Μια κλασική γεωπολιτική παραπλάνηση αντίστοιχη με αυτή του 1975 στο Βιετνάμ, αλλά από την αντίστροφη πλευρά, πέτυχε η Τουρκία σε βάρος της Ρωσίας σε σημείο που να μιλάμε για «πισώπλατη μαχαιριά» του Ρ.Τ.Ερντογάν στον Β.Πούτιν.
Συγκεκριμένα οι ισλαμιστές εισέβαλαν ξανά από την Ιντλίμπ κλλά και από τις τουρκοκρατούμενες περιοχές της βόρειας και βορειοδυτικής Συρίας, παρά το ότι είχε υπάρξει συμφωνία στην Αστάνα μεταξύ Ρωσίας, Ιράν, Τουρκίας και Δαμασκού βάση της οποίας θα εγγυόνταν οι γραμμές άμυνας όπως είχαν διαμορφωθεί το 2017 και οι Ρώσοι θα σταματούσαν τους βομβαρδισμούς κατά των ισλαμιστών και οι ισλαμιστές θα έπαυαν να εφοδιάζονται και να εκπαιδεύονται από τους Τούρκους.
Όμως πριν λίγα 24ωρα μια στρατιά άριστα εξοπλισμένων και εκπαιδευμένων από την Τουρκία, εξόρμησε με τακτικές κεραυνοβόλου πολέμου, κατέλαβε τα 3/4 του Χαλεπού με το αεροδρόμιο της πόλης και ελέγχει πρακτικά την βορειοδυτική Συρία εισβάλοντας παράλληλα και σε Χάμα, Χομς και Νταράα.
Η στρατηγική εξαπάτηση της Ρωσίας και προσωπικά του Ρ.Τ.Ερντογάν στον Β.Πούτιν είναι η περίπτωση που λέμε «δεν περιμέναμε κάτι περισσότερο ή λιγότερο» από την Τουρκία για όσους ξέρουν την ανατολίτική «φερεγγυότητα» της συγκεκριμένης χώρας.
Πάντως χαρακτηριστικό του «ύπνου» της Μόσχας σε ότι αφορά την Συρία και την εγκατάλειψη της αιματηρής δεκαετούς προσπάθειας είναι ότι οι ρωσικές χερσαίες δυνάμεις στην περιοχή είχαν εκπέσει σε επίπεδο μονάδων ασφαλείας των αερορπικών και ναυτικών βάσεων, της πρεσβείας κα των προξενείων και ορισμένες μονάδες στρατονομίας.
Ο δε στρατιωτικός διοικητής των δυνάμεων στην Συρία δεν είχε καν καταλάβει τις ετοιμασίες των ισλαμιστών, κάτι που οδήγησε και στην καρατόμησή του από την Μόσχα.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή η επίθεση πρέπει να καταγραφεί σαν μία νίκη των μυστικών υπηρεσιών ΗΠΑ-Τουρκίας επί των ρωσικών αντίστοιχων καθώς μέχρι και την ώρα της έναρξης της επίθεσης δεν είχε γίνει καμία προετοιμασία από μέρους των συριακών δυνάμεων (είχαν απομείνει μετά την αποστρατεία το 1/3 των αρχικών μονάδων) ή των ρωσικών μονάδων (τα βομβαρδιστικά ) ώστε να είναι σε κάποια ετοιμότητα να τους χτυπήσουν στην αρχική τους εξόρμηση.
Τα δεδομένα στην Συρία πλέον εισέρχονται σε νέο επίπεδο και αρκετοί ήδη θεωρούν ότι μόνο με την κατάληψη του Χαλεπιού θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί το σχέδιο του αγωγού από το Κατάρ (οι κουρδικές περιοχές θα υποκύψουν στις αμερικανικές πιέσεις) καθώς θα ενοποιηθούν οι εδαφικοί χώροι μέχρι την έξοδο στην Μεσόγειο.
Μάλιστα αυτή η τουρκική υποστήριξη σε αυτή την επίθεση (όπλα, χρήματα, εξοπλισμό) ίσως δεν είναι άμοιρη της κυβερνητικής αλλαγής στην ηγεσία των ΗΠΑ και να αποτελεί το «δώρο» της Άγκυρας στην κυβέρνηση Ν.Τραμπ ώστε να τεθούν υπό έλεγχο τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της περιοχής ώστε να μπορέσει να μεταστρέψει το ΝΑΤΟ υπέρ του ο Τούρκος πρόεδρος.
Μην ξεχνάμε ότι στις κουρδικές περιοχές ήδη οι πετρελαιοπηγές της Συρίας που βρίσκονται σε κουρδικά εδάφη προστατεύονται από αμερικανικά στρατεύματα και αξιοποοιούνται (πρακτικά το παίρνουν χωρίς άδεια) και το διοχετεουν σε τυρκικό έδαφος αμερικανικές ετιαρεέις.
Και οι ενισχύσεις στην Δαμασκό; Με την Χεζμπολάχ να έχει πρακτικά εξουδετερωθεί απομένουν οι Ιρανοί και οι Ιρακινοί σιίτες που μπούν να στείλουν στρατό στον Άσαντ αλλά μπορούν;
Οι Ιρανοί ανακοίνωσαν την αποστολή μόλις δύο αεροσκαφών με καταδρομείς που είναι απλά σταγόνα στον ωκεανό ενώ κάθε προσπάθεια ενίσχυσης από το Ιράκ έχει τα εξής προβλήματα:
Αν έρθουν ως πολιτοφυλακές θα χτυπηθούν από αέρος από αμερικανικά μαχητικά γιατί θα θεωρηθούν ως αντάρτες. Αν έρθουν ως επίσημο ιρακινό κράτος θα πρέπει να κυρήξει πόλεμο η κυβέρνηση και δεν είναι τόσο εύκολο να το κάνει εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων.
Πλέον όλοι περιμένουν αν η Ρωσία μπορέσει να κάνει κάποια κίνηση που θα μπορέσει να ανατρέψει τα δεδομένα.
