Γράφει ο Άκης Ροδίτης

Ο βραβευμένος με Νόμπελ Ρώσος ερευνητής Ιβάν Παβλόφ, έγινε παγκόσμια γνωστός από  το πείραμα που επιβεβαίωσε το φαινόμενο των εξαρτημένων ανακλαστικών. Ήταν αυτός που διαπίστωσε πως τα σκυλιά μπορούν μα εκπαιδεύονται στο να παρουσιάζουν ακούσια αντίδραση σε ερεθίσματα που συνδέονται με κάποιου είδους ανταμοιβή. Σύμφωνα με το πείραμα, τους δινόταν φαγητό ενώ παράλληλα ακουγόταν ένας συγκεκριμένος ήχος. Τα σκυλιά έκκριναν σάλιο όταν έβλεπαν το φαγητό τους. Ωστόσο, η συνεχής έκθεση στον συγκεκριμένο ήχο την ώρα του φαγητού είχε ως αποτέλεσμα να παράγουν έκκριση σάλιου απλά και μόνο στο άκουσμα του ήχου, ανεξάρτητα από αν υπήρχε φαγητό ή όχι.

Στη θεωρία του Παβλόφ στηρίζεται και η εκπαίδευση που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ στους οπαδούς του, διαπερνώντας τους μεθοδικά με την ανεξάλειπτη παβλοφική δεξιότητα της ανακλαστικής αντίδρασης σε συγκεκριμένα λεκτικά ερεθίσματα: «ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ = ΚΟΥΛΗΣ», « ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ = ΧΟΥΝΤΑ», «ΜΑΡΕΒΑ = OFFSHORE», «ΝΔ = ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ». Αυτή είναι άλλωστε η παραδοσιακή επικοινωνιακή τακτική όλων των κομμουνιστών. Η κατασκευή κρίσεων με αφορμή άσχετα γεγονότα και η χρήση ανθρώπων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που θα μπορούν να συκοφαντούν χωρίς τύψεις (βλέπε: Πολάκης, Σπίρτζης, Μαμουλάκης, Βαγενά). Ο Γιούρι Μπεσμένοφ, πράκτορας Τύπου και προπαγάνδας της KGB, είχε αποκαλύψει πως οι σοβιετικοί έκαναν οντισιόν για την εξεύρεση ανθρώπων που είχαν την ικανότητα να κοιτούν τους άλλους στα μάτια και να λένε ψέματα υποστηρίζοντας με πειθώ το αφήγημα του καθεστώτος.

Ο Λεβ Βιγκότσκι, σοβιετικός ψυχολόγος και θεμελιωτής της πολιτισμικής-ιστορικής ψυχολογίας, υποστήριζε ότι η ανθρώπινη μάθηση προϋποθέτει μια συγκεκριμένη κοινωνική πραγματικότητα και μια διαδικασία  με την οποία το υποκείμενο εξισώνεται με τη διανοητική ζωή των γύρω του. Στην ελληνική περίπτωση, οι κομισάριοι προνεωτερικοί συνδικαλιστές της δημόσιας εκπαίδευσης και η ανορθολογική  -οθωμανικής αισθητικής και αντίληψης- κοινωνία, είναι οι κρίσιμοι παράγοντες που καθορίζουν το μαθησιακό αποτέλεσμα. Έτσι, η πεζοδρομιακή social πληροφορία μέσα σε καθεστώς ανεκπλήρωτης παρόρμησης, μετατρέπεται γρήγορα σε απόλυτα αληθινή γνώση και ο βομβαρδισμός πληροφοριών σε απολιτίκ ανθρώπους που παρακολουθούν τηλεόραση για να βλέπουν τo GNTΜ, γίνεται όπλο στην υπηρεσία κυνικών πολιτικών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, εξουθενωμένος από το βάρος της πολιτικής του ένδειας, εκπαιδεύει τους γνωστής ποιότητας και ειδικών χαρακτηριστικών ψηφοφόρους του στην παβλοφική αντιμετώπιση των γεγονότων. Ενορχηστρώνει κοινωνικές αντιδράσεις και μεταφέρει το δημόσιο διάλογο σε μη πολιτικά θέματα, ελπίζοντας σε μια όπως–όπως «δεύτερη φορά αριστερά» με ολίγο από «προοδευτικό» γιουβέτσι. Ξεχνάει όμως πως έχει στις πλάτες του ένα κακό κυβερνητικό παρελθόν, την αυταπάτη του αριστερού «ηθικού πλεονεκτήματος» που πλέον έχει απαξιωθεί και πως ο τοξικός, ταξικός, διχαστικός και εχθροπαθής του λόγος δεν συμβαδίζει με την επικρατούσα κοινωνική ηθική και με τις σύγχρονες ανάγκες των παραγωγικών ανθρώπων αυτής της χώρας.

sinidisi.gr