Οι αρχαιολόγοι προχώρησαν σε μια συναρπαστική ανακάλυψη: Έφεραν στο φως τέσσερις ανθρώπινους σκελετούς, τους οποίους θεωρούν ως τους «Τελευταίους Τρώες»!
Ο λόγος που τους ονόμασαν έτσι, είναι γιατί θεωρούν ότι ανήκουν στους τελευταίους κατοίκους της αρχαίας πόλης μετά την καταστροφή της από τους Έλληνες Αχαιούς.
Στα τέλη του Ιουλίου, ξεκίνησε μεγάλη ανασκαφή στην περιοχή της αρχαίας πόλης της Τροίας με σκοπό να ανακαλυφθούν νέα στοιχεία για τον Τρωικό Πόλεμο.
Με επικεφαλής τον καθηγητή Rustem Aslan, η αρχαιολογική ομάδα ανακάλυψε κάτι συγκλονιστικό:
Έναν σκελετό μητέρας, με το μωρό θαμμένο δίπλα της, σαν σκηνή από ιστορικό δράμα.
Επίσης, βρέθηκαν δύο σκελετοί ανδρών συμμετρικά διατεταγμένοι, η μελέτη των οποίων έχει ανακοινωθεί ότι θα ξεκινήσει σύντομα.
Τις πρόσφατες ανακαλύψεις μελετά η αναπληρώτρια καθηγήτρια Esin Akgul Kalkan και η ομάδα της από το τμήμα ιατροδικαστικής της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Onsekiz Mart στα Δαρδανέλια.
Οι ακαδημαϊκοί αναλύουν τους σκελετούς με σκοπό να προσδιορίσουν την κατάσταση της υγείας τους, τα αίτια του θανάτου και τις ηλικίες τους, αναφέρει η εφημερίδα Turkiye Today.
Η Kalkan σημειώνει ότι, καθοριστικό ρόλο στο ποσοστό των πληροφοριών που μπορούν ν’ αντληθούν από τα αρχαία ευρήματα, παίζει η κατάσταση της διατήρησής τους.
Οι ανασκαφές στην Τροία συνεχίζονται εντατικά για 150 χρόνια, και αποτελούν τμήμα ενός ευρύτερου ερευνητικού εγχειρήματος που έχει εντάξει την τοποθεσία στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Συν τω χρόνω, οι εργασίες έχουν φέρει στο φως έναν θησαυρό από σημαντικά ευρήματα διαφόρων περιόδων της μακράς ιστορίας της Τροίας.
Ο καθηγητής Aslan περιγράφει τα ιστορικά επίπεδα και την ιερότητα της Τροίας, λέγοντας:
«Ο πρώτος οικισμός στην Τροία ανάγεται περίπου στο 3.000 π.Χ. Αργότερα, δημιουργήθηκαν τα επίπεδα 1, 2 και 3 της Τροίας. Ειδικότερα, οι θησαυροί που ανακάλυψε ο Schliemann ανήκουν στην Τροία 2 και 3.
Η Τροία του Ομήρου συνδέεται με την Τροία 6 και 7.
Η ιερότητα της συγκεκριμένης περιόδου εκτείνεται στην Ελληνιστική και τη Ρωμαϊκή περίοδο.
Σε μεταγενέστερες περιόδους, η Τροία, μετά τους μεγάλους σεισμούς, δεν ξαναχτίστηκε και εξακολούθησε να υπάρχει μέχρι και τη Βυζαντινή περίοδο».
Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πτυχή του συγκεκριμένου ευρήματος, είναι η ανακάλυψη του σκελετού ενός παιδιού, κοντά σ’ εκείνον μίας γυναίκας.
Αυτή εγείρει πολλά ερωτήματα:
Υπάρχει συγγένεια ανάμεσα στα άτομα;
Πέθαναν την ίδια χρονική περίοδο;
Ο Τρωικός πόλεμος αποτελεί μία από τις πιο γνωστές συγκρούσεις της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας που περιγράφεται στα Ομηρικά έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Ο πόλεμος ανάγεται στον 12ο ή τον 13ο αιώνα π.Χ., αν και η ακριβής του χρονολογία αποτελεί σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ των ιστορικών μέχρι και σήμερα.
Σύμφωνα με τα ομηρικά έπη, τα αίτια του πολέμου ανάγονται στη θεϊκή διαμάχη μεταξύ Αθηνάς, Ήρας και Αφροδίτης, την οποία προκάλεσε η Έριδα δίνοντάς τους ένα χρυσό μήλο με την αναγραφή στην ομορφότερη (την καλλίστῃ).
Ο Δίας θέλοντας να δώσει λύση στη διαμάχη για το ποια αξίζει το μήλο, τις παρέπεμψε στον Τρώα πρίγκιπα Πάρι, που επέλεξε την Αφροδίτη.
Ως ανταμοιβή για την κρίση του, η Αφροδίτη τον αντάμειψε κάνοντας την Ελένη, την πιο όμορφη θνητή γυναίκα, να τον ερωτευθεί και να τον ακολουθήσει στην Τροία.
Αμέσως μετά την αρπαγή της, ο Αγαμέμνονας, ο βασιλιάς των Μυκηνών και αδελφός του άντρα της Ελένης, Μενέλαου, ηγήθηκε γενικευμένης εκστρατείας των Αχαιών και πολιόρκησε την Τροία για δέκα χρόνια με σκοπό την αποκατάσταση της της τιμής και της επιστροφής της Ελένης, εξηγεί ο Dartmouth.
O δεκαετής πόλεμος αναπαριστά, εκτός από την ένοπλη σύγκρουση Αχαιών και Τρώων, και τη σύγκρουση ανάμεσα στους θεούς και τους ήρωες, ενώ οι θεοί παρεμβαίνουν συχνά στις ανθρώπινες υποθέσεις.
Κεντρικά πρόσωπα της σύγκρουσης είναι ο Αχιλλέας, ο πιο κραταιός Έλληνας πολεμιστής, του οποίου η οργή και ο τελικός θάνατος έχουν κεντρική θέση στην Ομήρου Ιλιάδα, όπως και ο Έκτορας, γιος του Πριάμου και της Εκάβης και αρχηγός των Τρώων και των συμμάχων τους, υπερασπιστής της Τροίας.
