Ενημέρωση με ειδήσεις απο την τοπική και εθνική πολιτική σκηνή για την καλύτερη ενημέρωση και τις καλύτερες επιλογές!!!
O Γενικός Γραμματέας Νέας Γενιάς Παυσανίας Παπαγεωργίου εμμέσως πλην σαφώς ανακοινώνει την υποψηφιότητα του για τη δημαρχία του δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.
Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί έκπληξη, ήταν αναμενόμενη .Ο κ. Παπαγεωργίου (υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εθνικές εκλογές) φέρονταν βέβαιος διεκδικητής της δημαρχίας φιλοδοξώντας να εκφράσει τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Ωστόσο επέλεξε τον ερχομό του νέου έτους για να καταθέσει ένα «μανιφέστο» καλώντας στη δημιουργία ενός νέου αυτοδιοικητικού σχήματος.
«Προσωπικά – και έχω πλήρη αντίληψη του τι σημαίνει αυτό για την προσωπική μου πορεία- θέτω εαυτόν στη διάθεσή, από οποιαδήποτε θέση, όλων όσων θέλουν να προσφέρουν. Το χρωστάω, στον τόπο μου που με μεγάλωσε και με έχτισε, στους δικούς μου ανθρώπους που μένουν σε αυτόν», αναφέρει χαρακτηριστικά στο κάλεσμα του που είναι ιδιαίτερα αιχμηρό για όσους διαχειρίστηκαν τη διοίκηση του δήμου Μεσολογγίου.
Η δήλωση στην Αιχμή:
Η πρωτεύουσα του μεγαλύτερου νομού της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες για λόγους που οφείλονται άλλοτε στην τοπική αυτοδιοίκηση άλλοτε στην κεντρική διοίκηση του κράτους αποδυναμώθηκε και περιθωριοποιήθηκε.
Επί σειρά ετών οι δημότες αλλά και οι λοιποί πολίτες της χώρας παρακολουθούσαν μια γωνιά γης με ιστορική, φυσική και παραγωγική δυναμική διεθνούς βεληνεκούς να βουλιάζει στην εσωστρέφεια και να υπολείπεται του ίδιου της του εαυτού. Η συνένωση τριών δήμων σε έναν δεν μπόρεσε να αλλάξει την κατηφορική κατεύθυνση.
Αδιαμφισβήτητα μπορεί να πει κανείς ότι η μεγαλύτερη μερίδα της ευθύνης ανήκει σε όσους εναλλάχθηκαν στην κορυφή της αυτοδιοίκησης. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, υπήρξαν άτομα που ακόμα και αν δεχτούμε ότι κάποιοι εξ αυτών είχαν όλη την καλή θέληση, ωστόσο δεν είχαν τις διοικητικές ικανότητες, την εμπειρία, τις περγαμηνές το μέγεθος για να ανεβάσουν αυτόν τον ευλογημένο τόπο στο ύψος που του όρισαν η φύση, η μοίρα και η ιστορία.
Κάποια τέτοια άτομα, δεν διστάζουν και σήμερα να θέλουν να πάρουν την τύχη του τόπου στα χέρια τους. Κάποιοι αποσκοπώντας στο δικό τους προσωπικό όφελος. Κάποιοι ίσως χωρίς κακή πρόθεση αλλά με πλήρη άγνοια ευθυνών, κινδύνου και με έλλειψη ειλικρινούς αυτογνωσίας.
Εξίσου όμως μεγάλη η ευθύνη και όσων είχαν τα απαραίτητα προσόντα για να φέρουν αποτελέσματα στην αυτοδιοίκηση και στον τόπο, αλλά είτε δεν προσφέρθηκαν, είτε υπαναχώρησαν στις πιέσεις των κομμάτων ή των κάποιων λίγων «κομματαρχών».
Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να σπάσει αυτή η αλυσίδα της ανικανότητας, της μετριότητας και της εσωστρέφειας.
Σήμερα!
Σήμερα γιατί τρία νέα δεδομένα κάνουν τα αμέσως επόμενα χρόνια ορόσημο για τον τόπο μας.
Η περιοχή μας μετατρέπεται σε σταυροδρόμι. Ενεργειακό, επιστημονικό, μεταφορικό. Γεγονός που σημαίνει νέο πληθυσμό, νέες προοπτικές αλλά και νέους κινδύνους. Νέες δυνατότητες και νέες υποχρεώσεις
Και πέραν αυτών η επέτειος των 200 ετών από την έναρξη του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα κατά τον οποίο η περιοχή μας βρέθηκε στο πάνθεον των ηρώων μιας ολόκληρης Ευρώπης. Η εκπροσώπηση του Δήμου, ο καθρέφτης όλων μας την τετραετία που έρχεται, πρέπει να μπορεί αποδεδειγμένα να σταθεί διεθνώς και να φτάσει τον ιερό Δήμο και τους δημότες του παντού. Να στέκεται στο πλάι τους, να τους επιβάλει και όχι να τους προσβάλλει.
Φίλες, φίλοι και συμπολίτες
Η αυτοδιοίκηση είναι διοίκηση τα αποτελέσματα της οποίας έχουν την αμεσότερη επίδραση στην καθημερινή μας ζωή. Δεν είναι διοίκηση για να βολέψουν τις φιλοδοξίες τους όσοι δεν καταφέρνουν να διεισδύσουν στην κεντρική σκηνή.
Και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να είναι παρά συνθετική και να εκφράζει ευρύτερους ιδεολογικού και πολιτικούς χώρους. Χωρίς κομματικά στεγανά με σεβασμό στο άτομο, στις δημοκρατικές διαδικασίες, στην κοινωνική δικαιοσύνη και στην αξιοκρατία.
Ο τόπος μας γένναγε πάντοτε θάρρος και αξιοσύνη. Πολιτικούς, ανθρώπους του πνεύματος επιστήμονες, τεχνίτες, καλλιτέχνες, πρωτοπόρους. Ανθρώπους τίμιους και περήφανους που εργάστηκαν σκληρά στη θάλασσα, στη γη, στον κόσμο των ιδεών και των αξιών. Περήφανους για το μυαλό τους, για τα χέρια τους, για την πορεία τους, για τον τόπο τους.
Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν και σήμερα. Μην αναρωτηθείτε γιατί και πως παραγκωνίστηκαν. Σκεφτείτε όμως ότι τώρα είναι η ευκαιρία να προσφέρουν στον τόπο τους.
Για να προχωρήσουμε μαζί όλοι όσοι μπορούμε να προσφέρουμε και το έχουμε αποδείξει. Συνθετικά, δημοκρατικά, δίκαια.
Προσωπικά – και έχω πλήρη αντίληψη του τι σημαίνει αυτό για την προσωπική μου πορεία- θέτω εαυτόν στη διάθεσή, από οποιαδήποτε θέση, όλων όσων θέλουν να προσφέρουν. Το χρωστάω, στον τόπο μου που με μεγάλωσε και με έχτισε, στους δικούς μου ανθρώπους που μένουν σε αυτόν.
Σας καλώ όλους στη δημιουργία ενός νέου αυτοδιοικητικού σχήματος,
ιδιαίτερα αυτούς που κατά κοινή ομολογία έμειναν αμόλυντοι και κατάφεραν να προσφέρουν στην αυτοδιοίκηση ακόμα και σε δύσκολα χρόνια,
μακριά από τον μικρόκοσμο των προσωπικών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων που δεν πρόσφεραν ποτέ τίποτα στο κοινωνικό σύνολο και στον δήμο,
χωρίς να αποποιηθεί κανείς τα πιστεύω του και την πολιτική του καταγωγή.
Να κάνουμε αυτό το βήμα μαζί. Να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας.
Σας υπόσχομαι ότι από τον πρώτο χρόνο θα μπορούμε να περνάμε περήφανοι στους δρόμους για τα όσα προβλήματα θα έχουμε λύσει και για όσα θα έχουμε προσφέρει στον τόπο μας.
Η απόφαση είναι εύκολη.
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Γενικός Γραμματέας
Νέας Γενιάς
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Σας προσκαλούμε την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019 και ώρα 18:00 στο Κλειστό Γυμναστήριο του Δημοτικού Αθλητικού Κέντρου (Δ.Α.Κ.) Μεσολογγίου, στην εκδήλωση κοπής της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Συνδυασμού «δήμος για τα παιδιά μας»
Η παρουσία σας θ' αποτελέσει για όλους μας ιδιαίτερη τιμή
Ο Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Νικόλαος Καραπάνος
Ο Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Νίκος Καραπάνος, καλωσορίζει στο Συνδυασμό την κυρία Κάτια Παντελή – Ντούνη του Αθανασίου, Υπάλληλο ΤΕΟΒ Ευηνοχωρίου, μέλλος Δ.Σ. Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού – Νηπιαγωγείου Ευηνοχωρίου κι πρ. Σύμβουλο Τοπικής Κοινότητας.
O επικεφαλής του συνδυασμού της Αντιπολίτευσης του Δήμου Θέρμου Θόδωρος Κασόλας εξέδωσε ανακοίνωση αναφορικά με τη μήνυση που του υπέβαλλε ο δήμαρχος Σπύρος Κωνσταντάρας και την αναβολή της Δίκης.
Η ανακοίνωση:
Η ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΘΕΡΜΟΥ
Μετά από την εύλογη και απολύτως δικαιολογημένη αναβολή που αποφάσισε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αγρινίου στη μήνυση που μου υπέβαλε ο κ. Κωνσταντάρας, ο τελευταίος έβγαλε μια ανακοίνωση περί ανδρείας κ.λπ. και σχολίασε στο Facebook, «πρόγγηξαν». Ανάξια οποιασδήποτε απαντήσεως. Ωστόσο η αποκατάσταση της πραγματικότητας μου επιβάλλει να τονίσω τα εξής:
Στη ζωή η τιμή και η υπόληψη είναι αναγκαία συστατικά της ύπαρξης του ανθρώπου. Την αρχή αυτή ακολουθώ τόσο στην πολιτική όσο και στην προσωπική μου διαδρομή. Έτσι όπως δεν επιτρέπω σε κανέναν να επιβουλεύεται το καλό του τόπου μας, ομοίως δεν επιτρέπω σε κανέναν να διαταράσσει την οικογενειακή μου γαλήνη.
Σίγουρα δεν συνιστά πράξη ανδρείας, τουλάχιστον πολιτικής σαν κι αυτή που επικαλείται ο δήμαρχος της μειοψηφίας στην ανακοίνωσή του, να «δραπετεύει» από τον πολιτικό στίβο και να μεταφέρει την εύλογη πολιτική κριτική στις αίθουσες των δικαστηρίων. Ακόμη κι εκεί όμως, δε ξέρω αν αποτελεί ανδρεία σαν κι αυτή που αναφέρει, το να επιστρατεύει ή έστω να αποδέχεται τις υπηρεσίες άλλου δικηγόρου για να υποστηρίξει τις σε βάρος μου κατηγορίες, όντας ο ίδιος δικηγόρος.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα αντιμετωπίσω με τον τρόπο που αρμόζει τον δήμαρχο της μειοψηφίας στο πεδίο που εκείνος επέλεξε. Η δέουσα απάντηση λοιπόν για τον κ. Κωνσταντάρα στις 7/3/2019, οπότε και θα λάμψει η αλήθεια ακόμη και της τελείας που υπάρχει στο επίμαχο δελτίο τύπου. Έως τότε όμως χρήσιμο θα ήταν να πούμε, ότι με την υπ’ αριθμ. 46 πράξη του το τμήμα VII του Ελεγκτικού Συνεδρίου στη συνεδρίασή του στις 17/23-10-18 αποφάνθηκε, ότι το χρηματικό ένταλμα που αφορά την προκαταβολή για το έργο «Διαμόρφωση προαυλίου χώρου Γυμνασίου Δήμου Θέρμου» θα πρέπει να θεωρηθεί λόγω συγγνωστής πλάνης, χωρίς να αίρεται ο μη σύννομος χαρακτήρας των πράξεων.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς Δημοτικούς Συμβούλους και απλούς πολίτες για την αυθόρμητη προσέλευσή τους στο δικαστικό μέγαρο, προκειμένου να μου παρέξουν με τον τρόπο αυτό την ηθική τους στήριξη δηλώνοντας ταυτόχρονα και τη διαμαρτυρία τους στην άδικη περιπέτεια στην οποία υποβάλλομαι και να είναι σίγουροι, όλες και όλοι, ότι ο αγώνας μας για ένα δήμο δημοκρατικό και προοδευτικό, συνεχίζεται.
Θόδωρος Κασόλας
Διπλ/χος Πολιτικός Μηχανικός
Επικεφαλής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Δήμου Θέρμου
Ο Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Νίκος Καραπάνος, καλωσορίζει στον Συνδυασμό την κυρία Αλεξάνδρα Βασιλείου, Καθηγήτρια Γερμανικής γλώσσας – Ξεναγό από το Μεσολόγγι και της εύχεται «καλή επιτυχία» στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.
γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος
- ΕΝΩ, τα προηγούμενα χρόνια, ευχόμασταν να είναι καλύτερο το κάθε νέο έτος που άρχιζε και προσδοκούσαμε σε κάτι θετικότερο, το οποίο όμως δεν εξαρτιόταν από εμάς τους πολίτες, αλλά από άλλους, τοπικούς και κεντρικούς άρχοντες, το 2019 θα είναι έτος των δικών μας αποφάσεων, της δικής μας ετυμηγορίας και της δικής μας "εντολής"! Θα έχουμε εμείς το "πάνω χέρι", μιας και θα διεξαχθούν όλων των ειδών εκλογές, τόσο για τοπικούς όσο και για κεντρικούς, ακόμα κι "Ευρωπαίους", κυβερνήτες μας. Μόνο μια φορά στα 4 χρόνια είμαστε εμείς τ' "αφεντικά"! Οπότε, δε θα πρέπει να "πετάμε" έτσι, δίχως περίσκεψη, τη "λαϊκή εντολή" μας οπουδήποτε, ούτε κι ως καλά "προβατάκια" πίσω από κομματικά "μαντριά" να συρόμαστε. Αυτός ο κομματικός φανατισμός που δε λέει να σταματήσει εδώ σ' εμάς, δε νομίζω πως υπάρχει σε άλλη χώρα. Και, το χειρότερο όλων είναι το πως, απ' την επομένη των εκλογών, αρχίζουμε και πάλι τα διχαστικά μας παρατράγουδα...
- ΜΕΤΑ από οκτώ (8) χρόνια μνημονίων, σκληρή λιτότητα και την πλήρη εξαθλίωσή μας - "πλην Λακεδαιμονίων" όπως πάντα - δε μπορούμε να ισχυριστούμε πως υπάρχουν "λευκές περιστερές" να μάς κυβερνήσουν και ικανοί πολιτικοί, αφού όλοι μάς είχαν και πάλι κυβερνήσει στο παρελθόν με τα γνωστά αποτελέσματα. Η δε σημερινή κυβέρνηση, στο τέλος της θητείας της θ' αξιολογηθεί. Από εμάς τους πολίτες, βεβαίως κι όχι απ' τους "καρεκλάκηδες" και τα, κάθε λογής, συμφέροντα που ποτέ δε θα σταματούν να κατηγορούν αυτούς που θα βρίσκονται στην εξουσία, όπως και τώρα γίνεται, συνεχώς κι αδιάκοπα. Τη δουλειά τους κάνουν και "καρέκλες" ονειρεύονται αυτοί, σιγά μην τσακώνονται για εμάς! Το ερώτημα είναι ένα και μοναδικό: Μπορούμε να μην επηρεαζόμαστε εμείς οι πολίτες, που θα πάμε και στην κάλπη, απ' όλα αυτά κι αυτούς;; Μπορούμε ν' αποδείξουμε πως είμαστε σε θέση να κρίνουμε μόνοι μας και ν' αξιολογούμε μόνοι μας, τα όσα γίνονται και γιατί γίνονται;; Μπορούμε ν' απαγκιστρωθούμε απ' όλα τα πολιτικά κόμματα και να συστρατευτούμε απέναντι στην οποιαδήποτε εξουσία, είτε τοπική (δήμαρχοι - περιφερειάρχες), είτε κεντρική και ν' αγωνιζόμαστε, έστω και για τ' αυτονόητα, καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας όλων αυτών και να μην είμαστε "ενεργοί" πολίτες μόνο μία μέρα κάθε 4 χρόνια;; Αν ναι, τότε καλώς! Αν όχι, τότε να θυμόμαστε κι εκείνο το: "Μετά την απομάκρυνση απ' την ταμείο - κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται"! Έτος αποφάσεων λοιπόν το 2019 που μόλις μπήκε κι έχει δρόμο πολύ μπροστά του. Εμείς θα επιλέξουμε το μέλλον μας, εμείς θα φέρουμε και την ευθύνη...
Το ξεκίνημα της νέας χρονιάς βρίσκει τον υποψήφιο Δήμαρχο Κώστα Λύρο στις δημιουργικές επάλξεις του αυτοδιοικητικού του αγώνα .
Με μεγάλη χαρά και τιμή καλωσορίζει στην οικογένεια του δημοτικού του συνδυασμού την Τούλα Ξηρού από το Ευηνοχωρι .
Ενώνει , όπως ισχυρίζεται, δυνάμεις με αξιόλογους και αξιαγάπητους ανθρώπους, όπως και η Τούλα Ξηρού και προχωρά μπροστά .
Τρομακτικές συνέπειες για τη χώρα προκύπτουν από το δημογραφικό πρόβλημα. Ανοιχτή πληγή για το ασφαλιστικό της χώρας αποτελεί το δημογραφικό πρόβλημα, αφού σε μία επταετία ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 360.000, ενώ σε λίγα χρόνια από τώρα θα έχει μείνει το 50% του πληθυσμού.
Η Ελλάδα γερνάει με ραγδαίους ρυθμούς. Μέσα σε μία επταετία ο πληθυσμός της μειώθηκε κατά 360.000, μέσα στην επόμενη 12ετία θα μειωθεί κατά 770.000 και αν οι γεννήσεις κυμανθούν στα σημερινά άκρως χαμηλά επίπεδα, σε 35-50 χρόνια θα έχει μείνει ακριβώς ο μισός!
Οι ηλικιωμένοι αυξάνονται, τα παιδιά μειώνονται, οι νέοι μεταναστεύουν, το εργατικό δυναμικό περιορίζεται, με τρομακτικές συνέπειες στην οικονομία και στο ασφαλιστικό σύστημα.
Εντούτοις, η τελευταία επίσημη συζήτηση, πριν από εκείνη του 2018 στη Βουλή, για το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα και διογκώνεται τις τελευταίες δεκαετίες έγινε πριν από περίπου 30 χρόνια, σύμφωνα με την έντυπη έκδοση της εφημερίδας Καθημερινή.
Τα πυροσβεστικά μέτρα –κυρίως επιδόματα σε πολύτεκνους και στη συνέχεια τρίτεκνους– δεν απέδωσαν. Το παιχνίδι χάνεται όταν οι κυβερνήσεις το μόνο που κάνουν είναι απλώς να ενδίδουν στις πιέσεις της εκλογικής πελατείας.
Στοιχεία που παρουσίασαν ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών σε ημερίδες και διεθνή συνέδρια, αλλά και στην Επιτροπή Δημογραφικού και Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής προ μηνών, αποκαλύπτουν όλες τις διαστάσεις του προβλήματος που απαιτεί τη λήψη άμεσων μέτρων, με τη δημιουργία ισχυρού διακομματικού οργάνου και παρέμβαση από το υψηλότερο επίπεδο.
Δημογραφική πολιτική στην Ελλάδα δεν υφίσταται. Το 2005, ύστερα από πρόταση του ΕΚΚΕ, ιδρύθηκε στο υπουργείο Υγείας το Ινστιτούτο Δημογραφικής Πολιτικής. Δεν λειτούργησε ποτέ και το 2016 οι αρμοδιότητές του απλά μεταφέρθηκαν στο ΕΚΚΕ.
Έλλειμμα παρακολούθησης
Χώρες όπως η Βουλγαρία και η Σερβία έχουν υφυπουργό Οικονομικής και Δημογραφικής Πολιτικής και υπουργό άνευ Χαρτοφυλακίου για δημογραφική και οικογενειακή πολιτική αντίστοιχα. Εμείς δεν έχουμε καμία δομή παρακολούθησης των εξελίξεων, καμία δημογραφική παιδεία.
Το ΕΚΚΕ προτείνει την ίδρυση ενός γραφείου δημογραφικής πολιτικής στη Βουλή (επιτροπές και γενικές γραμματείες έχει αποδειχθεί ότι δεν αποδίδουν), που θα λειτουργεί κατ’ αναλογία προς το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, και ευθείες παρεμβάσεις από τον εκάστοτε πρωθυπουργό.
Ακόμη, εισηγείται μια ενεργή πολιτική στήριξης των νέων άτεκνων ζευγαριών για τεκνοποίηση από νωρίς, ανατροπή της κουλτούρας, ένα παιδί –και αν– σε μεγάλη ηλικία, ουσιαστική «συμφιλίωση» επαγγελματικής-οικογενειακής ζωής, ενθάρρυνση των ανδρών να λαμβάνουν γονικές άδειες κ.ά.
Προτάσεις έχουν καταθέσει η Νέα Δημοκρατία –μάλιστα έχει υιοθετήσει την πρόταση για «Speed premium», ειδικό βοήθημα, σε περίπτωση γέννησης επόμενου παιδιού εντός 30 μηνών από εκείνη του προηγούμενου– και το ΚΙΝΑΛ.
Πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί στις σκανδιναβικές χώρες και στη Γαλλία, οι οποίες έχουν καταφέρει να βρεθούν και πάλι κοντά στον δείκτη αναπλήρωσης των γενεών – 2,1 παιδιά ανά γυναίκα, εμείς κατεβήκαμε αυτό το κατώφλι το 1981.
Η προτεραιότητα που δίδεται στο δημογραφικό από τις χώρες αυτές αποτυπώνεται στην ιστορία του τότε Νορβηγού πρωθυπουργού Γενς Στόλτενμπεργκ, ο οποίος κατά το διάγγελμά του, την Πρωτοχρονιά του 2001, αντί να εστιάσει στην οικονομική πρόοδο που σημειώθηκε εκείνη τη χρονιά, συνεχάρη τις μητέρες που έφεραν στον κόσμο τόσα πολλά παιδιά.
Σχεδόν σε καμία άλλη δυτική χώρα, είπε, οι γυναίκες δεν έχουν τόσα παιδιά όσα στη Νορβηγία και παράλληλα, σε λίγες χώρες οι γυναίκες έχουν τόσο υψηλό μορφωτικό επίπεδο και τόσο μεγάλο ποσοστό συμμετοχής στην αγορά εργασίας όσο στη Νορβηγία.
Σύμφωνα με τον κ. Στόλτενμπεργκ, η υψηλή γονιμότητα αποτελούσε έκφραση αισιοδοξίας για το μέλλον και για την «ποιότητα» της κοινωνίας τους. Δεν ανέλυσε τον όρο «ποιότητα», αλλά μίλησε για την εκπληκτική ικανότητα των γυναικών να συνδυάζουν τη μητρότητα με την αμειβόμενη εργασία.
Γιατί δεν ελήφθησαν εγκαίρως μέτρα
«H εφαρμογή κατάλληλης πολιτικής σε γενικές γραμμές καθυστέρησε ή δεν εφαρμόστηκε καθόλου, κυρίως για τους εξής λόγους. Πρώτον, στη δεκαετία του 1970 και του 1980, η χαμηλή γονιμότητα έτεινε να ερμηνευθεί ως ένα προσωρινό φαινόμενο που σχετίζεται με την καθυστέρηση του γάμου και της τεκνοποίησης», λέει ο Διονύσης Μπαλούρδος, διευθυντής Ερευνών του ΕΚΚΕ.
«Εδραία ήταν η πεποίθηση ότι η γονιμότητα θα αυξηθεί σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο, όταν οι καθυστερημένες γεννήσεις αναπληρωθούν. Η άποψη αυτή επιβεβαιώθηκε σε κάποιο βαθμό στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980 από αυξήσεις στη γονιμότητα σε αρκετές χώρες (Σκανδιναβικές, ΗΠΑ, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο).
Σε άλλες χώρες όπου η γονιμότητα είχε πέσει κάτω από 1,5 γεννήσεις ανά γυναίκα από τη δεκαετία του 1980 (Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία), υπήρχε ο εφησυχασμός ότι η χαμηλή γονιμότητα θα εξαφανιζόταν από μόνη της.
Ωστόσο, η γονιμότητα συνέχισε να πέφτει και παρέμεινε κάτω από 1,5 γεννήσεις ανά γυναίκα για περισσότερα από 20 χρόνια σε Νότια, Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Υστερα από 20 χρόνια πολύ χαμηλής γονιμότητας, η ζημιά στην ηλικιακή δομή του πληθυσμού έχει ήδη γίνει. Για να αλλάξει αυτό είναι απαραίτητες οι πολιτικές για τη μετατόπιση της τεκνοποίησης σε νεαρότερες ηλικίες» σημειώνει.
Καθυστερημένη αντίδραση
Δεύτερη αιτία, κατά τον κ. Μπαλούρδο, το ότι «πολλές χώρες άργησαν να λάβουν διορθωτικά μέτρα. Ηταν διαδεδομένη η πεποίθηση ότι οι πολιτικές υπέρ της γεννητικότητας ήταν χρονοβόρες, ακριβές και ατελέσφορες. Κάτι που δεν ισχύει. Οι εμπειρικές αξιολογήσεις έχουν δείξει ότι είναι όντως αποτελεσματικές.
Μπορεί να έχουν οικονομικό κόστος, όπως κάθε μέτρο πολιτικής, ωστόσο το ερώτημα είναι, κατά πόσον είναι οικονομικώς αποδοτικές. Συνήθως συμβαδίζουν με άλλες πολιτικές όπως η βελτίωση της ισορροπίας μεταξύ εργασίας και οικογένειας. Ούτως ή άλλως οι σύγχρονες πολιτικές πρέπει να στρέφονται σαφώς στην οικογένεια.
Σε χώρες της Ευρώπης με τιμές του δείκτη γονιμότητας σε επίπεδα κοντά στο 2,1 παιδιά/γυναίκα (π.χ. Σουηδία, Γαλλία) έμφαση δίνεται σε μείγμα πολιτικής, στην ισότητα όχι μόνον στην εργασιακή ζωή αλλά και στην οικογενειακή-ιδιωτική, όπως και στη συμφιλίωση του επαγγελματικού και οικογενειακού βίου», εξηγεί ο διευθυντής ερευνών του ΕΚΚΕ, που θεωρεί ότι η στόχευση στην Ελλάδα πρέπει επιπλέον να περιλαμβάνει:
• Σαφή διαχωρισμό της προνοιακής από την οικογενειακή πολιτική, ώστε να αναδειχθούν πρότυπα που «διαφεύγουν» από τον προνοιακό χάρτη της χώρας. Π.χ. απόκτηση πολλών παιδιών από άτομα της μεσαίας τάξης.
• Εμφαση στην πολιτική για την οικογένεια, η οποία να «δένεται» με εφικτά μέτρα, π.χ. κάλυψη των στόχων της Βαρκελώνης (μια θέση σε δημόσιο ή επιδοτούμενο ιδιωτικό παιδικό σταθμό για το 90% των παιδιών 3-6 ετών και το 33% εκείνων κάτω των 3 ετών).
• Εμφαση στα δικαιώματα των παιδιών, υποστήριξη της ιδιότητας του γονέα και της ανατροφής των παιδιών και όσον αφορά το έμμεσο κόστος.
• Οικογενειακή πολιτική για όλους: α) Ατεκνα ζευγάρια που βλέπουν θετικά και από νωρίς την απόκτηση παιδιών (ενίσχυση για ποιοτική φροντίδα, στέγαση, επαγγελματική ελαστικότητα χωρίς κινδύνους). β) Οσους αποκτούν το δεύτερο παιδί σε σύντομο διάστημα μετά το πρώτο. γ) Τρίτεκνους και πολύτεκνους, με ειδικά μέτρα πέραν εκείνων προνοιακού χαρακτήρα.
Σύμφωνα με τον κ. Μπαλούρδο, καμία πολιτική δεν μπορεί να αποδώσει αν δεν υπάρχει «πολιτική συναίνεση, μακροχρόνια δέσμευση και απομάκρυνση από πιέσεις και πελατειακά συμφέροντα. Με δεδομένη την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας, η πρόταση του ΕΚΚΕ είναι σαφής: η οικογενειακή πολιτική της χώρας πρέπει να είναι η κατεξοχήν πολιτική η οποία θα ασκείται από τον εκάστοτε πρωθυπουργό».
Η «παγίδα» της αργοπορημένης μετάβασης στην ενηλικίωση
Η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από δημογραφικές «ακρότητες». Τείνει να βιώσει τη χαμηλότερη γονιμότητα που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία, εμφανίζει από τα υψηλότερα προσδόκιμα ζωής στον κόσμο, με αποτέλεσμα να γερνά ταχύτατα, και από τις υψηλότερες τιμές μέσης ηλικίας και αναλογίας ηλικιωμένων στον πληθυσμό.
Οι ηλικιωμένοι, 65 και άνω, από 10% του πληθυσμού το 1966 (ποσοστό άνω του οποίου ο πληθυσμός θεωρείται γερασμένος) σήμερα αποτελούν το 21,5% και το 2035 αναμένεται να φτάσουν το 27,9%. Παράλληλα, τα παιδιά έως 15 ετών έχουν συρρικνωθεί από 26% το 1966 σε 14% σήμερα (11% το 2035).
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΚΚΕ, την περίοδο 2011-2017, για πρώτη φορά στη μεταπολεμική δημογραφική ιστορία μας παρατηρείται μείωση του πληθυσμού λόγω μείωσης των γεννήσεων και αρνητικής μετανάστευσης. Ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας συρρικνώνεται (από 7 σε 5,8 εκατ. το 2035· η αντιστοιχία ατόμων εργάσιμης ηλικίας θα είναι 1,4 προς 1 το 2050, από 3 προς 1 σήμερα).
Εξελίξεις με σοβαρές επιπτώσεις στην υγειονομική φροντίδα των ηλικιωμένων, στην αγορά εργασίας, τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και συντάξεων, τα δημόσια οικονομικά.
Ο γάμος και η τεκνοποίηση αναβάλλονται, ο δείκτης γονιμότητας πέφτει κάτω από το 1,5, τη λεγόμενη «παγίδα της γονιμότητας», όπου αν μια χώρα βρεθεί, «παγιδεύεται» και η πορεία είναι πλέον μόνο προς τα κάτω, ποτέ προς τα πάνω.
Στο 1,5 βρισκόμασταν το 1987, έκτοτε προχωρήσαμε καθοδικά και προσπεράσαμε και το κατώφλι της εξαιρετικά ακραίας χαμηλής γονιμότητας, που είναι το 1,3. Το 1999 ήμασταν στο 1,24. Επιδοματική πολιτική αλλά και η… διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων ανέβασαν τη γονιμότητα στο 1,5, μέχρι το 2009.
Στη συνέχεια, με την κρίση ο δείκτης κατρακύλησε και πάλι στο 1,3. Με αυτόν τον δείκτη ο πληθυσμός θα μειωθεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, κατά 50% σε 44,3 χρόνια. Αν η γονιμότητα σταθεροποιηθεί στο 1,5, ο πληθυσμός θα μειωθεί στο μισό, σε 64,7 χρόνια. Αν πέσει στο 1,1, η κατά το ήμισυ μείωση του πληθυσμού θα συντελεστεί σε 32,4 έτη (αν δεν επηρεάσει η μετανάστευση).
Στις σκανδιναβικές χώρες, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΚΚΕ, μολονότι οι γυναίκες αποκτούν το πρώτο παιδί σε μεγάλη ηλικία, δεν σταματούν στο ένα ή δύο παιδιά, όπως στις μεσογειακές.
Ο υψηλός κίνδυνος φτώχειας, η δυσκολία εύρεσης σταθερής δουλειάς, η παρατεταμένη περίοδος που αφιερώνεται στην εκπαίδευση, η έλλειψη υποστηρικτικών πολιτικών που δημιουργεί ισχυρή εξάρτηση από τους γονείς (στην Ελλάδα στο πατρικό ζει το 51,6% των νέων 25-34 ετών) είναι μερικοί από τους παράγοντες που οδηγούν την αργοπορημένη μετάβαση στην ενηλικίωση.
«Σε μια ακινητοποιημένη κοινωνία, όπως είναι η ελληνική, οι γονείς μεγαλώνουν τα παιδιά τους δύο, ακόμη και τρεις φορές, μέχρι αυτά να φτάσουν τα 40 ή και παραπάνω», λέει ο διευθυντής Ερευνών του ΕΚΚΕ Διονύσης Μπαλούρδος.
Ετσι, έχουμε όλο και λιγότερα παιδιά σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία από το 2000 και μετά· η μέση ηλικία γυναίκας κατά την απόκτηση του πρώτου παιδιού μετατοπίστηκε από το 24ο το 1990 στο 32ο έτος σήμερα.
Ενώ περιορίζονται οι πιθανότητες γέννησης άνω του ενός παιδιού ανά ζευγάρι, λόγω αδύναμου κοινωνικού κράτους και δυσχέρειας των γυναικών να συνδυάσουν οικογενειακή και εργασιακή ζωή.
Η δημιουργία οικογένειας δεν αποτελεί πλέον αυτονόητη προοπτική για όλους τους νέους. Συχνά η ατεκνία είναι συνειδητή επιλογή – το 16,3% των γυναικών, που γεννήθηκαν το 1965, έμεινε άτεκνο. Οι νέοι κοινωνικοποιούνται σε ένα περιβάλλον με λίγα παιδιά, κι αυτό οδηγεί την επόμενη γενιά σε μικρότερο μέγεθος οικογένειας.
Η ακολουθία
Οι μεταβολές στη γονιμότητα ακολουθούν τις μεταβολές στην οικονομία με υστέρηση 1-2 ετών. Διότι, δεν είναι μόνο οι μονογονεϊκές οικογένειες, οι πολύτεκνες και οι άνεργοι που αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας, είναι και τα παιδιά, οι νέοι, οι NEETs (νέοι εκτός εκπαίδευσης, απασχόλησης, κατάρτισης), οι SINKIES, τα χαμηλοαμειβόμενα ζευγάρια (οι μισθοί και των δύο δεν κάνουν έναν κανονικό μισθό).
Οι γυναίκες χωρίς μόνιμη δουλειά είναι λιγότερο πιθανό να έχουν αποκτήσει παιδί έως τα 35. Η τάση είναι οι γυναίκες με παιδιά να εργάζονται λιγότερο από εκείνες χωρίς παιδιά. Στις σκανδιναβικές χώρες και στη Γαλλία, όπου η φροντίδα των παιδιών υποστηρίζεται κυρίως από το κοινωνικό κράτος, οι γεννήσεις είναι υψηλότερες (κοντά στο όριο αναπλήρωσης των γενεών, 1,85-2 παιδιά). Αντιθέτως, σε χώρες με οικογενειοκρατικό μοντέλο πρόνοιας, η γονιμότητα είναι χαμηλή.
Ο νέος συνδυασμός «Δύναμη ελπίδας. Ανατροπή τώρα» με επικεφαλής τον υποψήφιος δήμαρχος Ξηρομέρου Γιάννη Τριανταφυλλάκη παρουσιάζει το όνομα και το λογότυπό του, «που με την στήριξη και την εντολή των πολιτών του Ξηρομέρου στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, φιλοδοξεί να είναι η νέα διοίκηση του Δήμου Ξηρομέρου», όπως αναφέρει η ανακοίνωση.
Αναλυτικά:
Το όνομα του συνδυασμού μας προέκυψε μέσω της ανοικτής διαδικασίας που ακολουθήσαμε και θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά όλους τους πολίτες του Ξηρομέρου που ανταποκρίθηκαν, με τις δεκάδες προτάσεις που πήραμε στο ηλεκτρονικό μας γραμματοκιβώτιο.
Για εμάς άλλο ένα σημάδι προστέθηκε, στη λίστα των πολύ θετικών μηνυμάτων και της αμέριστης στήριξης που λαμβάνουμε καθημερινά από την κοινωνία των πολιτών του Ξηρομέρου.
Μία μία οι λέξεις του συνδυασμού μας.
ΞΗΡΟΜΕΡΟ: Ο τόπος που έχουμε στήσει τις ζωές μας, τα όνειρα μας, το μέλλον μας.
Δύναμη: Τα άξια και με περίσσια διάθεση ανιδιοτελούς προσφοράς μέλη του συνδυασμού μας.
Ελπίδα: Κινητήριος εσωτερική δύναμη για υψηλούς στόχους. Φιλοσοφία και στάση ζωής απέναντι στην απαισιοδοξία και στη μιζέρια που δεν μας αξίζει.
Ανατροπή τώρα: Με την πολιτική μας στάση και ψήφο, δυναμικά αλλάζουμε το διαμορφωμένο τοπικό αυτοδιοικητικό σκηνικό τώρα, γιατί τώρα είναι η ώρα και γιατί αξίζουμε κάτι πολύ καλύτερο.
Το λογότυπο μας ενσωματώνει και συμβολίζει όλες τις λέξεις του ονόματος του συνδυασμού μας, ο οποίος είναι οι άνθρωποι που τον απαρτίζουν και τον στηρίζουν, με διαφορετικές κομματικές και πολιτικές αναφορές, χωρίς να τις απεμπολούν, αλλά και χωρίς να τους εμποδίζει να συνεννοηθούν για ένα κοινό σχέδιο ανάπτυξης του τόπου μας.
Προέρχονται από όλες τις κοινωνικές τάξεις, από όλους τους εργασιακούς χώρους, από όλους τους τομείς της τοπικής οικονομικής δραστηριότητας, πολίτες της κοινωνίας του Ξηρομέρου.
Εντός λίγων ημερών θα κοινοποιηθεί και η διακήρυξη αρχών της παράταξης μας, όπου εκεί θα τίθεται με σαφήνεια το πολιτικό μας πλαίσιο, γιατί για εμάς είναι αγωνία και ζητούμενο, να φέρουμε επιτέλους και στο Ξηρόμερο την πολιτική στο προσκήνιο.
Χρόνια Πολλά με υγεία και ευτυχία σε όλους τους πολίτες του Ξηρομέρου, με δύναμη ελπίδας. Καλώς να μας έρθει το 2019.
agriniopress.gr
Κυκλοφορεί από σήμερα το μεσημέρι το νέο ημερολόγιο για το 2019 της δημοτικής παράταξης «Ανυπότακτο Αγρίνιο». Το ημερολόγιο είναι αφιερωμένο στο θεσμό της Λαϊκής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως αυτός θεσμοθετήθηκε στην Ελεύθερη Ελλάδα των βουνών από το 1942 έως το 1945, καθώς και στη Λαϊκή – ΕΑΜική Τοπική Αυτοδιοίκηση, που εφαρμόστηκε για σχεδόν επτά μήνες στο Δήμο του Αγρινίου, αμέσως μετά την παράδοση του Τάγματος Ασφαλείας της πόλης στον ΕΛΑΣ και τις εκλογές του Οκτωβρίου του 1944, που ακολούθησαν.
Το 2019 θα είναι μια ακόμα χρονιά αυτοδιοικητικών προκλήσεων, μέσα στην οποία πολλά θα ακουστούν για τις Κοινότητες της περιοχής μας και το μέλλον τους.
Το «Ανυπότακτο Αγρίνιο», δεν θα αρκεστεί μόνο στο να δηλώσει το δικό του παρόν στην εκλογική διαδικασία που αναμένεται. Κυρίως, όπως και με τη μέχρι σήμερα στάση του, τις παρεμβάσεις του και τις πολλαπλές δράσεις, που έκανε τα πέντε προηγούμενα χρόνια, θα επιχειρήσει για μια ακόμα χρονιά να αναδείξει και να αγωνιστεί για τα ζητήματα που αφορούν στις Δημοτικές και Τοπικές κοινότητες της περιοχής μας, μέσα από τη δική του αντίληψη και φιλοσοφία, που εδράζεται στην πρόσφατη ιστορία του τόπου μας. Μια αντίληψη και φιλοσοφία, που θέλει το δημότη να αποφασίζει και να συνεργεί έξω και πέρα από αντιπροσωπεύσεις «τοπικών – πολιτικών εργολάβων», που αναλαμβάνουν για λογαριασμό του την εξουσία και την εφαρμογή των πολιτικών της διαχείρισης των δημοτικών υποθέσεων, με μοναδικό διακύβευμα την ισορρόπηση των συμφερόντων, που τους εγκαθιστούν και τους διατηρούν στην εξουσία.
Καλή χρονιά σε όλους! Και αυτό το χρόνο θα είμαστε παρόντες και μέσα σε όλες τις προκλήσεις.
Το Ημερολόγιο μπορείτε να το βρείτε στα βιβλιοπωλεία:
Αφών Χριστοδουλόπουλου (Παπαστράτου 10)
Επίκουρος, Πλατεία Σουλίου
Η Λέσχη του Βιβλίου (Μοσχονά), Αναστασιάδη 2
Μαργαρίτη (Δημοτσελίου 17-19)
Ξενόγλωσσο (Καζαντζή 25)
και σε επιλεγμένα καφέ στο κέντρο της πόλης.
sinidisi.gr