. Αυτά τα εσωτερικά ρήγματα πρέπει να διευρυνθούν.

Η δύναμη της Δύσης έγκειται στην ενότητα μεταξύ των ελίτ της και στον ιδεολογικό έλεγχο που έχουν πάνω στους πληθυσμούς τους.

Αλλά αυτή η ενότητα δεν είναι άτρωτη. Η κυβέρνηση Τραμπ παρουσιάζει τακτικές ευκαιρίες.

Η επιστροφή του έχει ήδη μειώσει την εμπλοκή των ΗΠΑ στην Ουκρανία.

Ωστόσο, ο Τραμπισμός δεν πρέπει να ρομαντικοποιείται. Η αμερικανική ελίτ παραμένει σε μεγάλο βαθμό εχθρική προς τη Ρωσία. Δεν θα υπάρξει νέα ύφεση.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία μετατρέπεται σε πόλεμο μεταξύ της Δυτικής Ευρώπης και της Ρωσίας.

Βρετανικοί και γαλλικοί πύραυλοι ήδη χτυπούν ρωσικούς στόχους.

Οι πληροφορίες του ΝΑΤΟ είναι ενσωματωμένες στις ουκρανικές επιχειρήσεις.

Οι χώρες της ΕΕ εκπαιδεύουν ουκρανικές δυνάμεις και σχεδιάζουν επιθέσεις από κοινού. Η Ουκρανία είναι απλώς ένα εργαλείο. Οι Βρυξέλλες προετοιμάζονται για έναν ευρύτερο πόλεμο.

Αυτό που πρέπει να αναρωτηθούμε είναι: Προετοιμάζεται η Δυτική Ευρώπη να αμυνθεί ή να επιτεθεί;

Πολλοί από τους ηγέτες της έχουν χάσει τη στρατηγική τους κρίση.

Αλλά η εχθρότητα είναι πραγματική. Ο στόχος δεν είναι πλέον η ανάσχεση, αλλά η «επίλυση του ρωσικού ζητήματος» μια για πάντα. Κάθε ψευδαίσθηση ότι η συνήθης πορεία θα επιστρέψει πρέπει να απορριφθεί. 

Μας περιμένει ένας μακρύς πόλεμος. Δεν θα τελειώσει όπως το 1945, ούτε θα καταλήξει σε μια συνύπαρξη Ψυχρού Πολέμου. Οι επόμενες δεκαετίες θα είναι ταραχώδεις. Η Ρωσία πρέπει να αγωνιστεί για τη θέση που της αξίζει σε μια νέα παγκόσμια τάξη.

Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε;

Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να ενισχύσουμε το εσωτερικό μας μέτωπο. Χρειαζόμαστε κινητοποίηση, αλλά όχι τα άκαμπτα μοντέλα του σοβιετικού παρελθόντος.

Χρειαζόμαστε έξυπνη, προσαρμοστική κινητοποίηση σε όλους τους τομείς – οικονομικούς, τεχνολογικούς και δημογραφικούς. Η πολιτική ηγεσία της Ρωσίας αποτελεί στρατηγικό πλεονέκτημα. Πρέπει να παραμείνει σταθερή και οραματική.

Πρέπει να προωθήσουμε την εσωτερική ενότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και τον πατριωτισμό.

Κάθε πολίτης πρέπει να νιώσει τα διακυβεύματα. Πρέπει να ευθυγραμμίσουμε τη δημοσιονομική, βιομηχανική και τεχνολογική μας πολιτική με τις πραγματικότητες ενός μακροχρόνιου πολέμου. Η πολιτική γονιμότητας και ο έλεγχος της μετανάστευσης πρέπει να αντιστρέψουν τη δημογραφική μας παρακμή.

Δεύτερον, πρέπει να εδραιώσουμε τις εξωτερικές μας συμμαχίες. Η Λευκορωσία είναι ένας ισχυρός σύμμαχος στη Δύση.

Η Βόρεια Κορέα έχει δείξει αξιοπιστία στην Ανατολή. Αλλά μας λείπει ένας παρόμοιος εταίρος στο Νότο. Αυτό το κενό πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Ο πόλεμος Ισραήλ-Ιράν προσφέρει σημαντικά μαθήματα. Οι αντίπαλοί μας συντονίζονται στενά. Πρέπει να κάνουμε το ίδιο. Όχι αντιγράφοντας το ΝΑΤΟ, αλλά σφυρηλατώντας το δικό μας μοντέλο στρατηγικής συνεργασίας.

Θα πρέπει επίσης να επιδιώξουμε τακτική συνεργασία με την κυβέρνηση Τραμπ.

Αν αυτό μας επιτρέπει να αποδυναμώσουμε την πολεμική προσπάθεια των ΗΠΑ στην Ευρώπη, θα πρέπει να την εκμεταλλευτούμε.

Αλλά δεν πρέπει να συγχέουμε την τακτική με τη στρατηγική. Η αμερικανική εξωτερική πολιτική παραμένει θεμελιωδώς αντιφατική.

Οι άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις όπως η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία πρέπει να κατανοήσουν ότι είναι ευάλωτες. Οι πρωτεύουσές τους δεν είναι άτρωτες. Το ίδιο μήνυμα πρέπει να φτάσει στη Φινλανδία, την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής. Οι προκλήσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται γρήγορα και αποφασιστικά.

Εάν η κλιμάκωση είναι αναπόφευκτη, πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο προληπτικής δράσης – πρώτα με συμβατικά όπλα.

Και εάν χρειαστεί, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσουμε «ειδικά μέσα», συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών όπλων, με πλήρη επίγνωση των συνεπειών. Η αποτροπή πρέπει να είναι τόσο παθητική όσο και ενεργητική.

Το λάθος μας στην Ουκρανία ήταν ότι περιμέναμε πολύ. Η καθυστέρηση δημιούργησε την ψευδαίσθηση της αδυναμίας. Αυτό δεν πρέπει να επαναληφθεί. Νίκη σημαίνει ρήξη των σχεδίων του εχθρού, όχι κατάληψη εδαφών.

Τέλος, πρέπει να διεισδύσουμε στην ασπίδα πληροφοριών της Δύσης. Το πεδίο της μάχης περιλαμβάνει πλέον αφηγήσεις, συμμαχίες και κοινή γνώμη. Η Ρωσία πρέπει για άλλη μια φορά να μάθει να εμπλέκεται στην εσωτερική πολιτική των άλλων, όχι ως επιτιθέμενος, αλλά ως υπερασπιστής της αλήθειας.

Ο καιρός για ψευδαισθήσεις τελείωσε. Βρισκόμαστε σε έναν παγκόσμιο πόλεμο. Ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός είναι μέσω τολμηρής, στρατηγικής δράσης.

pronews.gr

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν απέρριψε το τελεσίγραφο του Αμερικανού προέδρου Ν.Τραμπ για «ειρήνευση εντός 50 ημερών»-παρά την απόρριψη των ρωσικών θέσεων για εξασφάλιση της ασφάλειας των ρωσόφωνων κατοίκων της Ουκρανίας, την αποναζιστικοποίηση της χώρας, την απαγόρευση ένταξης στο ΝΑΤΟ κλπ.

Πηγές του Κρεμλίνου αναφέρουν ότι ο Β.Πούτιν θεωρεί ότι «η μεν ρωσική οικονομία και οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας είναι πολύ ισχυρές ώστε να ανταπεξέλθουν στις οποιασδήποτε δυτικές κυρώσεις, αλλά από την άλλη δεν είναι ικανή η Ευρώπη να αμυνθεί στα νέα ρωσικά όπλα αν τυχόν κτυπηθεί η ρωσική ενδοχώρα»!

Και η αναφορά δείχνει προς χρήση MRBM Oreshnik του οποίου μέχρι στιγμής έχουν κατασκευαστεί 60 μονάδες. Πρακτικά ακατάρριπτος με επανεισερχόμενες από το διάστημα 9-12 συμβατικές κεφαλές, μπορεί να «τελειώσει» για πάντα μία περιοχή ίση με το κέντρο του Βερολίνου.

Αυτά ακριβώς μετέφερε πηγή του Κρεμλίνου σε δυτικό πρακτορείο ειδήσεων: «Οι απειλές της  Ουάσινγκτον προς τους αγοραστές ρωσικού πετρελαίου, Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από επίδειξη αποικιοκρατικής λογικής ξεπεσμένων αριστοκρατών που νομίζουν ότι είναι αυτοί είναι αρχοντάδες και οι άλλοι υπηρέτες τους.

Αν δεν δεχθούν τους όρους μας και ρίξουν τα όπλα τους πάνω μας, η νύχτα θα σκεπάσει την Δυτική Ευρώπη»»

«Ο Πούτιν θα συνεχίσει μέχρι να πάρει αυτό του θέλει», είπε στο πρακτορείο Reuters μία από αυτές τις πηγές του Κρεμλίνου που ζήτησε να μην κατονομαστεί.

«Ο Πούτιν εκτιμά τη σχέση του με τον Τραμπ και είχε καλές συνομιλίες με τον Γουίτκοφ αλλά τα συμφέροντα της Ρωσίας προηγούνται», σημείωσε το πρόσωπο αυτό.

Οι όροι που θέτει ο Πούτιν για την ειρήνη περιλαμβάνουν τ, ότι η Ουκρανία θα κηρύξει ουδετερότητα και θα περιορίσει τις ένοπλες δυνάμεις της, ότι θα προστατευθούν οι ρωσόφωνοι κάτοικοί της και ότι το Κίεβο θα αποδεχθεί την απώλεια εδαφών του. Είναι επίσης πρόθυμος να συζητήσει μια εγγύηση ασφαλείας για την Ουκρανία, που θα περιλαμβάνει τις μεγάλες δυνάμεις, αλλά δεν είναι σαφές πώς θα λειτουργούσε κάτι τέτοιο, είπαν οι πηγές τις οποίες επικαλείται το πρακτορείο.

Μία αξιοπερίεργη σύμπτωση: Οι 50 ημέρες προθεσμίας στο τέλος τους έχουν την συνάντηση του Β.Πούτιν με τον Κινέζο Σι. Ποιος θα τολμήσει να κτυπήσει την ισχυρότερη πυρηνική και την ισχυρότερη συμβατική δύναμη του πλανήτη;

Η Ρωσία ελέγχει το 12% του ουκρανικού εδάφους (εξαιρουμένης της Κριμαίας που πλέον λογίζεται ρωσικό έδαφος), και μαζί με την Κριμαία ελέγχει το 23% της ουκρανικής επικράτειας του 2014.

Η Ρωσία σήμερα ελέγχει την Κριμαία, την οποία προσάρτησε το 2014, όλη την επαρχία του Λουχάνσκ, πάνω από το 70% των περιοχών Ντονέτσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνας και λίγα εδάφη στο Χάρκοβο, το Σούμι και το Ντνιπροπετρόφσκ.

Δημοσίως, ο Ρώσος πρόεδρος λέει ότι οι πέντε πρώτες περιοχές (η χερσόνησος της Κριμαίας και οι τέσσερις ανατολικές επαρχίες) πλέον αποτελούν τμήμα της Ρωσίας και το Κίεβο πρέπει να αποσύρει τις δυνάμεις του ώστε να υπάρξει ειρήνη.

Η Ρωσία θα συνεχίσει τον πόλεμο μέχρι το τέλος, κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει. Αν κάποιοι υπερβούν τα όρια, υπάρχουν και δικά μας όπλα για να συνέλθουν»

Αναφερόμενη στις απειλές των δασμών, η δεύτερη πηγή του Reuters είπε ότι ο Τραμπ έχει μικρή επιρροή στον Πούτιν και άφησε να εννοηθεί ότι ακόμη και αν η Ουάσινγκτον επιβάλει δασμούς στους αγοραστές του ρωσικού αργού, η Μόσχα και πάλι θα βρει κάποιον τρόπο να το διαθέτει στις διεθνείς αγορές.

«Ο Πούτιν αντιλαμβάνεται ότι ο Τραμπ είναι ένας απρόβλεπτος άνθρωπος που μπορεί να κάνει δυσάρεστα πράγματα αλλά ελίσσεται ώστε να αποφύγει να τον εκνευρίσει υπερβολικά», είπε η πηγή.

Μία από τις πηγές είπε εξάλλου ότι τους επόμενους μήνες είναι πιθανόν να υπάρξει μια κλιμάκωση της κρίσης και υπογράμμισε πόσο επικίνδυνες είναι οι εντάσεις μεταξύ των δύο μεγαλύτερων πυρηνικών δυνάμεων του κόσμο. Προέβλεψε ωστόσο ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί.

pronews.gr

Το ΣΤ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), με οριακή πλειοψηφία (3-2), απέρριψε την αίτηση του Θεόδωρου Κασσελάκη, πατέρα του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατίας Στέφανου Κασσελάκη.

Με την αίτηση του ο πατέρας του Στέφανου Κασσελάκη ζητούσε από το Συμβούλιο της Επικρατείας να αναιρεθεί απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών που του είχε καταλογίσει φόρους ύψους 4.016.269 ευρώ για υπόθεση 21 ετών, προσαυξημένους με τόκους.

Η πλειοψηφία του ΣτΕ έκρινε ότι ο Θεόδωρος Κασσελάκης, ως διαχειριστής υπεράκτιας εταιρείας τη χρονική στιγμή παύσης δραστηριότητας στην Ελλάδα, θεωρήθηκε νομίμως αλληλέγγυα υπεύθυνος για τις φορολογικές της υποχρεώσεις, βάσει του άρθρου 115 παρ. 2 και του άρθρου 101 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

Επισημάνθηκε πως αυτή η ερμηνεία απορρέει από τις αρχές του ρεαλισμού και της φορολογικής διαφάνειας.

Η μειοψηφία των δικαστών θεώρησε πως υπήρχε νομοθετικό κενό κατά τον χρόνο διάλυσης της εταιρείας και υποστήριξε ότι η υπόθεση έπρεπε να αναιρεθεί και να επιστρέψει στο Διοικητικό Εφετείο. Σημειώνεται ότι και σε προηγούμενα στάδια (Διοικητικό Πρωτοδικείο και Εφετείο) ο κ. Κασσελάκης είχε χάσει τις προσφυγές του.

Πηγή: newsit.gr

Με μια ανάρτηση στο «X» (πρώην Twitter) ο Ευάγγελος Αντώναρος σχολίασε όσα του καταλογίζουν διαδικτυακά υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη, τους οποίους ο ίδιος αποκαλεί «Ρουβίτσες», αναφορικά με το γιατί χάλασε η συνεργασία των δύο.

Όπως αποκαλύπτει στην ανάρτησή του, οι δυο τους τα 'σπασαν γιατί ο Αντώναρος ήθελε ο Κασσελάκης να τον προτείνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2030, και μάλιστα να δεσμευτεί γι' αυτό με συμβολαιογραφική πράξη, κάτι το οποίο και «προφανώς δεν του πολυάρεσε».

«Άλλωστε το τι πραγματικά ζήτησα από τον @skasselakis δεν το βρήκε κανείς μέχρι τώρα. Ας το πάρει το ποτάμι. Ήθελα να με προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2030. Και απαιτούσα αυτό να γίνει με συμβολαιογραφική πράξη και μάλιστα σε συμβολαιογράφο της δικής μου επιλογής» λέει.

Όπως συμπληρώνει στο ίδιο ύφος: «Καταλαβαίνω ότι δεν του πολυάρεσε η ιδέα. Άλλωστε μπορεί να ξέρει κάτι που εγώ απλά υποπτεύομαι: Ότι μέχρι τότε μάλλον δεν θα έχει ρόλο στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Οπότε δεν ήθελε να αναλάβει καμία δέσμευση. Ίσως επειδή είναι πολύ τυπικός σε όσα υπόσχεται. Έτσι μου λένε τουλάχιστον... Εγώ που να ξέρω;»

Όπως έγραψε ο Ευάγγελος Αντώναρος, δεν σκοπεύει να απαντήσει στα σχόλια που δέχεται από υποστηρικτές του Κασσελάκη, καθώς προτιμά να απολαμβάνει την ηρεμία της Πάτμου, να διαβάζει και να συναντά φίλους. «Αν καθόμουν να απαντήσω σε όσα γράφουν οι εναπομείνασες Ρουβίτσες για μένα, ούτε τη μαγική ομορφιά της Πάτμου θα απολάμβανα, ούτε να διαβάζω θα προλάβαινα, ούτε τους φίλους μου να συναντώ», σημειώνει.

Δείτε την ανάρτηση του Ευάγγελου Αντώναρου:

«Αν καθόμουν να απαντήσω σε όσα γράφουν οι εναπομείνασες Ρουβιτσες για μένα, ούτε την μαγικη ομορφιά της Πατμου θα απολάμβανα ούτε να διαβάζω θα προλάβαινα ούτε τους φίλους μου να συναντώ.

Άλλωστε το τι πραγματικά ζήτησα από τον @skasselakis δεν το βρήκε κάνεις μέχρι τώρα. Ας το πάρει το ποτάμι. Ήθελα να με προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2030. Και απαιτούσα αυτό να γίνει με συμβολαιογραφική πράξη και μάλιστα σε συμβολαιογράφο της δικής μου επιλογής.

Καταλαβαίνω ότι δεν του πολυ-αρεσε η ιδέα. Άλλωστε μπορεί να ξέρει κάτι που εγώ απλά υποπτεύομαι: Ότι μέχρι τότε μάλλον δεν θα έχει ρόλο στον πολιτικό σύστημα της χώρας. Οπότε δεν ήθελε να αναλάβει καμμία δέσμευση. Ίσως επειδή είναι πολύ τυπικός σε όσα υπόσχεται. Έτσι μου λένε τουλάχιστον...Εγώ που να ξέρω;»

Πηγή: protothema.gr

Ο κ. Μητσοτάκης επισκέφθηκε την Ευρυτανία και με φόντο τις κάμερες, εξήγγειλε για πολλοστή φορά την κατασκευή του δρόμου Λαμία – Καρπενήσι. Τον δρόμο όμως Πλατυγυάλι -Αγρίνιο – Καρπενήσι, φρόντισε να τον… εξαφανίσει από το πλάνο.

Μας δουλεύουν. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πεις. Μια πολιτική που αντιμετωπίζει την Αιτωλοακαρνανία ως αόρατη, ή καλύτερα ως “τρύπα στον χάρτη”.

Εδώ και χρόνια η κοινωνία ζητά το αυτονόητο: έναν οδικό άξονα που θα ενώσει το Πλατυγιάλι με το Καρπενήσι μέσω Αγρινίου, ανοίγοντας δρόμους για την ανάπτυξη, την προσβασιμότητα και την ασφάλεια. Ένα έργο που αναβαθμίζει την Αιτωλοακαρνανία, αλλά βελτιώνει επίσης τη συνολική χωροταξική ισορροπία της χώρας. Κι όμως, η κυβέρνηση συνεχίζει να αγνοεί επιδεικτικά κάθε τεκμηριωμένο αίτημα, κάθε φωνή της τοπικής κοινωνίας, κάθε στοιχειώδη έννοια δικαιοσύνης. 

Να το πούμε καθαρά: δεν θα επιτρέψουμε να μας εμπαίζουν. Η κοινωνία των πολιτών, οι φορείς της Αιτωλοακαρνανίας, οι νέοι άνθρωποι που απαιτούν προοπτική, δεν πρέπει να σταματήσουν τον αγώνα. Είναι υπόθεση αξιοπρέπειας και ισοτιμίας.

Όταν έρθει προεκλογικά ο Μητσοτάκης στην Αιτωλοακαρνανία, τι θα μας πει;

Ότι θυμήθηκε τον δρόμο… μόλις είδε την κάλπη; Ή θα αρκεστούμε σε μια selfie και μια υπόσχεση; 

Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Καρπενήσι και τις δηλώσεις του για  δημοπράτηση του δρόμου Καρπενήσι-Λαμία εντός του 2026, ενώ άλλη μια φορά, δεν υπήρξε καμία αναφορά στον δρόμο Αγρίνιο – Καρπενήσι, που αποτελεί βασικό και αναντικατάστατο κρίκο στη σύνδεση της Αιτωλοακαρνανίας με την κεντρική Ελλάδα, η βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ, Χριστίνα Σταρακά, προχώρησε στην ακόλουθη δήλωση:

Είναι πρωτοφανής η απαξίωση του Πρωθυπουργού προς την Αιτωλοακαρνανία.
Σήμερα από το Καρπενήσι, ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε πως «χρωστάμε στους Ευρυτάνες τον δρόμο Λαμία – Καρπενήσι». Μάλλον, για τους Αιτωλοακαρνάνες... το ταμείο έκλεισε! Τα δίκαια αιτήματα του τόπου μας είναι αόρατα για το Μαξίμου. Ό δρόμος Αγρίνιο-Καρπενήσι για τον Πρωθυπουργό απλά δεν υφίσταται. Λογικό είναι. Αφού ο αρμόδιος Υπουργός σε επίκαιρη ερώτησή μου είχε φτάσει στο σημείο να μου απαντήσει ότι... το έψαχνε στο Google Maps! Λογικό επίσης είναι, αφού ούτε οι βουλευτές της ΝΔ στην περιοχή τολμούν να αναφέρουν το δίκαιο αυτό αίτημα. Η διεκδίκηση δεν έρχεται από το κυβερνητικό στρατόπεδο. Έρχεται από την κοινωνία των πολιτών, την οποία στηρίζουμε με συνεχείς κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις.  Ο αγώνας θα συνεχιστεί με ακόμα μεγαλύτερη ένταση πλάι στους πολίτες γιατί απλά το μέλλον του τόπου μας είναι αδιαπραγμάτευτο.

Φαγοπότι δισεκατομμυρίων έχει «στήσει» η Κυβέρνηση αντίστοιχων οικονομικών μεγεθών με αυτό του ΟΠΕΚΕΠΕ, εις βάρος του Δασικού μας πλούτου, αφού, αντί να κάνει δημόσιο διαγωνισμό, χρησιμοποιεί το κόλπο της μελέτης – κατασκευής, δίνοντας, κατ’ουσίαν, με απευθείας αναθέσεις, κοινοτικό χρήμα, που κατά πάγια τακτική καταλήγει, μέσω εργολάβων, σε τσέπες ημετέρων καταγγέλλει η Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης (ΟΚΕ).

Προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή το όλο τέχνασμα αφαίρεσαν από τη Δασική Υπηρεσία την προληπτική πυροπροστασία και την εκχώρησαν, παράνομα, χωρίς να υπάρχει καμιά νομοθετική πρόβλεψη, στο ΤΑΙΠΕΔ (!) έχοντας εκ των προτέρων φροντίσει να αφήσουν αστελέχωτες τις υπηρεσίες, οι οποίες θα επιτηρούσαν τις διαδικασίες καθαρισμού των Δασών.

Το ΤΑΙΠΕΔ με τη σειρά του επέλεξε ιδιώτες, οι οποίοι δίχως επιτήρηση, λόγω της υποστελέχωσης, αποψιλώνουν τα πάντα και καταστρέφοντας το φυσικό οικοσύστημα τού Δάσους, αφήνουν ανοιχτά τα ενδεχόμενα, για μελλοντικές καταπατήσεις.

Η Κυβέρνηση στο ήδη αδιαφανές νομοθετικό καθεστώς, που περιέβαλε το ΤΑΙΠΕΔ, πρόσθεσε σειρά από νόμους (όπως οι 4782, 4799 και 4842 του 2021), επιδεινώνοντας το ήδη αυστηρά απαγορευτικό για ελέγχους νομικό πλαίσιο του ταμείου, δυσκολεύοντας στην ουσία τις ενστάσεις όσων αποκλείονται από τα έργα, επιτρέποντας την επίβλεψη ιδιωτών στα δημόσια έργα, ενώ αύξησε και τα όρια για τις απευθείας αναθέσεις.

Την ώρα λοιπόν που όλα αυτά τα έργα θα έπρεπε να μελετώνται και να εκτελούνται από την έχουσα εμπειρία δεκαετιών Δασική Υπηρεσία, το ΤΑΙΠΕΔ ανέλαβε τη δημοπράτηση έργων «καθαρισμού των Δασών» υπό την κωδική ονομασία Antinero, παράνομα χωρίς να υπάρχει καμία νομική κάλυψη, όπως προαναφέραμε, αφού η κατάθεση ενός τέτοιου νομοσχεδίου θα απορρίπτονταν μετά βδελυγμίας από το Συμβούλιο της Επικρατείας, γιατί θα ήταν κατάφορα αντισυνταγματικό!

Στο άρθρο 3 του καταστατικού της ΟΚΕ αναφέρεται αυτολεξεί ότι: «από ορισμένους κύκλους εξυφαίνεται ένα σχέδιο απαξίωσης των δασικών υπηρεσιών, με απώτερο στόχο την περαιτέρω αποδυνάμωση τού όλου συστήματος δασοπροστασίας κι αυτό έχουμε χρέος να το αντιμετωπίσουμε με συγκεκριμένα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα».

oke-i.gr

Φωτογραφία με τον νεκρό γιο της, τον Βασίλη Καλογήρου – η εξαφάνιση του οποίου στη Λάρισα είχε εξελιχθεί σε θρίλερ και τελικά εντοπίστηκε η σορός του – ανέβασε η μητέρα του, Σοφία Καλογήρου.

Ήταν 30 Δεκεμβρίου 2024, όταν ο Βασίλης Καλογήρου έφυγε από το πατρικό του σπίτι στη Λάρισα για μία βόλτα, από την οποία δεν γύρισε ποτέ. Τα ίχνη του εξαφανίστηκαν με αποτέλεσμα να γίνει τεράστια κινητοποίηση για τον εντοπισμό του.

Τελικά, 50 μέρες αργότερα, η σορός του 39χρονου βρέθηκε σε ένα λόφο κοντά στον Τύρναβο, ωστόσο η υπόθεσή του είχε σοκάρει όλο το πανελλήνιο στη υποψία ότι μπορεί να επρόκειτο για εγκληματική ενέργεια.

Στην ανάρτησή της στη σελίδα της στο Facebook, η Σοφία Καλογήρου ανέβασε μία φωτογραφία του γιού της να παίζει κιθάρα και σχολίασε το γεγονός πως βρέθηκε νεκρός με κομμένο δάχτυλο στο αριστερό του χέρι, βάζοντας σε εισαγωγικά τη λέξη «ζώα».

«Παίξε παιδί μου, παίξε όπως τότε που είχες όλα τα δαχτυλάκια σου, και ιδίως εκείνο στο αριστερό χεράκι σου πριν σου το κόψουν, λένε, τα 'ζώα', παίξε κι ας τρέχουν τα δάκρυα μας».

Πηγή: newsit.gr

Συζητήθηκε στη Βουλή η επίκαιρη ερώτηση της Χριστίνας Σταρακά για το ΔΑΚ Αγρινίου: Απαίτηση για καθαρές απαντήσεις και άμεση υλοποίηση του έργου. Απλά «δρομολογείται» η απάντηση του Υπουργού Αθλητισμού, καμία σαφή δέσμευση (ΒΙΝΤΕΟ)

Την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο Αγρινίου «Μιχάλης Κούσης» και την αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην υλοποίηση της αναγκαίας αναβάθμισής του, ανέδειξε στη Βουλή, με επίκαιρη ερώτησή της, η Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και Υπεύθυνη ΚΤΕ Αθλητισμού και Νέας Γενιάς του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Χριστίνα Σταρακά.

Κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης, που είχε καταθέσει ήδη από τις 23 Μαΐου, η κ. Σταρακά περιέγραψε την εικόνα ντροπής που παρουσιάζει σήμερα το μοναδικό οργανωμένο αθλητικό κέντρο της περιοχής: με κατεστραμμένο ταρτάν, επικίνδυνες εγκαταστάσεις, παλιά αποδυτήρια και σοβαρά προβλήματα ασφάλειας, φωτισμού και πρόσβασης. Ένα έργο αυτονόητης προτεραιότητας, που εδώ και χρόνια παραμένει στα λόγια.

Στην απάντησή του, ο Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού, κ. Γιάννης Βρούτσης, παραδέχθηκε ότι υπάρχει πρόθεση για δέσμευση ποσού 1.300.000 ευρώ για την ανακατασκευή του ταρτάν του ΔΑΚ, όμως απέφυγε να δώσει σαφές χρονοδιάγραμμα εκταμίευσης και υλοποίησης του έργου. Όπως είπε, επίσημη ανακοίνωση θα υπάρξει "όταν μπουν τα χρήματα στα ταμεία του Δήμου". Δηλαδή… κάποτε.

Η κ. Σταρακά αντέτεινε πως η περιοχή δεν έχει ανάγκη από φήμες, προφορικές δεσμεύσεις και απροσδιόριστα «θα». Έχει ανάγκη από έργα, άμεσα και με διαφάνεια. «Ο μεγαλύτερος σε έκταση νομός της χώρας δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως επαρχία δεύτερης ταχύτητας. Ούτε να περιμένει εσαεί την εύνοια της κυβέρνησης για το αυτονόητο: έναν ασφαλή, λειτουργικό και σύγχρονο χώρο άθλησης», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι εξαντλεί τα διαθέσιμα κονδύλια σε περιοχές με πολλαπλές εγκαταστάσεις, αφήνοντας την Αιτωλοακαρνανία στο περιθώριο τονίζοντας ότι η κοινωνία του Αγρινίου απαιτεί λύσεις, όχι άλλη αναβολή.

Η Χριστίνα Σταρακά δήλωσε πως θα συνεχίσει να πιέζει μέχρι να εξασφαλιστεί η άμεση εκτέλεση του έργου, υπενθυμίζοντας ότι η πολιτεία έχει τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί τους δήμους και να προχωρά τέτοια έργα όπου υπάρχει ανάγκη. «Δεν ζητάμε τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο: Να αποκτήσει το Αγρίνιο ένα λειτουργικό, ασφαλές και αξιοπρεπές χώρο άθλησης για όλους. Ο αθλητισμός είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο για λίγους. Και η Αιτωλοακαρνανία έχει μείνει πολύ πίσω. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Τώρα – όχι αύριο», κατέληξε.

{youtube}AbmsrcCQVNw{/youtube}