Όπως γνώριζαν πολύ καλά ο φιλόσοφος Πλάτωνας (428-348 π.Χ.) και ο πολιτικός/ιστορικός Πολύβιος (200-118 π.Χ.), οι αυτοκρατορίες έρχονται και παρέρχονται. Η Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία ανήλθε και παρήκμασε. Η Περσική Αυτοκρατορία ανήλθε και παρήκμασε. Η Μακεδονική Αυτοκρατορία του Αλέξανδρου αναδύθηκε και διαλύθηκε.
Στην περίπτωση του Γιώργου Παπαναστασίου και της δικής του δημοτικής αυτοκρατορίας στον δήμο Αγρινίου τα πράγματα φαίνονται πιο ευδιάκριτα. Διοικεί τον δήμο Αγρινίου 9 χρόνια, από τις εκλογές που κέρδισε το 2014 εως σήμερα. Στο διάστημα αυτό δεν έχει να επιδείξει κάτι χειροπιαστό στην πρώτη του πενταετία ενώ στην υπόλοιπη τετραετια εως σήμερα διαφημίζει την Βιώσιμη Αστική Ανάπτυξη με πλακάκια, πεζοδρόμια και συντριβάνια. Είναι αρκετό αυτό για να κερδίσει άλλη μια πενταετία στην δημοτική αρχή; Μάλλον φαντάζει δύσκολο όπως κι έλεγε στις εθνικές εκλογές πολύπειρος πολιτικός που έχασε από τον Θύμιο Σώκο στην προσπάθεια για τρίτη τετραετία στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Με λίγα λόγια ο νυν δήμαρχος δεν έλαβε όλα τα μαθήματα από τον πολιτικό μεντορά του.
Γιατί όμως μιλάμε για αυτοκρατορία; Γιατί αναδείχθηκε από τον κομματικό σωλήνα της ΝΔ με ένσημα αντιπροέδρου στο Νοσοκομείο του Ριο, μετά ως αντινομάρχης, μετά ως πρόεδρος του ΤΕΕ, μετά ως υποψήφιος περιφερειάρχης και βουλευτής και σήμερα 9 χρόνια δήμαρχος. Είναι φυσικό με αυτή την πορεία όπου η πολιτική καθίσταται επάγγελμα να έχει αποκτήσει ύφος καρδινάλιου με τάσεις αυτοκρατορικές. Οι αυτοκράτορες δεν αντέχουν προσωπικότητες δίπλα τους κι έτσι οι αποχωρήσεις, οι αποστασιοποιήσεις, οι σιωπηλές ιδιωτεύσεις δίνουν και παίρνουν.
Μα πάντα βρίσκονται κάποιες νέες υποψηφιότητες να καλύψουν το κενό, αδίδαχτες από τα παλαιότερα θύματα. Αν κάποιος κάνει μια αναζήτηση στο google με τον τίτλο «αποχωρήσεις από την δημοτική παράταξη Παπαναστασίου» θα βρεί πολλά και διάφορα.
Ας φρεσκάρουμε λίγο την μνήμη των δημοτών του Αγρινίου λοιπόν.
Στις 8/5/2017 ο Στράτος Καράτσαλος παραιτείται από τοπικός σύμβουλος Αγρινίου με την φράση “η δημοτική αρχή, σε καµία περίπτωση δεν συμβαδίζει µε όσα υποσχεθήκαμε στους δηµότες – συμπολίτες µας, αφού κυριαρχεί η αλαζονεία και οι προσωπικές φιλοδοξίες στην οργάνωση, την διοίκηση και τη λήψη αποφάσεων”
Στις 21/1/2019 αποχωρεί από την παράταξη Παπαναστασίου ο πρώτος αναπληρωματικός σύμβουλος Γιάννης Μπουρδούνης με την φράση «τίποτε απ’όσα υποσχέθηκε ο συνδυασμός του δημάρχου δεν έγινε, ενώ κάνει λόγο για “εξαπάτηση” του ιδίου και των ατόμων με αναπηρίες.»
Στην διάρκεια της δημοτικής του πορείας ο Νίκος Καζαντζής δηλώνει «Το επόμενο χρονικό διάστημα θα είμαι στις επάλξεις του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου από άλλη θέση και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος αυτών που με εμπιστεύθηκαν και με έστελναν στο δημοτικό συμβούλιο για τέσσερις (4) συνεχόμενες θητείες. Οι άνανδρες και αγενείς συμπεριφορές αλλά και οι πολιτικές απρέπειες, δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές, από το εκλογικό σώμα και την κοινωνία».
Στις 8 Δεκεμβρίου του 2022 οι δημοτικοί σύμβουλοι Γιώργος Μελιάδης και Νίκος Γκρίζης της παράταξης Παπαναστασίου ανεξαρτοποιούνται δηλώνοντας «Δυστυχώς, τα προβλήματα της πόλης διογκώνονται, η τοπική οικονομία συρρικνώνεται και η παρούσα Δημοτική Αρχή αδυνατεί να βρει τις κατάλληλες λύσεις. Ενώ βασική της επιδίωξη έπρεπε να είναι η σύνθεση δυνάμεων, εντός και εκτός Δημοτικού Συμβουλίου, για ένα Δήμο μπροστά από τα γεγονότα,αυτή έχει καταστεί ουραγός των εξελίξεων. Μ’αυτή την τακτική και τον τρόπο προσέγγισης που ακολουθεί, πλέον, δεν ταυτιζόμαστε.»
Αρκετοί δημοτικοί σύμβουλοι σιωπηλά λαμβάνουν αποστάσεις από την δημοτική αρχή ( πχ Σπύρος Φλώρος, Χρήστος Γκούντας) ενώ άλλοι τσακώνονται μεταξύ τους στο δημοτικό συμβούλιο ( πχ Βασίλειος Φωτάκης - Γιάννης Φαρμάκης)
Σίγουρα ξεχνάμε κάποια γεγονότα μα είναι πια τόσα πολλά οσα τα παιδιά σε μια παιδική χαρά. Ο αυτοκράτορας όμως σε ένα δημαρχοκεντρικό σύστημα παραμένει εξυπηρετώντας την αστική μας ολιγαρχία. Οι κρυφές δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι καταρρέει άλλωστε πια έχει αντίπαλο από τον χώρο της κεντροδεξιάς που δεν έχει βάλει χέρι στο μέλι ενώ ο αντίπαλος του από τον χώρο της κεντροαριστεράς τον πλαγιοκοπεί για τις χαμένες ευκαιρίες που ελέω μη αντιπολίτευσης δεν κατέδειξε σοβαρά κανένας.
