γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος
- ΕΝΤΑΞΕΙ τώρα, τό καταλάβαμε. Τον Κασσελάκη και γενικότερα το Κίνημα Δημοκρατίας δεν τόν "παίζουν" τα κανάλια, τόν αγνοούν πλήρως, ούτε μεγάλα sites ή δημοσιογράφοι του συστήματος τόν αναφέρουν καν, σα να μην υπάρχει αυτό το κόμμα στην Ελλάδα και αυτός ο αρχηγός. Ό,τι μαθαίνουμε μεταξύ μας εδώ μέσα από σελίδες και προφίλ των υποστηρικτών του. Αντιθέτως, βλέπουμε να χύνεται πάρα πολύ μελάνι τελευταία για τον Τσίπρα! Ναι, αλλά ο λαός αποφασίζει αν θα επαναφέρει τον Τσίπρα ή αν θα στηρίξει τον Κασσελάκη στις επόμενες εκλογές και όχι το σύστημα παρέα με τους δημοσιογράφους. Όσες και όσοι ψηφίσουμε Κασσελάκη, θα το κάνουμε, γιατί θέλουμε ριζική αλλαγή του σάπιου πολιτικού συστήματος, όλων των κομμάτων που ρήμαξαν τη χώρα, έφαγαν του σκασμού χρήματα, μάς έμπασαν στα μνημόνια, ξευτέλισαν τους θεσμούς, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη. Και το κάνουν ακόμα και σήμερα χωρίς αιδώ και χωρίς κανέναν σεβασμό προς τους φτωχοποιημένους, από αυτούς, πολίτες. Εναποθέσαμε πλέον τη μοίρα μας στους Ευρωπαίους Εισαγγελείς! Με τους δικούς μας να ευτελίζονται πλήρως στα μάτια μας και στη συνείδησή μας...
- ΓΙΑΤΙ όμως, ο Κασσελάκης, δεν είναι αρεστός από πολλούς τώρα, φανερά τουλάχιστον, ενώ ήταν μαζί του, όταν εκλέχτηκε αρχηγός με δημοκρατικότατες διαδικασίες; Και, αντί να πεισμώσουμε όλοι απ' την αντιδημοκρατική καρατόμησή του και να τόν στηρίξουμε, γιατί τού γυρίσαμε την πλάτη; Και δε μιλάω μόνο για τους τότε θερμούς υποστηρικτές του βουλευτές που κλείστηκαν έξω απ' το μπουζουξίδικο και παρέμειναν "αναποφάσιστοι" ή άλλαξαν κόμμα για την "καρέκλα" (π.χ. Π. Παππάς), αλλά - και κυρίως - για τους απλούς πολίτες. Τι κακό βρίσκουμε σ' ένα νέο άνθρωπο που θέτει ως στόχο αυτό που κι εμείς οι Έλληνες πολίτες επιζητούμε πλέον; Επειδή, μήπως, είναι "διαφορετικός" και κάτι τέτοιο δε χωνεύεται από τους "ανθρώπους της Εκκλησίας", οι οποίοι κάνουν μακρύ σταυρό του θεαθήναι και είναι εγκλωβισμένοι στο Μεσαίωνα; H, μήπως, οι ομοφοβικοί στην Ελλάδα αποτελούν την πλειονότητα και νιώθουν, ίσως, ντροπή ν' ακολουθούν έναν ομοφυλόφιλο; Τι ρόλο παίζει αυτό, πανάθεμά μας, με την αλλαγή που θέλουμε; Δε μάς φτάνουν τα άλλα προσόντα του: μόρφωση, αγωνιστικότητα, ανθρωπιά, αυτοδημιούργητος που δε μπαίνει στην πολιτική να κλέψει, αλλά να κάνει κάθαρση; Δυστυχώς, ναι, αυτό είναι ένα πρόβλημα! Καλύτερος ο Μητσοτάκης που πάει στην εκκλησία και διαβάζει το "πιστεύω" και το "πάτερ ημών" (Άγιο Όρος) και δεν πειράζει καθόλου το άλλο καθεστώς, αυτό της Εκκλησίας! Που η ακίνητη περιουσία της είναι πολλών δις ευρώ και τους πληρώνει κιόλας από δικά μας χρήματα! Τι, τώρα, ν' ακολουθήσουμε τον Κασσελάκη, ο οποίος, απ' την πρώτη στιγμή, είπε και δεσμεύτηκε πως θα προχωρήσει στο διαχωρισμό Κράτους- Εκκλησίας;; Λέτε πως αυτό να μη στοίχησε, σε αυτόν που τολμά να τα βάζει μαζί τους; Τού στοίχισε και πολύ μάλιστα! Ποιος άλλος είπε κάτι τέτοιο;
- ΣΤΑ παραπάνω να προσθέσω εγώ το κυριότερο, κατά τη γνώμη μου, που δεν είναι άλλο από αυτό που, ο Κασσελάκης, ζητάει απ' την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκε με την πολιτική: Να γίνουμε Ενεργοί Πολίτες! Ν' ασχολούμαστε με τα κοινά να καταγγέλλουμε σκάνδαλα να συνηθίσουμε στην αμεσοδημοκρατία κι, επιτέλους, ν' αφήσουμε τους καναπέδες! Να μην είμαστε "εαυτούληδες! Αυτό ζητάει από τους πολίτες ένας πολιτικός που βλέπει μπροστά. Που καταλαβαίνει πως, με πολίτες αδρανείς και απόμακρους απ' τα κοινά, δε μπορεί ν' αλλάξει η χώρα! Εμείς όμως τό θέλουμε αυτό; Είμαστε έτοιμοι να μετατραπούμε σε πολίτες με "πανανθρώπινο ενδιαφέρον"; Δεν το νομίζω, δυστυχώς! Αυτό είναι το πρόβλημα...
πηγή φωτο: protothema.gr
