28η Οκτωβρίου 2019

Η παλλαϊκή ενότητα, παράγοντας της νίκης τότε και τώρα

Η επέτειος του ΟΧΙ και του έπους του ’40 βρίσκει το λαό μας σε παρόμοια ψυχική, ηθική, πολιτική και οργανωτική κατάσταση, όπως ακριβώς ήταν και στις παραμονές της εισβολής του φασιστικού άξονα. Τότε που βρισκόταν σε κατάσταση πλήρους αποδιοργάνωσης από την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, διαιρεμένος πολιτικά ανάμεσα στις φατρίες «βασιλοφρόνων» και «βενιζελικών», φτωχοποιημένος και σκυφτός από την ανέχεια, χωρίς ηθικό ανάστημα και χωρίς ψυχικό σθένος απέναντι στα χτυπήματα του καθεστώτος που τον καταρράκωναν καθημερινά και επί σειρά ετών.

Όλα άλλαξαν μέσα σε λίγα 24ωρα, όταν ο λαός αυτός ένιωσε την ομοψυχία και τη σύμπνοια που τον συνέδεε, υπερασπιζόμενος του πατρίου εδάφους. Μια σύμπνοια και ομοψυχία που οδήγησε στην αναγκαία Ενότητα αργότερα για να επιτευχθεί το έπος της Εθνικής Αντίστασης. Αυτή η ενότητα του λαού στη βάση των δικαίων του, είναι αναγκαίος παράγοντας και πάλι προκειμένου να σώσει τη χώρα του από τις άρπαγες των δανειστών και δυναστών, τη δικτατορικές δομές που επιβάλλει η Ε.Ε. και τους ντόπιους εθελόδουλους και δωσίλογους συνεργάτες τους. Μια ενότητα που δεν μπορεί να στηρίζεται παρά μόνο στο συνεκτικό ιστό που συνέχει κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα, πέρα από τις οποιεσδήποτε ιδεολογικές ή άλλες διαφορές τους, και δεν είναι άλλος από την αγάπη για την πατρίδα

Ενδεικτικό του αισθήματος της αντίστασης που υποβόσκει στα αισθήματα μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, είναι το ότι σε μια εποχή που κάνουν "ό,τι περνάει από το χέρι τους" τα κέντρα εξουσίας για να υποβαθμίσουν ή να αμαυρώσουν τη σημαία ως σύμβολο «εθνικιστικό», ωστόσο συνεχίζει ο κόσμος, τούτες τις μέρες, να την αναρτά για να ανεμίζει στα μπαλκόνια του. Είναι μια υπόγεια αντίσταση που επιμένει να κωφεύει στην αντεθνική προπαγάνδα του καθεστώτος, υπενθυμίζοντας στους κρατούντες πως πρόκειται για το σύμβολο εκείνο που κρατούσαν τα στρατευμένα παιδιά του λαού στο έπος του ’40 φωνάζοντας «Αέρα» στα βουνά της Αλβανίας και που κρατούσαν, στη συνέχεια, οι μαχητές της Εθνικής Αντίστασης ενάντια σε Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες· το σύμβολο που ανεμίζανε οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο και λέκιασε με το αίμα τους, το ίδιο σύμβολο που απαιτούσαν οι μαθητές στους δρόμους, προτρέποντας μαχητικά τους πολίτες με το σύνθημα «Βγάλτε σημαίες στα μπαλκόνια» στις πρώτες -και άτυπες ακόμη- επετείους του Πολυτεχνείου. Η σημαία είναι το σύμβολο που η πλειονότητα του ελληνικού λαού, ανεξαρτήτως πολιτικών, ιδεολογικών ή άλλων καταβολών, νοιώθει να τον ενώνει στις κρίσιμες στιγμές για να ενεργήσει ομόψυχα και από κοινού.

Στη βάση των εθνικών συμβόλων και των εθνικών δικαίων για μια πατρίδα ελεύθερη, ανεξάρτητη και δημοκρατική, είναι ικανή να επιτευχθεί και σήμερα η ενότητα των δυνάμεων του λαού. Με πρωτεργάτες της ενότητας, τους πιο συνειδητοποιημένους ανάμεσα στα πρόσωπα και τους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, που τα προτάγματα της γενιάς του ΟΧΙ για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Δικαιοσύνη, δεν τα αντιλαμβάνονται σαν συνθήματα για κατανάλωση ή άλλοθι της απραξίας τους, αλλά ως πρωτεύοντες, αναγκαίους και εφαρμόσιμους στόχους.

Η ενότητα αυτή των λαϊκών δυνάμεων, έθεσε ήδη τις βάσεις υλοποίησής της και παίρνει σάρκα και οστά, καλώντας κάθε έντιμη πατριωτική φωνή να την ενισχύσει. Για να επιτευχθεί η ανατροπή του φαύλου καθεστώτος, η τελική νίκη του πάσχοντος λαού και η απελευθέρωσή του από τα δεσμά των δανειστών και του απολυταρχικού μορφώματος της Ε.Ε. Το έπος της 28ης Οκτωβρίου 1940, που επέφερε την παλλαϊκή ενότητα πέρα και πάνω από κάθε διχαστική αντίληψη, γιγαντώνοντας και πολλαπλασιάζοντας σε βαθμό θηριώδη τη δύναμη του λαού, αποτελεί μνήμη, παρακαταθήκη αλλά και οδηγό για το μέλλον.

Αθήνα, 27 Οκτωβρίου 2019

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

Μπορεί σε άλλες περιοχές η υπεροπλία της ΝΔ να είναι δεδομένη, αλλά στην ΠΕΔ Δυτικής Ελλάδας όπου οι δυνάμεις είναι μοιρασμένες ανάμεσα σε «γαλάζιους» και δημάρχους του ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, αναμένεται να δοθεί σκληρή μάχη για την προεδρία μεταξύ του «γαλάζιου» δημάρχου Θερμού Σπύρου Κωνσταντάρα και του «πράσινου» δημάρχου Καλαβρύτων Θανάση Παπαδόπουλου.  Κι αυτό γιατί τόσο ο σημερινός «γαλάζιος» πρόεδρος της ΠΕΔ, δήμαρχος Αγρινίου Γιώργος Παπαναστασίου όσο και ο «πράσινος» δήμαρχος Ήλιδας Γιάννης Λυμπέρης που επρόκειτο να είναι αντίπαλοι, θα κατέβουν, αμφότεροι, για το ΔΣ της ΚΕΔΕ.

aftodioikisi.gr

 Του ΣΠΥΡΟΥ ΤΑΓΚΑ

Εφόσον μετά από εφτά - οκτώ δεκαετίες σαν Κοινωνία δεν έχουμε καταλήξει ακόμη αν είπε τελικά ο Μεταξάς, ο Λαός ή κάποιος άλλος (τρίτος, έξω από δω)* παράγοντας το θρυλικό ΟΧΙ στους Ιταλούς φασίστες του Μουσουλίνι∙ ε, μάλλον,  δεν θα καταλήξουμε ποτέ! Πάει την χάσαμε για τα καλά αυτή την ευκαιρία να ξέρουμε με ενάργεια, καθαρά που λένε, ποιος τελικά το είπε!! Ωστόσο, αυτό φαίνεται δεν αποτελεί, πλέον, και τόσο μεγάλο πρόβλημα για τους Έλληνες που, βγαλμένοι από το καυτό «καμίνι» της κρίσης –πιο ψημένοι και πιο σκληραγωγημένοι από ποτέ,  δεν νοιάζονται πια, όχι για το ποιος είπε το ΟΧΙ του 40, (που είναι πολυτέλεια για λίγους και εκλεκτούς), αλλά, ακόμη – ακόμη, δεν νοιάζονται για το αν, αλήθεια, υπήρξε ή, τελικά, δεν υπήρξε το ΟΧΙ προς τους (σημερινούς φίλους, συμμάχους και δανειστές μας) Ιταλούς…

«Χαίρε βάθος αμέτρητο», δηλαδή, που έγραψε και ο σουρεαλιστής εκείνος ποιητής στην προσπάθειά του να περιγράψει το απερίγραπτο. «Και μη χειρότερα» που λένε και κραυγάζουν οι λιγοστοί σκεπτόμενοι συρόμενοι από τηλεδίαυλο σε τηλεδίαυλο! Καθότι, αν είναι ακριβώς έτσι, και επικυριαρχήσει (επί του κυρίαρχου που κυριαρχεί…) τόσο γενικευμένα η αμνησία, η λήθη και, επέκεινα, η φαιδρότητα, ο εκφυλισμός και η γελοιοποίηση, είμαστε άξιοι της τύχης μας. Θα καταστραφούμε. Θα εξαφανιστούμε. Όμως, όπως τόσο εύκολα ξεχάσαμε εμείς∙ έτσι, θα μας ξεχάσουν κι εμάς στο μέλλον κάποιοι άλλοι. Και τούτο σημαίνει ότι δεν έχουμε κανένα μέλλον : ότι δεν  έχουμε καμία τύχη ως Κοινωνία και ως Λαός. Κάποιοι άλλοι πάντα θα μας προσπερνούν και, έστω, μέσα στο «παγκόσμιο χωριό» (που θα αντικαταστήσει τα χρεοκοπημένα και κατακερματισμένα εθνικά κράτη) δεν θα μας ξέρει κανένας : θα είμαστε ένα «τίποτα» που θα έρχεται κατευθείαν από το «πουθενά»…

Το «υπαρξιακό ζήτημα» ενός Λαού, είναι, οπωσδήποτε, το κυριότερο από τα ζητήματα που μπορούν να τεθούν σε ένα Λαό. Λαός που δεν ξέρει, αλήθεια, «πόθεν έρχεται» δεν έχει να πάει πουθενά. Και οι Έλληνες αυτή – τούτη την στιγμή δεν ξέρουν ούτε από πού έρχονται ούτε και που πάνε. Το ίδιο, θα πουν οι πιο διαβασμένοι και συγκροτημένοι, συμβαίνει και με άλλους ένδοξους λαούς της Ιστορίας : καθότι, βρισκόμαστε σε ένα μεταίχμιο της Ιστορίας (sic), όπου όλα μεταβάλλονται και όλα αλλάζουν. Το «πώς» και το «που» θα οδηγήσει αυτή η μεταβολή και αλλαγή κανένας δεν το γνωρίζει με σιγουριά και ασφάλεια, καθώς, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν θα επρόκειτο για πρόβλημα, αλλά, για παιχνίδι «ραμμένο» στα μέτρα των δυνατών. Πλην, όμως, δυνατοί και αδύνατοι τουλάχιστον σ’ αυτή τη συγκυρία δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο «αδύναμοι» να συλλάβουν τα πράγματα που έρχονται που, αλήθεια, οιονεί γίνονται τελείως «ανήμποροι» να παρακολουθήσουν τα πράγματα όταν δεν έχουν μάθει τα τελείως απαραίτητα…

---------------------------

*Έτσι για την ιστορία, πάντως, το ΟΧΙ δεν ειπώθηκε ποτέ : ήταν μια συμβολική λέξη που συμπύκνωνε για τα μέτρα και τις συνθήκες της εποχής, τη θέληση ενός Λαού να αντισταθεί στους σχεδιασμούς και τις ορέξεις ενός παντοδύναμου κράτους. Για την ακρίβεια, μάλιστα, ο Ιωάννης Μεταξάς που ήταν ένας δικτάτορας και πιέζονταν από εσωτερικούς και διεθνείς παράγοντες (βλ. Άγγλους), να βγει στον πόλεμο, μόλις ο Ιταλός Πρεσβευτής Γκράτσι του ανέγνωσε το τελεσίγραφο της κυβέρνησής του δάκρυσε (αναλογιζόμενος προφανώς τις μεγάλες θυσίες) και δωρικά απάντησε στα γαλλικά ως εξής : «Λοιπόν, έχουμε πόλεμο»!

Πηγή: Matrix 24

Η αριστερά στην Ελλάδα λόγω απουσίας σοβαρών εναλλακτικών προτάσεων συνήθως προσπαθεί να κερδίσει την μάχη των εντυπώσεων μέσα από ανούσιες κινήσεις, οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργούν μία «κακοφωνία».

Πολλά σχόλια εντός και εκτός Βουλής, προκάλεσε η εμφάνιση σε στιλ σκληρού μηχανόβιου, του βουλευτή του ΜεΡΑ25 Κλέωνα Γρηγοριάδη.

Αν και ο κανονισμός της Βουλής επιβάλει οι βουλευτές να εμφανίζονται «ευπρεπώς ενδεδυμένοι», οι αυστηρές ρυθμίσεις που ίσχυαν στο παρελθόν, όταν το σακάκι και η γραβάτα για τους άνδρες βουλευτές ήταν must, έχουν ατονίσει. Ήδη από την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ η γραβάτα δεν θεωρείται πλέον απαραίτητη, ενώ υπάρχει ανοχή και για τις casual εμφανίσεις.

Άλλωστε θα μείνει αξέχαστη η εμφάνιση βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ πριν από καιρό στην Ολομέλεια, που εμφανίστηκε με μια μπλούζα με το σύμβολο της αναρχίας και μία...βόμβα.

Η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννα Γαϊτάνη

Αλλά και η πρόσφατη παρουσία του Κλέωνα Γρηγοριάδη στην Ολομέλεια, πήγε την ενδυματολογική ελευθερία σε άλλα επίπεδα.

Και φυσικά πολλά ήταν τα σχόλια και στα social media για την εμφάνιση του βουλευτή του Γιάνη Βαρουφάκη.

Τα περισσότερα, αν όχι όλα, αρνητικά φυσικά.

http://pronews.gr

Ο χώρος της αυτοδιοίκησης κάθε άλλο παρά προνομιακός υπήρξε για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα που το κόμμα βρίσκεται σε φάση ανασυγκρότησης, όπως λένε τα ίδια του τα στελέχη, θέλουν να αντιστοιχήσουν την εμπιστοσύνη του σχεδόν 32% των εκλογών στους διάφορους χώρους.

Στην αυτοδιοίκηση στις πρόσφατες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έπαθε στραπάτσο και οι περισσότερες παρατάξεις του καταποντίστηκαν, εν τούτοις τα νταραβέρια με τους ΚΙΝΑΛιώτες στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, έχουν λειάνει το έδαφος…

Στην αίθουσα του ΔΗΠΕΘΕ και στην ομιλία του Π. Σκουρλέτη, στις αρχές της εβδομάδας, εμφανίστηκε ένας πολύ περιορισμένος αριθμός αυτοδιοικητικών, που συμμετείχαν σε ψηφοδέλτια που στηρίχτηκαν στον πρώτο γύρο από το ΚΙΝΑΛ. Το ΚΙΝΑΛ βέβαια δεν στήριξε και πολλά ψηφοδέλτια στην Αιτωλοακαρνανία, παρά μόνο αυτό της Χριστίνας Σταρακά. Είναι μάλλον οι… μεταγραφές που έρχονται ως απόνερα της σύμπραξης των «προοδευτικών» δυνάμεων στον δεύτερο γύρο. Έτσι μάλλον μιλάμε για αναμενόμενες μεταγραφές. Ίσως δε, για να δανειστούμε και έναν ακόμη ποδοσφαιρικό όρο, μιλάμε για μεταγραφές από το «κάτω ράφι»…

Αυτές όμως οι μεταγραφές δεν κάνουν γκελ στον κόσμο και σε καμία περίπτωση δεν σηματοδοτούν κάποια σημαντική διείσδυση του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της αυτοδιοίκησης.

Εφημερίδα «Συνείδηση»

sinidisi.gr

Η απάντηση που δόθηκε για τα αντιπλημμυρικά έργα της Ιονίας Οδού στην ερώτηση της Βουλευτή του ΜέΡΑ25, Σοφίας Σακοράφα είναι προσχηματική και πετά την μπάλα κυριολεκτικά στην εξέδρα. Μας απάντησαν για έργα που αφορούν το 2017 και το 2018. Αναρωτιέμαι, μετά το 2018 δεν υπήρξαν βλάβες από πλημμύρες σε περιουσίες; Γιατί δεν απαντούν στην ουσία των ερωτημάτων; Γιατί εμπαίζουν την τοπική κοινωνία;

sinidisi.gr

Όταν η Ελλάδα διχάζονταν για τη Συμφωνία των Πρεσπών μάλλον από ελαχίστων το μυαλό θα πέρασε η σκέψη πως ίσως βρεθεί κάποιος στην Ευρωπαϊκή Ένωση να θέσει βέτο στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων. Το βασικότερο επιχείρημα υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν το κάνουμε συμμάχους μας τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να μην πέσουν στην «αγκαλιά» του Ερντογάν. Το επιχείρημα αυτό είχε μια κάποια βάση τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την Ε.Ε. γιατί το ΝΑΤΟ έχει αποδείξει πλείστες όσες φορές ότι δεν επεμβαίνει ούτε ειρηνευτικά στις τυχόν διαφορές μεταξύ δύο μελών της συμμαχίας.

Ήρθε όμως ο Μακρόν με το βέτο του και η Συμφωνία των Πρεσπών «κατέρρευσε»… Ήδη από πολλούς ειδικούς εκφράζονται φόβοι πως ίσως υπάρξουν σοβαρές συνέπειες ως προς την τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών από πλευράς των Σκοπιανών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα έρχεται στην κατοχύρωση της νέας ονομασίας στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας, μέσα από την αλλαγή της ονομασίας σε όλα τα κρατικά έγγραφα που προορίζονται για εσωτερική χρήση. Η Συμφωνία των Πρεσπών εξαρτά αυτές τις αλλαγές από τα βήματα της ενταξιακής πορείας των Σκοπίων στην Ε.Ε. Συγκεκριμένα προβλέπεται στη Συμφωνία ότι «η έκδοση των εγγράφων θα ξεκινά στο άνοιγμα κάθε διαπραγματευτικού κεφαλαίου της ΕΕ στο συναφές πεδίο, και θα ολοκληρώνεται εντός πέντε ετών από τότε». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι επειδή τα «κεφάλαια» των διαπραγματεύσεων αφορούν διαφορετικούς τομείς, που με τη σειρά τους αντιστοιχούν σε υπουργεία ή άλλους δημόσιους οργανισμούς της γειτονικής χώρας, η νέα ονομασία ως προς την εσωτερική χρήση θα κατοχυρωνόταν σταδιακά με βάση την πορεία της σχετικής διαπραγμάτευσης. Τώρα με την έναρξη των ενταξιακών διαδικασιών να αναβάλλεται, είναι προφανές ότι η αντίστοιχα αναβάλλεται και η έναρξη της αλλαγής της ονομασίας της γειτονικής χώρας στα αντίστοιχα εσωτερικά έγγραφα.

Επομένως η μη έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων συνεπάγεται καθυστέρηση ως προς την erga omnes χρήση του ονόματος. Υποτίθεται όμως ότι η Ελλάδα για το ergao mnes πάλευε… Είναι πια οφθαλμοφανές πόσο κακή είναι η Συμφωνία των Πρεσπών για την Ελλάδα. Τώρα δεν θα έχουμε το erga omnes οι Σκοπιανοί θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το «Μακεδονία» σκέτο στο εσωτερικό και το «Βόρεια Μακεδονία» στο εξωτερικό, γράφοντας το «Βόρεια» με μικροσκοπικά γραμματάκια και το «Μακεδονία» με τεράστια, όπως συνέβη πρόσφατα στη Διεθνή Έκθεση της Φρανκφούρτης, τη μεγαλύτερη ίσως έκθεση βιβλίου στον κόσμο. Όπου οι Σκοπιανοί, με βάση τη Συμφωνία των Πρεσπών, υποθέτουμε πως θα μιλούσαν για βιβλία γραμμένα από «Μακεδόνες» στη «Μακεδονική» γλώσσα… Για τόσο επιζήμια συμφωνία μιλάμε, αφού κανείς δεν πρόβλεψε να ζητήσει από τους Σκοπιανούς δεσμευτικό τρόπο γραφής του νέου ονόματός τους.

Ο Μακρόν βέβαια έκανε τη δουλειά του για τη χώρα του. Πιθανόν κοιτώντας προς το εσωτερικό του και του φόβου νέων μεταναστευτικών ρευμάτων, στον οποίο επενδύει η Λεπέν. Πιθανόν όμως το γαλλικό βέτο να σχετίζεται με γεωπολιτικά συμφέροντα της Γαλλίας, που αψήφησαν τη ρωσική διείσδυση στα Βαλκάνια. Δεν είναι της παρούσης να αναλύσει κανείς τη γαλλική στάση. Το θέμα είναι τη κάνουμε εμείς. Η Ελλάδα λοιπόν εδώ τις τελευταίες δεκαετίες μικραίνει. Μικραίνει σε όλα τα επίπεδα. Σε πολιτικό, δημογραφικό, οικονομικό. Δυστυχώς η Ελλάδα θυμίζει την συνεχώς συρρικνούμενη Βυζαντινή Αυτοκρατορία τα χρόνια πριν την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Και η Τουρκία του Ερντογάν απειλεί αυτή η συρρίκνωση να γίνει και σε εδαφικό επίπεδο. Το κάνει ήδη στην Κύπρο με τις γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της μεγαλονήσου. Αργά ή γρήγορα θα έρθει και η σειρά μας.

Τώρα λοιπόν που φτάσαμε στο σημείο τα Σκόπια φαίνονται «μεγαλύτερα» από την Ελλάδα, χρειάζεται να ξυπνήσουμε από το λήθαργο στον οποίο βρισκόμαστε. Διαφορετικά η συρρίκνωση της χώρας θα συνεχιστεί.

Του Δημήτρη Παπαδάκη – Εφημερίδα «Συνείδηση»

sinidisi.gr

Κατόπιν αναφοράς των κατοίκων της Τερψιθέας Ναυπακτίας η οποία απευθύνθηκε στον Υπουργό Υγείας και κοινοποιήθηκε στο πολιτικό γραφείο του Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας με τη Νέα Δημοκρατία, Μάριου Σαλμά, στις 18 Οκτωβρίου 2019 υπεβλήθη ερώτημα που αφορά στην επάνδρωση και λειτουργία του Περιφερειακού Ιατρείου Τερψιθέας το οποίο παραμένει χωρίς ιατρό από το τέλος του θέρους 2017.

Η ερώτηση έχει ως εξής:

Θέμα «Επάνδρωση Π.Ι. Τερψιθέας Ναυπακτίας»

Το Π.Ι. Τερψιθέας Ναυπακτίας εξυπηρετεί πέντε χωριά της ευρύτερης περιοχής με σημαίνοντα πληθυσμό ο οποίος αυξάνεται γεωμετρικά κατά την διάρκεια του θέρους. Το συγκεκριμένο Περιφερειακό Ιατρείο στεγάζεται σε νεόδμητο κτίριο και διαθέτει πολυτελές διαμέρισμα για τη διαμονή του εκάστοτε ιατρού. Έως τα τέλη Αυγούστου 2017 στο εν λόγω Π.Ι. υπηρετούσε ιατρός ο οποίος απεχώρησε από αυτό δηλώνοντας πως είχε λήξει η πενταετής θητεία του και δεν επιθυμούσε να την ανανεώσει.

Σχεδόν έναν χρόνο μετά προέκυψε ότι ο εν λόγω ιατρός υπηρετούσε με απόσπαση στο Κ.Υ. Ερυμάνθειας Αχαϊας χωρίς να έχει παραιτηθεί από την οργανική του θέση στο Π.Ι. Τερψιθέας.

Σε ερωτήματα που υπέβαλαν οι κάτοικοι της Τερψιθέας προς την 6η ΥΔΕ και τις Υπηρεσίες της σχετικά με την αδικαιολόγητη επί έναν χρόνο απουσία του ιατρού δεν έλαβαν ικανοποιητική απάντηση και εν τω μεταξύ η θέση του παραμένει κενή.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Υπηρετεί ιατρός στο Π.Ι. Τερψιθέας Ναυπακτίας;
2. Θα κινηθούν διαδικασίες πλήρωσης της κενωθείσης θέσης ιατρού στο Π.Ι. Τερψιθέας και σε ποιον χρόνο;

sinidisi.gr