Εξωστρέφεια, στήριξη των κινημάτων των πολιτών, ευρύτερη απεύθυνση για τη συγκρότηση ενός μεγάλου ενιαίου πράσινου χώρου και διάλογος με τις προοδευτικές δυνάμεις, για τη συγκρότηση μιας αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης είναι οι πολιτικοί στόχοι των «Πράσινων-Οικολογία», που αποφάσισαν τη διοργάνωση συνεδρίου ανασυγκρότησης τον Νοέμβριο του 2024.

«Η κρίση είναι ευκαιρία αφύπνισης, ανασυγκρότησης και ενεργοποίησης!» τονίζει το νέο κόμμα, που δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριο, από την ένωση των κομμάτων «Πράσινοι» και «Οικολογία» και στις πρόσφατες ευρωεκλογές στήριξε τη λίστα «Κόσμος». 

Στην εκτίμηση του αποτελέσματος των εκλογών της 9^ης Ιουνίου το Πανελλαδικό Συμβούλιο του κόμματος εκτιμά μεταξύ άλλων και ότι:

«Ο νεοφιλελευθερισμός, οι ψευδαισθήσεις της ανάπτυξης, ο λαϊκισμός και η κωλυσιεργία για την πράσινη μετάβαση και την αύξηση της ανθεκτικότητας, σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις από τις φυσικές καταστροφές και την αποδιάρθρωση της παραγωγής, εντείναν τις κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες και έφεραν την ακροδεξιά στο προσκήνιο. Η ακροδεξιά ανεβαίνει γιατί η Ευρώπη εμφανίζεται ως ένας θεσμός που εξυπηρετεί περισσότερο τα ισχυρά οικονομικά λόμπι και έχει οδηγήσει στην όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και στη διάψευση των προσδοκιών της ευημερίας για πλατιά κοινωνικά στρώματα.

Η ολοένα και βαθύτερη κρίση ανάπτυξης του καπιταλισμού και η διάλυση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, συνοδευόμενα από τις πολλαπλές κρίσεις (κλιματική, κοινωνική, οικονομική), τους πολέμους, την ακρίβεια, την έλλειψη δημοκρατίας και διαφάνειας, την κυβερνοκρατούμενη δικαιοσύνη, τα ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα ΜΜΕ κ.α., έχουν τροφοδοτήσει την οργή και την απογοήτευση, που συνοδεύονται από άρνηση του πολιτικού συστήματος και ανάπτυξη αρνητικών πολιτικών κινημάτων που στηρίζονται στη μισαλλοδοξία ή/και στην επίκληση σε έναν εξιδανικευμένο παλιό τρόπο ζωής. Η ακροδεξιά αξιοποιεί τη συμπεριφορά της κυρίαρχης και αδιαφανούς ελίτ, τα προνόμια και τους παχυλούς μισθούς των ευρωβουλευτών, τη διαπλοκή και τη διαφθορά. 

Σε ένα πλαίσιο έντονης κοινωνικής ανασφάλειας, οι διακηρύξεις για πράσινη μετάβαση της ΕΕ, την ίδια στιγμή που υιοθετεί τα πυρηνικά και το φυσικό αέριο ως «πράσινα καύσιμα» και προωθεί την απορρύθμιση της οικονομίας σε όλα τα επίπεδα, γίνονται αντιληπτά από τους χαμένους της πολλαπλής κρίσης ως μια ακόμα απειλή για τη ζωή τους. Και όπως εφαρμόζεται -χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη- βαρύνει περισσότερο τα φτωχά στρώματα, τους αγρότες και τους μικρομεσαίους, ενώ οι μεγάλες εταιρείες - πολυεθνικές αυξάνουν τα κέρδη τους».

Στην απόφασή τους οι «Πράσινοι-Οικολογία» εστιάζουν και στις υποκειμενικές αδυναμίες του χώρου και τη μεγάλη καθυστέρηση στην προσπάθεια ενοποίησης των βασικών και ποιοτικών δυνάμεων του χώρου. και σημειώνουν ότι το κόμμα «Κόσμος» «δεν κατάφερε να κάνει ελκυστική την παρουσία του», με αποτέλεσμα «πολύ κατώτερο των επιδόσεων του οικολογικού χώρου όταν εξέλεξε ευρωβουλευτή (2009)» ενώ «ταυτίζεται με το ποσοστό των εθνικών εκλογών του 2007, μόνο που τότε ο χώρος βρισκόταν σε άνοδο». 

«Παρά την πενταετή θετική παρουσία του Πέτρου Κόκκαλη στο ΕΚ, παρά τα άφθονα οικονομικά μέσα, τη μεγάλη προβολή στα ΜΜΕ, τους επικοινωνιολόγους και τη στήριξη από σημαντικά πρόσωπα του Πράσινου χώρου και της Αριστεράς καθώς και του επιχειρηματικού και φίλαθλου κόσμου» -εκτιμούν πως- «ο ΚΟΣΜΟΣ δεν κατάφερε να εμπνεύσει τους ευαίσθητους πολίτες στην πράσινη ατζέντα». Σημειώνουν την «προσωποκεντρική καμπάνια» αλλά και το ότι «ο πολιτικός λόγος δεν έπιανε τους ανθρώπους με προβλήματα» και «ψηφοφόρους με απαιτήσεις». Επίσης, ότι «μετά από 35 χρόνια παρουσίας σε εκλογές του πράσινου χώρου, η επιλογή της προβολής του προφίλ ενός νέου κόμματος χωρίς αναφορά στην ιστορία» και «τις επιτυχίες του οικολογικού κινήματος, ξέκοψαν τον ΚΟΣΜΟ από μια σημαντική παράδοση και από άτομα που θα μπορούσαν να ψηφίσουν ένα Πράσινο κόμμα στις ευρωεκλογές». Την καμπάνια του «Κόσμος» την κρίνουν ως «περιορισμένη, βασισμένη στο καθεστωτικό life style, χωρίς κοινή συνεργασία με τους «Πράσινους-Οικολογία» και χωρίς ριζοσπαστικό και κινηματικό περιεχόμενο που θα μπορούσε να εμπνεύσει το πράσινο κοινό». Σημειώνουν, επίσης, ότι «δεν υπήρξε συντονισμός και ουσιαστική συνεργασία μεταξύ των δύο κομμάτων, δεν συντάχθηκε κοινό προεκλογικό πρόγραμμα και δεν προβλήθηκε το σχήμα των συνεπικεφαλής», όπως είχε συμφωνηθεί.

Παρόλο που «οι πολλοί δεν συνέδεσαν τον ΚΟΣΜΟ με τους “Πράσινους-Οικολογία”» και η «αναγκαστική και της τελευταίας στιγμής συνεργασία απογοήτευσε και αποσυσπείρωσε μεγάλη μερίδα μελών», τονίζουν ότι «σε περιοχές όπου υπάρχει επαφή και δράση με τα κινήματα, τους πολίτες και τα τοπικά ΜΜΕ, καταγράφονται καλύτερες επιδόσεις».

Οι «Πράσινοι-Οικολογία» καταλήγουν ότι «οι εκτιμήσεις αυτές μπορούν και πρέπει να γίνουν μια ευκαιρία για ένα νέο ενωτικό ξεκίνημα, με σοβαρή πολιτική, περιβαλλοντική και κοινωνική δράση». Οργανωτικά το κόμμα χρειάζεται «ανανέωση προσώπων, νέα στελέχωση και συστράτευση, παραγωγή σύγχρονης ιδεολογίας, νέες μεθόδους προβολής και δυναμική σύνδεση και συνεργασίες με τα κινήματα».
Τονίζουν ότι «ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στο ότι οι «Πράσινοι-Οικολογία» είναι μια ανθρωπιστική και φιλειρηνική πολιτική δύναμη» και ότι πρέπει να επεξεργαστούν «ένα Εναλλακτικό Στρατηγικό Σχέδιο Βιωσιμότητας για την οικονομία και την κοινωνία». Δηλώνουν ανοιχτοί σε «διάλογο με τις προοδευτικές δυνάμεις» και ότι «η συνεργασία με το ΚΟΣΜΟΣ θα πρέπει να διευρυνθεί, στη βάση της ισοτιμίας».

Στόχος των «Πράσινων-Οικολογία» είναι η ανάδειξη ενός χώρου «με σοβαρά κοινωνικά ερείσματα και αξιόπιστες σύγχρονες προτάσεις». Και ως πρώτο βήμα, θεωρούν αναγκαίο «ένα προγραμματικό – καταστατικό και οργανωτικό συνέδριο, με ευρύτερη απεύθυνση, που θα επιτρέψει και την ανανέωση, τον εμπλουτισμό των στελεχών και τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου προγραμματικού λόγου».
Ολόκληρη η απόφαση του ΠΣ ΕΔΩ