Έρμη Εθνεγερσία, τι σου έμελλε να πάθεις 200 χρόνια μετά το ξεδίπλωμα του μεγαλείου σου.

Τι δεν είπαν και τι δεν έκαναν για να διαστρέψουν τον εθνικό σου χαρακτήρα.

Από το κράτος της ΝΔ με τις δυστοπικές εκδηλώσεις χωρίς κόσμο, μέχρι τους διάφορους διανοητές, όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους. Για να κτίσουν ένα αφήγημα που θα έδιωχνε τον εθνικό χαρακτήρα αυτής της επιτυχίας του ελληνισμού.

Οι μαρξιστές τη γνωστή καραμέλα τους ξαναμίλησαν περί ταξικής επανάστασης. Παραβλέποντας φυσικά την συμμετοχή όλων των τάξεων στον αγώνα. Οι φιλελεύθεροι τις δικές τους εμμονές περί διαφωτισμού, Γαλλικής Επανάστασης και τα λοιπά που ούτε ήξεραν ποτέ, αλλά και άμα τα ήξεραν δεν θα τα ήθελαν οι αγωνιστές του 21.

Τελευταίοι, και καταϊδρωμένοι κάπως, ήρθαν οι οπαδοί της ρωμιοσύνης. Δηλαδή αυτοί που την Επανάσταση του '21 την θεωρούν σαν μια πολύ συλλεκτική αντίδραση των Ορθοδόξων στην μουσουλμανική κυριαρχία.

Πιο διακριτός από αυτούς, ο Χρήστος Γιανναράς που σε άρθρο του στην Καθημερινή, μας λέει πως όσοι επαναστάτησαν δεν είχαν εθνική ομοιογένεια και φυσικά απορρίπτει τον όποιο φυλετικό χαρακτήρα στους πληθυσμούς που βρίσκονταν και προφανώς βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο.

Αυτό είναι το πρόβλημα όλων των παραπάνω, το Έθνος και η Φυλή. Απλά άλλοι τα απορρίπτουν από μίσος, άλλοι από μοντερνισμό και άλλοι από έναν κακώς εννοούμενο θρησκευτικό δογματισμό.

Ο κ. Γιανναράς προσπαθεί να εξηγήσει πως αυτό που ένωνε τους επαναστατημένους ήταν η γλώσσα και η Ορθοδοξία. Βέβαια το πώς οι αρβανιτόφωνοι, οι βλαχόφωνοι και άλλοι μη ομιλούντες τα ελληνικά Έλληνες, συμμετείχαν στις εθνικές προσπάθειες, δεν μας το εξηγεί. Ούτε πάλι εξηγεί γιατί πχ οι ορθόδοξοι Ρουμάνοι της Μολδοβλαχίας δεν συνέδραμαν τον Υψηλάντη, ούτε το γιατί οι Σέρβοι, ορθόδοξοι και αυτοί, εποίησαν την νήσσαν στην δική μας εθνική προσπάθεια.

Δεν θα εμπλακούμε στην παράθεση ιστορικών παραδειγμάτων. Το ζήτημα εξάλλου είναι πολιτικό καθώς αυτοί που αρνούνται την εθνική υπόσταση το κάνουν για λόγους πολιτικούς. Είναι οι διάφοροι "μοντέρνοι πατριώτες" της δεξιάς και οι διάφοροι εθνιστές της αριστεράς.

Όλοι αυτοί προτιμούν να συναγελαστούν με τον διεθνισμό, παρά να να τους κατηγορήσουν για εθνικισμό. Χαίρονται με κάθε μικτό ζευγάρι που βλέπουν, ρίπτουν σιέλους χαράς με τον κάθε βαφτισμένο "Έλληνα" αλλόφυλο και ορκίζονται στο παραμύθι της κοινής παιδείας μετέχοντες.

Δεν θα πάρουμε γιατί δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον κοινό παρονομαστή της δημιουργίας πολιτισμού που λέγεται φυλή. Ούτε τον λόγο παρακμής των πολιτισμών που λέγεται το αναμάσημα του πολιτισμού από μη εθνικά ομοιογενής ομάδες. Είμαστε εθνικιστές γιατί πιστεύουμε στην αλήθεια της Ιστορίας που λέγεται φυλή και Έθνος.

Όσο για το έρμο το 1821 ας το αφήσουν ήσυχο, ας αφήσουν τους αγωνιστές του να ομιλούν γι' αυτό στην γλώσσα που ήξεραν καλύτερα, αυτή του αγώνα για εθνική ολοκλήρωση. Ας τιμήσουμε το 21 ομνύοντας στο ταξικό, διαφωτιστικό και κυρίως ανθρωπιστικό: "Τούρκος μη μείνει στο Μοριά, μηδέ στον κόσμο όλο".

*Ο Δημήτρης Ζαφειρόπουλος είναι μέλος πγ Εθνικού Μετώπου 

pronews.gr