Ο κύκλος των ομιλιών των πολιτικών αρχηγών στη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας στη Βουλή, ολοκληρώνεται σήμερα με την ομιλία του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη που έρχεται με βαρύ κλίμα για τον ίδιο μετά τις παραιτήσεις των Σ.Παπασταύρου και Γ.Μπρατάκου.
Με την ομιλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην ολομέλεια της Βουλής, ολοκληρώνεται η τριήμερη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσαν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας για την τραγωδία των Τεμπών.
Σημεία της ομιλίας του πρωθυπουργού:
Έφυγα με ελικόπτερο και είδα ό,τι πιο φρικιαστικό έχω δει ποτέ στη ζωή μου και λέτε ότι το μέλημά μου ήταν να πειράξω τους διαλόγους. Δεν ντρέπεστε λίγο να τα λέτε αυτά;
Ας ξεκινήσουμε με το βαθύτατα παραπλανητικό δημοσίευμα του ΒΗΜΑτος. Αλλοιώθηκαν λέει οι διάλογοι εκείνης της βραδιάς: Όλες οι συζητήσεις δεν ήταν εξ αρχής στη διάθεση των ανακριτικών αρχών; Γιατί κάποιος να θέλει να τις αλλάξει;
Εισάγατε στην προπαγάνδα σας, ένα λεξιλόγιο άλλων εποχών. Μάζωμα, συγκάλυψη, μονταζιέρα. Ήρθε η ώρα να διαλύσουμε τους μύθους. Θα επιχειρήσω να το κάνω στη μνήμη των ανθρώπων, όσο πιο νηφάλια μπορώ. Αναλαμβάνω την ευθύνη στη μνήμη αυτών, να πω την αλήθεια και να κριθώ.
Πολιτικές δυνάμεις μεταβλήθηκαν σε εμπόρους του πόνου. Ωστε να φανεί τάχα ότι η κυβέρνηση δεν έχει την ενσυναίσθηση. Σεβαστείτε τους ανθρώπους που είναι τουλάχιστον στα θεωρεία.
Δεν μιλήσαμε όσο θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή όσο θα έπρεπε για την τραγωδία. Πάνω σε αυτό το κενό πληροφόρησης φύτρωσαν τα πιο απίθανα σενάρια συνωμοσίας.
Αναρωτιέμαι, όταν στην επέτειο, όταν ντύσατε μαύρη την Κουμουνδούρου, θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει και εμείς το 2019, δεν το κάναμε. Είπατε κ. Φάμελλε πως κρύβομαι, είμαι εδώ. Τοποθετήθηκα σε αυτή την αίθουσα, απείχα μόνο σε μία συνεδρίαση για λόγους αρχής, στην εξέταση των ποσιμάτων της εξεταστικής αρχής.
Απευθύνομαι σε όλους και σε όλους ως πρωθυπουργός και ως πατέρας. Μέχρι στιγμής απέναντι σε αυτή την τραγωδία δεν έχουμε καταφέρει να βαδίσουμε ενωμένοι. Ζήτησα συγγνώμη εξ ονόματος όλων όσων κυβέρνησαν επί δεκαετίες που δεν καταφέραμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα των σιδηροδρόμων.
Στέκομαι με σεβασμό και με ταπεινότητα απέναντι στη μνήμη των ανθρώπων που χάσαμε, στον πόνο των τραυματιών και των συγγενών και των θυμάτων. Από όλους μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να κάνουν τον πόνο διαμαρτυρία ακόμα και να αδικούν την Πολιτεία.
