Σε μία κίνηση που φαινόταν από καιρό ότι θα συμβεί, καθώς είχαν προηγηθεί το διάβημα διαμαρτυρίας της Τρίπολης προς την Αθήνα τον Σεπτέμβριο για τις έρευνες ανοικτά της Κρήτης αλλά και οι δηλώσεις του Τούρκου πρέσβη, Άγκυρα και Τρίπολη συμφώνησαν στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών τους, αγνοώντας πλήρως τα ελληνικά νησιά και κόβοντας την ελληνική ΑΟΖ στη μέση.  

Η αντίδραση του ΥΠΕΞ; Το μνημειώδες «Θα ανοίξουμε πρεσβεία στην Λιβυή». Όχι σοβαρά, το ΥΠΕΞ θεώρησε σωστό να προσθέσει την πληροφορία πως θα ανοίξει πρεσβεία στη Λιβύη για να μας καθησυχάσει(;). Και τι θα κάνει η πρεσβεία ακριβώς; Θα παρακαλέσει τους ισλαμιστές της Τρίπολης; Θα τους ενημερώσει για τα προβλήματα της Ελλάδας;

Αν πρέπει να μαντέψουμε, τα τηλέφωνα μίας... άλλης (υπαρκτής) πρεσβείας θα έχουν πάρει φωτιά όπως συνηθίζει άλλωστε το ελληνικό πολιτικό σύστημα να κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Και αν πρέπει πάλι να μαντέψουμε, η απάντηση από την άλλη πλευρά θα είναι «θα δούμε» ή «βρείτε τα».

Γιατί όμως αυτή η κίνηση της Τουρκίας είναι τόσο αρνητική για τη χώρα μας;

Αυτή ήταν η πρώτη φορά που (εν μέρη) νομιμοποιημένη κυβέρνηση στην περιοχή συμφώνησε με τις βλέψεις της Τουρκίας για την ανατολική Μεσόγειο.

Η Τουρκία έχει πλέον νομιμοποίηση να επέμβει ακόμα και νότια της Κρήτης, κατά ένα τρόπο δηλαδή «γκριζάρει» την Κρήτη ή τουλάχιστον αποκτά νομικό επιχείρημα για να την «γκριζάρει».

Κάθε ελληνική έρευνα για υδρογονάνθρακες θα απαντάτε στην καλύτερη με ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ, στη χειρότερη με αποστολή φρεγατών ή αεροπλάνων για παρενόχληση ή και... χειρότερα.

Αν τολμήσει φυσικά η Αθήνα ποτέ να προχωρήσει σε έρευνες καθώς μέχρι στιγμής επικρατεί η πλήρης φιλανδοποίηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Φαίνεται πως τα μεγάλα κοιτάσματα βρίσκονται νότια της Κρήτης κι όχι στο ανατολικό Αιγαίο και γι’ αυτό πλέον η στόχευση της  Άγκυρας είναι προς τα εκεί.

Η Τουρκία έχει αποδείξει πως εννοεί ό,τι λέει, το απέδειξε και στη Συρία.Η Ελλάδα θα έπρεπε εδώ και καιρό να έχει αναγνωρίσει την κυβέρνηση Χαφτάρ αλλά δεν φαίνεται διατεθειμένη να το κάνει, μάλιστα σκοπεύει να δώσει ακόμα μεγαλύτερη νομιμοποίηση στους ισλαμιστές της Τρίπολης ανοίγοντας πρεσβεία(!).

Ο λόγος που υποθέτουμε η χώρα μας δεν προχωρά σε μία τέτοια κίνηση είναι ότι οι Ευρωπαίοι αναγνωρίζουν σύσσωμοι την κυβέρνηση της Τρίπολης και λέμε Ευρωπαίοι, διότι ήδη αρκετοί σύμμαχοι των ΗΠΑ (Αίγυπτος,ΗΑΕ) υποστηρίζουν τον Χαφτάρ. Δηλαδή τι πιστεύουν πως θα κάνουν οι «εταίροι» μας αν την αναγνωρίσουμε; Τίποτα, όπως τίποτα δεν θα κάνουν και για να μας βοηθήσουν.

Η κίνηση αυτή της Τουρκίας θα οδηγήσει σε δύο τινά ή σε ταπεινωτική συμφωνία ή σε πόλεμο. (Μη ξεχνάμε πως το πρώτο πράγμα που δημιουργεί ένα κράτος όταν θέλει να προχωρήσει σε πολεμική ενέργεια είναι νομικό ισχυρισμό που να δικαιολογεί τη δράση του).  Και λέμε ταπεινωτική γιατί είναι διαφορετικό να αμφισβητεί η Τουρκία το Καστελόριζο, κάτι που αποτελεί γι’ αυτή μία γεωπολιτική αναγκαιότητα και διαφορετικό την Κρήτη.

Είναι πλέον αυταπόδεικτο, πως η πολιτική της Ελλάδας από την εισβολή στην Κύπρο και μετά την οδήγησε να φτάσει σε σημείο να αμφισβητείται η κυριαρχία της μέχρι και στην Κρήτη.

Δυστυχώς για την χώρα μας ισχύει το ρητό του Μακιαβέλι «δεν μπορείς να αποφύγεις έναν πόλεμο, μόνο να τον καθυστερήσεις εις βάρος σου». Η Ελλάδα όταν έπρεπε και μπορούσε έμεινε αδρανής με αποτέλεσμα τώρα να βρίσκεται σε αδιέξοδο και διαρκή υποχώρηση και δεν χωράει αμφιβολία, πως η Τουρκία θα συνεχίσει να την πιέζει μέχρι να οδηγηθεί είτε σε ταπεινωτική συμφωνία είτε σε πόλεμο από μειονεκτική θέση.

Ο καιρός που κρυβόμασταν πίσω από το δάχτυλο μας με διαβήματα στον ΟΗΕ κι ανακοινώσεις της ΕΕ έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Μέχρι στιγμής την είχαμε γλιτώσει λόγω Συρίας αλλά όπως φαίνεται με το μέτωπο εκεί να κλείνει, η Τουρκία έρχεται στην ανατολική Μεσόγειο για να διεκδικήσει ό,τι θεωρεί πως της αξίζει, βάση ισχύος κι όχι διεθνούς δικαίου.

Δεν γνωρίζουμε αν η ελληνική κυβέρνηση το αγνοεί αυτό ή κάνει πως δεν το βλέπει, καθώς, παρ’ όλο που η χώρα έχει μια μεγαλύτερη ευελιξία σε σχέση με το παρελθόν, ο προϋπολογισμός της Άμυνας είναι σχεδόν ίδιος με πέρυσι και βλέπουμε πανηγυρισμούς που θα γίνει η αναβάθμιση των F-16 μέχρι το... 2030(!).  Η κυβέρνηση προτιμά να δίνει δώρα κι αναδρομικά στους συνταξιούχους, ενώ στοχεύει να επενδύσει 45 δισ. ευρώ στις "ανανεώσιμες πηγές" ενέργειας.

ΥΓ. Το ότι τα ΜΜΕ αναφέρουν τoυς ισλαμιστές της Τρίπολης ως «διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης» και την κυβέρνηση Χαφτάρ ως «μια αντίπαλη στρατιωτική δύναμη που έχει τη βάση της στην ανατολική Λιβύη», έχει κι αυτό τη σημασία του..

Ο Άρης Δημητρακόπουλος είναι αρχισυντάκτης του pronews.gr

photo credits: freepen.gr

http://pronews.gr