Οι άοκνες προσπάθειες των σωστικών συνεργείων της ΕΜΑΚ και η συγκινητική ανταπόκριση του ελληνικού λαού στην τραγωδία των σεισμοπαθών, αμαυρώνεται από την επιλεκτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης που συνεχίζει, μια βδομάδα μετά τους καταστροφικούς σεισμούς που έπληξαν την νότια Τουρκία και τη βόρεια Συρία, να στέλνει μεροληπτικά βοήθεια μονάχα στις περιοχές που υποδεικνύονται από τις τουρκικές αρχές προπαγάνδας. Αδιαφορώντας για τις κουρδικές περιοχές της Τουρκίας όπου συντελέστηκε το κύριο κύμα της ανθρώπινης τραγωδίας με εκατομμύρια θύματα και δεκάδες χιλιάδες νεκρούς – για τους οποίους δεν υπάρχει καμία αναφορά, ούτε βέβαια μέριμνα από το καθεστώς Ερντογάν – και αδιαφορώντας παράλληλα για τις τραγικές επιπτώσεις του Εγκέλαδου στους εκατοντάδες χιλιάδες Σύριους σεισμοπαθείς.

Τι περιμένει η κυβέρνηση, να καθαριστούν πρώτα τα μπάζα από τα ερείπια των κατεστραμμένων περιοχών για να στείλει βοήθεια στη Συρία; Ή να πεθάνουν από την παγωνιά και τις κακουχίες άλλοι τόσοι άνθρωποι, για να ευαισθητοποιηθούν επιτέλους τα αντανακλαστικά της; Η επίσημη δικαιολογία που εξέφρασε ο κ. Μητσοτάκης για την μέχρι τώρα αδιαφορία στο δράμα τους, είναι ότι περιμένει «να υπάρξει συντονισμός σε ευρωπαϊκό επίπεδο» λόγω του «στάτους κβο του καθεστώτος» της Συρίας και των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί. Με άλλα λόγια, περιμένει το πράσινο φως από την ΕΕ για την άρση των κυρώσεων, προκειμένου να αρχίσουν να πάλλονται οι ευαίσθητες χορδές του.

Από πότε όμως η ανθρωπιστική βοήθεια σε ιατροφαρμακευτικό υλικό, σε τρόφιμα, στέγαση και σε στοιχειώδη συνδρομή για την επιβίωση ενός πολύπαθου λαού, εξαρτάται από τα «στάτους κβο» της διεθνούς γεωπολιτικής; Ήδη πρόσφατα, ένα μήνα πριν από τον καταστροφικό σεισμό, η επίσημη αντιπροσωπεία του ΟΗΕ στη Συρία ανέφερε ότι το 70% του πληθυσμού της χρήζει άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας λόγω των επιπτώσεων από τον συνεχιζόμενο πόλεμο με τους φονιάδες της αποκαλούμενης «ένοπλης αντιπολίτευσης», τους Τζιχαντιστές και την τουρκική εισβολή, θέτοντας πρόταση στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την άρση των κυρώσεων που επέβαλαν αυθαίρετα οι δυτικές χώρες. Αρνήθηκαν να συμμορφωθούν οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία, επιμένοντας ότι «οι κυρώσεις εξαρτώνται από τον πολιτικό διάλογο», δηλ. από το αν η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας δεχθεί να αναγνωρίσει ως επίσημους συνομιλητές της τους μισθοφόρους που δρουν ένοπλα στο έδαφός της. Αυτήν την πολιτική την αποκαλούν «παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες», κανόνες βεβαίως μιας λογικής απροκάλυπτου εκβιασμού που ανασύρουν από το αποικιοκρατικό παρελθόν τους.

Αυτήν τη λογική, με την οποία συντάσσεται και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εφαρμόζουν και στην ανθρωπιστική βοήθεια που υπόσχονται για τις επιπτώσεις του σεισμού. Ο αμερικανός υπουργός εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν, δήλωσε ότι οι κυρώσεις, βεβαίως, δεν αφορούν την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά αυτή δεν πρόκειται να δοθεί ποτέ στην συριακή κυβέρνηση και θα δίνεται μόνο σε ΜΚΟ χρηματοδοτούμενες από τις ΗΠΑ. Τι είδους είναι αυτές οι παρακρατικές ΜΚΟ, το διασαφήνισε η βρετανική κυβέρνηση που δήλωσε ότι θα παράσχει πρόσθετη χρηματοδότηση στα «Λευκά Κράνη», μια οργάνωση «αστικής έρευνας και διάσωσης» που ιδρύθηκε από πρώην πράκτορα της ΜΙ6, έχει επανειλημμένα σκηνοθετήσει ψεύτικες επιθέσεις κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία, προκειμένου να προκαλέσει επέμβαση από τις Δυτικές δυνάμεις, και έχει καταγγελθεί από πολλές πλευρές ως τρομοκρατική οργάνωση.

Μέσα από τέτοια εξαμβλώματα – Μ.Κ.Ο υπόσχονται βοήθεια οι δυτικές χώρες στη Συρία, προκειμένου να μην συνεργαστούν με τη νόμιμη κυβέρνηση αυτής της χώρας. Μήπως με τέτοιου είδους ύποπτες «ανθρωπιστικές οργανώσεις» θα συντονιστεί και ο κ. Μητσοτάκης, όταν εμμένει για «συντονισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο»; Αν όχι, για ποιο λόγο η ελληνική κυβέρνηση κωφεύει στις εκκλήσεις, που από την πρώτη στιγμή απηύθυναν οι αρχές της Δαμασκού για επείγουσα βοήθεια; Χωρίς μέχρι στιγμής να έχει διαψεύσει κανείς τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Συρίας στον ΟΗΕ, που κατήγγειλε ότι «Πολλά φορτηγά αεροπλάνα αρνούνται να προσγειωθούν στα αεροδρόμια της Συρίας, λόγω των αμερικανικών και ευρωπαϊκών κυρώσεων».

Για ποιο λόγο δεν αποκαθίστανται οι διπλωματικές σχέσεις μας με την Συρία, έτσι ώστε να υπάρχει άμεσος δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών μέσω των πρεσβειών τους (που τις αναστείλαμε με δική μας υπαιτιότητα), παρά αρκούμαστε σε ημίμετρα «ειδικής διπλωματικής απεσταλμένου» με έδρα την Αθήνα και όχι την Δαμασκό;

Για ποιο λόγο συντασσόμαστε με τις κυρώσεις ενάντια σε έναν διαχρονικά φίλο λαό, ενώ ο ΟΗΕ δεν έχει λάβει ποτέ απόφαση κυρώσεων εναντίον της Συρίας, κι εκτός αυτού, και ο ίδιος ο ΟΗΕ αναγνωρίζει τη νόμιμη και εκλεγμένη κυβέρνηση του προέδρου Άσαντ;

Με τη στάση της αυτή, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συμμετέχει σε δύο απανωτές γενοκτονίες οι οποίες κλιμακώνονται στην περιοχή, ενάντια στους Κούρδους της Τουρκίας και ενάντια στο λαό της Συρίας. Να λοιπόν γιατί ο κ. Τσαβούσογλου εκφράζει τις ευχαριστίες του στην ελληνική κυβέρνηση, επιδιώκοντας την επέκταση των μυστικών συνομιλιών μέχρι της κατάρτισης τελικών μυστικών συμφωνιών στη βάση των τουρκικών απαιτήσεων, μέσω της «διπλωματίας των σεισμών». Περιχαρής που βλέπει τους υποτελείς της φερόμενης ως ελληνικής κυβέρνησης, όχι μόνο να διολισθαίνουν σε εθνικές παραχωρήσεις, αλλά και να συμπλέουν με διεθνείς πολιτικές που ταυτίζονται με εγκληματικές πράξεις κατά της ανθρωπότητας. Διότι πράξεις που αποτελούν βάναυση παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ο ελληνικός λαός ντρέπεται που η κυβέρνησή του συμμετέχει, εμμέσως αλλά σκόπιμα, στη γενοκτονία φίλιων λαών και οιονεί συμμάχων, ταυτιζόμενη πλήρως με την οιονεί εχθρική Τουρκία και το καθεστώς Ερντογάν. Ο λαός μας θυμάται και τιμά την αμέριστη συμπαράσταση του συριακού λαού στην προσφυγιά του ’22, όταν άνοιξαν τις πόρτες τους για να φιλοξενήσουν τις χιλιάδες κατατρεγμένες ελληνικές οικογένειες από τις τουρκικές θηριωδίες των Κεμαλιστών.

Κανένα από τα αργυρώνητα ραδιοτηλεοπτικά μέσα στη χώρα μας δεν έχει πει κουβέντα για όλα αυτά, ούτε φρόντισε να στείλει ανταποκρίσεις από της πληγείσες περιοχές των Κούρδων και της Συρίας. Σχεδόν κανένα από τα κόμματα τα εντός κοινοβουλίου δεν τολμάει να βάλει το χέρι του επί των τύπων των ήλων. Μόνο ο λαός είναι σε θέση να επαναφέρει και πάλι τη αξιοπρέπεια που του στερήσανε. Όπως το έκανε πάντα στο πρόσφατο παρελθόν, όταν βρισκόταν σε εγρήγορση και επαγρύπνηση, βάζοντας φρένο σε τέτοιες άθλιες και εθελόδουλες πολιτικές.

Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2023