Του ΣΠΥΡΟΥ ΤΑΓΚΑ*
Ως …«το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» είχε χαρακτηρίσει το γνωστό και ως «σκάνδαλο Νοvartis» ο τέως, πλέον, υπουργός Δικαιοσύνης, Δ. Παπαγγελόπουλος …«που θα επηρεάσει (συνέχιζε ευθυτενής), συθέμελα την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας». Και το είχε χαρακτηρίσει, μάλιστα, από βήματος Βουλής, με κάθε επισημότητα και αυστηρότητα, όπως συνάδει, άλλωστε, σε έναν πρώην ανώτατο δικαστικό και (σίγουρα) σε μια σοβαρή υπόθεση διαφθοράς που θα μπορούσε υπό κάποιες προϋποθέσεις να ήταν …«το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους»…
Πλην, όμως, ως φαίνεται, δεν ήταν (!) και, αλίμονο, «φως – φανάρι» που λένε, το μόνο που θα μπορούσε να ήταν είναι μια «ατυχής έμπνευση» και «επινόηση», μια «στρέβλωση» και «αδέξια συρραφή» ένοχων και μη πράξεων που μόνο σκοπό γι’ άλλη μια φορά είχε να καταστεί η χώρα, εν πολλοίς, όμηρος της ποινικοποίησης της ίδιας τής πολιτικής της ζωής, να εξουδετερωθούν πολιτικά οι, κυρίως ειπείν, εχθροί κι αντίπαλοι και, δια όλων αυτών, να διαμορφωθεί μια εν δυνάμει πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ για τα επόμενα δέκα χρόνια…
Άνθρακες, λοιπόν, ο θησαυρός του επονομαζόμενου και «Ρασπούτιν» της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Που, εφόσον, είναι έτσι (και ανακάτεψε ότι υλικό βρήκε μπροστά του για να φτιάξει ένα ρώσικο δυνατό κοκτέιλ που θα τους μεθάει όλους), μένει εξαιρετικά εκτεθειμένος απέναντι σε αυτό – ήγουν το ίδιο, που εκείνος, υποτίθεται, είχε ορκιστεί να φυλάει σαν κόρην οφθαλμού. Ακόμη περισσότερο : όχι μόνο να φυλάει, αλλά, και να υπηρετεί σθεναρά, ώστε, να διαφυλαχτεί η ισονομία και ισοπολιτεία (που πρότασσε το κόμμα στις κεντρικές του θεωρήσεις)∙ και να μην προκληθεί παραπέρα διατάραξη στο ήδη διαταραγμένο κλίμα στον τομέα της απόδοσης της Δικαιοσύνης στην χώρα…
Επιπλέον, η τακτική (διότι περί τακτικής της σημερινής Κυβέρνησης πρόκειται να μην προχωρήσει σε «δίωξη» άλλων μελών της προηγούμενης Κυβέρνησης και να επιμείνει ειδικά στον Παπαγγελόπουλο, επιβαρύνει καθοριστικά την θέση του, καθώς, βγαίνει από το κάδρο ο Αλ. Τσίπρας και άλλοι υψηλόβαθμοι που συνεχίζουν έτσι, με καθαρό ηθικό κεφάλαιο να ασχολούνται με την «διεύρυνση» και το «μετασχηματισμό» του ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι άλλο από αυτό που μέχρι σήμερα είναι. Πλην, όμως, όσο και αν η τακτική τούτη δίδει το πλεονέκτημα στους υπεύθυνους της προηγούμενης διακυβέρνησης να συνεχίσουν την πολιτική τους∙ δημιουργεί, εκ των ων ουκ άνευ, «διχασμό» και «διχοστασία» ως προς την πραγματική παραδοχή των κατηγοριών και της ευθύνης…
Ασφαλώς, ο κ. Παπαγγελόπουλος δεν θα αφεθεί μόνος στην σκληρή επίθεση που πρόκειται να δεχτεί στο επόμενο χρονικό διάστημα από την Συμπολίτευση, αλλά, ας συλλογιστούμε προσεχτικότερα, τι έχει να γίνει αν όντως αποδειχτεί ότι ο «Μίμης» (όπως καλείται στην πιάτσα όταν δεν αναφέρεται ως «Ρασπούτιν») υπήρξε ο ηθικός και φυσικός αυτουργός μιας υποθέσεως που παραφούσκωσε, προκειμένου, να τιμωρηθούν και να εκκαθαρισθούν πολιτικοί αντίπαλοι. Τότε, αλήθεια, η ίδια υπόθεση δεν θα ξαναγυρίσει από την… πίσω πόρτα στον χώρο που βρίσκονται όσοι σε πρώτο χρόνο δεν φαίνεται να εμπλέκονται; Τότε, αλήθεια, ο Δ. Παπαγγελόπουλος δεν θα ανοίξει πάλι την ατζέντα του να βρει καμιά συνταγή για ένα πιο δυνατό κοκτέιλ αυτή τη φορά;…
*Μatrix 24
