Επέτειος σήμερα 50 χρόνων από το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας κατά του Μακαρίου, το οποίο πολλοί θέλουν να το ξεχνάμε και να μιλάμε μόνο για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Οι «Πράσινοι-Οικολογία» τονίζουν το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» αλλά και δεν θυμούνται επιλεκτικά.

Στις 15 Ιουλίου 1974 η χούντα των Αθηνών δια των οργάνων της στην Κύπρο (Εθνική Φρουρά, ΕΛΔΥΚ, ΕΟΚΑ Β') ανέτρεψε τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Η πορεία του εκδημοκρατισμού της χούντας του Γ. Παπαδόπουλου με τον Β. Μαρκεζίνη είχε ανακοπεί από τη χούντα του Δ. Ιωαννίδη, ο οποίος αναζήτησε μια εθνική επιτυχία με το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τα δυτικά συμφέροντα δεν ευνοούσαν μια αδέσμευτη πολιτική.

Η αφορμή δόθηκε την 1η Ιουλίου 1974, όταν το Υπουργικό Συμβούλιο της Κύπρου αποφάσισε τη μείωση της στρατιωτικής θητείας σε 14 μήνες και τον περιορισμό των ελλαδιτών αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς. Ο Μακάριος με επιστολή του προς τον Έλληνα «πρόεδρο» στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη δήλωσε: «δεν είμαι διορισμένος νομάρχης ή τοποτηρητής εν Κύπρω της ελληνικής κυβερνήσεως αλλά εκλεγμένος ηγέτης». Και κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση για τις συνωμοσίες εναντίον του, απαιτώντας να ανακληθούν στην Ελλάδα 650 ελλαδίτες αξιωματικοί, που υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου.

Με τεθωρακισμένα και καταδρομείς, από τις 15 Ιουλίου και μέχρι το πρωί της 16^ης Ιουλίου 1974 όλη η Κύπρος βρέθηκε υπό τον έλεγχο των πραξικοπηματιών. Οι νεκροί έφθασαν τους 450 αλλά ο Μακάριος διέφυγε. Η χούντα εγκατέστησε κυβέρνηση μαριονετών υπό τον Νίκο Σαμψών, υπερασπιστή των εγκλημάτων της ΕΟΚΑ Β' κατά των τουρκοκυπρίων. Πέντε ημέρες μετά, οι Τούρκοι θα εισβάλουν στην Κύπρο γιατί είχε παραβιαστεί το Σύνταγμα της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Το τίμημα ήταν μεγάλο. Ακόμη και σήμερα, Ελλάδα και Κύπρος το πληρώνουν γιατί ο εθνικισμός υποσκάπτει πρώτα απ’ όλα τα συμφέροντα της χώρας στην οποία κυριαρχεί. Ο περιβόητος «φάκελος της Κύπρου» δεν άνοιξε ποτέ και οι ένοχοι του εγκλήματος δεν πλήρωσαν ενώ πολλοί χουντικοί ενσωματώθηκαν στη ΝΔ. Το ίδιο είχε γίνει και μεταπολεμικά, όταν οι δωσίλογοι της Κατοχής ενσωματώθηκαν στο Δεξιό μετεμφυλιακό κράτος. 

Προφανώς «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» αλλά και δεν θυμόμαστε επιλεκτικά.