Toυ ΣΠΥΡΟΥ Χ. ΤΑΓΚΑ*

Τόνοι, πράγματι, από μελάνι χύθηκαν και μυριάδες παρορμητικές - εθνικιστικές κορώνες ή ατάκες ακούστηκαν, τουλάχιστον, τα δύο τελευταία χρόνια για τον περίφημο "EastMed" - τον "Αγωγό που θα άλλαζε δια παντός την τύχη μας...". Παρά τις νουνεχείς απόψεις εμπειρογνωμόνων, ειδικών αναλυτών και συμβούλων που εκτίμησαν και μίλησαν έγκαιρα για ..."Όνειρα θερινής νυχτός", καίτοι αποτελούσε ένα ανορθόδοξο και, λίαν, αμφίβολο οικονομικό εγχείρημα, οι εσωτερικές σκοπιμότητες, οι εθνικές ταλαντεύσεις και αμφιταλαντεύσεις, ώστε, να χτιστούν εύκολα και γρήγορα συμμαχίες (απέναντι στον κοινό εχθρό), το διαφήμιζαν μέρα - νύχτα και κλιμάκωναν τη ρητορική τους σε τέτοιο βαθμό που παραλίγο να έχουμε γι' αυτόν, ακόμη και πόλεμο (χωρίς μάλιστα να υπάρχει βαθιά αιτία -παραμόνο, ίσως, να διευκολύνουμε συμμάχους)...

Μέχρι, δηλαδή, που ένα Αμερικάνικο "non paper" γνωστοποίησε και επικαιροποίησε -θαρρείς κι ως ένα σημείο λυτρωτικά-, το αυτονόητο : "Ο "Eastmed" δεν αναμένεται να προχωρήσει για λόγους μη προκλήσεως εντάσεων..." εκτίμησε και διεμήνυσε, εν πολλοίς, την γραμμή κι, αυτόματα, κόπηκε η όρεξη όλων των σχετικών άσχετων με τα κοιτάσματα κι όλων αυτών που επένδυαν και φαντασιώνονταν παράταιρα "ενεργειακούς κόμβους" που θα εκτόξευαν την σημασία και την ισχύ της χώρας μας (της Κύπρου και του Ισραήλ που, ως γνωστόν, συνυπέγραψαν τα σχετικά). Ωστόσο, όσο καλό κι αν έκανε, επιτέλους, αυτό το "non paper" απέναντι στην αλήθεια των πραγμάτων και των εξελίξεων, άλλο τόσο κακό αφήνει πίσω του : Αφενός, η αξιοπιστία της χώρας γι' άλλη μια φορά πληγώθηκε καίρια στο διεθνές γεωπολιτικό γίγνεσθαι, καθώς, βεβαιωμένα πλέον, υποστήριξε ανεφάρμοστα σχέδια και πολιτικές και, αφετέρου, δημιουργείται εσωτερικά ένα τεράστιο ηθικό - πολιτικό "κενό" όσον αφορά τις διεκδικήσεις, τα δίκαια κ.λπ. που ενισχύθηκαν και εμπεδώθηκαν κάθετα, λόγω της ρητορικής και της έντασης που δημιούργησε, αλλά, αίφνης, ματαιώνονται ή ανακαλούνται, σχεδόν, καθ' ολοκληρίαν...

Μια ρητορική και ένταση που το μόνο που αφήνει, τελικά, πίσω της, είναι ενισχυμένες βάσεις, πρωτοφανείς στρατιωτικές διευκολύνσεις (λόγω και των γενικών εξελίξεων) χωρίς, όμως, και ουσιαστικά (ή απαραίτητα για μας), ανταλλάγματα από μέρους των "συμμάχων" μας. "Συμμαχία", είναι σαφές, δεν σημαίνει απαραίτητα και καθολική ταύτιση συμφερόντων, καθώς, το κάθε κράτος, ο κάθε λαός, επιφυλάσσει για τον εαυτό του, το καλύτερο δυνατό απ' αυτή, γεγονός που μπορεί ανά πάσα στιγμή να μεταβάλλει το παίγνιο. Το παιχνίδι, λοιπόν, στην προκειμένη περίπτωση, ως φαίνεται, παίχτηκε ουσιαστικά "διμερώς" -όχι, όμως, ανάμεσα στις τρεις χώρες και την Τουρκία (ως όφειλε μέσω των καναλιών διαλόγου και παγίωσης της ειρήνης)-, αλλά, μεταξύ των ΗΠΑ (που δεν επιθυμούν, είναι γεγονός, επιπλέον εντάσεις ή επεισόδια), και της Τουρκίας, ήτις, κρίνεται να καταλήγει γι' άλλη μια φορά, ως ο αναγκαίος και κρίσιμος στρατηγικός παράγοντας σε αυτή την περίοδο των γιγαντιαίων γεωπολιτικών ζυμώσεων, μοχλεύσεων και άλλων εξελίξεων στην περιοχή που, οπωσδήποτε, παρά τις διαφορετικές αντιλήψεις και προβλήματα, δεν πρέπει να αφεθεί να οδηγηθεί αμαχητί στον αντίπαλο... "Άξονα"...

Μένει, όθεν, να εκφράσουμε ό,τι η εξωτερική πολιτική και η διπλωματία δεν είναι απλά, δημόσιες σχέσεις και διαφημιστική προπαγάνδα (αυτολεξεί). Είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο, ουσιαστικό και, βέβαια, ευμετάβλητο, καθώς, καθορίζεται από ευρύτερες ανάγκες και συνεχή αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ δυνάμεων. Κάθε φορά δε, που έκανε την εμφάνισή της ως τέτοια στην χώρα μας, μόνο προβλήματα και άσχημες εξελίξεις είχαμε. Αν προστεθούν, τώρα, σ' αυτή την τακτική αντίληψη περί πολιτικής και όλοι εκείνοι που παρεισδύουν κάθε φορά από φανατισμό και υψιπετή εθνικισμό στα πράγματα, θυμούμενοι τοιουτοτρόπως τα... "ιερά", τα... "όσια" και τις... "χαμένες πατρίδες", μόνο τραγωδίες και καταστροφές προετοιμάζονται και δημιουργούνται...

Η Ιστορία, πολλές φορές μας το μήνυσε τούτο, αλλά, εμείς, ή ως οι συνηθισμένοι "κακοί μαθητές" της τάξεως ή ως η "ουρά" και τα θύματα των διάφορων καλοθελητών που μας βάζουν μπροστά (ή στη μέση) για να κάνουν αυτοί τους ελιγμούς, τις μανούβρες τους (και μετά πίσω), δεν πήραμε ποτέ στα σοβαρά το χρήσιμο δίδαγμα. Κι αυτό, κοντολογίς, είναι ένα θέμα και ένα πρόβλημα δικό μας! Η προπαγάνδα, επομένως, μπορεί να προτάσσει και να διαφημίζει επιτυχώς έναν στόχο ή ένα σκοπό, αλλά, αν δεν είναι καλά επεξεργασμένη, συντονισμένη και αντίστοιχη με την αλήθεια και τους άλλους συντελεστές που συνεργούν, μπορεί κάλλιστα να σκοτώσει και να καταστρέψει τα πάντα!..

Υ.Γ. : Καλύτερος πάντα, ως εκ τούτου, είναι ο διάλογος και η μόνιμη προσπάθεια Ειρήνης, έστω, και αν οι συνομιλητές δεν συμφωνούν απαραίτητα. Θα έχουμε, τουλάχιστον, να λέμε (και θα... διαφημίζουμε δικαίως), στην διεθνή κοινή γνώμη που αποτελεί κι αυτή ενεργούμενο, πως προσπαθήσαμε υπεύθυνα και σοβαρά γι' αυτή. Αν αυτή η αντίληψη δε, συνδυαστεί με μια δομημένη, συντονισμένη "από τα πάνω" και από τα "κάτω" αποτροπή δύναμης και ισχύος (με ένα στυλ οργάνωσης άμυνας όπως του Ισραήλ η της μακρινής Φιλανδίας που ανήκει στο ήσυχο βορρά και, άρα, επουδενί αντιμετωπίζει ίδιας ποιότητας προβλήματα με μας), τότε θα είμαστε σε θέση να ομιλούμε βάσιμα και τεκμηριωμένα και για τα καλά που περιέχει και εκφράζει για όλους η ειρήνη - η Νικηφόρα ειρήνη...

Πηγή : ΜΑΤRIX 24