ΕΡΩΤΗΣΗ
Θεσσαλονίκη, 19/09/2021
Των: Αποστόλου Αβδελά, Βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνου Χήτα, Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης
ΠΡΟΣ: Την κ. Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων
ΘΕΜΑ: «Χωρίς παράλληλη εκπαιδευτική στήριξη έχουν μείνει μαθητές ΑμεΑ της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης της Αιτωλοακαρνανίας»
Κυρία Υπουργέ,
Σύμφωνα με καταγγελία από τον Σύλλογο Ατόμων με Αναπηρίες της Αιτωλοακαρνανίας
«Απόστολος Λουκάς» και σύμφωνα με ενημέρωση από άλλους γονείς, πληροφορηθήκαμε ότι, οι ανάγκες των μαθητών ΑμεΑ που χρήζουν παράλληλης εκπαιδευτικής στήριξης στον εν λόγω νομό δεν καλύπτονται επαρκώς. Πιο συγκεκριμένα, πρόσφατα, γίναμε αποδέκτες καταγγελίας από γονέα μέλος του ως άνω συλλόγου, που μας ενημερώνει για τη μη έγκριση εκπαιδευτικού παράλληλης εκπαιδευτικής στήριξης στην παρούσα φάση διορισμών, προς υποστήριξη του γιου του, που φοιτά σε Δημοτικό Σχολείο της Νεάπολης του Αγρινίου και έχει ποσοστό αναπηρίας 69%, με διάγνωση Νοητικής Υστέρησης και ψυχικών διαταραχών. Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζει και έτερος μαθητής, που φοιτά στο Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Μεσολογγίου. Παρ’ όλο που το σχολείο του τελευταίου, εγκαίρως κατέθεσε υπέρ του την αίτηση για παράλληλη εκπαιδευτική στήριξη και παρά την έγκριση που έλαβε η εν λόγω αίτηση, στις τοποθετήσεις που έγιναν την 1/9/2021 διαπιστώθηκαν η παράλειψη τοποθέτησης εκπαιδευτικού παράλληλης εκπαιδευτικής στήριξης κατηγορίας «ΠΕ02» για τον ανωτέρω δικαιούχο, αλλά και η περικοπή ωρών από την παράλληλη εκπαιδευτική στήριξη για τα θετικά μαθήματα. Αξίζει να τονισθεί ότι, σύμφωνα με αξιολογική έκθεση του «ΚΕΔΑΣΥ» Μεσολογγίου και σύμφωνα με το Ν.3699/2008, άρθρο 6, παρ. 16, ο άνω μαθητής δικαιούται να έχει παράλληλη στήριξη για 12 ώρες σε φιλολογικά μαθήματα και 12 ώρες για θετικά μαθήματα, η οποία, όμως, δεν λήφθηκε υπόψη. Δυστυχώς, δεν είναι εφικτό οι γονείς να πληρώνουν ιδιώτες εκπαιδευτικούς με ειδίκευση στην ειδική αγωγή, από την στιγμή που η Πολιτεία υποχρεούται να μεριμνά για το εν λόγω θέμα, βάσει της ισχύουσας διεθνούς σχετικής νομοθεσίας που κατοχυρώνει τα σχετικά Ανθρώπινα Δικαιώματα των ΑμεΑ, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς και με όλες τις υποστηρικτικές μεθόδους που υπάρχουν. Επομένως, η ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε παιδιού και θα έπρεπε να παρέχεται υπό όποιες συνθήκες είναι ενδεδειγμένες για το κάθε παιδί, έγκαιρα και άρτια, κατά τις ιδιαίτερες ανάγκες του.
Οι ερωτώντες Βουλευτές