Του Δημήτρη Κυπριώτη

Στη Δημοκρατία μας δεν επιτρέπεται να υπάρχουν σκιές, είπε στη δημόσια δήλωσή του  (Δευτέρα 8-8-22) ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόμενος στις υποκλοπές. O Πρωθυπουργός, επιχειρώντας να δικαιολογηθεί συνέχισε λέγοντας: «Αυτό που έγινε μπορεί να ήταν σύμφωνο με το γράμμα του νόμου, ήταν όμως λάθος. Δεν το γνώριζα». Ακολούθησαν σφοδρές αντιδράσεις από την αντιπολίτευση.

Οι πολιτικές εξελίξεις χαρακτηρίζονται πλέον από μεγάλη ρευστότητα και αστάθεια μετά τις αποκαλύψεις των παρακολουθήσεων που στήθηκαν από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ). Ο Κ. Μητσοτάκης σε μια απέλπιδα προσπάθεια να περισώσει πρωτίστως τον εαυτό του στην πρωθυπουργική καρέκλα, αλλά και το καθεστώς που έχει εγκαθιδρύσει, «θυσίασε» τον αντ΄ αυτού Γρηγόρη Δημητριάδη, Γενικό Γραμματέα του πρωθυπουργικού Γραφείου και ανιψιό του, καθώς και το Διοικητή της ΕΥΠ, Παναγιώτη Κοντολέοντα, για τις υποκλοπές Ανδρουλάκη και ποιος ξέρει και πόσων άλλων.

Ξένα κέντρα που στήριξαν τον Κ. Μητσοτάκη και τον «έσπρωξαν» στην ανάληψη της αρχηγίας της ΝΔ και στη συνέχεια στον πρωθυπουργικό θώκο, βλέποντας αφενός μεν την αδυναμία του να χειριστεί κρίσεις, αφετέρου να έχει εγκαθιδρύσει καθεστώς που λυμαίνεται τα πάντα και το κυριότερο, την ταχύτατη φθορά που έχει η κυβέρνησή του, υπό το φως των νέων αποκαλύψεων, σπρώχνουν με κάθε μέσο που διαθέτουν σε εκλογές τη στιγμή που ο ίδιος δείχνει να ανθίσταται.

Είναι φανερό ότι, από τη στιγμή που ο Κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να αλλάξει ακόμη  και τη φυσιογνωμία του κόμματος της ΝΔ  με την ανέλιξη προσώπων, εκ του πάλε ποτέ «Σημιτικού μπλοκ», αλλά και με τις παλινωδίες του για εκλογές στο τέλος της 4ετίας, προκάλεσε αντιδράσεις το εσωτερικό του κόμματος, ακόμη και από τους ίδιους τους νυν βουλευτές, που θα έβλεπαν με καλό μάτι ακόμη και την αντικατάστασή του πριν από τις εκλογές με ένα νέο πρόσωπο της παραδοσιακής Δεξιάς, έχοντας υπόψη τους τον υπουργό Εξωτερικών Ν. Δένδια.

Μία τέτοια προοπτική, που προσομοιάζει με όσα συμβαίνουν σε άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, δίνει και μία ευπρεπή  διέξοδο στον ίδιο να φύγει, χωρίς εκλογική ήττα, αναζητώντας ενδεχομένως κάποιο  ευρωπαϊκό πόστο.

Στις παραπάνω εξελίξεις συνηγορούν και διεθνή δημοσιεύματα όπως αυτά του πρακτορείου  Reuters, της επιθεώρησης Politico, της εφημερίδας New York Times που ξεκίνησαν να ασχολούνται με την υπόθεση των υποκλοπών και να πλήττουν το διεθνές προφίλ της Κυβέρνησης και φυσικά του ίδιου του Κ. Μητσοτάκη, γεγονός που ίσως ήταν η αιτία να προβεί στις ενέργειες αποπομπής των άμεσων συνεργατών του.

Πάντως όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα, η χώρα έχει ήδη εισέλθει σε βαθιά πολιτική κρίση, που είτε με έκτακτο τρόπο είτε μετά από εκλογές, φαίνεται ότι θα οδηγηθεί σε καταστάσεις, για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις, που να ευνοούν τα ξένα κέντρα  και αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο διανομής  των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, τα εξοπλιστικά προγράμματα, το φυσικό αέριο και βεβαία τις εξελίξεις στα εθνικά θέματα.

Με απλά λόγια τα παραπάνω δρομολογούν μια κυβέρνηση συνεργασίας, κατά βάση τεχνοκρατών τριών ή περισσότερων κομμάτων με πρωθυπουργό μαριονέτα, αν πρόκειται για μια έκτακτη κατάσταση ή βοηθούσης και της εκλογικής διαδικασίας της απλής αναλογικής, να καταλήξουν στο ίδιο ενδεχομένως αποτέλεσμα, με περισσότερα πολιτικά χαρακτηριστικά.

Θα μπορούσε άραγε να  ανατραπεί αυτό το σκηνικό που συστηματικά στήνεται; Κατά τα φαινόμενα και στην παρούσα συγκυρία όχι, αφού στον πολιτικό ορίζοντα δεν υπάρχει κάτι το νέο που να απειλεί ουσιωδώς το πολιτικό κατεστημένο. Τα πολιτικά αναχώματα που έχουν συστηματικά στηθεί, είναι πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο, να ανατραπούν. Βέβαια πάντα ελλοχεύει  μια παγκόσμια ανακατάταξη που δημιουργεί άλλες συνθήκες μη αναμενόμενες και τότε η μοναδική δύναμη που δίνει λύση είναι ο ίδιος ο λαός.

Υ.Γ. Η πολιτική κρίση στην Ελλάδα, λόγω των υποκλοπών,  λαμβάνει χώρα τη στιγμή που αναμένεται η έξοδος του νέου τουρκικού γεωτρύπανου στην Ανατολική Μεσόγειο. Ποια τα περιθώρια ουσιαστικής αντίδρασης μιας αδύναμης και βαλλόμενης κυβέρνησης; 

Πηγή : www.ellinikiantistasi.gr