Όλοι αναρωτιούνται μετά το κτύπημα στις εγκαταστάσεις της Aramco στην Σαουδική Αραβία, εάν ο Αμερικανός πρόεδρος Ν.Τραμπ αλλά και άλλοι που βρίσκονται από πίσω του επιθυμούν μια πετρελαϊκή κρίση που θα αυξήσει τις τιμές του πετρελαίου σε δυσθεώρητα ύψη για τις μη πετρελαιοπαραγωγικές χώρες του πλανήτη.

Η απάντηση είναι πως ναι, το επιθυμούν.

Γνωρίζουν ότι αυτό μεσομακροπρόθεσμα θα ενισχύσει πολύ σοβαρά την Ρωσία, αλλά παρά το γεγονός ότι η Μόσχα ακόμα διαθέτει το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο του πλανήτη, στην Ουάσινγκτον δεν την θεωρούν τον πλέον κρίσιμο αντίπαλο για την παγκόσμια ηγεμονία, επειδή η χώρα αυτή δεν διαθέτει μια οικονομία και άρα ανάλογη οικονομική επιρροή, εφάμιλη της αμερικανικής.

Το δικαίωμα ζωής και θανάτου, ανήκει αποκλειστικά σε Ρώσους και Αμερικανούς και στις ακραίες καταστάσεις αυτό μετράει πάνω απ΄όλα, αλλά η χρήση του δεν προβλέπεται να γίνει διότι και στις δύο υπερδυνάμεις γνωρίζουν πως εάν τα πράγματα οδηγηθούν σε πυρηνική σύγκρουση δεν θα απομείνουν και πολλά από τις δομές και τους πληθυσμούς τους για να συνεχίσουν να πρωταγωνιστούν σε έναν μελλοντικό ραδιενεργό κόσμο, στον οποίο πρώτο ρόλο θα έχουν όσοι θα είναι «ανέπαφοι», δηλαδή οι χώρες του Νότιου Ημισφαίριου.

Συνεπώς οι ΗΠΑ του Ν.Τραμπ ως μεγαλύτερο αντίπαλό τους κατατάσσουν την «Κόκκινη» Κίνα (ακόμα Red China την αναφέρουν στους διαδρόμους του Λευκού Οίκου) η οποία αυτή την σιτγμή διαθέτει μια οικονομία ίδιου μεγέθους περίπου με την αμερικανική και μακροπρόθεσμα είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος για τις ΗΠΑ.

Πώς θα ανακόψει ο Ν.Τραμπ την οικονομική γιγάντωση της Κίνας; Πολύ απλά διπλασιάζοντας τις τιμές του πετρελαίου. Κάτι τέτοιο θα ήταν η απόλυτη καταστροφή για την ενεργοβόρα Κίνα, η οποία είναι ο απόλυτος εισαγωγέας υδρογονανθράκων και μόλις τα τελευταία χρόνια έχει εξαπλώσει την στρατιωτική της παρουσία σε χώρες της Αφρικής, στις οποίες επενδύει σε δημόσια έργα με αντάλλαγμα το πετρέλαιό τους που όμως δεν αρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της.

Έτσι ο Ν.Τραμπ από την αρχή της θητείας του είχε έναν απλό σκοπό: Την ακύρωση της συμφωνίας Ομπάμα με το Ιράν και εκ νέου δημιουργία κρίσης στον Περσικό Κόλπο για να δημιουργηθεί μια κρίση καυσίμων που εκτός της Κίνας θα κτυπήσει και την ΕΕ και την Ιαπωνία, θέτοντάς τες εκτός οικονομικού ανταγωνισμού.

Ειδικά το πλήγμα για Γερμανία και Ιαπωνία θα είναι συντριπτικό (προσθέτουμε βέβαια ότι κάτι τέτοιο θα στρέψει τους Γερμανούς εξολοκλήρου προς την πλευρά των Ρώσων που τους παρέχουν φθηνό ρωσικό αέριο)

Άλλος τρόπος πέραν του πετρελαίου και των οικονομικών δασμών δεν υπήρχε καθώς εάν οι Αμερικανοί έκαναν καμιά... χαζομάρα να επιβάλλουν κυρώσεις στην Κίνα για τον οποιοδήποτε λόγο (π.χ. τα ανθρώπινα δικαιώματα) η Κίνα θα προχωρούσε σε αντίποινα κατά των ΗΠΑ (κρατάει 3 τρισ. δολάρια του δημόσιου αμερικανικού χρέους) και μετά οι Αμερικανοί δεν θα έβρισκαν ούτε μαντήλι να κλάψουν.

Οπότε τι καλύτερο από μια ωραία πετρελαϊκή κρίση και τίθενται όλοι εκτός μάχης (πλην Ρωσίας φυσικά).

Ταυτόχρονα με μια αύξηση της τιμής, η παραγωγή του πανάκριβου αμερικανικού σχιστολιθικού πετρελαίου θα αποκτήσει άλλο νόημα. Θα μπορεί ακόμα και να εξαχθεί.

Βέβαια το «βαρύ» αργό πετρέλαιο του Ριάντ και της Μόσχας δεν μπορεί να αντικατασταθεί από το «ελαφρύ» αμερικανικό αλλά θα τύχει καλύτερης τύχης σε μια τέτοια αγορά.

Αρκεί να δούμε τις πρόσφατες δηλώσεις του Ν.Τραμπ μετά το κτύπημα στην Αramco.

Ο Ντόναλντ Τραμπ διαβεβαίωσε ότι διαθέτει «πολλές επιλογές» για να απαντήσει στο Ιράν, μετά τις επιθέσεις του Σαββάτου εναντίον των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων της Σαουδικής Αραβίας, την ευθύνη για τις οποίες η Ουάσιγκτον επιρρίπτει στην Τεχεράνη.

«Υπάρχουν πολλές επιλογές. Υπάρχει η έσχατη επιλογή και υπάρχουν και επιλογές πολύ μικρότερες από αυτό. Και θα δούμε» απάντησε ο Αμερικανός πρόεδρος σε δημοσιογράφους από το Λος Άντζελες, αναφερόμενος σε μια πιθανή στρατιωτική απάντηση στο Ιράν.

«Λέω ότι η έσχατη επιλογή σημαίνει το να πάμε σε... πόλεμο».

Ο Αμερικανός πρόεδρος είπε επίσης ότι οι λεπτομέρειες σχετικά με τις νέες κυρώσεις σε βάρος της Τεχεράνης θα διευκρινιστούν «στις επόμενες 48 ώρες», λίγες ώρες αφότου ανακοίνωσε «σημαντική» αύξηση των κυρώσεων στο Twitter.

Δηλαδή «θα το τραβήξουμε και όπου πάει».

Άλλο ερώτημα που προκύπτει είναι αν αρέσει στον Β.Πούτιν η κρίση αυτή.

Η απάντηση είναι μέχρι ένα σημείο...

Μια αμερικανική στρατιωτική επέμβαση κατά του Ιράν θεωρείται πολύ πιθανό ότι θα προκαλέσει ακόμα και μια παγκόσμια σύρραξη καθώς το περσικό κράτος θεωρείται απαραίτητο για την γεωστρατηγική ασφαλείας στην Μόσχα, κι ας κάνουν πολλοί αναλυτές ότι δεν τον βλέπουν.

Το Ιράν είναι το «φράγμα» που προστατεύει το μαλακό ρωσικό «υπογάστριο» και εμποδίζει τις ΗΠΑ από ολοκληρωτική στρατηγική περικύκλωση της ρωσικής ενδοχώρας.

Αποτέλεσε επίσης βασικό παράγοντα για τον οποίο η Μέση Ανατολή πέρασε κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος στην ρωσική επιρροή κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ στο παρελθόν και το γεγονός αυτό δείχνει πόσο στοίχισε στους Αμερικανούς η ισλαμική επανάσταση κατά του Σάχη το 1979.

Είναι σαφές ότι θα ήθελαν οι Αμερικανοί μια πτώση του ισλαμικού σιιτικού καθεστώτος για να επιβληθεί εκ νέου μια φιλοαμερικανική κατάσταση στο Ιράν.

Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί κατόπιν μιας μεγάλης στρατιωτικής καταστροφής.

Όμως η Μόσχα δεν μπορεί να το επιτρέψει αυτό ασχέτως εάν της αρέσει η προσωρινή αύξηση των τιμών του πετρελαίου.

Το ζήτημα είναι καθάρά θέμα ασφάλειας του ρωσικού κράτους και διατήρησης της ισχύος του στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Συνεπώς, κρίση ναι αλλά μέχρι εδώ. Μια αύξηση των τιμών του πετρελαίου και τίποτε άλλο...

http://pronews.gr