γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος- ΟΛΟΙ γνωρίζουμε, απ' το δημοτικό ακόμα, για τη νομοθετική ρύθμιση του Σόλωνα στην Αρχαία Αθήνα, η οποία ονομάστηκε "σεισάχθεια". Σύνθετος όρος στα αρχαία ελληνικά, απ' το "σείω" (ταρακουνώ) και το "άχθος" (βάρος-χρέος). Σεισάχθεια δηλαδή σήμαινε τότε "αποτίναξη των βαρών", των χρεών των πολιτών προς τους ιδιώτες και το δημόσιο. Πριν από αυτόν το νόμο ίσχυε ο θεσμός της "υποδούλωσης για χρέη". Ένας πολίτης, ο οποίος δε μπορούσε να ξεπληρώσει το δανειστή του, έχανε την προσωπική του ελευθερία, ο ίδιος και η οικογένειά του, αφού έβαζε υποθήκη το "σώμα του"! Με τη σεισάχθεια καταργούνταν τα χρέη! Για τους "μη έχοντες" όπως θα λέγαμε σήμερα, τα "ευάλωτα νοικοκυριά"...
- ΣΗΜΕΡΑ, μετά από τρία απανωτά "χτυπήματα" σε μία 12ετία, της οικονομικής κρίσης που χάσαμε το μισό ετήσιο εισόδημά μας, της πανδημίας που χάσαμε και την ελευθερία μας και τις δουλειές μας ("πλήν Λακεδαιμονίων" πάντα που πλούτισαν εις βάρος μας) και του πολέμου τώρα που εκτοξεύτηκαν οι τιμές των βασικών ειδών διατροφής, της ενέργειας και του ηλεκτρικού ρεύματος κι όχι μόνο (πλην αυτών που αισχροκερδούν εις βάρος μας, πάντα με τις ευλογίες και την ανοχή των εκάστοτε κυβερνήσεών μας), το μοναδικό μέτρο στήριξης, με εισοδηματικά κριτήρια, της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών - νοικοκυριών της φτωχοποιημένης και υποθηκευμένης χώρας, θα ήταν μία νέα σεισάχθεια και μόνο! Αν, στη θέση των πλούσιων "ιδιωτών" της Αρχαίας Αθήνας που δάνειζαν, υποθηκεύοντας ακόμα και το "σώμα" του πάμφτωχου δανειστή τους, βάλουμε σήμερα τις τράπεζες και τις Εισπρακτικές Εταιρείες που τηλεφωνούν - τρομοκρατούν τους εξαθλιωμένους πολίτες και νοικοκυριά, προχωρώντας σε πλειστηριασμούς ακόμα και "πρώτων κατοικιών" τους ΚΑΙ το δημόσιο απ' την άλλη που δε σταματά να "χρεώνει" όπως πριν κι ας μη "βγαίνει ο μήνας" απ' τις συνεχείς περικοπές απ' το ανάλγητο κράτος, συν ακρίβεια, ανεργία και λουκέτα παντού, σίγουρα κατανοούμε πως κανένα άλλο "μέτρο" - σαν αυτά που υπόσχεται ο "πρώτος πολίτης" της χώρας μας - δεν καρποφορεί και δε λύνει κανένα πρόβλημα...
- ΕΠΟΜΕΝΩΣ: Συμπολίτευση και Αντιπολίτευση, αν νοιάζονται για εμάς πραγματικά και όχι μόνο "πολιτικά", ας καθίσουν όλοι μαζί και ας φέρουν Νόμο - μία νέα "σεισάχθεια" δηλαδή - που μπορεί ν' ανακουφίσει τα "ευάλωτα νοικοκυριά". Κι ας δεσμευτούν, έστω και προεκλογικά, για κάτι τέτοιο, το κάθε κόμμα για τον εαυτό του. Κάνοντάς το πράξη μετά την εκλογή του. Μπορεί να είμαι "ονειροπόλος", μπορεί να μοιάζει με ουτοπία κάτι τέτοιο, όμως εγώ δε βλέπω άλλη λύση! Το ίδιο ν' απαιτήσουν και απ' την ΕΕ: Μία, έστω και μερική "σεισάχθεια" του εθνικού μας χρέους...
