Είναι γενικά παραδεκτό και αρκούντως σοφό, να χρησιμοποιούμε τα διδάγματα του παρελθόντος προκειμένου να πορευόμαστε σωστά στο παρόν και να σχεδιάσουμε ορθά για το μέλλον.

Αυτό όμως φαίνεται ότι δεν ισχύει στην Τουρκία του 21ου αιώνα, η οποία ακολουθεί μια ιδιαίτερα ξέφρενη και αλαζονική πορεία, με κίνδυνο για την ίδια να συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο από ότι κράτησε ζωντανό ο Μουσταφά Κεμάλ μετά από τις ήττες που υπέστη στους Βαλκανικούς πολέμους καθώς και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημειώνεται ότι ο Κεμάλ δεν αποκαλείται τυχαία Ατατούρκ (=πατέρας των Τούρκων) από τους ίδιους τους Τούρκους. Ο σφαγέας αυτός του Ελληνισμού και άλλων εθνοτήτων, είναι ο αναμφισβήτητος ηγέτης της Τουρκίας, που την οδήγησε από το σκοτάδι της σουλτανικής παράδοσης στο φως του σύγχρονου κόσμου και ανέκοψε δια πυρός και σιδήρου την πλήρη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Μελετώντας την ιστορία, εντοπίζονται τέσσερα κύρια αίτια κατάρρευσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τον περασμένο αιώνα. Αυτά είναι:

-Η θρησκεία, που αποτελούσε την βασική Αρχή του κράτους, με τον Σουλτάνο, εκτός από κοσμική εξουσία με τον ανώτερο αυτοκρατορικό τίτλο Πατισάχ (=κύριος βασιλέων) να κατέχει και την θρησκευτική εξουσία ως Χαλίφης (=διάδοχος του Μωάμεθ).

-Η οικονομική κατάρρευση, λόγω κυρίως της αδυναμίας εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της αχανούς αυτοκρατορίας και του συνακόλουθου δανεισμού από τις τότε ισχυρά οικονομικές δυνάμεις της Δύσης (11 δάνεια από το 1858 μέχρι το 1875 και πλήρης χρεωκοπία το 1876).

-Η ιμπεριαλιστική πολιτική της Ρωσίας, η οποία πάντοτε ήθελε να κατέβει στις «θερμές θάλασσες» μέσω των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελλίων.  Εδώ υπήρξε και το πρόσχημα της προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών, αλλά ιδιαίτερα η περίφημη διαθήκη του Μεγάλου Πέτρου περί διαμελισμού της Τουρκίας!

-Η εξασθένηση της κεντρικής εξουσίας και οι συνακόλουθες  επαναστάσεις των εθνικών οντοτήτων εντός της αυτοκρατορίας. 

Ερχόμαστε τώρα στο παρόν, στην Τουρκία των Ερντογάν, ο οποίος κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή επί 17 συναπτά έτη, ήτοι από το 2003 όταν έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός της γείτονος χώρας. 

Ο ιδιότυπος αυτός «δικτάτορας» των Τούρκων δεν μπορεί να ζήσει υπό την σκιά του Κεμάλ και επιθυμεί να τον ξεπεράσει σε δόξα! Οδηγεί δια πυρός και σιδήρου την Τουρκία από το φως του σύγχρονου κόσμου πίσω στο σκοτάδι της σουλτανικής παράδοσης. Θέλει να αναβιώσει την Οθωμανική αυτοκρατορία και ονειρεύεται ο ίδιος να γίνει Χαλίφης! Έτσι βάζει την χώρα του σε αβέβαιη περιπέτεια. Τα βάζει με όλους. Φυλακίζει τους ελεύθερους ανθρώπους. Βάζει παντού την μαντήλα. Επιτίθεται στα γειτονικά κράτη και προσπαθεί να αποκτήσει ερείσματα σε όλη τη Μεσόγειο θάλασσα. Θέλει ζωτικό χώρο προς Δυσμάς. Βλέπει τον εαυτό του ως ηγέτη όλου του ισλαμικού κόσμου! Λατρεύει τον πόλεμο!

Ο Ερντογάν, στηριζόμενος κυρίως στην ισχύ των Ενόπλων του Δυνάμεων, και εκμεταλλευόμενος την προϊούσα ισλαμοποίηση της ηλίθιας «ουμανιστικής Ευρώπης», δομεί τον τουρκικό αναθεωρητισμό, σε συνδυασμό με την όσμωση κεμαλισμού-ισλαμισμού, προωθώντας την χώρα του στο βάθρο της περιφερειακής δύναμης. Αυτό θα είναι το εφαλτήριο για την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας με τελικό σκοπό να καταστεί μεγάλη δύναμη στο παγκόσμιο σύστημα ισχύος!

Για όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα σχέδια, θεωρεί ότι η ιστορία δεν του παρέχει επαρκή χρόνο και γι αυτό βιάζεται να τα πετύχει ωθώντας τις εξελίξεις με ιδιαίτερα μεγάλη ταχύτητα.

Έτσι, κατά την άποψη του γράφοντος, αντί της αναβίωσης θα έχουμε την συνέχεια της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με την κατάρρευση της διαδόχου Τουρκικής «Δημοκρατίας», γιατί τα αίτια εκείνα δομούνται και πάλι ως εξής:

-Η θρησκεία (Ισλάμ) καθίσταται το πιο βασικό πολιτικό εργαλείο του νεο-οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού, η μαντήλα έχει γίνει σήμα κατατεθέν της νέας Τουρκίας, και ο παντοδύναμος πολιτικός ηγέτης  Ερντογάν ονειρεύεται τον τίτλο του «Χαλίφη». 

-Η οικονομική κατάρρευση είναι πλέον γεγονός! Η τουρκική λίρα καταρρέει  λόγω των τρομερών ποσών που δαπανώνται για την τουρκική πολεμική μηχανή, την εξωτερική πολιτική και τις μυστικές υπηρεσίες, σε συνδυασμό με την εν γένει συμπεριφορά της Τουρκίας και το κλίμα αβεβαιότητας που δημιουργεί, καθώς και τις άτυπες κυρώσεις από τις ΗΠΑ. Έτσι, ενώ το 2005 με την εμφάνιση του νέου νομίσματος το ευρώ είχε 1,7 λίρες, σήμερα έχει 6,9 λίρες και υπάρχει κίνδυνος νέας κατάρρευσης.

-Η πολιτική της Ρωσίας, που δεν ξεχνά την διαθήκη του Μ. Πέτρου, δεν αλλάζει. Παρότι φαίνεται να έχει συνάψει μια προσωρινή υβριδική συμμαχική σχέση, αυτή είναι πολύ εύθραυστη, καθώς νοιώθει πλέον να απειλείται κι αυτή από τον μεγαλοϊδεατισμό της Τουρκίας. Η Ρωσία έχοντας αποκτήσει ήδη προσβάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, αναμένεται τελικά να δράσει υπονομευτικά εναντίον της Τουρκίας.

-Τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκίας, τα οποία τιθασεύονται προς το παρόν λόγω των πολεμικών εμπλοκών της χώρας, αναμένεται να γιγαντωθούν, καθόσον με την ήδη υπάρχουσα στο Β. Ιράκ Κουρδική κρατική οντότητα και την διαφαινόμενη δημιουργία της επόμενης στη Β. Συρία, δεν θα αργήσει να δονείται και το εσωτερικό της Τουρκίας από τα είκοσι περίπου εκατομμύρια Κούρδους που χρόνια τώρα επιθυμούν και αγωνίζονται να έχουν κι αυτοί το δικό τους κράτος.

Αυτή είναι λοιπόν η πορεία της σημερινής Τουρκίας, η οποία βαδίζει στην κυριολεξία «στην κόψη του ξυραφιού»! Αυτός είναι ο Ταγίπ Ερντογάν, ο μεγάλος οραματιστής αλλά και ο μοιραίος ηγέτης της Τουρκίας! Ο πανέξυπνος ταχυδακτυλουργός, που παίζει όμως με πάρα πολλές μπάλες, οπότε μοιραία κάποιες από αυτές θα πέσουν κάτω και θα αποχωρήσει από τη σκηνή ντροπιασμένος.

Απομένει να δούμε…

pronews.gr

photo credits: komistes.gr