Στο Αγρίνιο η μεγάλη συμμετοχή χαρακτήρισε τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας που διεξήχθησαν χθες, Κυριακή 24 Οκτωβρίου.

Από τα 1403 εγγεγραμμένα μέλη του κόμματος ψήφισαν 888, τα 738 στην φυσική κάλπη ( στο παλαιό σταθμό τρένου) και τα 105 στην ηλεκτρονική κάλπη. 738 ήταν τα έγκυρα ψηφοδέλτια και 45 τα λευκά-άκυρα. Σε επίπεδο νομού περίπου 185ο μέλη συμμετείχαν στη διαδικασία.

Θυμίζουμε πως στην Αιτωλοακαρνανία τα μέλη της ΝΔ ψήφισαν για:  προέδρο της Διοικούσας Επιτροπής Εκλογικής Περιφέρειας (Δ.Ε.Ε.Π.) Αιτωλοακαρνανίας, μέλη της ΔΕΕΠ, προέδρους των επτά  Δημοτικών Τοπικών Οργάνωσεων (ΔΗΜ.Τ.Ο.),  μέλη των επτά Δημοτικών Τοπικών Επιτροπών (ΔΗΜ.Τ.Ε.)  και συνέδρους.

Τα επίσημα και αναλυτικά αποτελέσματα δεν είναι ακόμη γνωστά και επικυρωμένα καθώς πρόκειται για πολλές επιμέρους κάλπες και διπλή διαδικασία, ηλεκτρονική και με φυσική παρουσία.

Aπο τα ανεπίσημα αποτελέσματα που συλλέγει το agrinionews.gr προκύπτει η άνετη εκλογή του Γιώργου Παρμάκη στην προεδρία της ΔΕΕΠ Αιτωλοακαρνανίας καθώς επικράτησε του Κώστα Σαράκη με τη μεγάλη διαφορά. Περίπου 1266 ψήφους έλαβε ο Γ.Παρμάκης έναντι 556 του Κώστα Σαράκη, αλλα στα επίσημα αποτέλεσματα ενδέχεται να υπάρχου αποκλίσεις. Δεν αμφισβητείται ωστόσο η επικράτηση του-αστυνομικού στο επάγγελμα- Κ.Παρμάκ.

Ειδικότερα στο Αγρίνιο έλαβαν ο Γ. Παρμάκης 570 ψήφους και ο Κ. Σαράκης 240 , στην κάλπη του Μεσολογγίου έλαβε 336 ο Παρμάκης και 118 ο Σαράκης, στην κάλπη της Ναυπάκτου 202 ο Παρμάκης και 81 ο Σαράκης.  Στην κάλπη του Θέρμου έλαβε 36 ψήφους ο Παρμάκης και δεν έλαβε ψήφο ο Σαράκης. Στον Αστακό έλαβαν 57 ο  Παρμάκης και 8 ο  Σαράκης. Στην κάλπη της Βόνιτσας έλαβαν 36 ο Παρμάκης και 73 ο Σαράκης και στην κάλπη της Αμφιλοχίας ο Παρμάκης 29 και ο Σαράκης 36.

Πρόεδρος της ΔΗΜ.ΤΟ Αγρινίου επανεκλέγεται ο Βαγγέλης Τσιόβουλος που επικράτησε της Εύης Παπαλέξη.

Πρόεδρος της ΔΗΜΤΟ Ναυπακτίας εκλέγεται ο Νικηφόρος Μακός που έλαβε 242 ψήφους και επικράτησε του Γιώργου Μίχου (95).

Πρόεδρος της ΔΗΜΤΟ Ξηρομέρου εκλέφεται ο μοναδικός υποψήφιος Κωνσταντίνος Δημόπουλος.

Πανελλήνια είναι η συγκίνηση για τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά με το πολιτικό κόσμο να την αποχαιρετά συγκλονισμένος. Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 56 ετών, μετά από γενναία μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας πίσω της τρία παιδιά.

Ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό αλλά η Φώφη Γεννηματά- πέραν των πολιτικών φίλων- είχε στενούς δεσμούς με την Αιτωλοακαρνανία καθώς από το νομό έλκουν την καταγωγή τους τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος σύζυγος της.

Πρώτος σύζυγος της ήταν ο Αλέξανδρος Ντέκας, καταγόμενος από τη Ματαράγκα. Παντρεύτηκαν όταν η Φώφη ήταν 22 ετών και απέκτησαν μαζί μία κόρη. Ο δεύτερος σύζυγός της είναι ο Ανδρέας Τσούνης τον οποίο παντρεύτηκε το 2003. Ο Α. Τσούνης είναι οδοντίατρος, καταγόμενος από το Θέρμο.

«Όταν ήμουν 22 χρονών στον πρώτο μου γάμο, μας είπαν ότι δεν θα κάνουμε παιδιά, μας το απέκλεισαν. Είπα ότι δεν το βάζω κάτω, δεν υπάρχει περίπτωση, δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά και ξεκίνησα έναν πάρα πολύ μεγάλο αγώνα που κράτησε 10 χρόνια και τελικά ήρθε η Αιμιλία στη ζωή μας και τα άλλαξε όλα. Αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδάκι, αρχίσαμε να ψάχνουμε τη διαδικασία και τότε έμεινα έγκυος στην Αιμιλία. Ήταν η τελευταία προσπάθεια εξωσωματικής που κάναμε. Μετά, τα άλλα δύο μου παιδιά ήρθαν φυσιολογικά. Είναι από τα περίεργα που συμβαίνουν στη ζωή», είπε η Φώφη Γεννηματά  σε συνέντευξή της παραδεχόμενη ότι η κόρη της Αιμιλία που απέκτησε με τον πρώτο σύζυγό της ήρθε στον κόσμο με εξωσωματική.

Αναφερόμενη στον δεύτερο σύζυγό της είπε: «Ήταν έρωτας… Ο Ανδρέας είναι οδοντίατρος, εγώ έχω θέμα με τους οδοντιάτρους. όταν τον πρωτογνώρισα και μου είπε τι δουλειά κάνει, είπα είναι δυνατόν;». Η ίδια η Γεννηματά εξάλλου είχε επισκεφθεί αρκετές φορές το Θέρμο αλλά και το είχε στηρίξει με αποφάσεις όπως για παράδειγμα όταν ήταν αναπληρώτρια Υπουργός Εθνικής Άμυνας.

agrinionews.gr

Την τελευταία της πνοή άφησε σε ηλικία 57 ετών η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, μετά από μάχη που έδινε με τον καρκίνο στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου και νοσηλευόταν.

Η Φώφη Γεννηματά εισήχθη εσπευσμένα στο νοσοκομείο στις 12 Οκτωβρίου καθώς παρουσίασε υποτροπή η βασική της νόσος. Η είδηση πως η Φώφη Γεννηματά εισήχθη εσπευσμένα στο νοσοκομείο προκάλεσε κύμα συμπαράστασης από τον πολιτικό κόσμο της χώρας προς το πρόσωπο της προέδρου του ΠΑΣΟΚ, η οποία έδωσε ξανά τη μάχη με τον καρκίνο.

Η Φώφη Γεννηματά μπήκε στον στίβο της πολιτικής φέροντας στις πλάτες της ένα πολύ βαρύ όνομα, εκείνο του Γεωργίου Γεννηματά, ο οποίος υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ’80. Ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από τον καρκίνο τον Απρίλιο του 1995, επτά μόλις μήνες μετά τον θάνατο της συζύγου του και μητέρας της νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Κάκιας Βέργου.

«Παλεύαμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με επτά μήνες διαφορά έφυγαν οι γονείς μου από τη ζωή. Πρώτα η μητέρα μου και μετά ο πατέρας μου. Μόνο αυτό μπορούσε να συμβεί με αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μαζί από δεκατριών χρόνων» έλεγε πριν από ενάμιση χρόνο η Φώφη Γεννηματά.

Το 2008, στα 43 της ήρθε αντιμέτωπη για πρώτη φορά με τον καρκίνο. Κάνοντας τακτικές εξετάσεις λόγω κληρονομικού ιστορικού εντοπίστηκε καρκίνος στον δεξιό μαστό. Στη συνέχεια υποβλήθηκε σε επιτυχή χειρουργική επέμβαση στο Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Αμέσως μετά ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και εισήχθη στο Νοσοκομείο Μεμόριαλ για να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

Η τελευταία περιπέτεια της υγείας της ήταν σύντομη καθώς η ασθένεια ήταν επιθετική μην αφήνοντας στους γιατρούς περιθώρια αντιμετώπισής της. Η Φώφη Γεννηματά αφήνει πίσω της τρία παιδιά.

Η ανακόνωση που εξέδωσε το Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός»

«Απεβίωσε σήμερα στις 12:04 στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός” η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, Φώφη Γεννηματά, έπειτα από πολυετή μάχη με τον καρκίνο και παρά τις προσπάθειες των γιατρών».

Η Φώφη Γεννηματά γεννήθηκε στους Αμπελόκηπους της Αθήνας το 1964 και ήταν κόρη του Γιώργου Γεννηματά, ιδρυτικού μέλους και υπουργού του ΠΑΣΟΚ. Φοίτησε στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα και στη συνέχεια σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών απ’ όπου αποφοίτησε το 1987, ενώ το 1986, προτού αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο, διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από τον οποία και συνταξιοδοτήθηκε σε ηλικία 51 ετών, μία σύνταξη την οποία δεν λάμβανε καθώς είχε την ιδιότητα του βουλευτή.

Έχει παντρευτεί δύο φορές και έχει τρία παιδιά. Πρώτος σύζυγος της Φώφης Γεννηματά ήταν ο Αλέξανδρος Ντέκας. Παντρεύτηκαν όταν η Φώφη ήταν 22 ετών και απέκτησαν μαζί μία κόρη. Ο δεύτερος σύζυγός της είναι ο Ανδρέας Τσούνης τον οποίο παντρεύτηκε το 2003. Ο κ Τσούνης είναι οδοντίατρος και ο οποίος εργαζόταν στο νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Ερρίκος Ντυνάν από το οποίο παραιτήθηκε το 2014 τη χρονιά που αυτό πέρασε στα χέρια της Τράπεζας Πειραιώς. Μαζί απέκτησαν μια κόρη και έναν γιό.

Το 2008 είχε διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού. Για την μάχη της για την υγεία της είχε αναφερθεί και σε συνέντευξή της στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Πρωϊνό» το καλοκαίρι του 2019. «Το θέμα είναι να μπορείς να ζεις, να μη ζεις συνέχεια κάτω από τη σκιά και την αγωνία και τον φόβο. Αν ζεις με τον φόβο, αυτή δεν είναι ζωή, έχει νικηθεί στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητά σου. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι», δήλωσε ακόμη αναφορικά με τα όσα βίωσε δίνοντας τη μάχη με τον καρκίνο.

Σακελλαροπούλου – Αποχαιρετάμε την Φώφη Γεννηματά με βαθιά αισθήματα συγκίνησης

«Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της, στους δικούς της ανθρώπους. Ο πόνος τους αυτές τις δύσκολες ώρες είναι και δικός μας», αναφέρει η πρόεδρος της Δημοκρατίας

«Αποχαιρετάμε την Φώφη Γεννηματά με βαθιά αισθήματα συγκίνησης», ανέφερε σε δήλωσή της η πρόεδρος της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.

«Μια γενναία γυναίκα που έδωσε με αξιοπρέπεια όλες τις μάχες της ζωής της, τις πιο μικρές και τις πιο μεγάλες, χωρίς να χάσει ποτέ το φωτεινό της χαμόγελο. Υπηρέτησε με συνέπεια και πολιτικό ήθος τις αρχές της και τον δημόσιο βίο. Με μια ευγένεια ψυχής που θα λείψει σε όλους μας», αναφέρει η κ. Σακελλαρόπουλου.

«Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της, στους δικούς της ανθρώπους. Ο πόνος τους αυτές τις δύσκολες ώρες είναι και δικός μας», κατέληξε χαρακτηριστικά.

Συγκλονισμένος ο πολιτικός κόσμος  

Βαθιά θλίψη στο πανελλήνιο έχει προκαλέσει ο θάνατος της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής Φώφης Γεννηματά, η οποία έχασε σήμερα τη μάχη με τον καρκίνο.

Πολλά είναι τα μήνυμα από τον πολιτικό κόσμο για το θάνατο της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής.

«Δυστυχώς πριν από λίγο απεβίωσε η Φώφη Γεννηματά, μαχόμενη γενναία κατά της ασθένειας της. Τα θερμά μου Συλλυπητήρια στην οικογένεια της», έγραψε στο twitter o υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης.

«Δεν βρίσκω λέξεις να εκφράσω τον σπαραγμό μου. Αντίο Φώφη μας!», έγραψε στο Twitter o Ανδρέας Λοβέρδος.

«Είμαι συγκλονισμένος από την απώλεια της φίλης και συντρόφισσας Φώφης Γεννηματά. Αυτή τη στιγμή η σκέψη μου, η σκέψη όλων μας, είναι με την οικογένειά της. Αναστέλλω την προεκλογική μου εκστρατεία», έγραψε ο Παύλος Γερουλάνος.

«Αδυνατώ να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι έφυγε από κοντά μας», έγραψε ο Χάρης Καστανίδης στο Twitter.

«Η αντοχή και η αξιοπρέπεια που έδειξε η Φώφη Γεννηματά στη μάχη με τον καρκίνο στέλνει κοινωνικά μηνύματα και δημιουργεί ένα κύμα συμπάθειας που μπορεί να αποτελέσει πολιτικό κεφάλαιο για το Κιν.Αλλ. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της», γράφεο ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, Γιώργος Κύρτσος.

Κώστας Μπακογιάννης: «Όλη της τη ζωή μαχόταν…, με αξιοπρέπεια, με εντιμότητα, με γενναιότητα. Μια γυναίκα πρότυπο, μάνα, πολιτικός, άνθρωπος. Στα παιδιά της μόνο, να πάρουν κουράγιο απ’ το κουράγιο της. Είστε τυχεροί που την είχατε».

Ο Δήμαρχος Αγρινίου Γιώργος Παπαναστασίου εξέφρασε τα συλλυπητήρια του για τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά:

«Η Φώφη Γεννηματά ήταν γενναία ως το τέλος. Η τόλμη με την οποία υπηρέτησε τη ζωή αλλά και την πολιτική αποτέλεσε  πηγή έμπνευσης.  Κατά τη διάρκεια της δημόσιας  διαδρομής της πορεύτηκε με εντιμότητα και αξιοπρέπεια. Βαρύς και αξεπέραστος ο χαμός για την οικογένεια της.

Εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήρια μου».

Πληροφορίες protothema.gr 

Του Νίκου Ιγγλέση

Στο σημερινό πολυπολικό, άναρχο και άκρως ανταγωνιστικό κόσμο, η  φιλόδοξη και αναθεωρητική Τουρκία επιθυμεί να καταστεί ηγεμονική περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή – Ανατολική Μεσόγειο και να συναλλάσσεται ως ίσος προς ίσον με τις Μεγάλες Δυνάμεις. Το τελευταίο, το έχει επιτύχει ήδη σε σημαντικό βαθμό. Επιδιώκει την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με ιδεολογικό προκάλυμμα το σουνιτικό Ισλάμ. Για το σκοπό αυτό έχει εισβάλλει στη Συρία και στο Ιράκ, έχει επέμβει στρατιωτικά στη Λιβύη και το Ναγκόρνο Καραμπάχ, διατηρεί βάσεις στο Κατάρ, τη Σομαλία και διευκολύνσεις στην Αλβανία. Τέλος, από το 1974 κατέχει το 37,5% της Κύπρου και επιδιώκει τον πλήρη γεωπολιτικό έλεγχο ολόκληρης της νήσου.

Η Ελλάδα, ως το ισχυρότερο κράτος στα σύνορα τής Τουρκίας, αποτελεί το σημαντικότερο εμπόδιο στις γεωστρατηγικές επιδιώξεις της και γι’ αυτό πρέπει να ηττηθεί και να υποταχθεί. Οι Τούρκοι δεν έχουν απλώς κάποιες διεκδικήσεις από τους Έλληνες. Εκείνο που επιδιώκουν είναι, Ελλάδα και Κύπρος, να πάψουν να υφίστανται ως ανεξάρτητες κρατικές οντότητες και να καταστούν δορυφόροι της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η Τουρκία, από το 1995, μας απειλεί με πόλεμο (casus belli) αν επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατά μας στα 12 ν.μ. στο Αιγαίο. Δεν αναγνωρίζει ότι τα νησιά έχουν κυριαρχικά δικαιώματα σε ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα. Έτσι θεωρεί ότι το μισό Αιγαίο (25^ος Μεσημβρινός) της ανήκει, και η υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας συνορεύει με αυτές της Αιγύπτου και της Λιβύης (Μνημόνιο οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών Άγκυρας-Τρίπολης, το 2019). Ζητάει την αποστρατικοποίηση των νησιών του Α. Αιγαίου και εάν δε γίνει αυτό, θεωρεί ότι η Ελλάδα έχει απολέσει την κυριαρχία της επί αυτών. Παράλληλα αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία επίσημα σε 18, ανεπίσημα σε 150, νησιά και νησίδες στο Αιγαίο, που θεωρεί ότι κατέχονται παράνομα από την Ελλάδα. Παραβιάζει καθημερινά τον ελληνικό εναέριο χώρο πετώντας πάνω και από κατοικημένα νησιά. Δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, τη θεωρεί «εκλιπούσα» και απαιτεί κυρίαρχη ισότητα για το παράνομο καθεστώς τής κατεχόμενης ζώνης (ΤΔΒΚ). Πραγματοποιεί παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις εντός της οριοθετημένης κυπριακής ΑΟΖ ή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Α. Μεσόγειο. Χειραγωγεί τη μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης, που αποκαλεί τουρκική, επιδιώκοντας συγκυριαρχία. Χρησιμοποιεί τις μεταναστευτικές ροές ως υβριδικό όπλο για τη δημιουργία στρατηγικής μουσουλμανικής μειονότητας που θα υπονομεύει την εθνική ομοιογένεια του ελληνικού χώρου κ.α.

Η τουρκική απειλή, δεν είναι σημείου, είναι απέραντη και διαχρονική, δηλαδή, θα παραμείνει αναλλοίωτη όποιος και να διαδεχθεί τον Ερντογάν, μόνο η τακτική μπορεί να διαφοροποιηθεί. Γι’ αυτό απαιτείται συνεχής και ενεργός άρνηση των τουρκικών στόχων σε όλα τα επίπεδα.

Ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος και όσο γρηγορότερα το συνειδητοποιήσει αυτό ο Ελληνισμός τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσει θα έχει. Ο διαχρονικός Θουκυδίδης είχε γράψει: «Πρέπει να ξέρετε ότι ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος και επομένως όσο πιο πρόθυμα τον δεχτούμε τόσο πιο εύκολα τον αποτρέπουμε καθιστώντας λιγότερο επιθετικούς τους αντιπάλους μας».

Στη μακραίωνα ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας οι πόλεμοι είχαν διαφορετικά κίνητρα και χαρακτηριστικά, όπως: Επιθετικοί, επιδρομικοί, πόλεμοι κατατριβής (φθοράς), προληπτικοί, πόλεμοι δια αντιπροσώπων, αμυντικοί, εθνικοαπελευθερωτικοί, κοινωνικοί (εμφύλιοι) κ.α.

Η ένοπλή σύγκρουση είναι απλώς το τελευταίο αλλά καθοριστικό στάδιο ενός πολέμου. Πριν την ένοπλη σύγκρουση προηγούνται: Ο καθορισμός των στόχων – επιδιώξεων και ο σχεδιασμός για την επίτευξή τους. Η ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων και η απόκτηση των απαραίτητων οπλικών συστημάτων. Οι απειλές και ο εκφοβισμός του αντιπάλου. Οι υβριδικές επιχειρήσεις κατά της κοινωνικής συνοχής του εχθρού. Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις υπονόμευσης του πατριωτικού φρονήματος. Η προπαγάνδα για το μάταιο της αντιπαράθεσης. Τέλος η δημιουργία συμμαχιών ως πολλαπλασιαστής ισχύος (εξωτερική εξισορρόπηση).

Επειδή όλα αυτά συμβαίνουν ήδη στο ελληνοτουρκικό μέτωπο, εδώ και δεκαετίες, συμπεραίνουμε ότι ο Ελληνισμός βρίσκεται σε πόλεμο με την Τουρκία και απλώς αναμένουμε την ένοπλη σύρραξη, που θα λάβει χώρα μόλις ο συνολικός συσχετισμός ισχύος γίνει ιδιαίτερα ευνοϊκός για τον επιτιθέμενο. Το ερώτημα δεν είναι αν, αλλά πότε.

Η ένοπλη σύρραξη μπορεί να είναι περιορισμένη αν ο εχθρός ηττηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα (ίσως και εντός ωρών) ή γενικευμένη αν ο αντίπαλος προβάλλει σθεναρή αντίσταση. Μπορεί βέβαια να μην υπάρξει καν ένοπλη σύρραξη αν η μία πλευρά υποχωρεί συνεχώς στις πιέσεις που της ασκούνται, ελπίζοντας να αποφύγει τη σύγκρουση (κατευναστική πολιτική) και στο τέλος παραδοθεί, εκτιμώντας ότι είναι μάταιη η όποια αντίσταση, λόγω του καταθλιπτικού ισοζυγίου ισχύος που, από τις συνεχείς υποχωρήσεις, θα έχει διαμορφωθεί.

Η δειλία, ο παραλυτικός φόβος, η ανιστόρητη αφέλεια και η υποτέλεια μιας πολιτικής ηγεσίας, δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα των προσωπικών χαρακτηριστικών των ατόμων που την αποτελούν (χωρίς να παραγνωρίζουμε την κουλτούρα ενδοτισμού που δημιουργείται με το χρόνο), όσο αποτέλεσμα των συντελεστών ισχύος ενός κράτους – έθνους. Βασικοί συντελεστές ισχύος είναι η νομισματική και οικονομική ανεξαρτησία, το συνολικό παραγωγικό δυναμικό, η αμυντική βιομηχανία, η ισχύς των ενόπλων δυνάμεων, η δημογραφική ευρωστία (αυξανόμενος πληθυσμός) και η ομοιογένειά, το φρόνημα, η κοινωνική συναίνεση για την επίτευξη των εθνικών στόχων (εσωτερική νομιμοποίηση), οι συμμαχίες και τέλος η ικανότητα της διπλωματίας και η αποφασιστικότητα της πολιτικής ηγεσίας.

Αντίθετα η εξάρτηση, πολιτική και οικονομική από το εξωτερικό (συναλλαγματικό) χρέος, η παραγωγική αποσάθρωση, η εκποίηση στρατηγικών επιχειρήσεων και υποδομών, η μείωση και γήρανση του πληθυσμού, η ανεργία και φτωχοποίηση των πολιτών, η μετανάστευση κ.α., μειώνουν δραματικά τους συντελεστές ισχύος.

Για τον Ελληνισμό η επίτευξη του μεγαλύτερου δυνατού βαθμού εθνικής κυριαρχίας και άρα η δυνατότητα χάραξης μιας εθνοκεντρικής υψηλής στρατηγικής προϋποθέτει, κατ’ αρχήν, την ήττα της ξενοκρατίας, του δωσιλογισμού και της ιδεολογικής «Πέμπτης Φάλαγγας» των κάθε προέλευσης, δεξιών και αριστερών,  εθνομηδενιστών – εθνοαποδομητών, οπαδών της παγκοσμιοποίησης.

Η σημερινή τουρκική απειλή έχει τις ρίζες της στην ήττα του 1922. Τότε, η Ελλάδα δεν μπόρεσε να διατηρήσει τα κέρδη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (Συνθήκη των Σεβρών). Αν είχαμε κερδίσει στη Μικρασιατική Εκστρατεία θα βρισκόμαστε και στις ανατολικές ακτές του Αιγαίου και στην Ανατολική Θράκη. Τα στενά δε θα ήταν τουρκικά, θα υπήρχε ανεξάρτητο κράτος στον Πόντο, ένα μεγάλο αρμενικό κράτος και ένα κουρδικό κράτος στην ανατολική Μικρά Ασία. Μια μικρή Τουρκία θα έπαυε να αποτελεί διαχρονική απειλή για τον Ελληνισμό. Δυστυχώς δεν έγινε αυτό και σήμερα, εκατό χρόνια μετά, είμαστε αντιμέτωποι με την αναγέννηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Για τον Ελληνισμό δεν αρκεί μια προσωρινή διευθέτηση των ηγεμονικών απαιτήσεων της Άγκυρας, ύστερα από μια έστω μικρή νίκη, χρειάζεται να επιβάλλει, την κατάλληλη στιγμή που αυτός θα επιλέξει, μια στρατηγική ήττα στην Τουρκία. Αν δε συμβεί αυτό, η τουρκική απειλή θα επανεμφανιστεί μετά από ένα χρονικό διάστημα. Πρέπει να προετοιμαζόμαστε, χωρίς αυταπάτες, για μακροχρόνιο αγώνα ζωής ή θανάτου. Οι εξαρτημένες και υποτελείς πολιτικές ηγεσίες του Ελληνισμού, υπό το φοβικό σύνδρομο του ’22 και του ’74 στην Κύπρο, φρενάρουν κάθε προσπάθεια αντίστασης, ανάταξης και αντεπίθεσης.

Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε αντιληφθεί ότι δεν αρκούσε η ελληνική νίκη κατά τους Μηδικούς Πολέμους. Η εκστρατεία που πραγματοποίησε αποσκοπούσε στη διάλυση της Περσικής Αυτοκρατορίας, για να εξαλειφθεί κάθε δυνητικός μελλοντικός κίνδυνος από αυτήν. Ήταν, δηλαδή, ένας προληπτικός πόλεμος.

Η Ελληνογαλλική Στρατηγική Εταιρική Σχέση.

Όπως προαναφέρθηκε η απόκτηση των κατάλληλων οπλικών συστημάτων και οι συμμαχίες αποτελούν κρίσιμους συντελεστές ισχύος για μια κρατική οντότητα. Οι πρόσφατες συμφωνίες με τη Γαλλία εξυπηρετούν αυτόν το στόχο.

Ανέλπιστα, η ελληνική κυβέρνηση αξιοποίησε το «παράθυρο ευκαιρίας» που παρουσιάστηκε από :

1. Το Σύμφωνο Ασφάλειας (AUKUS) μεταξύ ΗΠΑ, Βρετανίας και Αυστραλίας που λάβωσε το, πολιτικό και αμυντικό, γόητρο της Γαλλίας.
2. Την εξευτελιστική αποχώρηση των Αμερικανών και λοιπών Δυτικών από το Αφγανιστάν.
3. Το κυβερνητικό «κενό», μετά τις πρόσφατες εκλογές, στην, ηγεμονεύουσα την Ελλάδα και ευρύτερα την ΕΕ, Γερμανία.
4. Την προσωρινή αναστολή, λόγω πανδημίας, του Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ που επιτρέπει στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, την κατακόρυφη αύξηση του δανεισμού από τις αγορές.

Στην υπογραφείσα Συμφωνία Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης με τη Γαλλία, στο άρθρο 2, αναφέρεται: «Τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μια ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».

Από το άρθρο αυτό της Συμφωνίας προκύπτει ότι η Γαλλία οφείλει να συνδράμει, με κάθε διαθέσιμο στρατιωτικό μέσον, την Ελλάδα εφόσον:

α) Οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις εισβάλλουν εντός ελληνικού εδάφους στον Έβρο ή αποβιβαστούν σε κάποιο νησί, ακόμα και ακατοίκητη βραχονησίδα, στο Αιγαίο ή την Α. Μεσόγειο.

β) Το τουρκικό ναυτικό εισβάλλει εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, που σήμερα είναι 6 ν.μ. στο Αιγαίο ή την Α. Μεσόγειο (νότια της Κρήτης, Καστελόριζο). Η γαλλική στρατιωτική συνδρομή θα επεκταθεί στα 12 ν.μ. αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της.

γ) Η τουρκική αεροπορία παραβιάσει τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 ν.μ., κάτι που κάνει σχεδόν καθημερινά εδώ και χρόνια. Ο εναέριος χώρος θα επεκταθεί στα 12 ν.μ. αν γίνει η αντίστοιχη επέκταση των χωρικών υδάτων.

δ) Οι τουρκικές δυνάμεις επιτεθούν κατά ελληνικών πολεμικών πλοίων ή μαχητικών αεροσκαφών που προστατεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα, ακόμη κι αν αυτά βρίσκονται σε διεθνή ύδατα ή διεθνή εναέριο χώρο π.χ. πέριξ της Κύπρου.

Όλα αυτά, δηλαδή, έδαφος, χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος και πολεμικές πλατφόρμες αποτελούν την επικράτεια ενός κράτους. Αντίθετα η ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα δεν αποτελούν επικράτεια γιατί εκεί δεν ασκείται κυριαρχία, αλλά συγκεκριμένα, προβλεπόμενα από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, κυριαρχικά δικαιώματα εκμετάλλευσης πόρων.

Η Στρατηγική Σχέση με τη Γαλλία συνοδεύεται από την αγορά 24 αεροσκαφών Rafale F3R και 3 (+1) ψηφιακών φρεγατών Belharra (κόστους περίπου 3 δις) με ικανότητα αεράμυνας περιοχής καθώς και η πιθανότατα απόκτησης 3 (+1) κορβετών Gowind. Οι αγορές αυτές, που έρχονται με καθυστέρηση τουλάχιστον 10 ετών, θα αντικαταστήσουν μέρος μόνο από τις γερασμένες σήμερα φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού. Σημειώνουμε ότι οι Belharra θα είναι ενεργές από το 2026 και μετά ώστε να εξισορροπήσουν, εν μέρει, τους τουρκικούς ναυτικούς και όχι μόνο υπερεξοπλισμούς. Αυτό δημιουργεί ένα «παράθυρο τρωτότητας» για την ελληνική πλευρά που πολύ πιθανόν θα εκμεταλλευτεί η Τουρκία επιχειρώντας μια προληπτική ένοπλη σύγκρουση. Από την άλλη η Ελληνογαλλική Συμφωνία λειτουργεί ουσιαστικά ως «ενδιάμεση λύση» μέχρι το 2026.

Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι είναι μάταιο να μπούμε σε μια κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία η οποία έχει οκταπλάσιο πληθυσμό και είναι πολύ μεγαλύτερη οικονομία. Σ’ αυτούς τους φοβισμένους και δειλούς, που αναζητούν δικαιολογίες για να παραδοθούν, θα επισημάνουμε δύο πράγματα :

1. Στη σύγχρονη εποχή, η νίκη σε μια ένοπλη σύγκρουση δεν εξαρτάται από το μέγεθος των στρατιωτικών δυνάμεων, αλλά, από την τεχνολογική υπεροχή. Οι πόλεμοι ήδη γίνονται, όλο και περισσότερο, από «έξυπνες μηχανές». Μερικά σύγχρονα οπλικά συστήματα μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να δώσουν τη νίκη (όπως το θωρηκτό Αβέρωφ το 1912). Η απόκτηση των Rafale και των Belharra είναι μόνο ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο Ελληνισμός πρέπει να προηγηθεί τεχνολογικά των Τούρκων, κάτι απόλυτα εφικτό αν υπάρξει πολιτική βούληση.
2. Η υστέρηση στα οικονομικά μεγέθη απαιτεί τη διοχέτευση περισσότερων πόρων (ως ποσοστό επί του ΑΕΠ) για την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων και την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας, που θα έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη για ολόκληρη την οικονομία. Απαιτείται και εδώ πολιτική βούληση. Το Ισραήλ δαπανά το 5,6% του ΑΕΠ του για την άμυνα, η Ελλάδα, το μισό, μόνο το 2,8% και η Κύπρος το 1,8% (στοιχεία του 2020). Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι χωρίς θυσίες δεν μπορούμε να προασπίσουμε το έθνος και την πατρίδα μας.

Η Ελληνογαλλική Συμφωνία καταψηφίστηκε στη Βουλή από τα αποκαλούμενα κόμματα της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ 25) και δέχτηκε σφοδρή κριτική από αρθρογράφους – αναλυτές από τον ίδιο χώρο. Κύρια επιχειρήματα της κριτικής ήταν ότι η Συμφωνία δεν περιλαμβάνει την Κύπρο, δεν καλύπτει τις παραβιάσεις στην ΑΟΖ και υποχρεώνει την Ελλάδα να στείλει δυνάμεις στο Σαχέλ. Στα επιχειρήματα αυτά υπάρχει σοβαρός αντίλογος:

α) Η Κύπρος δεν μπορούσε, σ’ αυτή τη συγκυρία, να ενταχθεί στη Συμφωνία γιατί η επικράτειά της έχει δεχθεί ήδη ένοπλη εισβολή από το 1974. Κατά συνέπεια θα έπρεπε από την επόμενη μέρα τα άλλα δύο Μέρη (Ελλάδα – Γαλλία) να αρχίσουν στρατιωτικές επιχειρήσεις απελευθέρωσης της κατεχόμενης επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πόσο διατεθειμένη θα ήταν γι’ αυτό η Ελλάδα και ιδιαίτερα η Γαλλία; Αν πάλι η Συμφωνία περιελάμβανε μόνο τις ελεύθερες περιοχές τότε αυτό θα ήταν παραδοχή ότι η κυριαρχία της περιορίζεται μόνο σ’ αυτές, αφού θα είχε υπογράψει μια διεθνή διακρατική συμφωνία που θα αφορούσε ένα τμήμα και όχι το σύνολο της επικράτειάς της και για το οποίο και μόνο τα άλλα δύο Μέρη θα έχουν υποχρέωση συνδρομής. Για την άμυνα του προκεχωρημένου οχυρού του Ελληνισμού πρέπει να γίνουν πολλά άλλα πράγματα, που δυστυχώς το υποτελές πολιτικό σύστημα, σε Αθήνα και Λευκωσία, δεν κάνει εδώ και δεκαετίες.

β) Η ΑΟΖ επίσης δεν μπορούσε να περιληφθεί στη Συμφωνία γιατί η Ελλάδα δεν έχει προβεί σε ανακήρυξη της συνολικής ΑΟΖ της, με κατάθεση συντεταγμένων. Έχει κάνει μόνο οριοθέτηση με την Ιταλία και μερική με την Αίγυπτο. Θα μπορούσε η Συμφωνία να καλύπτει μόνο αυτές τις δύο περιοχές; Όχι βέβαια. Θα αποδεχόταν η Γαλλία δέσμευση για να συνδράμει στην προάσπιση της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ;

γ) Η Ελλάδα στο παρελθόν συμμετείχε σε στρατιωτικές αποστολές στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν και πρόσφατα έστειλε μια πυροβολαρχία Πάτριοτ με 150 άνδρες στη Σαουδική Αραβία. Όλα αυτά έγιναν χωρίς κάποιο ουσιαστικό αντάλλαγμα για την άμυνά της, αλλά γιατί το ήθελαν οι σύμμαχοι. Τώρα ορισμένοι αντιδρούν για την πιθανότητα συμμετοχής στο Σαχέλ. Αλλά, σε μια διακρατική συμφωνία δεν μπορεί η μια πλευρά μόνο να δίνει και η άλλη μόνο να παίρνει, όταν μάλιστα η τελευταία είναι η επισπεύδουσα. Η Ελληνογαλλική Συμφωνία είναι απόλυτα θετική και όσοι προσπαθούν να τη διαβάλλουν και να την υπονομεύσουν το κάνουν γιατί δεν την ήθελαν. Αν η μια πλευρά επιδιώκει μια «τέλεια συμφωνία» προς όφελός της, στο τέλος θα βρεθεί χωρίς καμιά συμφωνία.

Η αυξανόμενη τουρκική απειλή έχει οδηγήσει, τα τελευταία χρόνια, την Ελλάδα, μαζί  με την Κύπρο, σε μια διαρκή προσπάθεια εξωτερικής εξισορρόπησης. Πολλές συμφωνίες συνεργασίας σε πολιτικό, οικονομικό, αμυντικό, ενεργειακό και τεχνολογικό επίπεδο έχουν υπογραφεί με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες. Πέρυσι (18-11-20) υπογράφηκε η Συνολική Στρατηγική Εταιρική Σχέση με τα Η.Α.Ε. Πρόσφατα (14-10-21) υπογράφηκε η ανανέωση – επέκταση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) με τις ΗΠΑ. Με τη συμφωνία αυτή, η Ελλάδα παραχώρησε στους Αμερικανούς στρατιωτικές διευκολύνσεις, πέρα από τη Σούδα, στο Στεφανοβίκειο (Μαγνησία), στο Λιτόχωρο (Πιερία) και στην Αλεξανδρούπολη. Η παρουσία αμερικανικών δυνάμεων στο ελληνικό έδαφος δε θα αποτρέψει μια τουρκική επίθεση. Οι Αμερικανοί θα μείνουν ουδέτεροι διαμεσολαβητές και οι Τούρκοι θα παρακάμψουν τα σημεία που θα βρίσκονται. Σε αντάλλαγμα γι’ αυτές τις βάσεις, που δε στοχεύουν την Τουρκία, αλλά την περίμετρο της Ρωσίας, η Ελλάδα έλαβε ευχολόγια και ανέξοδες διακηρύξεις συμπαράστασης. Καμιά σχέση με την Ελληνογαλλική Συμφωνία ένοπλης συνδρομής, που εδράζεται σε κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα. Με τη συμφωνία με τις ΗΠΑ η ελληνική κυβέρνηση επανήλθε στην υποτέλεια και την εξάρτηση, επιβεβαιώνοντας ότι η συμφωνία με τη Γαλλία ήταν μια λαμπρή εξαίρεση στην πεπατημένη.

Υπαρκτός είναι ο κίνδυνος, οι δύο πρόσφατες συμφωνίες, να θεωρηθούν από το πολιτικό σύστημα ως πανάκεια, δηλαδή, ότι αντιμετωπίζουν επαρκώς το πρόβλημα ασφάλειας του Ελληνισμού από την τουρκική λαίλαπα και δε χρειάζεται να κάνουν τίποτα άλλο παρά να συνεχίσουν την κατευναστική πολιτική. Θα πρόκειται για εθνικό έγκλημα. Κανένας απολύτως ξένος δε θα πολεμήσει για τα συμφέροντά μας, αν εμείς δεν είμαστε αποφασισμένοι να ματώσουμε για να τα υπερασπιστούμε.

Υπάρχει ένα βασικό ερώτημα που απασχολεί πολλούς: Οι Γάλλοι θα τιμήσουν τη Συμφωνία και θα συνδράμουν με στρατιωτικές δυνάμεις την Ελλάδα; Κατηγορηματική απάντηση δεν μπορεί να δοθεί, γιατί εξαρτάται από δύο βασικούς παράγοντες: α) Από την πρόθεση, ανάλογα με τα συμφέροντά της, της τότε γαλλικής κυβέρνησης και β) Από την επιτυχή ή όχι πρώτη αντίδραση της ελληνικής πλευράς σε μια τουρκική επίθεση. Αν τις πρώτες κρίσιμες ώρες οι ελληνικές δυνάμεις, που θα είναι μόνες, αποκρούσουν την επίθεση και σημειώσουν έστω κάποια μικρή επιτυχία, τότε οι Γάλλοι θα έρθουν ως πολλαπλασιαστής ισχύος για την Ελλάδα. Αντίθετα αν φανεί ότι οι ελληνικές δυνάμεις καταρρέουν, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν οι Γάλλοι θα έρθουν για να ανατρέψουν μόνοι τους, επί του πεδίου, την κατάσταση. Συμπέρασμα: Οι σύμμαχοι αξίζουν όσο αξίζουμε και εμείς για τους συμμάχους.

Τέλος, επειδή οι Γάλλοι, στην καλύτερη περίπτωση, θα έρθουν μετά από 1 ή 2 ημέρες, τα  αεροσκάφη και μετά 3 ή 4 ημέρες, τα πλοία μήπως θα ήταν σοφότερο να τους παραχωρήσουμε, όπως κάναμε με τις ΗΠΑ, μια ή δυο αεροναυτικές βάσεις ώστε, αν εμπλακούν, αυτό να γίνει το συντομότερο δυνατόν;

Απ’ όλα τα ανωτέρω συνάγεται ότι η επιβίωση του Ελληνισμού εξαρτάται από μια πατριωτική ηγεσία με ολιστική αντίληψη του ιστορικού γίγνεσθαι.  

Το κείμενο αυτό αποτέλεσε τη βάση της εισήγησης του Νίκου Ιγγλέση στο 4^ο Διαδικτυακό Συνέδριο με θέμα «Οι συνέπειες της υποτέλειας στη διαμόρφωση των εθνικών μας θεμάτων» που διοργάνωσε η Επιτροπή «Τιμή στο ‘21» και η πρόεδρός της Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη στις 23-24 Οκτωβρίου 2021.

 Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr

«Αποδεικνύεται ότι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους άξιους και ικανούς είναι επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο και ο λαός, όταν θα έρθει η ώρα να κριθούν, θα πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη. Γιατί, τελικά, τον πολίτη δεν τον ενδιαφέρει αν η υλοποίηση των έργων είναι ευθύνη του Δήμου ή της Περιφέρειας, αλλά η πραγματική επίλυση των προβλημάτων», αναφέρει η Οργάνωση Μελών Τριχωνίδας του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία σχολιάζοντας τις καταστροφές του «Μπάλλου» στην περιοχή. Η ανακοίνωση.

ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΚΑΝΩΝ

Για άλλη μία φορά, τα ακραία καιρικά φαινόμενα χτύπησαν με σφοδρότητα το χωριό μας, το Καινούργιο, και την όμορη κοινότητα της Κάτω Τραγάνας-Παραβόλας, αφήνοντας πίσω τεράστιες ζημιές και καταστροφές σε σπίτια, χωράφια και ζωικό κεφάλαιο. Κάποιοι συμπολίτες μας, για δεύτερη φορά, αναγκάστηκαν να ξεσπιτωθούν λόγω των ζημιών που υπέστησαν από τα ορμητικά νερά των ρεμάτων και των χειμάρρων και, ευτυχώς, δεν θρηνήσαμε θύματα από την ολέθρια αμέλεια του Δήμου Αγρινίου και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

Εύλογα οι πολίτες αναρωτιούνται γιατί αφέθηκαν στο έλεος της καταστροφής,  πού ήταν ο μηχανισμός του επιτελικού κράτους των άξιων και ικανών το προηγούμενο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο έπρεπε να διορθωθούν προβλήματα και, επίσης, πού βρισκόταν την ημέρα της καταστροφής, έστω και για λόγους ηθικής και ευθιξίας.

Μήπως η Δημοτική Αρχή δεν γνώριζε επί οκτώ χρόνια τα προβλήματα που υπήρχαν; Τα έτη αυτά, ποιο ουσιαστικό έργο έγινε ώστε να προληφθούν αυτές οι καταστροφές εξαιτίας των ακραίων καιρικών φαινομένων; Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας εκπόνησε σχετικές μελέτες κι, αν ναι, γιατί αυτές δεν υλοποιήθηκαν; Οι πολίτες πότε ενημερώθηκαν για την πορεία του χρονοδιαγράμματος των έργων ανακούφισης;

Φαίνεται, όμως, ότι τα κομματικά επιτελεία Δήμου Και Περιφέρειας δηλώνουν αναρμόδια για τις ευθύνες που τους βαραίνουν, ρίχνοντας το μπαλάκι των αρμοδιοτήτων ο ένας στον άλλο, προσπαθώντας έτσι να καλύψουν την ανικανότητα τους, και να βρεθούν στο απυρόβλητο, ώστε να προστατεύσουν το πολιτικό και κομματικό τους μέλλον.

Αποδεικνύεται ότι αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους άξιους και ικανούς είναι επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο και ο λαός, όταν θα έρθει η ώρα να κριθούν, θα πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη. Γιατί, τελικά, τον πολίτη δεν τον ενδιαφέρει αν η υλοποίηση των έργων είναι ευθύνη του Δήμου ή της Περιφέρειας, αλλά η πραγματική επίλυση των προβλημάτων.

agrinionews.gr

Η Τουρκία έχει Όραμα και το όραμά της είναι Παγκόσμιο: Θέλει να καταστεί Μεγάλη Δύναμη στο διεθνές σύστημα ισχύος. Για να καταφέρει όμως να ανέλθει στο βάθρο της Μεγάλης Δύναμης πρέπει πρώτα να καταστεί Δύναμη Περιφερειακή. 

Αυτό προσπαθεί να το πετύχει με μακρόπνοο σχεδιασμό, με δόγματα, στρατηγικές και πράξεις. Στο πλαίσιο αυτό ακολουθεί ατύπως ή και τυπικώς 6 δόγματα/στρατηγικές και 2 παροιμίες (οι Τούρκοι έχουν προαιώνια στερεότυπα, στα οποία είναι απόλυτα προσηλωμένοι ακόμη και τη σημερινή σύγχρονη εποχή). 

Τα 6 υποστηρικτικά Δόγματα είναι:

-«Yurtta barış dünyada barış», που σημαίνει «Ειρήνη στην πατρίδα ειρήνη στον κόσμο» και αποτελεί το Παγκόσμιο Όραμα του Μουσταφά Κεμάλ, ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές.

-«Ηepimiz Türküz = Είμαστε όλοι μας Τούρκοι. Με αυτό προωθείται ο Τουρκισμός μέσα στην Τουρκία. Στην σημερινή Τουρκία έχει εγκαθιδρυθεί ένα σωβινιστικό και ρατσιστικό μοντέλο κράτους-έθνους, που έχει τη βάση του στο άρθρο 3 του Συντάγματος: «Το κράτος της Τουρκίας,  η επικράτεια και το έθνος αποτελεί μία αδιάσπαστη οντότητα. Η γλώσσα του είναι η Τουρκική».

–«Τürkiye büyük millet» = Μεγάλο έθνος η Τουρκία. Με αυτό το δόγμα προωθείται ο Παντουρκισμός. Έτσι έχουν δομηθεί ή δομούνται στενές σχέσεις με το Πακιστάν, με τις τουρκόφωνες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (Αζερμπαϊτζάν-Τουρκμενιστάν-Κιργιστάν-Ουζμπεκιστάν-Τατζικιστάν), με την Σομαλία και το Σουδάν στην Αφρική και με την στήριξη της Μουσουλμανικής αδελφότητας σε όλες τις χώρες της Ασίας (και ιδιαίτερα στους Ουϊγούρους της Κίνας), της Αφρικής και της Ευρώπης. Επιπλέον, η Τουρκία έχει καταστεί ο αυτοανακηρυγμένος προστάτης των απανταχού γης Μωαμεθανών και ιδιαίτερα στην Ευρώπη.

–«İki buçuk savaş stratejisi» = Στρατηγική των 2 ½ πολέμων. Αυτό σημαίνει επαρκείς Ένοπλες Δυνάμεις, Δόγμα και Οπλικά συστήματα για διεξαγωγή 2 ½ πολέμων ταυτόχρονα, εναντίον Ελλάδος, Συρίας και Κούρδων.

–«Mavi Vatan» = Γαλάζια Πατρίδα. Στρατηγικός ΑΝΣΚ του δόγματος αυτού είναι η παραίτηση της Ελλάδας από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο και η εξασφάλιση του μισού Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου. Απώτερος σκοπός της Τουρκίας στο πλαίσιο αυτό είναι η προσάρτηση της Δυτ. Θράκης και η κατάληψη ολοκλήρου της Κύπρου.

–«Yayi Asya' ya doğru ne kadar gerersek, oku Aurupa' ya doğru o kadar uzak atabilicegiz» = Όσο πιο πολύ τεντώσουμε το τόξο προς την Ασία τόσο πιο μακριά θα πάει το βέλος στην Ευρώπη. Αυτό αποτελεί το πραγματικό όνειρο της αναβίωσης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, με ζωτικό χώρο στην Ευρώπη.

Οι 2 υποστηρικτικές παροιμίες:

Οι Τούρκοι έχουν δυο σημαντικές παροιμίες, οι οποίες στοιχειοθετούν την αναλλοίωτη νοοτροπία της μογγολικής τους κληρονομιάς και χαρακτηρίζουν ακόμη και τώρα την πολιτική τους, τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική.

-Η πρώτη εξ αυτών αναφέρεται σε αυτόν που υποτάσσεται και λέει: «Eğilmis baş, kesilmez = Κεφάλι σκυμμένο (που προσκυνά) δεν το κόβεις»! Αυτή η ρήση λειτούργησε ως «δόγμα» κατά τη διάρκεια των ομαδικών  εξισλαμισμών εντός της οθωμανικής επικράτειας. Ολόκληροι πληθυσμοί συγκεντρωνόντουσαν στις πλατείες πόλεων και χωριών και υπό τον φόβο του αποκεφαλισμού προσκυνούσαν τον Αλλάχ, αλλαξοπιστούσαν και έσωζαν τη ζωή τους.

-Η δεύτερη παροιμία αναφέρεται σε αυτόν που ο Τούρκος σέβεται για τη δύναμή του: «Isırmadığını eli öp = Χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, το φιλάς»! Αυτή είναι η διαχρονική νοοτροπία των Τούρκων σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους. Υπολογίζουν αυτόν που είναι δυνατός και τον φοβούνται.

Όλα αυτά τα δόγματα και οι στρατηγικές εκφράζονται με τους άξονες της τουρκικής πολιτικής και ιδιαίτερα της εξωτερικής πολιτικής. Υπενθυμίζεται ότι η Εσωτερική Πολιτική εστιάζει στην απόλυτη τάξη (πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, της όσμωσης κεμαλισμού-ισλαμισμού και του Τουρκισμού), με δύο όμως βασικές απειλές, τις διασπαστικές τάσεις (κουρδικό πρόβλημα) και την οπισθοδρόμηση (φανατικό ισλάμ, εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες). Η δε Εξωτερική Πολιτική, η οποία είναι σταθερή, έχει ως άξονες το μέγιστο δυνατό όφελος στις σχέσεις με τους γείτονες, την εξισορρόπηση ανεξαρτησίας και ασφάλειας στις σχέσεις με τις ευρωατλαντικές δομές (ΕΕ-ΝΑΤΟ) και την περιφερειακή εξάπλωση και επιρροή συνυφασμένη με τον Τουρκικό αναθεωρητισμό.

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι, στην προσπάθειά της να καταστεί Περιφερειακή Δύναμη, η Τουρκία ωφελείται από την μερική αποχώρηση των ΗΠΑ από την Ανατολική Μεσόγειο, την προϊούσα Ισλαμοποίηση της Ευρώπης και την ταύτιση συμφερόντων με την Γερμανία.

Ποια είναι η Ελληνική αντίδραση; Εμείς τι κάνουμε;

Έχουμε κι εμείς τα όπλα μας. Έχουμε και «πυρηνικά» όπλα, αρκεί να έχουμε το θάρρος και τη θέληση να τα χρησιμοποιήσουμε. Έχουμε την Γεωπολιτική μας Θέση και Αξία (ιδίως τη σημερινή εποχή που είμαστε στο κέντρο των πολιτικο-οικονομικών συγκρούσεων), τις Ένοπλες Δυνάμεις μας (που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες), την Πολιτιστική μας Κληρονομιά, τον Εμπορικό Στόλο και το Εμπορικό/Επιχειρηματικό Πνεύμα. Η Ελλάδα αν εκμεταλλευτεί αυτά τα όπλα, μπορεί να εξελιχθεί σε περιφερειακή δύναμη στα Βαλκάνια και στην Αν. Μεσόγειο.

Εκείνο που δεν έχουμε και απαιτείται να πράξουμε άμεσα είναι η χάραξη σταθερής Εθνικής Στρατηγικής, με εθνοκεντρικό Όραμα, Εθνικές επιδιώξεις και Στρατηγικό πλαίσιο υλοποίησης αυτών. 

Επιπλέον, επιβάλλεται να ενστερνιστούμε ότι η Τουρκία αντιμετωπίζεται με ισχύ και με επιθετική εξωτερική πολιτική! Οι πολιτικές «Κατευνασμού», «Στρατηγικής ψυχραιμίας» και «Στρατηγικής υπομονής» για να αποφύγουμε δήθεν τον πόλεμο, αποτελούν άλλοθι της υποχωρητικής πολιτικής που μας έφερε σε αυτό το σημείο της προϊούσας φινλανδοποίησης.  Ιστορικό δίδαγμα αποτελεί το γεγονός ότι:  «Όσο πιο πολύ αποφεύγεις ένα πιθανό πόλεμο υποχωρώντας, τόσο πιο κοντά τον φέρνεις». 

Τέλος, επιβάλλεται να γνωρίζουμε καλά τους Τούρκους, να τους παρακολουθούμε στενά  και να προετοιμαζόμαστε κατάλληλα. Και αν τολμούν, ας έρθουν! Εδώ δεν είναι ούτε Συρία, ούτε Ιράκ, ούτε Λιβύη. Εδώ είναι Ελλάδα! Σε αυτούς εδώ τους πυρωμένους βράχους συντρίβονται διαχρονικά οι ορδές των κάθε προέλευσης βαρβάρων, από Ανατολή και από Δύση!

Στις κατά τόπους εσωκομματικές κάλπες προσέρχονται σήμερα, Κυριακή 24 Οκτωβρίου, τα μέλη της Νέας Δημοκρατίας για να εκλέξουν τα όργανα των οργανώσεων τους αλλά και συνέδρους. Ομαλά και με συμμετοχή κυλά η διαδικασία στο Αγρίνιο, στην αίθουσα του παλαιού Σταθμού Τρένου.

Στην Αιτωλοακαρνανία λειτουργούν επτά εκλογικά κέντρα, στην έδρα κάθε δήμου ωστόσο προβλέπεται και δυνατότητα ηλεκτρονικής ψήφου για όσους υπέβαλλαν σχετικό αίτημα ηλεκτρονικά προς τη Διεύθυνση Πληροφορικής του Κόμματος μέχρι την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2021.

Ειδικότερα, διεξάγεται διαδικασία εκλογής: Προέδρων των Διοικουσών Επιτροπών Εκλογικών Περιφερειών (Δ.Ε.Ε.Π.). , Μελών των Διοικουσών Επιτροπών Εκλογικών Περιφερειών (Δ.Ε.Ε.Π.), Προέδρων των Δημοτικών Τοπικών Οργανώσεων (ΔΗΜ.Τ.Ο.) και Μελών των Δημοτικών Τοπικών Επιτροπών (ΔΗΜ.Τ.Ε.)  και συνέδρων.

Οι εσωκομματικές διαδικασίες δεν τραβούν ιδιαίτερα το ενδιαφέρουν των τοπικών κοινωνιών ωστόσο δεν λείπουν οι ζυμώσεις και τα κομματικά παρασκήνια που ήταν έντονα το προηγούμενο διάστημα.

Υπήρξε άλλωστε εγγραφή πολλών νέων μελών , αποτέλεσμα και της κινητοποίησης των υποψηφίων με το βλέμμα να στρέφεται στην προεδρία της ΔΕΕΠ (της…πρώην ΝΟΔΕ) την οποία διεκδικούν δυο στελέχη (Κώστας Σαράκης και Γιώργος Παρμάκης)  .

Σημειωτέον πως  δικαίωμα εκλέγειν έχουν με βάση το Καταστατικό του Κόμματος και τον Κανονισμό Πανελλαδικής Οργάνωσης, τα μέλη του που έχουν καταβάλει την καθορισμένη ετήσια οικονομική συνδρομή για το έτος 2021, έως την Παρασκευή, 15 Οκτωβρίου 2021 είτε ηλεκτρονικά είτε στα κεντρικά γραφεία του Κόμματος είτε μέσω Τραπέζης.

Σε κάθε περίπτωση, απαραίτητη προϋπόθεση για την άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν είναι η εγγραφή στον εκλογικό κατάλογο της Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης, που θα συνταχθεί με ευθύνη της Διεύθυνσης Πληροφορικής του Κόμματος.

Η δυνατότητα ηλεκτρονικής ψήφου προσφέρεται μέσω ειδικού πληροφοριακού συστήματος με την ονομασία «Ψηφιακή Κάλπη ΖΕΥΣ» για τα μέλη που υπέβαλλαν σχετικό αίτημα ηλεκτρονικά  μέχρι την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2021.

Στο Γαλάτσι ο Μητσοτάκης

Στο Γαλάτσι βρέθηκε νωρίς το πρωί της Κυριακής ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία για την ανάδειξη των Προέδρων των Δ.Ε.Ε.Π., των μελών των Δ.Ε.Ε.Π., των Προέδρων των ΔΗΜ.Τ.Ο. και των μελών των ΔΗΜ.Τ.Ε.,της Νέας Δημοκρατίας.

Επισκεπτόμενος το Δημαρχείο Γαλατσίου όπου διεξαγόταν η εκλογική διαδικασία, δήλωσε:

«Σήμερα είναι μία μέρα γιορτής για τη Νέα Δημοκρατία. Διεξάγονται οι εσωκομματικές μας εκλογές. Ψηφίζουμε για τους συνέδρους του Τακτικού μας Συνεδρίου, το οποίο θα λάβει χώρα στις αρχές Δεκεμβρίου αυτού του έτους.

Η Νέα Δημοκρατία είναι το μεγάλο πατριωτικό μέτωπο ρεαλισμού και προόδου. Θέλω να συγχαρώ όλους όσοι εργάστηκαν σκληρά για να μπορέσουμε να διεξάγουμε υποδειγματικά αυτές τις εσωκομματικές εκλογές, την Πρόεδρο της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής, τον Γραμματέα του κόμματος, τον Γενικό Διευθυντή, τον Υπεύθυνο Οργανωτικού, αλλά και όλα τα στελέχη μας σε περιφερειακό και σε τοπικό επίπεδο.

Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι απλά το μεγαλύτερο κόμμα στην Ελλάδα, είναι το μεγαλύτερο κεντροδεξιό κόμμα στην Ευρώπη. Με σχεδόν 140.000 ενεργά μέλη, εκ των οποίων τα 30.000 ενεγράφησαν για πρώτη φορά στη Νέα Δημοκρατία προκειμένου να ψηφίσουν σε αυτές τις εσωκομματικές εκλογές.

Είναι, επίσης, ένα κόμμα το οποίο αγκαλιάζει την πρόοδο, καθώς για πρώτη φορά μπορούν τα μέλη μας να ψηφίσουν και ηλεκτρονικά, από τον υπολογιστή τους, με απόλυτη ασφάλεια και εγώ θα έχω τη χαρά να ψηφίσω στη συνέχεια από το σπίτι μου για να τεκμηριώσω στην πράξη το αδιάβλητο αυτής της νέας διαδικασίας.

Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα το οποίο εξελίσσεται, σε μία Ελλάδα η οποία αναπτύσσεται. Και με πολύ μεγάλη χαρά θα ολοκληρώσουμε τις εσωκομματικές μας εκλογές, θα διοργανώσουμε το Τακτικό μας Συνέδριο το Δεκέμβριο και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σκληρά για να βελτιώσουμε τη ζωή όλων των Ελλήνων, για να οδηγήσουμε την Ελλάδα με ασφάλεια στο δρόμο της ανάπτυξης, της προκοπής και της ευημερίας

 Και πάλι συγχαρητήρια σε όλους όσοι οργάνωσαν αυτή την άψογη διαδικασία».

Ακολουθούν εικόνες από το εκλογικό κέντρο του Αγρινίου 

Το μπουκέτο με τις μυρωδάτες ορτανσίες και η ευχετήρια κάρτα προς τη γερμανίδα καγκελάριο, υπογεγραμμένη από τον έλληνα Πρωθυπουργό, αποτύπωναν μία από τις καλές – ανθρώπινη, κυρίως – στιγμές.

Τα απογευματινά SMS με ευσύνοπτο, αυστηρό ύφος και από τις δύο πλευρές έδειχναν κάτι διαφορετικό: ένα οριακό σημείο, την ανοιχτή δυσαρέσκεια στη μία άκρη της γραμμής απέναντι στην επιφυλακτικότητα της άλλης.

Από το πρώτο ραντεβού στο ηλιόλουστο μπαλκόνι της καγκελαρίας, τέλος καλοκαιριού του 2019, το στάτους της σχέσης διαμορφώθηκε στα δύο χρόνια μέσα από αρκετά τετ α τετ – πότε αμήχανα και πότε πιο «ζεστά» – σε Βερολίνο, Βρυξέλλες ή στην οθόνη τηλεδιασκέψεων – και μέσα από τηλεφωνήματα που είτε έμεναν στους τέσσερις τοίχους του Μαξίμου και της καγκελαρίας είτε διέρρεαν μόνο με λακωνικές ανακοινώσεις τριών προτάσεων, οι οποίες σίγουρα δεν έλυναν απορίες ούτε για το περιεχόμενο ούτε για το ύφος των συνομιλιών.

Κάπως έτσι, ανάμεσα σε… λουλούδια και αγκάθια δηλαδή, με περισσότερη τυπικότητα και λιγότερο χαλαρό παρασκήνιο αλλά και χωρίς να κλείσουν ούτε στιγμή οι δίαυλοι επικοινωνίας, σκιαγραφείται η πολιτική σχέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με την Ανγκελα Μέρκελ, η οποία θα δει τους πρώτους τίτλους τέλους στην Αθήνα την ερχόμενη Παρασκευή.

Ενας δεσμός, στον οποίο δεν υπήρξε εξαρχής – κατά τους γνωρίζοντες – εκείνο το σημαντικό συστατικό της «χημείας», παρά την κοινή ευρωπαϊκή οικογένειά των δύο ηγετών (το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) και παρά την ταύτιση απόψεων σε επιμέρους ατζέντες, με πρώτη τη μεταρρυθμιστική. Κι όμως η Αθήνα, λένε οι ίδιες πηγές, δεν προσδοκούσε και πολύ σε γενναίες «εκπτώσεις» από το Βερολίνο.

«Η Ανγκελα είδε τον Κυριάκο με διστακτικότητα από την αρχή. Εκείνος το κατάλαβε πολύ καλά. Και αποφάσισε να είναι άμεμπτος απέναντί της, σίγουρα να μην αφήσει αυτή τη σχέση εκεί. Να τη δουλέψει βήμα βήμα, αλλά και χωρίς υπερβολές» περιγράφει χαρακτηριστικά πρόσωπο με γνώση κάθε… σκαμπανεβάσματος στις ελληνογερμανικές σχέσεις κατά την τελευταία διετία.

Το ίδιο πρόσωπο εκτιμά πάντως ότι «δουλειά έγινε και οι δυο τους κατάφεραν τελικά να φτάσουν στο σημείο του αμοιβαίου σεβασμού».

Περίπου αυτό αποτυπώνουν άλλωστε και οι πρόσφατες – οπωσδήποτε μετριοπαθείς και για ορισμένους αποστασιοποιημένες – τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού για την απερχόμενη καγκελάριο.

«Δεν έχουμε συμφωνήσει σε όλα, είχαμε κάποιες έντονες συζητήσεις», έχει πει ο Μητσοτάκης στη γερμανική «Bild», χαρακτηρίζοντας τη Μέρκελ «φωνή λογικής», αλλά και επιφυλάσσοντας το σχόλιο ότι «καμία Δημοκρατία δεν εξαρτάται από ένα και μόνο πρόσωπο» και «κάποια στιγμή, όλες οι πολιτικές καριέρες φτάνουν στο τέλος τους».

Αργότερα, από τη Νέα Υόρκη, ο ίδιος μιλούσε για «ειλικρινή σχέση» με την καγκελάριο, παρά τις διαφωνίες που «είχαμε και ενδεχομένως να έχουμε».

«Αλλαγή σελίδας»
Το πρωθυπουργικό «σε περιμένω στην Αθήνα…» προς τη Μέρκελ διατυπώθηκε στη Σλοβενία στο σύντομο τετ α τετ στο περιθώριο της συνόδου κορυφής ΕΕ – Δυτικών Βαλκανίων.

Η αποδοχή τής απευθείας, επίσημης πρόσκλησης ήταν άμεση και η ακριβής ημερομηνία οριστικοποιήθηκε λίγα 24ωρα μετά με τους διπλωματικούς διαύλους. Κι αν μια νέα φάση στο ελληνογερμανικό «παιχνίδι» είχε ανοίξει στο μπαλκόνι της καγκελαρίας το 2019, αυτή θα κλείσει στη σάλα του Μαξίμου (εκτός απροόπτου) την επομένη της επετείου της 28ης Οκτωβρίου.

Η ελληνική πλευρά ποντάρει (και) στους συμβολισμούς από το επικείμενο «αντίο» στην κατεύθυνση η αποχώρηση Μέρκελ να σηματοδοτεί μια αλλαγή σελίδας όχι μόνο για την ευρωπαϊκή οικογένεια και τη διαμόρφωση ισορροπιών εντός ΕΕ, αλλά και για την Ελλάδα.

Με τη χώρα μας άλλωστε συνδέθηκε η σταδιοδρομία της γερμανίδας καγκελαρίου, με την ίδια να χαρακτηρίζει ως την πιο δύσκολη στιγμή της όταν ζήτησε «τόσο πολλά από τους Ελληνες».

Η συνάντηση Μητσοτάκη – Μέρκελ έρχεται σε μια συγκυρία και πάλι κρίσεων (ενεργειακή και πανδημική), αλλά και την ίδια στιγμή που το Μαξίμου θέλει να εκπέμπει ολοένα αυξανόμενα σινιάλα για την επιδιωκόμενη φυγή προς τα εμπρός, την κανονικότητα σε όλους τους τομείς, την ανάκαμψη της οικονομίας, το «μέρισμα ανάπτυξης» για όλους τους πολίτες.

«Η Ελλάδα του 2021 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 2015 ή του 2010. Είναι μια διαφορετική χώρα», όπως έλεγε ο Πρωθυπουργός με νόημα σε γερμανικά μέσα την περασμένη άνοιξη.

Η επόμενη μέρα
Στο πρωθυπουργικό επιτελείο κρατούν δύο «σταθμούς» που αποτυπώνουν, όπως λένε, τα σκαμπανεβάσματα στις σχέσεις των δύο ηγετών. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αναγνωρίζει στη Μέρκελ την ευελιξία να «αλλάζει τη γνώμη της», αναφερόμενος προφανώς στις δύσκολες συζητήσεις στην Ευρώπη για το Ταμείο Ανάκαμψης, ωστόσο συνεργάτες του θυμούνται και το Νταβός, τον χειμώνα του 2020.

Τότε, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η ελληνική πλευρά κατέγραφε στα πηγαδάκια των συμμετεχόντων συνολικά ένα έντονο ενδιαφέρον για την Ελλάδα – «θα το αξιοποιήσουμε και γεωπολιτικά και οικονομικά» έλεγε ο Πρωθυπουργός στους συνεργάτες του.

Κατέγραψε επίσης και το ζενίθ στις σχέσεις καγκελαρίας – Μαξίμου με ευθέως θετικές αναφορές της Μέρκελ για τον Μητσοτάκη ως ένας Πρωθυπουργός «ο οποίος εφαρμόζει πραγματικά εντατικές μεταρρυθμίσεις».

Πολλούς μήνες αργότερα καταγράφηκε και το… ναδίρ, όταν το Βερολίνο για δεύτερη φορά είχε αποκλείσει την Αθήνα (όχι όμως και την Αγκυρα) από διάσκεψη για το μέλλον της Λιβύης, χωρίς καν πειστική, κατά την ελληνική πλευρά, δικαιολογία.

Με τη Μέρκελ να παραμένει κεντρικός παίκτης, εν αναμονή και του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης στη Γερμανία, η Αθήνα εστιάζει αποκλειστικά στην επόμενη μέρα, μεταξύ άλλων έχοντας ήδη δεθεί στο όχημα Μακρόν – μια διαφορετική σχέση, κατά τους γνωρίζοντες, και με προσωπικά χαρακτηριστικά και «χημεία».

Οι εκτιμήσεις για το τι μπορεί να φέρει η επόμενη μέρα συνεχίζονται στο Μαξίμου. «Μπορεί να μη φέρει και τίποτα. Μπορεί να φέρει σημειακές αλλαγές» λένε αρμόδιες πηγές, αναγνωρίζοντας πάντως ότι «η Γερμανία είναι Γερμανία» και άρα ο βασικός πυρήνας στην προσέγγιση διάφορων θεμάτων δεν είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει δραματικά.

Εξού και η Αθήνα επιχειρεί να χτίζει έγκαιρα συμμαχίες με χώρες (Ιταλία, Γαλλία κ.λπ.) που φαίνεται να έχουν ίδια «ανάγνωση» μπροστά σε επικείμενες εξελίξεις: στην αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και στην ιδέα για μόνιμο μηχανισμό του Ταμείου Ανάκαμψης, στην πράσινη ατζέντα, στην Τουρκία και στο Μεταναστευτικό.

in.gr

Σήμερα Κυριακή 24 Οκτωβρίου διεξάγονται πανελλαδικά οι εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας για την ανάδειξη των προέδρων Δ.Ε.Ε.Π, ΔΗΜ.Τ.Ο, των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των Κομματικών Οργανώσεων και των συνέδρων.
Οι κάλπες άνοιξαν στις 8 το πρωί και θα παραμείνουν ανοικτές μέχρι τις 7 το απόγευμα, εκτός και αν κριθεί αναγκαίο (λόγω συμμετοχής) να δοθεί κάποια παράταση.

Αναλυτικά οι χώροι διεξαγωγής των εκλογών στην Αιτωλοακαρνανία

ΔΗΜ.Τ.Ο. Αγρινίου: ΠΑΛΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΡΕΝΟΥ (ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΒΙΛΗΣ 1)

ΔΗΜ.Τ.Ο. Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου: ΤΡΙΚΟΥΠΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

ΔΗΜ.Τ.Ο. Αμφιλοχίας: ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ – ΑΙΘΟΥΣΑ ΙΣΟΓΕΙΟΥ (Γ. ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΡΑΛΙΑ)

ΔΗΜ.Τ.Ο. Ναυπακτίας: ΚΛΕΙΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ 2ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

ΔΗΜ.Τ.Ο. Ξηρομέρου: ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ – ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

ΔΗΜ.Τ.Ο. Θέρμου: ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΘΕΡΜΟΥ

ΔΗΜ.Τ.Ο. Ακτίου-Βόνιτσας: ΑΙΘΟΥΣΑ ΛΑΪΣ ΔΗΜΟΥ ΑΚΤΙΟΥ ΒΟΝΙΤΣΑΣ

Αναλυτικά οι υποψήφιοι στη Νομαρχιακή

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ Δ.Ε.Ε.Π. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΠΑΡΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΣΑΡΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΜΕΛΗ Δ.Ε.Ε.Π. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΚΑΝΙΩΤΗΣ ΘΩΜΑΣ
ΚΑΡΝΑΒΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ ΒΕΡΟΝΙΚΑ
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΗ
ΠΑΤΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΠΛΟΥΜΗ ΣΤΑΘΟΥΛΑ
ΣΑΚΚΑΡΕΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΣΑΚΚΑΡΕΛΗ ΣΟΦΙΑ
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΤΣΙΟΒΟΥΛΟΥ ΗΛΙΑΝΑ
ΤΣΙΡΟΓΛΟΥ ΣΥΜΕΩΝ
ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ ΚΑΛΛΙΡΟΗ
ΧΑΡΑΚΙΔΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

ΑΡΧΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΥΝΕΔΡΩΝ ΤΗΣ Δ.Ε.Ε.Π. ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΑΝΔΡΙΚΟΥΛΑ ΣΟΦΙΑ
ΚΑΛΑΒΡΟΥΖΙΩΤΗ ΛΑΜΠΡΙΝΗ
ΚΑΛΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΚΑΛΛΟΥΤΖΑΝΗ ΜΑΡΙΑ
ΚΑΡΑΒΙΑΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ
ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ
ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΚΟΤΡΟΛΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ
ΜΠΑΛΚΟΥΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΠΑΡΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΟΛΥΖΩΗ ΛΑΜΠΡΙΝΗ
ΣΑΞΩΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΣΙΑΔΗΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΤΣΕΡΠΕΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΤΣΙΛΙΜΕΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΤΣΙΒΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΦΛΩΡΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ ΚΑΛΛΙΡΟΗ
ΧΑΡΑΚΙΔΑ ΑΛΕΞΙΑ-ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

Αναλυτικά οι υποψήφιοι των Δημοτικών Οργανώσεων

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜ.Τ.Ο ΑΓΡΙΝΙΟΥ
1) ΠΑΠΑΛΕΞΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
2) ΤΣΙΟΒΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΜΕΛΗ ΔΗΜ.Τ.Ο. Ι.Π. ΑΓΡΙΝΙΟΥ

1) ΘΩΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
2) ΖΕΥΓΙΤΗ ΜΑΡΙΚΑ
3) ΚΑΠΡΑΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
4) ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
5) ΛΙΑΠΗ ΧΡΥΣΑΝΘΗ
6) ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ
7) ΜΠΑΔΑΣ ΗΛΙΑΣ
8) ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΒΗΘΛΕΕΜ
9) ΝΤΑΛΑΚΟΥΡΑ ΧΡΥΣΑΝΘΗ
10) ΠΑΠΑΕΥΘΥΜΙΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
11) ΠΡΙΟΒΟΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
12) ΤΡΑΓΟΥΛΙΑΣ ΦΩΤΙΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜ.Τ.Ο Ι.Π. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
1) ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΜΕΛΗ ΔΗΜ.Τ.Ο. Ι.Π. ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

1) ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΣ ΦΩΤΙΟΣ
2) ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑ
3) ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
4) ΚΟΝΤΟΜΗΤΣΟΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ
5) ΚΟΥΡΟΥ ΜΑΡΙΑ
6) ΜΠΑΛΚΟΥΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
7) ΜΠΟΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
8) ΜΩΡΙΚΗ ΜΑΡΙΑ
9) ΡΕΚΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
10) ΣΑΞΩΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
11) ΣΙΑΔΗΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜ.Τ.Ο ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ
1) ΜΥΓΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΜΕΛΗ ΔΗΜ.Τ.Ο. ΑΜΦΙΛΟΧΙΑΣ

1) ΒΑΝΑΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
2) ΖΗΣΗΣ ΦΩΤΙΟΣ
3) ΚΑΖΗ ΕΥΑΝΘΙΑ (ΕΥΗ)
4) ΚΑΤΣΙΚΟΚΕΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
5) ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ
6) ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
7) ΜΑΣΚΛΑΒΑΝΟΣ ΚΟΣΜΑΣ
8) ΜΠΕΚΑΤΩΡΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
9) ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜ.Τ.Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ
ΜΑΚΚΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ
ΜΙΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΜΕΛΗ ΔΗΜ.Τ.Ο. Ι.Π. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

1) ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΣΣΙΑΝΗ
2) ΒΑΛΜΑΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ
3) ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
4) ΔΗΜΗΤΡΕΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
5) ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
6) ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ
7) ΣΚΟΥΒΑΡΑ ΑΣΗΜΙΝΑ
8) ΣΤΑΜΑΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
9) ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜ.Τ.Ο ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
1) ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΜΕΛΗ ΔΗΜ.Τ.Ο. ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

1) ΓΚΟΛΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
2) ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
3) ΖΩΓΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
4) ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
5) ΚΡΙΚΡΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
6) ΠΑΛΗΓΕΩΡΓΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
7) ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
8) ΤΣΟΜΠΟΥ ΑΡΤΕΜΙΣ
9) ΤΣΟΓΑΝΗΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜ.Τ.Ο ΑΚΤΙΟΥ-ΒΟΝΙΤΣΑΣ
1) ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΜΕΛΗ ΔΗΜ.Τ.Ο. ΑΚΤΙΟΥ-ΒΟΝΙΤΣΑΣ

1) ΒΕΡΥΚΙΟΣ ΗΛΙΑΣ
2) ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
3) ΓΟΥΡΖΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
4) ΔΗΜΑΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
5) ΖΑΧΑΡΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
6) ΚΟΥΤΟΥΡΙΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
7) ΛΙΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
8) ΝΤΑΒΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΔΗΜ.Τ.Ο Ι.Π. ΘΕΡΜΟΥ
1) ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΜΕΛΗ ΔΗΜ.Τ.Ο. ΘΕΡΜΟΥ

1) ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
2) ΔΗΜΗΤΡΑΚΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
3) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
4) ΜΠΕΣΣΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
5) ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
6) ΣΑΚΚΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

sinidisi.gr

«Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη και η ηγεσία της αστυνομίας, οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις και να διασφαλίσουν ότι η ΕΛΑΣ δεν θα μετατραπεί σε σώμα αυτόκλητων τιμωρών», τονίζει η Αξιωματική Αντιπολίτευση

Για τα χθεσινά επεισόδια στο Πέραμα και την στάση της Ελληνικής αστυνομίας ζητά εξηγήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωση που εξέδωσε νωρίτερα. Όπως υποστηρίζει το γραφείο τύπου, τα όσα συνέβησαν, «υπογραμμίζουν την ανασφάλεια που σκιάζει την ελληνική κοινωνία».

«Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη και η ηγεσία της αστυνομίας, οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις και να διασφαλίσουν ότι η ΕΛΑΣ δεν θα μετατραπεί σε σώμα αυτόκλητων τιμωρών», αναφέρει χαρακτηριστικά η αξιωματική αντιπολίτευση και προσθέτει: «Οφείλουν να εξηγήσουν πώς καταλήξαμε στο τραγικό αποτέλεσμα, αντί για σύλληψη να έχουμε ένα νεκρό και επτά τραυματίες».

Επιτίθενται και στον υπουργό Ανάπτυξης, ‘Αδωνη Γεωργιάδη λέγοντας: «Δεν μας προκαλεί έκπληξη ότι ο κ. Γεωργιάδης έσπευσε να βγάλει πόρισμα ότι όλα έγιναν καλώς και ότι δουλειά της αστυνομίας είναι η μετατροπή της Αθήνας σε άγρια Δύση» και καταλήγει: «Ελπίζουμε ειλικρινά η κυβέρνηση να μην καλύψει αυτόν τον ανεύθυνο λαϊκισμό. Η ασφάλεια των πολιτών της χώρας απαιτεί σχέδιο, ψυχραιμία και επιχειρησιακή σοβαρότητα».

agrinionews.gr